Wspólne stanowisko 2007/469/WPZiB dotyczące konferencji przeglądowej Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów (CWC) w 2008 r.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2007.176.39

Akt obowiązujący

Wersja od: 28 czerwca 2007 r.

WSPÓLNE STANOWISKO RADY 2007/469/WPZiB

z dnia 28 czerwca 2007 r.

dotyczące konferencji przeglądowej Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów (CWC) w 2008 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 15,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 29 kwietnia 1997 r. weszła w życie Konwencja o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów (CWC). Celem konwencji jest wyeliminowanie całej kategorii broni masowego rażenia przez wprowadzenie zakazu prowadzenia badań, produkcji, nabywania, składowania, zatrzymywania, przekazywania lub używania broni chemicznej przez państwa strony. Państwa strony muszą z kolei podjąć kroki konieczne do egzekwowania tego zakazu wobec osób (fizycznych lub prawnych) podlegających ich jurysdykcji.

(2) Unia Europejska uważa CWC za jeden z głównych elementów tworzących międzynarodowe ramy nierozprzestrzeniania i rozbrojenia oraz za wyjątkowy instrument służący rozbrojeniu i nierozprzestrzenianiu, którego nienaruszalność i ścisłe stosowanie muszą być w pełni zagwarantowane. Wszystkie państwa członkowskie UE są państwami stronami CWC.

(3) W dniach 28 kwietnia - 9 maja 2003 r. państwa strony Organizacji do spraw Zakazu Broni Chemicznej (OPCW) zebrały się w Hadze na pierwszej konferencji przeglądowej CWC. Pierwsza konferencja przeglądowa oceniła w szczególności proces niszczenia zadeklarowanych arsenałów. Uwzględniła przy tym postęp naukowy i techniczny, jaki zaszedł w tej dziedzinie od czasu sporządzenia konwencji. Poddała również przeglądowi i ponownej analizie postanowienia konwencji odnoszące się do weryfikacji w przemyśle chemicznym. Konferencja wypracowała wytyczne strategiczne do następnej fazy wykonywania CWC.

(4) W dniu 17 listopada 2003 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2003/805/WPZiB w sprawie upowszechnienia i wzmocnienia porozumień wielostronnych w dziedzinie nierozprzestrzeniania broni masowego rażenia oraz środków przenoszenia⁽¹⁾. Na mocy tego wspólnego stanowiska CWC została uznana za jedno z tych porozumień wielostronnych.

(5) W dniu 12 grudnia 2003 r. Rada Europejska przyjęła strategię UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia, w której potwierdzono przywiązanie UE do systemu traktatów wielostronnych i podkreślono, między innymi, zasadniczą rolę CWC i OPCW w tworzeniu świata wolnego od broni chemicznej.

(6) W dniu 28 kwietnia 2004 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych jednomyślnie przyjęła rezolucję nr 1540 (2004), w której rozprzestrzenianie broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia uznaje się za zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego. Wdrażanie postanowień tej rezolucji przyczynia się do wprowadzania w życie CWC.

(7) W dniu 22 listopada 2004 r. Rada przyjęła pierwsze wspólne działanie 2004/797/WPZiB w sprawie wsparcia działań OPCW w ramach wprowadzania w życie strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia⁽²⁾. Po tym wspólnym działaniu przyjęto w dniu 12 grudnia 2005 r. wspólne działanie 2005/913/WPZiB⁽³⁾, a następnie w dniu 19 marca 2007 r. - wspólne działanie 2007/185/WPZiB⁽⁴⁾.

(8) W dniu 6 grudnia 2006 r. Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęło przez konsens rezolucję w sprawie wprowadzania w życie Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów.

(9) Przed mającą się odbyć w dniach 7-18 kwietnia 2008 r. drugą konferencją przeglądową CWC wskazane jest określenie podejścia Unii Europejskiej, które będzie wytyczało kierunek państwom członkowskim UE podczas tej konferencji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WSPÓLNE STANOWISKO:

Artykuł  1

Celem Unii Europejskiej jest wzmocnienie Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów (CWC), zwłaszcza przez propagowanie przestrzegania CWC, w tym przez terminowe zniszczenie wszelkiej broni chemicznej, oraz przez wzmocnienie jej systemu weryfikacji i dążenie do jej powszechnego stosowania.

W związku z tym Unia Europejska dąży do osiągnięcia jak najlepszych rezultatów podczas drugiej konferencji przeglądowej w 2008 r.

Artykuł  2

Aby osiągnąć cel określony w art. 1, Unia Europejska:

a) przyczynia się do pełnego przeglądu funkcjonowania CWC na drugiej konferencji przeglądowej, w tym realizacji zobowiązań podjętych przez państwa strony w ramach Traktatu oraz do określenia dziedzin, w których należy dążyć do osiągnięcia dalszych postępów w przyszłości i środków temu służących;

b) pomaga osiągnąć porozumienie pozwalające na uzyskanie jak najlepszych rezultatów podczas drugiej konferencji przeglądowej na podstawie ram ustanowionych podczas pierwszej konferencji przeglądowej oraz promuje między innymi następujące istotne kwestie:

i) ponowne potwierdzenie wszechstronnego charakteru zakazu stosowania broni chemicznej, określonego w kryterium celu ogólnego, przez:

– ponowne potwierdzenie, że zakazy konwencji dotyczą wszelkich toksycznych substancji chemicznych, z wyjątkiem przypadków, gdy substancja taka stosowana jest w celach, których nie zakazuje konwencja, i pod warunkiem że ich rodzaje i ilości są zgodne z tymi celami i uwzględniają tym samym rozwój nauki i techniki od czasu pierwszej konferencji przeglądowej,

– podkreślenie przyjętych przez państwa członkowskie zobowiązań do stosowania kryterium celu ogólnego w krajowych przepisach wykonawczych i w praktyce administracyjnej ich egzekwowania,

– podkreślenie obowiązku deklarowania przez państwa strony środków używanych do opanowywania zamieszek;

ii) ponowne potwierdzenie obowiązku niszczenia broni chemicznej przez jej posiadaczy w terminach przewidzianych w CWC przez:

– przyjęcie z zadowoleniem postępu osiągniętego przez państwa posiadające i podjętych przez nie starań na rzecz dotrzymania terminów, z równoczesnym wezwaniem ich do zlikwidowania opóźnień w niszczeniu arsenałów,

– podkreślenie znaczenia systematycznej weryfikacji przez ciągłe inspekcje w miejscach niszczenia broni chemicznej,

– ocenę postępu w zakresie niszczenia broni chemicznej z uwzględnieniem między innymi wyników wizyty przedstawicieli Rady Wykonawczej zgodnie z decyzją 11. sesji konferencji państw stron,

– podkreślenie odpowiedzialności organów tworzących politykę za ocenę, w odpowiednim czasie, przestrzegania uzgodnionych terminów zniszczenia;

iii) dalsze zaostrzenie systemu weryfikacji w odniesieniu do działań, które nie są objęte zakazami konwencji, w celu zwiększenia zaufania do nierozprzestrzeniania broni chemicznej i w celu dalszego wspierania współpracy z przemysłem przez:

– stałe uświadamianie o zakazach konwencji za pośrednictwem podmiotów rządowych, przemysłowych, akademickich i organizacji pozarządowych,

– podkreślanie potrzeby zwiększenia liczby inspekcji w innych obiektach produkcji chemicznej i, w razie konieczności, poprawy skuteczności tego systemu przez przyznanie pierwszeństwa obiektom o największym znaczeniu z punktu widzenia konwencji oraz przez poprawę jakości deklaracji państw stron w sprawie innych obiektów produkcji chemicznej;

iv) wprowadzanie w życie postanowień konwencji dotyczących konsultacji, współpracy i ustalania faktów, w szczególności mechanizmu inspekcji na wezwanie, który w dalszym ciągu stanowi niezbędny i łatwo dostępny instrument oraz sprawne i użyteczne narzędzie systemu weryfikacji stosowanego przez OPCW, podkreślając prawa państw stron do wystąpienia o inspekcję na wezwanie bez uprzedniej konsultacji oraz zachęcając do stosowania tego mechanizmu w odpowiednich przypadkach jako rozwiązania rutynowego;

v) opracowanie zindywidualizowanych strategii upowszechniania CWC, zwłaszcza w odniesieniu do Bliskiego Wschodu, w tym również organizowanie w danych obszarach warsztatów regionalnych;

vi) stałe udoskonalanie krajowych środków wykonawczych oraz przypominanie, że pełna zgodność z art. VII jest istotnym czynnikiem stanowiącym o skuteczności systemu CWC obecnie i w przyszłości - w tym przez:

– oferowanie w razie potrzeby pomocy państwom stronom, czego przykładem są wspólne działania Unii Europejskiej; i

– zaostrzenie krajowej kontroli wywozu, koniecznej w celu zapobieżenia nabywaniu broni chemicznej;

vii) zagwarantowanie zdolności udzielania pomocy i ochrony przez OPCW;

viii) wspieranie współpracy międzynarodowej zgodnie z postanowieniami konwencji, w szczególności wnoszenie wkładu w działania OPCW zmierzające do budowania zdolności w państwach stronach rozwijających swój przemysł chemiczny i wymianę handlową;

ix) rozpoczęcie prac, których celem jest dopilnowanie, by po całkowitym zniszczeniu broni chemicznej OPCW zajmowała odpowiednia pozycję, by skupić się na swoich pozostałych działaniach, zwłaszcza na roli, jaką ma do odegrania w zakresie nierozprzestrzeniania;

x) wypełnianie zobowiązań wynikających z rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1540 (2004) i nr 1673 (2006), w szczególności - wezwania do praktycznej współpracy między OPCW a Komitetem Rezolucji 1540 ONZ i innymi forami, w celu wyeliminowania ryzyka związanego z nabywaniem i użyciem broni chemicznej do celów terrorystycznych, w tym ewentualnego dostępu terrorystów do materiałów, sprzętu oraz wiedzy, które mogą zostać wykorzystane do przygotowania i produkcji broni chemicznej;

xi) programy globalnego partnerstwa G8 mające na celu zapobieganie rozprzestrzenianiu broni i materiałów masowego rażenia przez wspieranie rozbrojenia oraz kontroli i bezpieczeństwa czułych materiałów, instalacji oraz wiedzy fachowej.

Artykuł  3

Działania podejmowane przez Unię Europejską do celów art. 2 obejmują:

a) uzgodnienie przez państwa członkowskie propozycji merytorycznych, które zostaną przedłożone w imieniu Unii Europejskiej do rozpatrzenia państwom stronom konwencji w fazie przygotowawczej i podczas drugiej konferencji przeglądowej;

b) w odpowiednich przypadkach podejmowanie działań przez Prezydencję zgodnie z art. 18 Traktatu o Unii Europejskiej:

i) z myślą o promowaniu powszechnego przystąpienia do CWC;

ii) w celu promowania skutecznego wykonywania CWC na szczeblu krajowym przez państwa strony;

iii) w celu wezwania państw stron do wspierania skutecznego i pełnego przeglądu CWC oraz udziału w nim, a tym samym - do ponownego zaangażowania się w wypełnianie tej podstawowej międzynarodowej normy zakazującej broni chemicznej;

iv) w celu wspierania wyżej wspomnianych wniosków, które Unia Europejska przedkłada do rozważenia państwom stronom, a które służą dalszemu wzmacnianiu CWC;

c) oświadczenia Unii Europejskiej składane przez Prezydencję w okresie poprzedzającym drugą konferencję przeglądową oraz w czasie jej trwania.

Artykuł  4

Niniejsze wspólne stanowisko staje się skuteczne z dniem jego przyjęcia.

Artykuł  5

Niniejsze wspólne stanowisko zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 28 czerwca 2007 r.

	W imieniu Rady
	S. GABRIEL
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 302 z 20.11.2003, str. 34.

⁽²⁾ Dz.U. L 349 z 25.11.2004, str. 63.

⁽³⁾ Dz.U. L 331 z 17.12.2005, str. 34.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 85 z 27.3.2007, str. 10.