Rozporządzenie 4045/89 w sprawie kontroli przez Państwa Członkowskie transakcji stanowiących część systemu finansowania przez Sekcję Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej i uchylające dyrektywę 77/435/EWG

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1989.388.18

Akt utracił moc
Wersja od: 1 lipca 2003 r.

ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR 4045/89
z dnia 21 grudnia 1989 r.
w sprawie kontroli przez Państwa Członkowskie transakcji stanowiących część systemu finansowania przez Sekcję Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej i uchylające dyrektywę 77/435/EWG

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 43,

uwzględniając wniosek Komisji(1),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(2),

a także mając na uwadze, co następuje:

na mocy art. 8 rozporządzenia Rady nr 729/70/EWG z dnia 21 kwietnia 1970 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej(3), ostatnio zmienionego rozporządzeniem nr 2048/88/EWG(4), Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki zapewniając, że transakcje finansowane przez Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) są rzeczywiście realizowane i wykonywane w prawidłowy sposób, tak aby zapobiec i wyeliminować nieprawidłowości oraz odzyskać kwoty utracone w wyniku nieprawidłowości lub zaniedbania;

bardzo skutecznym środkiem nadzoru transakcji stanowiących część systemu finansowania przez Sekcję Gwarancji EFOGR może być kontrola dokumentów handlowych przedsiębiorstw otrzymujących lub dokonujących płatności; kontrola taka jest uzupełnieniem innych kontroli już prowadzonych przez Państwa Członkowskie; ponadto, niniejsze rozporządzenie nie uchybia przepisom prawa krajowego odnoszącym się do kontroli, które mają szerszy zakres niż kontrole przewidziane w niniejszym rozporządzeniu;

Państwa Członkowskie powinny być zachęcane do wzmożenia kontroli dokumentów handlowych przedsiębiorstw otrzymujących lub dokonujących płatności, które to kontrole przeprowadzane są zgodnie z dyrektywą 77/435/EWG (5);

wprowadzenie przez Państwa Członkowskie zasad wynikających z dyrektywy 77/435/EWG ujawniło potrzebę zmiany niektórych przepisów tej dyrektywy na podstawie zdobytych doświadczeń; uwzględniając charakter tych przepisów, zmiany powinny zostać włączone do rozporządzenia;

określenie dokumentów stanowiących podstawę takiej kontroli powinno umożliwiać przeprowadzenie pełnej kontroli;

wybór przedsiębiorstw poddawanych kontroli powinien być uzależniony od charakteru transakcji przeprowadzanych na ich odpowiedzialność oraz od podziału przedsiębiorstw na otrzymujące lub dokonujące płatności w zależności od ich finansowego znaczenia w systemie finansowania przez Sekcję Gwarancji EFOGR;

ponadto należy zapewnić minimalną liczbę kontroli dokumentów handlowych; liczba ta powinna być określona przy użyciu metody, która wykluczy istotne różnice między poszczególnymi Państwami Członkowskimi wynikające z różnic struktury ich wydatków w ramach Sekcji Gwarancji EFOGR; metoda ta może być ustalona poprzez odniesienie się do liczby przedsiębiorstw o określonym znaczeniu w systemie finansowania przez Sekcję Gwarancji EFOGR;

należy zdefiniować zakres uprawnień urzędników odpowiedzialnych za kontrolę i obowiązki przedsiębiorstw udostępniania dokumentów handlowych takim urzędnikom na określony okres oraz dostarczania takich informacji, jakich ci urzędnicy mogą zażądać; należy również przewidzieć, że w określonych przypadkach dokumenty handlowe mogą zostać zatrzymane;

konieczne jest zorganizowanie współpracy między Państwami Członkowskimi, mając na uwadze międzynarodową strukturę handlu rolnego oraz w celu urzeczywistniania rynku wewnętrznego; konieczne jest również utworzenie scentralizowanego systemu dokumentacji, dotyczącego przedsiębiorstw prowadzących działalność gospodarczą w państwach trzecich otrzymujących lub dokonujących płatności, na poziomie Wspólnoty;

podczas gdy, w pierwszym rzędzie Państwa Członkowskie zobowiązane są do uchwalenia programów kontroli, konieczne jest przesłanie tych programów Komisji, tak aby mogła ona wykonać swoją rolę nadzorczą i koordynacyjną oraz zapewnić uchwalenie programów na podstawie właściwych kryteriów; w ten sposób kontrole mogą być ukierunkowane na sektory lub przedsiębiorstwa, w których istnieje duże ryzyko nadużyć finansowych;

służby przeprowadzające kontrole na mocy niniejszego rozporządzenia powinny być organizowane niezależnie od służb odpowiedzialnych za kontrole na etapie poprzedzającym płatność;

zasadniczą sprawą jest, aby każde Państwo Członkowskie posiadało specjalną służbę odpowiedzialną za monitorowanie stosowania niniejszego rozporządzenia i za koordynowanie kontroli przeprowadzanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem; urzędnicy zatrudnieni w tej służbie mogą zgodnie z niniejszym rozporządzeniem dokonywać kontroli przedsiębiorstw;

należy stworzyć mechanizmy, zachęcające do wzmocnienia służb odpowiedzialnych za przestrzeganie stosowania niniejszego rozporządzenia, w postaci czasowego, malejącego udziału Wspólnoty w wydatkach ponoszonych przez Państwa Członkowskie na zatrudnienie dodatkowego personelu, oraz kosztach związanych z personelem szkolącym i wyposażeniem służb;

istnieje konieczność oszacowania kwoty wspólnotowego finansowania, wymaganej do wprowadzenia tego środka w życie; kwota taka stanowi część prognozy finansowej określonej w pkt II Porozumienia Międzyinstytucjonalnego w sprawie Dyscypliny Budżetowej oraz Usprawnienia Procedury Budżetowej(6) z dnia 29 czerwca 1988 r.; faktycznie dostępne środki przyznane zostaną ustalone na mocy procedury budżetowej zgodnie z tym porozumieniem;

informacje uzyskane podczas kontroli dokumentów handlowych powinny być chronione tajemnicą zawodową;

należy dokonać ustaleń dotyczących wymiany informacji na poziomie wspólnotowym, umożliwiających lepsze wykorzystanie wyników stosowania niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1
1. 1
Niniejsze rozporządzenie odnosi się do kontroli dokumentów handlowych jednostek otrzymujących lub dokonujących płatności, odnoszących się bezpośrednio lub pośrednio do systemu finansowania przez Sekcję Gwarancji EFOGR lub ich przedstawicieli, zwanych dalej "przedsiębiorstwami", w celu ustalenia, czy transakcje stanowiące część systemu finansowania przez Sekcję Gwarancji EFOGR rzeczywiście zostały przeprowadzone i wykonane prawidłowo.
2. 2
Do celów niniejszego rozporządzenia "dokumenty handlowe" oznaczają wszystkie księgi, rejestry, dowody kasowe i dokumenty uzupełniające, rachunki, zapisy dotyczące produkcji i jakości, a także korespondencję odnoszącą się do działalności gospodarczej przedsiębiorstwa, jak również dane handlowe, w jakiejkolwiek formie one występują, włączając dane archiwizowane elektronicznie, w takim stopniu, w jakim te dokumenty lub dane odnoszą się bezpośrednio lub pośrednio do transakcji określonych w ust. 1.
3. 3
Do celów niniejszego rozporządzenia "strona trzecia" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną bezpośrednio lub pośrednio związaną z transakcjami przeprowadzanymi w ramach systemu finansowania przez Sekcję Gwarancji EFOGR.
4. 4
Niniejsze rozporządzenie nie dotyczy środków objętych zintegrowanym systemem zarządzania i kontroli ustanowionym na mocy rozporządzenia (EWG) nr 3508/92(7). Komisja, zgodnie z art. 19, ustanawia wykaz innych środków, do których niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania.
5. 5
Kontrole środków rozwoju obszarów wiejskich oraz projektów niewyłączonych wyraźnie z zakresu takich kontroli, zgodnie z Załącznikiem do rozporządzenia (WE) nr 2311/2000(8), przykładają szczególną wagę do specjalnych warunków regulujących wprowadzanie w życie takich środków oraz projektów.
Artykuł  2
1.
Państwa Członkowskie przeprowadzają systematyczne kontrole dokumentów handlowych przedsiębiorstw uwzględniając charakter transakcji podlegających kontroli. Państwa Członkowskie zapewniają, że wybór przedsiębiorstw do przeprowadzenia kontroli daje możliwie jak największą gwarancję skuteczności środków służących zapobieganiu i wykrywaniu nieprawidłowości w ramach systemu finansowania przez Sekcję Gwarancji EFOGR. Wybór uwzględnia, między innymi, finansowe znaczenie przedsiębiorstw w tym systemie i inne czynniki ryzyka.
2. 6
W każdym okresie prowadzenia kontroli określonych w ust. 4, kontrole określone w ust. 1 dotyczą takiej liczby przedsiębiorstw, która nie może być mniejsza niż połowa przedsiębiorstw, których wpływy lub płatności lub ich suma, w ramach systemu finansowania przez Sekcję Gwarancji EFOGR, wynosiły powyżej 150.000 EUR w roku budżetowym EFOGR poprzedzającym początek okresu danej kontroli.

W odniesieniu do każdego bieżącego okresu kontroli, poczynając od okresu kontroli 1995/96, Państwa Członkowskie, bez uszczerbku dla ich zobowiązań szczegółowo określonych w ust. 1, wybierają przedsiębiorstwa, które mają być poddane kontroli, na podstawie analizy ryzyka w sektorze refundacji wywozowych i dla wszystkich innych środków, gdzie jest to wykonalne. Państwa Członkowskie przedkładają Komisji propozycje zastosowania analizy ryzyka. Propozycje obejmują wszelkie istotne informacje dotyczące podejścia, które może być zastosowane, technik, kryteriów i metod realizacji; przedstawiane są one nie później niż dnia 1 grudnia roku poprzedzającego rozpoczęcie okresu kontroli, do którego mają być zastosowane. Państwa Członkowskie uwzględniają uwagi Komisji w sprawie propozycji, które przedstawiane są w ciągu ośmiu tygodni od ich otrzymania.

Dla okresu kontroli 1995/96 propozycje analizy ryzyka są przesyłane Komisji nie później niż dnia 1 lutego 1995 r.

Dla środków, co do których Państwo Członkowskie uważa, że zastosowanie analizy ryzyka nie jest możliwe do wykonania, jest obligatoryjne, aby przedsiębiorstwa, których suma wpływów gotówkowych lub płatności albo suma tych dwóch kwot w ramach systemu finansowania przez Sekcję Gwarancji EFORG wyniosła więcej niż 350.000 EUR i które nie były poddane kontroli zgodnie z niniejszym rozporządzeniem w trakcie dwóch poprzedzających okresów kontroli, zostały poddane kontroli."

Przedsiębiorstwa, których suma wpływów lub płatności wyniosła poniżej 40.000 EUR, kontroluje się na mocy niniejszego rozporządzenia jedynie na podstawie szczególnych powodów, wskazanych przez Państwa Członkowskie w ich rocznym programie określonym w art. 10 lub przez Komisję w proponowanej zmianie tego programu.

3.
W stosownych przypadkach kontrole przewidziane w ust. 1 rozszerza się na osoby fizyczne i prawne, z którymi przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 1 są powiązane oraz na takie inne osoby fizyczne i prawne, których kontrola może być istotna dla osiągnięcia celów ustanowionych w art. 3.
4. 7
Okres kontroli biegnie od dnia 1 lipca do dnia 30 czerwca następnego roku.

Kontrola obejmuje okres co najmniej 12 miesięcy, kończący się w trakcie poprzedniego okresu kontroli; może on być przedłużony na okresy, które zostaną ustalone przez Państwo Członkowskie, poprzedzające lub następujące po okresie 12-miesięcznym.

5. 8
Kontrola przeprowadzana stosownie do niniejszego rozporządzenia nie wpływa na kontrole przeprowadzane na mocy art. 6 rozporządzenia (EWG) nr 595/91(9), ani kontrole przeprowadzane na mocy art. 9 rozporządzenia nr 729/70/EWG.
Artykuł  3
1. 9
Dokładność danych pierwotnych podlegających kontroli weryfikuje się przez szereg kontroli przekrojowych, włączając, w miarę potrzeby, dokumenty handlowe stron trzecich, stosownie do stopnia przedstawionego ryzyka, obejmujące między innymi:

– porównania z dokumentami handlowymi dostawców, klientów, przewoźników i innych stron trzecich,

– kontrole bezpośrednie, gdzie jest to właściwe, ilości i charakteru zapasów, oraz

– porównania z dokumentami handlowymi dostawców, klientów, przewoźników i innych stron trzecich powiązanych bezpośrednio lub pośrednio z transakcjami realizowanymi w ramach systemu finansowania przez Sekcję Gwarancji EFOGR;

– kontrole bezpośrednie ilości i charakteru zapasów, oraz

– porównania z rejestrami przepływów finansowych powiązanych z transakcjami realizowanymi w ramach systemu finansowania przez Sekcję Gwarancji EFOGR, lub będących skutkiem tych transakcji,

– Kontrole, w odniesieniu do księgowości lub rejestrów ruchów finansowych wskazujących w czasie kontroli, że dokumenty będące w posiadaniu dokonującej płatności agencji jako uzasadnienie dla wypłaty pomocy beneficjentowi są ścisłe.

2.
W szczególności, w przypadku gdy przedsiębiorstwa są zobowiązane do prowadzenia dokładnych rejestrów zapasów, zgodnie z przepisami wspólnotowymi lub krajowymi, kontrola tych rejestrów obejmuje, w stosownych przypadkach, porównanie z dokumentami handlowymi i, jeżeli to stosowne, z faktyczną ilością zapasów w magazynach.
3. 10
W wyborze transakcji, które mają być skontrolowane, w pełni bierze się pod uwagę stopień przedstawionego ryzyka.
Artykuł  4

Przedsiębiorstwa przechowują dokumenty handlowe określone w art. 1 ust. 2 oraz w art. 3, przez okres co najmniej trzech lat zaczynający się od końca roku, w którym zostały sporządzone.

Państwa Członkowskie mogą ustanowić dłuższy okres przechowywania tych dokumentów.

Artykuł 5
1. 11
Osoby odpowiedzialne za przedsiębiorstwo lub strona trzecia zapewniają, że wszystkie dokumenty handlowe i informacje dodatkowe dostarczane są urzędnikom odpowiedzialnym za kontrolę lub osobom do tego celu upoważnionym. Dane archiwizowane elektronicznie dostarczane są na właściwym nośniku danych.
2.
Urzędnicy odpowiedzialni za kontrole lub osoby do tego celu upoważnione mogą żądać dostarczenia im wyciągów lub kopii dokumentów określonych w ust. 1.
3. 12
Gdy w trakcie kontroli przeprowadzanej na mocy niniejszego rozporządzenia dokumenty handlowe zachowane przez przedsiębiorstwa uważa się za niewłaściwe do celów kontroli, przedsiębiorstwo zostaje pouczone, aby w przyszłości prowadzić takie zapisy w sposób zgodny z wymaganiami Państwa Członkowskiego odpowiedzialnego za kontrolę, bez uszczerbku dla zobowiązań ustanowionych w innych rozporządzeniach dotyczących danego sektora.

Państwa Członkowskie ustalają datę, po której takie zapisy mają być utworzone.

Gdy całość lub część dokumentów handlowych wymaganych do kontroli na mocy niniejszego rozporządzenia znajduje się w obrębie przedsiębiorstwa w tej samej grupie handlowej, spółce lub stowarzyszeniu przedsiębiorstw zarządzanym w sposób jednolity z kontrolowanym przedsiębiorstwem, bez względu na to, czy zlokalizowane w obrębie czy poza terytorium wspólnotowym, przedsiębiorstwo udostępnia te dokumenty handlowe urzędnikom odpowiedzialnym za kontrolę, w miejscu i czasie ustalonym przez Państwo Członkowskie odpowiedzialne za przeprowadzenie kontroli.

Artykuł  6
1.
Państwa Członkowskie zapewniają, że urzędnicy odpowiedzialni za kontrole są uprawnieni do przejęcia dokumentów handlowych lub mogą upoważnić do ich przejęcia. Prawo to jest wykonywane w poszanowaniu stosownych przepisów prawa krajowego i nie ma wpływu na stosowanie zasad postępowania sądowego w sprawach karnych w zakresie przejęcia dokumentów.
2.
Państwa Członkowskie podejmują właściwe środki w celu karania osób fizycznych lub prawnych, które nie dopełniły swoich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia.
Artykuł  7 13
1. 14
Państwa Członkowskie udzielają sobie nawzajem pomocy w przeprowadzaniu kontroli przewidzianej w art. 2 i 3:

– gdy przedsiębiorstwo lub strona trzecia mają siedzibę w Państwie Członkowskim innym niż to, w którym wypłata przedmiotowej kwoty została lub powinna była być dokonana lub otrzymana,

– lub inne niż to, w którym dokumenty i informacje wymagane do kontroli mają się znajdować.

Komisja może koordynować wspólne działania wymagające pomocy wzajemnej między dwoma lub więcej Państwami Członkowskimi. Przepisy dotyczące takiej koordynacji ustanawiane są zgodnie z art. 19.

W przypadku gdy dwa lub więcej Państwa Członkowskie włączają do programu przesłanego na mocy art. 10 ust. 1 propozycję wspólnego działania związanego ze znaczną pomocą wzajemną, Komisja może na żądanie dopuścić zmniejszenie maksymalnie do 25 % minimalnej ilości analiz ustalonych na mocy art. 2 ust. 2 wobec zainteresowanych Państw Członkowskich.

2. 15
W trakcie pierwszych trzech miesięcy następujących po roku budżetowym wypłat EFOGR Państwa Członkowskie przesyłają wykaz przedsiębiorstw określonych w ust. 1 akapit pierwszy do każdego z Państw Członkowskich, w którym takie przedsiębiorstwo posiada siedzibę. Wykaz zawiera wszystkie dane szczegółowe niezbędne do umożliwienia Państwu Członkowskiemu miejsca przeznaczenia identyfikacji przedsiębiorstw oraz podjęcia jego zobowiązań w zakresie kontroli. Państwo Członkowskie miejsca przeznaczenia jest odpowiedzialne za kontrolę takich przedsiębiorstw zgodnie z art. 2.

Kopia każdego wykazu przesyłana jest do Komisji.

Państwo Członkowskie otrzymujące lub dokonujące płatności może wystąpić z wnioskiem do Państwa Członkowskiego, w którym przedsiębiorstwo posiada siedzibę, o przeprowadzenie kontroli niektórych przedsiębiorstw z wykazu na podstawie art. 2, uzasadniając konieczność wystąpienia z takim wnioskiem, w szczególności wskazując ryzyka z tym związane.

Państwo Członkowskie otrzymujące wniosek należycie uwzględnia ryzyka związane z przedsiębiorstwem, o których informuje Państwo Członkowskie występujące z wnioskiem.

Przegląd takich wniosków jest przesyłany Komisji kwartalnie w ciągu jednego miesiąca od zakończenia każdego kwartału. Komisja może wymagać, aby zostały jej przekazane kopie poszczególnych wniosków

Kopia każdego takiego wniosku przesyłana jest do Komisji.

3.
W trakcie pierwszych trzech miesięcy po roku budżetowym wypłat EFOGR Państwa Członkowskie przesyłają Komisji wykaz przedsiębiorstw posiadających siedzibę w państwie trzecim, dla których wypłata przedmiotowej kwoty została lub powinna była zostać dokonana lub otrzymana w tym Państwie Członkowskim.
4. 16
Jeśli wymagana jest dodatkowa informacja w innym Państwie Członkowskim jako część kontroli przedsiębiorstwa zgodnie z art. 2, w szczególności kontroli przekrojowych zgodnie z art. 3, mogą być przedstawione szczególne wymagania kontrolne, wskazujące powody takiego żądania. Przegląd takich szczególnych wniosków jest przesyłany Komisji kwartalnie w ciągu jednego miesiąca od zakończenia każdego kwartału. Komisja może wymagać, aby zostały jej przekazane kopie poszczególnych wniosków.

Wniosek kontrolny zostaje uwzględniony nie później niż sześć miesięcy po jego otrzymaniu; wyniki kontroli są przekazywane bezzwłocznie Państwu Członkowskiemu wysuwającemu wniosek oraz Komisji. Komunikat dla Komisji ma charakter kwartalny i jest przekazywany w ciągu jednego miesiąca od zakończenia każdego kwartału.

5.
Zgodnie z art. 19 Komisja ustala minimalne wymagania dotyczące treści wniosków określonych w ust. 2 i 4.
Artykuł  8
1.
Informacje zebrane w ramach kontroli przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu są chronione tajemnicą zawodową. Informacji tych nie wolno przekazywać nikomu poza osobami, które z uwagi na funkcje pełnione w Państwach Członkowskich lub w instytucjach Wspólnot, posiadają wiedzę o tych dokumentach do celów związanych z pełnieniem swoich obowiązków.
2.
Przepisy niniejszego artykułu nie naruszają przepisów prawa krajowego odnoszących się do postępowania sądowego.
Artykuł  9
1.
W terminie do dnia 1 stycznia po okresie kontroli Państwa Członkowskie przekazują Komisji szczegółowe sprawozdanie dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia.
2.
Sprawozdanie to musi przedstawiać wszelkie napotkane trudności i środki podejmowane w celu ich przezwyciężenia i, jeżeli to stosowne, zawierać propozycje zmian.
3.
Państwa Członkowskie i Komisja regularnie dokonują wymiany opinii na temat stosowania niniejszego rozporządzenia.
4.
W swoim rocznym sprawozdaniu dotyczącym zarządzania środkami finansowymi, określonymi w art. 10 rozporządzenia nr 729/70/EWG, Komisja w każdym roku ocenia dokonane postępy.
5. 17
W terminie do dnia 31 grudnia 1996 r. Komisja przedstawia sprawozdanie dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia.
Artykuł  10
1.
Państwa Członkowskie opracowują programy kontroli, które mają być prowadzone na podstawie art. 2 w następnym okresie kontroli.
2.
Każdego roku w terminie do dnia 15 kwietnia Państwa Członkowskie wysyłają Komisji swoje programy określone w ust. 1, w których określają następujące informacje:

– liczbę przedsiębiorstw, które mają być poddane kontroli w rozbiciu według sektorów na podstawie odnoszących się do nich kwot,

– kryteria przyjęte przy opracowaniu programu.

3. 18
Państwa Członkowskie realizują opracowane przez siebie i wysłane Komisji programy, jeżeli w ciągu ośmiu tygodni Komisja nie przekaże im swoich uwag.
4.
Tę samą procedurę stosuje się w odniesieniu do zmian wprowadzonych do programów przez Państwa Członkowskie.
5.
W wyjątkowych przypadkach i na jakimkolwiek etapie, Komisja może zażądać włączenia przedsiębiorstwa określonej kategorii do programu jednego lub kilku Państw Członkowskich.
6. 19
(skreślony).
Artykuł  11
1.
Najpóźniej do dnia 1 stycznia 1991 r. w każdym Państwie Członkowskim należy powołać do życia służbę specjalną odpowiedzialną za monitorowanie stosowania niniejszego rozporządzenia, oraz w celu:

– przeprowadzania przewidzianej w niniejszym rozporządzeniu kontroli, przez urzędników zatrudnionych bezpośrednio przez tę służbę specjalną,

– koordynowania i ogólnego nadzoru kontroli przeprowadzanych przez urzędników innych służb.

Państwa Członkowskie mogą również postanowić, że wykonywanie kontroli przeprowadzanych na mocy niniejszego rozporządzenia, jest rozdzielone między specjalną służbę a inne służby krajowe, pod warunkiem, że służba specjalna odpowiedzialna jest za koordynację tych kontroli.

2.
Służba lub służby odpowiedzialne za stosowanie niniejszego rozporządzenia są zorganizowane w taki sposób, aby były niezależne od służb lub wydziałów służb odpowiadających za płatności i kontrole przeprowadzane przed dokonaniem płatności.
3.
Służba specjalna określona w ust. 1 podejmuje wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszego rozporządzenia.
4.
Ponadto służba specjalna odpowiedzialna jest za:

– szkolenie urzędników krajowych odpowiedzialnych za przeprowadzanie kontroli określonych w niniejszym rozporządzeniu w sposób umożliwiający im zdobycie dostatecznej wiedzy do wykonywania swoich obowiązków,

– zarządzanie sprawozdaniami z kontroli i innymi dokumentami dotyczącymi kontroli przewidzianych w i przeprowadzanych na mocy niniejszego rozporządzenia,

– przygotowanie i przekazywanie sprawozdań określonych w art. 9 ust. 1 oraz programów określonych w art. 10.

5.
Państwo Członkowskie udziela służbie specjalnej wszelkich uprawnień niezbędnych do wykonywania zadań określonych w ust. 3 i 4.

Służba ta składa się z dostatecznej liczby urzędników, którzy zostali odpowiednio przeszkoleni w celu wykonywania tych zadań.

6.
Przepisy niniejszego artykułu nie mają zastosowania w przypadku gdy minimalna liczba przedsiębiorstw, które mają być poddane kontroli zgodnie z art. 2 ust. 2, jest mniejsza niż 10.
Artykuł  12 20

(skreślony)

Artykuł  13 21

(skreślony)

Artykuł  14 22

(skreślony)

Artykuł  15 23

(skreślony)

Artykuł  16 24

(skreślony)

Artykuł  16a 25

(skreślony)

Artykuł  17 26

(skreślony)

Artykuł  18

Kwoty wyrażone w ECU, podawane w niniejszym rozporządzeniu, przelicza się na waluty krajowe stosując kurs wymiany obowiązujący pierwszego dnia roboczego roku rozpoczęcia okresu kontroli, opublikowany w serii C Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich.

Artykuł 19

Szczegółowe zasady stosowania niniejszego rozporządzenia przyjmuje się, w razie potrzeby, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 13 rozporządzenia nr 729/70/EWG.

Artykuł  20

Art. 9 rozporządzenia nr 729/70/EWG stosuje się do kontroli szczególnych wydatków finansowanych przez Wspólnotę na mocy niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 21
1. 27
Zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa krajowego urzędnicy Komisji mają dostęp do wszystkich dokumentów sporządzonych na potrzeby kontroli lub dokumentów zebranych w wyniku przeprowadzenia kontroli organizowanej na mocy niniejszego rozporządzenia oraz do danych przechowywanych łącznie z danymi zgromadzonymi w systemach przetwarzania danych.
2. 28
Kontrole określone w art. 2 przeprowadzane są przez urzędników Państw Członkowskich.

Urzędnicy Komisji mogą uczestniczyć w tych kontrolach. Sami nie mogą jednak wykorzystywać uprawnień kontrolnych przyznanych urzędnikom krajowym; jednakże mają oni dostęp do tych samych lokali i tych samych dokumentów co urzędnicy Państw Członkowskich.

3. 29
W przypadku kontroli odbywających się na mocy art. 7 urzędnicy Państwa Członkowskiego występującego z wnioskiem mogą być obecni, za zgodą Państwa Członkowskiego, do którego skierowano wniosek, przy kontroli w Państwie Członkowskim, do którego skierowano wniosek, i mieć dostęp do tych samych lokali i tych samych dokumentów co urzędnicy tego Państwa Członkowskiego.

Urzędnicy Państwa Członkowskiego występującego z wnioskiem obecni przy kontrolach w Państwie Członkowskim, do którego skierowano wniosek, muszą przez cały czas posiadać potwierdzenie pełnionej funkcji. Kontrole przeprowadzane są przez cały czas przez urzędników Państwa Członkowskiego, do którego skierowano wniosek.

4. 30
Gdy przepisy krajowe dotyczące postępowania karnego zastrzegają niektóre działania dla urzędników wyraźnie wyznaczonych na mocy prawa krajowego, urzędnicy Komisji i urzędnicy Państwa Członkowskiego, określonego w ust. 3, nie uczestniczą w tych działaniach. W żadnym wyypadku nie uczestniczą oni w szczególności w wizytach domowych lub oficjalnych przesłuchaniach osób w kontekście prawa karnego Państwa Członkowskiego. Jednakże mają dostęp do informacji w ten sposób otrzymanych.
Artykuł  22
1.
Dyrektywa 77/435/EWG traci moc z dniem 1 stycznia 1990 r. Kontrole przeprowadzane od tej daty na mocy wspomnianej dyrektywy uważa się za przeprowadzane na mocy niniejszego rozporządzenia.
2.
Odniesienia do dyrektywy 77/435/EWG traktuje się jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł  23

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się z mocą od dnia 1 stycznia 1990 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 grudnia 1989 r.
W imieniu Komisji
E. CRESSON
Przewodniczący

_______

(1) Dz.U. C 192 z 29.7.1987, str. 15.

(2) Dz.U. C 291 z 20.11.1989, str. 105.

(3) Dz.U. L 94 z 28.4.1970, str. 13.

(4) Dz.U. L 185 z 15.7.1988, str. 1.

(5) Dz.U. L 172 z 12.7.1977, str. 17.

(6) Dz.U. L 185 z 15.7.1988, str. 33.

(7) Dz.U. L 355 z 5.12.1992, str. 1.

(8) Dz.U. L 265 z 19.10.2000, str. 10.

(9) Dz.U. L 67 z 14.3.1991, str. 11.

1 Art. 1 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia nr 2154/2002 z dnia 28 listopada 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.328.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r.
2 Art. 1 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 3094/94 z dnia 12 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.328.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 grudnia 1994 r.
3 Art. 1 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 3094/94 z dnia 12 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.328.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 grudnia 1994 r.
4 Art. 1 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 3094/94 z dnia 12 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.328.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 grudnia 1994 r.
5 Art. 1 ust. 5 dodany przez art. 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia nr 2154/2002 z dnia 28 listopada 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.328.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r.
6 Art. 2 ust. 2:

- zmieniony przez art. 1 pkt 3-6 rozporządzenia nr 3094/94 z dnia 12 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.328.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 grudnia 1994 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2154/2002 z dnia 28 listopada 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.328.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r.

7 Art. 2 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 3094/94 z dnia 12 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.328.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 grudnia 1994 r.
8 Art. 2 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr 3094/94 z dnia 12 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.328.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 grudnia 1994 r.
9 Art. 3 ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 3094/94 z dnia 12 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.328.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 grudnia 1994 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2154/2002 z dnia 28 listopada 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.328.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r.

10 Art. 3 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 10 rozporządzenia nr 3094/94 z dnia 12 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.328.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 grudnia 1994 r.
11 Art. 5 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 3094/94 z dnia 12 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.328.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 grudnia 1994 r.
12 Art. 5 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 12 rozporządzenia nr 3094/94 z dnia 12 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.328.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 grudnia 1994 r.
13 Art. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 13 rozporządzenia nr 3094/94 z dnia 12 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.328.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 grudnia 1994 r.
14 Art. 7 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. a) rozporządzenia nr 2154/2002 z dnia 28 listopada 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.328.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r.
15 Art. 7 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia nr 2154/2002 z dnia 28 listopada 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.328.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r.
16 Art. 7 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. c) rozporządzenia nr 2154/2002 z dnia 28 listopada 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.328.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r.
17 Art. 9 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 14 rozporządzenia nr 3094/94 z dnia 12 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.328.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 grudnia 1994 r.
18 Art. 10 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 15 rozporządzenia nr 3094/94 z dnia 12 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.328.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 grudnia 1994 r.
19 Art. 10 ust. 6 skreślony przez art. 1 pkt 16 rozporządzenia nr 3094/94 z dnia 12 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.328.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 grudnia 1994 r.
20 Art. 12 skreślony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 2154/2002 z dnia 28 listopada 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.328.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r.
21 Art. 13 skreślony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 2154/2002 z dnia 28 listopada 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.328.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r.
22 Art. 14 skreślony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 2154/2002 z dnia 28 listopada 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.328.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r.
23 Art. 15 skreślony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 2154/2002 z dnia 28 listopada 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.328.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r.
24 Art. 16 skreślony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 2154/2002 z dnia 28 listopada 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.328.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r.
25 Art. 16a skreślony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 2154/2002 z dnia 28 listopada 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.328.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r.
26 Art. 17 skreślony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 2154/2002 z dnia 28 listopada 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.328.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r.
27 Art. 21 ust. 1 zmieniony i według numeracji ustalonej przez art. 1 pkt 18 lit. a) rozporządzenia nr 3094/94 z dnia 12 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.328.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 grudnia 1994 r.
28 Art. 21 ust. 2 dodany przez art. 1 pkt 18 lit. b) rozporządzenia nr 3094/94 z dnia 12 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.328.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 grudnia 1994 r.
29 Art. 21 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 18 lit. b) rozporządzenia nr 3094/94 z dnia 12 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.328.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 grudnia 1994 r.
30 Art. 21 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 18 lit. b) rozporządzenia nr 3094/94 z dnia 12 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.328.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 grudnia 1994 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.