Kanada-Wspólnota Europejska. Umowa o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych. Ottawa.1997.12.04.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1998.7.38

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 stycznia 1998 r.

UMOWA

między Wspólnotą Europejską a Kanadą o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA i RZĄD KANADY,

dalej zwane "Umawiającymi się Stronami",

OPIERAJĄC się na uprzywilejowanych stosunkach ustanowionych w Umowie Ramowej w sprawie współpracy handlowej i gospodarczej między Wspólnotami Europejskimi i Kanadą, podpisanej w Ottawie dnia 6 lipca 1976 roku,

BIORĄC POD UWAGĘ Deklarację z dnia 22 listopada 1990 roku w sprawie stosunków między Wspólnotą Europejską i Kanadą,

UZNAJĄC Wspólną Deklarację w sprawie stosunków między Unią Europejską i Kanadą podpisaną w Ottawie dnia 17 grudnia 1996 roku,

ZWAŻYWSZY, że naruszenia ustawodawstwa celnego stanowią szkodę dla ich interesów gospodarczych, fiskalnych, społecznych, kulturalnych i handlowych,

WIERZĄC, że powinno zostać podjęte zobowiązanie rozwijania współpracy celnej w najszerszym możliwym zakresie, w tym, ale nie wyłącznie, w zakresie upraszczania i harmonizacji procedur celnych,

BIORĄC POD UWAGĘ znaczenie właściwego obliczania należności celnych i podatków pobieranych przy przywozie i wywozie oraz zapewnienia właściwego stosowania środków zakazu, ograniczania i kontroli,

UZNAJĄC potrzebę międzynarodowej współpracy w sprawach związanych ze stosowaniem i egzekwowaniem ich ustawodawstwa celnego,

PRZEKONANI, że działania przeciwko naruszeniom ustawodawstwa celnego mogą być bardziej skuteczne przez ścisłą współpracę między ich władzami celnymi,

UWZGLĘDNIAJĄC właściwe instrumenty Rady Współpracy Celnej, w szczególności zalecenie w sprawie wzajemnej pomocy administracyjnej z dnia 5 grudnia 1953 roku,

UWZGLĘDNIAJĄC także konwencje międzynarodowe zawierające zakazy, ograniczenia i szczególne środki kontroli w stosunku do określonych towarów,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

TYTUŁ  I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszej umowy,

1) "władze celne" oznaczają:

– w przypadku Wspólnoty Europejskiej: właściwe służby Komisji Wspólnot Europejskich oraz władze celne Państw Członkowskich Wspólnoty Europejskiej,

– w przypadku Kanady: właściwe służby Departamentu Przychodów Krajowych;

2) "ustawodawstwo celne" oznacza:

– w przypadku Wspólnoty Europejskiej: przepisy prawne przyjęte przez Wspólnotę Europejską, regulujące przywóz i wywóz, tranzyt towarów i obejmowanie ich procedurami celnymi, włączając środki zakazu, ograniczania i kontroli,

– w przypadku Kanady: przepisy ustawowe i wykonawcze dotyczące przywozu, wywozu, tranzytu towarów i obejmowania ich procedurami celnymi, włączając środki zakazu, ograniczania i kontroli, których stosowanie i wykonywanie jest zastrzeżone dla władz celnych, oraz wszelkie przepisy wykonawcze wydane przez władze celne w wykonaniu swoich kompetencji;

3) "naruszenie ustawodawstwa celnego" oznacza jakiekolwiek naruszenie lub usiłowanie naruszenia przepisów celnych;

4) "informacja" oznacza jakiekolwiek dane, dokumenty, raporty lub ich uwierzytelnione odpisy albo poświadczone kopie oraz inne materiały, włączając dane poddane przetworzeniu lub analizie w celu dostarczenia wskazówek dotyczących naruszenia ustawodawstwa celnego;

5) "osoba" oznacza osobę fizyczną lub prawną;

6) "dane osobowe" oznaczają wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej osoby fizycznej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej;

7) "władza, do której kierowany jest wniosek" oznacza właściwą władzę celną, która otrzymuje wniosek o udzielenie pomocy;

8) "władza wnioskująca" oznacza właściwą władzę celną, która występuje z wnioskiem o udzielenie pomocy.

TYTUŁ  II

WSPÓŁPRACA CELNA

Artykuł  2

Zakres współpracy

1. Umawiające się Strony zobowiązują się do rozwoju współpracy celnej w najszerszym możliwym zakresie.

2. W myśl niniejszej umowy współpraca celna obejmuje wszystkie zagadnienia związane ze stosowaniem ustawodawstwa celnego.

Artykuł  3

Pomoc techniczna udzielana państwom trzecim

Tam, gdzie to właściwe, Umawiające się Strony informują siebie nawzajem o działaniach podjętych lub o działaniach, które mają być podjęte wraz z państwami trzecimi, w zakresie pomocy technicznej w sprawach celnych, w celu usprawnienia tych działań.

Artykuł  4

Uproszczenia i harmonizacja

Umawiające się Strony postanawiają dążyć do uproszczenia i harmonizacji swoich procedur celnych, uwzględniając prace wykonane w tym względzie w ramach organizacji międzynarodowych. Postanawiają także dokonać analizy sposobów i środków rozwiązywania wszelkich trudności związanych ze sprawami celnymi, które mogą pojawić się między nimi.

Artykuł  5

Wymiana personelu

Władze celne mogą dokonywać wymiany personelu, gdy uznają to za korzystne dla obu Stron, w celu doskonalenia wzajemnego zrozumienia stosowanych technik i procedur celnych oraz systemów komputerowych.

Artykuł  6

Komputeryzacja

Umawiające się Strony współpracują w zakresie komputeryzacji procedur i formalności celnych w celu ułatwienia wymiany handlowej między nimi.

TYTUŁ  III

WZAJEMNA POMOC

Artykuł  7

Zakres pomocy

1. Władze celne pomagają sobie wzajemnie, na wniosek lub z własnej inicjatywy, poprzez dostarczanie odpowiednich informacji pomocnych dla zapewnienia właściwego stosowania ustawodawstwa celnego oraz zapobiegania, wykrywania i zwalczania wszelkich naruszeń ustawodawstwa celnego.

2. Pomoc udzielana na mocy niniejszego tytułu przez obie Umawiające się Strony jest wykonywana w zgodzie z ich odpowiednimi przepisami ustawowymi, wykonawczymi i innymi instrumentami prawnymi, oraz w granicach uprawnień ich władz celnych i dostępnych zasobów.

3. Niniejszy tytuł dotyczy wyłącznie wzajemnej pomocy administracyjnej udzielanej sobie przez Umawiające się Strony; postanowienia niniejszego tytułu nie powodują powstania prawa po stronie osoby prywatnej do uzyskiwania informacji, uzyskiwania, zatajania lub wyłączania jakichkolwiek dowodów, a także do przeszkadzania w realizacji wniosku.

4. Niniejszy tytuł nie uchybia przepisom regulującym wzajemną pomoc w sprawach karnych. Nie ma również zastosowania do informacji uzyskanych w wyniku działań na wniosek władz sądowych, z wyjątkiem przypadku, gdy udzielenie takiej informacji jest poprzedzone zgodą wspomnianych władz sądowych, konsultowanej w tym celu odnośnie do każdego przypadku.

Artykuł  8

Informacje o metodach, kierunkach i działaniach

1. Władze celne przekazują sobie wzajemnie, na wniosek lub z własnej inicjatywy, wszelkie dostępne informacje odnoszące się do:

a) nowych technik egzekwowania prawa celnego, które okazały się skuteczne;

b) nowych tendencji, sposobów i metod popełniania naruszeń ustawodawstwa celnego.

2. Na wniosek lub z własnej inicjatywy władze celne dostarczają sobie wzajemnie informacji o działaniach wykonanych lub planowanych, które stanowią lub wydają się stanowić naruszenie ustawodawstwa celnego na terytorium Umawiającej się Strony.

Artykuł  9

Pomoc na podstawie wniosku

1. Na prośbę władzy wnioskującej o pomoc władza, do której kierowany jest wniosek, przekazuje jej informacje o ustawodawstwie celnym oraz procedurach stosowanych w Umawiającej się Stronie, do której kierowany jest wniosek, i odnoszące się do dochodzeń w sprawie naruszeń ustawodawstwa celnego.

2. Na prośbę władzy wnioskującej władza, do której kierowany jest wniosek, przekazuje w szczególności następujące informacje:

a) czy towary przywiezione na terytorium Umawiającej się Strony wnioskującej zostały wywiezione zgodnie z prawem z terytorium Umawiającej się Strony, do której kierowany jest wniosek, określając, gdy sytuacja tego wymaga, procedury celne, którymi objęto te towary;

b) czy towary wywiezione z terytorium Umawiającej się Strony wnioskującej zostały przywiezione zgodnie z prawem na terytorium Umawiającej się Strony, do której kierowany jest wniosek, określając, gdy sytuacja tego wymaga, procedury celne, którymi objęto te towary.

3. Na prośbę władzy wnioskującej i z zastrzeżeniem postanowień szczególnych artykułu 13 władza, do której kierowany jest wniosek, dostarcza informacji i utrzymuje szczególny nadzór nad:

a) osobami, co do których wiadomo władzy wnioskującej, że popełniły naruszenie ustawodawstwa celnego lub są podejrzewane o takie naruszenie;

b) towarami w transporcie lub w magazynach, co do których władza wnioskująca poinformowała o podejrzeniu przemytu;

c) środkami transportu, co do których władza wnioskująca podejrzewa, że są używane w celu popełnienia naruszenia ustawodawstwa celnego;

d) pomieszczeniami, co do których władza wnioskująca podejrzewa, że są używane w celu popełnienia naruszenia ustawodawstwa celnego.

Artykuł  10

Pomoc samorzutna

W poważnych przypadkach, które mogą stanowić istotne zagrożenie dla gospodarki, zdrowia publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub innego żywotnego interesu jednej z Umawiających się Stron, władze celne drugiej Strony dostarczają w możliwym zakresie informacji z własnej inicjatywy.

Artykuł  11

Forma przekazywania informacji

1. Władza, do której kierowany jest wniosek, przekazuje odpowiednie informacje władzy wnioskującej w formie dokumentów, poświadczonych kopii dokumentów, raportów lub ich elektronicznych wersji. Wszelkie informacje istotne dla interpretacji lub użycia przekazanych informacji są dostarczane w tym samym czasie.

2. Oryginalne akta, dokumenty lub inne materiały są przekazywane tylko na wniosek, w przypadku gdy kopie zostaną uznane za niewystarczające. Na szczególny wniosek kopie tych akt, dokumentów i innych materiałów zostaną w sposób właściwy poświadczone.

3. Oryginalne akta, dokumenty lub inne materiały, które zostały przekazane, są zwracane możliwie szybko; uprawnienia władzy, do której kierowany jest wniosek, lub stron trzecich w stosunku do oryginałów pozostają niezmienione.

Artykuł  12

Biegli i świadkowie

1. Władze celne Umawiającej się Strony mogą upoważnić swoich pracowników, na wniosek władz celnych drugiej Umawiającej się Strony, do stawienia się jako świadkowie lub biegli w postępowaniu sądowym lub administracyjnym na terytorium drugiej Umawiającej się Strony i do przedstawienia takich akt, dokumentów i innych materiałów, lub poświadczonych kopii tych dokumentów, które mogą być uznane jako istotne w tym postępowaniu.

2. Przy stawianiu się w postępowaniu sądowym lub administracyjnym w okolicznościach, o których mowa w ustępie 1, świadkom i biegłym będzie przyznana pełna ochrona prawna według prawa Strony wnioskującej, odnosząca się do zeznań o charakterze uprzywilejowanym lub poufnym, które mogą być chronione przed ujawnieniem według tego prawa.

3. Wnioski przedstawione zgodnie z ustępem 1 muszą szczegółowo wskazywać, w jakiej sprawie i z racji jakiego tytułu lub kwalifikacji urzędnik będzie przesłuchiwany.

Artykuł  13

Przekazywanie wniosków

1. Wnioski o pomoc na mocy niniejszego tytułu są sporządzane na piśmie oraz towarzyszą im wszelkie dokumenty uznane za użyteczne. Jeśli wymagają tego okoliczności, wnioski mogą być składane także ustnie. Takie wnioski będą niezwłocznie potwierdzone na piśmie. Wnioski pisemne mogą być złożone w postaci elektronicznej; w takiej sytuacji może być wykonana dokumentacja na papierze.

2. Wnioski składane na podstawie ustępu 1 zawierają następujące informacje:

a) władza wnioskująca;

b) wnioskowany środek;

c) przedmiot i przyczyna składania wniosku;

d) odpowiednie przepisy ustawowe, akty wykonawcze oraz inne instrumenty prawne;

e) możliwie dokładne i precyzyjne informacje na temat osób będących celem działań; oraz

f) podsumowanie istotnych faktów oraz dochodzeń już podjętych do danej chwili, wraz ze wskazaniem władz celnych zaangażowanych w momencie składania wniosku.

3. Władza, do której kierowany jest wniosek, zgadza się na przestrzeganie określonej procedury przy udzielaniu odpowiedzi na wniosek, chyba że ta procedura stałaby w sprzeczności z przepisami prawnymi i administracyjnymi Umawiającej się Strony, do której kierowany jest wniosek.

4. Informacje, o których mowa w niniejszym tytule, są przekazywane wyłącznie urzędnikom wyraźnie wskazanym w tym celu przez władze celne każdej ze stron. Listy wskazanych w ten sposób urzędników są wymienione między Stronami zgodnie z artykułem 19 ustęp 3.

5. Wnioski są składane w oficjalnym języku władzy, do której kierowany jest wniosek, lub w języku uznawanym przez tę władzę.

6. Jeżeli wniosek nie spełnia wymogów formalnych, władza, do której kierowany jest wniosek, może żądać korekty lub uzupełnienia wniosku. Władza, do której kierowany jest wniosek, może podjąć środki tymczasowe.

Artykuł  14

Realizacja wniosków

1. Jeżeli władza, do której kierowany jest wniosek, nie jest w posiadaniu informacji, których wniosek dotyczy, podejmuje jedno z następujących działań zgodnie ze swoim ustawodawstwem:

a) wszczyna dochodzenie w celu uzyskania tych informacji;

b) natychmiast przekazuje wniosek odpowiedniej instytucji; lub

c) wskazuje odpowiednie instytucje, których wniosek dotyczy.

2. Dochodzenie prowadzone zgodnie z ustępem 1 litera a) może obejmować przyjmowanie zeznań od osób, które mogą dostarczyć informacji w związku z naruszeniem ustawodawstwa celnego, oraz od świadków i biegłych.

Artykuł  15

Obowiązki urzędników

1. Na pisemną prośbę, za zgodą władzy, do której kierowany jest wniosek, oraz z zastrzeżeniem warunków przez nią ustalonych, do celów czynności dochodzeniowych w sprawie naruszenia ustawodawstwa celnego, urzędnicy specjalnie wyznaczeni przez władzę wnioskującą mogą być obecni w czasie dochodzenia prowadzonego przez władzę, do której kierowany jest wniosek, na terytorium Strony, do której kierowany jest wniosek, w sprawach istotnych dla władzy wnioskującej.

2. Gdy urzędnicy władzy wnioskującej są obecni na terytorium drugiej Umawiającej się Strony w okolicznościach, o których mowa w ustępie 1, muszą być przygotowani do przedstawienia w każdej chwili dowodów swoich uprawnień urzędowych.

3. Odpowiednio upoważnieni urzędnicy jednej Umawiającej się Strony mogą, za zgodą drugiej Umawiającej się Strony oraz w ramach warunków przez nią przewidzianych, uzyskiwać z biur władzy, do której kierowany jest wniosek, lub innych władz, za które władza, do której kierowany jest wniosek, jest odpowiedzialna, informacje dotyczące naruszenia ustawodawstwa celnego, których władza wnioskująca potrzebuje dla celów niniejszego tytułu.

Artykuł  16

Poufność informacji

1. Każda informacja otrzymana na mocy niniejszego tytułu jest traktowana jako poufna i podlega co najmniej takiej samej ochronie, jaką zapewniają informacjom tego rodzaju przepisy prawa wewnętrznego Umawiającej się Strony, która je otrzymuje.

2. Otrzymana informacja służy wyłącznie do celów niniejszego tytułu. W przypadku gdy jedna z Umawiających się Stron zwraca się o użycie takiej informacji do innych celów, musi uprzednio uzyskać zgodę na piśmie władzy celnej dostarczającej informację. Informacja zostaje użyta z zastrzeżeniem ograniczeń zarządzonych przez tę władzę.

3. Ustęp 2 nie utrudnia użycia informacji w jakimkolwiek postępowaniu sądowym lub administracyjnym wszczętym po jej uzyskaniu w sprawie niestosowania się do ustawodawstwa celnego. Umawiające się Strony mogą, we własnych dokumentach dowodowych, raportach i zeznaniach oraz w postępowaniu wszczętym lub zarzutach wniesionych przed sądem, używać dowodów uzyskanych zgodnie z przepisami niniejszego tytułu. Właściwy organ, który dostarczył tych dowodów, jest z wyprzedzeniem informowany o takim sposobie użycia informacji.

4. Dane osobowe mogą być wymieniane tylko w przypadku, gdy otrzymująca je Umawiająca się Strona podejmie się ochrony tych danych w stopniu co najmniej odpowiadającym stopniowi ochrony tych danych w Umawiającej się Stronie, która ich dostarcza.

5. Upowszechnianie informacji między władzami celnymi wewnątrz każdej Umawiającej się Strony będzie mieć miejsce tylko wtedy, gdy jest to potrzebne. W przypadku gdy informacja będzie upowszechniana na mocy niniejszego ustępu, Umawiająca się Strona dostarczająca informacji jest o tym informowana z wyprzedzeniem.

Artykuł  17

Wyjątki od zobowiązania do udzielenia pomocy

1. W przypadku gdy pomoc udzielana na mocy niniejszego tytułu naruszałaby suwerenność Państwa Członkowskiego Wspólnoty Europejskiej lub Kanady lub szkodziłaby bezpieczeństwu, porządkowi publicznemu lub innym żywotnym interesom Umawiającej się Strony (takich jak wymienione w artykule 16 ustęp 4), oznaczałaby pogwałcenie tajemnicy przemysłowej, handlowej lub zawodowej lub byłaby niezgodna z prawem tej- Strony, pomocy można odmówić lub uzależnić jej udzielenie od spełnienia określonych warunków lub wymagań.

2. Jeśli władza wnioskująca nie byłaby w stanie spełnić podobnej prośby, zwróci na to uwagę w swoim wniosku. Wykonanie tego wniosku pozostawia się uznaniu władzy, do której kierowany jest wniosek.

3. Władza, do której kierowany jest wniosek, może odroczyć pomoc ze względu na to, że udzielenie pomocy będzie kolidować z trwającym dochodzeniem, ściganiem lub postępowaniem sądowym. W takim przypadku władza, do której kierowany jest wniosek, konsultuje się z władzą wnioskującą w celu ustalenia, czy pomoc może być udzielona z zastrzeżeniem warunków, których może wymagać władza, do której kierowany jest wniosek.

4. Gdy odmawia się pomocy lub jest ona odroczona, powody odmowy lub odroczenia zostają niezwłocznie podane.

Artykuł  18

Koszty

1. Władze celne odstępują od roszczeń zwrotu kosztów poniesionych w związku z realizacją niniejszego tytułu.

2. Jeśli w celu spełnienia wniosku są lub będą poniesione znaczne lub nadzwyczajne wydatki, Umawiające się Strony konsultują się wzajemnie w celu ustalenia warunków wykonania wniosku oraz sposobu pokrycia kosztów.

TYTUŁ  IV

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  19

Wykonywanie umowy

1. Administrowanie niniejszą umową powierza się właściwym służbom Komisji Wspólnot Europejskich oraz, w zakresie właściwości, władzom celnym Państw Członkowskich i władzom celnym Kanady.

2. Władze celne podejmują niezbędne środki, żeby ich urzędnicy odpowiedzialni za ściganie i zwalczanie naruszeń ustawodawstwa celnego utrzymywali ze sobą osobiste i bezpośrednie stosunki.

3. Władze celne podejmują decyzje dotyczące szczegółowych rozwiązań w celu ułatwienia stosowania niniejszej Umowy.

4. Władze celne dążą do rozwiązywania wszelkich problemów i wątpliwości wynikających z wykładni lub stosowania niniejszej Umowy.

Artykuł  20

Wspólny Komitet Współpracy Celnej

1. Ustanawia się Wspólny Komitet Współpracy Celnej, składający się z przedstawicieli władz celnych Umawiających się Stron. Wspólny Komitet Współpracy Celnej zbiera się w miejscu, o czasie i z porządkiem obrad ustalonymi na drodze wzajemnych uzgodnień.

2. Wspólny Komitet Współpracy Celnej czuwa nad sprawnym funkcjonowaniem niniejszej Umowy i bada wszystkie sprawy wynikające z jej stosowania. Gdy wypełnia tę rolę, jego główne funkcje polegają na tym, że:

a) podejmuje środki niezbędne dla współpracy celnej zgodnie z celami niniejszej Umowy oraz dla rozszerzenia niniejszej Umowy z myślą o zwiększeniu poziomu współpracy celnej i uzupełniania jej o konkretne sektory i sprawy;

b) wymienia poglądy dotyczące wszelkich zagadnień budzących wspólne zainteresowanie odnośnie do współpracy celnej, łącznie z przyszłymi środkami i zasobami dla ich realizacji;

c) zaleca w sposób ogólny rozwiązania mające na celu osiągnięcie celów niniejszej Umowy.

3. Wspólny Komitet Współpracy Celnej uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł  21

Zobowiązania wynikające z innych umów

1. Uwzględniając odpowiednie uprawnienia Wspólnoty Europejskiej i Państw Członkowskich, postanowienia niniejszej Umowy:

– nie wpływają na zobowiązania Umawiających się Stron wynikające z innych umów międzynarodowych lub konwencji,

– są uznawane za komplementarne wobec umów o współpracy celnej i wzajemnej pomocy, które zostały lub mogą być zawarte między poszczególnymi Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej oraz Kanadą, a także

– nie wpływają na przepisy regulujące wymianę informacji na zasadzie "w razie potrzeby" między właściwymi służbami Komisji i władzami celnymi Państw Członkowskich, uzyskanych w ramach niniejszej Umowy, które mogą stanowić przedmiot zainteresowania Wspólnoty.

2. Niezależnie od postanowień ustępu 1, postanowienia niniejszej Umowy mają pierwszeństwo przed postanowieniami innych umów dwustronnych w sprawie współpracy celnej i wzajemnej pomocy, które zostały lub mogą zostać zawarte między poszczególnymi Państwami Członkowskimi i Kanadą, w zakresie, w jakim postanowienia umów dwustronnych są sprzeczne z postanowieniami niniejszej Umowy.

3. W przypadku sporów dotyczących stosowania niniejszej Umowy Umawiające się Strony konsultują się ze sobą w celu osiągnięcia porozumienia w ramach Wspólnego Komitetu ustanowionego na podstawie artykułu 20 niniejszej Umowy.

Artykuł  22

Terytorialny zakres stosowania

Niniejszą Umowę stosuje się z jednej strony na terytorium, na którym obowiązuje Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską i na warunkach określonych w tym Traktacie, oraz, z drugiej strony, na terytorium Kanady na warunkach określonych przez prawo kanadyjskie.

Artykuł  23

Przyszłe działania

Umawiające się Strony mogą, na drodze wzajemnego porozumienia, rozszerzyć niniejszą Umowę w celu zwiększeniu poziomu współpracy celnej i uzupełniania jej, w zgodzie z ich własnym ustawodawstwem celnym, na drodze umów w sprawie konkretnych sektorów i zagadnień.

Artykuł  24

Wejście w życie i wygaśnięcie

1. Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dacie wzajemnego powiadomienia się przez Umawiające się Strony o dopełnieniu procedur niezbędnych do wejścia w życie niniejszej Umowy.

2. Niniejsza Umowa jest zawarta jako umowa bezterminowa, lecz każda Umawiająca się Strona może w dowolnym czasie umowę wypowiedzieć na drodze powiadomienia kanałami dyplomatycznymi.

3. Wygaśnięcie umowy staje się skuteczne jeden miesiąc od daty powiadomienia drugiej Umawiającej się Strony o wypowiedzeniu. Postępowania trwające w momencie wygaśnięcia umowy zostają mimo to ukończone w zgodzie z postanowieniami niniejszej Umowy.

EN FE DE LO CUAL, los abajo firmantes, debidamente autorizados, suscriben el presente Acuerdo.

TIL BEKRÆFTELSE HERAF har undertegnede, der er behørigt beføjede hertil, undertegnet denne aftale.

ZU URKUND DESSEN haben die hierzu gehörig befugten Unterzeichneten ihre Unterschrift unter dieses Abkommen gesetzt.

ΣΕ ΠΙΣΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ, οι υπογεγραμμένοι πληρεξούσιοι έθεσαν την υπογραφή τους κάτω από την παρούσα συμφωνία.

IN WITNESS whereof the undersigned, being duly authorised thereto, have signed this Agreement.

EN FOI DE QUOI les soussignés, dûment autorisés, ont signé le présent accord.

IN FEDE di che i sottoscritti, debitamente autorizzati, hanno apposto le loro firme in calce al presente accordo.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, deze overeenkomst hebben ondertekend.

EM FÉ DO QUE, os abaixo-assinados, devidamente autorizados para o efeito, apuseram a. s. suas assinaturas no presente acordo.

TÄMÄN VAKUUDEKSI allekirjoittaneet asianmukaisesti valtuutetut edustajat ovat allekirjoittaneet tämän sopimuksen.

TILL BEVIS HÄRPÅ har undertecknade undertecknat detta avtal.

Hecho en Ottawa, el cuatro de diciembre de mil novecientos noventa y siete, en doble ejemplar en lenguas alemana, danesa, española, finesa, francesa, griega, inglesa, italiana, neerlandesa, portuguesa y sueca, siendo cada uno de estos textos igualmente auténtico.

Udfærdiget i Ottawa den fjerde december nitten hundrede og syvoghalvfems i to eksemplarer på dansk, engelsk, finsk, fransk, græsk, italiensk, nederlandsk, portugisisk, spansk, svensk og tysk, idet hver af disse tekster har samme gyldighed.

Geschehen zu Ottawa am vierten Dezember neunzehnhundertsiebenundneunzig in zwei Urschriften in dänischer, deutscher, englischer, finnischer, französischer, griechischer, italienischer, niederländischer, portugiesischer, schwedischer und spanischer Sprache, wobei jeder Wortlaut gleichermaßen verbindlich ist.

Η παρούσα συμφωνία έγινε στην Οτάβα, στις τέσσερις Δεκεμβρίου χίλια εννιακόσια ενενήντα επτά, σε δύο αντίτυπα στην αγγλική, γαλλική, γερμανική, δανική, ελληνική, ισπανική, ιταλική, ολλανδική, πορτογαλική, σουηδική και φινλανδική γλώσσα όλα τα κείμενα είναι εξίσου αυθεντικά.

Done at Ottawa on the fourth day of December in the year one thousand nine hundred and ninety-seven, in two copies in the Danish, Dutch, English, Finnish, French, German, Greek, Italian, Portuguese, Spanish and Swedish languages, each text being equally authentic.

Fait à Ottawa, le quatre décembre mil neuf cent quatre-vingt-dix-sept, en double exemplaire en langues allemande, anglaise, danoise, espagnole, finlandaise, française, grecque, italienne, néerlandaise, portugaise et suédoise, chaque texte faisant également foi.

Fatto a Ottawa, addì quattro dicembre millenovecentonovantasette. Il presente accordo è redatto in duplice esemplare in lingua danese, finnica, francese, greca, inglese, italiana, olandese, portoghese, spagnola, svedese e tedesca, tutti i testi facenti ugualmente fede.

Gedaan te Ottawa, de vierde december negentienhonderd zevenennegentig in twee exemplaren in de Deense, de Duitse, de Engelse, de Finse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese, de Spaanse en de Zweedse taal, zijnde alle teksten gelijkelijk authentiek.

Feito em Otava, em quatro de Dezembro de mil novecentos e noventa e sete, em duplo exemplar, nas línguas alemã, dinamarquesa, espanhola, finlandesa, francesa, grega, inglesa, italiana, neerlandesa, portuguesa e sueca, fazendo igualmente fé todos os textos.

Tehty Ottawassa neljäntenä päivänä joulukuuta vuonna tuhatyhdeksänsataayhdeksänkymmentäseitsemän kahtena kappaleena englannin, espanjan, hollannin, italian, kreikan, portugalin, ranskan, ruotsin, saksan, suomen ja tanskan kielillä kaikkien tekstien ollessa yhtä todistusvoimaiset.

Som skedde i Ottawa den fjärde december nittonhundranittiosju i två exemplar på danska, engelska, finska, franska, grekiska, italienska, nederländska, portugisiska, spanska, svenska och tyska, vilka samtliga texter är lika giltiga.

Por la Comunidad Europea

For Det Europæiske Fællesskab

Für die Europäische Gemeinschaft

Για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα

For the European Community

Pour la Communauté européenne

Per la Comunità europea

Voor de Europese Gemeenschap

Pela Comunidade Europeia

Euroopan yhteisön puolesta

På Europeiska gemenskapens vägnar

(podpis pominięto)

For the Government of Canada

Pour le gouvernement du Canada

(podpis pominięto)