Kolumbia-Wspólnota Europejska. Umowa w sprawie prekursorów i substancji chemicznych często wykorzystywanych do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych. Madryt.1995.12.18.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1995.324.11

Akt obowiązujący

Wersja od: 30 grudnia 1995 r.

UMOWA

między Wspólnotą Europejską i Republiką Kolumbii w sprawie prekursorów i substancji chemicznych często wykorzystywanych do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA,

dalej nazywana "Wspólnotą", z jednej strony oraz

REPUBLIKA KOLUMBII,

dalej nazywana "Kolumbią", z drugiej strony,

dalej nazywane "Umawiającymi się Stronami",

ZDECYDOWANE zapobiegać i zwalczać nielegalne wytwarzanie środków odurzających i substancji psychotropowych przez kontrolowanie dostaw prekursorów i substancji chemicznych często wykorzystywanych do tego typu celów;

PRZYJMUJĄC DO WIADOMOŚCI art. 12 Konwencji Narodów Zjednoczonych z 1988 r. o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi;

ZGADZAJĄC SIĘ z końcowym raportem Zespołu Zadaniowego ds. Działań w Dziedzinie Chemii (CATF), zatwierdzonym na szczycie gospodarczym Grupy G-7 w Londynie w dniu 15 lipca 1991 r., zalecającym wzmocnienie współpracy międzynarodowej przez zawieranie porozumień dwustronnych, w szczególności pomiędzy regionami i państwami biorącymi udział w wywozie, przywozie i tranzycie tych substancji chemicznych;

PRZEKONANE, że handel międzynarodowy stanowi szczególny czynnik ryzyka i jedynie postanowienia o współpracy pomiędzy zainteresowanymi regionami mogą zapobiec temu zagrożeniu, w szczególności przez powiązanie kontroli wywozu i przywozu;

POTWIERDZAJĄC swoje wzajemne zaangażowanie w sprawę ustanowienia mechanizmów pomocy i współpracy pomiędzy Kolumbią i Wspólnotą w celu zwalczania kierowania substancji kontrolowanych do wykorzystywania do niezgodnych z prawem celów, w zgodzie z kierunkami i działaniami będącymi przedmiotem decyzji podejmowanych na poziomie międzynarodowym;

UZNAJĄC, że te substancje chemiczne są także przede wszystkim szeroko wykorzystywane do celów zgodnych z prawem i nie może dojść do ograniczenia handlu międzynarodowego wskutek wprowadzenia nadmiernie restrykcyjnych procedur monitorowania;

PODJĘŁY DECYZJĘ o zawarciu niniejszego porozumienia w sprawie kontroli prekursorów i substancji chemicznych często wykorzystywanych do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych, przy czym do realizacji tego celu mianowały swoimi pełnomocnikami następujące osoby:

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA:

REPUBLIKA KOLUMBII:

KTÓRE, wymieniwszy listy uwierzytelniające dowodzące ich pełnych kompetencji, uznane za sporządzone w prawidłowej i właściwej formie,

ZAWARŁY NASTĘPUJĄCĄ UMOWĘ:

Artykuł  1

Zakres Umowy

1. Niniejsza Umowa ustanawia środki mające na celu wzmocnienie współpracy administracyjnej między Umawiającymi się Stronami w ramach zapobiegania kierowaniu do nielegalnych celów substancji często wykorzystywanych do nielegalnego wytwarzania środków odurzających i substancji psychotropowych, bez uszczerbku dla uznanych i legalnych interesów handlu i przemysłu.

2. W tym celu Umawiające się Strony pomagają sobie wzajemnie w sposób określony w niniejszej Umowie, w szczególności poprzez:

– monitorowanie prowadzonego między nimi handlu kontrolowanymi substancjami, w celu zapobiegania przekazywaniu ich do nielegalnych celów,

– udzielanie sobie wzajemnej pomocy administracyjnej zapewniającej prawidłowe stosowanie przepisów odpowiedniego prawodawstwa dotyczącego kontroli handlu substancjami.

3. Bez uszczerbku dla ewentualnych zmian, które mogą zostać przyjęte w ramach kompetencji Wspólnej Grupy Monitorującej, niniejsza Umowa dotyczy substancji chemicznych wymienionych w załączniku do Konwencji Narodów Zjednoczonych z 1988 r. o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi, z późniejszymi zmianami, dalej nazywanych "substancjami kontrolowanymi".

Artykuł  2

Monitorowanie handlu

1. Umawiające się Strony wzajemnie się konsultują i informują, z własnej inicjatywy, o wszelkich podejrzeniach kierowania substancji kontrolowanych do nielegalnej produkcji środków odurzających i substancji psychotropowych, w szczególności, gdy transport obejmuje niecodzienne ilości lub odbywa się w niecodziennych okolicznościach.

2. Jeżeli chodzi o substancje kontrolowane wymienione w załączniku A do niniejszej Umowy, właściwy władze Umawiającej się Strony wywozu równocześnie z wydaniem pozwolenia na wywóz i przed dokonaniem wysyłki towaru przekaże kopię pozwolenia na wywóz właściwym władzom Umawiającej się Strony przywozu. Szczegółowe informacje są dostarczane prze, gdy podmiot gospodarczy w kraju wywozu korzysta z otwartego, indywidualnego pozwolenia obejmującego wielokrotny wywóz.

3. Jeżeli chodzi o substancje kontrolowane wymienione w załączniku B do niniejszej Umowy, ich wywóz jest dozwolony tylko wtedy, gdy Umawiająca się Strona przywozu wyrazi na to uprzednio zgodę.

4. Umawiające się Strony zobowiązują się do wczesnego przekazywania sobie danych dotyczących skutków z przekazanych informacji lub ze środków wymaganych na mocy niniejszego artykułu.

5. Przy wdrażaniu wyżej wymienionych środków kontroli handlu należy w szczególności właściwie uwzględniać słuszne interesy handlowe. W szczególności w przypadkach omówionych w ustępie 3 odpowiedź Umawiającej się Strony przywozu musi zostać przekazana w ciągu 15 dni roboczych od otrzymania wiadomości od Umawiającej się Strony wywozu. Brak odpowiedzi w tym terminie należy uważać za przyznanie pozwolenia na przywóz. Informację o odmowie przyznania pozwolenia na przywóz należy przekazać w takim samym terminie na piśmie Umawiającej się Stronie wywozu, przy czym informacje te powinny być uzasadnione.

Artykuł  3

Zawieszenie wysyłki

1. Bez uszczerbku dla jakiegokolwiek ewentualnego zastosowania technicznych środków represyjnych, wysyłki towarów muszą zostać zawieszone, gdy w opinii jednej z Umawiających się Stron istnieją uzasadnione powody do przypuszczenia, że substancje kontrolowane mogą zostać skierowane do nielegalnej produkcji środków odurzających i substancji psychotropowych lub, gdy w przypadkach wskazanych w artykule 2 ustęp 3, Umawiająca się Strona przywozu zażąda takiego zawieszenia.

2. Umawiające się Strony współpracują przy dostarczaniu sobie wzajemnie wszelkich informacji związanych z przypuszczalnymi operacjami kierowania produktów do nielegalnych celów.

Artykuł  4

Wzajemna pomoc administracyjna

1. Umawiające się Strony są zobowiązane do przekazywania sobie wzajemnie, albo z własnej inicjatywy albo na wniosek, wszelkich informacji służących zapobieganiu kierowania substancji kontrolowanych do nielegalnej produkcji środków odurzających i substancji psychotropowych i do prowadzenia dochodzenia w sprawach podejrzenia o takie kierowanie. W razie potrzeby podejmują one odpowiednie środki ostrożności mające na celu zapobieżenie skierowaniu substancji do nielegalnych celów.

2. Wszelkie wnioski o przekazanie informacji lub o zastosowanie środków ostrożności wymagają jak najszybszej realizacji.

3. Wnioski o pomoc administracyjną muszą być realizowane zgodnie z prawodawstwem i innymi instrumentami prawnymi Umawiającej się Strony, do której taki wniosek został skierowany.

4. Urzędnicy Umawiającej się Strony mogą, za zgodą drugiej Umawiającej się Strony, być obecni podczas dochodzeń prowadzonych na terytorium tej ostatniej.

5. Umawiające się Strony są zobowiązane do udzielania sobie nawzajem pomocy mającej na celu ułatwienie dostarczenia dowodów.

6. Pomoc administracyjna udzielana na mocy niniejszego artykułu nie ma wpływu na zasady regulujące wzajemną pomoc prawną w sprawach karnych ani nie dotyczy informacji uzyskanych w ramach wykonywania kompetencji na wniosek organu władz sądowych, chyba że dany organ władz wyrazi odpowiednią zgodę.

7. Mogą być składane wnioski o przekazanie informacji dotyczących substancji chemicznych często wykorzystywanych do nielegalnej produkcji środków odurzających i substancji psychotropowych, nie objętych jednak zakresem niniejszej Umowy.

Artykuł  5

Wymiana informacji i poufność

1. Wszelkie informacje przekazywane w dowolnej formie na mocy niniejszej Umowy są natury poufnej lub zastrzeżonej, zależnie od zasad stosowanych przez każdą z Umawiających się Stron. Są one objęte obowiązkiem zachowania tajemnicy służbowej i znajdują się pod ochroną rozciągającą się na podobne informacje na mocy odpowiednich przepisów prawnych Umawiającej się Strony otrzymującej informacje oraz odpowiednich postanowień dotyczących organów władz wspólnotowych.

2. Wymiana danych osobowych jest możliwa jedynie wtedy, gdy otrzymująca je Umawiająca się Strona zobowiąże się do ich ochrony w co najmniej takim samym stopniu, jaki obowiązuje w tym przypadku na terytorium Umawiającej się Strony zobowiązanej do ich przekazania.

3. Uzyskane informacje mogą być wykorzystywane wyłącznie do celów niniejszej Umowy. Gdy jedna z Umawiających się Stron przedstawi wniosek o wykorzystywanie tych informacji do innych celów, zwróci się o uprzednią pisemną zgodę do organu władz, który przekazał informacje. Ponadto, takie wykorzystywanie podlega wszelkim ograniczeniom nałożonym przez ten organ.

4. Zapisy ustępu 3 nie będą stanowić przeszkody w wykorzystaniu informacji w dowolnym postępowaniu sądowym lub administracyjnym wszczętym później z tytułu naruszenia prawodawstwa dotyczącego kontroli substancji. Właściwy organ władz, który dostarczył te informacje, jest informowany o takim wykorzystaniu.

Artykuł  6

Wyjątki od obowiązku świadczenia pomocy

1. Umawiające się Strony mogą odmówić udzielenia pomocy w trybie przewidzianym w niniejszej Umowie, gdy mogłoby to:

a) naryszuć suwerenność Kolumbii lub Państwa Członkowskiego Wspólnoty;

b) naruszyć porządek publiczny, bezpieczeństwo lub inne podstawowe interesy, w szczególności w przypadkach, o których mowa w artykule 5 ustęp 2 lub

c) naruszyć tajemnicę przemysłową, handlową lub zawodową.

2. Jeżeli jedna z Umawiających się Stron zwróci się z wnioskiem o pomoc, której sama nie mogłaby zapewnić w całości lub w części na podobny wniosek, wskaże na istnienie tego typu sytuacji w swoim wniosku. Druga Umawiająca się Strona zadecyduje wtedy, w jakiej formie może odpowiedzieć na wniosek.

3. W razie odmowy udzielenia pomocy druga Umawiająca się Strona zostanie bezzwłocznie poinformowana o takiej decyzji i powodach uzasadniających jej podjęcie.

Artykuł  7

Współpraca techniczna i naukowa

Umawiające się Strony współpracują przy identyfikacji nowych metod kierowania substancji do nielegalnych celów oraz przy stosowaniu odpowiednich środków przeciwdziałających temu procederowi, włącznie ze współpracą techniczną mającą na celu wzmocnienie struktur administracyjnych i struktur ścigania w tej dziedzinie oraz popieraniem współpracy z handlem i przemysłem. Taka współpraca techniczna może w szczególności obejmować programy szkoleń i wymiany dla zainteresowanych urzędników oraz sprzęt niezbędny do realizacji niniejszej Umowy.

Artykuł  8

Środki wdrażania

1. Umawiające się Strony dołożą starań, aby realizować niniejsze porozumienie w sposób uwzględniający potrzebę jednolitego podejścia w prawodawstwie o kontroli substancji w całym regionie międzyamerykańskim.

2. Każda Umawiająca się Strona wyznaczy właściwy organ lub właściwe władze do koordynowania stosowania niniejszej Umowy. Władze te bezpośrednio komunikują się ze sobą do celów niniejszej Umowy.

3. Umawiające się Strony informują się wzajemnie o postanowieniach przyjmowanych w celu stosowania niniejszej Umowy.

Artykuł  9

Wspólna Grupa Monitorująca

1. Niniejszym ustanawia się Wspólną Grupę Monitorującą ds. kontroli prekursorów i substancji chemicznych, dalej nazywaną "Wspólną Grupą Monitorującą", w której reprezentowana jest każda Umawiająca się Strona niniejszej Umowy.

2. Wspólna Grupa Monitorująca działa za obopólnym porozumieniem. Zazwyczaj spotyka się raz w roku, przy czym data, miejsce i program są ustalane za porozumieniem Stron. W miarę możliwości posiedzenia te są organizowane równocześnie z posiedzeniami innych wspólnych komitetów czy wspólnych grup ustanowionych pomiędzy Wspólnotą i innymi państwami człon kowskimi Organizacji Państw Amerykańskich.

Za zgodą Umawiających się Stron mogą być zwoływane nadzwyczajne posiedzenia Wspólnej Grupy Monitorującej.

3. Wspólna Grupa Monitorująca przyjmuje własny regulamin wewnętrzny.

Artykuł  10

Rola Wspólnej Grupy Monitorującej

1. Wspólna Grupa Monitorująca zarządza niniejszą Umową i zapewnia jejo właściwe stosowanie. W tym celu:

– bada i opracowywuje niezbędne środki mające na celu zapewnienie prawidłowego funkcjonowania niniejszej Umowy,

– jest regularnie informowana przez Umawiające się Strony o ich doświadczeniach ze stoswania niniejszej Umowy,

– w przypadkach przewidzianych w ustępie 2 podejmuje decyzje,

– w przypadkach przewidzianych w ustępie 3 przedstawiać zalecenia,

– bada i rozwija środki pomocy technicznej, o których mowa w art. 7,

– bada i rozwija inne możliwe formy współpracy w sprawach związanych z prekursorami i substancjami chemicznymi.

2. Wspólna Grupa Monitorująca przyjmuje za obopólną zgodą decyzje o wprowadzeniu zmian do załączników A i B.

Decyzje te są realizowane przez Umawiające się Strony zgodnie z ich własnym prawodawstwem.

Jeżeli w ramach Wspólnej Grupy Monitorującej przedstawiciel Umawiającej się Strony przyjmie decyzję, której warunkiem jest zakończenie realizacji procedur niezbędnych do danego celu, decyzja wejdzie w życie, o ile nie zostanie podana data, w pierwszym dniu drugiego miesiąca od zawiadomienia o takim zakończeniu.

3. Wspólna Grupa Monitorująca zaleca Umawiającym się Stronom:

a) zmiany do niniejszej Umowy;

b) wszelkie inne środki wymagane przy stosowaniu niniejszej Umowy.

Artykuł  11

Inne umowy

1. Bez uszczerbku dla postanowień Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, postanowienia niniejszej Umowy zastępują postanowienia umów dwustronnych, które zostały zawarte między poszczególnymi lub kilkoma Państwami Członkowskimi Wspólnoty i Kolumbią o ile są one z nią niezgodne. Te umowy dwustronne nie naruszają postanowień Wspólnoty regulujących przekazywanie pomiędzy właściwymi organami władzy administracyjnej w obrębie Wspólnoty wszelkich informacji uzyskanych w sprawach objętych niniejszą Umową, które mogłyby przynieść korzyść Wspólnocie.

2. Umawiające się Strony będą także sobie wzajemnie notyfikować wszelkie podejmowane wraz z innymi państwami środki w zakresie kontroli substancji.

Artykuł  12

Wejście w życie

1. Niniejsza Umowa wchodzi w życie w pierwszym dniu drugiego miesiąca następującego po dniu złożenia ostatniego instrumentu ratyfikacji, akceptacji lub zatwierdzenia, zgodnie z zasadami stosowanymi przez każdą Umawiającą się Stronę.

2. Instrumenty, o których mowa w ustępie 1, są składane w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej, który pełni rolę depozytariusza.

3. Depozytariusz notyfikuje Umawiającym się Stronom datę złożenia instrumentów, o których mowa w ustępie 1, dla każdej Umawiającej się Strony oraz datę wejścia w życie niniejszej Umowy.

Artykuł  13

Okres obowiązywania i wypowiedzenie Umowy

1. Niniejsza Umowa zostaje zawarta na okres pięciu lat. O ile nie zostanie zarządzone inaczej, będzie ona automatycznie przedłużana o następne okresy tej samej długości.

2. Zmiany do niniejszej Umowy mogą być wprowadzane za obopólną zgodą Umawiających się Stron.

3. Każda z Umawiających się Stron może wycofać się z niniejszej Umowy, o ile przekaże drugiej Umawiającej się Stronie pisemne wypowiedzenie z wyprzedzeniem 12 miesięcy.

Artykuł  14

Autentyczność tekstów

Niniejsza Umowa sporządzona w językach angielskim, duńskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, holenderskim, niemieckim, portugalskim, szwedzkim i włoskim, w dwóch egzemplarzach w każdym z wymienionych języków, przy czym wszystkie teksty są na równi autentyczne, jest złożona w archiwach Sekretariatu Generalnego Rady Unii Europejskiej, który przekaże poświadczoną kopię tego dokumentu każdej Umawiającej się Stronie.

Hecho en Madrid, el dieciocho de diciembre de mil novecientos noventa y cinco.

Udfærdiget i Madrid den attende december nitten hundrede og femoghalvfems.

Geschehen zu Madrid am achtzehnten Dezember neunzehnhundertfünfundneunzig.

Έγινε στη Μαδρίτη, στις δεκαοκτώ Δεκεμβρίου χίλια εννιακόσια ενενήντα πέντε.

Done at Madrid on the eighteenth day of December in the year one thousand nine hundred and ninety-five.

Fait à Madrid, le dix-huit décembre mil neuf cent quatre-vingt-quinze.

Fatto a Madrid, addì diciotto dicembre millenovecentonovantacinque.

Gedaan te Madrid, de achttiende december negentienhonderd vijfennegentig.

Feito em Madrid, em dezoito de Dezembro de mil novecentos e noventa e cinco.

Tehty Madridissa kahdeksantenatoista päivänä joulukuuta vuonna tuhatyhdeksänsataayhdeksänkymmentäviisi.

Som skedde i Madrid den artonde december nittonhundranittiofem.

Por la Comunidad Europea

For Det Europæiske Fællesskab

Für die Europäische Gemeinschaft

Για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα

For the European Community

Pour la Communauté européenne

Per la Comunità europea

Voor de Europese Gemeenschap

Pela Comunidade Europeia

Euroopan yhteisön puolesta

För Europeiska gemenskapen

(podpis pominięto)

Por la República de Colombia

For Republikken Colombia

Für die Republik Kolumbien

Για τη Δημοκρατία Κολομβίας

For the Republic of Colombia

Pour la république de Colombie

Per la Repubblica di Colombia

Voor de Republiek Colombia

Pela República da Colômbia

Kolumbian tasavallan puolesta

För Republiken Colombia

(podpis pominięto)

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  A

Substancje podlegające środkom, o których mowa w artykule 2 ustęp 2

Keton metylowo-etylowy

Toluen

Nadmanganian potasu

Kwas siarkowy

Aceton

Eter etylowy

Kwas solny

Bezwodnik octowy

Kwas antranilowy

Kwas fenylooctowy

Piperydyna

ZAŁĄCZNIK  B

Substancje podlegające środkom, o których mowa w artykule 2 ustęp 3