Tytuł 4 - SYSTEM INFORMACYJNY SCHENGEN - Konwencja wykonawcza do układu Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między Rządami Państw Unii Gospodarczej Beneluxu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach. Schengen.1990.06.19.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2000.239.19

Akt obowiązujący

Wersja od: 7 marca 2023 r. do: 31 grudnia 2029 r.

TYTUŁ  IV

SYSTEM INFORMACYJNY SCHENGEN

Rozdział  1

UTWORZENIE SYSTEMU INFORMACYJNEGO SCHENGEN

Artykuł  92 ⁴⁷

1. Umawiające się Strony tworzą i prowadzą wspólny system informacyjny, zwany dalej "Systemem Informacyjnym Schengen", składający się z krajowych modułów w każdej z Umawiających się Stron oraz jednostki centralnej. System Informacyjny Schengen umożliwia organom wyznaczonym przez Umawiające się Strony, przy pomocy zautomatyzowanej procedury wyszukiwania, dostęp do wpisów dotyczących osób i majątku w celach kontroli granicznej oraz innych kontroli policyjnych i celnych prowadzonych w ramach danego kraju zgodnie z prawem krajowym oraz, w przypadku szczególnej kategorii wpisów określonych w artykule 96, w celach wydawania wiz, dokumentów pobytowych i wykonywania przepisów prawnych o cudzoziemcach w kontekście stosowania postanowień niniejszej Konwencji odnoszących się do przepływu osób.

2. Każda z Umawiających się Stron tworzy i prowadzi na własny rachunek i ryzyko swój własny krajowy moduł Systemu Informacyjnego Schengen, którego pliki danych powinny być merytorycznie takie same jak pliki danych krajowych modułów każdej z pozostałych Umawiających się Stron, przy pomocy jednostki centralnej. W celu zapewnienia szybkiego i efektywnego przekazywania danych określonych w ustępie 3 każda z Umawiających się Stron przy tworzeniu swojego krajowego modułu przestrzega protokołów i procedur, jakie Umawiające się Strony wspólnie ustanowiły dla jednostki centralnej. Pliki danych każdego krajowego modułu powinny być dostępne do celów prowadzenia automatycznego wyszukiwania na terytorium każdej z Umawiających się Stron. Dokonywanie przeglądu plików danych krajowych modułów Umawiających się Stron nie jest możliwe.

3. Umawiające się Strony tworzą i prowadzą, na zasadzie wspólnego ponoszenia kosztów oraz wspólnej odpowiedzialności, jednostkę centralną Systemu Informacyjnego Schengen. Republika Francuska odpowiada za jednostkę, która znajduje się w Strasburgu. Jednostka centralna zawiera pliki danych, które zapewniają, poprzez transmisję on-line, aby pliki danych krajowych modułów zawierały identyczne informacje. Pliki danych jednostki centralnej zawierają wpisy dotyczące osób i majątku w zakresie, w jakim dotyczy to wszystkich Umawiających się Stron. Pliki danych jednostki centralnej nie zawierają danych innych niż dane określone w niniejszym ustępie oraz w artykule 113 ustęp 2.

4. 48  Państwa Członkowskie, zgodnie z ich prawem krajowym, wymieniają poprzez organy wyznaczone w tym celu (SIRENE) wszystkie informacje uzupełniające niezbędne przy wprowadzaniu wpisów i w celu umożliwienia podjęcia odpowiednich działań w przypadkach, gdy w wyniku przeglądania danych Systemu Informacyjnego Schengen odnaleziono osoby lub przedmioty, na temat których wprowadzono informacje do tego systemu. Informacje takie są wykorzystywane wyłącznie do celu, w jakim zostały przekazane.

Artykuł  92A ⁴⁹

1. Od daty wejścia w życie rozporządzenia Rady (WE) nr 1104/2008⁽⁴⁾ i decyzji Rady 2008/839/WSiSW⁽⁵⁾ oraz w oparciu o definicje w art. 2 tego rozporządzenia, architektura techniczna systemu informacyjnego Schengen może zostać uzupełniona o:

a) dodatkowy system centralny składający się z:

– jednostki centralnej (centralny SIS II) znajdującej się we Francji oraz rezerwowego centralnego SIS II znajdującego się w Austrii, które zawierają bazę danych SIS II i jednolity interfejs krajowy (NI-SIS),

– technicznego połączenia między C.SIS a centralnym SIS II przez konwerter, umożliwiającego konwersję i synchronizację danych między C.SIS a centralnym SIS II;

b) system krajowy (N.SIS II) składający się z krajowych systemów danych i który łączy się z centralnym SIS II;

c) infrastrukturę łączności między centralnym SIS II a N.SIS II przyłączoną do NI-SIS.

2. N.SIS II może zastąpić moduł krajowy, o którym mowa w art. 92 niniejszej konwencji, a państwa członkowskie nie muszą wtedy utrzymywać krajowego pliku danych.

3. Baza danych centralnego SIS II jest dostępna w celu automatycznych wyszukiwań na terytorium każdego państwa członkowskiego.

4. Jeżeli państwo członkowskie zastąpi swój krajowy moduł przez N.SIS II, to obowiązkowe funkcje jednostki centralnej wobec tego modułu krajowego określone w art. 92 ust. 2 i 3 stają się obowiązkowymi funkcjami wobec centralnego SIS II, bez uszczerbku dla obowiązków, o których mowa w decyzji 2008/839/WSiSW oraz w art. 5 ust. 1, art. 10 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1104/2008.

5. Centralny SIS II zapewnia obsługę niezbędną do wprowadzania i przetwarzania danych SIS, aktualizacji kopii krajowych N.SIS II w trybie on-line oraz synchronizacji i zapewnienia spójności kopii krajowych N.SIS II z bazą danych centralnego SIS II, a także zapewnia czynności związane z inicjalizacją i odtwarzaniem kopii krajowych N.SIS II.

6. Francja, która odpowiada za jednostkę centralną, pozostałe państwa członkowskie oraz Komisja współpracują w celu zapewnienia, aby wyniki przeszukiwania plików danych N.SIS II lub w bazie danych SIS II były równoważne wynikom przeszukiwania pliku danych w modułach krajowych, o których mowa w art. 92 ust. 2.

Rozdział  2

DZIAŁANIE I KORZYSTANIE Z SYSTEMU INFORMACYJNEGO SCHENGEN

Artykuł  93 ⁵⁰

Celem Systemu Informacyjnego Schengen jest, zgodnie z niniejszą Konwencją, utrzymanie porządku publicznego oraz bezpieczeństwa publicznego, włączając bezpieczeństwo narodowe, na terytoriach Umawiających się Stron oraz stosowanie postanowień niniejszej Konwencji odnoszących się do przepływu osób na tych terytoriach, z wykorzystaniem informacji przekazywanych za pośrednictwem niniejszego systemu.

Artykuł  94 ⁵¹

1. System Informacyjny Schengen zawiera jedynie te kategorie danych, które są dostarczane przez każdą z Umawiających się Stron, wymagane do celów ustanowionych w artykułach 95-100. Umawiająca się Strona wprowadzająca wpis określi, czy sprawa ta jest wystarczająco ważna dla wprowadzenia powyższego wpisu do Systemu Informacyjnego Schengen.

2. Kategorie danych obejmują następujące pozycje:

a) osoby, w przypadku których został wprowadzony wpis;

b) przedmioty określone w artykule 100 oraz pojazdy silnikowe określone w artykule 99.

3. W przypadku osób, informacje powinny zawierać jedynie następujące dane:

a) nazwisko i imiona, wszelkie pseudonimy, wprowadzane, o ile to możliwe, oddzielnie;

b) wszelkie szczególne cechy fizyczne, niepodlegające zmianom;

c) pierwszą literę drugiego imienia;

d) datę i miejsce urodzenia;

e) płeć;

f) obywatelstwo;

g) informację, czy dane osoby są uzbrojone;

h) informację, czy dane osoby są agresywne;

i) przyczynę wpisu;

j) proponowane działania.

Pozostałe informacje, w szczególności dane wymienione w artykułu 6 zdanie pierwsze Konwencji Rady Europy o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych z dnia 28 lutego 1981 roku, nie są dopuszczone.

4. W przypadku gdy Umawiająca się Strona uzna, że wpis zgodnie z artykułami 95, 97 lub 99 jest niezgodny z jej prawem krajowym, jej zobowiązaniami międzynarodowymi lub podstawowymi interesami narodowymi, może dodać do wpisu zawartego w pliku danych krajowego modułu Systemu Informacyjnego Schengen zastrzeżenie informujące, że działanie podejmowane na podstawie wpisu nie zostanie podjęte na jej terytorium. W tej sprawie konieczne jest przeprowadzenie konsultacji z pozostałymi Umawiającymi się Stronami. Jeśli Umawiająca się Strona wprowadzająca wpis nie wycofa zastrzeżenia, jest on nadal stosowany w odniesieniu do innych Umawiających się Stron.

Artykuł  95 ⁵²

1. Dane na temat osób poszukiwanych do aresztowania ekstradycyjnego są wprowadzane na wniosek władzy sądowej wzywającej Umawiającej się Strony.

2. Do czasu wprowadzenia wpisu, Umawiająca się Strona sprawdzi, czy aresztowanie jest dozwolone na mocy prawa krajowego wezwanej Umawiającej się Strony. Jeśli Umawiająca się Strona wprowadzająca wpis ma jakiekolwiek wątpliwości, powinna zasięgnąć opinii innych zainteresowanych Umawiających się Stron.

Umawiająca się Strona wprowadzająca wpis przesyła wezwanym Umawiającym się Stronom najszybszymi sposobami zarówno wpis, jak i następujące podstawowe informacje odnoszące się do danej sprawy:

a) organ, który wydał wniosek o aresztowanie;

b) informację, czy istnieje nakaz aresztowania lub inny dokument mający identyczny skutek prawny, lub podlegający wykonaniu wyrok;

c) charakter i kwalifikację prawną przestępstwa;

d) opis okoliczności, w których przestępstwo zostało popełnione, w tym czas, miejsce oraz stopień udziału w przestępstwie osoby, w przypadku której wpis został wprowadzony;

e) tak dalece jak to możliwe, konsekwencje popełnienia przestępstwa.

3. Wezwana Umawiająca się Strona może dodać do pliku danych w swoim krajowym module Systemu Informacyjnego Schengen zastrzeżenie zakazujące aresztowania na podstawie wpisu do czasu usunięcia zastrzeżenia. Zastrzeżenie powinno zostać usunięte nie później niż 24 godziny po wprowadzeniu wpisu, o ile Umawiająca się Strona odmawia dokonania żądanego aresztowania z uwagi na przyczyny prawne lub ze względów praktycznych. W szczególnych sytuacjach, kiedy jest to uzasadnione skomplikowanym charakterem faktów leżących u podstaw wpisu, wyżej wymieniony termin może być przedłużony do jednego tygodnia. Bez uszczerbku dla wprowadzonego zastrzeżenia lub decyzji w sprawie odmowy aresztowania pozostałe Umawiające się Strony mogą dokonać aresztowania żądanego we wpisie.

4. Jeśli ze szczególnie pilnych powodów Umawiająca się Strona zażąda przeprowadzenia natychmiastowej rewizji, wezwana Umawiająca się Strona zbada, czy jest w stanie wycofać wprowadzone zastrzeżenie. Wezwana Umawiająca się Strona podejmie niezbędne kroki w celu zapewnienia, aby działania zostały przeprowadzone niezwłocznie po potwierdzeniu wpisu.

5. Jeśli aresztowanie nie może być dokonane z uwagi na nie zakończenie dochodzenia lub dlatego że wezwana Umawiająca się Strona go odmawia, Strona ta powinna uznać wpis za wpis do celów podania miejsca pobytu danej osoby.

6. Wezwane Umawiające się Strony przeprowadzają działania wymagane we wpisie zgodnie z obowiązującymi konwencjami o ekstradycji oraz prawem krajowym. Nie są one zobowiązane do przeprowadzania żądanych działań, jeśli dotyczą one jednego z jej obywateli, bez uszczerbku dla możliwości aresztowania tej osoby zgodnie z prawem krajowym.

Artykuł  96 ⁵³

1. 54  Dane dotyczące cudzoziemców, w przypadku których został wprowadzony wpis do celów odmowy wjazdu są wprowadzane na podstawie krajowego wpisu wynikającego z decyzji podjętych przez właściwe organy administracyjne lub sądy zgodnie z zasadami proceduralnymi ustanowionymi przez prawo krajowe.

2. Decyzje mogą być uzasadniane zagrożeniem dla porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub bezpieczeństwa narodowego, jakie może stwarzać obecność cudzoziemca na terytorium państwowym.

Sytuacja ta może mieć miejsce w szczególności w przypadku:

a) cudzoziemca, który został skazany za przestępstwo zagrożone karą pozbawienia wolności powyżej roku;

b) cudzoziemca, w odniesieniu do którego istnieją poważne podstawy, aby przypuszczać, że popełnił poważne przestępstwa, w tym przestępstwa określone w artykule 71, lub w odniesieniu do którego istnieje wyraźny dowód zamiaru popełnienia takich przestępstw na terytorium Umawiającej się Strony.

3. Decyzje mogą być również oparte na fakcie, że cudzoziemiec został poddany środkom, obejmującym deportację, odmowę wjazdu lub usunięcie, które nie zostały unieważnione lub zawieszone, w tym zakaz wjazdu lub, tam gdzie to stosowne, zakaz pobytu, z uwagi na niespełnianie przepisów dotyczących wjazdu lub pobytu cudzoziemców.

Artykuł  97 ⁵⁵

Dane dotyczące osoby lub osób zaginionych, które dla ich własnej ochrony lub w celu zapobiegania zagrożeniom powinny być tymczasowo oddane pod opiekę policji na wniosek właściwego organu lub właściwej władzy sądowej Strony wprowadzającej wpis, powinny zostać wprowadzone, aby organy policyjne mogły poinformować o danych ich dotyczących Stronę wprowadzającą wpis lub przetransportować osobę do bezpiecznego miejsca w celu zapobieżenia kontynuowania jej podróży, o ile jest to dozwolone przez prawo krajowe. Ma to zastosowanie w szczególności do małoletnich lub osób, które powinny zostać internowane w wyniku decyzji podjętej przez właściwy organ. Przekazywanie danych na temat pełnoletnich osób zaginionych zależy od zgody zainteresowanej osoby.

Artykuł  98 ⁵⁶

1. Dane dotyczące świadków, osób wezwanych do stawienia się przed organami sądowymi w związku z postępowaniem karnym w celu poniesienia odpowiedzialności za czyny, za które są ścigane, lub osób, które powinny odbywać wyrok w sprawie karnej lub wezwanych do stawienia się w celu odbycia kary pozbawienia wolności, wprowadza się na wniosek właściwych organów sądowych, w celach poinformowania o ich miejscu zamieszkania lub pobytu.

2. Żądane informacje zostaną przekazane żądającej Stronie zgodnie z prawem krajowym oraz obowiązującymi konwencjami dotyczącymi wzajemnej pomocy w sprawach karnych.

Artykuł  99 ⁵⁷

1. Dane dotyczące osób lub pojazdów są wprowadzane zgodnie z prawem krajowym Umawiającej się Strony wprowadzającej wpis, do celów niejawnego nadzoru lub szczególnych kontroli zgodnie z ustępem 5.

2. Wpis taki może zostać wprowadzony w celach ścigania przestępstw oraz zapobiegania zagrożeniom dla bezpieczeństwa publicznego:

a) jeśli istnieje wyraźny dowód, że dana osoba zamierza popełnić przestępstwo lub popełnia liczne i szczególnie poważne przestępstwa; lub

b) jeśli ogólna ocena danej osoby, w szczególności na podstawie wcześniej popełnionych przestępstw, daje powód do przypuszczenia, że powyższa osoba popełni szczególnie poważne przestępstwa w przyszłości.

3. 58  Ponadto wpis może zostać wprowadzony zgodnie z prawem krajowym na wniosek organów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo narodowe, jeśli istnieje wyraźny dowód, że informacje określone w ustępie 4 są niezbędne dla zapobiegania poważnym zagrożeniom przez daną osobę lub poważnym zagrożeniom dla wewnętrznego i zewnętrznego bezpieczeństwa narodowego. Państwo Członkowskie dokonujące wpisu zgodnie z niniejszym ustępem jest zobowiązane do powiadomienia o tym pozostałych Państw Członkowskich.

4. Do celów niejawnego nadzoru mogą być zbierane oraz przekazywane organom wprowadzającym wpis w przypadku kontroli granicznej lub innych kontroli policyjnych i celnych przeprowadzanych w ramach danego kraju wszystkie lub niektóre poniższe informacje:

a) fakt, że stwierdzono obecność osoby, w przypadku której lub w przypadku pojazdu której został wprowadzony wpis;

b) miejsce, czas lub przyczyny kontroli;

c) droga oraz cel podróży;

d) osoby towarzyszące danej osobie lub osoby przewożone pojazdem;

e) używany pojazd;

f) przewożone przedmioty;

g) okoliczności, w których osoba lub pojazd zostały znalezione.

Podczas zbierania tych informacji należy podjąć kroki w celu zachowania niejawnego charakteru prowadzonego nadzoru.

5. Podczas szczególnych kontroli określonych w ustępie 1 osoby, pojazdy oraz przewożone przedmioty mogą zostać przeszukane zgodnie z prawem krajowym w celach określonych w ustępie 2 i 3. Jeśli szczególna kontrola nie jest dozwolona na mocy przepisów prawnych Umawiającej się Strony, jest ona automatycznie zastępowana w przypadku tej Umawiającej się Strony niejawnym nadzorem.

6. Wezwana Umawiająca się Strona może dodać do wpisu znajdującego się w pliku danych jej krajowego modułu Systemu Informacyjnego Schengen zastrzeżenie zakazujące, do czasu jego usunięcia, prowadzenia działań na podstawie wpisu do celów niejawnego nadzoru lub szczególnych kontroli. Zastrzeżenie powinno zostać usunięte nie później niż 24 godziny po jego wprowadzeniu, jeśli Umawiająca się Strona odmawia podjęcia działania z przyczyn prawnych lub ze szczególnych powodów praktycznych. Bez uszczerbku dla wprowadzenia zastrzeżenia lub odmowy, inne Umawiające się Strony mogą przeprowadzać działania wymagane we wpisie.

Artykuł  100 ⁵⁹

1. Dane dotyczące przedmiotów niezbędne do celów ich zajęcia lub wykorzystania w charakterze dowodu w postępowaniu karnym powinny zostać wprowadzone do Systemu Informacyjnego Schengen.

2. Jeśli przegląd wyjawi wpis dotyczący przedmiotu, który został znaleziony, organ, który porównał dwie pozycje danych, skontaktuje się z organem, który wprowadził wpis w celu uzgodnienia środków, które należy podjąć. W tym celu dane osobowe mogą również być przekazywane zgodnie z niniejszą Konwencją. Środki podejmowane przez Umawiającą się Stronę, która znalazła przedmiot, powinny być zgodne z jej prawem krajowym.

3. 60  Wprowadza się następujące kategorie łatwo rozpoznawalnych przedmiotów:

a) pojazdy silnikowe o pojemności silnika przekraczającej 50 cm³, łodzie i statki powietrzne, które zostały skradzione, wykorzystane w niewłaściwy sposób lub utracone;

b) przyczepy o masie własnej przekraczającej 750 kg, naczepy, sprzęt przemysłowy, silniki zewnętrzne i kontenery, które zostały skradzione, wykorzystane w niewłaściwy sposób lub utracone;

c) broń palna, która została skradziona, wykorzystana w niewłaściwy sposób lub utracona;

d) urzędowe blankiety, które zostały skradzione, wykorzystane w niewłaściwy sposób lub utracone;

e) wydane dokumenty tożsamości, takie jak paszporty, dowody tożsamości, prawa jazdy, dokumenty pobytowe i dokumenty podróżne, które zostały skradzione, wykorzystane w niewłaściwy sposób, utracone lub unieważnione;

f) dowody rejestracyjne pojazdów i tablice rejestracyjne, które zostały skradzione, wykorzystane w niewłaściwy sposób, utracone lub unieważnione;

g) banknoty (o spisanych numerach);

h) papiery wartościowe i środki płatnicze, takie jak czeki, karty kredytowe, obligacje, akcje i udziały, które zostały skradzione, wykorzystane w niewłaściwy sposób lub utracone.

Artykuł  101 ⁶¹

1. 62  Dostęp do danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen oraz prawo do ich bezpośredniego przeglądania jest zastrzeżone wyłącznie dla organów odpowiedzialnych za:

a) kontrole graniczne;

b) inne kontrole policyjne i celne prowadzone w ramach danego kraju, jak również koordynację takich kontroli.

Jednak dostęp do danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen oraz prawo do ich bezpośredniego przeglądania mogą mieć krajowe organy sądowe, między innymi organy odpowiedzialne za wszczynanie postępowania karnego z oskarżenia publicznego oraz wszczynanie dochodzenia sądowego poprzedzającego postawienie w stan oskarżenia, podczas wykonywania swoich funkcji, zgodnie z przepisami prawa krajowego.

2. 63  Ponadto, dostęp do danych wprowadzonych zgodnie z artykułem 96 i danych dotyczących dokumentów odnoszących się do osób wprowadzonych do systemu zgodnie z art. 100 ust. 3 lit. d) i e) oraz prawo dokonywania bezpośredniego przeszukania tych danych może być wykonywane przez organy odpowiedzialne za wydawanie wiz, władze centralne odpowiedzialne za rozpatrywanie wniosków wizowych oraz organy odpowiedzialne za wydawanie pozwoleń na pobyt stały oraz za administrację przepisów prawnych dotyczących cudzoziemców w kontekście stosowania postanowień niniejszej Konwencji w odniesieniu do przepływu osób. Dostęp tych organów do tych danych jest regulowany w przepisach krajowych każdego Państwa Członkowskiego.

3. Użytkownicy mogą przeglądać tylko te dane, które są im potrzebne do wykonywania ich zadań.

4. Każda z Umawiających się Stron przekazuje Komitetowi Wykonawczemu wykaz właściwych władz, które są upoważnione do bezpośredniego przeglądania danych zawartych w Systemie Informacyjnym Schengen. Powyższy wykaz powinien wskazywać, w odniesieniu do każdego organu, które dane mogą przeglądać i do jakich celów.

Artykuł  101

A  ⁶⁴

1. Europejski Urząd Policji (Europol) ma prawo dostępu i bezpośredniego przeglądania danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen, w ramach swojego mandatu i na własny koszt, zgodnie z artykułami 95, 99 i 100.

2. Europol może przeglądać tylko te dane, które są mu potrzebne do wykonywania swoich zadań.

3. W przypadku gdy podczas przeglądania danych Europol odkryje istnienie wpisu w Systemie Informacyjnym Schengen, informuje o tym, przy wykorzystaniu środków określonych w Konwencji o Europolu, Państwo Członkowskie, które dokonało wpisu.

4. Korzystanie z informacji uzyskanych poprzez przeglądanie danych Systemu Informacyjnego Schengen wymaga zgody zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

Jeżeli to Państwo Członkowskie pozwoli na wykorzystanie takich informacji, procedura taka odbywa się zgodnie z postanowieniami Konwencji o Europolu. Europol może przekazać takie informacje państwom trzecim i organom trzecim wyłącznie po uzyskaniu zgody zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

5. Europol może zażądać informacji uzupełniających od zainteresowanego Państwa Członkowskiego zgodnie z postanowieniami Konwencji o Europolu.

6. Europol:

a) prowadzi ewidencję wszystkich wykonanych przez siebie wyszukiwań, zgodnie z postanowieniami artykułu 103;

b) bez uszczerbku dla ustępów 4 i 5, nie łączy części Systemu Informacyjnego Schengen ani nie przekazuje udostępnianych im danych w nim zawartych przy użyciu jakiegokolwiek systemu komputerowego wykorzystywanego przez Europol lub stosowanego w Europolu służącego do gromadzenia i przetwarzania danych, ani nie pobiera lub w inny sposób nie kopiuje jakiejkolwiek części Systemu Informacyjnego Schengen;

c) zapewnia dostęp do danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen wyłącznie pracownikom Europolu o specjalnych uprawnieniach;

d) przyjmuje i stosuje środki przewidziane w artykule 118;

e) zezwala wspólnemu organowi nadzorczemu, ustanowionemu na mocy artykułu 24 Konwencji o Europolu, na przeprowadzenie kontroli działalności Europolu w wykonaniu jego prawa do dostępu i przeglądania danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen.

Artykuł  101

B  ⁶⁵

1. Krajowi przedstawiciele Eurojustu i ich asystenci mają prawo dostępu i przeglądania danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen zgodnie z artykułami 95 i 98.

2. Krajowi przedstawiciele Eurojustu i ich asystenci mogą przeglądać jedynie te dane, które są niezbędne do wykonywania ich zadań.

3. W przypadku gdy podczas przeglądania danych krajowy przedstawiciel Eurojustu odkryje istnienie wpisu w Systemie Informacyjnym Schengen, informuje o tym Państwo Członkowskie, które dokonało wpisu. Informacje uzyskane w wyniku takiego wyszukiwania mogą być przekazywane państwom trzecim i organom trzecim po otrzymaniu zgody Państwa Członkowskiego, które dokonało wpisu.

4. Żadnego postanowienia niniejszego artykułu nie należy rozumieć jako naruszającego przepisy decyzji Rady ustanawiającej Eurojust dotyczące ochrony danych i odpowiedzialności za wszelkie nieuprawnione lub niepoprawne przetwarzanie takich danych przez krajowych przedstawicieli Eurojustu lub ich asystentów lub jako naruszające uprawnienia wspólnego organu nadzorczego, ustanowionego zgodnie z artykułem 23 tej decyzji Rady.

5. Każde wyszukiwanie przeprowadzone przez krajowego przedstawiciela Eurojustu lub asystenta zostaje wpisane do ewidencji zgodnie z postanowieniami artykułu 103, a każde wykorzystanie udostępnionych im danych jest rejestrowane.

6. Żadnych części Systemu Informacyjnego Schengen nie należy łączyć, a danych zawartych w tym systemie dostępnych krajowym przedstawicielom i ich asystentom nie należy przekazywać do żadnego systemu komputerowego wykorzystywanego przez Eurojust lub stosowanego w Eurojuście służącego do gromadzenia i przetwarzania danych, ani nie należy pobierać jakiejkolwiek części Systemu Informacyjnego Schengen.

7. Dostęp do danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen mają wyłącznie przedstawiciele krajowi i ich asystenci, a nie pracownicy Eurojustu.

8. Środki przewidziane w artykule 118 zostają przyjęte i są stosowane.

Rozdział  3

OCHRONA DANYCH OSOBOWYCH ORAZ BEZPIECZEŃSTWO DANYCH W SYSTEMIE INFORMACYJNYM SCHENGEN

Artykuł  102 ⁶⁶

1. Umawiające się Strony mogą wykorzystywać dane określone w artykułach 95-100 wyłącznie do celów ustanowionych dla każdej kategorii wpisów określonych w powyższych artykułach.

2. Dane mogą być kopiowane wyłącznie do celów technicznych, pod warunkiem że takie kopiowanie jest niezbędne w celu przeprowadzenia bezpośredniego przeglądu przez organy określone w artykule 101. Wpisy wprowadzane przez inne Umawiające się Strony nie mogą być kopiowane z krajowych modułów Systemu Informacyjnego Schengen do innych krajowych plików danych.

3. W odniesieniu do wpisów określonych w artykułach 95-100 niniejszej Konwencji, wszelkie odstępstwo od ustępu 1 w celu zmiany z jednej kategorii wpisu na inną powinno być uzasadnione potrzebą zapobiegania bezpośredniemu poważnemu zagrożeniu dla porządku publicznego oraz bezpieczeństwa publicznego, z poważnych przyczyn bezpieczeństwa narodowego lub do celów zapobiegania popełnieniu poważnych przestępstw. W tym celu należy uzyskać uprzednie upoważnienie od Umawiającej się Strony wprowadzającej wpis.

4. 67  Dane nie mogą być wykorzystywane do celów administracyjnych. W drodze odstępstwa, dane wprowadzone na mocy art. 96 oraz dane dotyczące dokumentów odnoszących się do osób wprowadzonych do systemu na mocy art. 100 ust. 3 lit. d) i e) mogą być wykorzystywane zgodnie z prawem krajowym każdego z Państw Członkowskich wyłącznie do celów art. 101 ust. 2.

5. Wszelkie wykorzystanie danych, które nie jest zgodne z ustępami 1-4, uznaje się za niewłaściwe wykorzystanie zgodnie z prawem krajowym każdej z Umawiających się Stron.

Artykuł  102

A  ⁶⁸

1. Nie naruszając art. 92 ust. 1, art. 100 ust. 1, art. 101 ust. 1 i 2 oraz art. 102 ust. 1, 4 i 5, służby odpowiedzialne w Państwach Członkowskich za wydawanie świadectw rejestracji pojazdów, o których mowa w dyrektywie Rady 1999/37/WE z 29 kwietnia 1999 r. w sprawie dokumentów rejestracyjnych pojazdów⁽⁶⁾, mają prawo uzyskania dostępu do następujących danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen, jedynie w celu sprawdzenia, czy zgłoszone do rejestracji pojazdy zostały skradzione, przywłaszczone lub utracone w inny sposób:

a) danych dotyczących pojazdów silnikowych o pojemności silnika przekraczającej 50 cm³, które zostały skradzione, przywłaszczone lub utracone w inny sposób;

b) danych dotyczących przyczep i naczep o masie własnej przekraczającej 750 kg, które zostały skradzione, przywłaszczone lub utracone w inny sposób;

c) danych dotyczących dokumentów rejestracyjnych pojazdów oraz tablic rejestracyjnych pojazdów, które zostały skradzione, przywłaszczone, utracone w inny sposób lub unieważnione.

Z zastrzeżeniem ust. 2, prawo krajowe każdego z Państw Członkowskich reguluje dostęp powyższych służb do tych danych.

2. Służby, o których mowa w ust. 1, które są służbami rządowymi, mają prawo do bezpośredniego przeglądania danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen, o których mowa w tym ustępie.

Służby, o których mowa w ust. 1, które nie są służbami rządowymi, mają dostęp do danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen, o których mowa w tym ustępie, wyłącznie za pośrednictwem organów, o których mowa w art. 101 ust. 1. Organy te są uprawnione do bezpośredniego przeglądania danych i przekazywania ich powyższym służbom. Dane Państwo Członkowskie zapewnia, aby służby te i ich pracownicy byli zobowiązani do przestrzegania wszelkich ograniczeń odnoszących się do dozwolonego wykorzystywania danych przekazanych im przez organy.

3. Artykuł 100 ust. 2 nie ma zastosowania do przeglądania danych zgodnie z niniejszym artykułem. Prawo krajowe reguluje przekazywanie policji i organom sądowym przez służby, o których mowa w ust. 1, informacji ujawnionych w wyniku przeszukiwania Systemu Informacyjnego Schengen i rodzących podejrzenie popełnienia przestępstwa.

4. Każdego roku, po uzyskaniu opinii wspólnego organu nadzorczego powołanego zgodnie z art. 115 dotyczącym zasad ochrony danych, Rada przedkłada Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie z wykonania niniejszego artykułu. Sprawozdanie to zawiera informacje i dane statystyczne dotyczące wykorzystania i wyników stosowania niniejszego artykułu oraz przedstawia sposób, w jaki stosowane były zasady ochrony danych.

Artykuł  103 ⁶⁹

Każde Państwo Członkowskie zapewnia, aby każde przekazanie danych osobowych zostało zarejestrowane w krajowym module Systemu Informacyjnego Schengen przez administratora pliku danych organu w celach sprawdzenia, czy przeglądanie danych jest dozwolone, czy nie.

Wpis do rejestru może być wykorzystywany wyłącznie do tego celu i zostaje on usunięty możliwie szybko po upływie jednego roku a najpóźniej po upływie trzech lat.

Artykuł  104 ⁷⁰

1. Wpisy są regulowane prawem krajowym Umawiającej się Strony wprowadzającej wpis, o ile niniejsza Konwencja nie ustanawia bardziej rygorystycznych warunków.

2. W przypadku gdy niniejsza Konwencja nie ustanawia postanowień szczególnych, do danych wprowadzanych do krajowych modułów Systemu Informacyjnego Schengen stosuje się przepisy prawne każdej z Umawiających się Stron.

3. W przypadku gdy niniejsza Konwencja nie ustanawia postanowień szczególnych dotyczących wykonywania działań żądanych we wpisie, stosuje się prawo krajowe wykonującej działania wezwanej Umawiającej się Strony. W przypadku gdy niniejsza Konwencja ustanawia postanowienia szczególne dotyczące wykonywania działań żądanych we wpisie, odpowiedzialność za powyższe działania jest regulowana prawem krajowym wezwanej Umawiającej się Strony. Jeśli żądane działania nie mogą być przeprowadzone, wezwana Umawiająca się Strona niezwłocznie informuje o powyższym Umawiającą się Stronę wprowadzającą wpis.

Artykuł  105 ⁷¹

Umawiająca się Strona wprowadzająca wpis odpowiada za zapewnienie, aby dane wprowadzane do Systemu Informacyjnego Schengen były prawdziwe, aktualne i zgodne z prawem.

Artykuł  106 ⁷²

1. Jedynie Umawiająca się Strona wprowadzająca wpis jest upoważniona do modyfikowania, uzupełniania, korekty lub usuwania wprowadzanych danych.

2. Jeśli jedna z Umawiających się Stron, która nie wprowadziła wpisu, posiada dowody sugerujące, że pozycja w danych jest faktycznie nieścisła lub jest przechowywana z naruszeniem przepisów prawnych, poinformuje ona o powyższym Umawiającą się Stronę wprowadzającą wpis; ta ostatnia jest zobowiązana do sprawdzenia informacji oraz, jeśli to konieczne, do niezwłocznego skorygowania lub usunięcia powyższej pozycji.

3. Jeśli Umawiające się Strony nie są w stanie osiągnąć porozumienia, Umawiająca się Strona, która nie wprowadziła wpisu, przekazuje sprawę do wspólnego organu nadzorczego, określonego w artykule 115 ustęp 1, w celu uzyskania jego opinii.

Artykuł  107 ⁷³

Jeśli dana osoba już podlega wpisowi w Systemie Informacyjnym Schengen, Umawiająca się Strona, która wprowadza kolejny wpis, powinna porozumieć się w sprawie wprowadzenia wpisu z Umawiającą się Stroną, która wprowadziła wpis jako pierwsza. Umawiające się Strony mogą również ustanowić postanowienia ogólne w tym celu.

Artykuł  108 ⁷⁴

1. Każda z Umawiających się Stron wyznacza organ, odpowiedzialny za jej krajowy moduł Systemu Informacyjnego Schengen.

2. Każda z Umawiających się Stron wprowadza swoje wpisy za pośrednictwem powyższego organu.

3. Wymieniony organ odpowiada za właściwe funkcjonowanie krajowego modułu Systemu Informacyjnego Schengen oraz przyjmuje niezbędne środki w celu zapewnienia zgodności z postanowieniami niniejszej Konwencji.

4. Umawiające się Strony informują się wzajemnie za pośrednictwem depozytariusza o organach określonych w ustępie 1.

Artykuł  109 ⁷⁵

1. Prawo osób do dostępu do danych wprowadzanych do Systemu Informacyjnego Schengen ich dotyczących wykonywane jest zgodnie z prawem krajowym Umawiającej się Strony, wobec której powołują się na to prawo. Jeśli prawo krajowe tak stanowi, krajowy organ nadzorczy, określony w artykule 114 ustęp 1, zdecyduje, czy informacje mają być przekazane oraz zgodnie z jakimiprocedurami. Umawiająca się Strona, która nie wprowadziła wpisu, może przekazać informację dotyczącą takich danych tylko wtedy, gdy uprzednio dała możliwość Umawiającej się Stronie wprowadzającej wpis wyrażenia swojego stanowiska.

2. Odmawia się przekazywania informacji osobie, której dotyczą dane, jeśli jest to konieczne dla wykonania zgodnego z prawem zadania w związku z wpisem lub dla ochrony praw i swobód stron trzecich. W każdym przypadku odmowa obowiązuje przez okres ważności wpisu wprowadzonego do celów niejawnego nadzoru.

Artykuł  110 ⁷⁶

Każda osoba może spowodować wprowadzenie korekt do danych faktycznie niedokładnych lub usunięcie danych jej dotyczących przechowywanych z naruszeniem prawa.

Artykuł  111 ⁷⁷

1. Każda osoba może, na terytorium każdej z Umawiających się Stron, wystąpić do sądów lub organów właściwych na mocy prawa krajowego z żądaniem o dokonanie korekty, usunięcie lub uzyskanie informacji lub uzyskanie odszkodowania w związku z wpisem jej dotyczącym.

2. Umawiające się Strony zobowiązują się do wykonania ostatecznych decyzji podjętych przez sądy lub organy określone w ustępie 1, bez uszczerbku dla postanowień artykułu 116.

Artykuł  112 ⁷⁸

1. Dane osobowe wprowadzane do Systemu Informacyjnego Schengen do celów śledzenia osób są przechowywane jedynie przez okres konieczny dla osiągnięcia celów, dla których zostały dostarczone. Umawiająca się Strona, która wprowadziła wpis, dokona przeglądu potrzeby ciągłego gromadzenia takich danych najpóźniej w trzy lata od ich wprowadzenia. Okres ten wynosi rok w przypadku wpisów określonych w artykule 99.

2. Każda z Umawiających się Stron, tam gdzie to stosowne, ustanowi krótsze okresy przeglądu zgodnie ze swoim prawem krajowym.

3. Jednostka centralna Systemu Informacyjnego Schengen automatycznie informuje z jednomiesięcznym wyprzedzeniem Umawiające się Strony o zamierzonym usunięciu danych z systemu.

4. Umawiająca się Strona wprowadzająca wpis może w trakcie okresu przeglądu podjąć decyzję o zachowaniu wpisu, o ile jest to konieczne do celów, dla których wpis został wprowadzony. Przedłużenie wpisu powinno być odnotowane w jednostce centralnej. Do przedłużonego wpisu stosuje się postanowienia ustępu 1.

Artykuł  112 A  ⁷⁹

1. Dane osobowe przechowywane przez władze, określone w artykule 92 ustęp 4 otrzymane w wyniku wymiany informacji zgodnie z tym ustępem, są przechowywane jedynie przez okres wymagany do osiągnięcia celów, dla których zostały one dostarczone. W każdym przypadku należy je usunąć najpóźniej po roku od momentu, gdy wpis lub wpisy dotyczące danej osoby lub przedmiotu zostały usunięte z Systemu Informacyjnego Schengen.

2. Ustęp 1 nie narusza prawa Państw Członkowskich do przechowywania krajowych danych dotyczących poszczególnych wpisów, które zostały wprowadzone przez dane Państwo Członkowskie lub wpisów, w związku z którymi podjęto działania na terytorium tego państwa. Okres przechowywania takich danych określa prawo krajowe.

Artykuł  113 ⁸⁰

1. 81  Dane inne niż określone w artykule 112 są przechowywane przez okres nie dłuższy niż 10 lat a dane dotyczące przedmiotów określonych w artykule 99 ustęp 1 przez okres nie dłuższy niż 5 lat.

2. Dane, które zostały skreślone, są przechowywane przez okres jednego roku w jednostce centralnej. W tym okresie mogą być one tylko konsultowane dla dalszej weryfikacji ich dokładności oraz tego, czy dane te zostały wprowadzone legalnie. Po upływie powyższego okresu dane powinny zostać zniszczone.

Artykuł  113 A  ⁸²

1. Dane inne niż dane osobowe przechowywane przez władze określone w artykule 92 ustęp 4 otrzymane w wyniku wymiany informacji zgodnie z tym ustępem, są przechowywane jedynie przez okres wymagany do osiągnięcia celów, dla których zostały one przekazane.

W każdym przypadku należy je usunąć najpóźniej po roku od momentu, gdy wpis lub wpisy dotyczące danej osoby lub przedmiotu zostały usunięte z Systemu Informacyjnego Schengen.

2. Ustęp 1 nie narusza prawa Państw Członkowskich do przechowywania krajowych danych dotyczących poszczególnych wpisów, które zostały wprowadzone przez dane Państwo Członkowskie, lub wpisów, w związku z którymi podjęto działania na terytorium tego państwa. Okres przechowywania takich danych określa prawo krajowe.

Artykuł  114 ⁸³

1. Każda z Umawiających się Stron wyznacza organ nadzorczy odpowiedzialny, zgodnie z prawem krajowym, za przeprowadzanie niezależnego nadzoru nad danymi krajowego modułu Systemu Informacyjnego Schengen oraz za kontrolę, czy przetwarzanie i wykorzystywanie danych wprowadzanych do Systemu Informacyjnego Schengen nie narusza praw osób, których dane te dotyczą. W tym celu organ nadzorczy ma dostęp do plików danych w krajowym module Systemu Informacyjnego Schengen.

2. Każda osoba ma prawo poprosić organy nadzorcze o sprawdzenie danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen, które jej dotyczą, oraz sposobu ich wykorzystania. Prawo powyższe jest regulowane prawem krajowym Umawiającej się Strony, do której wniosek taki jest kierowany. Jeśli dane zostały wprowadzone przez inną Umawiającą się Stronę, sprawdzenie jest przeprowadzane w ścisłej koordynacji z organem nadzorczym tej Umawiającej się Strony.

Artykuł  115 ⁸⁴

1. Tworzy się wspólny organ nadzorczy, który jest odpowiedzialny za nadzór nad jednostką centralną Systemu Informacyjnego Schengen. Organ ten składa się z dwóch przedstawicieli każdego krajowego organu nadzorczego. Każda z Umawiających się Stron ma jeden głos. Nadzór jest prowadzony zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji, Konwencji Rady Europy z dnia 28 stycznia 1981 roku o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych, uwzględniając zalecenie Komitetu Ministrów Rady Europy nr R (87) 15 z dnia 17 września 1987 roku regulujące wykorzystywanie danych osobowych w sektorze policji, oraz zgodnie z prawem krajowym Umawiającej się Strony odpowiedzialnej za jednostkę centralną.

2. W odniesieniu do jednostki centralnej Systemu Informacyjnego Schengen, zadaniem wspólnego organu nadzorczego jest sprawdzanie, czy postanowienia niniejszej Konwencji są właściwie wykonywane. W tym celu organ ten posiada dostęp do jednostki centralnej.

3. Wspólny organ nadzorczy odpowiada również za rozpatrywanie wszelkich trudności związanych ze stosowaniem lub wykładnią, jakie mogą się pojawić w związku z funkcjonowaniem Systemu Informacyjnego Schengen, za badanie wszelkich problemów, jakie mogą się pojawić w związku z wykonywaniem niezależnego nadzoru przez krajowe organy nadzorcze Umawiających się Stron lub z wykonywaniem prawa dostępu do systemu, oraz za przygotowywanie zharmonizowanych propozycji wspólnych rozwiązań napotkanych problemów.

4. Sprawozdania przygotowywane przez wspólny organ nadzorczy są przekazywane organom, do których krajowe organy nadzorcze przekazują swoje sprawozdania.

Artykuł  116 ⁸⁵

1. Każda z Umawiających się Stron ponosi odpowiedzialność, zgodnie ze swoim prawem krajowym, za wszelkie szkody wyrządzone osobom poprzez wykorzystanie krajowych danych Systemu Informacyjnego Schengen. Stosuje się to również do szkód wyrządzonych przez Umawiającą się Stronę, która wprowadziła wpis, jeśli Strona ta wprowadziła faktycznie dane niedokładne lub przechowuje dane nielegalnie.

2. Jeśli Umawiająca się Strona, przeciwko której- wniesione zostało powództwo, nie jest Umawiającą się Stroną wprowadzającą wpis, ta ostatnia jest zobowiązana do zwrotu, na wniosek tej pierwszej, sum zapłaconych w charakterze odszkodowania, jeśli dane zostały wykorzystane przez wezwaną Umawiającą się Stronę z naruszeniem niniejszej Konwencji.

Artykuł  117 ⁸⁶

1. W odniesieniu do automatycznego przetwarzania danych osobowych przekazywanych na mocy niniejszego tytułu, każda z Umawiających się Stron, nie później niż w momencie wejścia w życie niniejszej Konwencji, przyjmie niezbędne przepisy krajowe w celu osiągnięcia poziomu ochrony danych osobowych, co najmniej równego temu wynikającemu z zasad ustanowionych w Konwencji Rady Europy o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych z dnia 28 stycznia 1981 roku oraz zgodnie z zaleceniem Komitetu Ministrów Rady Europy nr R (87) 15 z dnia 17 września 1987 roku regulującym wykorzystywanie danych osobowych w sektorze policji.

2. Przekazywanie danych osobowych przewidzianych w niniejszym tytule nie może mieć miejsca do czasu wejścia w życie na terytoriach Umawiających się Stron uczestniczących w przekazywaniu danych postanowień dotyczących ochrony danych osobowych określonych w ustępie 1.

Artykuł  118 ⁸⁷

1. Każda z Umawiających się Stron zobowiązuje się, w odniesieniu do swojego krajowego modułu Systemu Informacyjnego Schengen, przyjąć niezbędne środki w celu:

a) odmowy nieupoważnionym osobom dostępu do sprzętu służącego do przetwarzania danych osobowych (kontrola dostępu do sprzętu);

b) zapobiegania nieupoważnionemu czytaniu, kopiowaniu, modyfikacji lub usuwaniu nośników danych (kontrola nośników danych);

c) zapobiegania nieupoważnionemu wprowadzaniu danych oraz nieupoważnionym inspekcjom, modyfikacjom lub usuwaniu przechowywanych danych osobowych (kontrola gromadzenia danych);

d) zapobiegania wykorzystywania zautomatyzowanych systemów przetwarzania danych przez nieupoważnione osoby z wykorzystaniem sprzętu do przekazywania danych (kontrola użytkownika);

e) zapewnienia, aby osoby upoważnione do wykorzystywania zautomatyzowanych systemów przetwarzania danych miały jedynie dostęp do danych objętych ich upoważnieniem (kontrola dostępu do danych);

f) zapewnienia możliwości weryfikacji i stwierdzania, do których organów dane osobowe mogą być przekazywane z wykorzystaniem sprzętu do przekazywania danych (kontrola transmisji danych);

g) zapewnienia możliwości weryfikacji i stwierdzenia, które dane osobowe zostały wprowadzone do zautomatyzowanych systemów przetwarzania danych, oraz kiedy i przez kogo dane zostały wprowadzone (kontrola dostarczania danych);

h) zapobiegania nieupoważnionemu czytaniu, kopiowaniu, modyfikacji lub usuwaniu danych osobowych podczas przekazywania danych osobowych lub podczas przenoszenia nośników danych (kontrola dostarczania danych).

2. Każda z Umawiających się Stron powinna przyjąć specjalne środki dla zapewnienia bezpieczeństwa danych podczas ich przekazywania służbom znajdującym się poza terytoriami Umawiających się Stron. Środki takie powinny być notyfikowane wspólnemu organowi nadzorczemu.

3. Do celów przetwarzania danych w swoim krajowym module Systemu Informacyjnego Schengen, każda z Umawiających się Stron może wyznaczyć tylko osoby o szczególnie wysokich kwalifikacjach, w stosunku do których przeprowadzono kontrolę bezpieczeństwa.

4. Umawiająca się Strona odpowiedzialna za jednostkę centralną Systemu Informacyjnego Schengen przyjmie środki ustanowione w ustępach 1-3 w odniesieniu do powyższej funkcji.

Rozdział  4

PODZIAŁ KOSZTÓW SYSTEMU INFORMACYJNEGO SCHENGEN

Artykuł  119 ⁸⁸

1. 89  Koszty instalacji i eksploatacji jednostki centralnej, o której mowa w art. 92 ust. 3, w tym koszty okablowania łączącego krajowe moduły systemu informacyjnego Schengen z jednostką centralną oraz koszty działań podejmowanych w związku z zadaniami powierzonymi Francji na mocy decyzji 2008/839/WSiSW oraz rozporządzenia (WE) nr 1104/2008 ponoszą wspólnie państwa członkowskie.

Udział każdej z Umawiających się Stron zostanie określony na podstawie udziału dla każdej z Umawiających się Stron stosowanego do jednolitej podstawy naliczenia podatku od wartości dodanej w rozumieniu artykułu 2 ustęp 1 litera c) decyzji Rady Wspólnot Europejskich z dnia 24 czerwca 1988 roku w sprawie systemu środków własnych Wspólnot.

2. 90  Koszty instalacji i eksploatacji krajowego modułu systemu informacyjnego Schengen oraz koszty zadań przydzielonych krajowym systemom na mocy decyzji 2008/839/WSiSW oraz rozporządzenia (WE) nr 1104/2008 są ponoszone indywidualnie przez każde państwo członkowskie.

⁴⁷ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 92 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 92 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁴⁸ Art. 92 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady nr 871/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.162.29) oraz art. 1 pkt 1 decyzji Rady nr 2005/211/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.68.44) zmieniających nin. konwencję z dniem 13 czerwca 2005 r. W tekście uwzględniono treść pochodzącą z drugiego wymienionego aktu zmieniającego.

⁴⁹ Art. 92A dodany przez art. 16 pkt 1 rozporządzenia Rady nr 1104/2008 z dnia 24 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.299.1) oraz art. 16 pkt 1 decyzji Rady nr 2008/839/WSiSW z dnia 24 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.299.43) zmieniających nin. konwencję z dniem 11 listopada 2008 r. W tekście uwzględniono treść pochodzącą z drugiego wymienionego aktu zmieniającego.

⁵⁰ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 93 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 93 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁵¹ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 94 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 94 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁵² Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 95 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 95 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁵³ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 96 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 96 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁵⁴ Art. 96 ust. 1 zmieniony przez sprostowanie z dnia 23 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.218.23).

⁵⁵ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 97 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 97 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁵⁶ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 98 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 98 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁵⁷ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 99 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 99 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁵⁸ Art. 99 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 5 decyzji Rady nr 2005/211/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.68.44) zmieniającej nin. konwencję z dniem 13 czerwca 2005 r.

⁵⁹ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 100 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 100 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁶⁰ Art. 100 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 7 decyzji Rady nr 2005/211/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.68.44) zmieniającej nin. konwencję z dniem 31 marca 2006 r., z tym że od wspomnianej daty stosuje się jedynie lit. e) i f) zmienionego ust. 3. Zdaniem Redakcji SIP Lex do dnia wejścia w życie pozostałej części zmienionego ust. 3, należy nadal stosować ust. 3 w brzmieniu sprzed 31 marca 2006 r. w zakresie nie stojącym w sprzeczności z lit. e) i f) zmienionego ust. 3.

⁶¹ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 101 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 101 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁶² Art. 101 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia Rady nr 871/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.162.29) oraz art. 1 pkt 8 decyzji Rady nr 2005/211/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.68.44) zmieniających nin. konwencję z dniem 13 czerwca 2005 r. W tekście uwzględniono treść pochodzącą z drugiego wymienionego aktu zmieniającego.

⁶³ Art. 101 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia Rady nr 871/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.162.29) zmieniającego nin. konwencję z dniem 1 listopada 2006 r.

⁶⁴ Art. 101 A dodany przez art. 1 pkt 9 decyzji Rady nr 2005/211/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.68.44) zmieniającej nin. konwencję z dniem 1 października 2006 r.

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 101 A utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 101 A utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁶⁵ Art. 101 B dodany przez art. 1 pkt 9 decyzji Rady nr 2005/211/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.68.44) zmieniającej nin. konwencję z dniem 1 października 2006 r.

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 101 B utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 101 B utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁶⁶ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 102 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 102 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁶⁷ Art. 102 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia Rady nr 871/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.162.29) zmieniającego nin. konwencję z dniem 1 listopada 2006 r.

⁶⁸ Art. 102 A dodany przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1160/2005 z dnia 6 lipca 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.191.18) zmieniającego nin. konwencję z dniem 11 stycznia 2006 r., z tym że w odniesieniu do Polski dodany przepis stosuje się z mocą od dnia 1 marca 2008 r.

⁶⁹ Art. 103 zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia Rady nr 871/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.162.29) oraz art. 1 pkt 10 decyzji Rady nr 2005/211/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.68.44) zmieniających nin. konwencję z dniem 1 stycznia 2006 r. W tekście uwzględniono treść pochodzącą z drugiego wymienionego aktu zmieniającego.

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 103 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 103 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁷⁰ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 104 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 104 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁷¹ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 105 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 105 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁷² Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 106 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 106 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁷³ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 107 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 107 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁷⁴ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 108 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 108 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁷⁵ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 109 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 109 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁷⁶ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 110 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 110 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁷⁷ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 111 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 111 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁷⁸ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 112 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 112 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁷⁹ Art. 112 A dodany przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia Rady nr 871/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.162.29) oraz art. 1 pkt 11 decyzji Rady nr 2005/211/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.68.44) zmieniającej nin. konwencję z dniem 11 września 2005 r. W tekście uwzględniono treść pochodzącą z drugiego wymienionego aktu zmieniającego.

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 112 A utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 112 A utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁸⁰ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 113 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 113 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁸¹ Art. 113 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 12 decyzji Rady nr 2005/211/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.68.44) zmieniającej nin. konwencję z dniem 15 października 2005 r.

⁸² Art. 113 A dodany przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia Rady nr 871/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.162.29) oraz art. 1 pkt 13 decyzji Rady nr 2005/211/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.68.44) zmieniającej nin. konwencję z dniem 11 września 2005 r. W tekście uwzględniono treść pochodzącą z drugiego wymienionego aktu zmieniającego.

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 113 A utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 113 A utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁸³ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 114 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 114 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁸⁴ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 115 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 115 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁸⁵ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 116 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 116 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁸⁶ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 117 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 117 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁸⁷ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 118 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 118 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁸⁸ Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 119 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1987/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.06.381.4).

Z dniem 9 kwietnia 2013 r. art. 119 utracił moc w kwestiach wchodzących w zakres Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z art. 68 ust. 1 decyzji Rady nr 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U.UE.L.2007.205.63).

⁸⁹ Art. 119 ust. 1 zmieniony przez art. 16 pkt 2 rozporządzenia Rady nr 1104/2008 z dnia 24 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.299.1) oraz art. 16 pkt 2 decyzji Rady nr 2008/839/WSiSW z dnia 24 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.299.43) zmieniających nin. konwencję z dniem 11 listopada 2008 r. W tekście uwzględniono treść pochodzącą z drugiego wymienionego aktu zmieniającego.

⁹⁰ Art. 119 ust. 3 zmieniony przez art. 16 pkt 3 rozporządzenia Rady nr 1104/2008 z dnia 24 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.299.1) oraz art. 16 pkt 3 decyzji Rady nr 2008/839/WSiSW z dnia 24 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.299.43) zmieniających nin. konwencję z dniem 11 listopada 2008 r. W tekście uwzględniono treść pochodzącą z drugiego wymienionego aktu zmieniającego.