Dyrektywa 85/611/EWG w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS)

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1985.375.3

Akt utracił moc

Wersja od: 20 marca 2008 r.

DYREKTYWA RADY

z dnia 20 grudnia 1985 r.

w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS)

(85/611/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 31 grudnia 1985 r.)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 57 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji ⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego ⁽²⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ⁽³⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

ustawodawstwa Państw Członkowskich dotyczące przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania różnią się w odczuwalnym stopniu pomiędzy sobą, w szczególności jeśli chodzi o obowiązki i środki kontroli nakładane na takie przedsiębiorstwa; różnice te zniekształcają warunki konkurencji pomiędzy tymi przedsiębiorstwami i nie zapewniają jednakowej ochrony interesów posiadaczy jednostek uczestnictwa;

ustawodawstwa krajowe regulujące przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania powinny zostać skoordynowane w celu zbliżenia warunków konkurencji między tymi przedsiębiorstwami na poziomie wspólnotowym, a jednocześnie w celu zapewnienia bardziej skutecznej i bardziej jednolitej ochrony posiadaczy jednostek uczestnictwa; koordynacja taka ułatwi przedsiębiorstwom zbiorowego inwestowania znajdującym się w jednym z Państw Członkowskich wprowadzenie do obrotu swoich jednostek uczestnictwa w innych Państwach Członkowskich;

osiągnięcie tych celów ułatwi usunięcie ograniczeń swobodnego obrotu jednostkami uczestnictwa w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania we Wspólnocie, a koordynacja taka pomoże stworzyć europejski rynek kapitałowy;

uwzględniając te cele wskazane jest ustanowienie wspólnych podstawowych zasad dotyczących udzielania zezwoleń, nadzoru, struktury i działalności przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania mających swoją siedzibę w Państwach Członkowskich oraz informacji, jakie muszą one publikować;

stosowanie takich wspólnych zasad jest wystarczającą gwarancją, aby umożliwić przedsiębiorstwom zbiorowego inwestowania mającym swoją siedzibę w Państwach Członkowskich, z zastrzeżeniem stosowanych przepisów dotyczących przepływu kapitału, wprowadzanie do obrotu swoich jednostek uczestnictwa w innych Państwach Członkowskich, przy czym te Państwa Członkowskie nie będą mogły podporządkować takich przedsiębiorstw ani ich jednostek uczestnictwa żadnym innym przepisom niż przepisy, które w tych państwach regulowane są w zakresie niniejszej dyrektywy; niemniej jednak, jeżeli przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania mające swoją siedzibę w jednym z Państw Członkowskich wprowadza do obrotu swoje jednostki uczestnictwa w innym Państwie Członkowskim, musi ono podjąć wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia posiadaczom jednostek uczestnictwa w innym Państwie Członkowskim możliwości swobodnego wykonywania swoich praw finansowych oraz uzyskiwania wszystkich niezbędnych informacji;

koordynacja ustawodawstw Państw Członkowskich powinna na początku ograniczyć się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania innych niż te typu zamkniętego, które promują sprzedaż swoich jednostek uczestnictwa w obrocie publicznym we Wspólnocie i których jedynym celem jest inwestowanie w zbywalne papiery wartościowe (będące zasadniczo zbywalnymi papierami wartościowymi notowanymi na giełdach papierów wartościowych lub na podobnych uregulowanych rynkach); uregulowania dotyczące przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, których dyrektywa nie obejmuje wiążą się z wieloma problemami, które muszą być uregulowane odrębnymi przepisami, i że takie przedsiębiorstwa będą w związku z tym przedmiotem koordynacji w późniejszym etapie; do czasu takiej koordynacji Państwa Członkowskie mogą, między innymi, zarządzić, że takie kategorie przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) będą wyłączone z zakresu niniejszej dyrektywy ze względu na swoją politykę inwestycyjną i kredytową oraz mogą ustanowić szczególne przepisy, którym UCITS będą podlegać w związku z prowadzeniem działalności na terytorium danego państwa;

swobodne wprowadzanie do obrotu jednostek uczestnictwa wyemitowanych przez UCITS, które posiadają zezwolenie na zainwestowanie do 100% swoich aktywów w zbywalne papiery wartościowe wyemitowane przez ten same organy (Państwo, władze lokalne itp.), nie może bezpośrednio ani pośrednio powodować zakłócenia funkcjonowania rynku kapitałowego lub finansowanie Państw Członkowskich, ani tworzyć sytuacji gospodarczych podobnych do sytuacji, którym mają zapobiec przepisy art. 68 ust. 3 Traktatu;

należy uwzględnić szczególną sytuację rynków finansowych Republiki Grecka i Republiki Portugalskiej, przyznając tym krajom dodatkowy okres czasu na wykonanie niniejszej dyrektywy,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Sekcja  I

Przepisy ogólne i zakres

Artykuł  1

1. Państwa Członkowskie stosują niniejszą dyrektywę do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe (zwanych dalej UCITS), mających swe siedziby na ich terytorium.

2. Do celów niniejszej dyrektywy oraz z zastrzeżeniem przepisów art. 2, za UCITS uważa się przedsiębiorstwa:

– 1  których jedynym celem jest zbiorowe inwestowanie w zbywalne papiery wartościowe i/lub w inne płynne aktywa finansowe, określone w art. 19 ust. 1, kapitału pochodzącego od obywateli i które działają na zasadzie dywersyfikacji ryzyka, oraz

– których jednostki uczestnictwa są, na żądanie ich posiadaczy, odkupywane lub umarzane bezpośrednio lub pośrednio z aktywów tych przedsiębiorstw. Działania podjęte przez UCITS w celu zapewnienia, aby giełdowa wartość ich jednostek nie różniła się w znaczny sposób od ich nominalnej wartości netto, będzie uważane za równoznaczne z takim odkupieniem lub umorzeniem jednostek.

3. Takie przedsiębiorstwa mogą być utworzone zgodnie z prawem - albo na podstawie prawa zobowiązań (jako wspólne fundusze zarządzane przez spółki zarządzające), albo na podstawie prawa powierniczego (jako fundusze powiernicze), albo na podstawie statutu (jako fundusze inwestycyjne).

Do celów niniejszej dyrektywy określenie "wspólne fundusze" oznaczać również będzie fundusze powiernicze.

4. Fundusze inwestycyjne, których aktywa inwestowane są za pośrednictwem spółek zależnych głównie w inny sposób, niż w papiery wartościowe, nie podlegają niniejszej dyrektywie.

5. Państwa Członkowskie zabronią UCITS objętym niniejszą dyrektywą przekształcania się w przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania, których niniejsza dyrektywa nie dotyczy.

6. Z zastrzeżeniem przepisów dotyczących przepływu kapitału oraz przepisów art. 44, 45 i 52 ust. 2, żadne z Państw Członkowskich nie może stosować innych przepisów w zakresie objętym niniejszą dyrektywą w stosunku do UCITS mających siedzibę w innym Państwie Członkowskim, ani w stosunku do jednostek wyemitowanych przez te UCITS i wprowadzanych do obrotu przez nie na jego terytorium.

7. Bez uszczerbku dla przepisów ust. 6, Państwo Członkowskie może stosować do UCITS mających siedzibę na jego terytorium surowsze i dodatkowe wymagania w stosunku do wymagań określonych w art. 4 i dalszych art. niniejszej dyrektywy, pod warunkiem że obowiązują one w stosunku do wszystkich podmiotów i nie będą sprzeczne z przepisami niniejszej dyrektywy.

8. 2  Do celów niniejszej dyrektywy, "zbywalne papiery wartościowe" oznaczają:

– akcje spółek i inne papiery wartościowe równoważne akcjom spółek ("akcje"),

– obligacje i inne formy papierów dłużnych ("papiery dłużne"),

– pozostałe zbywalne papiery wartościowe, które noszą prawo nabywania wszelkich takich zbywalnych papierów wartościowych przez subskrypcję lub zamianę,

z wyłączeniem metod i instrumentów określonych w art. 21.

9. 3  Do celów niniejszej dyrektywy "instrumenty rynku pieniężnego" oznaczają instrumenty normalnie znajdujące się w obrocie na rynku pieniężnym, które są płynne i posiadają wartość, która może być dokładnie określona w dowolnym momencie.

Artykuł  1a ⁴

Do celów niniejszej dyrektywy:

1. "depozytariusz" oznacza instytucję, której powierzono obowiązki wymienione w art. 7 i art. 14 i z zastrzeżeniem innych przepisów ustanowionych w sekcjach IIIa i IVa;

2. "spółka zarządzająca" to spółka, której zasadniczy rodzaj działalności to zarządzanie UCITS w formie funduszy powierniczych/funduszy wspólnych i/lub funduszy inwestycyjnych (zarządzanie zbiorowym portfelem UCITS); zarządzanie to obejmuje obowiązki wymienione w załączniku II;

3. "Państwo Członkowskie pochodzenia" to Państwo Członkowskie, w którym znajduje się statutowa siedziba spółki zarządzającej;

4. "Państwo Członkowskie przyjmujące" to Państwo Członkowskie, inne niż Państwo Członkowskie pochodzenia, na terytorium którego spółka zarządzająca posiada oddział lub świadczy usługi;

5. "Państwo Członkowskie będące dla UCITS państwem pochodzenia" to:

a) w odniesieniu do UCITS ustanowionych jako fundusz powierniczy/fundusz wspólny, Państwo Członkowskie, w którym znajduje się statutowa siedziba spółki;

b) w odniesieniu do UCITS ustanowionych jako fundusz inwestycyjny, Państwo Członkowskie, w którym znajduje się statutowa siedziba funduszu inwestycyjnego;

6. "Państwo Członkowskie będące dla UCITS państwem przyjmującym" to Państwo Członkowskie, inne niż Państwo Członkowskie będące dla UCITS państwem pochodzenia, w którym jednostki uczestnictwa, którymi dysponuje fundusz wspólny/fundusz powierniczy lub fundusz inwestycyjny, są wprowadzane do obrotu;

7. "oddział" oznacza miejsce prowadzenia działalności gospodarczej będące częścią spółki zarządzającej. Oddział nie może posiadać osobowości prawnej i świadczy usługi, na świadczenie których spółka zarządzająca uzyskała zezwolenie; wszystkie miejsca prowadzenia działalności gospodarczej utworzone w tym samym Państwie Członkowskim przez spółkę zarządzającą z główną siedzibą firmy w innym Państwie Członkowskim uznaje się za jeden oddział;

8. "właściwe władze" to władze, które każde Państwo Członkowskie wyznacza na mocy art. 49 niniejszej dyrektywy;

9. "ścisłe powiązania" to sytuacja określona w art. 2 ust. 1 dyrektywy 95/26/WE⁽⁴⁾;

10. "znaczny pakiet akcji" to bezpośredni lub pośredni pakiet w spółce zarządzającej, który reprezentuje co najmniej 10% kapitału lub praw głosu bądź pakiet, który umożliwia wywieranie znaczącego wpływu na zarządzanie spółką zarządzającą, w której pakiet ten występuje.

Do celów niniejszej definicji uwzględniane są prawa głosu, określone w art. 7 dyrektywy 88/627/EWG⁽⁵⁾;

11. "ISD" to dyrektywa Rady 93/22/EWG z dnia 10 maja 1993 r., w sprawie usług inwestycyjnych w zakresie papierów wartościowych⁽⁶⁾;

12. "przedsiębiorstwo dominujące" to przedsiębiorstwo dominujące zgodnie z definicją w art. 1 i 2 dyrektywy 83/349/EWG⁽⁷⁾;

13. "filia" to filia zgodnie z definicją w art. 1 i 2 dyrektywy 83/349/EWG; filię w stosunku do danej filii przedsiębiorstwa dominującego również uznaje się za filię w stosunku do przedsiębiorstwa dominującego, które dla tych jednostek jest ostatecznym przedsiębiorstwem dominującym;

14. "kapitał założycielski" to kapitał zgodnie z definicją art. 34 ust. 2 pozycja 1 i 2 dyrektywy 2000/12/WE⁽⁸⁾;

15. "fundusze własne" to fundusze własne zgodnie z definicją w tytule V, rozdział 2, sekcja 1 dyrektywy 2000/12/WE; definicja ta może jednakże zostać zmieniona, jeżeli wystąpią okoliczności opisane w załączniku V dyrektywy 93/6/EWG⁽⁹⁾.

Artykuł  2

1. Niniejsza dyrektywa nie obejmuje następujących UCITS:

– UCITS typu zamkniętego,

– UCITS, które pozyskują kapitał nie promując sprzedaży swoich jednostek uczestnictwa w obrocie publicznym we Wspólnocie lub w jej części,

– UCITS, których jednostki uczestnictwa, zgodnie z regulaminem funduszu lub zgodnie z dokumentami założycielskimi funduszu inwestycyjnego, mogą być przedmiotem obrotu publicznego wyłącznie w państwach trzecich,

– kategorii UCITS określonych przepisami Państw Członkowskich, w których mają swoją siedzibę, dla których zasady ustanowione w sekcji V i art. 36 są nieodpowiednie z uwagi na ich politykę inwestycyjną i kredytową.

2. Po upływie pięciu lat od wykonania niniejszej dyrektywy Komisja przedstawi Radzie sprawozdanie z wykonania przepisów ust. 1, w szczególności jego tiret czwarte, oraz w razie potrzeby zaproponuje odpowiednie środki w celu rozszerzenia jego zakresu.

Artykuł  3

Do celów niniejszej dyrektywy przyjmuje się, że UCITS ma swoją siedzibę w tym Państwie Członkowskim, w którym znajduje się siedziba funduszu inwestycyjnego lub spółki zarządzającej funduszem powierniczym; Państwa Członkowskie muszą wymagać, aby siedziba zarządu znajdowała się w tym samym Państwie Członkowskim, w którym znajduje się statutowa siedziba.

Sekcja  II

Zezwolenie na prowadzenie działalności przez UCITS

Artykuł  4

1. Żadne UCITS nie będzie prowadzić swojej działalności jako przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania bez uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności od właściwych władz w Państwie Członkowskim, w którym ma siedzibę, zwanych dalej "właściwymi władzami".

Zezwolenie takie jest ważne we wszystkich Państwach Członkowskich.

2. Fundusz powierniczy uzyska zezwolenie na prowadzenie działalności tylko wtedy, jeżeli właściwe władze zatwierdzą spółkę zarządzającą, regulamin funduszu i wybór depozytariusza. Fundusz inwestycyjny uzyska zezwolenie tylko wtedy, jeżeli właściwe władze zatwierdzą zarówno jego dokumenty założycielskie, jak i wybór depozytariusza.

3. 5  Właściwe władze mogą nie zezwolić na działalność UCITS, jeżeli związana z nimi spółka zarządzająca lub fundusz inwestycyjny nie spełniają warunków wstępnych ustanowionych odpowiednio w sekcjach III i IV niniejszej dyrektywy.

Ponadto właściwe władze nie mogą zezwolić na działalność UCITS, jeżeli dyrektorzy depozytariuszy nie mają odpowiednio nieposzlakowanej opinii lub brakuje im doświadczenia, również w odniesieniu do zarządzania danym typem UCITS. W tym celu, nazwiska dyrektorów depozytariuszy i każdej osoby przejmującej ich obowiązki muszą być bezzwłocznie podane do wiadomości właściwych władz.

Dyrektorzy depozytariuszy to osoby, które z mocy prawa lub na podstawie dokumentów założycielskich reprezentują depozytariuszy, lub które skutecznie ustalają politykę depozytariuszy.

3a. 6  Właściwe władze nie wydają zezwolenia, jeżeli UCITS zostaną w sposób zgodny z prawem pozbawione (np. na podstawie zapisu w regulaminie funduszu lub dokumentach założycielskich) możliwości obrotu swoimi jednostkami uczestnictwa lub udziałami w państwach będących dla nich państwami pochodzenia.)

4. Bez zgody właściwych władz nie można dokonać zmiany spółki zarządzającej ani depozytariusza, jak również regulaminu funduszu lub dokumentów założycielskich funduszu inwestycyjnego.

Sekcja  III

Obowiązki dotyczące spółek zarządzających ⁷

Tytuł  A ⁸

Warunki podejmowania działalności gospodarczej

Artykuł  5 ⁹

1. Dostęp do prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę zarządzającą podlega wymogowi uzyskania wcześniejszego zezwolenia wydawanego przez właściwe władze Państwa Członkowskiego pochodzenia. Zezwolenie przyznane spółce zarządzającej na mocy niniejszej dyrektywy jest ważne we wszystkich Państwach Członkowskich.

2. Spółka zarządzająca nie może angażować się w działalność inną niż zarządzanie UCITS, którym wydano zezwolenie na podstawie niniejszej dyrektywy, z wyjątkiem dodatkowego zarządzania przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania, które nie są objęte niniejszą dyrektywą i w odniesieniu do których spółka zarządzająca podlega nadzorowi ostrożnościowemu, z zastrzeżeniem jednak wprowadzenia do obrotu w innych Państwach Członkowskich na mocy niniejszej dyrektywy.

Działalność związana z zarządzaniem funduszami powierniczymi/funduszami wspólnymi i funduszami inwestycyjnymi obejmuje, do celów niniejszej dyrektywy, obowiązki wymienione w załączniku II, które nie są wyczerpujące.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 2, Państwa Członkowskie mogą zezwolić spółkom zarządzającym na świadczenie, obok zarządzania funduszami powierniczymi/funduszami wspólnymi i funduszami inwestycyjnymi, następujących usług:

a) zarządzanie portfelami inwestycyjnymi, w tym portfelami należącymi do funduszy emerytalnych, na podstawie zleceń przyznanych przez inwestorów w sposób dyskrecjonalny i zindywidualizowany ze względu na klienta, w przypadku, gdy portfele te obejmują jeden lub kilka instrumentów wymienionych w sekcji B Załącznika do ISD;

b) jako usługi uboczne:

– doradztwo inwestycyjne dotyczące jednego lub kilku instrumentów wymienionych w sekcji B Załącznika do ISD,

– przechowywanie i administrowanie w odniesieniu do jednostek uczestnictwa przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania.

Spółkom zarządzającym w żadnym przypadku nie można zezwalać na mocy niniejszej dyrektywy na świadczenie wyłącznie usług wymienionych w niniejszym ustępie, bądź świadczenie usług ubocznych, bez uzyskania przez te spółki zezwolenia na świadczenie usługi określonej w lit. a).

4. 10  Artykuł 2 ust. 2, art. 12, 13 i 19 dyrektywy 2004/39/WE⁽¹⁰⁾ Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych ¹¹  , stosuje się do świadczenia przez spółki zarządzające usług określonych w ust. 3 tego artykułu.

Artykuł  5a ¹²

1. Bez uszczerbku dla innych warunków ogólnego stosowania przewidzianych w prawie krajowym, właściwe władze nie wydają zezwolenia spółce zarządzającej, chyba że:

a) spółka zarządzająca posiada kapitał założycielski w wysokości co najmniej 125.000 EUR:

– gdy wartość portfeli spółki zarządzającej przekracza 250.000.000 EUR, spółka zarządzająca jest obowiązana do zapewnienia dodatkowej kwoty z funduszy własnych. Ta dodatkowa kwota z funduszy własnych stanowi 0,02% kwoty, o jaką wartość portfela przekracza kwotę 250.000.000 EUR. Wymagana łączna wartość kapitału założycielskiego i kwoty dodatkowej nie może jednakże przekroczyć 10.000.000 EUR,

– do celów niniejszego ustępu, za portfele spółki zarządzającej uznaje się następujące portfele:

i) fundusze powiernicze/fundusze wspólne zarządzane przez spółkę zarządzającą, w tym portfele, w stosunku do których spółka ta powierzyła zadanie zarządzania, jednakże z wyłączeniem portfeli, którymi spółka ta zarządza w ramach delegacji zadań,

ii) fundusze inwestycyjne, dla których spółka zarządzająca jest wyznaczoną spółką zarządzającą,

iii) inne przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania zarządzane przez spółkę zarządzającą, w tym portfele, w stosunku do których spółka ta oddelegowała zadanie zarządzania, jednakże z wyłączeniem portfeli, którymi spółka ta zarządza w ramach delegacji zadań;

– niezależnie od wysokości wymaganych kwot, fundusze własne spółki zarządzającej nie mogą być niższe niż kwota ustalona w załączniku IV dyrektywy 93/6/EWG,

– Państwa Członkowskie mogą zezwolić spółkom zarządzającym na to, aby spółki te nie musiały uzupełniać funduszy do wysokości nie przekraczającej 50% dodatkowej kwoty z funduszy własnych, określonej w tiret pierwszym, jeżeli spółki te korzystają z gwarancji tej kwoty udzielonej przez instytucję kredytową lub zakład ubezpieczeń. Statutowa siedziba instytucji kredytowej lub zakładu ubezpieczeń musi się znajdować w Państwie Członkowskim lub w państwie trzecim, przy założeniu, że podmioty te są obowiązane do przestrzegania zasad ostrożności uznawanych przez właściwe władze za równoważne zasadom ustanowionym w prawie wspólnotowym,

– nie później niż dnia 13 lutego 2005 r., Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie w sprawie stosowania wymogu dotyczącego tego kapitału, do którego będą załączone, gdzie stosowne, propozycje jego zmiany;

b) osoby faktycznie prowadzące przedsiębiorstwo spółki zarządzającej muszą cieszyć się odpowiednio nieposzlakowaną opinią bądź posiadać odpowiednie doświadczenie, również w odniesieniu do zarządzania danym typem UCITS, zarządzanym przez spółkę zarządzającą. W tym celu nazwiska tych osób i każdej osoby przejmującej ich obowiązki muszą być bezzwłocznie podane do wiadomości właściwych władz. Decyzje dotyczące prowadzenia działalności spółki zarządzającej muszą być podejmowane przez co najmniej dwie osoby spełniające te warunki;

c) do wniosku o wydanie zezwolenia dołącza się program działań określający, między innymi, strukturę organizacyjną spółki zarządzającej;

d) zarówno siedziba zarządu, jak i statutowa siedziba znajdują się w tym samym Państwie Członkowskim.

2. Ponadto, w przypadku istnienia ścisłych powiązań między spółką zarządzającą a innymi osobami fizycznymi lub prawnymi, właściwe władze wydają zezwolenie wyłącznie wtedy, gdy powiązania te nie uniemożliwiają skutecznego sprawowania przez te podmioty funkcji nadzorczych.

Właściwe władze odmawiają wydania zezwolenia także wtedy, gdy przepisy ustawowe, wykonawcze lub administracyjne państwa trzeciego dotyczące jednej lub kilku osób fizycznych lub prawnych, z którymi spółka zarządzającą jest ściśle powiązana, bądź trudności związane ze stosowaniem tych przepisów uniemożliwiają skuteczne sprawowanie przez te osoby funkcji nadzorczych.

Właściwe władze wymagają od spółek zarządzających dostarczenia informacji, które są im niezbędne w celu stałego monitorowania zgodności z warunkami, określonymi w niniejszym ustępie.

3. Osoba składająca wniosek jest informowana w terminie sześciu miesięcy od złożenia kompletnego wniosku o tym, czy zezwolenie zostało wydane. W przypadku odmowy wydania zezwolenia, podaje się uzasadnienie.

4. Spółka zarządzająca może rozpocząć działalność w chwili wydania zezwolenia.

5. Właściwe władze mogą wycofać zezwolenie wydane spółce z zastrzeżeniem niniejszej dyrektywy wyłącznie w przypadku, gdy spółka:

a) nie wykorzysta zezwolenia w terminie 12 miesięcy, definitywnie zrezygnuje z zezwolenia bądź zaprzestała prowadzenia działalności objętej niniejszą dyrektywą ponad sześć miesięcy wcześniej, chyba że dane Państwo Członkowskie przewidziało w takich przypadkach utratę ważności tego zezwolenia;

b) uzyskała zezwolenie składając fałszywe oświadczenia lub w jakikolwiek inny sposób sprzeczny z prawem;

c) nie spełnia już warunków, na podstawie których zezwolenie zostało wydane;

d) nie spełnia wymogów dyrektywy 93/6/EWG, jeżeli przyznane jej zezwolenie obejmuje również usługi w zakresie zarządzania portfelem w ramach swobodnego uznania, określonych w art. 5 ust. 3 lit. a) niniejszej dyrektywy;

e) poważnie i/lub systematycznie naruszała przepisy przyjęte na podstawie niniejszej dyrektywy; bądź

f) mieści się w granicach, w których prawo krajowe przewiduje wycofanie.

Artykuł  5b ¹³

1. Właściwe władze wydają zezwolenie na działalność przez spółkę zarządzającą dopiero wtedy, gdy władzom tym zostaną przedstawione dane osobowe akcjonariuszy lub uczestników, bezpośrednich lub pośrednich, osób fizycznych lub prawnych, posiadających znaczne pakiety akcji i dane na temat wartości takich pakietów.

Właściwe władze odmawiają wydania zezwolenia, jeżeli, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia racjonalnego i ostrożnego zarządzania spółką zarządzającą, nie uznają za właściwych wyżej wymienionych akcjonariuszy lub uczestników.

2. W przypadku oddziałów spółek zarządzających, które posiadają statutowe siedziby poza Unią Europejską i prowadzą działalność lub ją rozpoczynają, Państwa Członkowskie nie stosują przepisów, które pozwalają na traktowanie korzystniejsze niż traktowanie oddziałów spółek zarządzających posiadających statutowe siedziby w Państwach Członkowskich.

3. Konsultacje z właściwymi władzami pozostałych zaangażowanych Państw Członkowskich przeprowadza się z wyprzedzeniem w sprawie wydania zezwolenia spółce zarządzającej, która jest:

a) filią innej spółki zarządzającej, przedsiębiorstwa inwestycyjnego, instytucji kredytowej lub zakładu ubezpieczeń, którym wydano zezwolenie na działalność w innym Państwie Członkowskim;

b) filią wobec przedsiębiorstwa dominującego dla innej spółki zarządzającej, przedsiębiorstwa inwestycyjnego, instytucji kredytowej lub zakładu ubezpieczeń, które posiadają zezwolenie na działalność wydane w innym Państwie Członkowskim; lub

c) kontrolowana przez te same osoby fizyczne lub prawne, które kontrolują inną spółkę zarządzającą, przedsiębiorstwo inwestycyjne, instytucję kredytową lub zakład ubezpieczeń, które posiadają zezwolenie na działalność wydane w innym Państwie Członkowskim.

Tytuł  B ¹⁴

Stosunki z państwami trzecimi

Artykuł  5c ¹⁵

1. Stosunki z państwami trzecimi są regulowane zgodnie z odpowiednimi przepisami ustanowionymi w art. 7 ISD.

Do celów niniejszej dyrektywy, wyrażenia: "przedsiębiorstwo/przedsiębiorstwo inwestycyjne" "przedsiębiorstwa inwestycyjne" występujące w art. 7 ISD należy rozumieć odpowiednio jako "spółka zarządzająca" i "spółki zarządzające"; wyrażenie "świadczenie usług inwestycyjnych" w art. 7 ust. 2 ISD należy rozumieć jako "świadczenie usług".

2. Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o trudnościach, jakie UCITS napotykają w obrocie swoimi jednostkami uczestnictwa w państwach trzecich.

Tytuł  C ¹⁶

Warunki działalności

Artykuł  5d ¹⁷

1. Właściwe władze Państwa Członkowskiego będącego dla spółki zarządzającej państwem pochodzenia stawiają spółce zarządzającej, której wydały zezwolenie na działalność, wymóg trwałego spełniania warunków ustanowionych w art. 5 i art. 5a ust. 1 i 2 niniejszej dyrektywy. Fundusze własne spółki zarządzającej nie mogą spaść poniżej poziomu określonego w art. 5a ust. 1 lit. a). Jeżeli sytuacja taka będzie jednakże miała miejsce, właściwe władze mogą, w uzasadnionych przypadkach, wyznaczyć okres, w którym przedsiębiorstwa te powinny poprawić swoją sytuację bądź zaprzestać działalności.

2. Za nadzór ostrożnościowy nad spółką zarządzającą odpowiedzialne są właściwe władze Państwa Członkowskiego pochodzenia, niezależnie od tego, czy spółka zarządzająca ustanowi czy nie ustanowi oddziału bądź będzie lub nie będzie świadczyć usług w innym Państwie Członkowskim, bez uszczerbku dla tych przepisów niniejszej dyrektywy, które określają odpowiedzialność władz kraju przyjmującego.

Artykuł  5e ¹⁸

1. Znaczne pakiety akcji w spółkach zarządzających podlegają tym samym regułom, co pakiety ustanowione w art. 9 ISD.

2. Do celów niniejszej dyrektywy, wyrażenia "przedsiębiorstwo/przedsiębiorstwo inwestycyjne" i "przedsiębiorstwa inwestycyjne" występujące w art. 9 ISD należy rozumieć odpowiednio jako "spółka zarządzająca" i "spółki zarządzające".

Artykuł  5f ¹⁹

1. Każde Państwo Członkowskie pochodzenia opracowuje zasady ostrożności, do których spółki zarządzające, w zakresie zarządzania UCITS, które posiadają zezwolenie na działalność wydane na mocy niniejszej dyrektywy, są obowiązane zawsze się stosować.

W szczególności, właściwe władze Państwa Członkowskiego pochodzenia, uwzględniając również charakter UCITS zarządzanych przez spółkę zarządzającą, wymagają, aby spółka taka:

a) stosowała racjonalne procedury administracyjne i procedury księgowe, ustalenia dotyczące zabezpieczenia elektronicznego przetwarzania danych oraz odpowiednie wewnętrzne mechanizmy kontroli, w tym, w szczególności, zasady dotyczące osobistych transakcji dokonywanych przez swoich pracowników, bądź realizowania lub zarządzania inwestycjami w instrumenty finansowe w celu inwestowania funduszy własnych, zapewniając, między innymi, aby każda transakcja, w której zaangażowane są te fundusze, mogła być odtworzona dostarczając informacji o jej pochodzeniu, stronach biorących w niej udział, jej charakterze oraz czasie i miejscu jej zawarcia i aby aktywa funduszy powierniczych/funduszy wspólnych lub funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez spółkę zarządzającą były inwestowane zgodnie z regulaminami funduszy lub dokumentami założycielskimi oraz obowiązującymi przepisami prawnymi;

b) posiadała taką strukturę i była zorganizowana w taki sposób, aby ograniczyć do minimum ryzyko naruszania interesów UCITS lub interesów klientów w związku z konfliktem interesów między spółką i jej klientami, między jednym z jej klientów a innym klientem, między jednym z jej klientów a UCITS lub miedzy dwoma UCITS. Niemniej jednak, w przypadku utworzenia oddziału, przepisy organizacyjne nie mogą być sprzeczne z zasadami postępowania ustanowionymi przez przyjmujące Państwo Członkowskie w celu uregulowania kwestii konfliktów interesów.

2. Każda spółka zarządzająca, posiadająca zezwolenie na działalność umożliwiające również świadczenie usług w zakresie zarządzania portfelem w ramach swobodnego uznania, wymienionych w art. 5 ust. 3 lit. a):

– nie może inwestować całości lub części portfela inwestora w jednostki uczestnictwa funduszy powierniczych/funduszy wspólnych lub funduszy inwestycyjnych, którymi spółka ta zarządza, chyba że spółka ta uzyska uprzednio zgodę klienta,

– w odniesieniu do usług, określonych w art. 5 ust. 3 podlega przepisom ustanowionym w dyrektywie 97/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 marca 1997 r., w sprawie systemów rekompensat dla inwestorów ⁽¹¹⁾.

Artykuł  5g ²⁰

1. Jeżeli Państwa Członkowskie zezwolą spółkom zarządzającym na upoważnianie stron trzecich, w celu efektywniejszego prowadzenia działalności spółki, do wypełniania w imieniu tych spółek jednego lub kilku ich obowiązków, muszą zostać spełnione następujące warunki wstępne:

a) właściwe władze muszą zostać w odpowiedni sposób powiadomione;

b) zlecenie nie może utrudniać skutecznego nadzoru nad spółką zarządzającą, w szczególności nie może utrudniać spółce zarządzającej działania, a UCITS bycia zarządzanym, w sposób najkorzystniejszy dla inwestorów;

c) jeżeli delegacja dotyczy zarządzania inwestycjami, zlecenia można udzielać wyłącznie przedsiębiorstwom posiadającym zezwolenie na działalność lub zarejestrowanym w celu zarządzania aktywami i podlegającym nadzorowi ostrożnościowemu; upoważnienie musi być zgodne z kryteriami alokacji inwestycji ustanawianymi okresowo przez spółki zarządzające;

d) w przypadku gdy zlecenie dotyczy zarządzania inwestycjami i jest udzielone przedsiębiorstwu państwa trzeciego, musi być zapewniona współpraca między właściwymi władzami nadzoru;

e) zlecenie w odniesieniu do podstawowego zadania zarządzania inwestycjami nie jest udzielane depozytariuszowi lub innemu przedsiębiorstwu, którego interesy mogą być sprzeczne z interesami spółki zarządzającej lub posiadaczom jednostek uczestnictwa;

f) muszą istnieć środki umożliwiające osobom kierującym działalnością spółki zarządzającej ciągłe efektywne monitorowanie działalności przedsiębiorstwa, któremu zostało udzielone zlecenie;

g) zlecenie nie może stanowić utrudnienia dla osób kierujących działalnością spółki zarządzającej przekazywania dalszych poleceń przedsiębiorstwu, któremu powierzono obowiązki i wycofywaniu zlecenia ze skutkiem natychmiastowym, jeśli leży to w interesie inwestorów;

h) uwzględniając charakter obowiązków, które mają być powierzone, przedsiębiorstwo, któremu obowiązki będą powierzone, musi być kwalifikowane i zdolne do przejęcia danych obowiązków; oraz

i) w prospektach emisyjnych UCITS muszą być wymienione obowiązki, na powierzenie których zezwolono spółce zarządzającej.

2. Fakt powierzenia przez spółkę zarządzającą obowiązków stronom trzecim nie może w żadnym przypadku wpływać na odpowiedzialność spółki zarządzającej i depozytariusza, zaś spółka zarządzająca nie może powierzać swoich obowiązków w stopniu, który powodowałby, że spółka ta stałaby się podmiotem - skrzynką pocztową.

Artykuł  5h ²¹

Każde Państwo Członkowskie opracowuje zasady postępowania, które spółki zarządzające posiadające zezwolenie na działalność wydane w tym Państwie Członkowskim są obowiązane zawsze stosować. Przepisy te muszą uwzględniać co najmniej zasady wymienione w niżej podanych tiret. Zasady te muszą zapewniać, aby spółka zarządzająca:

a) prowadząc działalność gospodarczą postępowała uczciwie i godziwie, w najlepszym interesie UCITS, którymi zarządza oraz integralności rynku;

b) postępowała z należytą fachowością, dbałością i starannością, w najlepszym interesie UCITS, którymi zarządza oraz integralności rynku;

c) posiadała i efektywnie stosowała środki i procedury, które są niezbędne dla właściwego prowadzenia działalności gospodarczej;

d) starała się unikać konfliktów interesów, a gdy nie da się ich uniknąć, zapewniała, aby UCITS, którymi zarządza, były odpowiednio godziwie traktowane; oraz

e) przestrzegała wszelkich wymogów normatywnych stosowanych w odniesieniu do prowadzenia działalności gospodarczej, w celu wspierania osiągania przez inwestorów największych korzyści i wspierania integralności rynku.

Tytuł  D ²²

Prawo przedsiębiorczości i swoboda świadczenia usług

Artykuł  6 ²³

1. Państwa Członkowskie zapewniają, aby spółka zarządzająca posiadająca zezwolenie na działalność wydane na podstawie niniejszej dyrektywy przez właściwe władze innego Państwa Członkowskiego mogła prowadzić na terytoriach tych państw działalność, na prowadzenie której uzyskały zezwolenie bądź poprzez ustanowienie oddziału, bądź w ramach swobody świadczenia usług.

2. Państwa Członkowskie nie mogą poddawać ustanowienia oddziału lub świadczenia usług wymogowi uzyskania zezwolenia, wymogom kapitałowym jako wkładu bądź zastosowania innego środka o skutku równoważnym.

Artykuł  6a ²⁴

1. Oprócz spełnienia warunków wprowadzonych w art. 5 i 5a spółka zarządzająca, zamierzająca utworzyć oddział na terytorium innego Państwa Członkowskiego, powiadamia właściwe władze Państwa Członkowskiego pochodzenia.

2. Państwa Członkowskie wymagają od każdej spółki zarządzającej, zamierzającej utworzyć oddział na terytorium innego Państwa Członkowskiego, dostarczenia następujących informacji i dokumentów, w związku z powiadomieniem przewidzianym w ust. 1:

a) nazwy Państwa Członkowskiego, na terytorium którego spółka zarządzająca planuje utworzenie oddziału;

b) programu działań wymieniającego przewidywane działania i usługi zgodnie z art. 5 ust 2 i 3 i strukturę organizacyjną oddziału;

c) adresu w przyjmującym Państwie Członkowskim, pod którym można otrzymać dokumenty;

d) nazwisk osób odpowiedzialnych za zarządzanie oddziałem.

3. Jeżeli właściwe władze Państwa Członkowskiego pochodzenia nie będą miały powodu, aby poddać w wątpliwość poprawność struktury administracyjnej lub sytuacji finansowej spółki zarządzającej, przy uwzględnieniu przewidzianych działań, organy te, w terminie trzech miesięcy od otrzymania wszystkich informacji, określonych w ust. 2, przekazują te informacje właściwym władzom przyjmującego Państwa Członkowskiego i powiadamiają odpowiednio spółkę zarządzającą. Władze te przekazują również szczegóły dotyczące systemu rekompensat przewidzianych w celu ochrony inwestorów.

W przypadku, gdy właściwe władze Państwa Członkowskiego pochodzenia odmówią przekazania informacji, określonych w ust. 2, właściwym władzom przyjmującego Państwa Członkowskiego, władze te uzasadnią danej spółce zarządzającej odmowę w terminie dwóch miesięcy od otrzymania wszystkich informacji. Odmowa lub brak odpowiedzi wiąże się z możliwością złożenia odwołania do sądów w Państwie Członkowskim pochodzenia.

4. Zanim oddział spółki zarządzającej rozpocznie działalność, właściwe władze Państwa Członkowskiego pochodzenia, w terminie dwóch miesięcy od otrzymania informacji, określonych w ust. 2, przygotowują się do nadzoru nad spółką zarządzającą i, o ile to niezbędne, wskazują warunki, w tym przepisy wymienione w art. 44 i 45, obowiązujące w przyjmującym Państwie Członkowskim oraz zasady postępowania, które mają być przestrzegane w przypadku świadczenia usług z zakresu zarządzania portfelem, wymienionych w art. 5 ust. 3 oraz usług doradczych dotyczących inwestycji i dozoru, zgodnie z którymi, mając na względzie dobro ogólne, działalność ta musi być prowadzona w przyjmującym Państwie Członkowskim.

5. Z chwilą otrzymania powiadomienia ze strony właściwych władz Państwa Członkowskiego pochodzenia lub z chwilą upływu terminu przewidzianego w ust. 4, przy braku powiadomienia ze strony tych władz, oddział może zostać utworzony i rozpocząć działalność. Od tego momentu, spółka zarządzająca może również rozpocząć rozprowadzanie podlegających przepisom niniejszej dyrektywy jednostek uczestnictwa funduszy powierniczych/funduszy wspólnych i funduszy inwestycyjnych, którymi spółka ta zarządza, chyba, że właściwe władze przyjmującego Państwa Członkowskiego postanowią, w uzasadnionej decyzji podjętej przed upływem terminu dwóch miesięcy - przekazanej właściwym władzom Państwa Członkowskiego pochodzenia - że działania podjęte w celu wprowadzenia do obrotu jednostek uczestnictwa nie są zgodne z przepisami, określonymi w art. 44 ust. 1 i art. 45.

6. W przypadku zmiany wszelkich danych przekazywanych zgodnie z ust. 2 lit. b), c) lub d), spółka zarządzająca przekazuje pisemne powiadomienie o tej zmianie właściwym władzom przyjmującego Państwa Członkowskiego i Państwa Członkowskiego pochodzenia nie później niż miesiąc przed wprowadzeniem zmiany, w celu umożliwienia właściwym władzom Państwa Członkowskiego pochodzenia podjęcia decyzji w sprawie zmiany na podstawie ust. 3, a właściwym władzom przyjmującego Państwa Członkowskiego podjęcia tej decyzji na podstawie ust. 4.

7. W przypadku zmiany danych, przekazywanych na podstawie ust. 3 akapit pierwszy, władze Państwa Członkowskiego pochodzenia kierują do władz przyjmującego Państwa Członkowskiego odpowiednie powiadomienie.

Artykuł  6b ²⁵

1. Jakakolwiek spółka zarządzająca zamierzająca, prowadzić działalność na terytorium innego Państwa Członkowskiego po raz pierwszy w ramach swobody świadczenia usług, przekazuje właściwym władzom Państwa Członkowskiego pochodzenia następujące informacje:

a) nazwę Państwa Członkowskiego, na terytorium którego spółka zarządzająca zamierza prowadzić działalność;

b) program działań zawierający przewidywane działania i usługi, określone w art. 5 ust. 2 i 3.

2. Właściwe władze Państwa Członkowskiego pochodzenia, w terminie jednego miesiąca od otrzymania informacji, określonych w ust. 1, przesyłają te informacje właściwym władzom przyjmującego Państwa Członkowskiego.

Organy te przekazują również szczegóły dotyczące stosowanych systemów rekompensat, przewidzianych w celu ochrony inwestorów.

3. Spółka zarządzająca może następnie rozpocząć działalność w przyjmującym Państwie Członkowskim, bez względu na przepisy art. 46.

W stosownych przypadkach, właściwe władze przyjmującego Państwa Członkowskiego, po otrzymaniu informacji, określonych w ust. 1, wskazują spółce zarządzającej warunki, w tym zasady postępowania, które mają być przestrzegane w przypadku świadczenia usług z zakresu zarządzania portfelem, wymienionych w art. 5 ust. 3 oraz usług doradczych dotyczących inwestycji i dozoru, których, mając na względzie dobro ogólne, spółka zarządzająca musi przestrzegać w przyjmującym Państwie Członkowskim.

4. W przypadku zmiany treści informacji przekazywanych na podstawie ust. 1 lit. b), spółka przekazuje pisemne powiadomienie o zmianie właściwym władzom Państwa Członkowskiego pochodzenia i przyjmującego Państwa Członkowskiego przed wprowadzeniem zmiany, w celu umożliwienia, w razie konieczności, właściwym władzom przyjmującego Państwa Członkowskiego powiadomienia spółki o każdej zmianie lub uzupełnieniu, które mają być dokonane w informacjach przekazywanych na podstawie ust. 3.

5. Spółka zarządzająca podlega również procedurze powiadamiania ustanowionej w niniejszym artykule w przypadku, gdy spółka ta powierzy stronie trzeciej obrót jednostkami uczestnictwa w przyjmującym Państwie Członkowskim.

Artykuł  6c ²⁶

1. Przyjmujące Państwo Członkowskie do celów statystycznych może wymagać od wszystkich spółek zarządzających posiadających oddziały na terytoriach tych państw składania właściwym władzom tych przyjmujących Państw Członkowskich okresowych sprawozdań w sprawie działalności tych spółek w przyjmujących Państwach Członkowskich.

2. Wypełniając obowiązki wynikające z niniejszej dyrektywy, przyjmujące Państwo Członkowskie może wymagać od oddziałów spółek zarządzających przedstawienia w tym celu takich samych danych, jakie przedstawiają krajowe spółki zarządzające.

Przyjmujące Państwo Członkowskie może wymagać od spółek zarządzających, prowadzących działalność na jego terytorium w ramach swobodnego świadczenia usług, przedstawienia informacji niezbędnych dla monitorowania przestrzegania przez te spółki obowiązujących je norm ustanowionych przez przyjmujące Państwo Członkowskie, jednakże wymagania te nie mogą być bardziej restrykcyjne, niż normy wprowadzane przez to samo Państwo Członkowskie wobec utworzonych tam spółek zarządzających, w celu monitorowania przestrzegania przez nie tych samych norm.

3. W przypadku, gdy właściwe władze przyjmującego Państwa Członkowskiego uznają, że spółka zarządzająca posiadająca oddział lub świadcząca usługi na terytorium tego państwa narusza przepisy prawne i regulacje przyjęte w tym państwie na mocy tych przepisów niniejszej dyrektywy, które przyznają kompetencje właściwym władzom przyjmującego Państwa Członkowskiego, władze te żądają od danej spółki zarządzającej zaprzestania naruszeń.

4. Jeżeli dana spółka zarządzająca nie podejmie niezbędnych czynności, właściwe władze przyjmującego Państwa Członkowskiego przekażą stosowne powiadomienie właściwym władzom Państwa Członkowskiego pochodzenia, które możliwie jak najwcześniej zastosują wszelkie właściwe środki w celu zapewnienia, aby dana spółka zarządzająca zaprzestała naruszeń. Właściwe władze przyjmującego Państwa Członkowskiego są powiadamiane o charakterze tych środków.

5. Jeżeli, pomimo zastosowania przez Państwo Członkowskie pochodzenia środków lub w przypadku, gdy środki te okażą się niewłaściwe lub nie będą dostępne w danym Państwie Członkowskim, spółka zarządzająca nadal narusza przepisy prawne i regulacje, określone w ust. 2 i które obowiązują w przyjmującym Państwie Członkowskim, państwo to może, po powiadomieniu właściwych władz Państwa Członkowskiego pochodzenia, zastosować właściwe środki w celu zapobiegania dalszym naruszeniom lub w celu karania naruszeń i, stosownie do przypadku, uniemożliwienia tej spółce zarządzającej zawierania dalszych transakcji na terytorium tego państwa. Państwa Członkowskie zapewniają możliwość doręczania na ich terytorium dokumentów prawnych, potrzebnych do zastosowania tych środków wobec spółek zarządzających.

6. Powyższe przepisy nie mają wpływu na kompetencje przyjmujących Państw Członkowskich w zakresie stosowania właściwych środków dla zapobiegania naruszeń lub karania naruszeń na terytorium tych państw, sprzecznych z przepisami prawnymi i regulacjami przyjętymi dla dobra ogólnego. Przypadek ten dotyczy również uniemożliwiania spółkom zarządzającym naruszającym przepisy zawierania kolejnych transakcji na terytorium tych państw.

7. Przyjęcie każdego środka na mocy ust. 4, 5 i 6, który wiąże się z karami lub ograniczeniami działalności spółek, musi być odpowiednio uzasadnione i zostać podane do wiadomości danej spółki zarządzającej. Zastosowanie każdego tego rodzaju środka wiąże się z prawem złożenia odwołania do sądów w Państwie Członkowskim, które środek ten wprowadziło.

8. Przed zastosowaniem procedury ustanowionej w ust. 3, 4 lub 5, właściwe władze przyjmującego Państwa Członkowskiego mogą, w nagłych przypadkach, zastosować wszelkie środki ostrożności niezbędne w celu ochrony interesów inwestorów i innych osób, wobec których świadczone są usługi. Komisja i właściwe władze innych zainteresowanych Państw Członkowskich muszą zostać jak najszybciej poinformowane o takich środkach.

Po konsultacjach z właściwymi władzami danych Państw Członkowskich, Komisja może zdecydować, czy takie Państwo Członkowskie musi zmienić lub uchylić te środki.

9. 27  W przypadku wycofania zezwolenia na działalność, właściwe władze przyjmującego Państwa Członkowskiego są o tym powiadamiane i stosują właściwe środki w celu uniemożliwienia danej spółce zarządzającej zawierania kolejnych transakcji na terytorium tego Państwa i w celu zabezpieczenia interesów inwestorów. Co dwa lata Komisja przedstawia sprawozdanie dotyczące takich przypadków.

10. 28  Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o liczbie i rodzaju przypadków odmowy na podstawie art. 6a lub zastosowania środków na podstawie ust. 5. Co dwa lata Komisja przedstawia sprawozdanie dotyczące takich przypadków.

Sekcja  IIIa ²⁹

Obowiązki dotyczące depozytariusza

Artykuł  7

1. Aktywa funduszu powierniczego muszą być powierzone do przechowania depozytariuszowi.

2. Na odpowiedzialność depozytariusza określoną w art. 9 nie wpływa fakt, że powierzył on osobie trzeciej wszystkie lub niektóre z przechowywanych przez siebie aktywów.

3. Depozytariusz musi ponadto:

a) zapewnić, aby sprzedaż, emisja, odkup, umorzenie i unieważnienie jednostek uczestnictwa, realizowane w imieniu funduszu powierniczego przez spółkę zarządzającą, wykonywane były zgodnie z przepisami prawa oraz regulaminem funduszu;

b) zapewnić, aby wartość jednostek uczestnictwa obliczana była zgodnie z przepisami prawa oraz regulaminem funduszu;

c) wykonywać polecenia spółki zarządzającej, o ile nie są one niezgodne z prawem lub regulaminem funduszu;

d) zapewnić, aby w transakcjach związanych z aktywami funduszu powierniczego wszystkie płatności przekazywane mu były w zwyczajowo ustalonych terminach;

e) zapewnić, aby dochody funduszu powierniczego były przeznaczane na cele zgodne z przepisami prawa oraz regulaminem funduszu.

Artykuł  8

1. Depozytariusz musi mieć swoją statutową siedzibę w tym samym Państwie Członkowskim, w którym znajduje się statutowa siedziba spółki zarządzającej, albo prowadzić zarejestrowaną działalność w tym Państwie Członkowskim, jeżeli jego statutowa siedziba znajduje się w innym Państwie Członkowskim.

2. Depozytariusz musi być instytucją podlegającą kontroli publicznej. Musi również przedstawić wystarczające finansowe i zawodowe gwarancje na to, że jest w stanie prowadzić działalność jako depozytariusz i wypełnić związane z tą funkcją zobowiązania.

3. Państwa Członkowskie ustalą, które kategorie instytucji określonych w ust. 2 będą odpowiednie do pełnienia funkcji depozytariuszy.

Artykuł  9

Depozytariusz odpowiada, zgodnie z prawem krajowym Państwa Członkowskiego, w którym znajduje się statutowa siedziba spółki zarządzającej, przed spółką zarządzającą i posiadaczami jednostek uczestnictwa za wszelkie straty poniesione przez nich w wyniku nieuzasadnionego niewykonania przez siebie obowiązków lub ich niewłaściwego wykonania. Odpowiedzialność wobec posiadaczy jednostek uczestnictwa można egzekwować bezpośrednio albo pośrednio przez spółkę zarządzającą, w zależności od prawnego charakteru stosunków między depozytariuszem, spółką zarządzającą a posiadaczami jednostek uczestnictwa.

Artykuł  10

1. Żadna spółka nie może prowadzić działalności jednocześnie jako spółka zarządzająca i depozytariusz.

2. W kontekście pełnionych przez siebie ról, spółka zarządzająca i depozytariusz muszą działać niezależnie i wyłącznie w interesie posiadaczy jednostek.

Artykuł  11

Przepisy prawa lub regulamin funduszu ustanowią warunki zmiany spółki zarządzającej i depozytariusza oraz zasady zapewnienia ochrony interesów posiadaczy jednostek uczestnictwa w razie takiej zmiany.

Sekcja  IV

Obowiązki dotyczące funduszy inwestycyjnych ³⁰

Tytuł  A ³¹

Warunki podejmowania działalności

Artykuł  12 ³²

Dostęp do podejmowania działalności przez fundusze inwestycyjne podlega wymogowi uprzedniego uzyskania oficjalnego zezwolenia, przyznawanego przez właściwe władze Państwa Członkowskiego pochodzenia.

Państwa Członkowskie określają formę prawną, jaką fundusz inwestycyjny musi przybrać.

Artykuł  13

Żaden fundusz inwestycyjny nie może prowadzić innej działalności niż określona w art. 1 ust. 2.

Artykuł  13a ³³

1. Bez uszczerbku dla innych warunków powszechnego stosowania przewidzianych w prawie krajowym, właściwe władze nie wydają zezwolenia na działalność funduszu inwestycyjnego, który nie wyznaczył spółki zarządzającej, chyba że fundusz inwestycyjny posiada odpowiedni kapitał założycielski równy co najmniej 300.000 EUR.

Dodatkowo, jeżeli fundusz inwestycyjny nie wyznaczył spółki zarządzającej, która uzyskała zezwolenie na działalność na mocy niniejszej dyrektywy:

– zezwolenie nie jest wydawane, chyba że do wniosku o wydanie zezwolenia jest dołączany program działań określający, między innymi, strukturę organizacyjną funduszu inwestycyjnego,

– dyrektorzy funduszu inwestycyjnego muszą cieszyć się nieposzlakowaną opinią i posiadać odpowiednie doświadczenie również w odniesieniu do danego typu działalności zarządzanej przez spółkę zarządzającą. W tym celu nazwiska tych osób i każdej osoby przejmującej ich obowiązki muszą być bezzwłocznie podane do wiadomości właściwych władz. Decyzje dotyczące prowadzenia działalności spółki zarządzającej muszą być podejmowane przez co najmniej dwie osoby spełniające te warunki. Dyrektorzy to osoby, które z mocy prawa lub na podstawie dokumentów założycielskich reprezentują fundusz inwestycyjny, lub które efektywnie ustalają politykę spółki,

– ponadto, w przypadku istnienia ścisłych powiązań między funduszem inwestycyjnym a innymi osobami fizycznymi lub prawnymi, właściwe władze wydają zezwolenie wyłącznie wtedy, gdy powiązania te nie uniemożliwiają skutecznego sprawowania funkcji nadzorczych.

Właściwe władze odmawiają wydania zezwolenia, jeżeli przepisy ustawowe, wykonawcze lub administracyjne państwa trzeciego dotyczące osób fizycznych lub prawnych, z którymi fundusz inwestycyjny jest ściśle powiązany lub trudności, związane z ich stosowaniem, uniemożliwiają skuteczne sprawowanie funkcji nadzorczych.

Właściwe władze wymagają od funduszy inwestycyjnych przedstawienia tym władzom żądanych przez nie informacji.

2. Wnioskodawca jest powiadamiany w terminie sześciu miesięcy od złożenia kompletnego wniosku o tym, czy zezwolenie zostało wydane. Każdorazowo w przypadku odmowy wydania zezwolenia, podaje się uzasadnienie.

3. Fundusz inwestycyjny może rozpocząć działalność w chwili wydania zezwolenia.

4. Właściwe władze mogą wycofać zezwolenie wydane funduszowi inwestycyjnemu podlegającemu przepisom niniejszej dyrektywy wyłącznie w przypadku, gdy fundusz ten:

a) nie wykorzysta zezwolenia w terminie 12 miesięcy, definitywnie zrezygnuje z zezwolenia bądź zaprzestał prowadzenia działalności objętej niniejszą dyrektywą ponad 6 miesięcy wcześniej, chyba że zainteresowane Państwo Członkowskie przewidziało w takich przypadkach utratę ważności tego zezwolenia;

b) uzyskał zezwolenie składając fałszywe oświadczenia lub w jakikolwiek inny sposób sprzeczny z prawem;

c) nie spełnia już warunków, na podstawie których zezwolenie zostało wydane;

d) poważnie i/lub systematycznie naruszał przepisy przyjęte na podstawie niniejszej dyrektywy; bądź

e) mieści się w granicach, w którym prawo krajowe przewiduje wycofanie.

Tytuł  B ³⁴

Warunki działalności

Artykuł  13b ³⁵

Artykuł 5g i 5h stosuje się wobec funduszy inwestycyjnych, które nie wyznaczyły spółki zarządzającej, posiadającej zezwolenie na działalność, wydane na mocy niniejszej dyrektywy. Do celów niniejszego artykułu, przez "spółkę zarządzającą" należy rozumieć "fundusz inwestycyjny".

Fundusze inwestycyjne mogą zarządzać wyłącznie aktywami swoich własnych portfeli i nie mogą, niezależnie od okoliczności, uzyskiwać zlecenia do zarządzania aktywami w imieniu strony trzeciej.

Artykuł  13c ³⁶

Każde Państwo Członkowskie pochodzenia opracowuje zasady ostrożności, które fundusze inwestycyjne, które nie wyznaczyły spółki zarządzającej posiadającej zezwolenie na działalność wydane na mocy niniejszej dyrektywy, są obowiązane zawsze przestrzegać.

W szczególności, właściwe władze Państwa Członkowskiego pochodzenia, uwzględniając również charakter funduszu inwestycyjnego, wymagają, aby fundusz ten stosował właściwe procedury administracyjne i procedury księgowe, przepisy z zakresu kontroli i zabezpieczenia elektronicznego przetwarzania danych oraz odpowiednie wewnętrzne mechanizmy kontroli, w tym, w szczególności, zasady dotyczące osobistych transakcji dokonywanych przez swoich pracowników, bądź realizowania lub zarządzania inwestycjami w instrumenty finansowe, w celu inwestowania własnego kapitału założycielskiego, zapewniając, między innymi, aby każda transakcja, w której fundusz bierze udział, mogła być zrekonstruowana dostarczając informacji o jej pochodzeniu, biorących w niej udział stronach, jej charakterze oraz czasie i miejscu jej zawarcia i aby aktywa funduszu były inwestowane zgodnie z dokumentami założycielskimi i obowiązującymi przepisami prawnymi.

Sekcja  IVa ³⁷

Obowiązki dotyczące depozytariuszy

Artykuł  14

1. Aktywa funduszu inwestycyjnego muszą być powierzone do przechowania depozytariuszowi.

2. Odpowiedzialności depozytariusza określonej w art. 16 nie narusza fakt, że powierzył on osobie trzeciej wszystkie lub niektóre z aktywów będących u niego na przechowaniu.

3. Depozytariusz musi ponadto:

a) zapewnić, aby sprzedaż, emisja, odkup, umorzenie i unieważnienie jednostek uczestnictwa, realizowane przez fundusz lub w imieniu funduszu wykonywane były zgodnie z przepisami prawa oraz dokumentami założycielskimi spółki;

b) zapewnić, aby w transakcjach związanych z aktywami funduszu wszystkie płatności przekazywane mu były w zwyczajowo ustalonych terminach;

c) zapewnić, aby dochody spółki były przeznaczane na cele zgodne z przepisami prawa oraz jej dokumentami założycielskimi.

4. Państwo Członkowskie może podjąć decyzję, że fundusze inwestycyjne mające swe siedziby się na jego terytorium, które prowadzą obrót swoimi jednostkami wyłącznie za pośrednictwem jednej lub więcej giełd papierów wartościowych, na których ich jednostki są dopuszczone do oficjalnych notowań giełdowych, nie będą musiały posiadać depozytariuszy w rozumieniu niniejszej dyrektywy.

Przepisów art. 34, 37 i 38 nie stosuje się do tych funduszy. Jednakże zasady wyceny aktywów tych funduszy muszą być zawarte w przepisach prawa lub w dokumentach założycielskich tych funduszy.

5. Państwo Członkowskie może podjąć decyzję, że fundusze inwestycyjne mające swe siedziby na jego terytorium, prowadzące obrót co najmniej 80 % swoich jednostek za pośrednictwem jednej lub kilku giełd papierów wartościowych wskazanych w ich dokumentach założycielskich, nie będą musiały posiadać depozytariuszy w rozumieniu niniejszej dyrektywy, pod warunkiem, że ich jednostki są dopuszczone do oficjalnych notowań giełdowych na giełdach papierów wartościowych tych Państw Członkowskich, na terytorium których te jednostki znajdują się w obrocie, oraz pod warunkiem, że wszystkie transakcje, jakie dany fundusz realizuje poza giełdą papierów wartościowych będą realizowane wyłącznie po cenach giełdowych. Dokumenty założycielskie muszą wskazywać giełdę papierów wartościowych w kraju, w którym prowadzony jest obrót jednostkami danego funduszu, których ceny określać będą ceny, po których fundusz będzie realizować wszystkie transakcje pozagiełdowe w tym kraju.

Państwo Członkowskie skorzysta z opcji przewidzianej w poprzednim akapicie tylko wtedy, jeżeli uzna, że interesy posiadaczy jednostek są chronione tak samo jak interesy posiadaczy jednostek uczestnictwa w UCITS, posiadających depozytariuszy w rozumieniu niniejszej dyrektywy.

W szczególności, takie fundusze oraz fundusze określone w ust. 4, muszą:

a) w przypadku braku odpowiedniego przepisu prawnego, określić w swoich dokumentach założycielskich metody obliczania wartości netto swoich jednostek;

b) interweniować na rynku, w celu zapobiegania odchyleniom wartości giełdowej swoich jednostek o więcej niż 5 % od ich nominalnej wartości netto;

c) ustalać wartość netto swoich jednostek, podawać ją właściwym organom przynajmniej dwa razy w tygodniu i publikować ją dwa razy w miesiącu.

Przynajmniej dwa razy w miesiącu niezależny biegły rewident musi ustalać, czy obliczanie wartości jednostek jest wykonywane zgodnie z przepisami prawa i dokumentami założycielskimi funduszu. Przy tej okazji rewident księgowy musi uzyskać pewność, że aktywa funduszu są inwestowane zgodnie z zasadami określonymi w przepisach prawa i w dokumentach założycielskich funduszu.

6. 38  Państwa Członkowskie będą informować Komisję o tym, które fundusze korzystają z odstępstw przewidzianych w ust. 4 i 5.

Artykuł  15

1. Depozytariusz musi mieć statutową siedzibę w tym samym Państwie Członkowskim, w którym znajduje się siedziba funduszu inwestycyjnego albo prowadzić zarejestrowaną działalność w tym Państwie Członkowskim, jeżeli jego statutowa siedziba znajduje się w innym Państwie Członkowskim.

2. Depozytariusz musi być instytucją podlegającą kontroli publicznej. Musi również przedstawić wystarczające finansowe i zawodowe gwarancje na to, że jest w stanie prowadzić przedsiębiorstwo jako depozytariusz i wypełnić związane z tą funkcją zobowiązania.

3. Państwa Członkowskie ustalą, które kategorie instytucji określonych w ust. 2 będą odpowiednie do pełnienia funkcji depozytariuszy.

Artykuł  16

Depozytariusz odpowiada, zgodnie z prawem krajowym Państwa Członkowskiego, w którym znajduje się statutowa siedziba funduszu inwestycyjnego, przed funduszem inwestycyjnym i posiadaczami jednostek uczestnictwa, za wszelkie straty poniesione przez nich w wyniku nieuzasadnionego niewykonania przez siebie obowiązków lub ich niewłaściwego wykonania.

Artykuł  17

1. Żadna spółka nie może prowadzić działalności jednocześnie jako fundusz inwestycyjny i depozytariusz.

2. W kontekście pełnionej przez siebie roli, depozytariusz musi działać wyłącznie w interesie posiadaczy jednostek uczestnictwa.

Artykuł  18

Przepisy prawa lub dokumenty założycielskie funduszu inwestycyjnego określają warunki zmiany depozytariusza oraz zasady zapewnienia ochrony interesów posiadaczy jednostek uczestnictwa w razie takiej zmiany.

Sekcja  V

Obowiązki dotyczące polityki inwestycyjnej UCITS

Artykuł  19

1. 39  Przedmiotem inwestycji funduszu powierniczego lub funduszu inwestycyjnego są wyłącznie:

a) zbywalne papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego dopuszczone do obrotu lub będące w obrocie na uregulowanym rynku w rozumieniu art. 1 ust. 13 dyrektywy Rady 93/22/EWG z dnia 10 maja 1993 r. w sprawie usług inwestycyjnych w zakresie papierów wartościowych, i/lub

b) zbywalne papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego będące w obrocie na innym uregulowanym rynku w Państwie Członkowskim, który funkcjonuje regularnie, jest uznany i otwarty dla ogółu obywateli; i/lub

c) zbywalne papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego dopuszczone do obrotu giełdowego na giełdzie papierów wartościowych w państwie trzecim lub będące w obrocie na innym uregulowanym rynku w państwie trzecim, który funkcjonuje regularnie, jest uznany i otwarty dla ogółu obywateli, pod warunkiem, że wybór giełdy lub rynku został zatwierdzony przez właściwe władze lub jest przewidziany w przepisach prawa albo w regulaminie funduszu powierniczego lub w dokumentach założycielskich funduszu inwestycyjnego; i/lub

d) emitowane ostatnio zbywalne papiery wartościowe, pod warunkiem, że:

– warunki emisji obejmują zobowiązanie, że zostanie złożony wniosek o dopuszczenie do oficjalnych notowań na giełdzie lub na innym uregulowanym rynku, który funkcjonuje regularnie, jest uznany i otwarty dla ogółu obywateli, pod warunkiem, że wybór giełdy lub rynku został zatwierdzony przez właściwe władze lub jest przewidziany w przepisach prawa albo w regulaminie funduszu powierniczego lub w dokumentach założycielskich funduszu inwestycyjnego;

– dopuszczenie takie nastąpi w ciągu jednego roku od daty emisji, i/lub

e) jednostki UCITS dozwolone zgodnie z niniejszą dyrektywą i/lub innych przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w rozumieniu art. 1 ust. 2 tiret pierwsze i drugie, nawet jeżeli znajdują się w Państwie Członkowskim, pod warunkiem, że:

– takie inne przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania są dozwolone na mocy prawa, które przewiduje, że podlegają one nadzorowi uznanemu przez właściwe władze UCITS za równoważny temu ustanowionemu w prawie wspólnotowym, oraz że jest w wystarczającym stopniu zapewniona współpraca między władzami,

– poziom ochrony posiadaczy jednostek w innych przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania jest równoważny temu przewidzianemu dla posiadaczy jednostek w UCITS, w szczególności, że reguły w zakresie segregacji aktywów, zaciągania pożyczek, udzielania pożyczek oraz sprzedaży niepokrytych zbywalnych papierów wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego są równoważne w stosunku do wymagań niniejszej dyrektywy,

– działalność innych przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania jest przedstawiana w półrocznych lub rocznych sprawozdaniach w celu umożliwienia dokonania oceny aktywów i pasywów, dochodu i operacji w okresie sprawozdawczym,

– nie więcej niż 10% aktywów UCITS lub innych przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, których nabycie jest zamierzone może być, zgodnie z regulaminem funduszu lub zgodnie z dokumentami założycielskimi, zainwestowana łącznie w jednostki innego UCITS lub innych przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, i/lub

f) lokaty w instytucjach kredytowych, które są wypłacalne na żądanie lub mogą być wycofane, oraz wymagalne w terminie nie dłuższym niż 12 miesięcy, pod warunkiem że instytucja kredytowa posiada statutową siedzibę w Państwie Członkowskim lub, w przypadku gdy statutowa siedziba instytucji kredytowej znajduje się w państwie nienależącym do Wspólnoty, pod warunkiem że podlega regułom ostrożności uznanym przez właściwe władze UCITS za równoważne w stosunku do tych, ustanowionych w prawie wspólnotowym, i/lub

g) finansowe instrumenty pochodne, łącznie z instrumentami równoważnymi w stosunku do instrumentów rozliczanych w gotówce, będące w obrocie na uregulowanym rynku, określonym w lit. a), b) i c); i/lub finansowe instrumenty pochodne będące w obrocie pozagiełdowym (instrumenty OTC), pod warunkiem, że:

– podstawy składają się z instrumentów objętych niniejszym ustępem, indeksów finansowych, stóp procentowych, kursów walutowych, w które może inwestować UCITS zgodnie ze swoimi celami inwestycyjnymi określonymi w regulaminie funduszu lub w instrumentach założycielskich UCITS,

– kontrahenci transakcji instrumentami OTC są instytucjami podlegającymi nadzorowi ostrożnościowemu oraz należą do kategorii zatwierdzonych przez właściwe władze UCITS, oraz

– instrumenty OTC podlegają codziennej rzetelnej i podlegającej sprawdzeniu wycenie i mogą być z inicjatywy UCITS sprzedawane, likwidowane bądź zamykane za pomocą transakcji symetrycznych w dowolnym momencie z uwzględnieniem ich wartości godziwej, i/lub

h) instrumenty rynku pieniężnego inne niż te będące w obrocie na uregulowanym rynku, których są objęte art. 1 ust. 9, jeśli emisja lub emitent takich instrumentów sami podlegają regulacji do celów ochrony inwestorów i oszczędności oraz pod warunkiem, że są one:

– emitowane lub gwarantowane przez władze centralne, regionalne lub lokalne lub bank centralny Państwa Członkowskiego, Europejski Bank Centralny, Unię Europejską lub Europejski Bank Inwestycyjny, państwo nienależące do Wspólnoty albo, w przypadku państwa federalnego, przez jedno z państw członkowskich federacji, lub przez organ międzynarodowy o charakterze publicznym, do którego należy jedno lub więcej Państw Członkowskich, lub

– emitowane przez przedsiębiorstwo, którego papiery wartościowe są w obrocie na uregulowanych rynkach, określonych w lit. a), b) lub c), lub

– emitowane lub gwarantowane przez przedsiębiorstwo podlegające nadzorowi ostrożnościowemu, zgodnie z kryteriami określonymi w prawie wspólnotowym, lub przez przedsiębiorstwo, które podlega i stosuje się do reguł ostrożności uznawanych przez właściwe władze za przynajmniej tak rygorystyczne, jak te ustanowione przez prawo wspólnotowe, lub

– emitowane przez inne organy należące do kategorii zatwierdzonych przez właściwe władze UCITS, pod warunkiem że inwestycje w takie instrumenty podlegają ochronie inwestora równoważnej w stosunku do tej ustanowionej w tiret pierwszym, drugim lub trzecim, a także pod warunkiem, że emitent jest spółką, której kapitał i rezerwy wynoszą co najmniej 10 milionów EUR oraz przedstawia i publikuje swoje roczne sprawozdania finansowe zgodnie z dyrektywą 78/660/EWG⁽¹²⁾, jest podmiotem, w ramach grupy spółek obejmującej jedną lub kilka wymienionych spółek, wyspecjalizowanym do finansowania tej grupy albo jest podmiotem wyspecjalizowanym do finansowania instrumentów zabezpieczania, które korzystają z linii płynności bankowej.;

2. Jednakże:

a) 40  UCITS nie może zainwestować więcej niż 10 % swoich aktywów w zbywalne papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego inne niż określono w ust. 1;

b) 41  (skreślona);

c) fundusz inwestycyjny może nabywać majątek ruchomy i nieruchomy, mający istotne znaczenie dla bezpośredniego prowadzenia jego przedsiębiorstwa;

d) żadne UCITS nie może nabywać metali szlachetnych ani świadectw odnoszących się do metali szlachetnych.

3. 42  (skreślony).

4. Fundusze powiernicze i fundusze inwestycyjne mogą posiadać pomocnicze aktywa płynne.

Artykuł  20 ⁴³

(skreślony)

Artykuł  21 ⁴⁴

1. Spółka zarządzająca lub fundusz inwestycyjny musi stosować proces zarządzania ryzykiem, który umożliwia jej monitorowanie i pomiar w dowolnym momencie ryzyka pozycji i ich udziału w ogólnym profilu ryzyka portfela; spółka musi stosować proces dokładnej i niezależnej oceny wartości pozagiełdowych instrumentów pochodnych. Spółka musi powiadamiać właściwe władze regularnie i zgodnie ze szczegółowymi regułami, które one określają, o typach instrumentów pochodnych, podstawowym ryzyku, limitach ilościowych i metodach, które zostały wybrane w celu szacowania ryzyka związanego z transakcjami instrumentami pochodnymi w odniesieniu do każdego zarządzanego UCITS.

2. Państwa Członkowskie mogą zezwolić UCITS na posługiwanie się metodami i instrumentami związanymi ze zbywalnymi papierami wartościowymi i instrumentami rynku pieniężnego, zgodnie z warunkami i w granicach ustanowionych przez te Państwa Członkowskie, pod warunkiem, że te metody i instrumenty wykorzystywane będą w celu sprawnego zarządzania portfelem. Jeżeli te czynności dotyczą stosowania instrumentów pochodnych, takie warunki i granice odpowiadają przepisom ustanowionym w niniejszej dyrektywie.

W żadnych okolicznościach takie czynności nie powodują odchodzenia UCITS od jej celów inwestycyjnych ustanowionych w regulaminie funduszu, dokumentach założycielskich lub prospekcie emisyjnym UCITS.

3. UCITS zapewnia, aby jego ogólne narażenie na ryzyko odnoszące się do instrumentów pochodnych nie przekraczało całkowitej wartości netto jej portfela.

Narażenie na ryzyko oblicza się uwzględniając bieżącą wartość podstawowych aktywów, ryzyko kontrahenta, przyszłe wahania rynku oraz dostępny czas na likwidację pozycji. Te przepisy stosuje się także do poniższych akapitów.

UCITS może inwestować, jako część swojej polityki inwestycyjnej oraz w ramach limitów ustanowionych w art. 22 ust. 5, w finansowe instrumenty pochodne, pod warunkiem, że narażenie na ryzyko dotyczące podstawowych aktywów łącznie nie przekracza limitów inwestycyjnych ustanowionych w art. 22. Państwa Członkowskie mogą zezwolić, w przypadku gdy UCITS inwestuje w oparte na indeksie finansowe instrumenty pochodne, aby te inwestycje nie musiały być łączone z limitami ustanowionymi w art. 22.

W przypadku, gdy zbywalne papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego obejmują instrument pochodny, musi być on uwzględniony przy spełnianiu wymogów niniejszego artykułu.

4. 45  Państwa Członkowskie przesyłają do Komisji pełną informację i wszelkie kolejne zmiany w ich uregulowaniach dotyczące metod stosowanych do obliczania narażenia na ryzyko wymienionego w ust. 3, w tym narażenia na ryzyko dotyczące kontrahenta w pozagiełdowych transakcjach instrumentami pochodnymi, nie później niż do dnia 13 lutego 2004 r. Komisja przesyła te informacje do innych Państw Członkowskich. Takie informacje są przedmiotem wymiany poglądów w ramach Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych.

Artykuł  22 ⁴⁶

1. UCITS może inwestować nie więcej niż 5% swoich aktywów w zbywalne papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego wyemitowane przez ten sam organ. UCITS nie może inwestować więcej niż 20% swoich aktywów w lokaty ustanowione w tym samym organie.

Narażenie na ryzyko kontrahenta UCITS w transakcjach pozagiełdowymi instrumentami pochodnymi nie może przekraczać:

– 10% jego aktywów, w przypadku gdy kontrahent jest instytucją kredytową określoną w art. 19 ust. 1 lit. f), lub

– 5% jego aktywów, w innych przypadkach.

2. Państwa Członkowskie mogą podwyższyć 5% limit ustanowiony w ust. 1 zdanie pierwsze do maksymalnie 10%. Jednakże, całkowita wartość zbywalnych papierów wartościowych oraz instrumentów rynku pieniężnego posiadanych przez UCITS u emitentów, z których u każdego inwestuje więcej niż 5% swoich aktywów, nie może wówczas przekraczać 40% wartości aktywów UCITS. Tych ograniczeń nie stosuje się do lokat i transakcji pozagiełdowymi instrumentami pochodnymi ustanowionymi w instytucjach finansowych podlegających nadzorowi ostrożnościowemu.

Bez względu na indywidualne limity ustanowione w ust. 1, UCITS nie może łączyć:

– inwestycji w zbywalne papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego emitowane przez,

– lokat ustanowionych w, i/lub

– narażenia na ryzyko wynikającego z transakcji pozagiełdowymi instrumentami pochodnymi realizowanymi z

jednym organem w wysokości powyżej 20% jego aktywów.

3. Państwa Członkowskie mogą podwyższyć limit 5% ustanowiony w ust. 1 zdanie pierwsze do maksymalnie 35%, jeśli zbywalne papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego są emitowane lub gwarantowane przez Państwo Członkowskie, przez władze lokalne, przez państwo nienależące do Wspólnoty lub przez organ międzynarodowy o charakterze publicznym, do którego należy jedno lub więcej Państw Członkowskich.

4. 47  Państwa Członkowskie mogą podwyższyć limit 5% ustanowiony w ust. 1 zdanie pierwsze do maksymalnie 25% w przypadku niektórych obligacji, jeżeli zostały wyemitowane przez instytucję kredytową, która posiada statutową siedzibę w Państwie Członkowskim i podlega na mocy prawa szczególnemu nadzorowi publicznemu przeznaczonemu do ochrony posiadaczy obligacji. W szczególności kwoty pochodzące z emisji tych obligacji muszą być inwestowane zgodnie z prawem w aktywa, które podczas całego okresu ważności obligacji są w stanie pokryć roszczenia związane z obligacjami oraz, które w przypadku niewypłacalności emitenta, zostałyby wykorzystane na zasadzie pierwszeństwa w celu zwrotu kwoty głównej i płatności narosłych odsetek.

Jeśli UCITS inwestuje więcej niż 5% swoich aktywów w obligacje określone w pierwszym akapicie i wyemitowane przez jednego emitenta, całkowita wartość tych inwestycji nie może przekraczać 80% wartości aktywów UCITS.

Państwa Członkowskie przesyłają Komisji wykaz wymienionych wyżej kategorii obligacji wraz z kategoriami upoważnionych do emitowania obligacji emitentów, zgodnie przepisami i uzgodnieniami w zakresie nadzoru wymienionymi w akapicie pierwszym, odpowiadających kryteriom określonym wyżej. Zawiadomienie określające status oferowanych gwarancji jest załączone do tych wykazów. Komisja niezwłocznie przesyła tę informację innym Państwom Członkowskim wraz z wszelkimi uwagami, które uznaje za właściwe oraz podaje informacje do publicznej wiadomości. Takie informacje mogą być przedmiotem wymiany poglądów w ramach Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych.

5. Zbywalne papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego określone w ust. 3 i 4 nie są uwzględniane w celu stosowania limitu 40% określonego w ust. 2.

Limity przewidziane w ust. 1, 2, 3 i 4 nie mogą być łączone, a zatem inwestycje w zbywalne papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego wyemitowane przez ten sam organ lub w lokaty lub instrumenty pochodne ustanowione w tym organie przeprowadzone zgodnie z ust. 1, 2, 3 i 4, w żadnym przypadku nie przekraczają ogółem 35% aktywów UCITS.

Spółki, które są ujęte w tej samej grupie do celów skonsolidowanych sprawozdań finansowych, określonych zgodnie z dyrektywą 83/349/EWG⁽¹²⁾ albo zgodnie z uznanymi międzynarodowymi regułami rachunkowości, uznaje się za jeden organ do celów obliczania limitów zawartych w niniejszym artykule.

Państwa Członkowskie mogą zezwolić na kumulatywne inwestycje w zbywalne papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego w ramach tej samej grupy do limitu w wysokości 20%.

Artykuł  22a ⁴⁸

1. Bez uszczerbku dla limitów ustanowionych w art. 25, Państwa Członkowskie mogą podwyższyć limity ustanowione w art. 22 do maksymalnie 20% w odniesieniu do inwestycji w akcje i/lub papiery dłużne wyemitowane przez ten sam organ jeżeli, zgodnie z regulaminem funduszu lub dokumentami założycielskimi, celem polityki inwestycyjnej UCITS jest odzwierciedlenie układu indeksu giełdowego lub papierów dłużnych, który jest uznawany przez właściwe władze, zgodnie z następującymi zasadami:

– jego układ jest wystarczająco zróżnicowana,

– indeks przedstawia odpowiedni wzorzec dla rynku do którego się odnosi,

– jest publikowany w odpowiedni sposób.

2. Państwa Członkowskie mogą podwyższać limit ustanowiony w ust. 1 do maksymalnie 35%, w przypadku gdy jest to uzasadnione wyjątkowymi warunkami rynkowymi, w szczególności na uregulowanych rynkach, na których niektóre zbywalne papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego mają pozycję wysoce dominującą. Inwestycja do tego limitu jest dozwolona wyłącznie dla jednego emitenta.

Artykuł  23

1. 49  W drodze odstępstwa od przepisów art. 22 oraz bez uszczerbku dla przepisów art. 68 ust. 3 Traktatu, Państwa Członkowskie mogą zezwolić UCITS na inwestowanie zgodnie z zasadą dywersyfikacji ryzyka do 100 % swoich aktywów w różne zbywalne papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego emitowane lub gwarantowane przez Państwo Członkowskie, przez jego władze lokalne, przez państwo trzecie lub przez organy międzynarodowe o charakterze publicznym, których członkiem jest jedno lub więcej Państw Członkowskich.

Właściwe władze udzielą takiego odstępstwa tylko wtedy, jeżeli uznają, że interesy posiadaczy jednostek uczestnictwa UCITS mają zapewnioną taką samą ochronę jak interesy posiadaczy jednostek uczestnictwa UCITS, spełniających wymogi limitów ustanowionych w art. 22.

Takie UCITS musi posiadać papiery wartościowe przynajmniej sześciu różnych emisji, przy czym papiery wartościowe z jednej emisji nie mogą przekraczać 30 % całości aktywów tego UCITS.

2. UCITS określone w ust. 1 muszą wyraźnie wskazać w regulaminie funduszu powierniczego lub w dokumentach założycielskich funduszu inwestycyjnego Państwa, władze lokalne lub międzynarodowe organy o charakterze publicznym, emitujące lub gwarantujące papiery wartościowe, w które zamierzają zainwestować więcej niż 35 % swoich aktywów; przy czym regulamin funduszu powierniczego lub dokumenty założycielskie wymagają zatwierdzenia przez właściwe władze.

3. Ponadto każde UCITS określone w ust. 1 musi umieścić w swoim prospekcie oraz materiałach promocyjnych wyraźne oświadczenie w sprawie powyższego zezwolenia, ze wskazaniem Państw, władz lokalnych i/lub organów międzynarodowych o charakterze publicznym, w których papiery wartościowe zamierza zainwestować lub już zainwestowało ponad 35 % swoich aktywów.

Artykuł  24 ⁵⁰

1. UCITS może nabyć jednostki UCITS i/lub innych przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania określonych w art. 19 ust. 1 lit. e), pod warunkiem, że nie więcej niż 10% jego aktywów jest zainwestowanych w jednostki jednego UCITS lub innego przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania. Państwa Członkowskie mogą podwyższyć limit do maksymalnie 20%.

2. Inwestycje dokonane w jednostki zbiorowych przedsiębiorstw inwestycyjnych innych niż UCITS nie mogą przekraczać, łącznie, 30% aktywów UCITS.

Państwa Członkowskie mogą pozwolić, aby w przypadku gdy UCITS nabył jednostki UCITS i/lub innych przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania., odpowiednio aktywa UCITS lub innych przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania., nie musiały być łączone do celów limitów ustanowionych w art. 22.

3. W przypadku, gdy UCITS inwestuje w jednostki innego UCITS i/lub innych przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, które są zarządzane, bezpośrednio lub w formie przekazania uprawnień, przez tą samą spółkę zarządzającą lub przez inną spółkę, z którą spółka zarządzająca jest powiązana poprzez wspólne zarządzanie lub kontrolę, lub poprzez znaczny bezpośredni lub pośredni udział kapitałowy, wówczas ta spółka zarządzająca lub inna spółka nie może pobierać opłat za subskrypcję na akcje lub umorzenie na konto inwestycji UCITS w jednostki tego innego UCITS i/lub przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania.

UCITS, który inwestuje znaczną część swoich aktywów w inny UCITS i/lub przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania, ujawnia w swoim prospekcie emisyjnym maksymalny poziom opłat administracyjnych, które mogą być poniesione zarówno przez UCITS jak i inne UCITS i/lub przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania, w który zamierza ono zainwestować. W rocznym sprawozdaniu UCITS wskazuje maksymalną część opłat administracyjnych poniesionych zarówno przez UCITS jak i inne UCITS i/lub inne przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania., w które inwestuje.

Artykuł  24a ⁵¹

1. Prospekt emisyjny wskazuje, w które kategorie aktywów UCITS jest uprawniony do inwestowania. Prospekt podaje, czy transakcje w finansowe instrumenty pochodne są dozwolone; w takim przypadku, musi zawierać wyraźne oświadczenie wskazujące, czy te czynności mogą być prowadzone w celu zabezpieczenia lub w celu osiągnięcia celów inwestycji, oraz możliwy wynik wykorzystania finansowych instrumentów pochodnych w profilu ryzyka.

2. Jeśli UCITS inwestuje zasadniczo w jakąkolwiek kategorię aktywów określonych w art. 19, inną niż zbywalne papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego lub odzwierciedla indeks giełdowy lub papierów dłużnych zgodnie z art. 22a, jego prospekt emisyjny oraz, w miarę potrzeb, wszelkie inne materiały promocyjne muszą zawierać wyraźne stwierdzenie zwracające uwagę na politykę inwestycyjną.

3. Jeśli wartość aktywów netto UCITS prawdopodobnie może mieć wysoką niestabilność ze względu na jego skład portfela lub techniki zarządzania portfelem, które mogą być stosowane, prospekt emisyjny oraz w miarę potrzeb, wszelkie inne materiały promocyjne muszą zawierać wyraźne stwierdzenie zwracające uwagę na tę cechę.

4. Na wniosek inwestora, spółka zarządzająca musi również przekazać dodatkowe informacje dotyczące limitów ilościowych, które mają zastosowanie w zarządzaniu ryzykiem UCITS, wybranych w tym celu metod oraz aktualnego rozwoju głównych kategorii instrumentów ryzyka i dochodów.

Artykuł  25

1. Fundusz inwestycyjny lub spółka zarządzająca działająca w związku ze wszystkimi funduszami powierniczymi, którymi zarządza i które podlegają zakresowi niniejszej dyrektywy, nie może nabywać żadnych akcji uprawniających do głosowania, które umożliwiłyby jej wywieranie istotnego wpływu na emitenta.

Do czasu wprowadzenia dalszych przepisów koordynujących, Państwa Członkowskie będą brać pod uwagę przepisy określające zasadę zawartą w ust. 1 stosownie do przepisów prawnych innych Państw Członkowskich.

2. 52  Ponadto fundusz inwestycyjny lub fundusz powierniczy może nabyć nie więcej niż:

– 10 % akcji bez prawa głosu danego emitenta,

– 10 % papierów dłużnych danego emitenta,

– 25% jednostek danego UCITS i/lub innego przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania w rozumieniu art. 1 ust. 2 tiret pierwsze i drugie,

– 10% instrumentów rynku pieniężnego danego emitenta,

Limity ustanowione w tiret drugim, trzecim i czwartym można pominąć przy nabywaniu, jeżeli niemożliwe jest w tym momencie obliczenie sumy brutto papierów dłużnych lub instrumentów rynku pieniężnego lub sumy netto emitowanych papierów wartościowych.

3. Państwo Członkowskie może zrezygnować ze stosowania przepisów ust. 1 i 2 w odniesieniu do:

a) 53  zbywalnych papierów wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego emitowanych lub gwarantowanych przez Państwo Członkowskie lub jego władze lokalne;

b) 54  zbywalnych papierów wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego emitowanych lub gwarantowanych przez państwo trzecie;

c) 55  zbywalnych papierów wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego emitowanych przez międzynarodowe organy o charakterze publicznym, których członkiem jest jedno lub więcej Państw Członkowskich;

d) będących w posiadaniu UCITS udziałów w kapitale spółki założonej w państwie trzecim, inwestującej swoje aktywa głównie w papiery wartościowe emitentów mających swoje statutowe siedziby w tym Państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa danego Państwa taki pakiet udziałów stanowi jedyny sposób, w jaki dane UCITS może inwestować w papiery wartościowe emitowane w tym Państwie. Wyjątek ten będzie mieć jednak zastosowanie tylko wtedy, jeżeli w swojej polityce inwestycyjnej spółka z państwa trzecim przestrzega limitów ustanowionych w art. 22, 24 i 25 ust. 1 i ust. 2. W przypadku przekroczenia limitów określonych w art. 22 i 24, stosuje się art. 26 mutatis mutandis;

e) 56  będących w posiadaniu funduszu inwestycyjnego lub funduszów inwestycyjnych udziałów w kapitale spółek zależnych zajmujących się zarządzaniem, doradztwem lub marketingiem w kraju, w którym znajduje się filia, w odniesieniu do odkupu jednostek na wniosek ich posiadaczy, wyłącznie w jego lub ich imieniu.

Artykuł  26

1. 57  UCITS nie musi przestrzegać limitów ustanowionych w niniejszej sekcji realizując prawa subskrypcji związane ze zbywalnymi papierami wartościowymi lub instrumentami rynku pieniężnego, stanowiącymi część jego aktywów.

Przestrzegając zasady dywersyfikacji ryzyka, Państwa Członkowskie mogą pozwolić UCITS, które dopiero niedawno uzyskały zezwolenie na prowadzenie działalności, na odstępstwo od przepisów art. 22, 22a, 23 i 24 przez okres sześciu miesięcy od daty uzyskania zezwolenia.

2. Jeżeli limity określone w ust. 1 zostaną przekroczone z powodów niezależnych od danego UCITS lub w wyniku realizacji praw subskrybcji, wówczas UCITS musi przyjąć jako priorytetowy cel w swoich transakcjach sprzedaży poprawę tej sytuacji, uwzględniając interesy posiadaczy swoich jednostek.

Sekcja  VI

Obowiązki dotyczące informacji, jakie mają być udzielane posiadaczom jednostek uczestnictwa

A. Publikacja prospektu emisyjnego i raportów okresowych

Artykuł  27

1. 58  Fundusz inwestycyjny i, dla każdego z zarządzanych przez siebie funduszy powierniczych i funduszy wspólnych, spółka zarządzająca, muszą publikować:

– uproszczony prospekt emisyjny,

– pełny prospekt emisyjny,

– sprawozdanie roczne na każdy rok obrotowy, i

– półroczne sprawozdanie obejmujące sześć pierwszych miesięcy roku obrotowego.

2. Raport roczny i raport półroczny muszą być publikowane w następujących terminach, licząc od zakończenia okresu, którego dotyczą:

– w czasie czterech miesięcy w przypadku raportu rocznego,

– w czasie dwóch miesięcy w przypadku raportu półrocznego.

Artykuł  28 ⁵⁹

1. Zarówno uproszczone, jak i pełne prospekty muszą zawierać informacje niezbędne inwestorom w celu wyrobienia sobie poglądu na temat proponowanych im inwestycji i, w szczególności, ryzyka z nimi związanego. Pełne prospekty zawierają, niezależnie od inwestowanych instrumentów, jasne i zrozumiałe wyjaśnienie profilu ryzyka dla funduszu.

2. Pełny prospekt emisyjny zawiera przynajmniej informacje przewidziane w załączniku I lista A, do niniejszej dyrektywy, o ile informacje te nie pojawiają się wcześniej w regulaminie funduszu bądź dokumentach założycielskich, załączonych do pełnego prospektu emisyjnego zgodnie z art. 29 ust. 1.

3. Uproszczony prospekt emisyjny zawiera w skróconej formie kluczowe informacje przewidziane w załączniku I lista C do niniejszej dyrektywy. Sposób sformułowania prospektu i jego struktura muszą umożliwiać zwykłemu inwestorowi jego łatwe zrozumienie. Państwa Członkowskie mogą zezwolić na dołączenie uproszczonego prospektu emisyjnego do pełnego prospektu emisyjnego jako jego części, która może zostać odłączona. Uproszczony prospekt emisyjny może być wykorzystywany jako narzędzie marketingowe przeznaczone do stosowania we wszystkich Państwach Członkowskich bez dokonywania zmian, z wyjątkiem tłumaczenia. Państwa Członkowskie nie mogą w związku z tym wymagać dołączania kolejnych dokumentów lub dodatkowych informacji.

4. Zarówno pełny, jak i uproszczony prospekt emisyjny mogą być włączone do pisemnego dokumentu bądź dowolnego trwałego nośnika posiadającego równoważny status prawny, zatwierdzony przez właściwe władze.

5. Sprawozdanie roczne musi zawierać bilans lub zestawienie aktywów i pasywów, szczegółowe rozliczenie dochodów i wydatków na rok obrotowy, sprawozdanie dotyczące działalności w roku obrotowym i inne informacje przewidziane w załączniku I lista B, do niniejszej dyrektywy, jak również wszelkie istotne informacje, które umożliwią inwestorom wyrobienie poglądu w sprawie rozwoju działalności UCITS i jej efektów.

6. Półroczne sprawozdanie musi zawierać, co najmniej informacje przewidziane w rozdziałach I - IV załącznika I lista B do niniejszej dyrektywy; w przypadku, gdy UCITS wypłaciło lub proponuje wypłacenie dywidendy tymczasowej, liczby muszą wskazywać wyniki w danym półroczu, po potrąceniu podatku i wypłaconą lub zaproponowaną dywidendę tymczasową.

Artykuł  29 ⁶⁰

1. Regulaminy funduszu lub dokumenty założycielskie funduszy inwestycyjnych stanowią integralną część pełnego prospektu emisyjnego i muszą być do niego dołączone.

2. Dokumenty, określone w ust. 1, nie muszą jednakże być załączone do pełnego prospektu emisyjnego, przy założeniu, że właściciel jednostek uczestnictwa zostanie poinformowany, że na jego żądanie dokumenty te zostaną mu przesłane i będzie powiadomiony o miejscu, w którym, w każdym Państwie Członkowskim, w którym jednostki uczestnictwa są wprowadzane do obrotu, będzie miał do nich wgląd.

Artykuł  30 ⁶¹

Zasadnicze elementy uproszczonych i pełnych prospektów emisyjnych muszą być aktualizowane.

Artykuł  31

Informacje księgowe podawane w raporcie rocznym muszą być sprawdzone przez jedną lub więcej osób uprawnionych na mocy prawa do sprawdzania ksiąg rachunkowych na podstawie dyrektywy Rady 84/253/EWG z dnia 10 kwietnia 1984 r. wydanej na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu w sprawie zatwierdzania osób odpowiedzialnych za dokonywanie ustawowych kontroli dokumentów rachunkowych. ⁽¹⁴⁾ Raport biegłych rewidentów, włącznie ze wszystkimi uwagami, będzie przedrukowany w całości w raporcie rocznym.

Artykuł  32 ⁶²

UCITS muszą przesyłać właściwym władzom swoje uproszczone i pełne prospekty emisyjne i dane na temat poprawek do nich wprowadzonych, jak również roczne i półroczne sprawozdania.

Artykuł  33 ⁶³

1. Uproszczony prospekt emisyjny musi być oferowany subskrybentom bezpłatnie przed zawarciem umowy.

Ponadto, pełny prospekt emisyjny i ostatnie opublikowane roczne i półroczne sprawozdania są dostarczane subskrybentom bezpłatnie na żądanie.

2. Roczne i półroczne sprawozdania są dostarczane subskrybentom bezpłatnie na żądanie.

3. Roczne i półroczne sprawozdania muszą być podawane do wiadomości publicznej w miejscach, lub w inny zatwierdzony przez właściwe władze sposób, które zostały określone w pełnym i uproszczonym prospekcie emisyjnym.

B. Publikacja innych informacji

Artykuł  34

Każde UCITS musi w odpowiedni sposób podawać do wiadomości publicznej informacje na temat emisji, sprzedaży, ceny odkupu lub umorzenia jednostek za każdym razem, gdy je emituje, sprzedaje, odkupuje lub umarza, lecz nie rzadziej niż dwa razy w miesiącu. Właściwe władze mogą jednakże wyrazić zgodę na publikowanie tych informacji przez UCITS tylko raz w miesiącu, pod warunkiem, że takie odstępstwo pozostaje bez uszczerbku dla interesów posiadaczy jednostek.

Artykuł  35 ⁶⁴

Każda reklama zawierająca zaproszenie do nabycia jednostek uczestnictwa UCITS musi informować o istnieniu prospektów i podawać miejsca, gdzie obywatele mogą prospekty te otrzymać bądź wskazywać, w jaki sposób obywatele mogą uzyskać do nich dostęp.

Sekcja  VII

Ogólne obowiązki UCITS

Artykuł  36

1. Zarówno

– fundusz inwestycyjny, jak i

– spółka zarządzająca bądź depozytariusz działający w imieniu funduszu powierniczego,

nie mogą zaciągać pożyczek.

UCITS może jednak pozyskiwać obcą walutę poprzez zaciąganie pożyczek typu back - to - back.

2. W drodze odstępstwa od przepisów ust. 1, Państwo Członkowskie może zezwolić UCITS na zaciągnięcie pożyczki:

a) w wysokości do 10 %:

– swoich aktywów, w przypadku funduszu inwestycyjnego, lub

– wartości funduszu, w przypadku funduszu powierniczego,

pod warunkiem, że zaciągnięcie pożyczki ma charakter tymczasowy;

b) do wysokości 10 % swoich aktywów, w przypadku funduszu inwestycyjnego, pod warunkiem, że zaciągnięcie pożyczki ma na celu umożliwienie nabycia majątku nieruchomego mającego istotne znaczenie dla bezpośredniego prowadzenia jej przedsiębiorstwa; w takim przypadku pożyczka ta oraz pożyczka określona w lit. a) nie może w żadnym razie przekroczyć 15 % wartości aktywów pożyczkobiorcy.

Artykuł  37

1. UCITS może odkupić lub umorzyć swoje jednostki na żądanie każdego z posiadaczy jednostek uczestnictwa.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1:

a) UCITS może, w przypadkach przewidzianych przepisami prawa i zgodnie z procedurami przewidzianymi w przepisach prawa albo w regulaminie funduszu powierniczego lub w dokumentach założycielskich funduszu inwestycyjnego, czasowo zawiesić odkup lub umorzenie swoich jednostek. Zawieszenie może być przewidziane tylko w wyjątkowych przypadkach, w których wymagają tego okoliczności, a zawieszenie jest uzasadnione z uwagi na interesy posiadaczy jednostek;

b) Państwa Członkowskie mogą pozwolić właściwym władzom zażądać zawieszenia odkupu lub umorzenia jednostek w interesie posiadaczy jednostek lub w interesie publicznym.

3. W przypadkach wymienionych w ust. 2 lit. a), UCITS musi niezwłocznie powiadomić o swojej decyzji właściwe władze oraz władze Państwa Członkowskiego, w którym prowadzi obrót swoimi jednostkami.

Artykuł  38

Zasady wyceny aktywów oraz zasady obliczania ceny sprzedaży lub kursu emisji oraz ceny odkupu lub umorzenia jednostek UCITS muszą być zawarte w przepisach prawa albo w regulaminie funduszu powierniczego lub w dokumentach założycielskich funduszu inwestycyjnego.

Artykuł  39

Podział lub ponowna inwestycja dochodu funduszu powierniczego lub funduszu inwestycyjnego dokonywane będą zgodnie z zasadami zawartymi w przepisach prawa albo w regulaminie funduszu powierniczego lub w dokumentach założycielskich funduszu inwestycyjnego.

Artykuł  40

Jednostka UCITS może nie być wyemitowana dopóki równowartość jej ceny emisyjnej netto nie zostanie pokryta w zwyczajowo przyjętym terminie. Przepis ten nie wyklucza możliwości rozprowadzania jednostek bezpłatnych.

Artykuł  41

1. Bez uszczerbku dla stosowania art. 19 i 21, zarówno:

– fundusz inwestycyjny, jak i

– spółka zarządzająca bądź depozytariusz działający w imieniu funduszu powierniczego,

nie może udzielać pożyczek ani działać jako poręczyciel w imieniu osoby trzeciej.

2. 65  Przepisy ust. 1 nie stanowią przeszkody dla nabywania przez te przedsiębiorstwa zbywalnych papierów wartościowych, instrumentów rynku pieniężnego lub innych instrumentów finansowych określonych w art. 19 ust. 1 lit. e), g) i h), które nie są całkowicie opłacone.

Artykuł  42 ⁶⁶

Zarówno:

– fundusz inwestycyjny, jak i

– spółka zarządzająca bądź depozytariusz działający w imieniu funduszu powierniczego

nie może prowadzić sprzedaży nie pokrytych zbywalnych papierów wartościowych, instrumentów rynku pieniężnego lub innych instrumentów finansowych określonych w art. 19 ust. 1 lit. e), g) i h).

Artykuł  43

Przepisy prawa lub regulamin funduszu powierniczego muszą określać wynagrodzenie i wydatki, jakie spółka zarządzająca ma prawo ustalać dla funduszu powierniczego, jak również metodę obliczania takiego wynagrodzenia.

Przepisy prawa lub dokumenty założycielskie funduszu inwestycyjnego muszą określać charakter kosztów, jakie fundusz ma ponosić.

Sekcja  VIII

Przepisy szczególne dotyczące UCITS prowadzących obrót swoimi jednostkami w Państwach Członkowskich, w których nie mają swojej siedziby

Artykuł  44

1. UCITS, które prowadzi obrót swoimi jednostkami w innym Państwie Członkowskim musi przestrzegać przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych obowiązujących w tym Państwie, które nie wchodzą w zakres objęty niniejszą dyrektywą.

2. Każde UCITS może reklamować swoje jednostki w Państwie Członkowskim, w którym znajdują się one w obrocie, przestrzegając obowiązujących w tym Państwie przepisów dotyczących reklamy.

3. Przepisy określone w ust. 1 i 2 muszą być stosowane bez dyskryminacji.

Artykuł  45

W przypadku określonym w art. 44 UCITS muszą, między innymi, zgodnie przepisami ustawowymi, wykonawczymi i administracyjnymi obowiązującymi w Państwie, w którym ich jednostki znajdują się w obrocie, podejmować środki niezbędne do stworzenia w tym Państwie ułatwień dla dokonywania płatności przez posiadaczy jednostek, odkupu lub umorzenia jednostek oraz udostępniania informacji, do dostarczania których UCITS są zobowiązane.

Artykuł  46 ⁶⁷

Jeżeli UCITS zaproponuje wprowadzenie do obrotu swoich jednostek uczestnictwa w Państwie Członkowskim innym niż państwo, w którym UCITS prowadzi działalność, musi najpierw skierować do właściwych władz tego innego Państwa Członkowskiego stosowne powiadomienie, przesyłając jednocześnie tym władzom:

– wydane przez właściwe władze oświadczenie, że spełnia warunki nałożone na mocy niniejszej dyrektywy,

– regulamin funduszu lub dokumenty założycielskie,

– pełny i uproszczony prospekt emisyjny,

– gdzie sytuacja tego wymaga, ostatnie sprawozdanie roczne i ewentualne późniejsze sprawozdanie półroczne, oraz

– szczegóły dotyczące ustaleń poczynionych w sprawie obrotu jednostkami uczestnictwa w tym innym Państwie Członkowskim.

Fundusz inwestycyjny lub spółka zarządzająca mogą rozpocząć wprowadzanie swoich jednostek uczestnictwa do obrotu w innym Państwie Członkowskim dwa miesiące po przekazaniu tego rodzaju powiadomienia, chyba że władze zainteresowanego Państwa Członkowskiego, w uzasadnionej decyzji podjętej przed upływem terminu dwóch miesięcy, postanowią, że przygotowania poczynione w celu wprowadzenia do obrotu jednostek uczestnictwa nie są zgodne z przepisami, określonymi w art. 44 ust. 1 i art. 45.

Artykuł  47 ⁶⁸

Jeżeli UCITS wprowadza swoje jednostki uczestnictwa do obrotu w Państwie Członkowskim innym niż państwo, w którym UCITS to prowadzi działalność, musi zgodnie z procedurami przewidzianymi w Państwie Członkowskim pochodzenia, rozprowadzać w tym innym Państwie Członkowskim pełne i uproszczone prospekty emisyjne, roczne i półroczne sprawozdania i pozostałe informacje przewidziane w art. 29 i 30.

Dokumenty te muszą być dostarczone w języku lub w jednym z języków urzędowych przyjmującego Państwa Członkowskiego lub w języku zatwierdzonym przez właściwe władze przyjmującego Państwa Członkowskiego.

Artykuł  48

Do celów prowadzonej przez siebie działalności UCITS może używać tej samej nazwy źródłowej (jak np. fundusz inwestycyjny lub fundusz powierniczy) we Wspólnocie, jakiej używa w Państwie Członkowskim, w którym mieści się jego siedziba. W przypadku jakiegokolwiek niebezpieczeństwa mylnego rozumienia nazw, goszczące Państwo Członkowskie może zażądać, aby do nazwy dodać pewne elementy wyjaśniające.

Sekcja  IX

Przepisy dotyczące władz odpowiedzialnych za wydawanie zezwoleń i nadzór

Artykuł  49

1. Państwa Członkowskie wyznaczą władze, które będą wykonywać funkcje przewidziane w niniejszej dyrektywie oraz będą informować o tym Komisję, określając, jak ustalony został jakikolwiek podział obowiązków.

2. Władze, o których mowa w ust. 1 muszą być organami publicznymi lub instytucjami wyznaczonymi przez organy publiczne.

3. Władze Państwa, w którym UCITS posiada swoją siedzibę, będą właściwe do nadzorowania tego UCITS. Natomiast władze Państwa, w którym dane UCITS prowadzi obrót swoimi jednostkami zgodnie z art. 44, będą właściwe do nadzorowania zgodności z przepisami sekcji VIII.

4. Powyższym władzom muszą być przyznane wszystkie kompetencje konieczne do wykonywania ich zadań.

Artykuł  50 ⁶⁹

1. Władze Państw Członkowskich, określone w art. 49 będą ściśle ze sobą współpracować w celu wykonania swoich zadań i w tym tylko celu muszą przekazywać sobie wzajemnie wszystkie wymagane informacje.

2. Państwa Członkowskie zapewniają, że wszystkie osoby, które pracują lub pracowały we właściwych władzach oraz biegli rewidenci i eksperci powołani przez właściwe władze, są zobowiązani do zachowania tajemnicy zawodowej. Tajemnica ta zapewnia, że żadne poufne informacje, jakie mogą oni otrzymać w trakcie wykonywania swoich obowiązków nie mogą być ujawnione jakimkolwiek osobom lub władzom w innej formie niż skróconej lub zbiorczej tak, aby nie można było indywidualnie zidentyfikować przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe, spółek zarządzających i deponentów (zwanych dalej przedsiębiorstwami wnoszącymi wkład do ich działalności), z wyjątkiem przypadków przewidzianych przepisami prawa karnego.

Jednakże, w przypadku upadłości lub przymusowej likwidacji przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe lub przedsiębiorstwa wnoszącego wkład do jego działalności, informacje poufne nie dotyczące stron trzecich zaangażowanych w próby ratowania mogą zostać ujawnione w postępowaniu cywilnym lub handlowym.

3. Ustęp 2 nie stanowi przeszkody dla właściwych władz różnych Państw Członkowskich w wymianie informacji zgodnie z niniejszą dyrektywą albo innymi dyrektywami mającymi zastosowanie do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe lub do przedsiębiorstw wnoszących wkład do ich działalności. Informacje te podlegają warunkom tajemnicy zawodowej określonym w ust. 2.

4. 70  Państwa Członkowskie mogą zawierać umowy o współpracy zapewniające wymianę informacji z właściwymi władzami państw trzecich lub z władzami i organami państw trzecich, w rozumieniu ust. 6 i 7, tylko wtedy, gdy ujawnione informacje objęte są gwarancjami tajemnicy zawodowej, co najmniej odpowiadającymi gwarancjom określonym w niniejszym artykule. Celem takiej wymiany informacji musi być wykonywanie zadań nadzorczych przez wspomniane władze czy organy.

W przypadku, gdy informacje pochodzą z innego Państwa Członkowskiego, nie mogą być ujawnione bez wyraźnej zgody właściwych władz, które ją ujawniły, a gdzie stosowne, jedynie do celów, na które władze wyraziły swoją zgodę.

5. Właściwe władze otrzymujące informacje poufne na mocy ust. 2 lub 3 mogą wykorzystać je wyłącznie w trakcie wykonywania swoich obowiązków:

– w celu sprawdzenia, że przestrzegane są zasady regulujące podejmowania działalności przez przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe lub przedsiębiorstwa wnoszące wkład do ich działalności oraz umożliwienia monitorowania prowadzenia tej działalności, procedur administracyjnych i rachunkowych oraz mechanizmów kontroli wewnętrznej,

– w celu nałożenia sankcji,

– w odwołaniach w postępowaniu administracyjnym od decyzji właściwych władz, lub

– w postępowaniach sądowych wszczętych na mocy art. 51 ust. 2.

6. Ustęp 2 i 5 nie stanowią przeszkody dla wymiany informacji:

a) w ramach Państwa Członkowskiego, w którym są dwie lub więcej właściwych władz; lub

b) w ramach Państwa Członkowskiego lub między Państwami Członkowskimi, między właściwymi władzami; oraz

– władzami publicznie odpowiedzialnymi za nadzorowanie instytucji kredytowych, przedsiębiorstw inwestycyjnych, zakładów ubezpieczeń oraz innych organizacji finansowych i władzami odpowiedzialnymi za nadzorowanie rynków finansowych,

– organami zaangażowanymi w likwidację lub upadłość i inne podobne procedury dotyczące przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe oraz przedsiębiorstw wnoszących wkład do ich działalności,

– osobami odpowiedzialnymi za wykonywanie ustawowych badań sprawozdań finansowych zakładów ubezpieczeń, instytucji kredytowych, przedsiębiorstw inwestycyjnych i innych instytucji finansowych,

w trakcie wykonywania swoich funkcji nadzorczych, lub ujawniania organom administrującym systemami kompensacyjnymi informacji koniecznych do wykonywania ich funkcji. Informacje te podlegają warunkom tajemnicy zawodowej określonym w ust. 2.

7. Bez względu na ust. 2-5, Państwa Członkowskie mogą zezwolić na wymianę informacji między właściwymi władzami i:

– władzami odpowiedzialnymi za nadzorowanie organów zaangażowanych w likwidację i upadłość przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCTIS) lub przedsiębiorstw wnoszących wkład do jego działalności oraz inne podobne procedury, lub

– władzami odpowiedzialnymi za nadzorowanie osób zobowiązanych do wykonywania ustawowych badań sprawozdań finansowych zakładów ubezpieczeń, instytucji kredytowych, przedsiębiorstw inwestycyjnych i innych instytucji finansowych.

Państwa Członkowskie, które korzystają z możliwości przewidzianej w akapicie pierwszym wymagają spełnienia co najmniej następujących warunków:

– informacja ta ma na celu wykonywania zadań nadzoru wskazanych w akapicie pierwszym,

– informacja otrzymana w tym kontekście podlega warunkom tajemnicy zawodowej określonym w ust. 2,

– w przypadku, gdy informacja pochodzi z innego Państwa Członkowskiego nie może być ujawniona bez wyraźnej zgody właściwych władz, które ją ujawniły, a gdzie stosowne, jedynie dla celów, na które te władze wyraziły zgodę.

Państwa Członkowskie przekazują Komisji oraz pozostałym Państwom Członkowskim nazwy władz, które mogą otrzymywać informacje na mocy niniejszego ustępu.

8. Bez względu na ust. 2-5, Państwa Członkowskie mogą, w celu wzmocnienia stabilności, w tym rzetelności, systemu finansowego, zezwolić na wymianę informacji między właściwymi władzami i władzami lub organami z mocy prawa odpowiedzialnymi za wykrywanie i badanie naruszeń prawa spółek.

Państwa Członkowskie, które korzystają z możliwości przewidzianej w akapicie pierwszym wymagają spełnienia co najmniej następujących warunków:

– informacja ta ma na celu wykonywanie zadań wskazanych w akapicie pierwszym,

– informacja otrzymana w tym kontekście podlega warunkom tajemnicy zawodowej określonym w ust. 2,

– w przypadku gdy informacja pochodzi z innego Państwa Członkowskiego nie może być ujawniona bez wyraźnej zgody właściwych władz, które ją ujawniły, a gdzie stosowne, jedynie dla celów, na które te władze wyraziły zgodę.

W przypadku, gdy w Państwie Członkowskim władze lub organy wskazane w akapicie pierwszym, wykonują swoje zadania dotyczące wykrywania lub badania z pomocą, uwzględniając ich szczególne kompetencje, osób wyznaczonych do tego celu i nie zatrudnionych w sektorze publicznym, możliwość wymiany informacji określona w akapicie pierwszym może zostać rozszerzona na takie osoby na warunkach określonych w akapicie drugim.

W celu wykonania akapitu drugiego tiret ostatnie władze lub organy wskazane w akapicie pierwszym przedstawiają właściwym władzom, które ujawniły informacje, nazwiska i dokładny zakres obowiązków osób, którym mają one zostać przesłane.

Państwa Członkowskie przekazują Komisji oraz pozostałym Państwom Członkowskim nazwy władz lub organów, które mogą otrzymywać informacje na mocy niniejszego ustępu.

Do dnia 31 grudnia 2000 r. Komisja opracowuje sprawozdanie dotyczące stosowania przepisów niniejszego ustępu.

9. Niniejszy artykuł nie stanowi przeszkody dla właściwych władz w przekazywaniu bankom centralnym i innym organom o podobnej funkcji w ramach ich właściwości jako władze monetarne, informacji związanych z wykonywaniem ich zadań, ani też nie stanowi przeszkody dla takich władz lub organów w przekazywaniu właściwym władzom takich informacji, jakich mogą one potrzebować do celów określonych w ust. 5. Informacje otrzymane w tym kontekście podlegają warunkom tajemnicy zawodowej określonym w niniejszym artykule.

10. Niniejszy artykuł nie stanowi przeszkody dla właściwych władz w przekazywaniu informacji określonych w ust. 2-5 izbie rozrachunkowej lub innemu podobnemu organowi uznanemu na mocy prawa krajowego dla świadczenia usług rozrachunkowych lub rozliczeniowych dla jednego z rynków Państw Członkowskich jeżeli uznają one, że konieczne jest przekazanie tych informacji w celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania tych organów w związku z niewywiązywaniem się lub potencjalnym niewywiązywaniem się z obowiązków przez uczestników rynku. Informacje otrzymane w tym kontekście podlegają warunkom tajemnicy zawodowej określonym w ust. 2. Jednakże Państwa Członkowskie zapewniają, że takie informacje otrzymane zgodnie z ust. 3 nie są ujawniane w okolicznościach określonych w niniejszym ustępie bez wyraźnej zgody właściwych władz, które je ujawniły.

11. Ponadto, bez względu na przepisy określone w ust. 2-5, Państwa Członkowskie mogą, na mocy przepisów prawa, zezwolić na ujawnienie niektórych informacji innym działom centralnej administracji rządowej odpowiedzialnym za ustawodawstwo dotyczące nadzorowania przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe i przedsiębiorstw wnoszących wkład do ich działalności, instytucji kredytowych, instytucji finansowych, przedsiębiorstw inwestycyjnych i zakładów ubezpieczeń oraz inspektorom upoważnionym przez te działy.

Ujawnienie tych informacji może jednakże być dokonane jedynie w przypadku gdy jest to niezbędne ze względów kontroli ostrożnościowej.

Jednakże, Państwa Członkowskie zapewniają, że informacje otrzymane na mocy ust. 3 i 6 można ujawnić w okolicznościach, określonych w tym ustępie wyłącznie za wyraźną zgodą właściwych władz, które ujawniły te informacje.

Artykuł  50a ⁷¹

1. Państwa Członkowskie zapewniają co najmniej, że:

a) każda osoba upoważniona w rozumieniu dyrektywy 84/253/EWG ⁽¹⁵⁾, wykonująca w przedsiębiorstwie zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCTIS) lub przedsiębiorstwie wnoszącym wkład do jego działalności zadanie określone w art. 51 dyrektywy 78/660/EWG ⁽¹⁶⁾, art. 37 dyrektywy 83/349/EWG lub art. 31 dyrektywy 85/611/EWG albo jakiekolwiek inne zadanie ustawowe, zobowiązana jest do bezzwłocznego powiadamiania właściwych władz o jakichkolwiek stanach faktycznych lub decyzjach dotyczących tego przedsiębiorstwa, o których dowiaduje się w trakcie wykonywania swoich zadań, które mogą:

– stanowić istotne naruszenie przepisów ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych, które określają warunki, jakim podlega zezwolenie lub które dotyczą prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCTIS) lub przedsiębiorstwa wnoszącego wkład do jego działalności, lub

– mają negatywny wpływ na ciągłość funkcjonowania przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCTIS) lub przedsiębiorstwa wnoszącego wkład do jego działalności,

– prowadzą do odmowy zatwierdzenia sprawozdań finansowych lub wydania opinii z zastrzeżeniami;

b) osoba ta jest również zobowiązana do powiadomienia o jakichkolwiek stanach faktycznych lub decyzjach, o których dowiaduje się w trakcie wykonywania swoich zadań zgodnie z lit. a) w przedsiębiorstwie posiadającym bliskie powiązania wynikające ze stosunku kontroli z przedsiębiorstwem zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCTIS) lub przedsiębiorstwem wnoszącym wkład do jego działalności, w którym osoba ta wykonuje wyżej wspomniane zadania.

2. Ujawnienie w dobrej wierze właściwym władzom przez osoby upoważnione w rozumieniu dyrektywy 84/253/EWG jakichkolwiek stanów faktycznych lub decyzji określonych w ust. 1 nie stanowi naruszenia jakichkolwiek ograniczeń dotyczących ujawniania informacji określonych w umowie lub w jakimkolwiek przepisie ustawodawczym, wykonawczym lub administracyjnym, ani nie powoduje jakiejkolwiek odpowiedzialności tych osób.

Artykuł  51

1. Władze określone w art. 49 muszą uzasadniać każdą decyzję o odmowie udzielenia zezwolenia oraz każdą negatywna decyzję podjętą w ramach wykonywania ogólnych środków podejmowanych w związku ze stosowaniem przepisów niniejszej dyrektywy oraz podania ich wnioskodawcom.

2. Państwa Członkowskie zapewnią, aby od decyzji podjętych w sprawie UCITS zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi i administracyjnymi przyjętymi zgodnie z niniejszą dyrektywą, przysługiwało prawo odwoływania się od decyzji na drodze sądowej; zasada ta będzie mieć również zastosowanie w przypadku niepodjęcia żadnej decyzji w terminie sześciu miesięcy od daty złożenia przez UCITS wniosku o wydanie zezwolenia, zawierającego wszystkie informacje wymagane zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Artykuł  52

1. Tylko władze Państwa Członkowskiego, w którym dane UCITS ma swoją siedzibę będą mieć prawo do podejmowania działań przeciw temu UCITS, jeżeli naruszy przepisy ustawowe, wykonawcze lub administracyjne, lub też przepisy ustanowione w regulaminie funduszu powierniczego lub w dokumentach założycielskich funduszu inwestycyjnego.

2. Niemniej jednak, władze Państwa Członkowskiego, w którym jednostki danego UCITS znajdują się w obrocie, mogą podjąć działania przeciw temu UCITS, jeśli naruszy ono przepisy określone w sekcji VIII.

3. O każdej decyzji o cofnięciu zezwolenia, lub o jakichkolwiek innych poważnych środkach podjętych wobec UCITS, lub o zawieszeniu odkupu bądź umorzenia, władze Państwa Członkowskiego, w którym dane UCITS na swoją siedzibę muszą niezwłocznie poinformować władze tego Państwa Członkowskiego, w którym jednostki uczestnictwa takiego UCITS znajdują się w obrocie.

Artykuł  52a ⁷²

1. W przypadku, gdy, w związku ze świadczeniem usług lub utworzeniem oddziału, spółka zarządzająca działa w jednym lub kilku przyjmujących Państwach Członkowskich, właściwe władze wszystkich zainteresowanych Państw Członkowskich ściśle ze sobą współpracują.

Władze te przekazują sobie na żądanie wszelkie informacje dotyczące zarządzania i własności tego rodzaju spółek zarządzających, które mogłyby ułatwić nadzór nad nimi i wszelkie informacje, które mogłyby ułatwić monitorowanie tych spółek. W szczególności, władze Państwa Członkowskiego pochodzenia współpracują w celu zapewnienia, aby władze przyjmującego Państwa Członkowskiego gromadziły dane, określone w art. 6c ust. 2.

2. W zakresie niezbędnym dla wykonywania uprawnień nadzorczych, właściwe władze Państwa Członkowskiego pochodzenia są powiadamiane przez właściwe władze przyjmującego Państwa Członkowskiego o wszelkich środkach podjętych przez przyjmujące Państwo Członkowskie na podstawie art. 6c ust. 6, które wiążą się z nałożeniem na spółkę zarządzającą kar bądź wprowadzeniem wobec spółki zarządzającej ograniczeń jej działalności.

Artykuł  52b ⁷³

1. Każde przyjmujące Państwo Członkowskie zapewnia, że w przypadku, gdy spółka zarządzająca posiadająca zezwolenie na działalność wydane w innym Państwie Członkowskim prowadzi działalność na terytorium tego państwa poprzez oddział, właściwe władze Państwa Członkowskiego będącego dla spółki państwem pochodzenia mogły, po powiadomieniu właściwych władz przyjmującego Państwa Członkowskiego, samodzielnie lub za pośrednictwem osób poinstruowanych przez nie w tym celu, przeprowadzić na miejscu weryfikację informacji, określoną w art. 52a.

2. Właściwe władze Państwa Członkowskiego pochodzenia spółki zarządzającej mogą również występować do właściwych władz przyjmującego Państwa Członkowskiego o zlecenie przeprowadzenia takiej weryfikacji. Władze, do których wpływają takie wystąpienia muszą, w ramach swoich kompetencji, przeprowadzać na ich podstawie weryfikację samodzielnie, bądź zezwolić na jej przeprowadzenie władzom, które wystąpiły do nich o przeprowadzenie weryfikacji lub zezwolić na to biegłym rewidentom lub ekspertom.

3. Niniejszy artykuł nie narusza prawa właściwych władz przyjmującego Państwa Członkowskiego, w związku z wypełnianiem przez nie obowiązków wynikających z niniejszej dyrektywy, do przeprowadzania na miejscu weryfikacji oddziałów utworzonych na terytorium tego państwa.

Sekcja  X

Europejski Komitet Papierów Wartościowych ⁷⁴

Artykuł  53 ⁷⁵

(skreślony)

Artykuł  53a ⁷⁶

Komisja przyjmuje zmiany techniczne do niniejszej dyrektywy w następujących obszarach:

a) wyjaśnianie definicji w celu zapewnienia jednolitego stosowania niniejszej dyrektywy w całej Wspólnocie;

b) dostosowywanie terminologii i formułowanie definicji stosownie do kolejnych aktów dotyczących UCITS i spraw pokrewnych.

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmowane są zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 53b ust. 2.

Artykuł  53b ⁷⁷

1. Komisja jest wspierana przez Europejski Komitet Papierów Wartościowych ustanowiony decyzją Komisji 2001/528/WE (17).

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust 1-4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.

Sekcja  XI

Przepisy przejściowe, odstępstwa i przepisy końcowe

Artykuł  54

Wyłącznie do celów duńskich UCITS, pantebreve emitowane w Danii traktowane będą jako równoważne zbywalnym papierom wartościowym określonym w art. 19 ust. 1 lit. b).

Artykuł  55

Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 7 ust. 1 i art. 14 ust. 1, właściwe władze mogą zezwolić tym UCITS, które w dniu przyjęcia niniejszej dyrektywy miały dwóch lub więcej depozytariuszy zgodnie ze swoim prawem krajowym, na zachowanie tej liczby depozytariuszy, jeżeli władze te mają gwarancje, że funkcje, jakie mają być wykonywane zgodnie z art. 7 ust. 3 i art. 14 ust. 3 będą rzeczywiście wykonywane.

Artykuł  56

1. Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 6, Państwa Członkowskie mogą zezwolić spółkom zarządzającym na wydawanie świadectw na okaziciela, reprezentujących papiery wartościowe innych spółek.

2. Państwa Członkowskie mogą zezwolić tym spółkom zarządzającym, które w dniu przyjęcia niniejszej dyrektywy prowadzą również inne rodzaje działalności niż określone w art. 6, na kontynuowanie owych innych rodzajów działalności przez okres pięciu lat od tej daty.

Artykuł  57

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy nie później niż dnia 1 października 1989 r. i niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

2. Państwa Członkowskie mogą przyznać UCITS istniejącym w dniu wykonania niniejszej dyrektyw okres czasu nie dłuższy niż 12 miesięcy na dostosowanie się do nowego prawa krajowego.

3. Republika Grecka i Republika Portugalska otrzymają zezwolenie na odroczenie terminu wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 1 kwietnia 1992 r.

Raz w roku przed upływem tego terminu Komisja będzie składać Radzie sprawozdanie z postępu wykonania dyrektywy, informując o wszelkich ewentualnych trudnościach, jakie Republika Grecka lub Republika Portugalska może napotkać wykonując niniejsza dyrektywę przed upływem terminu określonego w ust. 1.

Komisja zaproponuje w razie potrzeby, aby Rada przedłużyła wspomniany okres odroczenia o okres nieprzekraczający cztery lata.

Artykuł  58

Państwa Członkowskie przekażą Komisji podstawowe przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne przyjęte na podstawie niniejszej dyrektywy

Artykuł  59

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 grudnia 1985 r.

	W imieniu Rady
	R. KRIEPS
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 171 z 26.7.1976, str. 1.

⁽² Dz.U. C 57 z 7.3.1977, str. 31.

⁽³ Dz.U. C 75 z 26.3.1977, str. 10.

⁽⁴ Dz.U. L 168 z 18.7.1995, str. 7.

⁽⁵ Dz.U. L 348 z 17.12.1988, str. 62.

⁽⁶ Dz.U. L 141 z 11.6.1993, str. 27. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2000/64/WE (Dz.U. L 290 z 17.11.2000, str. 27).

⁽⁷ Dz.U. L 193 z 18.7.1983, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona Aktem Przystąpienia z 1994 r.

⁽⁸ Dz.U. L 126 z 26.5.2000, str. 1. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 2000/28/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 275 z 27.10.2000, str. 37).

⁽⁹ Dz.U. L 141 z 11.6.1993, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 98/33/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 204 z 21.7.1998, str. 29).

⁽¹⁰ Dz.U. L 145 z 30.4.2004, str. 1.

⁽¹¹ Dz.U. L 84 z 26.3.1997, str. 22.

⁽¹² Czwarta dyrektywa Rady 78/660/EWG z dnia 25 lipca 1978 r. wydana na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych typów spółek (Dz.U. L 222 z 14.8.1978, str. 11). Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 1999/60/WE (Dz.U. L 162 z 26.6.1999, str. 65).

⁽¹³ Siódma dyrektywa Rady 83/349/EWG z dnia 13 czerwca 1983 r. wydana na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu w sprawie skonsolidowanych sprawozdań finansowych (Dz.U. L 193 z 18.7.1983, str. 1). Dyrektywa ostatnio zmieniona Aktem Przystąpienia z 1994 r.

⁽¹⁴ Dz.U. L 126 z 12.5.1984, str. 20.

⁽¹⁵ Dz.U. L 126 z 12.5.1984, str. 20.

⁽¹⁶ Dz.U. L 222 z 14.8.1978, str. 11. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 90/605/EWG (Dz.U. L 317 z 16.11.1990, str. 60).

⁽¹⁷ Dz.U. L 191 z 13.7.2001, s. 45. Decyzja zmieniona decyzją 2004/8/WE (Dz.U. L 3 z 7.1.2004, s. 33).

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I ⁷⁸

TABELA A

1. Informacje dotyczące funduszu powierniczego	1. Informacje dotyczące spółki zarządzającej	1. Informacje dotyczące funduszu inwestycyjnego
1.1. Nazwa	1.1. Nazwa lub firma, forma prawna, siedziba statutowa i siedziba zarządu, jeżeli mieści się gdzie indziej niż siedziba statutowa.	1.1. Nazwa lub tytuł, forma prawna, siedziba statutowa i siedziba zarządu, jeżeli mieści się gdzie indziej niż siedziba statutowa.
1.2. Data założenia funduszu. Okres, na który został ustanowiony, jeżeli jest ograniczony.	1.2. Data zawiązania. Okres, na który została ustanowiona, jeżeli jest ograniczony.	1.2. Data założenia funduszu. Okres, na który został ustanowiony, jeżeli jest ograniczony.
	1.3. Jeżeli spółka zarządza innymi funduszami powierniczymi, wymienić te fundusze powiernicze.	1.3. W przypadku funduszy inwestycyjnych posiadających różne kategorie inwestycji, wskazanie kategorii.
1.4. Podać gdzie można otrzymać regulamin funduszu powierniczego, jeżeli nie jest załączony, oraz raporty okresowe.		1.4. Podać, gdzie można otrzymać dokumenty założycielskie, jeżeli nie są załączone, oraz raporty okresowe.
1.5. Zwięzłe informacje dla posiadaczy jednostek uczestnictwa na temat systemu podatkowego odnoszącego się do funduszu. Szczegółowa informacja, czy dokonywane są odpisy u źródła od dochodu i zysków kapitałowych wypłacanych przez fundusz posiadaczom jednostek uczestnictwa.		1.5. Zwięzłe informacje dla posiadaczy jednostek uczestnictwa na temat systemu podatkowego odnoszącego się do funduszu. Szczegółowa informacja czy dokonywane są odpisy u źródła od dochodu i zysków kapitałowych wypłacanych przez fundusz posiadaczom jednostek uczestnictwa.
1.6. Terminy rozliczeń i podziału zysków.		1.6. Terminy rozliczeń i podziału zysków.
1.7. Nazwiska osób odpowiedzialnych za sprawdzanie informacji księgowych określonych w art. 31.		1.7. Nazwiska osób odpowiedzialnych za sprawdzanie informacji księgowych określonych w art. 31.
	1.8. Nazwiska i stanowiska zajmowane w spółce przez członków organów administracyjnych, zarządzających i nadzorczych. Szczegóły dotyczące ich głównej działalności poza spółką, w przypadku gdy mają one znaczenie dla spółki.	1.8. Nazwiska i stanowiska zajmowane w funduszu przez członków organów administracyjnych, zarządzających i nadzorczych. Szczegóły dotyczące ich głównej działalności poza funduszem, w przypadku gdy mają one znaczenie dla funduszu.
	1.9. Kwota kapitału subskrybowanego, z podaniem kwoty kapitału wpłaconego.	1.9. Kapitał
1.10. Szczegóły dotyczące rodzajów i głównych cech jednostek uczestnictwa, w szczególności:		1.10. Szczegóły dotyczące rodzajów i głównych cech jednostek uczestnictwa, w szczególności:
- charakter prawa (rzeczowe, osobiste lub inne) reprezentowanego przez jednostkę,		- oryginalne papiery wartościowe lub świadectwa zapewniające potwierdzenie tytułu; wpis do rejestru lub na rachunek,
- oryginalne papiery wartościowe lub świadectwa stanowiące potwierdzenie tytułu własności; wpis do rejestru lub na rachunek,		- cechy jednostek: imienne lub na okaziciela. Ewentualne wskazanie wartości nominalnej w innej walucie,
- cechy jednostek: imienne lub na okaziciela. Ewentualne wskazanie wartości nominalnej w innej walucie, - prawo głosu posiadaczy jednostek, - okoliczności, w jakich może być podjęta decyzja o likwidacji funduszu powierniczego, tryb likwidacji, w szczególności jeśli chodzi o prawa posiadaczy jednostek.		- prawo głosu posiadaczy jednostek, - okoliczności, w jakich może być podjęta decyzja o likwidacji funduszu inwestycyjnego, tryb likwidacji, w szczególności jeśli chodzi o prawa posiadaczy jednostek.
1.11. Tam gdzie ma to zastosowanie, wskazanie giełd lub rynków papierów wartościowych, na których jednostki są notowane lub znajdują się w obrocie.		1.11. Tam gdzie ma to zastosowanie, wskazanie giełd lub rynków papierów wartościowych, na których jednostki są notowane lub znajdują się w obrocie.
1.12. Procedury i warunki emisji i sprzedaży jednostek.		1.12. Procedury i warunki emisji i sprzedaży jednostek.
1.13. Procedury i warunki odkupu lub umorzenia jednostek, oraz okoliczności w jakich odkup lub umorzenie mogą być zawieszone.		1.13. Procedury i warunki odkupu lub umorzenia jednostek, oraz okoliczności w jakich odkup lub umorzenie mogą być zawieszone. W przypadku funduszy inwestycyjnych posiadających różne kategorie inwestycji, informacje, w jaki sposób posiadacz jednostek uczestnictwa może przejść z jednej kategorii do innej i informacje o opłatach naliczanych w takich przypadkach.
1.14. Opis zasad ustalania i wykorzystywania dochodu.		1.14. Opis zasad ustalania i wykorzystywania dochodu.
1.15. Opis celów inwestycyjnych funduszu powierniczego, włącznie z jego celami finansowymi (np. podwyższenie kapitału lub dochód), polityki inwestycyjnej (np. specjalizacja w sektorach geograficznych lub przemysłowych), wszelkich ograniczeń tej polityki inwestycyjnej oraz wskazanie metod i instrumentów lub zdolności kredytowych, które można wykorzystać w zarządzaniu funduszem powierniczym.		1.15. Opis celów inwestycyjnych funduszu inwestycyjnego, włącznie z jego celami finansowymi (np. podwyższenie kapitału lub dochód), polityki inwestycyjnej (np. specjalizacja w sektorach geograficznych lub przemysłowych), wszelkich ograniczeń tej polityki inwestycyjnej oraz wskazanie metod i instrumentów lub zdolności kredytowych, które można wykorzystać w zarządzaniu funduszem.
1.16. Zasady wyceny aktywów.		1.16. Zasady wyceny aktywów.
1.17. Ustalanie ceny sprzedaży lub ceny emisyjnej oraz ceny odkupu lub umorzenia jednostek, zwłaszcza:		1.17. Ustalanie ceny sprzedaży lub ceny emisyjnej oraz ceny odkupu lub umorzenia jednostek, zwłaszcza:
- metoda i częstotliwość obliczania tych cen,		- metoda i częstotliwość obliczania tych cen,
- informacje dotyczące opłat związanych ze sprzedażą lub emisją oraz odkupem lub umorzeniem jednostek,		- informacje dotyczące opłat związanych ze sprzedażą lub emisją oraz odkupem lub umorzeniem jednostek,
- środki, miejsca oraz częstotliwość publikowania tych cen.		- środki, miejsca oraz częstotliwość publikowania tych cen. ^(1)
1.18. Informacje dotyczące sposobu, kwoty i obliczania wynagrodzenia płaconego przez fundusz powierniczy spółce zarządzającej, depozytariuszowi lub osobom trzecim oraz zwrot kosztów przez fundusz powierniczy spółce zarządzającej, depozytariuszowi lub osobom trzecim.		1.18. Informacje dotyczące sposobu, kwoty i obliczania wynagrodzenia płaconego przez fundusz swoim dyrektorom oraz członkom organów administracyjnych, zarządzających i nadzorczych, depozytariuszowi lub osobom trzecim oraz zwrot kosztów przez fundusz swoim dyrektorom, depozytariuszowi lub osobom trzecim.
^(1) Fundusze inwestycyjne w rozumieniu art. 14 ust. 5 dyrektywy powinny również podawać: - sposób i częstotliwość obliczania wartości aktywów netto jednostek, - środki, miejsce i częstotliwość publikacji tej wartości, - giełda w państwie, w którym znajduje się w obrocie, cena, na podstawie której określa się cenę transakcji przeprowadzonych poza giełdą w tym państwie.
2. Informacje dotyczące depozytariusza:
2.1. Nazwa lub firma, forma prawna, siedziba statutowa i siedziba zarządu, jeżeli mieści się gdzie indziej niż siedziba statutowa.
2.2. Główna działalność.
3. Informacje dotyczące zewnętrznych przedsiębiorstw doradczych lub zewnętrznych doradców inwestycyjnych, którzy świadczą usługi w zakresie doradztwa w ramach kontraktu, rozliczanego z aktywów UCITS:
3.1. Nazwa, firma albo nazwisko doradcy;
3.2. Przepisy materialne kontraktu ze spółką zarządzającą lub funduszem inwestycyjnym, które mogą dotyczyć posiadaczy jednostek, z wyłączeniem przepisów dotyczących wynagrodzenia;
3.3. Inna istotna działalność.
4. Informacje dotyczące ustaleń w celu dokonania wypłat na rzecz posiadaczy jednostek uczestnictwa, odkupu lub umorzenia jednostek i udostępniania informacji dotyczących UCITS. Informacje takie muszą być w każdym przypadku podawane w tym Państwie Członkowskim, w którym dane UCITS ma swoją siedzibę. Ponadto, jeżeli jednostki znajdują się w obrocie w innym Państwie Członkowskim, wspomniane informacje odnoszące się do tego Państwa Członkowskiego podawane będą w publikowanym w danym Państwie prospekcie emisyjnym.
5. Inne informacje na temat inwestycji:
5.1. Działalność w przeszłości funduszy powierniczych/funduszy wspólnych lub funduszy inwestycyjnych (jeżeli występują) - tego rodzaju informacja może być zawarta w prospekcie emisyjnym lub do niego dołączona;
5.2. Profil typowego inwestora, do którego jest skierowana oferta funduszu powierniczego/funduszu wspólnego lub funduszu inwestycyjnego.
6. Informacje ekonomiczne
6.1. Możliwe wydatki lub opłaty, inne niż opłaty wymienione w ust. 1.17, z podziałem na opłaty uiszczane przez posiadaczy jednostek uczestnictwa i opłaty pokrywane z aktywów funduszu powierniczego/funduszu wspólnego lub funduszu inwestycyjnego.

TABELA B

Informacje, które powinny być zawarte w raportach okresowych

I. Bilans aktywów i pasywów

– zbywalne papiery wartościowe,

– papiery dłużne typu określonego w art. 19 ust. 2 lit. b),

– salda rachunków bankowych,

– inne aktywa,

– aktywa ogółem,

– pasywa,

– wartość aktywów netto.

II. Liczba jednostek w obrocie

III. Wartość aktywów netto na jedną jednostkę

IV. Portfel papierów wartościowych z wyszczególnieniem:

a) zbywalnych papierów wartościowych dopuszczonych do notowań giełdowych;

b) zbywalnych papierów wartościowych będących w obrocie na innym rynku regulowanym;

c) ostatnio wyemitowanych zbywalnych papierów wartościowych typu określonego w art. 19 ust. 1 lit. d);

d) innych zbywalnych papierów wartościowych typu określonego w art. 19 ust. 2 lit. a);

e) papierów dłużnych traktowanych jako równoważne zgodnie z art. 19 ust. 2 lit. b);

przeanalizowanych według najbardziej odpowiednich kryteriów w świetle polityki inwestycyjnej UCITS (np. według kryteriów ekonomicznych, geograficznych lub walutowych), jako procent aktywów netto; przy czym dla każdej z powyższych inwestycji należy podać, jaką część ogółu aktywów UCITS ona stanowi.

Sprawozdanie dotyczące zmian struktury portfela, jakie nastąpiły podczas okresu referencyjnego.

V. Sprawozdanie dotyczące rozwoju stanu aktywów UCITS podczas okresu referencyjnego, obejmujące:

– dochód z inwestycji,

– inne dochody,

– opłaty za zarządzanie,

– opłaty na rzecz depozytariusza,

– inne opłaty i podatki,

– dochód netto,

– podział dochodu i ponowna inwestycja dochodu,

– zmiany na rachunku kapitałowym,

– wzrost lub spadek wartości inwestycji,

– wszelkie inne zmiany mające wpływ na aktywa i pasywa UCITS.

VI. Tabela porównawcza obejmująca ostatnie trzy lata budżetowe, wskazująca następujące dane na koniec danego roku obrotowego:

– całkowita wartość aktywów netto,

– wartość aktywów netto na jedną jednostkę.

VII. Szczegóły dotyczące kwot wynikających ze zobowiązań powstałych w wyniku transakcji realizowanych przez UCITS podczas okresu referencyjnego, w podziale na kategorie transakcji w rozumieniu art. 21.

LISTA C

Treść uproszczonego prospektu emisyjnego

Krótka prezentacja UCITS

– kiedy fundusz powierniczy/fundusz wspólny lub fundusz inwestycyjny został utworzony, ze wskazaniem Państwa Członkowskiego, w którym fundusz powierniczy/fundusz wspólny lub fundusz inwestycyjny został zarejestrowany/wpisany do rejestru,

– w przypadku UCITS posiadających różne kategorie inwestycyjne, podanie tego faktu,

– spółka zarządzająca (jeżeli występuje),

– zakładany okres istnienia (jeżeli występuje),

– depozytariusz,

– audytorzy,

– grupa finansowa (np. bank) wspierająca UCITS

Informacja na temat inwestycji

– krótkie określenie celów UCITS,

– polityka inwestycyjna funduszu powierniczego/funduszu wspólnego lub funduszu inwestycyjnego i krótka ocena profilu ryzyka dla funduszy (w tym, jeżeli jest dostępna, informacja zgodnie z art. 24a i informacja o kategorii inwestycji),

– działalność funduszu powierniczego/funduszu wspólnego lub funduszu inwestycyjnego w przeszłości (gdzie stosownie) i pouczenie, że działalność ta nie determinuje działalności w przyszłości - informacja ta może być zawarta w prospekcie emisyjnym lub do niego dołączona,

– profil typowego inwestora, do którego fundusz powierniczy/fundusz wspólny lub fundusz inwestycyjny kieruje ofertę.

Informacja ekonomiczna

– system podatkowy,

– prowizje przy przystępowaniu i występowaniu,

– inne możliwe wydatki i opłaty, z podziałem na wydatki pokrywane i opłaty uiszczane przez posiadacza jednostek uczestnictwa oraz wydatki i opłaty pokrywane z aktywów funduszu powierniczego/funduszu wspólnego lub funduszu inwestycyjnego.

Informacja handlowa

– w jaki sposób można nabyć jednostki uczestnictwa,

– w jaki sposób sprzedać jednostki uczestnictwa,

– w przypadku UCITS o różnych kategoriach inwestycji, w jaki sposób można przejść z jednej kategorii inwestycji do innego segmentu i informacja o związanych z tym opłatach,

– w jaki sposób są dzielone dywidendy od jednostek uczestnictwa lub udziałów UCITS (jeżeli występują),

– częstotliwość oraz gdzie/w jakiej formie są publikowane ceny.

Informacje dodatkowe

– Oświadczenie, że, na żądanie, jest możliwe bezpłatne otrzymanie pełnego prospektu emisyjnego oraz rocznych i półrocznych sprawozdań przed zawarciem umowy i w czasie późniejszym,

– właściwe władze,

– podanie punktu kontaktowego (osoba/wydział, czas itd.), gdzie, w razie potrzeby, będzie możliwe uzyskanie dodatkowych wyjaśnień,

– data publikacji prospektu emisyjnego.

ZAŁĄCZNIK  II ⁷⁹

Funkcje zawarte w działaniach w ramach zarządzania zbiorowym portfelem:

– zarządzanie inwestycyjne,

– administracja:

a) obsługa prawna i usługi w zakresie rachunkowości w zarządzaniu;

b) zapytania klientów;

c) wycena i wyznaczanie ceny (w tym zwroty podatkowe);

d) monitorowanie przestrzegania uregulowań;

e) utrzymanie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa;

f) podział dochodu;

g) emisja i umorzenie jednostek uczestnictwa;

h) ustalenia umowne (w tym wysłanie świadectwa);

i) przechowywanie ksiąg.

– Wprowadzanie do obrotu.

¹ Art. 1 ust. 2 tiret pierwsze zmienione przez art. 1 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/108/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

² Art. 1 ust. 8 dodany przez art. 1 pkt 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/108/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

³ Art. 1 ust. 9 dodany przez art. 1 pkt 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/108/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁴ Art. 1a dodany przez art. 1 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁵ Art. 4 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁶ Art. 4 ust. 3a dodany przez art. 1 pkt 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁷ Tytuł sekcji III zmienione przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁸ Oznaczenie tytułu A dodane przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁹ Art. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

¹⁰ Art. 5 ust. 4 zmieniony przez art. 66 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2004/39/WE z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniającej dyrektywy Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającej dyrektywę Rady 93/22/EWG (Dz.U.UE.L.04.145.1) z dniem 30 kwietnia 2004 r.

¹¹ Odniesienie do dyrektywy przywołanej w art. 5 ust. 4 dodane przez Wydawnictwo Prawnicze "Lex".

¹² Art. 5a dodany przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

¹³ Art. 5b dodany przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

¹⁴ Oznaczenie tytułu B dodane przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

¹⁵ Art. 5c dodany przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

¹⁶ Oznaczenie tytułu C dodane przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

¹⁷ Art. 5d dodany przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

¹⁸ Art. 5e dodany przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

¹⁹ Art. 5f dodany przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

²⁰ Art. 5g dodany przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

²¹ Art. 5h dodany przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

²² Oznaczenie tytułu D dodane przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

²³ Art. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

²⁴ Art. 6a dodany przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

²⁵ Art. 6b dodany przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

²⁶ Art. 6c dodany przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

²⁷ Art. 6c ust. 9 zmieniony przez art. 9 pkt 1 lit. a) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2005/1/WE z dnia 9 marca 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.79.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 kwietnia 2005 r.

²⁸ Art. 6c ust. 10 zmieniony przez art. 9 pkt 1 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2005/1/WE z dnia 9 marca 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.79.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 kwietnia 2005 r.

²⁹ Oznaczenie sekcji IIIa dodane przez art. 1 pkt 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

³⁰ Tytuł sekcji IV zmieniony przez art. 1 pkt 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

³¹ Oznaczenie tytułu A dodane przez art. 1 pkt 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

³² Art. 12 zmieniony przez art. 1 pkt 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

³³ Art. 13a dodany przez art. 1 pkt 6 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

³⁴ Oznaczenie tytułu B dodane przez art. 1 pkt 6 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

³⁵ Art. 13b dodany przez art. 1 pkt 6 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

³⁶ Art. 13c dodany przez art. 1 pkt 6 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

³⁷ Oznaczenie sekcji IVa dodane przez art. 1 pkt 7 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

³⁸ Art. 14 ust. 6 zmieniony przez art. 9 pkt 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2005/1/WE z dnia 9 marca 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.79.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 kwietnia 2005 r.

³⁹ Art. 19 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3, 4 i 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/108/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁴⁰ Art. 19 ust. 2 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 6 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/108/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁴¹ Art. 19 ust. 2 lit. b) skreślona przez art. 1 pkt 7 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/108/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁴² Art. 19 ust. 3 skreślony przez art. 1 pkt 7 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/108/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁴³ Art. 20 skreślony przez art. 1 pkt 8 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/108/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁴⁴ Art. 21 zmieniony przez art. 1 pkt 9 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/108/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁴⁵ Art. 21 ust. 4 zmieniony przez art. 9 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2005/1/WE z dnia 9 marca 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.79.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 kwietnia 2005 r.

⁴⁶ Art. 22 zmieniony przez art. 1 pkt 10 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/108/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁴⁷ Art. 22 ust. 4 zmieniony przez art. 9 pkt 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2005/1/WE z dnia 9 marca 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.79.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 kwietnia 2005 r.

⁴⁸ Art. 22a dodany przez art. 1 pkt 11 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/108/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁴⁹ Art. 23 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 12 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/108/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁵⁰ Art. 24 zmieniony przez art. 1 pkt 13 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/108/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁵¹ Art. 24a dodany przez art. 1 pkt 14 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/108/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁵² Art. 25 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 15 i 16 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/108/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁵³ Art. 25 ust. 3 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 17 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/108/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁵⁴ Art. 25 ust. 3 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 17 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/108/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁵⁵ Art. 25 ust. 3 lit. c) zmieniona przez art. 1 pkt 17 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/108/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁵⁶ Art. 25 ust. 3 lit. e) zmieniona przez art. 1 pkt 18 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/108/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁵⁷ Art. 26 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 19 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/108/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁵⁸ Art. 27 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 8 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁵⁹ Art. 28 zmieniony przez art. 1 pkt 9 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁶⁰ Art. 29 zmieniony przez art. 1 pkt 10 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁶¹ Art. 30 zmieniony przez art. 1 pkt 11 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁶² Art. 32 zmieniony przez art. 1 pkt 12 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁶³ Art. 33 zmieniony przez art. 1 pkt 13 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁶⁴ Art. 35 zmieniony przez art. 1 pkt 14 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁶⁵ Art. 41 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 20 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/108/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁶⁶ Art. 42 zmieniony przez art. 1 pkt 21 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/108/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁶⁷ Art. 46 zmieniony przez art. 1 pkt 15 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁶⁸ Art. 47 zmieniony przez art. 1 pkt 16 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁶⁹ Art. 50 zmieniony przez art. 4 ust. 7 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 95/26/WE z dnia 29 czerwca 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.168.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 7 sierpnia 1995 r. Zob. też art. 1 tiret czwarte dyrektywy zmieniającej.

⁷⁰ Art. 50 ust. 4 zmieniony przez art. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2000/64/WE z dnia 7 listopada 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.290.27) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 17 listopada 2000 r.

⁷¹ Art. 50a dodany przez art. 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 95/26/WE z dnia 29 czerwca 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.168.7) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 7 sierpnia 1995 r. Zob. też art. 1 tiret czwarte dyrektywy zmieniającej.

⁷² Art. 52a dodany przez art. 1 pkt 17 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁷³ Art. 52b dodany przez art. 1 pkt 17 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁷⁴ Tytuł sekcji X zmieniony przez art. 9 pkt 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2005/1/WE z dnia 9 marca 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.79.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 kwietnia 2005 r.

⁷⁵ Art. 53 skreślony przez art. 9 pkt 6 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2005/1/WE z dnia 9 marca 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.79.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 kwietnia 2005 r.

⁷⁶ Art. 53a:

- dodany przez art. 1 pkt 22 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/108/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

- zmieniony przez art. 9 pkt 7 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2005/1/WE z dnia 9 marca 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.79.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 kwietnia 2005 r.

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2008/18/WE z dnia 11 marca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.76.42) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 20 marca 2008 r.

⁷⁷ Art. 53b:

- dodany przez art. 9 pkt 8 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2005/1/WE z dnia 9 marca 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.79.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 kwietnia 2005 r.

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2008/18/WE z dnia 11 marca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.76.42) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 20 marca 2008 r.

⁷⁸ Załącznik I zmieniony i według numeracji ustalonej przez art. 1 pkt 18, 19 i 20 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁷⁹ Załącznik II dodany przez art. 1 pkt 21 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/107/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 lutego 2002 r.