Rozdział 2 - DZIAŁANIE I KORZYSTANIE Z SYSTEMU INFORMACYJNEGO SCHENGEN - Konwencja wykonawcza do układu Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między Rządami Państw Unii Gospodarczej Beneluxu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach. Schengen.1990.06.19.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2000.239.19

Akt obowiązujący
Wersja od: 7 marca 2023 r. do: 31 grudnia 2029 r.

Rozdział  2

DZIAŁANIE I KORZYSTANIE Z SYSTEMU INFORMACYJNEGO SCHENGEN

Celem Systemu Informacyjnego Schengen jest, zgodnie z niniejszą Konwencją, utrzymanie porządku publicznego oraz bezpieczeństwa publicznego, włączając bezpieczeństwo narodowe, na terytoriach Umawiających się Stron oraz stosowanie postanowień niniejszej Konwencji odnoszących się do przepływu osób na tych terytoriach, z wykorzystaniem informacji przekazywanych za pośrednictwem niniejszego systemu.

1. 
System Informacyjny Schengen zawiera jedynie te kategorie danych, które są dostarczane przez każdą z Umawiających się Stron, wymagane do celów ustanowionych w artykułach 95-100. Umawiająca się Strona wprowadzająca wpis określi, czy sprawa ta jest wystarczająco ważna dla wprowadzenia powyższego wpisu do Systemu Informacyjnego Schengen.
2. 
Kategorie danych obejmują następujące pozycje:
a)
osoby, w przypadku których został wprowadzony wpis;
b)
przedmioty określone w artykule 100 oraz pojazdy silnikowe określone w artykule 99.
3. 
W przypadku osób, informacje powinny zawierać jedynie następujące dane:
a)
nazwisko i imiona, wszelkie pseudonimy, wprowadzane, o ile to możliwe, oddzielnie;
b)
wszelkie szczególne cechy fizyczne, niepodlegające zmianom;
c)
pierwszą literę drugiego imienia;
d)
datę i miejsce urodzenia;
e)
płeć;
f)
obywatelstwo;
g)
informację, czy dane osoby są uzbrojone;
h)
informację, czy dane osoby są agresywne;
i)
przyczynę wpisu;
j)
proponowane działania.

Pozostałe informacje, w szczególności dane wymienione w artykułu 6 zdanie pierwsze Konwencji Rady Europy o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych z dnia 28 lutego 1981 roku, nie są dopuszczone.

4. 
W przypadku gdy Umawiająca się Strona uzna, że wpis zgodnie z artykułami 95, 97 lub 99 jest niezgodny z jej prawem krajowym, jej zobowiązaniami międzynarodowymi lub podstawowymi interesami narodowymi, może dodać do wpisu zawartego w pliku danych krajowego modułu Systemu Informacyjnego Schengen zastrzeżenie informujące, że działanie podejmowane na podstawie wpisu nie zostanie podjęte na jej terytorium. W tej sprawie konieczne jest przeprowadzenie konsultacji z pozostałymi Umawiającymi się Stronami. Jeśli Umawiająca się Strona wprowadzająca wpis nie wycofa zastrzeżenia, jest on nadal stosowany w odniesieniu do innych Umawiających się Stron.
1. 
Dane na temat osób poszukiwanych do aresztowania ekstradycyjnego są wprowadzane na wniosek władzy sądowej wzywającej Umawiającej się Strony.
2. 
Do czasu wprowadzenia wpisu, Umawiająca się Strona sprawdzi, czy aresztowanie jest dozwolone na mocy prawa krajowego wezwanej Umawiającej się Strony. Jeśli Umawiająca się Strona wprowadzająca wpis ma jakiekolwiek wątpliwości, powinna zasięgnąć opinii innych zainteresowanych Umawiających się Stron.

Umawiająca się Strona wprowadzająca wpis przesyła wezwanym Umawiającym się Stronom najszybszymi sposobami zarówno wpis, jak i następujące podstawowe informacje odnoszące się do danej sprawy:

a)
organ, który wydał wniosek o aresztowanie;
b)
informację, czy istnieje nakaz aresztowania lub inny dokument mający identyczny skutek prawny, lub podlegający wykonaniu wyrok;
c)
charakter i kwalifikację prawną przestępstwa;
d)
opis okoliczności, w których przestępstwo zostało popełnione, w tym czas, miejsce oraz stopień udziału w przestępstwie osoby, w przypadku której wpis został wprowadzony;
e)
tak dalece jak to możliwe, konsekwencje popełnienia przestępstwa.
3. 
Wezwana Umawiająca się Strona może dodać do pliku danych w swoim krajowym module Systemu Informacyjnego Schengen zastrzeżenie zakazujące aresztowania na podstawie wpisu do czasu usunięcia zastrzeżenia. Zastrzeżenie powinno zostać usunięte nie później niż 24 godziny po wprowadzeniu wpisu, o ile Umawiająca się Strona odmawia dokonania żądanego aresztowania z uwagi na przyczyny prawne lub ze względów praktycznych. W szczególnych sytuacjach, kiedy jest to uzasadnione skomplikowanym charakterem faktów leżących u podstaw wpisu, wyżej wymieniony termin może być przedłużony do jednego tygodnia. Bez uszczerbku dla wprowadzonego zastrzeżenia lub decyzji w sprawie odmowy aresztowania pozostałe Umawiające się Strony mogą dokonać aresztowania żądanego we wpisie.
4. 
Jeśli ze szczególnie pilnych powodów Umawiająca się Strona zażąda przeprowadzenia natychmiastowej rewizji, wezwana Umawiająca się Strona zbada, czy jest w stanie wycofać wprowadzone zastrzeżenie. Wezwana Umawiająca się Strona podejmie niezbędne kroki w celu zapewnienia, aby działania zostały przeprowadzone niezwłocznie po potwierdzeniu wpisu.
5. 
Jeśli aresztowanie nie może być dokonane z uwagi na nie zakończenie dochodzenia lub dlatego że wezwana Umawiająca się Strona go odmawia, Strona ta powinna uznać wpis za wpis do celów podania miejsca pobytu danej osoby.
6. 
Wezwane Umawiające się Strony przeprowadzają działania wymagane we wpisie zgodnie z obowiązującymi konwencjami o ekstradycji oraz prawem krajowym. Nie są one zobowiązane do przeprowadzania żądanych działań, jeśli dotyczą one jednego z jej obywateli, bez uszczerbku dla możliwości aresztowania tej osoby zgodnie z prawem krajowym.
1.  54
 Dane dotyczące cudzoziemców, w przypadku których został wprowadzony wpis do celów odmowy wjazdu są wprowadzane na podstawie krajowego wpisu wynikającego z decyzji podjętych przez właściwe organy administracyjne lub sądy zgodnie z zasadami proceduralnymi ustanowionymi przez prawo krajowe.
2. 
Decyzje mogą być uzasadniane zagrożeniem dla porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub bezpieczeństwa narodowego, jakie może stwarzać obecność cudzoziemca na terytorium państwowym.

Sytuacja ta może mieć miejsce w szczególności w przypadku:

a)
cudzoziemca, który został skazany za przestępstwo zagrożone karą pozbawienia wolności powyżej roku;
b)
cudzoziemca, w odniesieniu do którego istnieją poważne podstawy, aby przypuszczać, że popełnił poważne przestępstwa, w tym przestępstwa określone w artykule 71, lub w odniesieniu do którego istnieje wyraźny dowód zamiaru popełnienia takich przestępstw na terytorium Umawiającej się Strony.
3. 
Decyzje mogą być również oparte na fakcie, że cudzoziemiec został poddany środkom, obejmującym deportację, odmowę wjazdu lub usunięcie, które nie zostały unieważnione lub zawieszone, w tym zakaz wjazdu lub, tam gdzie to stosowne, zakaz pobytu, z uwagi na niespełnianie przepisów dotyczących wjazdu lub pobytu cudzoziemców.

Dane dotyczące osoby lub osób zaginionych, które dla ich własnej ochrony lub w celu zapobiegania zagrożeniom powinny być tymczasowo oddane pod opiekę policji na wniosek właściwego organu lub właściwej władzy sądowej Strony wprowadzającej wpis, powinny zostać wprowadzone, aby organy policyjne mogły poinformować o danych ich dotyczących Stronę wprowadzającą wpis lub przetransportować osobę do bezpiecznego miejsca w celu zapobieżenia kontynuowania jej podróży, o ile jest to dozwolone przez prawo krajowe. Ma to zastosowanie w szczególności do małoletnich lub osób, które powinny zostać internowane w wyniku decyzji podjętej przez właściwy organ. Przekazywanie danych na temat pełnoletnich osób zaginionych zależy od zgody zainteresowanej osoby.

1. 
Dane dotyczące świadków, osób wezwanych do stawienia się przed organami sądowymi w związku z postępowaniem karnym w celu poniesienia odpowiedzialności za czyny, za które są ścigane, lub osób, które powinny odbywać wyrok w sprawie karnej lub wezwanych do stawienia się w celu odbycia kary pozbawienia wolności, wprowadza się na wniosek właściwych organów sądowych, w celach poinformowania o ich miejscu zamieszkania lub pobytu.
2. 
Żądane informacje zostaną przekazane żądającej Stronie zgodnie z prawem krajowym oraz obowiązującymi konwencjami dotyczącymi wzajemnej pomocy w sprawach karnych.
1. 
Dane dotyczące osób lub pojazdów są wprowadzane zgodnie z prawem krajowym Umawiającej się Strony wprowadzającej wpis, do celów niejawnego nadzoru lub szczególnych kontroli zgodnie z ustępem 5.
2. 
Wpis taki może zostać wprowadzony w celach ścigania przestępstw oraz zapobiegania zagrożeniom dla bezpieczeństwa publicznego:
a)
jeśli istnieje wyraźny dowód, że dana osoba zamierza popełnić przestępstwo lub popełnia liczne i szczególnie poważne przestępstwa; lub
b)
jeśli ogólna ocena danej osoby, w szczególności na podstawie wcześniej popełnionych przestępstw, daje powód do przypuszczenia, że powyższa osoba popełni szczególnie poważne przestępstwa w przyszłości.
3.  58
 Ponadto wpis może zostać wprowadzony zgodnie z prawem krajowym na wniosek organów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo narodowe, jeśli istnieje wyraźny dowód, że informacje określone w ustępie 4 są niezbędne dla zapobiegania poważnym zagrożeniom przez daną osobę lub poważnym zagrożeniom dla wewnętrznego i zewnętrznego bezpieczeństwa narodowego. Państwo Członkowskie dokonujące wpisu zgodnie z niniejszym ustępem jest zobowiązane do powiadomienia o tym pozostałych Państw Członkowskich.
4. 
Do celów niejawnego nadzoru mogą być zbierane oraz przekazywane organom wprowadzającym wpis w przypadku kontroli granicznej lub innych kontroli policyjnych i celnych przeprowadzanych w ramach danego kraju wszystkie lub niektóre poniższe informacje:
a)
fakt, że stwierdzono obecność osoby, w przypadku której lub w przypadku pojazdu której został wprowadzony wpis;
b)
miejsce, czas lub przyczyny kontroli;
c)
droga oraz cel podróży;
d)
osoby towarzyszące danej osobie lub osoby przewożone pojazdem;
e)
używany pojazd;
f)
przewożone przedmioty;
g)
okoliczności, w których osoba lub pojazd zostały znalezione.

Podczas zbierania tych informacji należy podjąć kroki w celu zachowania niejawnego charakteru prowadzonego nadzoru.

5. 
Podczas szczególnych kontroli określonych w ustępie 1 osoby, pojazdy oraz przewożone przedmioty mogą zostać przeszukane zgodnie z prawem krajowym w celach określonych w ustępie 2 i 3. Jeśli szczególna kontrola nie jest dozwolona na mocy przepisów prawnych Umawiającej się Strony, jest ona automatycznie zastępowana w przypadku tej Umawiającej się Strony niejawnym nadzorem.
6. 
Wezwana Umawiająca się Strona może dodać do wpisu znajdującego się w pliku danych jej krajowego modułu Systemu Informacyjnego Schengen zastrzeżenie zakazujące, do czasu jego usunięcia, prowadzenia działań na podstawie wpisu do celów niejawnego nadzoru lub szczególnych kontroli. Zastrzeżenie powinno zostać usunięte nie później niż 24 godziny po jego wprowadzeniu, jeśli Umawiająca się Strona odmawia podjęcia działania z przyczyn prawnych lub ze szczególnych powodów praktycznych. Bez uszczerbku dla wprowadzenia zastrzeżenia lub odmowy, inne Umawiające się Strony mogą przeprowadzać działania wymagane we wpisie.
1. 
Dane dotyczące przedmiotów niezbędne do celów ich zajęcia lub wykorzystania w charakterze dowodu w postępowaniu karnym powinny zostać wprowadzone do Systemu Informacyjnego Schengen.
2. 
Jeśli przegląd wyjawi wpis dotyczący przedmiotu, który został znaleziony, organ, który porównał dwie pozycje danych, skontaktuje się z organem, który wprowadził wpis w celu uzgodnienia środków, które należy podjąć. W tym celu dane osobowe mogą również być przekazywane zgodnie z niniejszą Konwencją. Środki podejmowane przez Umawiającą się Stronę, która znalazła przedmiot, powinny być zgodne z jej prawem krajowym.
3.  60
 Wprowadza się następujące kategorie łatwo rozpoznawalnych przedmiotów:
a)
pojazdy silnikowe o pojemności silnika przekraczającej 50 cm3, łodzie i statki powietrzne, które zostały skradzione, wykorzystane w niewłaściwy sposób lub utracone;
b)
przyczepy o masie własnej przekraczającej 750 kg, naczepy, sprzęt przemysłowy, silniki zewnętrzne i kontenery, które zostały skradzione, wykorzystane w niewłaściwy sposób lub utracone;
c)
broń palna, która została skradziona, wykorzystana w niewłaściwy sposób lub utracona;
d)
urzędowe blankiety, które zostały skradzione, wykorzystane w niewłaściwy sposób lub utracone;
e)
wydane dokumenty tożsamości, takie jak paszporty, dowody tożsamości, prawa jazdy, dokumenty pobytowe i dokumenty podróżne, które zostały skradzione, wykorzystane w niewłaściwy sposób, utracone lub unieważnione;
f)
dowody rejestracyjne pojazdów i tablice rejestracyjne, które zostały skradzione, wykorzystane w niewłaściwy sposób, utracone lub unieważnione;
g)
banknoty (o spisanych numerach);
h)
papiery wartościowe i środki płatnicze, takie jak czeki, karty kredytowe, obligacje, akcje i udziały, które zostały skradzione, wykorzystane w niewłaściwy sposób lub utracone.
1.  62
 Dostęp do danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen oraz prawo do ich bezpośredniego przeglądania jest zastrzeżone wyłącznie dla organów odpowiedzialnych za:
a)
kontrole graniczne;
b)
inne kontrole policyjne i celne prowadzone w ramach danego kraju, jak również koordynację takich kontroli.

Jednak dostęp do danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen oraz prawo do ich bezpośredniego przeglądania mogą mieć krajowe organy sądowe, między innymi organy odpowiedzialne za wszczynanie postępowania karnego z oskarżenia publicznego oraz wszczynanie dochodzenia sądowego poprzedzającego postawienie w stan oskarżenia, podczas wykonywania swoich funkcji, zgodnie z przepisami prawa krajowego.

2.  63
 Ponadto, dostęp do danych wprowadzonych zgodnie z artykułem 96 i danych dotyczących dokumentów odnoszących się do osób wprowadzonych do systemu zgodnie z art. 100 ust. 3 lit. d) i e) oraz prawo dokonywania bezpośredniego przeszukania tych danych może być wykonywane przez organy odpowiedzialne za wydawanie wiz, władze centralne odpowiedzialne za rozpatrywanie wniosków wizowych oraz organy odpowiedzialne za wydawanie pozwoleń na pobyt stały oraz za administrację przepisów prawnych dotyczących cudzoziemców w kontekście stosowania postanowień niniejszej Konwencji w odniesieniu do przepływu osób. Dostęp tych organów do tych danych jest regulowany w przepisach krajowych każdego Państwa Członkowskiego.
3. 
Użytkownicy mogą przeglądać tylko te dane, które są im potrzebne do wykonywania ich zadań.
4. 
Każda z Umawiających się Stron przekazuje Komitetowi Wykonawczemu wykaz właściwych władz, które są upoważnione do bezpośredniego przeglądania danych zawartych w Systemie Informacyjnym Schengen. Powyższy wykaz powinien wskazywać, w odniesieniu do każdego organu, które dane mogą przeglądać i do jakich celów.

64

1. 
Europejski Urząd Policji (Europol) ma prawo dostępu i bezpośredniego przeglądania danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen, w ramach swojego mandatu i na własny koszt, zgodnie z artykułami 95, 99 i 100.
2. 
Europol może przeglądać tylko te dane, które są mu potrzebne do wykonywania swoich zadań.
3. 
W przypadku gdy podczas przeglądania danych Europol odkryje istnienie wpisu w Systemie Informacyjnym Schengen, informuje o tym, przy wykorzystaniu środków określonych w Konwencji o Europolu, Państwo Członkowskie, które dokonało wpisu.
4. 
Korzystanie z informacji uzyskanych poprzez przeglądanie danych Systemu Informacyjnego Schengen wymaga zgody zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

Jeżeli to Państwo Członkowskie pozwoli na wykorzystanie takich informacji, procedura taka odbywa się zgodnie z postanowieniami Konwencji o Europolu. Europol może przekazać takie informacje państwom trzecim i organom trzecim wyłącznie po uzyskaniu zgody zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

5. 
Europol może zażądać informacji uzupełniających od zainteresowanego Państwa Członkowskiego zgodnie z postanowieniami Konwencji o Europolu.
6. 
Europol:
a)
prowadzi ewidencję wszystkich wykonanych przez siebie wyszukiwań, zgodnie z postanowieniami artykułu 103;
b)
bez uszczerbku dla ustępów 4 i 5, nie łączy części Systemu Informacyjnego Schengen ani nie przekazuje udostępnianych im danych w nim zawartych przy użyciu jakiegokolwiek systemu komputerowego wykorzystywanego przez Europol lub stosowanego w Europolu służącego do gromadzenia i przetwarzania danych, ani nie pobiera lub w inny sposób nie kopiuje jakiejkolwiek części Systemu Informacyjnego Schengen;
c)
zapewnia dostęp do danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen wyłącznie pracownikom Europolu o specjalnych uprawnieniach;
d)
przyjmuje i stosuje środki przewidziane w artykule 118;
e)
zezwala wspólnemu organowi nadzorczemu, ustanowionemu na mocy artykułu 24 Konwencji o Europolu, na przeprowadzenie kontroli działalności Europolu w wykonaniu jego prawa do dostępu i przeglądania danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen.

65

1. 
Krajowi przedstawiciele Eurojustu i ich asystenci mają prawo dostępu i przeglądania danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen zgodnie z artykułami 95 i 98.
2. 
Krajowi przedstawiciele Eurojustu i ich asystenci mogą przeglądać jedynie te dane, które są niezbędne do wykonywania ich zadań.
3. 
W przypadku gdy podczas przeglądania danych krajowy przedstawiciel Eurojustu odkryje istnienie wpisu w Systemie Informacyjnym Schengen, informuje o tym Państwo Członkowskie, które dokonało wpisu. Informacje uzyskane w wyniku takiego wyszukiwania mogą być przekazywane państwom trzecim i organom trzecim po otrzymaniu zgody Państwa Członkowskiego, które dokonało wpisu.
4. 
Żadnego postanowienia niniejszego artykułu nie należy rozumieć jako naruszającego przepisy decyzji Rady ustanawiającej Eurojust dotyczące ochrony danych i odpowiedzialności za wszelkie nieuprawnione lub niepoprawne przetwarzanie takich danych przez krajowych przedstawicieli Eurojustu lub ich asystentów lub jako naruszające uprawnienia wspólnego organu nadzorczego, ustanowionego zgodnie z artykułem 23 tej decyzji Rady.
5. 
Każde wyszukiwanie przeprowadzone przez krajowego przedstawiciela Eurojustu lub asystenta zostaje wpisane do ewidencji zgodnie z postanowieniami artykułu 103, a każde wykorzystanie udostępnionych im danych jest rejestrowane.
6. 
Żadnych części Systemu Informacyjnego Schengen nie należy łączyć, a danych zawartych w tym systemie dostępnych krajowym przedstawicielom i ich asystentom nie należy przekazywać do żadnego systemu komputerowego wykorzystywanego przez Eurojust lub stosowanego w Eurojuście służącego do gromadzenia i przetwarzania danych, ani nie należy pobierać jakiejkolwiek części Systemu Informacyjnego Schengen.
7. 
Dostęp do danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen mają wyłącznie przedstawiciele krajowi i ich asystenci, a nie pracownicy Eurojustu.
8. 
Środki przewidziane w artykule 118 zostają przyjęte i są stosowane.
50 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 93 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 93 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

51 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 94 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 94 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

52 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 95 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 95 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

53 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 96 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 96 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

54 Art. 96 ust. 1 zmieniony przez sprostowanie z dnia 23 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.218.23).
55 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 97 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 97 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

56 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 98 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 98 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

57 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 99 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 99 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

58 Art. 99 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 5 decyzji Rady nr 2005/211/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.68.44) zmieniającej nin. konwencję z dniem 13 czerwca 2005 r.
59 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 100 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 100 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

60 Art. 100 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 7 decyzji Rady nr 2005/211/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.68.44) zmieniającej nin. konwencję z dniem 31 marca 2006 r., z tym że od wspomnianej daty stosuje się jedynie lit. e) i f) zmienionego ust. 3. Zdaniem Redakcji SIP Lex do dnia wejścia w życie pozostałej części zmienionego ust. 3, należy nadal stosować ust. 3 w brzmieniu sprzed 31 marca 2006 r. w zakresie nie stojącym w sprzeczności z lit. e) i f) zmienionego ust. 3.
61 Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 101 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 101 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

62 Art. 101 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia Rady nr 871/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.162.29) oraz art. 1 pkt 8 decyzji Rady nr 2005/211/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.68.44) zmieniających nin. konwencję z dniem 13 czerwca 2005 r. W tekście uwzględniono treść pochodzącą z drugiego wymienionego aktu zmieniającego.
63 Art. 101 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia Rady nr 871/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.162.29) zmieniającego nin. konwencję z dniem 1 listopada 2006 r.
64 Art. 101 A dodany przez art. 1 pkt 9 decyzji Rady nr 2005/211/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.68.44) zmieniającej nin. konwencję z dniem 1 października 2006 r.

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 101 A utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 101 A utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

65 Art. 101 B dodany przez art. 1 pkt 9 decyzji Rady nr 2005/211/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.68.44) zmieniającej nin. konwencję z dniem 1 października 2006 r.

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 101 B utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 101 B utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.