Kodeks postępowania Unii Europejskiej w sprawie wywozu broni - Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 13 marca 2008 r. w sprawie Kodeksu postępowania Unii Europejskiej w sprawie wywozu broni - brak przyjęcia przez Radę wspólnego stanowiska i przekształcenia kodeksu w prawnie wiążący instrument.
Dz.U.UE.C.2009.66E.48
Akt nienormatywnyKodeks postępowania Unii Europejskiej w sprawie wywozu broni
P6_TA(2008)0101
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 13 marca 2008 r. w sprawie Kodeksu postępowania Unii Europejskiej w sprawie wywozu broni - brak przyjęcia przez Radę wspólnego stanowiska i przekształcenia kodeksu w prawnie wiążący instrument
(2009/C 66 E/08)
(Dz.U.UE C z dnia 20 marca 2009 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając art. 103 ust. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że w roku 2008 obchodzona będzie dziesiąta rocznicę istnienia Kodeksu postępowania Unii Europejskiej w sprawie wywozu broni ("kodeks"),
B. mając na uwadze, że ponad dwa lata temu, w dniu 30 czerwca 2005 r., Komitet Stałych Przedstawicieli (COREPER) osiągnął porozumienie na poziomie technicznym co do tekstu wspólnego stanowiska w wyniku gruntownego przeglądu Kodeksu postępowania Unii Europejskiej w sprawie wywozu broni w celu przekształcenia kodeksu w skuteczny instrument kontroli wywozu broni z terytorium UE i przez przedsiębiorstwa UE,
C. mając na uwadze, że dzięki przyjęciu powyższego wspólnego stanowiska kodeks stanie się dla wszystkich państw członkowskich prawnie wiążącym instrumentem kontroli wywozu broni,
D. mając na uwadze, że Parlament z ogromnym zadowoleniem odnosił się do tego wspólnego stanowiska przy wielu okazjach, między innymi w swojej rezolucji z dnia 18 stycznia 2007 r. w sprawie siódmego i ósmego rocznego sprawozdania Rady, sporządzonych zgodnie z klauzulą operacyjną nr 8 Kodeksu postępowania Unii Europejskiej w sprawie wywozu broni(1),
E. mając na uwadze, że od roku 2005 Radzie nie udało się jednak przyjąć wspomnianego wspólnego stanowiska na szczeblu politycznym,
F. mając na uwadze, że przyczyny tej sytuacji nie zostały nigdy oficjalnie wyjaśnione, lecz mają oczywisty związek z wolą niektórych państw członkowskich zniesienia obecnego zbrojeniowego embarga UE na wywóz broni do Chińskiej Republiki Ludowej,
G. mając na uwadze nowy naglący wymiar tej kwestii ze względu na następujący rozwój wypadków:
i) podpisanie traktatu lizbońskiego, który zobowiązuje UE do odgrywania odpowiedzialnej roli na arenie światowej;
ii) rozwój Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony (EPBiO), w ramach której rozmieszczanych jest coraz więcej zewnętrznych misji wojskowych i cywilnych UE, których pracownicy z UE mogą być narażeni na ataki z użyciem broni wcześniej dostarczonej przez państwa członkowskie,
iii) niedawne oświadczenia państw członkowskich wskazujące na gotowość zwiększenia wywozu broni jako środka wspierania interesów gospodarczych;
iv) szereg inicjatyw mających na celu harmonizację krajowych strategii politycznych w zakresie zamówień na broń oraz wewnątrzwspólnotowych dostaw i sprzedaży broni,
H. mając na uwadze, że pozytywne wysiłki COARM (grupa robocza Rady ds. broni) na rzecz dalszego udoskonalenia kodeksu i jego stosowania osłabiane są przez wywóz broni z państw członkowskich do krajów objętych konfliktem, niestabilnych lub nieprzestrzegających praw człowieka, a zatem w świetle kodeksu postępowania uważanych za "nieodpowiedzialne miejsca docelowe",
I. mając na uwadze, że brak woli politycznej, aby przekształcić kodeks we wspólne stanowisko pozostaje w sprzeczności z wiodącą rolą Unii Europejskiej i jej państw członkowskich w zakresie wspierania instrumentów prawnych mających na celu kontrolę całego publicznego i prywatnego wywozu broni na skalę międzynarodową, w szczególności traktatu o handlu bronią,
1. biorąc pod uwagę dziesiątą rocznicę kodeksu, ubolewa nad obecnym politycznym impasem w zakresie przyjęcia tego wspólnego stanowiska;
2. nalega, aby prezydencja słoweńska uczyniła z przyjęcia tego wspólnego stanowiska stały punkt obrad na każdym posiedzeniu Rady ds. Ogólnych dopóki sprawa ta nie zostanie rozstrzygnięta;
3. wzywa państwa członkowskie sprzeciwiające się prawnie wiążącemu kodeksowi postępowania do ponownego rozważenia stanowiska w tej sprawie;
4. wyraża przekonanie, że wkład UE w prace nad wiążącym na szczeblu międzynarodowym traktatem o handlu bronią zyska na wiarygodności, gdy tylko jej własny system kontroli broni stanie się prawnie wiążący;
5. wyraża również przekonanie, że wraz z przyjęciem wspólnego stanowiska należy jednocześnie podjąć działania mające na celu między innymi:
a) zapobieżenie nieodpowiedzialnemu wywozowi broni poprzez ścisłe stosowanie kryteriów kodeksu, zarówno w odniesieniu do przedsiębiorstw, jak i krajowych sił zbrojnych;
b) usprawnienie i stosowanie kontroli pośrednictwa, a także zapobieganie nielegalnemu handlowi bronią prowadzonemu drogą powietrzną i morską;
c) zapewnienie szybkiego dochodzenia w sprawie niedawnych zarzutów dotyczących domniemanych przypadków naruszania embarga na dostawy broni;
d) zapobieżenie wyprzedawaniu prywatnym pośrednikom, a następnie wywozowi broni zebranej w ramach operacji EPBiO i reformy sektora bezpieczeństwa oraz innych inicjatyw UE;
e) poprawę przejrzystości i jakości danych dostarczanych przez państwa członkowskie w ramach rocznego sprawozdania w sprawie kodeksu;
6. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz wszystkim rządom i parlamentom krajowym państw członkowskich.
______
(1) Dz.U. C 244 E z 18.10.2007, s. 210.