Rozdział 3 - OCHRONA DANYCH OSOBOWYCH ORAZ BEZPIECZEŃSTWO DANYCH W SYSTEMIE INFORMACYJNYM SCHENGEN - Konwencja wykonawcza do układu Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między Rządami Państw Unii Gospodarczej Beneluxu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach. Schengen.1990.06.19.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2000.239.19

Akt obowiązujący
Wersja od: 7 marca 2023 r. do: 31 grudnia 2029 r.

Rozdział  3

OCHRONA DANYCH OSOBOWYCH ORAZ BEZPIECZEŃSTWO DANYCH W SYSTEMIE INFORMACYJNYM SCHENGEN

1. 
Umawiające się Strony mogą wykorzystywać dane określone w artykułach 95-100 wyłącznie do celów ustanowionych dla każdej kategorii wpisów określonych w powyższych artykułach.
2. 
Dane mogą być kopiowane wyłącznie do celów technicznych, pod warunkiem że takie kopiowanie jest niezbędne w celu przeprowadzenia bezpośredniego przeglądu przez organy określone w artykule 101. Wpisy wprowadzane przez inne Umawiające się Strony nie mogą być kopiowane z krajowych modułów Systemu Informacyjnego Schengen do innych krajowych plików danych.
3. 
W odniesieniu do wpisów określonych w artykułach 95-100 niniejszej Konwencji, wszelkie odstępstwo od ustępu 1 w celu zmiany z jednej kategorii wpisu na inną powinno być uzasadnione potrzebą zapobiegania bezpośredniemu poważnemu zagrożeniu dla porządku publicznego oraz bezpieczeństwa publicznego, z poważnych przyczyn bezpieczeństwa narodowego lub do celów zapobiegania popełnieniu poważnych przestępstw. W tym celu należy uzyskać uprzednie upoważnienie od Umawiającej się Strony wprowadzającej wpis.
4.  67
 Dane nie mogą być wykorzystywane do celów administracyjnych. W drodze odstępstwa, dane wprowadzone na mocy art. 96 oraz dane dotyczące dokumentów odnoszących się do osób wprowadzonych do systemu na mocy art. 100 ust. 3 lit. d) i e) mogą być wykorzystywane zgodnie z prawem krajowym każdego z Państw Członkowskich wyłącznie do celów art. 101 ust. 2.
5. 
Wszelkie wykorzystanie danych, które nie jest zgodne z ustępami 1-4, uznaje się za niewłaściwe wykorzystanie zgodnie z prawem krajowym każdej z Umawiających się Stron.

68

1. 
Nie naruszając art. 92 ust. 1, art. 100 ust. 1, art. 101 ust. 1 i 2 oraz art. 102 ust. 1, 4 i 5, służby odpowiedzialne w Państwach Członkowskich za wydawanie świadectw rejestracji pojazdów, o których mowa w dyrektywie Rady 1999/37/WE z 29 kwietnia 1999 r. w sprawie dokumentów rejestracyjnych pojazdów(6), mają prawo uzyskania dostępu do następujących danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen, jedynie w celu sprawdzenia, czy zgłoszone do rejestracji pojazdy zostały skradzione, przywłaszczone lub utracone w inny sposób:
a)
danych dotyczących pojazdów silnikowych o pojemności silnika przekraczającej 50 cm3, które zostały skradzione, przywłaszczone lub utracone w inny sposób;
b)
danych dotyczących przyczep i naczep o masie własnej przekraczającej 750 kg, które zostały skradzione, przywłaszczone lub utracone w inny sposób;
c)
danych dotyczących dokumentów rejestracyjnych pojazdów oraz tablic rejestracyjnych pojazdów, które zostały skradzione, przywłaszczone, utracone w inny sposób lub unieważnione.

Z zastrzeżeniem ust. 2, prawo krajowe każdego z Państw Członkowskich reguluje dostęp powyższych służb do tych danych.

2. 
Służby, o których mowa w ust. 1, które są służbami rządowymi, mają prawo do bezpośredniego przeglądania danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen, o których mowa w tym ustępie.

Służby, o których mowa w ust. 1, które nie są służbami rządowymi, mają dostęp do danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen, o których mowa w tym ustępie, wyłącznie za pośrednictwem organów, o których mowa w art. 101 ust. 1. Organy te są uprawnione do bezpośredniego przeglądania danych i przekazywania ich powyższym służbom. Dane Państwo Członkowskie zapewnia, aby służby te i ich pracownicy byli zobowiązani do przestrzegania wszelkich ograniczeń odnoszących się do dozwolonego wykorzystywania danych przekazanych im przez organy.

3. 
Artykuł 100 ust. 2 nie ma zastosowania do przeglądania danych zgodnie z niniejszym artykułem. Prawo krajowe reguluje przekazywanie policji i organom sądowym przez służby, o których mowa w ust. 1, informacji ujawnionych w wyniku przeszukiwania Systemu Informacyjnego Schengen i rodzących podejrzenie popełnienia przestępstwa.
4. 
Każdego roku, po uzyskaniu opinii wspólnego organu nadzorczego powołanego zgodnie z art. 115 dotyczącym zasad ochrony danych, Rada przedkłada Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie z wykonania niniejszego artykułu. Sprawozdanie to zawiera informacje i dane statystyczne dotyczące wykorzystania i wyników stosowania niniejszego artykułu oraz przedstawia sposób, w jaki stosowane były zasady ochrony danych.

Każde Państwo Członkowskie zapewnia, aby każde przekazanie danych osobowych zostało zarejestrowane w krajowym module Systemu Informacyjnego Schengen przez administratora pliku danych organu w celach sprawdzenia, czy przeglądanie danych jest dozwolone, czy nie.

Wpis do rejestru może być wykorzystywany wyłącznie do tego celu i zostaje on usunięty możliwie szybko po upływie jednego roku a najpóźniej po upływie trzech lat.

1. 
Wpisy są regulowane prawem krajowym Umawiającej się Strony wprowadzającej wpis, o ile niniejsza Konwencja nie ustanawia bardziej rygorystycznych warunków.
2. 
W przypadku gdy niniejsza Konwencja nie ustanawia postanowień szczególnych, do danych wprowadzanych do krajowych modułów Systemu Informacyjnego Schengen stosuje się przepisy prawne każdej z Umawiających się Stron.
3. 
W przypadku gdy niniejsza Konwencja nie ustanawia postanowień szczególnych dotyczących wykonywania działań żądanych we wpisie, stosuje się prawo krajowe wykonującej działania wezwanej Umawiającej się Strony. W przypadku gdy niniejsza Konwencja ustanawia postanowienia szczególne dotyczące wykonywania działań żądanych we wpisie, odpowiedzialność za powyższe działania jest regulowana prawem krajowym wezwanej Umawiającej się Strony. Jeśli żądane działania nie mogą być przeprowadzone, wezwana Umawiająca się Strona niezwłocznie informuje o powyższym Umawiającą się Stronę wprowadzającą wpis.

Umawiająca się Strona wprowadzająca wpis odpowiada za zapewnienie, aby dane wprowadzane do Systemu Informacyjnego Schengen były prawdziwe, aktualne i zgodne z prawem.

1. 
Jedynie Umawiająca się Strona wprowadzająca wpis jest upoważniona do modyfikowania, uzupełniania, korekty lub usuwania wprowadzanych danych.
2. 
Jeśli jedna z Umawiających się Stron, która nie wprowadziła wpisu, posiada dowody sugerujące, że pozycja w danych jest faktycznie nieścisła lub jest przechowywana z naruszeniem przepisów prawnych, poinformuje ona o powyższym Umawiającą się Stronę wprowadzającą wpis; ta ostatnia jest zobowiązana do sprawdzenia informacji oraz, jeśli to konieczne, do niezwłocznego skorygowania lub usunięcia powyższej pozycji.
3. 
Jeśli Umawiające się Strony nie są w stanie osiągnąć porozumienia, Umawiająca się Strona, która nie wprowadziła wpisu, przekazuje sprawę do wspólnego organu nadzorczego, określonego w artykule 115 ustęp 1, w celu uzyskania jego opinii.

Jeśli dana osoba już podlega wpisowi w Systemie Informacyjnym Schengen, Umawiająca się Strona, która wprowadza kolejny wpis, powinna porozumieć się w sprawie wprowadzenia wpisu z Umawiającą się Stroną, która wprowadziła wpis jako pierwsza. Umawiające się Strony mogą również ustanowić postanowienia ogólne w tym celu.

1. 
Każda z Umawiających się Stron wyznacza organ, odpowiedzialny za jej krajowy moduł Systemu Informacyjnego Schengen.
2. 
Każda z Umawiających się Stron wprowadza swoje wpisy za pośrednictwem powyższego organu.
3. 
Wymieniony organ odpowiada za właściwe funkcjonowanie krajowego modułu Systemu Informacyjnego Schengen oraz przyjmuje niezbędne środki w celu zapewnienia zgodności z postanowieniami niniejszej Konwencji.
4. 
Umawiające się Strony informują się wzajemnie za pośrednictwem depozytariusza o organach określonych w ustępie 1.
1. 
Prawo osób do dostępu do danych wprowadzanych do Systemu Informacyjnego Schengen ich dotyczących wykonywane jest zgodnie z prawem krajowym Umawiającej się Strony, wobec której powołują się na to prawo. Jeśli prawo krajowe tak stanowi, krajowy organ nadzorczy, określony w artykule 114 ustęp 1, zdecyduje, czy informacje mają być przekazane oraz zgodnie z jakimiprocedurami. Umawiająca się Strona, która nie wprowadziła wpisu, może przekazać informację dotyczącą takich danych tylko wtedy, gdy uprzednio dała możliwość Umawiającej się Stronie wprowadzającej wpis wyrażenia swojego stanowiska.
2. 
Odmawia się przekazywania informacji osobie, której dotyczą dane, jeśli jest to konieczne dla wykonania zgodnego z prawem zadania w związku z wpisem lub dla ochrony praw i swobód stron trzecich. W każdym przypadku odmowa obowiązuje przez okres ważności wpisu wprowadzonego do celów niejawnego nadzoru.

Każda osoba może spowodować wprowadzenie korekt do danych faktycznie niedokładnych lub usunięcie danych jej dotyczących przechowywanych z naruszeniem prawa.

1. 
Każda osoba może, na terytorium każdej z Umawiających się Stron, wystąpić do sądów lub organów właściwych na mocy prawa krajowego z żądaniem o dokonanie korekty, usunięcie lub uzyskanie informacji lub uzyskanie odszkodowania w związku z wpisem jej dotyczącym.
2. 
Umawiające się Strony zobowiązują się do wykonania ostatecznych decyzji podjętych przez sądy lub organy określone w ustępie 1, bez uszczerbku dla postanowień artykułu 116.
1. 
Dane osobowe wprowadzane do Systemu Informacyjnego Schengen do celów śledzenia osób są przechowywane jedynie przez okres konieczny dla osiągnięcia celów, dla których zostały dostarczone. Umawiająca się Strona, która wprowadziła wpis, dokona przeglądu potrzeby ciągłego gromadzenia takich danych najpóźniej w trzy lata od ich wprowadzenia. Okres ten wynosi rok w przypadku wpisów określonych w artykule 99.
2. 
Każda z Umawiających się Stron, tam gdzie to stosowne, ustanowi krótsze okresy przeglądu zgodnie ze swoim prawem krajowym.
3. 
Jednostka centralna Systemu Informacyjnego Schengen automatycznie informuje z jednomiesięcznym wyprzedzeniem Umawiające się Strony o zamierzonym usunięciu danych z systemu.
4. 
Umawiająca się Strona wprowadzająca wpis może w trakcie okresu przeglądu podjąć decyzję o zachowaniu wpisu, o ile jest to konieczne do celów, dla których wpis został wprowadzony. Przedłużenie wpisu powinno być odnotowane w jednostce centralnej. Do przedłużonego wpisu stosuje się postanowienia ustępu 1.
1. 
Dane osobowe przechowywane przez władze, określone w artykule 92 ustęp 4 otrzymane w wyniku wymiany informacji zgodnie z tym ustępem, są przechowywane jedynie przez okres wymagany do osiągnięcia celów, dla których zostały one dostarczone. W każdym przypadku należy je usunąć najpóźniej po roku od momentu, gdy wpis lub wpisy dotyczące danej osoby lub przedmiotu zostały usunięte z Systemu Informacyjnego Schengen.
2. 
Ustęp 1 nie narusza prawa Państw Członkowskich do przechowywania krajowych danych dotyczących poszczególnych wpisów, które zostały wprowadzone przez dane Państwo Członkowskie lub wpisów, w związku z którymi podjęto działania na terytorium tego państwa. Okres przechowywania takich danych określa prawo krajowe.
1.  81
 Dane inne niż określone w artykule 112 są przechowywane przez okres nie dłuższy niż 10 lat a dane dotyczące przedmiotów określonych w artykule 99 ustęp 1 przez okres nie dłuższy niż 5 lat.
2. 
Dane, które zostały skreślone, są przechowywane przez okres jednego roku w jednostce centralnej. W tym okresie mogą być one tylko konsultowane dla dalszej weryfikacji ich dokładności oraz tego, czy dane te zostały wprowadzone legalnie. Po upływie powyższego okresu dane powinny zostać zniszczone.
1. 
Dane inne niż dane osobowe przechowywane przez władze określone w artykule 92 ustęp 4 otrzymane w wyniku wymiany informacji zgodnie z tym ustępem, są przechowywane jedynie przez okres wymagany do osiągnięcia celów, dla których zostały one przekazane.

W każdym przypadku należy je usunąć najpóźniej po roku od momentu, gdy wpis lub wpisy dotyczące danej osoby lub przedmiotu zostały usunięte z Systemu Informacyjnego Schengen.

2. 
Ustęp 1 nie narusza prawa Państw Członkowskich do przechowywania krajowych danych dotyczących poszczególnych wpisów, które zostały wprowadzone przez dane Państwo Członkowskie, lub wpisów, w związku z którymi podjęto działania na terytorium tego państwa. Okres przechowywania takich danych określa prawo krajowe.
1. 
Każda z Umawiających się Stron wyznacza organ nadzorczy odpowiedzialny, zgodnie z prawem krajowym, za przeprowadzanie niezależnego nadzoru nad danymi krajowego modułu Systemu Informacyjnego Schengen oraz za kontrolę, czy przetwarzanie i wykorzystywanie danych wprowadzanych do Systemu Informacyjnego Schengen nie narusza praw osób, których dane te dotyczą. W tym celu organ nadzorczy ma dostęp do plików danych w krajowym module Systemu Informacyjnego Schengen.
2. 
Każda osoba ma prawo poprosić organy nadzorcze o sprawdzenie danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen, które jej dotyczą, oraz sposobu ich wykorzystania. Prawo powyższe jest regulowane prawem krajowym Umawiającej się Strony, do której wniosek taki jest kierowany. Jeśli dane zostały wprowadzone przez inną Umawiającą się Stronę, sprawdzenie jest przeprowadzane w ścisłej koordynacji z organem nadzorczym tej Umawiającej się Strony.
1. 
Tworzy się wspólny organ nadzorczy, który jest odpowiedzialny za nadzór nad jednostką centralną Systemu Informacyjnego Schengen. Organ ten składa się z dwóch przedstawicieli każdego krajowego organu nadzorczego. Każda z Umawiających się Stron ma jeden głos. Nadzór jest prowadzony zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji, Konwencji Rady Europy z dnia 28 stycznia 1981 roku o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych, uwzględniając zalecenie Komitetu Ministrów Rady Europy nr R (87) 15 z dnia 17 września 1987 roku regulujące wykorzystywanie danych osobowych w sektorze policji, oraz zgodnie z prawem krajowym Umawiającej się Strony odpowiedzialnej za jednostkę centralną.
2. 
W odniesieniu do jednostki centralnej Systemu Informacyjnego Schengen, zadaniem wspólnego organu nadzorczego jest sprawdzanie, czy postanowienia niniejszej Konwencji są właściwie wykonywane. W tym celu organ ten posiada dostęp do jednostki centralnej.
3. 
Wspólny organ nadzorczy odpowiada również za rozpatrywanie wszelkich trudności związanych ze stosowaniem lub wykładnią, jakie mogą się pojawić w związku z funkcjonowaniem Systemu Informacyjnego Schengen, za badanie wszelkich problemów, jakie mogą się pojawić w związku z wykonywaniem niezależnego nadzoru przez krajowe organy nadzorcze Umawiających się Stron lub z wykonywaniem prawa dostępu do systemu, oraz za przygotowywanie zharmonizowanych propozycji wspólnych rozwiązań napotkanych problemów.
4. 
Sprawozdania przygotowywane przez wspólny organ nadzorczy są przekazywane organom, do których krajowe organy nadzorcze przekazują swoje sprawozdania.
1. 
Każda z Umawiających się Stron ponosi odpowiedzialność, zgodnie ze swoim prawem krajowym, za wszelkie szkody wyrządzone osobom poprzez wykorzystanie krajowych danych Systemu Informacyjnego Schengen. Stosuje się to również do szkód wyrządzonych przez Umawiającą się Stronę, która wprowadziła wpis, jeśli Strona ta wprowadziła faktycznie dane niedokładne lub przechowuje dane nielegalnie.
2. 
Jeśli Umawiająca się Strona, przeciwko której- wniesione zostało powództwo, nie jest Umawiającą się Stroną wprowadzającą wpis, ta ostatnia jest zobowiązana do zwrotu, na wniosek tej pierwszej, sum zapłaconych w charakterze odszkodowania, jeśli dane zostały wykorzystane przez wezwaną Umawiającą się Stronę z naruszeniem niniejszej Konwencji.
1. 
W odniesieniu do automatycznego przetwarzania danych osobowych przekazywanych na mocy niniejszego tytułu, każda z Umawiających się Stron, nie później niż w momencie wejścia w życie niniejszej Konwencji, przyjmie niezbędne przepisy krajowe w celu osiągnięcia poziomu ochrony danych osobowych, co najmniej równego temu wynikającemu z zasad ustanowionych w Konwencji Rady Europy o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych z dnia 28 stycznia 1981 roku oraz zgodnie z zaleceniem Komitetu Ministrów Rady Europy nr R (87) 15 z dnia 17 września 1987 roku regulującym wykorzystywanie danych osobowych w sektorze policji.
2. 
Przekazywanie danych osobowych przewidzianych w niniejszym tytule nie może mieć miejsca do czasu wejścia w życie na terytoriach Umawiających się Stron uczestniczących w przekazywaniu danych postanowień dotyczących ochrony danych osobowych określonych w ustępie 1.
1. 
Każda z Umawiających się Stron zobowiązuje się, w odniesieniu do swojego krajowego modułu Systemu Informacyjnego Schengen, przyjąć niezbędne środki w celu:
a)
odmowy nieupoważnionym osobom dostępu do sprzętu służącego do przetwarzania danych osobowych (kontrola dostępu do sprzętu);
b)
zapobiegania nieupoważnionemu czytaniu, kopiowaniu, modyfikacji lub usuwaniu nośników danych (kontrola nośników danych);
c)
zapobiegania nieupoważnionemu wprowadzaniu danych oraz nieupoważnionym inspekcjom, modyfikacjom lub usuwaniu przechowywanych danych osobowych (kontrola gromadzenia danych);
d)
zapobiegania wykorzystywania zautomatyzowanych systemów przetwarzania danych przez nieupoważnione osoby z wykorzystaniem sprzętu do przekazywania danych (kontrola użytkownika);
e)
zapewnienia, aby osoby upoważnione do wykorzystywania zautomatyzowanych systemów przetwarzania danych miały jedynie dostęp do danych objętych ich upoważnieniem (kontrola dostępu do danych);
f)
zapewnienia możliwości weryfikacji i stwierdzania, do których organów dane osobowe mogą być przekazywane z wykorzystaniem sprzętu do przekazywania danych (kontrola transmisji danych);
g)
zapewnienia możliwości weryfikacji i stwierdzenia, które dane osobowe zostały wprowadzone do zautomatyzowanych systemów przetwarzania danych, oraz kiedy i przez kogo dane zostały wprowadzone (kontrola dostarczania danych);
h)
zapobiegania nieupoważnionemu czytaniu, kopiowaniu, modyfikacji lub usuwaniu danych osobowych podczas przekazywania danych osobowych lub podczas przenoszenia nośników danych (kontrola dostarczania danych).
2. 
Każda z Umawiających się Stron powinna przyjąć specjalne środki dla zapewnienia bezpieczeństwa danych podczas ich przekazywania służbom znajdującym się poza terytoriami Umawiających się Stron. Środki takie powinny być notyfikowane wspólnemu organowi nadzorczemu.
3. 
Do celów przetwarzania danych w swoim krajowym module Systemu Informacyjnego Schengen, każda z Umawiających się Stron może wyznaczyć tylko osoby o szczególnie wysokich kwalifikacjach, w stosunku do których przeprowadzono kontrolę bezpieczeństwa.
4. 
Umawiająca się Strona odpowiedzialna za jednostkę centralną Systemu Informacyjnego Schengen przyjmie środki ustanowione w ustępach 1-3 w odniesieniu do powyższej funkcji.
66 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 102 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 102 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

67 Art. 102 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia Rady nr 871/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.162.29) zmieniającego nin. konwencję z dniem 1 listopada 2006 r.
68 Art. 102 A dodany przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1160/2005 z dnia 6 lipca 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.191.18) zmieniającego nin. konwencję z dniem 11 stycznia 2006 r., z tym że w odniesieniu do Polski dodany przepis stosuje się z mocą od dnia 1 marca 2008 r.
69 Art. 103 zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia Rady nr 871/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.162.29) oraz art. 1 pkt 10 decyzji Rady nr 2005/211/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.68.44) zmieniających nin. konwencję z dniem 1 stycznia 2006 r. W tekście uwzględniono treść pochodzącą z drugiego wymienionego aktu zmieniającego.

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 103 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 103 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

70 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 104 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 104 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

71 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 105 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 105 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

72 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 106 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 106 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

73 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 107 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 107 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

74 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 108 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 108 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

75 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 109 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 109 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

76 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 110 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 110 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

77 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 111 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 111 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

78 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 112 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 112 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

79 Art. 112 A dodany przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia Rady nr 871/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.162.29) oraz art. 1 pkt 11 decyzji Rady nr 2005/211/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.68.44) zmieniającej nin. konwencję z dniem 11 września 2005 r. W tekście uwzględniono treść pochodzącą z drugiego wymienionego aktu zmieniającego.

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 112 A utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 112 A utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

80 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 113 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 113 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

81 Art. 113 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 12 decyzji Rady nr 2005/211/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.68.44) zmieniającej nin. konwencję z dniem 15 października 2005 r.
82 Art. 113 A dodany przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia Rady nr 871/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.162.29) oraz art. 1 pkt 13 decyzji Rady nr 2005/211/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.68.44) zmieniającej nin. konwencję z dniem 11 września 2005 r. W tekście uwzględniono treść pochodzącą z drugiego wymienionego aktu zmieniającego.

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 113 A utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 113 A utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

83 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 114 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 114 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

84 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 115 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 115 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

85 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 116 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 116 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

86 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 117 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 117 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

87 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 118 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 118 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.