Kazachstan-Wspólnoty Europejskie. Umowa przejściowa dotycząca handlu i spraw związanych z handlem. Bruksela.1995.12.05.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1996.147.2

Akt utracił moc

Wersja od: 20 czerwca 1996 r.

UMOWA PRZEJŚCIOWA

dotycząca handlu i spraw związanych z handlem pomiędzy Wspólnotą Europejską, Europejską Wspólnotą Węgla i Stali oraz Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Republiką Kazachstanu, z drugiej strony

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA, EUROPEJSKA WSPÓLNOTA WĘGLA I STALI i EUROPEJSKA WSPÓLNOTA ENERGII ATOMOWEJ, zwane dalej "Wspólnotą",

z jednej strony,

oraz REPUBLIKA KAZACHSTANU,

z drugiej strony,

mając na uwadze, co następuje:

dnia 23 stycznia 1995 r. zostało podpisane Porozumienie o Partnerstwie i Współpracy (PPW) pomiędzy Wspólnotami Europejskimi i Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Kazachstanu, z drugiej strony;

celem Porozumienia o Partnerstwie i Współpracy jest wzmacnianie i poszerzanie wcześniej nawiązanych stosunków, w szczególności wynikających z umowy pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o handlu i współpracy handlowej i gospodarczej, podpisanej dnia 18 grudnia 1989 r.;

konieczne jest zapewnienie szybkiego rozwoju stosunków handlowych pomiędzy Stronami;

konieczne jest jak najszybsze wdrożenie, w drodze zawarcia Umowy Przejściowej, postanowień Porozumienia o Partnerstwie i Współpracy dotyczących handlu i spraw związanych z handlem;

wyżej wymienione postanowienia powinny odpowiednio, w sposób przejściowy, zastąpić postanowienia dotyczące handlu, zawarte w umowie o handlu i współpracy handlowej i gospodarczej;

konieczne jest zapewnienie, aby w oczekiwaniu na wejście w życie Porozumienia o Partnerstwie i Współpracy oraz na ustanowienie Rady Współpracy, Wspólny Komitet ustanowiony na mocy umowy o handlu i współpracy handlowej i gospodarczej mógł wykonywać uprawnienia przyznane Radzie Współpracy na mocy Porozumienia o Partnerstwie i Współpracy;

uprawnienia te są niezbędne do realizacji Umowy Przejściowej,

POSTANOWIŁY zawrzeć niniejszą umowę i w tym celu wyznaczyły jako swoich pełnomocników:

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA:

Francisco Javiera ELORZA CAVENGTA

Stałego Przedstawiciela Królestwa Hiszpanii,

Przewodniczącego Komitetu Stałych Przedstawicieli,

EUROPEJSKA WSPÓLNOTA WĘGLA I STALI:

EUROPEJSKA WSPÓLNOTA ENERGII ATOMOWEJ:

Günthera BURGHARDTA

Dyrektora Generalnego Dyrekcji Generalnej ds. Zewnętrznych Stosunków Politycznych Komisji Wspólnot Europejskich

REPUBLIKA KAZACHSTANU:

Aoueskhana KIRBASOWA

Ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego,

Przewodniczącego Misji Republiki Kazachstanu w Unii Europejskiej

KTÓRZY, wymieniwszy pełnomocnictwa uznane za należyte i sporządzone we właściwej formie,

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:

TYTUŁ  I

ZASADY OGÓLNE

(PPW z Kazachstanem: tytuł I)

Artykuł  1

(PPW z Kazachstanem: artykuł 2)

Polityka wewnętrzna i zewnętrzna Stron jest oparta na poszanowaniu demokracji, zasad prawa międzynarodowego i praw człowieka określonych w szczególności w Karcie Narodów Zjednoczonych, w Akcie Końcowym z Helsinek oraz w Paryskiej Karcie Nowej Europy, jak też zasad gospodarki rynkowej, włącznie z zasadami ogłoszonymi w dokumentach Konferencji KBWE w Bonn, stanowiących zasadniczy element partnerstwa i niniejszej umowy.

TYTUŁ  II

WYMIANA TOWAROWA

(PPW z Kazachstanem: tytuł III)

Artykuł  2

(PPW z Kazachstanem: artykuł 8)

1. Strony przyznają sobie nawzajem klauzulę najwyższego uprzywilejowania we wszystkich dziedzinach związanych z:

– cłami i opłatami stosowane w przywozie i wywozie, włącznie z metodami pobierania takich ceł i opłat,

– postanowieniami odnoszącymi się do odpraw celnych, tranzytu, magazynów i przeładunku,

– podatkami i innymi wewnętrznymi opłatami wszelkiego rodzaju nakładanymi bezpośrednio lub pośrednio na towary przywożone,

– metodami płatności i przekazywaniem takich płatności związanych z wymianą towarową,

– zasadami dotyczącymi sprzedaży, zakupu, transportu, dystrybucji i wykorzystywania towarów na rynku krajowym.

2. Postanowienia ust. 1 nie dotyczą:

a) przywilejów przyznawanych w celu stworzenia unii celnej lub obszaru wolnego handlu bądź będących konsekwencją stworzenia takiej unii lub obszaru;

b) przywilejów przyznawanych określonym krajom zgodnie z Układem Ogólnym w sprawie Taryf Celnych i Handlu (GATT) oraz z innymi porozumieniami międzynarodowymi na rzecz krajów rozwijających się;

c) przywilejów przyznawanych krajom sąsiednim w celu ułatwienia ruchu transgranicznego.

3. W okresie przejściowym, kończącym się we wcześniejszym z następujących terminów: w dniu przystąpienia Republiki Kazachstanu do GATT lub 31 grudnia 1998 r., postanowienia ust. 1 nie będą obowiązywać w stosunku do przywilejów określonych w załączniku I, przyznawanych przez Republikę Kazachstanu pozostałym państwom powstałym po rozpadzie ZSRR.

Artykuł  3

(PPW z Kazachstanem: artykuł 9)

1. Strony wspólnie ustalają, że zasada swobodnego tranzytu jest warunkiem niezbędnym do osiągnięcia celów niniejszej umowy.

W związku z tym każda ze Stron zapewni nieograniczony tranzyt przez swoje terytorium towarów pochodzących z obszaru celnego drugiej Strony lub przeznaczonych dla obszaru celnego drugiej Strony.

2. Pomiędzy obiema Stronami obowiązują zasady opisane w art. V, ust. 2, 3, 4 i 5 GATT.

3. Zasady określone w niniejszym artykule nie mają wpływu na jakiekolwiek specjalne zasady dotyczące określonych sektorów, w szczególności takich jak transport, ani na produkty uzgodnione pomiędzy Stronami.

Artykuł  4

(PPW z Kazachstanem: artykuł 10)

Bez uszczerbku dla praw i obowiązków wynikających z wiążących dla obu Stron konwencji międzynarodowych o tymczasowym przyjęciu towarów, każda z nich przyznaje ponadto drugiej Stronie zwolnienie z opłat i należności celnych przywozowych od towarów przyjmowanych tymczasowo w sytuacjach i zgodnie z procedurami określonymi w dowolnej innej międzynarodowej wiążącej daną stronę konwencji w tej sprawie, zgodnie z prawodawstwem tej ostatniej Strony. Konieczne jest uwzględnienie warunków, na których dana Strona przyjęła na siebie zobowiązania wynikające z takiej konwencji.

Artykuł  5

(PPW z Kazachstanem: artykuł 11)

1. Towary pochodzące z Republiki Kazachstanu są przywożone na teren Wspólnoty bez ograniczeń ilościowych, bez uszczerbku dla postanowień art. 7, 10 i 11 niniejszej umowy oraz postanowień art. 77, 81, 244, 249 i 280 Aktu Przystąpienia Hiszpanii i Portugalii do Wspólnoty Europejskiej.

2. Towary pochodzące ze Wspólnoty są przywożone do Republiki Kazachstanu bez ograniczeń ilościowych i środków o skutku równoważnym, bez uszczerbku dla postanowień art. 7, 10 i 11 niniejszej umowy.

Artykuł  6

(PPW z Kazachstanem: artykuł 12)

Handel towarami pomiędzy Stronami będzie prowadzony według cen rynkowych.

Artykuł  7

(PPW z Kazachstanem: artykuł 13)

1. W wypadku gdy jakikolwiek produkt jest przywożony na terytorium jednej ze stron w takich zwiększonych ilościach i na warunkach, które wyrządzają lub zagrażają wyrządzeniem szkody producentom krajowym produktów podobnych lub bezpośrednio konkurencyjnych, zainteresowana Strona - Wspólnota lub Republika Kazachstanu - może zastosować odpowiednie środki w zgodzie z poniższymi procedurami i warunkami.

2. Przed podjęciem jakichkolwiek środków lub w przypadkach, których dotyczy ust. 4, jak najszybciej po ich wystąpieniu, Wspólnota lub Republika Kazachstanu, zależnie od sytuacji, przekaże Wspólnemu Komitetowi, o którym mowa w art. 17, wszelkie istotne informacje, dążąc do znalezienia rozwiązania możliwego do zaakceptowania przez obie Strony, zgodnie z postanowieniami tytułu IV.

3. Jeżeli w wyniku konsultacji Strony w ciągu 30 dni od skierowania sprawy do Wspólnego Komitetu nie osiągną porozumienia w sprawie działań pozwalających na uniknięcie danej sytuacji, wówczas Strona, która przedstawiła wniosek o konsultacje, będzie mogła ograniczyć przywóz danych produktów w ilościach i na okres niezbędny do zapobieżenia lub naprawienia szkody lub podjąć inne, właściwe środki.

4. W krytycznych okolicznościach, gdy opóźnienie mogłoby spowodować trudną do naprawienia szkodę, Strony mogą podjąć środki przed konsultacjami, pod warunkiem zaproponowania konsultacji natychmiast po podjęciu tego typu działań.

5. Przy dokonywaniu wyboru środków objętych postanowieniami niniejszego artykułu Strony przyznają pierwszeństwo tym, które w najmniejszym stopniu zakłócą realizację celów niniejszej umowy.

6. Żadne z postanowień niniejszego artykułu nie przeszkodzi ani w żaden sposób nie wpłynie na zastosowanie przez dowolną ze Stron środków antydumpingowych lub wyrównawczych zgodnie z art. VI GATT, umową o wdrożeniu art. VI GATT, umową o interpretacji i stosowaniu art. VI, XVI i XXIII GATT lub powiązanymi wewnętrznymi przepisami prawnymi.

Artykuł  8

(PPW z Kazachstanem: artykuł 14)

Strony zobowiązują się do rozważenia rozwinięcia zawartych w niniejszej umowie postanowień o handlu towarowym pomiędzy nimi, w miarę jak będą na to pozwalać okoliczności, w tym sytuacja powstała po przystąpieniu Republiki Kazachstanu do GATT. Wspólny Komitet może przedstawić Stronom zalecenia dotyczące takiego rozwinięcia postanowień, które mogą zostać wprowadzone w życie - o ile zostaną zaakceptowane - na mocy umowy pomiędzy Stronami, zgodnie z procedurami obowiązującymi odpowiednio dla Stron.

Artykuł  9

(PPW z Kazachstanem: artykuł 15)

Niniejsza umowa nie wyklucza wprowadzania zakazów ani ograniczeń w przywozie, wywozie lub tranzycie towarów, uzasadnionych z punktu widzenia moralności publicznej, polityki publicznej lub bezpieczeństwa publicznego; ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt lub roślin; ochrony skarbów narodowych o wartości artystycznej, historycznej lub archeologicznej, bądź też ochrony własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej lub przepisów dotyczących złota i srebra. Takie zakazy lub ograniczenia nie będą jednak stanowić środka służącego arbitralnej dyskryminacji ani ukrytych ograniczeń w handlu pomiędzy Stronami.

Artykuł  10

(PPW z Kazachstanem: artykuł 16)

Niniejszy tytuł nie dotyczy handlu wyrobami włókienniczymi podlegającego działom od 50 do 63 Nomenklatury Scalonej. Handel tymi produktami będzie podlegać oddzielnej umowie parafowanej dnia 15 października 1993 r., stosowanej tymczasowo od dnia 1 stycznia 1993 r.

Artykuł  11

(PPW z Kazachstanem: artykuł 17)

1. Handel produktami objętymi Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Węgla i Stali podlega postanowieniom niniejszego tytułu, z wyjątkiem art. 5, oraz postanowieniom umowy o ilościowych regulacjach dotyczących wymiany produktów stalowych EWWiS od chwili jej wejścia w życie.

2. Zostanie ustanowiona grupa kontaktowa ds. węgla i stali, w której skład wejdą przedstawiciele Wspólnoty, z jednej strony, i Republiki Kazachstanu, z drugiej strony.

Grupa kontaktowa będzie zajmować się regularną wymianą interesujących dla Stron informacji we wszelkich sprawach związanych z węglem i stalą.

Artykuł  12

(PPW z Kazachstanem: artykuł 18)

Handel materiałami rozszczepialnymi będzie podlegać postanowieniom szczegółowej umowy w tej sprawie, która zostanie zawarta pomiędzy Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Republiką Kazachstanu.

TYTUŁ  III

PŁATNOŚCI, KONKURENCJA I INNE POSTANOWIENIA GOSPODARCZE

(PPW z Kazachstanem: tytuł IV)

Artykuł  13

(PPW z Kazachstanem: artykuł 41)

Strony zobowiązują się zezwolić na dokonywanie, we w pełni wymienialnej walucie, wszelkich płatności na bieżący rachunek bilansu płatniczego pomiędzy mieszkańcami Wspólnoty i Republiki Kazachstanu, związanych z przepływem towarów, dokonywanych zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy.

Artykuł  14

Strony wyrażają zgodę na kontrolę sposobów stosowania wzajemnych przepisów prawnych dotyczących konkurencji w przypadkach, w których przepisy te mają wpływ na handel między nimi.

Artykuł  15

(PPW z Kazachstanem: artykuł 42)

Zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu i załącznika II, Republika Kazachstanu będzie kontynuować rozwijanie ochrony praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej w celu zapewnienia do końca piątego roku od daty wejścia w życie niniejszej umowy poziomu ochrony podobnego do tego, który zapewniany jest we Wspólnocie na mocy aktów wspólnotowych - w szczególności tych, o których mowa w załączniku II - włącznie z porównywalnymi środkami egzekwowania takich praw.

Artykuł  16

Wzajemna pomoc w sprawach celnych udzielana przez organy władzy administracyjnej będzie przebiegać w sposób zgodny z protokołem załączonym do niniejszej umowy.

TYTUŁ  IV

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE, OGÓLNE I KOŃCOWE

(PPW z Kazachstanem: tytuł IX)

Artykuł  17

Wspólny Komitet ustanowiony na mocy umowy pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o handlu i współpracy handlowej i gospodarczej, podpisanej dnia 18 grudnia 1989 r., będzie wykonywać obowiązki przypisane mu na mocy niniejszej umowy do momentu ustanowienia Rady Współpracy przewidzianej w art. 76 Porozumienia o Partnerstwie i Współpracy.

Artykuł  18

Wspólny Komitet może, do celów służących osiągnięciu celów niniejszej umowy, wydawać zalecenia w sprawach w niej przewidzianych.

Będzie on sporządzać swoje zalecenia za porozumieniem obu Stron.

Artykuł  19

(PPW z Kazachstanem: artykuł 80)

Podczas badania jakiejkolwiek wynikającej z niniejszej umowy kwestii związanej z jakimkolwiek postanowieniem odnoszącym się do któregokolwiek z artykułów GATT Wspólny Komitet weźmie pod uwagę w jak największym stopniu interpretację, która zasadniczo jest stosowana w odniesieniu do danego artykułu GATT przez Umawiające się Strony GATT.

Artykuł  20

(PPW z Kazachstanem: artykuł 84)

1. W zakresie objętym niniejszą umową każda ze Stron zobowiązuje się do zapewnienia osobom fizycznym i prawnym drugiej Strony wolnego od dyskryminacji w stosunku do własnych obywateli danej strony dostępu do właściwych sądów i organów administracyjnych Stron w celu obrony praw osobistych i majątkowych takich osób, w tym praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej.

2. W granicach swoich uprawnień Strony:

– będą zachęcać do podjęcia postępowania arbitrażowego w celu rozstrzygania sporów powstałych w związku z transakcjami handlowymi i transakcjami związanymi ze współpracą, zawieranymi przez podmioty gospodarcze Wspólnoty i Republiki Kazachstanu,

– wspólnie ustalają, że gdy spór zostanie przekazany do arbitrażu, każda ze stron sporu będzie mogła, o ile regulamin instytucji arbitrażowej wybranej przez strony nie będzie stanowić inaczej, wybrać swojego własnego arbitra, niezależnie od jego narodowości, oraz że trzeci arbiter przewodniczący postępowaniu lub arbiter jednoosobowy może być obywatelem państwa trzeciego,

– będą zalecać swoim podmiotom gospodarczym wybranie, w drodze wzajemnego porozumienia, prawa właściwego dla zawieranych przez nich umów,

– będą zachęcać do odwoływania się do regulaminu arbitrażu opracowanego przez Komisję Międzynarodowego Prawa Handlowego Organizacji Narodów Zjednoczonych (Uncitral) oraz do arbitrażu prowadzonego przez ośrodek w państwie, które podpisało Konwencję o uznawaniu i wykonywaniu międzynarodowych orzeczeń arbitrażowych sporządzoną w Nowym Jorku dnia 10 czerwca 1958 r.

Artykuł  21

(PPW z Kazachstanem: artykuł 85)

Żadne z postanowień niniejszej umowy nie stanowi przeszkody uniemożliwiającej Stronie podjęcie jakichkolwiek środków:

a) które uważa za niezbędne w celu zapobieżenia ujawnieniu informacji sprzecznych z jej podstawowym interesem bezpieczeństwa;

b) które są związane z produkcją lub handlem bronią, amunicją lub sprzętem wojennym lub z pracami badawczorozwojowymi lub produkcją niezbędnymi do celów obronnych, pod warunkiem że środki takie nie będą pogarszać warunków konkurencji dotyczącej produktów nieprzeznaczonych do ściśle wojskowych celów;

c) które uzna za niezbędne dla zachowania własnego bezpieczeństwa w przypadku poważnych napięć wewnętrznych niekorzystnie wpływających na przestrzeganie prawa i porządku, w czasie wojny lub poważnych napięć międzynarodowych stwarzających zagrożenie wojną, lub w celu wykonywania zobowiązań, które Strona taka przyjęła na siebie w ramach dążeń do zachowania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego;

d) które uważa za niezbędne do wykonania jej obowiązków i zobowiązań międzynarodowych w dziedzinie kontroli towarów i technologii przemysłowych podwójnego zastosowania.

Artykuł  22

(PPW z Kazachstanem: artykuł 86)

1. W dziedzinach objętych niniejszą umową oraz bez uszczerbku dla jakichkolwiek szczególnych postanowień wymienionych w jej treści:

– ustalenia stosowane przez Republikę Kazachstanu wobec Wspólnoty nie doprowadzą do jakiejkolwiek dyskryminacji pomiędzy Państwami Członkowskimi, ich obywatelami i ich spółkami lub firmami,

– ustalenia stosowane przez Wspólnotę wobec Republiki Kazachstanu nie doprowadzą do jakiejkolwiek dyskryminacji pomiędzy obywatelami Kazachstanu lub ich spółkami lub firmami.

2. Postanowienia ust. 1 nie naruszają prawa Stron do stosowania odpowiednich postanowień ich ustawodawstwa fiskalnego w stosunku do podatników, którzy nie znajdują się w tej samej sytuacji pod względem miejsca zamieszkania.

Artykuł  23

(PPW z Kazachstanem: artykuł 87)

1. Każda ze Stron może przekazać do rozstrzygnięcia przez Wspólny Komitet dowolny spór związany ze stosowaniem lub interpretacją niniejszej umowy.

2. Wspólny Komitet może rozstrzygnąć spór przez wydanie odpowiedniego zalecenia.

3. W wypadku niemożności rozstrzygnięcia sporu zgodnie ust. 2, każda ze Stron może zawiadomić drugą Stronę o wyznaczeniu arbitra, przy czym druga Strona musi wówczas wyznaczyć drugiego arbitra w ciągu dwóch miesięcy. Do celów związanych ze stosowaniem tej procedury Wspólnota i Państwa Członkowskie będą uważani za jedną stronę sporu.

Trzeci arbiter zostanie wyznaczony przez Wspólny Komitet.

Zalecenia arbitrów będą przyjmowane większością głosów. Nie będą one wiążące dla Stron.

Artykuł  24

(PPW z Kazachstanem: artykuł 88)

Strony wyrażają zgodę na bezzwłoczne przystąpienie do konsultacji za pośrednictwem odpowiednich kanałów informacyjnych na wniosek drugiej Strony, w celu omówienia wszelkich spraw związanych z interpretacją lub wprowadzaniem w życie niniejszej umowy oraz wszelkich innych istotnych aspektów stosunków pomiędzy Stronami.

Postanowienia niniejszego artykułu w żaden sposób nie wpływają i nie naruszają art. 7, 23 i 28.

Artykuł  25

(PPW z Kazachstanem: artykuł 89)

Republika Kazachstanu nie może być w żadnym wypadku traktowana na podstawie niniejszych postanowień w sposób bardziej uprzywilejowany niż sposób, w jaki traktują się wzajemnie Państwa Członkowskie.

Artykuł  26

(PPW z Kazachstanem: artykuł 91)

W zakresie, w jakim sprawy ujęte w niniejszej umowie są przedmiotem Traktatu Karty Energetycznej i załączonych do niego protokołów, po wejściu w życie niniejszej umowy Traktat ten wraz z protokołami stosuje się w odniesieniu do takich spraw wyłącznie w zakresie, w jakim przewidzianym przez jego treść.

Artykuł  27

1. Niniejsza umowa obowiązuje do chwili wejścia w życie Porozumienia o Partnerstwie i Współpracy podpisanego dnia 23 stycznia 1995 r.

2. Każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszą umowę przez przekazanie odpowiedniego zawiadomienia drugiej Stronie. Niniejsza umowa utraci moc po sześciu miesiącach od daty takiego zawiadomienia.

Artykuł  28

(PPW z Kazachstanem: artykuł 94)

1. Strony podejmą wszelkie ogólne lub szczególne środki wymagane do wypełnienia przez nie zobowiązań wynikających z niniejszej umowy. Dopilnują osiągnięcia wyznaczonych w niej celów.

2. W wypadku uznania przez jedną ze Stron, że druga Strona nie wypełniła zobowiązania wynikającego z niniejszej umowy, może ona podjąć właściwe środki. Jednak zanim to zrobi, z wyjątkiem przypadków szczególnie pilnych, przekaże Wspólnemu Komitetowi wszelkie istotne informacje wymagane do szczegółowego zbadania sytuacji w ramach dążenia do znalezienia rozwiązania możliwego do przyjęcia przez Strony.

Przy wyborze tych środków należy przyznać pierwszeństwo tym, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie niniejszej umowy. Na wniosek drugiej Strony środki te należy natychmiast zgłosić Wspólnemu Komitetowi.

Artykuł  29

Załączniki I i II oraz protokół stanowią integralną część niniejszej umowy.

Artykuł  30

(PPW z Kazachstanem: artykuł 96)

Niniejsza umowa ma zastosowanie, z jednej strony, do terytoriów, których dotyczą Traktaty ustanawiające Wspólnotę Europejską, Europejską Wspólnotę Węgla i Stali oraz Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, na warunkach określonych w tych traktatach, a z drugiej strony do terytorium Republiki Kazachstanu.

Artykuł  31

(PPW z Kazachstanem: artykuł 97)

Depozytariuszem niniejszej umowy jest Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej.

Artykuł  32

(PPW z Kazachstanem: artykuł 98)

Niniejszy oryginał umowy, którego egzemplarze w językach duńskim, holenderskim, angielskim, fińskim, francuskim, niemieckim, greckim, włoskim, portugalskim, hiszpańskim, szwedzkim i kazachskim są jednakowo autentyczne, zostanie złożony u Sekretarza Generalnego Rady Unii Europejskiej.

Artykuł  33

(PPW z Kazachstanem: artykuł 99)

Niniejsza umowa zostanie zatwierdzona przez Strony zgodnie z ich własnymi procedurami.

Niniejsza umowa wchodzi w życie w pierwszym dniu drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym strony zawiadomią się wzajemnie o zakończeniu realizacji procedur, o których mowa w ustępie pierwszym.

Z chwilą wejścia umowy w życie, w zakresie dotyczącym stosunków pomiędzy Republiką Kazachstanu i Wspólnotą, niniejsza umowa zastąpi art. 2, art. 3 z wyjątkiem jego tiret czwartego oraz art. od 4 do 16 umowy pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o handlu i współpracy handlowej i gospodarczej, podpisanej dnia 18 grudnia 1989 r.

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Orientacyjna lista przywilejów przyznanych przez Republikę Kazachstanu Niepodległym Państwom zgodnie z art. 2 ust. 3.

1. Armenia, Białoruś, Estonia, Gruzja, Litwa, Mołdawia, Ukraina, Turkmenistan, Rosja:

nie nakłada sięnależności celnych przywozowych;

nie nakłada się nalezności celnych wywozowych w wypadku towarów dostarczanych na mocy umów rozliczeniowych i międzypaństwowych, w ilościach nieprzekraczających ilości podanych w tych umowach;

nie stosuje się podatku VAT w przywozie i wywozie;

nie stosuje się podatku akcyzowego w wywozie.

Wszystkie Niepodległe Państwa:

istnieją otwarte kontyngenty wywozowe na dostawy produktów podlegających rocznym umowom o międzypaństwowym handlu i współpracy na takich samych warunkach jakie stosuje się do dostaw na potrzeby państwa.

2. Armenia, Białoruś, Estonia, Gruzja, Litwa, Mołdawia, Turkmenistan:

płatności mogły być dokonywane w rublach.

Rosja:

płatności mogły być dokonywane w rublach lub tengach.

Wszystkie Niepodległe Państwa:

specjalny system operacji niekomercyjnych, włącznie z płatnościami wynikającymi z tych operacji.

3. Wszystkie Niepodległe Państwa:

specjalny system płatności bieżących.

4. Wszystkie Niepodległe Państwa:

specjalny system cen w handlu niektórymi surowcami i półproduktami.

5. Wszystkie Niepodległe Państwa:

specjalne warunki tranzytu

6. Wszystkie Niepodległe Państwa:

specjalne warunki procedur celnych.

ZAŁĄCZNIK  II

Akty wspólnotowe dotyczące praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, o których mowa w art. 15

1. Akty wspólnotowe, o których mowa w art. 15:

– pierwsza dyrektywa Rady 89/104/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. mająca na celu zbliżenie ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do znaków towarowych,

– dyrektywa Rady 87/54/EWG z dnia 16 grudnia 1986 r. w sprawie ochrony prawnej topografii produktów półprzewodnikowych,

– dyrektywa Rady 91/250/EWG z dnia 14 maja 1991 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych,

– rozporządzenie Rady (EWG) nr 1768/92 z dnia 18 czerwca 1992 r. dotyczące stworzenia dodatkowego świadectwa ochronnego dla produktów leczniczych,

– rozporządzenie Rady (EWG) nr 2081/92 z dnia 14 lipca 1992 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia dla produktów rolnych i środków spożywczych,

– dyrektywa Rady 93/83/EWG z dnia 27 września 1993 r. w sprawie koordynacji niektórych zasad dotyczących praw autorskiego oraz praw pokrewnych stosowanych w odniesieniu do przekazu satelitarnego oraz retransmisji drogą kablową,

– dyrektywa Rady 93/98/EWG z dnia 29 października 1993 r. w sprawie harmonizacji czasu ochrony prawa autorskiego i niektórych praw pokrewnych,

– dyrektywa Rady 92/100/EWG z dnia 19 listopada 1992 r. w sprawie prawa najmu i użyczenia oraz niektórych praw pokrewnych prawu autorskiemu w zakresie własności intelektualnej.

2. W razie zaistnienia niekorzystnie wpływających na warunki handlu problemów w dziedzinie własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, do której to dziedziny odnoszą się powyższe akty wspólnotowe, na wniosek Wspólnoty lub Republiki Kazachstanu zostaną podjęte pilne konsultacje mające na celu uzyskanie rozwiązań zadowalających obie Strony.

PROTOKÓŁ 

o wzajemnej pomocy pomiędzy organami administracyjnymi w sprawach celnych.

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego protokołu:

a) "ustawodawstwo celne" oznacza przepisy obowiązujące na terytoriach Stron, regulujące przywóz, wywóz, tranzyt towarów oraz ich poddawanie wszelkim procedurom celnym, w tym środki zakazowe, ograniczające i kontrolne, przyjęte przez Strony;

b) "cła" oznaczają wszelkie opłaty i podatki oraz wszelkie inne płatności nakładane i pobierane na terytoriach Stron w ramach stosowania przepisów prawa celnego, jednak bez opłat ograniczonych do przybliżonej kwoty kosztów świadczonych usług;

c) "organ wnioskujący" oznacza właściwy organ administracyjny, który został wyznaczony przez Stronę do celu złożenia wniosku o pomoc w sprawach celnych, składający taki wniosek;

d) "organ przyjmujący wniosek" oznacza właściwy organ administracyjnej, który został wyznaczony przez Stronę do celu przyjęcia wniosku o pomoc w sprawach celnych, przyjmujący taki wniosek;

e) "naruszenie" oznacza każde naruszenie przepisów prawa celnego oraz każdą próbę naruszenia tego ustawodawstwa.

Artykuł  2

Zakres protokołu

1. Strony udzielają sobie wzajemnie pomocy, w ramach swoich kompetencji, w sposób i na warunkach określonych w niniejszym protokole, w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego, w szczególności przez zapobieganie, wykrywanie i prowadzenie dochodzeń w sprawach naruszeńtych przepisów.

2. Pomoc w sprawach celnych przewidziana w niniejszym protokole dotyczy wszystkich organów administracyjnych Stron, mających uprawnienia do stosowania niniejszego protokołu. Nie ma ona wpływu na zasady regulujące wzajemną pomoc w sprawach kryminalnych. Nie obejmuje także informacji uzyskanych na mocy uprawnień wykonywanych na wniosek organu władz sądowych, chyba że zainteresowane organy uzgodnią inaczej.

Artykuł  3

Pomoc na wniosek

1. Na wniosek organu wnioskującego organ przyjmujący wniosek przekaże mu wszelkie istotne informacje, które umożliwią mu zapewnienie prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego, włącznie z informacjami dotyczącymi zgłoszonych lub planowanych operacji naruszających lub mogących naruszyć te przepisy.

2. Na wniosek organu wnioskującego organ przyjmujący wniosek poinformuje go, czy towary wywożone z terytorium jednej Strony zostały właściwie przywiezione na terytorium drugiej Strony, wyszczególniając w razie potrzeby procedurę celną stosowaną w odniesieniu do towarów.

3. Na wniosek organu wnioskującego organ przyjmujący wniosek podejmie środki niezbędne do zapewnienia prowadzenia obserwacji:

a) osób fizycznych i prawnych, w wypadku których istnieją uzasadnione powody do przypuszczeń, że naruszają one lub naruszyły ustawodawstwo celne;

b) miejsc, w których zgromadzono zapasy towarów w taki sposób, że istnieją uzasadnione powody do przypuszczeń, że przeznaczone są do operacji sprzecznych z ustawodawstwem drugiej Strony;

c) przepływów towarów, które zostały zgłoszone jako dające możliwą podstawę dla istotnych naruszeń ustawodawstwa celnego;

d) środków transportu, w wypadku których istnieją uzasadnione powody do przypuszczeń, że były one, są lub mogą być stosowane w sposób prowadzący do naruszenia ustawodawstwa celnego.

Artykuł  4

Pomoc dobrowolna

Strony będą sobie nawzajem udzielać pomocy bez wcześniejszego wniosku, zgodnie z obowiązującymi u nich przepisami prawnymi, regulacjami i innymi instrumentami prawnymi, o ile uznają, że pomoc taka jest niezbędna do prawidłowego stosowania ustawodawstwa celnego, a w szczególności gdy uzyskają informacje odnoszące się do:

– operacji, które naruszyły, naruszają, lub naruszyłyby takie ustawodawstwo i które mogą być przedmiotem zainteresowania drugiej Strony;

– nowych środków lub metod prowadzenia takich operacji,

– towarów, o których wiadomo, że stanowią przedmiot istotnego naruszenia ustawodawstwa celnego.

Artykuł  5

Doręczenia/zawiadomienia

Na wniosek organu wnioskującego organ przyjmujący wniosek podejmie, zgodnie ze swoim ustawodawstwem, wszelkie niezbędne środki

– mające na celu doręczenie wszystkich dokumentów oraz

– przekazanie zawiadomienia o wszystkich decyzjach,

objętych niniejszym protokołem do adresata zamieszkałego lub mającego siedzibę na jej terytorium. W takim przypadku zastosowanie ma art. 6, ust. 3.

Artykuł  6

Forma i treść wniosków o pomoc

1. Wnioski przewidziane w niniejszym protokole muszą być sporządzane na piśmie. Muszą do nich być dołączone dokumenty niezbędne do ich sporządzenia. W wypadkach, gdy wymaga tego pilność sytuacji, mogą zostać zaakceptowane wnioski ustne, jednak muszą one zostać niezwłocznie potwierdzone na piśmie.

2. Wnioski sporządzane na mocy ust. 1 niniejszego artykułu muszą zawierać następujące informacje:

a) organ wnioskujący - składający wniosek;

b) wnioskowany środek;

c) cel i powód złożenia wniosku;

d) przepisy prawne, regulaminy i inne odpowiednie elementy prawne;

e) jak najdokładniejsze i jak najszersze wskazania osób fizycznych i prawnych stanowiących przedmiot dochodzenia;

f) podsumowanie istotnych faktów i przeprowadzonych do tej pory dochodzeń, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 5.

3. Wnioski należy składać w oficjalnym języku organu przyjmującego wniosek lub w języku akceptowanym przez taki organ.

4. W wypadku gdy wniosek nie spełnia wymogów formalnych, może być wymagana jego korekta lub uzupełnienie; jednak w takiej sytuacji może zostać nakazane zastosowanie środków ostrożności.

Artykuł  7

Realizacja wniosków

1. W celu wypełnienia wniosku o pomoc organ przyjmujący wniosek lub, gdy nie może on działać w sposób samodzielny, departament administracyjny, do którego wniosek został skierowany przez ten organ, przystąpi do działania, w ramach swoich kompetencji i dostępnych zasobów, w sposób, w jaki działałby w swoim własnym imieniu lub na żądanie innych organów tej samej Strony, poprzez dostarczenie posiadanych już informacji, przeprowadzenie odpowiedniego dochodzenia lub przez zorganizowanie przeprowadzenia takiego dochodzenia.

2. Wnioski o pomoc będą sporządzane zgodnie z przepisami prawnymi, regulaminami i innymi instrumentami prawnymi Strony przyjmującej wniosek.

3. Prawomocnie upoważnieni urzędnicy państwowi Strony mogą, za zgodą drugiej zaangażowanej Strony i na warunkach ustalonych przez tę ostatnią, uzyskać z biur organu przyjmującego wniosek lub innego organu, za który odpowiada organ przyjmujący wniosek, informacje związane z naruszeniem ustawodawstwa celnego potrzebne organowi wnioskującemu do celów niniejszego protokołu.

4. Urzędnicy państwowi Strony mogą, za zgodą drugiej zaangażowanej Strony i na warunkach ustalonych przez tę ostatnią, być obecni podczas dochodzenia przeprowadzanego na jej terytorium.

Artykuł  8

Forma przekazu informacji

1. Organ przyjmujący wniosek przekazuje organowi wnioskującemu wyniki dochodzeń w postaci dokumentów, poświadczonych kopii dokumentów, sprawozdań i tym podobnych.

2. Dokumenty przewidziane w ust. 1 mogą zostać zastąpione przez informację komputerową opracowaną w dowolnej formie do tego samego celu.

Artykuł  9

Wyjątki z obowiązku zapewnienia pomocy

1. Strony mogą odmówić udzielenia pomocy w trybie przewidzianym w niniejszym protokole, gdy pomoc taka mogłaby:

a) zaszkodzić suwerenności, polityce publicznej, bezpieczeństwu lub innemu zasadniczemu interesowi, lub

b) obejmować przepisy walutowe lub podatkowe inne niż przepisy dotyczące ceł, lub

c) naruszyć tajemnicę przemysłową, handlową lub zawodową.

2. Jeżeli organ wnioskujący zwróci się z wnioskiem o pomoc, której sam nie byłby w stanie udzielić na odpowiedni wniosek, wówczas zwróci uwagę na ten fakt w swoim wniosku. Organ przyjmujący wniosek podejmie wtedy samodzielną decyzję o sposobie zareagowania na taki wniosek.

3. W razie wstrzymania lub odmowy udzielenia pomocy należy bezzwłocznie poinformować organ wnioskujący o podjętej decyzji i jej uzasadnieniu.

Artykuł  10

Zobowiązanie do zachowania poufności

1. Wszelkie informacje przekazane w jakiejkolwiek formie na mocy niniejszego protokołu będą miały charakter poufny. Będą one objęte obowiązkiem zachowania tajemnicy państwowej i ochroną obejmującą podobne informacje na mocy odpowiednich przepisów prawnych Strony, która je otrzymała, jak również właściwych przepisów dotyczących organów władzy Wspólnoty.

2. Nie należy przesyłać danych personalnych, o ile będą istniały uzasadnione powody do przypuszczenia, że przekazanie lub wykorzystanie przekazanych danych byłyby sprzeczne z podstawowymi zasadami prawnymi jednej ze Stron, a w szczególności gdyby osoba zainteresowana mogła zostać narażona na nieuzasadnioną szkodę. Na życzenie strona otrzymująca informacje poinformuje stronę przekazującą informacje o sposobie wykorzystania dostarczonych informacji i o uzyskanych wynikach.

3. Dane osobowe mogą być przekazywane jedynie organom celnym oraz - w wypadku gdy są potrzebne do celów ścigania sądowego - prokuraturze panstwowej i władzom sądowym. Inne osoby lub organy mogą uzyskać takie informacje wyłącznie za uprzednim upoważnieniem ze strony organu przekazującego dane.

4. Strona przekazująca informacje sprawdzi prawdziwość informacji, które mają zostać przekazane. W wypadku gdy okaże się, że dostarczone informacje są niezgodne ze stanem faktycznym lub muszą zostać usunięte, strona je otrzymująca zostanie o tym bezzwłocznie zawiadomiona. Ta ostatnia jest wówczas zobowiązana do dokonania poprawki informacji lub ich usunięcia.

5. Bez uszczerbku dla przypadków pierwszeństwa interesu publicznego, zainteresowana osoba może uzyskać, na żądanie, informacje o przechowywanych danych i celu takiego przechowywania.

Artykuł  11

Wykorzystanie informacji

1. Uzyskane informacje będą wykorzystywane wyłącznie do celów niniejszego protokołu i mogą być wykorzystywane na terytorium każdej ze Stron do innych celów wyłącznie za uprzednią pisemną zgodą organu władzy administracyjnej, który je dostarczył, oraz będą podlegać wszelkim ograniczeniom nałożonym przez taki organ.

2. Postanowienia ust. 1 nie będą stanowić przeszkody w wykorzystaniu informacji w jakimkolwiek postępowaniu sądowym czy administracyjnym wszczętym w późniejszym terminie z tytułu nieprzestrzegania przepisów prawa celnego.

3. Strony mogą wykorzystywać jako dowody informacje otrzymane i dokumenty uzyskane do wglądu zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu w swoich zapisach dowodów, sprawozdaniach i zeznaniach świadków oraz w postępowaniach sądowych i oskarżeniach wniesionych do sądu.

Artykuł  12

Rzeczoznawcy i świadkowie

Urzędnik państwowy organu przyjmującego wniosek może być upoważniony do stawienia się, w ramach przyznanych mu uprawnień, jako rzeczoznawca lub świadek w postępowaniu sądowym lub administracyjnym dotyczącym spraw ujętych w niniejszym protokole i podlegających jurysdykcji innej strony, oraz do przedstawienia wszelkich obiektów, dokumentów lub poświadczonych ich kopii, jakie mogą być potrzebne w postępowaniu. Wniosek o stawienie się musi dokładnie wskazywać, w jakich sprawach i na mocy jakiego tytułu lub kwalifikacji urzędnik państwowy będzie przesłuchiwany.

Artykuł  13

Koszty udzielenia pomocy

Strony zrzekają się wszelkich wzajemnych roszczeń z tytułu zwrotu wydatków poniesionych w wyniku realizacji niniejszego protokołu, z wyjątkiem, zależnie od sytuacji, wydatków na wynagrodzenia dla ekspertów i świadków oraz tłumaczy, którzy nie są zatrudnieni przez służby publiczne.

Artykuł  14

Realizacja

1. Zadanie administrowania niniejszym protokołem zostaje powierzone centralnym organom celnym Republiki Kazachstanu, z jednej strony, i właściwym służbom Komisji Wspólnot Europejskich oraz, o ile to będzie właściwe, organom celnym Państw Członkowskich Unii Europejskiej z drugiej strony. Podejmują one decyzje o wszelkich środkach praktycznych i ustaleniach niezbędnych do realizacji protokołu, biorąc pod uwagę zasady ochrony danych. Mogą one zalecić kompetentnym organom wprowadzenie rozważanych przez nie poprawek do niniejszego protokołu.

2. Strony będą się wzajemnie konsultować, a następnie na bieżąco informować o szczegółowych zasadach realizacji przyjętych zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu.

Artykuł  15

Komplementarność

1. Niniejszy protokół stanowi uzupełnienie wszelkich umów o świadczeniach wzajemnych, które zostały zawarte lub mogą zostać zawarte pomiędzy poszczególnymi Państwami Członkowskimi a Republiką Kazachstanu, i nie stanowi on przeszkody dla ich realizacji. Ponadto nie uniemożliwia on szerszej wzajemnej pomocy udzielanej na podstawie takich umów.

2. Bez uszczerbku dla art. 11 umowy te nie mają wpływu na przepisy wspólnotowe regulujące przepływ pomiędzy właściwymi służbami Komisji i organami celnymi Państw Członkowskich wszelkich informacji uzyskanych w sprawach celnych, które mogłyby być przedmiotem zainteresowania ze strony Wspólnoty.

AKT KOŃCOWY 

Pełnomocnicy WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ, EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY WĘGLA I STALI oraz EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY ENERGII ATOMOWEJ, zwani dalej "Wspólnotą", z jednej strony, oraz

pełnomocnicy REPUBLIKI KAZACHSTANU, z drugiej strony,

na posiedzeniu w Brukseli dnia 5 grudnia 1995 r., zwołanym w celu podpisania Umowy Przejściowej dotyczącej handlu i spraw związanych z handlem pomiędzy Wspólnotą Europejską, Europejską Wspólnotą Węgla i Stali oraz Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Republiką Kazachstanu, z drugiej strony, zwanej dalej "umową", przyjęli następujące teksty:

umowa i protokół o wzajemnej pomocy pomiędzy organami administracyjnymi w sprawach celnych.

Pełnomocnicy Wspólnoty i pełnomocnicy Republiki Kazachstanu przyjęli teksty Wspólnych Deklaracji wymienionych poniżej, stanowiących załączniki do niniejszego Aktu Końcowego:

– Wspólna Deklaracja w sprawie art. 7 umowy,

– Wspólna Deklaracja w sprawie art. 15 umowy,

– Wspólna Deklaracja w sprawie art. 28 umowy.

Pełnomocnicy Wspólnoty odnotowali niżej wymienioną deklarację stanowiącą załącznik do niniejszego Aktu Końcowego:

Deklaracja Republiki Kazachstanu w sprawie ochrony praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej.

grafika

Wspólna Deklaracja w sprawie art. 7

Wspólnota i Republika Kazachstanu oświadczają, że tekst klauzuli ochronnej nie przyznaje GATT traktowania ochronnego.

Wspólna Deklaracja w sprawie art. 15

W ramach swoich kompetencji strony wspólnie ustalają, że do celów umowy pojęcie własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej obejmuje w szczególności prawa autorskie, w tym prawa autorskie do programów komputerowych, oraz prawa pokrewne, prawa związane z patentami, projektami przemysłowymi, oznaczenia geograficzne, w tym nazwy pochodzenia, znaki handlowe i znaki usługowe, topografie obwodów scalonych oraz ochronę przed nieuczciwą konkurencją, o której mowa w art. 10 bis konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej, jak też ochronę nieujawnionych informacji typu know-how.

Wspólna Deklaracja w sprawie art. 28

Strony uzgadniają, że do celów prawidłowej interpretacji i praktycznego zastosowania pojęcie "przypadki szczególnie pilne", zawarte w art. 28 umowy, oznacza przypadki istotnego naruszenia umowy przez jedną ze Stron. Istotne naruszenie umowy polega na:

a) uchylaniu się od zobowiązań wynikających z umowy w sposób nieusankcjonowany ogólnymi zasadami prawa międzynarodowego lub

b) naruszeniu zasadniczych elementów umowy określonych w art. 1.

Jednostronna deklaracja Republiki Kazachstanu w sprawie ochrony praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej

Republika Kazachstanu deklaruje, że:

1. Do końca piątego roku od wejścia w życie umowy Republika Kazachstanu przystąpi do wielostronnych konwencji o prawach własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, o których mowa w ust. 2 niniejszej deklaracji, których stronami są Państwa Członkowskie Wspólnoty lub które są de facto stosowane przez Państwa Członkowskie zgodnie z odpowiednimi postanowieniami zawartymi w tych konwencjach.

2. Ustęp 1 niniejszej deklaracji dotyczy następujących konwencji wielostronnych:

– konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych (Akt Paryski, 1971),

– międzynarodowej konwencji o ochronie wykonawców, producentów fonogramów i organizacji nadawczych (Rzym, 1961 r.),

– protokołu związanego z porozumieniem madryckim o międzynarodowej rejestracji znaków (Madryt, 1989 r.),

– porozumienia nicejskiego o ustanowieniu międzynarodowej klasyfikacji towarów i usług do celów rejestracji znaków (Genewa 1977 r., zmieniony w 1979 r.),

– traktatu budapeszteńskiego o międzynarodowym uznawaniu depozytu drobnoustrojów dla celów postępowania patentowego (1977, zmieniony w 1980 r.),

– konwencji międzynarodowej o ochronie nowych odmian roślin (UPOV) (Akt Genewski, 1978 r.).

3. Republika Kazachstanu potwierdza przywiązywanie przez siebie dużej wagi do zobowiązań wynikających z następujących konwencji wielostronnych:

– konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej (Akt Sztokholmski, 1967 r., poprawiony w 1979 r.),

– porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków (Akt Sztokholmski, 1967 r., poprawiony w 1979 r.),

– układu o współpracy patentowej (PCT) (Waszyngton 1970 r., poprawiony i zmieniony w latach 1979 i 1984).

4. Od chwili wejścia w życie niniejszej umowy Republika Kazachstanu będzie traktować podmioty gospodarcze i obywateli Wspólnoty w sposób nie mniej uprzywilejowany pod względem uznawania i ochrony praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej niż wszelkie państwa trzecie na mocy umów dwustronnych.

5. Postanowienia ust. 4 nie będą dotyczyć przywilejów przyznawanych przez Republikę Kazachstanu dowolnemu państwu trzeciemu na zasadzie wzajemności oraz przywilejów przyznawanych przez Republikę Kazachstanu innemu krajowi byłego ZSRR.