Wspólne stanowisko 2003/468/WPZiB w sprawie kontroli pośrednictwa w handlu bronią

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2003.156.79

Akt obowiązujący
Wersja od: 23 czerwca 2003 r.

WSPÓLNE STANOWISKO RADY 2003/468/WPZiB
z dnia 23 czerwca 2003 r.
w sprawie kontroli pośrednictwa w handlu bronią

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 15,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Wprowadzając w życie Kodeks Postępowania Unii Europejskiej w sprawie Wywozu Broni Państwa Członkowskie uzgodniły, że zajmą się problemem kontroli pośrednictwa w handlu bronią.

(2) Państwa Członkowskie kontynuują i pogłębiają debaty na temat handlu bronią i pośrednictwa w handlu bronią; osiągnęły one porozumienie w sprawie zbioru przepisów dotyczących kontroli tych działań przez ustawodawstwo krajowe, określonych poniżej.

(3) Większość Państw Członkowskich przyjęła ustawodawstwo krajowe dotyczące wspomnianej dziedziny lub jest w trakcie jego przyjmowania.

(4) W czwartym rocznym sprawozdaniu, zgodnie z klauzulą operacyjną nr 8 Kodeksu Postępowania Unii Europejskiej w sprawie Wywozu Broni, Państwa Członkowskie uzgodniły, że będą kontynuować obrady w dziedzinie pośrednictwa w handlu bronią na podstawie przyjętych już wytycznych, w celu przyjęcia wspólnego stanowiska w tej dziedzinie.

(5) W Porozumieniu z Wassenaar państwa uczestniczące uzgodniły Protokół ustaleń w celu rozważenia przyjęcia krajowych środków regulujących pośrednictwo w handlu bronią.

(6) Program Narodów Zjednoczonych w sprawie Działań dotyczących Broni Strzeleckiej i Lekkiej (SALW) zobowiązuje państwa do wprowadzania odpowiedniego ustawodawstwa krajowego lub procedur administracyjnych regulujących pośrednictwo w handlu bronią strzelecką i lekką oraz podejmowania dalszych działań w celu umocnienia współpracy międzynarodowej w zakresie zapobiegania nielegalnemu pośrednictwu w handlu bronią strzelecką i lekką, jego zwalczania i eliminowania.

(7) Protokół Narodów Zjednoczonych w sprawie nielegalnej produkcji i handlu bronią palną, jej częściami i elementami oraz amunicją, uzupełniający Konwencję Narodów Zjednoczonych w sprawie Transnarodowej Przestępczości Zorganizowanej zobowiązuje Państwa-Strony do stworzenia systemu regulującego działania podmiotów zaangażowanych w pośrednictwo,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WSPÓLNE STANOWISKO:

Artykuł  1
1.
Celem niniejszego wspólnego stanowiska jest kontrola pośrednictwa w handlu bronią w celu uniknięcia obchodzenia embarga ONZ, Unii Europejskiej lub Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie nałożonego na wywóz broni, jak również kryteriów określonych w Kodeksie postępowania Unii Europejskiej w sprawie wywozu broni.
2.
Aby osiągnąć ten cel, Państwa Członkowskie zapewnią, że ich istniejące lub przyszłe ustawodawstwo krajowe dotyczące pośrednictwa w handlu bronią jest zgodne z przepisami określonymi poniżej.
Artykuł  2
1.
Państwa Członkowskie podejmą wszystkie niezbędne środki w celu kontroli pośrednictwa mającego miejsce na ich terytorium. Zachęca się Państwa Członkowskie do rozważenia kontroli pośrednictwa w handlu bronią poza ich terytorium, prowadzonego przez pośredników ich narodowości, zamieszkałych lub posiadających siedzibę na ich terytorium.
2.
Państwa Członkowskie ustanowią również jasne ramy prawne dla pośrednictwa zgodnego z prawem.
3.
Dla celów ust. 1 pośrednictwo to działania osób lub podmiotów:

– negocjujących lub organizujących transakcje, które mogą obejmować transfer przedmiotów ze wspólnego wykazu UE sprzętu wojskowego z państwa trzeciego do innego państwa trzeciego;

lub

– które kupują, sprzedają lub organizują transfer takich przedmiotów, które są ich własnością, z jednego państwa trzeciego do innego państwa trzeciego.

Niniejszy ustęp nie uniemożliwia Państwu Członkowskiemu określenia pośrednictwa w jego ustawodawstwie krajowym, w celu uwzględnienia przypadków, kiedy takie przedmioty są wywożone z jego terytorium lub z terytorium innego Państwa Członkowskiego.

Artykuł  3
1.
Właściwe organy Państwa Członkowskiego wydają pozwolenie lub pisemne zezwolenie na prowadzenie pośrednictwa, w przypadku gdy taka działalność ma miejsce i gdy jest to wymagane przez ustawodawstwo krajowe, w przypadku gdy pośrednik tam zamieszkuje lub ma tam siedzibę. Państwa Członkowskie ocenią wnioski o pozwolenie lub pisemne zezwolenie na szczególne transakcje pośrednictwa sprzeczne z przepisami Kodeksu Postępowania Unii Europejskiej w sprawie Wywozu Broni.
2.
Państwa Członkowskie minimalnie przez 10 lat powinny przechowywać akta wszystkich osób i podmiotów, które otrzymały pozwolenie na mocy warunków ust. 1.
Artykuł  4
1.
Państwa Członkowskie mogą również zobowiązać pośredników do otrzymania pisemnego zezwolenia na działalność w charakterze pośrednika, a także utworzyć rejestr pośredników w handlu bronią. Rejestracja lub zezwolenie na działalność w charakterze pośrednika nie zastępują w żadnym przypadku wymogu otrzymania niezbędnego pozwolenia lub pisemnego zezwolenia na każdą transakcję.
2.
Oceniając wnioski o pisemne zezwolenie na działalność w charakterze pośrednika lub o rejestrację, Państwa Członkowskie mogą wziąć pod uwagę, między innymi, czy wnioskodawca był poprzednio zaangażowany w nielegalną działalność.
Artykuł  5
1.
Państwa Członkowskie utworzą system wymiany informacji o pośrednictwie między sobą, a także z państwami trzecimi, jeśli to właściwe. Szczególne ustalenia dla takiej wymiany informacji zostaną ustanowione. Podczas takich ustaleń zostaną szczególnie uwzględnione przypadki, gdy kilka Państw Członkowskich kontroluje tę(-e) samą(-e) transakcję(-e) pośrednictwa.
2.
Wymiana informacji będzie dokonywana, między innymi, w następujących dziedzinach:

– ustawodawstwo,

– zarejestrowani pośrednicy (gdzie właściwe),

– akta pośredników,

– odrzucenie wniosków o rejestrację (gdzie właściwe) i wniosków o pozwolenie.

Artykuł  6

Każde Państwo Członkowskie ustanowi odpowiednie sankcje, łącznie z sankcjami karnymi, w celu zapewnienia, że kontrola pośrednictwa w handlu bronią jest skutecznie wykonywana.

Artykuł  7

Niniejsze wspólne stanowisko staje się skuteczne od daty jego przyjęcia.

Artykuł  8

Niniejsze wspólne stanowisko jest publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 czerwca 2003 r.
W imieniu Rady
G. PAPANDREOU
Przewodniczący

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.