Konkluzje w sprawie inwestowania w przyszłych pracowników służby zdrowia w Europie - Zakres innowacyjności i współpracy.
Dz.U.UE.C.2011.74.2
Akt nienormatywny(2011/C 74/02)
(Dz.U.UE C z dnia 8 marca 2011 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ
1. PRZYPOMINA, że w myśl art. 168 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej działanie Unii ma uzupełniać polityki krajowe i być nakierowane na poprawę zdrowia publicznego; Unia ma także zachęcać do współpracy między państwami członkowskimi w dziedzinie zdrowia publicznego oraz, jeśli to konieczne, wspierać ich działania, czyniąc to z pełnym poszanowaniem obowiązków państw członkowskich w zakresie organizacji i świadczenia usług zdrowotnych i opieki medycznej;
2. PRZYPOMINA, że zgodnie z art. 168 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej państwa członkowskie powinny, we współpracy z Komisją, koordynować swoje polityki i programy;
3. PRZYPOMINA konkluzje Rady z dnia 2 czerwca 2006 r. w sprawie wspólnych wartości i zasad systemów opieki zdrowotnej Unii Europejskiej, w których w szczególności podkreślono potrzebę zapewnienia dostępności i świadczenia opieki wysokiej jakości, bezpiecznej i opartej na dowodach;
4. PRZYPOMINA zieloną księgę Komisji w sprawie pracowników służby zdrowia w Europie z dnia 10 grudnia 2008 r. i sprawozdanie z otwartych konsultacji dotyczących zielonej księgi w sprawie pracowników służby zdrowia w Europie z dnia 15 grudnia 2009 r., w których za pilną uznano kwestię występujących obecnie i w przyszłości braków pracowników służby zdrowia, w szczególności lekarzy specjalistów i pielęgniarek;
5. PRZYPOMINA komunikat Rady "Europa 2020: strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu" z dnia 3 marca 2010 r., w którym zawarto siedem projektów przewodnich, w tym "Program na rzecz nowych umiejętności i zatrudnienia" - mający na celu stworzenie warunków modernizowania rynków pracy, by zwiększać wskaźniki zatrudnienia i zapewniać trwałość naszych modeli społecznych - a także program "Mobilna młodzież";
6. PRZYPOMINA o światowym kodeksie dobrych praktyk WHO przyjętym przez Światowe Zgromadzenie Zdrowia dnia 21 maja 2010 r., który służy państwom członkowskim jako ramy etyczne przy zatrudnianiu pracowników służby zdrowia;
7. Z ZADOWOLENIEM PRZYJMUJE konferencję ministerialną w sprawie inwestowania w przyszłych pracowników służby zdrowia w Europie: zakres innowacyjności i współpracy, w La Hulpe w dniach 9-10 września 2010 r., podczas której podkreślono potrzebę przygotowania odpowiednich inicjatyw zakładających inwestowanie w wystarczająco liczną, zmotywowaną i dobrze wyszkoloną służbę zdrowia, by chronić trwałość i dostępność systemów ochrony zdrowia;
8. PODKREŚLA, że rosnąca liczba poważnych i przewlekłych chorób, starzenie się społeczeństwa i pracowników służby zdrowia, zmieniające się potrzeby pacjentów i systemów ochrony zdrowia, rosnąca mobilność pacjentów i pracowników służby zdrowia, postęp naukowy i pojawianie się nowych technologii stanowią kluczowe wyzwania dla wszystkich państw członkowskich, a także wymagają innowacyjnych podejść do kwestii pracowników służby zdrowia w przyszłości;
9. UZNAJE powiązania między państwami członkowskimi w zakresie polityki dotyczącej zasobów ludzkich sektora opieki zdrowotnej, w szczególności jeśli chodzi o mobilność pracowników służby zdrowia;
10. ZWRACA SIĘ do państw członkowskich, by:
– wzmacniały współpracę i wymianę dobrych praktyk, w tym gromadzenie wysokiej jakości, porównywalnych danych, tak by lepiej wspomagać rozwój polityki poszczególnych państw członkowskich w zakresie pracowników służby zdrowia w przyszłości, przyczyniając się do równego dostępu do opieki dla wszystkich, z naciskiem na prognozowanie przyszłych potrzeb w odniesieniu do pracowników służby zdrowia i skutecznego planowania w tym zakresie w całej Unii Europejskiej,
– wzmacniały świadomość znaczenia atrakcyjnych środowisk pracy, warunków pracy i możliwości rozwoju zawodowego dla motywowania pracowników służby zdrowia oraz gwarantowania jakości i bezpieczeństwa świadczonej opieki,
– stymulowały szkolenia i edukację pracowników służby zdrowia, co ma na celu dalsze promowanie jakości i bezpieczeństwa opieki, a także by rozważyły, w jaki sposób najlepiej wykorzystać narzędzia UE przeznaczone na finansowanie takich działań, nie naruszając przyszłych ram finansowych,
– przyłączyły się do światowego kodeksu dobrych praktyk WHO w sprawie międzynarodowego zatrudniania.
11. ZWRACA SIĘ do państw członkowskich i Komisji, by:
– przygotowały plan działania obejmujący opcje wspierania rozwoju polityki poszczególnych państw członkowskich w zakresie pracowników służby zdrowia, uznający kompetencje państw członkowskich, w szczególności w obszarze oceny profilów kompetencji, poprawy metod planowania z uwzględnieniem rozpoznanych potrzeb w zakresie służby zdrowia, ustawicznego doskonalenia umiejętności zawodowych i zatrudnienia oraz strategie zatrzymywania w zawodzie, a także obejmujący radzenie sobie z kluczowymi wyzwaniami stojącymi przed pracownikami służby zdrowia w UE w perspektywie średnioi długoterminowej,
– zaangażowały w przygotowywanie tego planu działania przedstawicieli pacjentów i pracowników służby zdrowia, a także inne właściwe podmioty z sektora opieki zdrowotnej,
– podczas przygotowywania tego planu uwzględniały potencjalny udział innych obszarów polityki, w szczególności edukacji, pracy, spraw społecznych i rynku wewnętrznego;
12. ZWRACA SIĘ do Komisji, by:
– zachęcała państwa członkowskie do współpracy i wspierała przygotowanie planu działania do 2012 roku,
– uznała szkolenie i edukację pracowników służby zdrowia za obszar priorytetowy i rozważyła, jak najlepiej wykorzystać unijne narzędzia finansowania w tej dziedzinie, nie naruszając przyszłych ram finansowych, zgodnie z inicjatywami przewodnimi "Program na rzecz nowych umiejętności i zatrudnienia" i "Mobilna młodzież" ze strategii "Europa 2020",
– dopilnowała, by do 2011 roku plan prac w ramach programu dotyczącego opieki zdrowotnej mógł obejmować wspólny plan działania stwarzający platformę współpracy państw członkowskich w prognozowaniu potrzeb w zakresie pracowników służby zdrowia w ścisłej współpracy z Eurostatem, OECD i WHO.