Konkluzje na temat perspektyw europejskiej współpracy w zakresie polityki na rzecz młodzieży.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2007.314.24

Akt nienormatywny
Wersja od: 22 grudnia 2007 r.

Konkluzje Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie z dnia 25 maja 2007 r. na temat perspektyw europejskiej współpracy w zakresie polityki na rzecz młodzieży

(2007/C 314/07)

(Dz.U.UE C z dnia 22 grudnia 2007 r.)

Rada i przedstawiciele rządów państw członkowskich zebrani w Radzie,

MAJĄC NA UWADZE:

(1) postulat Rady(1), by w roku 2009 dokonać oceny ogólnych ram europejskiej współpracy na rzecz młodzieży uzgodnionych w 2002 roku;

(2) pierwszą wymianę poglądów na temat perspektyw europejskiej polityki na rzecz młodzieży, która to wymiana poglądów miała miejsce na posiedzeniu Rady ds. Edukacji, Młodzieży i Kultury w dniu 16 lutego 2007 r. i została przeprowadzona na podstawie wspólnego dokumentu do dyskusji przygotowanego przez prezydencję niemiecką, portugalską i słoweńską oraz miała na celu ocenę ram współpracy;

(3) prace Biura Doradców ds. Polityki Europejskiej(2) przy Komisji Europejskiej, które kładą nacisk na znaczenie inwestycji w jakość życia, zdrowie, edukację, wchodzenie na rynek pracy i aktywne postawę obywatelską młodych ludzi;

(4) sprawozdanie okresowe Komisji Europejskiej na wiosenne posiedzenie Rady Europejskiej w 2007 r. zatytułowane "Ocena realiów społecznych"(3), podkreślające kwestię sprawiedliwości międzypokoleniowej w obliczu globalizacji i zmian demograficznych i torujące drogę otwartej debacie na temat zagadnień i wyzwań społecznych, które będą miały zasadniczy wpływ również na sytuację społeczną młodych ludzi w Europie;

(5) wniosek Rady(4) o promowanie usystematyzowanego dialogu z młodymi ludźmi w celu zwiększania, na wszystkich szczeblach, zaangażowania młodych ludzi i organizacji młodzieżowych w kształtowanie i realizację dotyczących ich strategii politycznych i propagowanie w ten sposób aktywnej postawy obywatelskiej;

(6) Europejski pakt na rzecz młodzieży, zatwierdzony na wiosennym posiedzeniu Rady Europejskiej w 2005 r., określający priorytetowe obszary działania, w których pożądane jest większe zaangażowanie młodych ludzi i wszystkich istotnych podmiotów związanych z polityką na rzecz młodzieży,

1. WSKAZUJĄ, że zgodnie z Europejskim paktem na rzecz młodzieży prowadzenie skutecznej i zrównoważonej polityki na rzecz młodzieży wymaga w odpowiednich obszarach polityki podejścia autentycznie międzysektorowego, do którego kształtowania i realizacji Rada pragnie wnieść zasadniczy wkład;

2. PONADTO WSKAZUJĄ, że w obliczu zmian demograficznych, które są zauważalne we wszystkich państwach członkowskich, i w których wyniku odsetek młodych ludzi w nadchodzących dekadach nadal będzie malał, rośnie potrzeba stworzenia międzysektorowej strategii umożliwiającej opracowanie sprawiedliwych wobec wszystkich pokoleń i zrównoważonych kierunków rozwoju polityki, przyczyniających się do równego rozkładu szans i koniecznych obciążeń pomiędzy wszystkie grupy wiekowe i umożliwiających młodym ludziom uzyskanie pewnego stopnia niezależności odpowiadającego ich wiekowi i potrzebom;

3. ZWRACAJĄ UWAGĘ, że otwarta metoda koordynacji i Europejski pakt na rzecz młodzieży są głównymi instrumentami prowadzenia polityki na rzecz młodzieży w Europie. W interesie skuteczności, spójności i widoczności działań należy rozwijać inicjatywy mające na celu przyszłą poprawę interakcji pomiędzy tymi instrumentami, a co za tym idzie wzajemne ich umacnianie. Należy unikać zwiększania wymogów dotyczących sprawozdawczości obowiązujących obecnie państwa członkowskie;

4. PODKREŚLAJĄ znaczenie programu "Młodzież w działaniu"(5) dla zwiększania europejskiej współpracy w zakresie polityki na rzecz młodzieży, znaczenie europejskich funduszy strukturalnych dla wdrażania Europejskiego paktu na rzecz młodzieży na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym oraz znaczenie otwartej metody koordynacji;

5. Z ZADOWOLENIEM PRZYJMUJĄ inicjatywy Komisji podkreślające rolę młodych kobiet i mężczyzn jako źródło przyszłej organizacji społeczeństwa Unii Europejskiej i jej państw członkowskich i popierają autentycznie międzysektorowe podejście do prowadzenia polityki na rzecz młodzieży, wzmacnianie usystematyzowanego dialogu z młodymi ludźmi oraz promowanie ich niezależności i aktywnej postawy obywatelskiej;

6. WYRAŻAJĄ chęć pomocy w przygotowywaniu, realizacji i kontynuacji takich inicjatyw, i dążą przy tym do pozyskania wsparcia ze strony Parlamentu Europejskiego, Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów oraz mają na uwadze rolę odpowiednich podmiotów na szczeblu regionalnym i lokalnym;

6a) ZAMIERZAJĄ - dzięki niniejszym konkluzjom - poprzez zestaw odpowiednich propozycji dotyczących perspektyw tematycznych i strukturalnych przyczynić się do dogłębnej dyskusji na temat perspektyw europejskiej współpracy w zakresie polityki na rzecz młodzieży oraz do oceny ram współpracy w 2009 r.;

7. UZNAJĄ w tym kontekście następujące kwestie za szczególnie istotne:

a) Jednym z celów europejskiej współpracy w zakresie polityki na rzecz młodzieży jest zajęcie się problemem jakości życia młodych ludzi w Europie za pomocą konkretnych instrumentów tej polityki, a także poprzez włączanie kwestii dotyczących młodzieży do powiązanych z nią obszarów polityki i lepszą międzysektorową koordynację działań z działaniami prowadzonymi w tych obszarach polityki. Taką współpracę można by zacieśnić, mając na uwadze następujące cele:

– poprawę integracji społecznej młodych ludzi, ułatwianie im osiągania niezależności i reagowanie tym samym na wyzwania demograficzne, w szczególności poprzez:

– zapewnienie wszystkim młodym ludziom możliwości zdobycia niezbędnych podstawowych umiejętności i kompetencji,

– ułatwienie przejścia z etapu kształcenia i szkolenia do etapu zatrudnienia,

– łączenie elastyczności, w tym zwiększoną mobilność, jakiej wymaga się od młodych ludzi, z bezpieczeństwem ("model elastycznego rynku pracy i bezpieczeństwa socjalnego"),

– wspieranie potencjału przedsiębiorczego młodych ludzi oraz

– w razie konieczności, propagowanie strategii działania oferujących młodym ludziom drugą szansę i umożliwiających powrót na drogę budowy kapitału ludzkiego na przyszłość;

– poprawę warunków życia w społeczeństwach wielokulturowych poprzez rozwijanie umiejętności międzykulturowych młodych ludzi;

– propagowanie poszanowania praw człowieka i wartości, takich jak tolerancja, wzajemny szacunek, różnorodność, równość i solidarność oraz zwalczanie wszelkich form dyskryminacji;

– poprawę jakości życia młodzieży, w tym umożliwienie jej prowadzenia zdrowego trybu życia;

– promowanie aktywności kulturalnej i twórczej młodych ludzi;

– udzielanie młodym ludziom wsparcia przez umożliwienie im lepszego godzenia życia zawodowego, rodzinnego i prywatnego, tak aby mogli, jeśli tego chcą, założyć rodziny i w pełni uczestniczyć w szkoleniu i kształceniu lub jednoczesne rozpoczęcie życia zawodowego;

– poprawę warunków społeczno-ekonomicznych, w jakich żyją młodzi ludzie z gorzej rozwiniętych terenów miejskich i wiejskich.

b) Doniosłe znaczenie ma rozwijanie polityki na rzecz młodzieży w sposób międzysektorowy i na zasadzie ścisłej współpracy z młodymi ludźmi, osobami aktywnymi w obszarach związanych z młodzieżą oraz z organizacjami młodzieżowymi. Wśród innych propozycji, które mają być opracowane, należy wykorzystać istniejące instrumenty usystematyzowanego dialogu - takie jak spotkania młodzieży organizowane przez prezydencję i Europejski Tydzień Młodzieży - by dać okazję nieformalnych spotkań, w tym także z przedstawicielami Rady, Komisji i Parlamentu Europejskiego odpowiedzialnymi za powiązane obszary polityki. Należy zadbać o to, by przedstawiciele młodzieży od samego początku byli włączani w organizację i działanie takich forów, ze szczególnym uwzględnieniem młodych ludzi będących w niekorzystnej sytuacji społecznej, kulturowej czy ekonomicznej.

Należy opracować propozycje dotyczące wzmożonej współpracy międzysektorowej w ramach Rady i jej organów, obejmującej kwestie dotyczące młodzieży.

c) Regularne europejskie sprawozdanie na temat młodzieży dotyczące sytuacji młodych ludzi w Europie mogłoby pomóc w analizie problemów młodych ludzi i jakości ich życia oraz w zwróceniu na nie uwagi, a także w rozwijaniu strategii politycznych na rzecz młodzieży w Europie. Młodzi ludzie powinni aktywnie uczestniczyć w opracowywaniu sprawozdań w ramach wspomnianego usystematyzowanego dialogu. Sprawozdania należy postrzegać jako wyraźną zachętę do rozpoczęcia dyskusji zgodnie z ich priorytetami tematycznymi.

Aby uniknąć nakładania na państwa członkowskie obowiązku sporządzania dodatkowych sprawozdań, należy je opracowywać przede wszystkim z wykorzystaniem informacji zebranych w toku działań sprawozdawczych przy zastosowaniu otwartej metody koordynacji, ewentualnie z uwzględnieniem odpowiednich danych i uporządkowanych przykładów sprawdzonych rozwiązań pochodzących z państw członkowskich, od organizacji młodzieżowych i z dziedziny badań naukowych.

d) Aby poprawić ciągłość, spójność i widoczność działań na rzecz młodzieży, należy optymalnie wykorzystywać możliwości współpracy między trzema prezydencjami na podstawie 18-miesięcznych programów działań. Zgodnie z regulaminem wewnętrznym Rady(6) obejmowałoby to podejmowaną w odpowiednim czasie współpracę z trzema krajami przejmującymi kolejno prezydencję i z Komisją, tak by dzięki planowi zatwierdzonemu przez Radę priorytety tematyczne były jasno określone na kolejne trzy lata.

Prezydencje powinny w szczególności zwracać uwagę na łączenie ze sobą poszczególnych działań podejmowanych w ramach usystematyzowanego dialogu z młodymi ludźmi oraz na zapewnienie możliwości reagowania na kwestie podniesione w dyskusji z młodymi ludźmi.

e) Należy stworzyć transgraniczne ramy ułatwiające wymianę sprawdzonych rozwiązań pomiędzy lokalnymi i regionalnymi podmiotami związanymi z polityką na rzecz młodzieży, ze szczególnym naciskiem na "kształcenie partnerskie" w zakresie lokalnej realizacji strategii dotyczących Europejskiego paktu na rzecz młodzieży. Wnioski z tej wymiany powinny być łatwo dostępne dla wszystkich zainteresowanych stron oraz powinny być systematycznie oceniane i wykorzystywane w praktyce - również jako część wkładu wnoszonego przez ministrów ds. młodzieży w realizację celów strategii lizbońskiej.

Wymianę tę należy wspierać wytycznymi w zakresie planowania, organizacji i oceny. Należy rozważyć opracowanie systemu nagród, tak aby zwracać uwagę na przykłady wyjątkowo udanej realizacji strategii lokalnych i zwiększać poziom wiedzy na temat działań prowadzonych na rzecz młodzieży na szczeblu europejskim.

______

(1) Rezolucja Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zgromadzonych w Radzie w sprawie wychodzenia naprzeciw obawom młodych ludzi w Europie - wprowadzanie w życie Europejskiego paktu na rzecz młodzieży i wspieranie aktywnego obywatelstwa (Dz.U. C 292 z 24.11.2005, str. 5).

(2) http://ec.europa.eu/dgs/policy_advisers/publications/index_en.htm

(3) COM(2007) 63 wersja ostateczna.

(4) Rezolucja Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zgromadzonych w Radzie w sprawie realizacji wspólnych celów w zakresie uczestnictwa i informowania młodzieży w celu promowania wśród młodych ludzi aktywnego obywatelstwa europejskiego (Dz.U. C 297 z 7.12.2006, str. 6).

(5) Dz.U. L 327 z 24.11.2006, str. 30.

(6) Dz.U. L 285 z 16.10.2006, str. 47.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.