Dyrektywa 94/63/WE w sprawie kontroli emisji lotnych związków organicznych (LZO) wynikających ze składowania paliwa i jego dystrybucji z terminali do stacji paliw
Dz.U.UE.L.1994.365.24
Akt obowiązującyDYREKTYWA 94/63/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 20 grudnia 1994 r.
w sprawie kontroli emisji lotnych związków organicznych (LZO) wynikających ze składowania paliwa i jego dystrybucji z terminali do stacji paliw
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 100a,
uwzględniając wniosek Komisji 1 ,
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 2 ,
działając zgodnie z procedurą określoną w art. 198b Traktatu 3 ,
kolejne programy działań Wspólnoty Europejskiej w sprawie ochrony środowiska 4 podkreślają wagę zapobiegania i zmniejszania zanieczyszczenia powietrza;
emisja lotnych związków organicznych (LZO) pochodzących z paliw i rozpuszczalników we Wspólnocie, osiągnęłyby, według prognoz Wspólnoty, 10 mln ton rocznie, jeżeli nie zostałyby podjęte żadne środki kontrolne; emisje lotnych związków organicznych przyczyniają się do powstawania utleniaczy fotochemicznych, takich jak ozon, które w wysokich stężeniach szkodzą zdrowiu i mają ujemny wpływ na roślinność i substancje materialne; niektóre z lotnych związków organicznych pochodzących z benzyny zaliczane są do substancji toksycznych, rakotwórczych i teratogennych;
dnia 2 kwietnia 1992 r. Wspólnota podpisała Protokół do Konwencji z 1979 r. w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości, dotyczący ograniczenia emisji lotnych związków organicznych lub zmniejszenia ich transgranicznego przepływu, który przewiduje znaczne zmniejszenie emisji lotnych związków organicznych;
znaczący krok w strategii mającej na celu ogólne zmniejszenie emisji lotnych związków organicznych we Wspólnocie podjęty został dyrektywą Rady 91/441/EWG z dnia 26 czerwca 1991 r. zmieniającą dyrektywę 70/220/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do działań, jakie mają być podjęte w celu ograniczenia zanieczyszczania powietrza przez spaliny z silników o zapłonie iskrowym pojazdów silnikowych 5 , mający na celu obniżenie o ok. 80-90 % w ciągu 10-15 lat emisji lotnych związków organicznych pochodzących z gazów wydechowych i emisji oparów z pojazdów silnikowych, które stanowią ok. 40 % obecnych emisji lotnych związków organicznych do atmosfery spowodowanych przez człowieka; w chwili przyjmowania wspomnianej dyrektywy, przedstawiono Komisji wniosek o przedłożenie propozycji dyrektywy w sprawie środków w celu zmniejszenia ubytków przez parowanie na każdym etapie procesu magazynowania i dystrybucji paliw silnikowych;
emisja lotnych związków organicznych z systemu magazynowania i dystrybucji stanowi około 500.000 ton rocznie, co stanowi około 5 % emisji wszystkich lotnych związków organicznych spowodowanych przez człowieka we Wspólnocie; stanowią one znaczący udział w zanieczyszczeniach powietrza, zwłaszcza na obszarach miejskich;
dostępne technologie mogą zapewnić znaczne zmniejszenie ubytków spowodowanych parowaniem w systemie dystrybucji paliw, przede wszystkim przez odzyskiwanie emitowanych oparów;
w oparciu o międzynarodową normalizację i zasady bezpieczeństwa obowiązujące w czasie załadunku na statki, na szczeblu Międzynarodowej Organizacji Morskiej trzeba opracować normy do celów systemów kontroli emisji oparów i ich odzyskiwania, do zastosowania zarówno w urządzeniach załadowczych, jak i na statkach; z tego względu Wspólnota musi doprowadzić do zapewnienia, że w czasie bieżącego przeglądu Konwencji Marpol, która ma się zakończyć w 1996 r. niezbędne przepisy zostaną wprowadzone do Konwencji; w przypadku gdy Konwencja Marpol nie zostanie poddana przeglądowi, Wspólnota po konsultacji ze swoimi głównymi partnerami handlowymi powinna zaproponować właściwe środki do zastosowania na statkach i w urządzeniach portowych obsługujących je;
dalsze działania konieczne będą w celu zmniejszenia emisji oparów na stacjach paliw w czasie uzupełniania paliw, osiągających obecnie około 200.000 ton rocznie; tym samym kontrolując emisję wszystkich oparów w czasie dystrybucji paliw;
w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji i w celu zapewnienia funkcjonowania rynku wewnętrznego konieczne jest zharmonizowanie pewnych środków dotyczących dystrybucji paliw, przyjmując za podstawę wysoki poziom ochrony środowiska;
należy jednakże uwzględnić korzyści i obciążenia, mogące wynikać z działania lub braku działania; w związku z powyższym właściwe jest zapewnienie możliwości odstępstwa, a niekiedy w pewnych przypadkach wyłączeń; niektórym Państwom Członkowskim należy przyznać również prawo wyboru dłuższych okresów dostosowania, aby mogły one uwzględnić różnego rodzaju środki w zakresie ochrony środowiska, które mogły już przyjąć w tym obszarze lub szczególne obciążenia, nałożone przez środki określone w niniejszej dyrektywie, spowodowane strukturą ich sieci;
wspólnotowe działania muszą uwzględniać warunki środowiska w różnych regionach Wspólnoty; Państwa Członkowskie muszą mieć możliwość podtrzymania lub nałożenia bardziej rygorystycznych środków dotyczących ubytków spowodowanych przez parowanie z zainstalowanych na stałe urządzeń na terenie całego swojego terytorium lub w rejonach geograficznych, w przypadku gdy postanowiono, iż środki takie niezbędne są w celu ochrony zdrowia ludzi lub środowiska ze względu na specjalne warunki;
przepisy art. 3 ust. 1, art. 4 ust. 1 i art. 6 ust. 1 niniejszej dyrektywy stosuje się bez uszczerbku dla dyrektywy Rady 83/189/EWG z dnia 28 marca 1983 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i uregulowań technicznych 6 ;
w celu zapewnienia możliwości swobodnego handlu paliwami na terytorium Wspólnoty i w celu zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa konieczne jest wprowadzenie zharmonizowanych specyfikacji sprzętu do załadunku oddolnego samochodów-cystern; konieczne jest wprowadzenie przepisu normalizującego takie specyfikacje i przystosowującego je do postępu technicznego;
należy ustanowić komitet, aby wspierać Komisję w przystosowaniu załączników do niniejszej dyrektywy do postępu technicznego,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
K. HÄNSCH | K. KINKEL |
Przewodniczący | Przewodniczący |
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1137/2008 z dnia 22 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.311.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 11 grudnia 2008 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2019/1243 z dnia 20 czerwca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.198.241) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 26 lipca 2019 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1137/2008 z dnia 22 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.311.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 11 grudnia 2008 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2019/1243 z dnia 20 czerwca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.198.241) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 26 lipca 2019 r.