Krajowy program reform Szwecji na 2015 r. oraz opinia Rady na temat przedstawionego przez Szwecję programu konwergencji na 2015 r.
Dz.U.UE.C.2015.272.18
Akt indywidualnyZALECENIE RADY
z dnia 14 lipca 2015 r.
(2015/C 272/05)
(Dz.U.UE C z dnia 18 sierpnia 2015 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 121 ust. 2 i art. 148 ust. 4,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1466/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie wzmocnienia nadzoru pozycji budżetowych oraz nadzoru i koordynacji polityk gospodarczych 1 , w szczególności jego art. 9 ust. 2,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1176/2011 z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie zapobiegania zakłóceniom równowagi makroekonomicznej i ich korygowania 2 , w szczególności jego art. 6 ust. 1,
uwzględniając zalecenie Komisji Europejskiej,
uwzględniając rezolucje Parlamentu Europejskiego,
uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej,
uwzględniając opinię Komitetu Zatrudnienia,
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Finansowego,
uwzględniając opinię Komitetu Ochrony Socjalnej,
uwzględniając opinię Komitetu Polityki Gospodarczej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W dniu 26 marca 2010 r. Rada Europejska przyjęła wniosek Komisji dotyczący wprowadzenia nowej strategii na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia zatytułowanej "Europa 2020" i opartej na ściślejszej koordynacji polityk gospodarczych. Strategia ta skupia się na kluczowych obszarach wymagających podjęcia działań służących pobudzeniu europejskiego potencjału w dziedzinie trwałego wzrostu gospodarczego i konkurencyjności.
(2) W dniu 14 lipca 2015 r. na podstawie wniosków Komisji Rada przyjęła zalecenie w sprawie ogólnych wytycznych polityk gospodarczych państw członkowskich i Unii, a w dniu 21 października 2010 r. - decyzję dotyczącą wytycznych w sprawie polityki zatrudnienia państw członkowskich 3 . Dokumenty te stanowią razem "zintegrowane wytyczne", a państwa członkowskie zostały wezwane do ich uwzględnienia we własnych krajowych politykach gospodarczych i politykach zatrudnienia.
(3) W dniu 8 lipca 2014 r. Rada przyjęła zalecenie 4 w sprawie krajowego programu reform Szwecji na 2014 r. oraz wydała opinię na temat przedstawionego przez Szwecję zaktualizowanego programu konwergencji na 2014 r.
(4) W dniu 28 listopada 2014 r. Komisja przyjęła roczną analizę wzrostu gospodarczego, rozpoczynając tym samym europejski semestr na rzecz koordynacji polityki gospodarczej w 2015 r. W tym samym dniu na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1176/2011 Komisja przyjęła sprawozdanie przedkładane w ramach mechanizmu ostrzegania, w którym wskazano Szwecję jako jedno z państw członkowskich, w przypadku których przeprowadzona zostanie szczegółowa ocena sytuacji.
(5) W dniu 18 grudnia 2014 r. Rada Europejska zatwierdziła priorytety zakładające wspieranie inwestycji, zintensyfikowanie reform strukturalnych oraz przeprowadzenie odpowiedzialnej konsolidacji budżetowej sprzyjającej wzrostowi gospodarczemu.
(6) W dniu 26 lutego 2015 r. Komisja opublikowała swoje sprawozdanie krajowe za 2015 r. dotyczące Szwecji. Zawarto w nim ocenę postępów Szwecji w realizacji zaleceń dla tego kraju przyjętych w dniu 8 lipca 2014 r. Sprawozdanie krajowe zawiera również wyniki szczegółowej oceny sytuacji przeprowadzonej na podstawie art. 5 rozporządzenia (UE) nr 1176/2011. W wyniku analizy Komisja doszła do wniosku, że w Szwecji występują zakłócenia równowagi makroekonomicznej, które wymagają działań politycznych i monitorowania. W szczególności zadłużenie gospodarstw domowych utrzymuje się na bardzo wysokim poziomie i w dalszym ciągu rośnie, co jest wynikiem wzrostu cen nieruchomości mieszkaniowych, utrzymujących się niskich stóp oprocentowania, wciąż silnych zachęt podatkowych i ograniczonej podaży mieszkań. Rozwój sytuacji makroekonomicznej związanej z zadłużeniem sektora prywatnego nadal zasługuje na uwagę.
(7) W dniu 23 kwietnia 2015 r. Szwecja przedłożyła swój krajowy program reform na 2015 r., a w dniu 24 kwietnia 2015 r. - program konwergencji na 2015 r. W celu uwzględnienia powiązań między tymi dwoma programami poddano je jednoczesnej ocenie.
(8) Szwecja jest obecnie objęta funkcją zapobiegawczą paktu stabilności i wzrostu. W programie konwergencji na 2015 r. rząd planuje, iż deficyt nominalny stopniowo poprawi się do poziomu 1,4 % PKB w 2015 r. i osiągnie równowagę w 2018 r., zaś średniookresowy cel budżetowy (deficyt strukturalny w wysokości 1 % PKB) nadal będzie osiągany przez cały okres trwania programu. Oczekuje się, że relacja długu sektora instytucji rządowych i samorządowych do PKB osiągnie w 2015 r. wartość szczytową na poziomie 44,2 % i będzie się stopniowo obniżać, osiągając w 2018 r. poziom 40,0 %. Scenariusz makroekonomiczny, na którym oparto prognozy budżetowe, jest wiarygodny. Trzeba będzie jednak sprecyzować działania, które mają wesprzeć zakładane cele związane z deficytem począwszy od 2016 r. Na podstawie prognozy Komisji z wiosny 2015 r. przewiduje się, że w 2015 r. saldo strukturalne będzie na poziomie średniookresowego celu budżetowego w wysokości - 1 %, a w 2016 r. poprawi się do poziomu - 0,9 % PKB. Opierając się na swojej ocenie programu konwergencji i uwzględniając prognozę Komisji z wiosny 2015 r., Rada jest zdania, że - zgodnie z przewidywaniami - Szwecja spełni warunki paktu stabilności i wzrostu.
(9) W Szwecji, w odróżnieniu od wielu innych państw członkowskich, ceny nieruchomości mieszkaniowych nie zostały poddane żadnym większym korektom i od połowy 2013 r. znów intensywnie rosną. Szczegółowa ocena sytuacji przeprowadzona przez Komisję sugeruje, że ceny szwedzkich nieruchomości mieszkaniowych wydają się przekraczać ich podstawową wartość. Jest to częściowo spowodowane sprzyjającymi warunkami podstawowymi, takimi jak wyższy dochód do dyspozycji, niskie stopy oprocentowania i korzystna sytuacja demograficzna. W sprawozdaniu krajowym wskazano jednak czynniki zarówno po stronie popytu, jak i podaży, które napędzają wzrost cen nieruchomości mieszkaniowych. Po stronie popytu wzrostowi cen szczególnie sprzyjają zachęty do zaciągania kredytów. Dodatkowo do wzrostu cen nieruchomości mieszkaniowych przyczynia się szwedzki system podatkowy, który zapewnia jeden z najsilniejszych w Unii bodźców podatkowych sprzyjających posiadaniu nieruchomości mieszkaniowych. To z kolei spowodowało także w Szwecji wzrost zadłużenia gospodarstw domowych, które jest wysokie i rośnie szybciej niż w pozostałych państwach Unii. Nawet jeśli poziom aktywów gospodarstw domowych ogółem jest wysoki, a dochód do dyspozycji wzrósł w ciągu ostatnich lat, to sektor gospodarstw domowych jest bardziej wrażliwy niż przedtem i wysokie zadłużenie gospodarstw domowych stanowi ryzyko dla stabilności makroekonomicznej. Skutkom preferencyjnego traktowania zadłużenia w podatku dochodowym od osób fizycznych powinno się przeciwdziałać przez stopniowe ograniczanie możliwości odliczenia od podatku spłaty odsetek od kredytów hipotecznych lub przez podniesienie pobieranych okresowo podatków od majątku. Konieczne jest ponadto podjęcie starań o przyspieszenie wolnego tempa spłaty kredytów hipotecznych w celu ograniczenia wzrostu zadłużenia gospodarstw domowych.
(10) Po stronie podaży niewydolności strukturalne prowadzą do niedoboru mieszkań i przyczyniają się do wzrostu cen nieruchomości mieszkalnych. Te ograniczenia utrudniają mobilność pracowników i stwarzają problemy społeczne dla grup szczególnie wrażliwych. Podaż jest ograniczana przez nieefektywne wykorzystanie istniejących zasobów mieszkaniowych oraz strukturalne niedofinansowanie nowych projektów budowlanych. Powinno się w szczególności wzmocnić środki zachęcające gminy do aktywnego wspierania inwestycji budowlanych i zajęcia się potrzebami mieszkaniowymi grup szczególnie wrażliwych. Należy sprzyjać konkurencji w sektorze budowlanym, a żeby osiągnąć ten cel należy zapewnić w pełni przejrzyste postępowania o udzielenie zamówienia. Procesy planowania i procedury odwoławcze są czasochłonne i złożone i powinny zostać usprawnione. Brak elastyczności na rynku wynajmu mieszkań, który nie wydaje się odgrywać wystarczającej roli w łagodzeniu presji cen mieszkań czy zaspokajaniu potrzeb związanych z mobilnością, przypisuje się przede wszystkim wysokiemu poziomowi kontroli czynszów. Te problemy powinno się rozwiązywać w drodze stopniowej reformy systemu ustalania czynszów. To powinno pozwolić na większe zróżnicowanie poziomów czynszów - co mogłoby doprowadzić do bardziej efektywnego wykorzystania istniejących zasobów mieszkaniowych - oraz na większą elastyczność w umowach zawieranych między indywidualnymi najemcami a właścicielami.
(11) Rząd podejmuje działania w celu poprawy wyników nauczania, które pogorszyły się wyraźnie w ostatniej dekadzie, co przyczynia się do stosunkowo wysokiego poziomu bezrobocia osób młodych. Rząd wprowadza też środki ułatwiające przechodzenie od edukacji do zatrudnienia oraz usprawniające integrację zawodową osób młodych o niskich kwalifikacjach i osób ze środowisk migracyjnych. Postępy w tym obszarze będą musiały być monitorowane.
(12) W ramach europejskiego semestru Komisja przeprowadziła wszechstronną analizę polityki gospodarczej Szwecji i opublikowała ją w sprawozdaniu krajowym na 2015 r. Komisja oceniła również program konwergencji i krajowy program reform, a także działania podjęte w odpowiedzi na zalecenia skierowane do Szwecji w poprzednich latach. Wzięła pod uwagę nie tylko ich znaczenie dla stabilnej polityki budżetowej i polityki społeczno-gospodarczej w Szwecji, ale także zgodność z przepisami i wytycznymi UE, ze względu na konieczność wzmocnienia ogólnego zarządzania gospodarczego w Unii przez wnoszenie na szczeblu UE wkładu w przyszłe decyzje krajowe. Zalecenia w ramach europejskiego semestru znajdują odzwierciedlenie w zaleceniu 1. poniżej.
(13) W świetle powyższej oceny Rada przeanalizowała program konwergencji i jest zdania 5 , że Szwecja spełnia warunki paktu stabilności i wzrostu.
(14) W świetle dokonanej przez Komisję szczegółowej oceny sytuacji i powyższej oceny Rada przeanalizowała krajowy program reform i program konwergencji. Jej zalecenia na mocy art. 6 rozporządzenia (UE) nr 1176/2011 znajdują odzwierciedlenie w zaleceniu w pkt 1 poniżej,
ZALECA Szwecji podjęcie w latach 2015 i 2016 działań mających na celu: