Konkluzje Rady w sprawie kluczowej roli polityk uczenia się przez całe życie we wzmacnianiu społeczeństw z myślą o technologicznej i ekologicznej transformacji wspierającej trwały i włączający wzrost.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.389.12

Akt nienormatywny
Wersja od: 18 listopada 2019 r.

Konkluzje Rady w sprawie kluczowej roli polityk uczenia się przez całe życie we wzmacnianiu społeczeństw z myślą o technologicznej i ekologicznej transformacji wspierającej trwały i włączający wzrost

(2019/C 389/07)

(Dz.U.UE C z dnia 18 listopada 2019 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

PRZYWOŁUJĄC POLITYCZNE TŁO PRZEDMIOTOWEGO ZAGADNIENIA PRZEDSTAWIONE W ZAŁĄCZNIKU DO NINIEJSZYCH KONKLUZJI,

UZNAJE:

1.
że pierwsza zasada Europejskiego filaru praw socjalnych 1  stanowi, iż każda osoba ma prawo do dobrej jakości włączającego kształcenia, szkolenia i uczenia się przez całe życie w celu utrzymania i nabywania umiejętności, które pozwolą jej w pełni uczestniczyć w życiu społecznym i skutecznie radzić sobie ze zmianami na rynku pracy;
2.
że uczenie się przez całe życie obejmuje uczenie się od okresu wczesnej edukacji i opieki nad dzieckiem po okres emerytury oraz wszystkie formy uczenia się formalnego, nieformalnego i pozaformalnego, a jego celem jest poprawa wiedzy, umiejętności i kompetencji w kontekście osobistym, obywatelskim, społecznym lub zawodowym. W ramach uczenia się przez całe życie każda osoba uznawana jest za podmiot uczenia się; umożliwia ono wszystkim ludziom nabywanie odpowiedniej wiedzy, by mogli uczestniczyć - jako aktywni obywatele - w społeczeństwie opartym na wiedzy i w rynku pracy, oraz ułatwia obywatelom UE swobodną mobilność;
3.
że obecne wyzwania społeczne i gospodarcze wymagają podejścia, które angażuje, motywuje i wzmacnia osoby uczące się, społeczeństwo i pracodawców, by działali bardziej aktywnie i strategicznie z myślą o uczynieniu uczenia się przez całe życie dostępnym dla wszystkich, oraz UZNAJE znaczenie systematycznej i zaangażowanej koordynacji w odpowiednich sektorach polityki w celu skutecznej realizacji polityk w zakresie uczenia się przez całe życie, oraz kluczową rolę partnerów społecznych w opracowywaniu i wdrażaniu tych polityk i zapewnianiu ich pozytywnych rezultatów;
4.
znaczenie promowania równych szans w zakresie udziału w uczeniu się przez całe życie i dostępu do niego - dla wszystkich bez względu na pochodzenie - poprzez uznawanie wcześniej uzyskanych wiedzy, umiejętności i kompetencji i ich wykorzystywanie, a przez to - sprzyjanie ciągłemu, wielokrotnemu i sprawnemu przechodzeniu pomiędzy poziomami i formami kształcenia i szkolenia;
5.
kluczową rolę polityk uczenia się przez całe życie w europejskiej współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia i w programie Erasmus+ oraz znaczenie tych polityk dla krajowych polityk w zakresie kształcenia i szkolenia, polityk zatrudnienia i polityk społecznych, a także dla zaangażowania w życie demokratyczne;
6.
rolę, jaką odgrywa uczenie się przez całe życie w upodmiotowieniu i uaktywnieniu obywateli, społeczeństw i świata pracy z myślą o stawieniu czoła technologicznej i ekologicznej transformacji, przy jednoczesnym przyczynianiu się do włączenia społecznego;

KŁADZIE NACISK NA:

7.
zaangażowanie Unii i jej państw członkowskich w realizację Agendy ONZ na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 i jej celów zrównoważonego rozwoju;
8.
nowy program strategiczny na lata 2019-2024 2 , który za priorytety strategiczne obiera rozwój silnej i prężnej bazy gospodarczej oraz budowanie neutralnej klimatycznie, ekologicznej, sprawiedliwej i społecznej Europy i podkreśla znaczenie polityk w zakresie transformacji cyfrowej ucieleśniających nasze wartości społeczne i promujących włączenie, jak również uznaje potrzebę zwiększania inwestycji w umiejętności i edukację obywateli przy jednoczesnym zapewnianiu podstaw długoterminowego, trwałego i włączającego wzrostu gospodarczego, potrzebę wdrożenia Europejskiego filaru praw socjalnych na szczeblu UE i państw członkowskich, z należytym uwzględnieniem odnośnych kompetencji i zasady pomocniczości, a jednocześnie wskazuje, że konieczne jest zwrócenie szczególnej uwagi na kwestie społeczne, zagrożenia i wykluczenie wynikające z nierówności i z podziałów edukacyjnych;
9.
nową koncepcję "gospodarki dobrobytu", której celem jest postawienie ludzi i ich dobrobytu w centrum procesu kształtowania polityki i procesu decyzyjnego;

PRZYPOMINA, ŻE:

10.
w swoich konkluzjach pt. "Kroki ku urzeczywistnieniu wizji europejskiego obszaru edukacji" Rada stwierdziła, że podstawą europejskiego obszaru edukacji powinna być ciągłość uczenia się przez całe życie obejmującego wczesną edukację i opiekę nad dzieckiem, edukację szkolną, kształcenie i szkolenie zawodowe, aż po szkolnictwo wyższe i uczenie się dorosłych, w tym uczenie się pozaformalne i nieformalne;

UWAŻA, ŻE:

11.
trwająca transformacja technologiczna i cyfrowa naszych społeczeństw na nowo kształtuje otoczenie gospodarcze, świat pracy i zaangażowanie obywatelskie, a zatem może mieć znaczący wpływ na spójność społeczną i równość;
12.
w ramach kształtowania europejskich polityk na rzecz transformacji cyfrowej polityki kształcenia i szkolenia mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia dobrobytu i trwałego wzrostu w Europie. Inwestowanie w nową wiedzę, umiejętności i kompetencje jest kluczowe dla zwiększania konkurencyjności i produktywności Europy;
13.
rozwój technologii, a zwłaszcza sztucznej inteligencji, ma znaczny potencjał tworzenia nowych rodzajów działalności gospodarczej i obywatelskiej, umiejętności, miejsc pracy i usług. Należy opracowywać skuteczne polityki, narzędzia i środki kształcenia i szkolenia zapewniające posiadanie przez każdą osobę odpowiedniej wiedzy, umiejętności i kompetencji umożliwiających pełne uczestnictwo w przekształcającym się społeczeństwie, a jednocześnie podnosić świadomość na temat kwestii etycznych i zagrożeń stwarzanych przez potencjalne niewłaściwe wykorzystywanie technologii;
14.
transformacja technologiczna powoduje zwiększenie zapotrzebowania na umiejętności i kompetencje na wysokim poziomie, umiejętności adaptacji i zarządzania karierą, a jednocześnie zmniejsza się zapotrzebowanie na niskie umiejętności potrzebne do wykonywania rutynowych i powtarzalnych prac. Skutki tej transformacji są zmienne - zależą od czasu i miejsca oraz mają różną skalę, gdyż niektóre sektory i obszary są nimi bardziej dotknięte. Dobre świadczenie usług w zakresie uczenia się przez całe życie i doradztwa przez całe życie może przyczynić się do zmniejszenia przepaści na rynku pracy między wysoko wykwalifikowanymi pracownikami a pracownikami o niskich umiejętnościach;
15.
Europa stoi przed ogromnym wyzwaniem związanym z przekwalifikowaniem i podnoszeniem kwalifikacji osób dorosłych. Dlatego też inwestowanie w umiejętności podstawowe i kompetencje kluczowe jest ważniejsze niż kiedykolwiek. Włączająca i wysokiej jakości edukacja (uczenie się formalne, nieformalne, pozaformalne, a także uczenie się oparte na pracy) oraz szeroko zakrojone podejście do rozwoju kompetencji wpływają na wzrost poziomów osiągnięć w zakresie umiejętności podstawowych i wspierają postępy ku bardziej zaawansowanym umiejętnościom i kompetencjom;
16.
nierówności w dostępie do uczenia się dorosłych i świadczeniu usług w tym zakresie nadal stanowią wyzwanie: uczestnictwo dorosłych w zajęciach edukacyjnych jest nadal niskie, przy czym zwłaszcza dorośli o niskich umiejętnościach potrzebują bardziej intensywnego wsparcia, by zaangażować się w proces uczenia się 3 . Należy dołożyć większych starań, by w uczenie się przez całe życie angażować osoby w niekorzystnej sytuacji społecznej i umożliwiać im wchodzenie na rynek pracy, powrót na ten rynek lub pozostawanie na nim oraz wspierać rozwój ich kariery zawodowej;
17.
trwające zmiany demograficzne stwarzają szanse i wyzwania zarówno na poziomie indywidualnym, jak i społecznym; dzieje się tak, ponieważ z powodu niskiego współczynnika urodzeń i dłuższego średniego trwania życia społeczeństwa w wielu państwach członkowskich przekształcają się w populacje, w których przeważają osoby w starszym wieku 4 ;
18.
większe uznawanie potencjału osób starszych oraz promowanie szans dla nich i możliwości uczestnictwa w życiu społecznym, nawet na późniejszym etapie życia, przyczyniają się do tworzenia spójnych społeczeństw. Uczenie się przez całe życie jest jednym z kluczowych czynników zdrowego starzenia się obywateli w starszym wieku i ich aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym i gospodarczym;
19.
wysoka jakość, włączający charakter i dostępność usług wczesnej edukacji i opieki nad dzieckiem, podstawowej edukacji szkolnej oraz działania z zakresu pozaformalnego uczenia się to niezbędne elementy polityk w zakresie stawiania czoła zmianom demograficznym; zapewniają dzieciom i młodym ludziom odpowiednią wiedzę, umiejętności i kompetencje na przyszłość, pomagają zmniejszać ryzyko wczesnego kończenia nauki, ubóstwa i wykluczenia społecznego i dają poczucie sensu życia;
20.
istnieje pilna potrzeba dalszego promowania równouprawnienia płci i popierania równego dostępu do kształcenia i szkolenia, zwłaszcza w sektorach i zawodach zdominowanych przez jedną płeć. W Europie kobiety są niedostatecznie reprezentowane w sektorach STEM, zwłaszcza w sektorze cyfrowym - ich udział w tych sektorach jest coraz mniejszy. Wzmocnienie pozycji kobiet w sektorach STEM, szczególnie w sektorze cyfrowym, jest istotne dla rozwoju europejskich społeczeństw i gospodarek 5 . Kształcenie i szkolenie mogą pomóc przeciwdziałać zróżnicowaniu sytuacji kobiet i mężczyzn w sektorze cyfrowym;

PODKREŚLA:

21.
potrzebę nadania silnego impulsu politykom uczenia się przez całe życie i świadczeniu stosownych usług w celu lepszego reagowania na wyzwania pojawiające się w kontekście transformacji społeczeństwa;
22.
że kontynuowanie wysiłków na rzecz wdrożenia zalecenia Rady w sprawie ścieżek poprawy umiejętności jest niezbędnym krokiem w kierunku opracowania skutecznych polityk uczenia się przez całe życie. Jednak by uzupełnić te działania i udostępnić stosowne możliwości wszystkim obywatelom, potrzebne będą większe wysiłki i szerszy wachlarz polityk i instrumentów;
23.
zobowiązanie na rzecz dalszego ambitnego rozwijania europejskiego obszaru edukacji z myślą o uczynieniu Europy wiodącym na świecie społeczeństwem uczącym się, co oznacza wspieranie kultury, która zachęca, wzmacnia i motywuje poszczególnych ludzi i społeczeństwa do ciągłego uczenia się i wprowadzania innowacji - na wszystkich poziomach i we wszystkich formach kształcenia i szkolenia oraz na wszystkich etapach życia;

ZWRACA SIĘ DO PAŃSTW CZŁONKOWSKICH, BY:

24.
opracowywały strategiczne podejścia, by wzmocnić polityki uczenia się przez całe życie, oraz uznawały potencjał uczenia się przez całe życie we wspieraniu trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu i w reagowaniu na technologiczną i ekologiczną transformację, w tym poprzez:
a)
rozwijanie systemów kształcenia i szkolenia w sposób kompleksowy, aby dać osobom uczącym się możliwość uczestniczenia - w ciągły i niezakłócony sposób - w ścieżkach uczenia się oraz możliwość przechodzenia między poziomami i formami kształcenia i szkolenia;
b)
wzmacnianie równego dostępu do edukacji poprzez opracowywanie polityk mających na celu promowanie powszechnego dostępu do dobrze ugruntowanych ścieżek rozwoju i zapobieganie istnieniu w systemach kształcenia i szkolenia ścieżek edukacyjnych nie dających perspektyw dalszego rozwoju;
c)
zwiększanie zdolności reagowania systemów kształcenia i szkolenia na potrzeby osób uczących się i szybkie zmiany na rynku pracy i w społeczeństwie ze zwróceniem szczególnej uwagi na obszary najbardziej dotknięte zmianami technologicznymi i najistotniejsze dla zmiany klimatu, a także na pilną potrzebę poprawy naszego oddziaływania na środowisko i promowanie edukacji na rzecz zrównoważonego rozwoju jako czynnika napędzającego innowacje, odporność i działania o charakterze transformacyjnym, przy jednoczesnym uwzględnieniu różnych i zmieniających się potrzeb w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji;
d)
wspieranie łatwego przechodzenia między różnymi poziomami i sektorami kształcenia i szkolenia poprzez ułatwianie alternatywnych ścieżek uczenia się, zapewnianie poradnictwa, zachęcanie do zapewniania zróżnicowanych form uczenia się i wszechstronnych środowisk edukacyjnych oraz wspieranie nowych metod uczenia się i nauczania na wszystkich poziomach i we wszystkich formach kształcenia i szkolenia oraz, tam gdzie to możliwe, walidację umiejętności i kompetencji niezależnie od miejsca i sposobu ich uzyskania;
e)
badanie możliwości tworzenia elastycznych, dostosowanych do indywidualnych potrzeb i zorientowanych na osobę uczącą się ścieżek uczenia się i ukierunkowanego świadczenia usług na rzecz grup szczególnie wrażliwych, na przykład w oparciu o modułowe i oparte na efektach uczenia się podejścia, które ułatwiają dopasowanie uczenia się do potrzeb osobistych i zawodowych;
f)
podkreślanie znaczenia ciągłego rozwoju kompetencji nauczycieli, edukatorów nauczycieli, liderów edukacyjnych, osób prowadzących szkolenia, osób świadczących usługi poradnictwa, osób pracujących z młodzieżą i doradców zawodowych, tak by umożliwiać wszystkim osobom nabywanie umiejętności i kompetencji do celów ciągłego uczenia się;
g)
promowanie wymiany i dostępności danych mających znaczenie dla nabywania przez osoby uczące się umiejętności zarządzania danymi związanymi z ich własnym uczeniem się i korzystania z tych danych oraz dokonywania świadomych wyborów i decyzji w tej dziedzinie przez całe życie - przy pełnym poszanowaniu ogólnego rozporządzenia o ochronie danych;
h)
badanie potencjału sztucznej inteligencji we wspieraniu wysokiej jakości i dostosowanego do indywidualnych potrzeb kształcenia i szkolenia oraz rozwoju wiedzy, umiejętności i kompetencji. Wysiłki te powinny kłaść szczególny nacisk na włączenie i sprawiedliwość poprzez szersze wykorzystywanie godnej zaufania sztucznej inteligencji w kształceniu i szkoleniu, tak aby określić wyzwania edukacyjne i pobudzać procesy uczenia się;
i)
dalsze wysiłki na rzecz wdrożenia zalecenia Rady w sprawie walidacji uczenia się pozaformalnego i nieformalnego.

ZWRACA SIĘ DO KOMISJI, BY - Z NALEŻYTYM POSZANOWANIEM ZASADY POMOCNICZOŚCI I W ŚCISŁEJ WSPÓŁPRACY Z PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI:

25.
w zdecydowany sposób przyczyniała się do tworzenia aktywnych, skutecznych i zorientowanych na przyszłość strategii i polityk uczenia się przez całe życie w celu zwiększenia uczestnictwa w uczeniu się przez całe życie na wszystkich poziomach i we wszystkich formach kształcenia i szkolenia;
26.
dokonywała aktualizacji obecnych polityk uczenia się przez całe życie pod względem ich skuteczności, skali i grup docelowych w celu lepszego reagowania na potrzeby w zakresie uczenia się wynikające ze zmian w społeczeństwie i w świecie pracy, w tym przez dalsze rozwijanie europejskiego obszaru edukacji, uwzględnienie uczenia się przez całe życie w przyszłych strategicznych ramach współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia oraz wykorzystywanie możliwości oferowanych przez Erasmus+, Europejski Fundusz Społeczny i inne odpowiednie instrumenty unijne;
27.
wspierała inicjatywy ułatwiające inwestowanie w uczenie się przez całe życie, w tym współpracę między sektorem publicznym i prywatnym;
28.
uznała skuteczne i włączające wykorzystanie sztucznej inteligencji za jeden z obszarów wymagających dalszego rozwoju w ramach Planu działania w dziedzinie edukacji cyfrowej i europejskiego obszaru edukacji;
29.
poprawiła koordynację obecnych i przyszłych działań na rzecz poprawy interoperacyjności danych, na przykład poprzez zapewnienie dostępu do danych osobowych dotyczących edukacji, usprawnienie wymiany danych dotyczących edukacji między osobami uczącymi się, instytucjami edukacyjnymi i pracodawcami, przy jednoczesnym unikaniu powielania działań na szczeblu Unii, aby jak najlepiej wykorzystać potencjał transformacji cyfrowej - przy poszanowaniu ogólnego rozporządzenia o ochronie danych;
30.
wspierała polityki krajowe mające na celu zwiększanie zdolności reagowania systemów kształcenia i szkolenia na szybko zmieniające się potrzeby rynku pracy i społeczeństwa - poprzez ułatwianie i zwiększanie rozpowszechniania i wykorzystywania danych analitycznych, badawczych i prognostycznych, w tym związanych z monitorowaniem losów absolwentów, a także uzyskanych w wyniku gromadzenia informacji na temat umiejętności, z myślą o wywieraniu długoterminowego wpływu na politykę;
31.
zachęcała do czynienia istotnych postępów w dalszym rozwoju uczenia się przez całe życie poprzez poszukiwanie lepszych możliwości współpracy między poziomami i sektorami kształcenia i szkolenia, a także odpowiednimi organami (np. ds. społecznych, zdrowia, migracji) oraz przez promowanie wszechstronnych i elastycznych możliwości uczenia się do celów przekwalifikowywania i podnoszenia kwalifikacji przez osoby dorosłe, we współpracy z partnerami społecznymi, społeczeństwem obywatelskim, publicznymi służbami zatrudnienia i innymi odpowiednimi interesariuszami;
32.
promowała dalsze synergie między kształceniem, szkoleniem, badaniami naukowymi i innowacjami jako bodziec do rozwoju europejskiego obszaru edukacji, w szczególności poprzez sojusze w ramach inicjatywy Europejskie Uniwersytety, które odgrywają ważną rolę w promowaniu uczenia się przez całe życie;
33.
rozważyła, podczas dokonywania oceny i aktualizacji europejskich polityk dotyczących walidacji uczenia się pozaformalnego i nieformalnego, wprowadzenie szerszej koncepcji walidacji wiedzy, umiejętności i kompetencji w celu umożliwienia walidacji umiejętności i kompetencji niezależnie od tego, w jaki sposób lub gdzie zostały nabyte, w celu wspierania niezakłóconego przechodzenia pomiędzy poziomami i formami kształcenia i szkolenia i motywowania do konstruowania indywidualnych ścieżek uczenia się, przy jednoczesnym poszanowaniu kompetencji państw członkowskich w tej dziedzinie.

ZAŁĄCZNIK

Tło polityczne

1.
Rezolucja Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. w sprawie uczenia się przez całe życie 6
2.
Rezolucja Rady i przedstawicieli państw członkowskich zebranych w Radzie w sprawie wzmocnienia polityk, systemów i praktyk w dziedzinie poradnictwa przez całe życie 7
3.
Rezolucja Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie w sprawie lepszego uwzględniania poradnictwa przez całe życie w strategiach uczenia się przez całe życie 8
4.
Rezolucja Rady w sprawie odnowionej europejskiej agendy w zakresie uczenia się dorosłych 9
5.
Zalecenie Rady z dnia 20 grudnia 2012 г. w sprawie walidacji uczenia się pozaformalnego i nieformalnego 10
6.
Wspólne sprawozdanie Rady i Komisji z 2015 r. z wdrażania strategicznych ram europejskiej współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia ("ET 2020") - Nowe priorytety współpracy europejskiej w dziedzinie kształcenia i szkolenia 11
7.
Komunikat Komisji pt. "Nowy europejski program na rzecz umiejętności: wspólne działania na rzecz wzmocnienia kapitału ludzkiego, zwiększania szans na zatrudnienie i konkurencyjności" 12
8.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) 13
9.
Komunikat Komisji pt. "Europejskie ramy interoperacyjności - strategia wdrażania" 14
10.
Komunikat Komisji pt. "Wzmocnienie tożsamości europejskiej dzięki edukacji i kulturze" 15
11.
Zalecenie Rady z dnia 22 maja 2017 r. w sprawie europejskich ram kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie i uchylające zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie ustanowienia europejskich ram kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie 16
12.
Zalecenie Rady z dnia 20 listopada 2017 r. dotyczące monitorowania losów absolwentów 17
13.
Dokument Komisji otwierający debatę w sprawie wykorzystania możliwości płynących z globalizacji 18
14.
Deklaracja ministerialna z Lizbony z 2017 r. pt. "A Sustainable Society for All Ages: Realizing the potential of living longer" [Zrównoważone społeczeństwo dla wszystkich pokoleń. Wykorzystanie potencjału dłuższego życia] przyjęta podczas czwartej konferencji ministerialnej Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ na temat starzenia się społeczeństw
15.
Komunikat Komisji pt. "Budowa silniejszej Europy: rola polityki dotyczącej młodzieży, edukacji i kultury" 19
16.
Komunikat Komisji w sprawie Planu działania w dziedzinie edukacji cyfrowej 20
17.
Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 kwietnia 2018 r. w sprawie wspólnych ram mających na celu świadczenie lepszej jakości usług w zakresie umiejętności i kwalifikacji (Europass) 21
18.
Zalecenie Rady z dnia 22 maja 2018 r. w sprawie kompetencji kluczowych w procesie uczenia się przez całe życie 22
19.
Zalecenie Rady z dnia 19 grudnia 2016 r. w sprawie ścieżek poprawy umiejętności: nowe możliwości dla dorosłych 23  i konkluzje Rady z dnia 22 maja 2019 r. o wdrażaniu tego zalecenia 24
20.
Konkluzje Rady w sprawie kroków ku urzeczywistnieniu wizji europejskiego obszaru edukacji 25
21.
Komunikat Komisji pt. "Sztuczna inteligencja dla Europy" 26
22.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1807 z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie ram swobodnego przepływu danych nieosobowych w Unii Europejskiej 27
23.
Konkluzje Rady z dnia 9 kwietnia 2019 r. pt. "Z myślą o sprawieniu, by do roku 2030 Unia stała się jeszcze bardziej zrównoważona" 28
24.
Konkluzje Rady z dnia 7 czerwca 2019 r. w sprawie przyszłości wysoce ucyfrowionej Europy po roku 2020: "Stymulowanie cyfrowej i gospodarczej konkurencyjności i spójności cyfrowej w całej Unii" 29
25.
Rezolucja Rady w sprawie strategii Unii Europejskiej na rzecz młodzieży na lata 2019-2027 30
26.
Konkluzje Rady w sprawie gospodarki dobrobytu 31
1 Dok. 13129/17.
2 Dok. EUCO 9/19.
3 Monitor Kształcenia i Szkolenia za rok 2018.
4 Eurostat 2019: "Population structure and ageing" (Struktura populacji i starzenie się społeczeństwa).
5 "European Commission 2018: Study on women in the digital age" (Komisja Europejska 2018: Badanie na temat kobiet w erze cyfrowej).
6 Dz.U. C 163 z 9.7.2002, s. 1.
7 Dok. 9286/04.
8 Dz.U. C 319 z 13.12.2008, s. 4.
9 Dz.U. C 372 z 20.12.2011, s. 1.
10 Dz.U. C 398 z 22.12.2012, s. 1.
11 Dz.U. C 417 z 15.12.2015, s. 25.
12 COM(2016) 381.
13 Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1.
14 COM(2017) 134.
15 COM(2017) 673.
16 Dz.U. C 189 z 15.6.2017, s. 15.
17 Dz.U. C 423 z 9.12.2017, s. 1.
18 COM(2017) 240.
19 COM(2018) 268.
20 COM(2018) 22.
21 Dz.U. L 112 z 2.5.2018, s. 42.
22 Dz.U. C 189 z 4.6.2018, s. 1.
23 Dz.U. C 484 z 24.12.2016, s. 1.
24 Dz.U. C 189 z 5.6.2019, s. 23.
25 Dz.U. C 195 z 7.6.2018, s. 7.
26 COM(2018) 237.
27 Dz.U. L 303 z 28.11.2018, s. 59.
28 Dok. 8286/19.
29 Dok. 8807/19.
30 Dz.U. C 189 z 5.6.2019, s. 1.
31 Dok. 13432/19.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.