Kanada-Unia Europejska. Umowa o współpracy celnej w sprawach związanych z bezpieczeństwem łańcucha dostaw. Bruksela.2013.03.04.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2014.367.10

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 listopada 2013 r.

UMOWA
między Unią Europejską a Kanadą o współpracy celnej w sprawach związanych z bezpieczeństwem łańcucha dostaw

UNIA EUROPEJSKA i KANADA, ("Umawiające się Strony"),

UZNAJĄC potrzebę zwiększenia bezpieczeństwa całego łańcucha dostaw dla Kanady i Unii Europejskiej oraz jednoczesnego ułatwienia legalnego handlu;

UZNAJĄC, że organy celne Kanady i Unii Europejskiej utrzymują ze sobą długotrwałe, ścisłe i owocne stosunki;

UZNAJĄC, że stosunki te można polepszyć poprzez ściślejszą współpracę w dziedzinie bezpieczeństwa kontenerów i innych spraw związanych z bezpieczeństwem łańcucha dostaw w oparciu o, w najwyższym możliwym do realizacji zakresie, wzajemne uznawanie technik zarządzania ryzykiem, standardów ryzyka, kontroli bezpieczeństwa oraz programów partnerstwa handlowego;

MAJĄC NA CELU zapewnienie ram dla badania przyszłych mechanizmów współpracy mających polepszyć praktyki w zakresie bezpieczeństwa łańcucha dostaw, które powinny zwiększyć skuteczność w dziedzinie ceł, aby zapewnić bezpieczeństwo całego łańcucha dostaw i ułatwić legalny handel w interesie ich środowisk handlowych;

MAJĄC NA CELU opracowanie strategii, która pozwoli Kanadzie i Unii Europejskiej współpracować w obszarze inspekcji ładunków;

W OPARCIU o kluczowe elementy Ram Norm SAFE Światowej Organizacji Celnej na rzecz zabezpieczenia i ułatwienia handlu światowego;

ODNOSZĄC SIĘ do Umowy między Wspólnotą Europejską a Kanadą o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych, która weszła w życie dnia 1 stycznia 1998 r. ("umowa o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych"), i pragnąc rozszerzyć zakres stosowania tej umowy w drodze umowy w sprawie konkretnego zagadnienia, zgodnie z art. 23 umowy o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych;

UZNAJĄC, że Wspólny Komitet Współpracy Celnej został ustanowiony na mocy art. 20 umowy o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych, aby zapewnić sprawne funkcjonowanie tej umowy i między innymi podejmować środki niezbędne dla współpracy celnej zgodnie z celami tej umowy oraz w celu jej rozszerzenia z myślą o zwiększeniu poziomu współpracy w sprawach celnych i uzupełnieniu jej o konkretne sektory lub sprawy;

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Do celów niniejszej Umowy "organ celny" oznacza:

-
w Unii Europejskiej: właściwe służby Komisji Europejskiej oraz organy celne państw członkowskich Unii Europejskiej,
-
w Kanadzie: organ administracji rządowej wyznaczony przez Kanadę jako odpowiedzialny za zarządzanie jej przepisami celnymi.
Artykuł  2

Umawiające się Strony współpracują w sprawach bezpieczeństwa łańcucha dostaw i powiązanego zarządzania ryzykiem.

Artykuł  3

Umawiające się Strony zarządzają tą współpracą poprzez swoje organy celne.

Artykuł  4

Umawiające się Strony współpracują:

a)
wzmacniając celne aspekty zabezpieczenia łańcucha logistycznego handlu międzynarodowego, przy jednoczesnym ułatwieniu legalnego handlu;
b)
tworząc w możliwym zakresie minimalne standardy dla technik zarządzania ryzykiem oraz powiązanych wymagań i programów;
c)
podejmując działania na rzecz wzajemnego uznawania technik zarządzania ryzykiem, standardów ryzyka, kontroli bezpieczeństwa, bezpieczeństwa łańcucha dostaw oraz programów partnerstwa handlowego, włącznie z równoważnymi środkami ułatwiającymi handel, oraz - w stosownych przypadkach - doprowadzając do ich wzajemnego uznawania;
d)
wymieniając informacje dotyczące bezpieczeństwa łańcucha dostaw i zarządzania ryzykiem; wymiana informacji na mocy niniejszej Umowy spełnia wymogi w zakresie poufności informacji i ochrony danych osobowych określone w art. 16 umowy o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych oraz wymogi w zakresie poufności i prywatności określone w przepisach Umawiających się Stron;
e)
ustanawiając punkty kontaktowe dla wymiany informacji dotyczących bezpieczeństwa łańcucha dostaw;
f)
wprowadzając w stosownych przypadkach interfejs wymiany danych, włącznie z danymi poprzedzającymi przybycie i wyprowadzenie;
g)
opracowując strategię umożliwiającą organom celnym współpracę w obszarze inspekcji ładunków;
h)
współpracując w możliwym zakresie na wszelkich forach wielostronnych, na których mogą być odpowiednio podnoszone i dyskutowane kwestie związane z bezpieczeństwem łańcucha dostaw.
Artykuł  5

Wspólny Komitet Współpracy Celnej, ustanowiony na mocy art. 20 umowy o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych, zapewnia sprawne funkcjonowanie niniejszej Umowy i bada wszystkie sprawy wynikające z jej stosowania. Jest on upoważniony do przyjmowania decyzji służących wdrożeniu niniejszej Umowy zgodnie z prawodawstwem krajowym Umawiających się Stron, w odniesieniu do aspektów takich jak transmisja danych i wzajemnie uzgodnione korzyści, wynikających z: wzajemnego uznawania technik zarządzania ryzykiem, standardów ryzyka, kontroli bezpieczeństwa oraz programów partnerstwa handlowego.

Artykuł  6

Wspólny Komitet Współpracy Celnej ustanawia właściwe mechanizmy działania, w tym grupy robocze, celem wsparcia jego prac nad wdrożeniem niniejszej Umowy oraz w szczególności odnosząc się do następujących aspektów:

a)
określenia zmian o charakterze regulacyjnym lub legislacyjnym wymaganych do wdrożenia niniejszej Umowy;
b)
określenia i ustanowienia środków mających poprawić mechanizmy wymiany informacji;
c)
określenia i ustanowienia najlepszych praktyk, w tym najlepszych praktyk w zakresie harmonizacji wymogów wcześniejszego przekazywania drogą elektroniczną informacji na temat ładunków z międzynarodowymi normami mającymi zastosowanie do przesyłek wprowadzanych, wyprowadzanych i przewożonych tranzytem;
d)
określenia i ustanowienia standardów analizy ryzyka mających zastosowanie w odniesieniu do informacji wymaganych w celu identyfikacji przesyłek wysokiego ryzyka przywożonych do Kanady lub Unii Europejskiej, tam przeładowywanych lub przewożonych tranzytem przez ich terytoria;
e)
określenia i ustanowienia środków mających na celu harmonizację standardów oceny ryzyka;
f)
określenia minimalnych standardów kontroli oraz metod przestrzegania tych standardów;
g)
ulepszenia i ustanowienia standardów mających zastosowanie do programów partnerstwa handlowego mających na celu poprawę bezpieczeństwa łańcucha dostaw i ułatwienie legalnego handlu;
h)
określenia i podjęcia konkretnych działań w celu ustanowienia wzajemnego uznawania technik zarządzania ryzykiem, standardów ryzyka, kontroli bezpieczeństwa oraz programów partnerstwa handlowego, włącznie z równoważnymi środkami ułatwiającymi handel.
Artykuł  7
1.
W przypadku zaistnienia trudności lub sporów między Umawiającymi się Stronami dotyczących wdrażania niniejszej Umowy, organy celne Umawiających się Stron podejmują próby rozwiązania problemu w drodze konsultacji i dyskusji.
2.
Umawiające się Strony mogą również zgodzić się na inne formy rozstrzygania sporów.
Artykuł  8
1.
Niniejszą Umowę można zmienić za pisemnym porozumieniem Umawiających się Stron.
2.
Zmiana wchodzi w życie 90 dni po przesłaniu drugiej notyfikacji, wskazującej że Umawiające się Strony zakończyły swoje procedury wewnętrzne wymagane do jej wejścia w życie, w drodze wymiany not drogą dyplomatyczną.
Artykuł  9

Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym Umawiające się Strony powiadomiły się wzajemnie o zakończeniu procedur niezbędnych do wejścia w życie niniejszej Umowy.

Artykuł  10
1.
Niniejsza Umowa pozostaje w mocy na czas nieokreślony.
2.
Każda z Umawiających się Stron może wypowiedzieć niniejszą Umowę, przesyłając drugiej Umawiającej się Stronie drogą dyplomatyczną pisemne wypowiedzenie.
3.
Takie wypowiedzenie staje się skuteczne pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie okresu sześciu miesięcy od daty otrzymania pisemnego wypowiedzenia.
4.
W przypadku wypowiedzenia niniejszej Umowy każda decyzja Wspólnego Komitetu Współpracy Celnej pozostanie w mocy, chyba że Umawiające się Strony postanowią inaczej.

NA DOWÓD POWYŻSZEGO, niżej podpisani, będąc do tego należycie upoważnieni, podpisali niniejszą Umowę.

Sporządzono w dwóch egzemplarzach w Brukseli, dnia 4 marca 2013 r. w językach: angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, przy czym każdy z tych tekstów jest jednakowo autentyczny.

За Европейския съюз

Рог la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europæiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

For the European Union

Pour l'Union européenne

Per l'Unione europea

Eiropas Savienības vārdā -

Europos Sąjungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela União Europeia

Pentru Uniunea Europeană

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

(podpis pominięto)

За Канада

Por Canadá

Za Kanadu

For Canada

Für Kanada

Kanada nimel

Για τον Καναδά

For Canada

Pour le Canada

Per il Canada

Kanādas vārdā -

Kanados vardu

Kanada részéről

Għall-Kanada

Voor Canada

W imieniu Kanady

Pelo Canadá

Pentru Canada

Za Kanadu

Za Kanado

Kanadan puolesta

För Kanada

(podpis pominięto)

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.