Kamerun-Unia Europejska. Dobrowolna umowa o partnerstwie dotycząca egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa oraz handlu produktami z drewna wprowadzanymi na terytorium Unii Europejskiej (FLEGT). Bruksela.2010.10.06.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2011.92.4

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 grudnia 2011 r.

DOBROWOLNA UMOWA O PARTNERSTWIE

pomiędzy Unią Europejską i Republiką Kamerunu dotycząca egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa oraz handlu produktami z drewna wprowadzanymi na terytorium Unii Europejskiej (FLEGT)

UNIA EUROPEJSKA, zwana dalej "Unią",

z jednej strony,

ORAZ REPUBLIKA KAMERUNU, zwana dalej "Kamerunem",

z drugiej strony,

łącznie zwane dalej "Stronami",

UWZGLĘDNIAJĄC Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r. ¹ , zmienioną w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2005 r. zwaną dalej "umową z Kotonu",

UWZGLĘDNIAJĄC Konwencję o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES), w szczególności wymóg, zgodnie z którym zezwolenia eksportowe wydane przez strony CITES w odniesieniu do okazów należących do gatunków wymienionych w załącznikach I, II lub III można wydawać jedynie po spełnieniu określonych warunków, w tym warunku, aby takie okazy nie zostały pozyskane z naruszeniem przepisów tego państwa o ochronie zwierząt i roślin,

UWZGLĘDNIAJĄC obowiązujące w Kamerunie przepisy w dziedzinie leśnictwa, w szczególności kodeks leśny i inne odpowiednie przepisy mające zastosowanie do sektora leśnego,

UWZGLĘDNIAJĄC rozporządzenie Rady (WE) nr 2173/2005 z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie ustanowienia systemu zezwoleń na przywóz drewna do Wspólnoty Europejskiej FLEGT ² ,

MAJĄC NA UWADZE, że komunikat Komisji Europejskiej skierowany do Rady Unii Europejskiej i Parlamentu Europejskiego dotyczący planu działania Unii Europejskiej w zakresie egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa (Forest Law Enforcement, Governance and Trade - FLEGT) ³  stanowi pierwszy krok na drodze do uregulowania pilnej kwestii nielegalnego pozyskiwania drewna i związanego z tym handlu,

UWZGLĘDNIAJĄC deklarację ministrów z Jaunde z dnia 16 października 2003 r. w sprawie egzekwowania prawa i zarządzania w dziedzinie leśnictwa w Afryce,

UWZGLĘDNIAJĄC wspólną deklarację podpisaną dnia 28 września 2007 r. w Jaunde między Kamerunem i Komisją Europejską w sprawie negocjacji dobrowolnej umowy o partnerstwie w ramach inicjatywy FLEGT,

UWZGLĘDNIAJĄC niewiążące prawnie oficjalne oświadczenie na temat zasad będących podstawą globalnego porozumienia w sprawie gospodarowania wszelkimi rodzajami lasów, ich ochrony i zrównoważonego rozwoju, przyjęte dnia 14 sierpnia 1994 r., oraz przyjęcie dnia 31 stycznia 2008 r. przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych niewiążącego prawnie instrumentu w sprawie wszystkich rodzajów lasów ⁴ ,

UWZGLĘDNIAJĄC zasady określone w Deklaracji paryskiej w sprawie skuteczności pomocy przyjętej przez forum wysokiego szczebla Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) w Paryżu dnia 2 marca 2005 r., wzmocnione programem działań z Akry z września 2008 r. i potwierdzone przez Strony,

MAJĄC NA UWADZE znaczenie przypisywane przez Strony celom rozwoju uzgodnionym na szczeblu międzynarodowym i milenijnym celom rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych,

MAJĄC ŚWIADOMOŚĆ znaczenia zasad określonych w deklaracji z Rio de Janeiro z 1992 r. w sprawie środowiska i rozwoju w kontekście ochrony i zrównoważonego zarządzania lasami, w szczególności zasady 10 dotyczącej znaczenia świadomości i udziału społeczeństwa w zakresie zagadnień środowiskowych i zasady 22 dotyczącej istotnej roli, jaką odgrywa ludność tubylcza oraz inne wspólnoty lokalne w zakresie zarządzania środowiskiem i rozwoju,

ZDECYDOWANE działać na rzecz zminimalizowania negatywnych skutków, które mogłyby wyniknąć bezpośrednio z wdrażania niniejszej Umowy, dla społeczności lokalnych i tubylczych oraz ubogiej ludności,

POTWIERDZAJĄC wagę, jaką Strony przywiązują do zasad i postanowień regulujących wielostronne systemy handlowe, w szczególności praw i obowiązków określonych w Układzie ogólnym w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. i w innych umowach wielostronnych z załącznika IA do porozumienia z Marrakeszu z dnia 15 kwietnia 1994 r. ustanawiającego Światową Organizację Handlu, oraz do potrzeby ich stosowania,

MAJĄC NA UWADZE ciągłe starania Kamerunu w celu promowania zrównoważonego zarządzania lasami i zwierzętami w całym kraju, a w szczególności zapewniania legalności wszystkich przepływów drewna,

MAJĄC NA UWADZE znaczenie, jakie Strony przywiązują do zaangażowania społeczeństwa obywatelskiego, podmiotów sektora prywatnego oraz ludności lokalnej i okolicznej, w tym ludów tubylczych, w powodzenie polityki w zakresie gospodarki leśnej, w szczególności poprzez konsultacje i informowanie społeczeństwa,

UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszej Umowy stosuje się następujące definicje:

a) "drewno i produkty z drewna" oznaczają produkty wymienione w załączniku I-A;

b) "przewożone w tranzycie drewno i produkty z drewna" oznaczają drewno i produkty z drewna pochodzące z państwa trzeciego, które trafiają do kontroli celnej na terytorium Kamerunu i opuszczają go w niezmienionej formie, zachowując swoje pochodzenie;

c) "przywóz do Unii Europejskiej" oznacza dopuszczenie drewna i produktów z drewna do swobodnego obrotu w Unii Europejskiej w rozumieniu art. 79 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny ⁵ , które to produkty nie mogą być zakwalifikowane jako "towary pozbawione charakteru handlowego", zdefiniowane w art. 1 pkt 6 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny ⁶ ;

d) "dopuszczenie do swobodnego obrotu" oznacza procedurę celną Unii nadającą status celny towaru z Unii towarowi, który nie pochodzi z Unii (w odniesieniu do rozporządzenia (WE) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny), co wiąże się z pobieraniem należności celnych z tytułu przywozu, pobieraniem w odpowiednim przypadku innych opłat, zastosowaniem środków polityki handlowej, a także zakazów lub ograniczeń oraz dopełnieniem innych formalności przewidzianych do celów przywozu towarów;

e) "wywóz" oznacza fizyczne opuszczenie terytorium Kamerunu przez drewno i produkty z drewna wyprodukowane lub nabyte w Kamerunie lub odebranie ich z tego terytorium z wyjątkiem przewożonego w tranzycie przez terytorium Kamerunu drewna i produktów z drewna będących pod nadzorem kameruńskich organów celnych;

f) "kod HS" oznacza czterocyfrowy kod Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów ustanowionego w Międzynarodowej konwencji w sprawie Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów Światowej Organizacji Celnej zgodnie z nomenklaturą scaloną Unii Europejskiej i Środkowoafrykańskiej Wspólnoty Gospodarczej i Walutowej (CEMAC);

g) "zezwolenie FLEGT" oznacza zaświadczenie odnoszące się do dostawy jako pochodzącej z legalnego źródła i skontrolowanej zgodnie z kryteriami ustalonymi w niniejszej Umowie;

h) "organ wydający zezwolenia" oznacza organ wyznaczony przez Kamerun do wydawania i zatwierdzania zezwoleń FLEGT;

i) "właściwe organy" oznaczają organy wyznaczone przez państwa członkowskie Unii do kontrolowania zezwoleń FLEGT;

j) "dostawa" oznacza pewną ilość drewna i produktów z drewna objętych zezwoleniem FLEGT wysyłaną z Kamerunu przez wysyłającego lub przewoźnika, która jest zgłaszana w urzędzie celnym w celu dopuszczenia do swobodnego obrotu w Unii;

k) "drewno wyprodukowane lub nabyte legalnie" oznacza drewno pochodzące z procesu lub procesów produkcji lub nabywania, w tym drewno przywożone, w pełni zgodne ze wszystkimi kryteriami wynikającymi z przepisów ustawowych i wykonawczych obowiązujących w Kamerunie i mającymi zastosowanie do sektora leśnego, zweryfikowane/ skontrolowane zgodnie z warunkami określonymi w załączniku II.

Artykuł  2

Cel

1. Celem niniejszej Umowy jest określenie ram prawnych mających na celu zagwarantowanie, że wszelkie objęte niniejszą Umową drewno i produkty z drewna przywożone do Unii z Kamerunu zostały wyprodukowane lub nabyte legalnie.

2. W związku z tym Strony postanawiają między innymi:

a) promować handel drewnem i produktami z drewna;

b) ustalić podstawę dialogu i współpracy;

c) promować rozwój przemysłu leśnego w Kamerunie i poprawiać w ten sposób konkurencyjność tego sektora;

d) tworzyć i popierać możliwości gospodarcze dla okolicznych społeczności i lokalnych przedsiębiorstw;

e) zwiększać zdolności podmiotów kameruńskich, sprzyjając tworzeniu klimatu przychylnego inwestycjom w zrównoważoną gospodarkę leśną.

Artykuł  3

Zakres stosowania

Niniejsza Umowa ma zastosowanie do wszelkiego drewna i produktów z drewna podlegających systemowi zezwoleń FLEGT, wymienionych w załączniku I-A.

Artykuł  4

System zezwoleń FLEGT

1. Niniejszym ustanawia się pomiędzy Stronami niniejszej Umowy system zezwoleń w zakresie egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa (zwany dalej "systemem zezwoleń FLEGT"). System ten wprowadza zestaw wymogów i procedur mający na celu sprawdzenie i potwierdzenie za pomocą zezwoleń FLEGT, że drewno i produkty z drewna dostarczone do Unii zostały wyprodukowane lub nabyte legalnie. Unia przyjmuje z Kamerunu takie dostawy do celów przywozu do Unii, wyłącznie jeżeli są one objęte zezwoleniami FLEGT.

2. System zezwoleń FLEGT ma zastosowanie do drewna i produktów z drewna wymienionych w załączniku I-A. Drewna i produktów z drewna wymienionych w załączniku I-B nie można wywozić z Kamerunu.

3. Strony uzgadniają podjęcie wszelkich środków koniecznych do stosowania systemu zezwoleń FLEGT.

Artykuł  5

Organ wydający zezwolenia

1. Kamerun wyznacza organ wydający zezwolenia FLEGT, a następnie przekazuje dane kontaktowe tego organu Komisji Europejskiej. Obie Strony podają te informacje do wiadomości publicznej.

2. Organ wydający zezwolenia sprawdza, czy drewno i produkty z drewna zostały wyprodukowane lub nabyte legalnie, zgodnie z przepisami wymienionymi w załączniku II. Organ ten wydaje, zgodnie z warunkami określonymi w załączniku III-A, zezwolenia FLEGT obejmujące dostawy drewna i produktów z drewna wyprodukowanych lub nabytych legalnie w Kamerunie i przeznaczonych na wywóz do Unii.

3. Organ wydający zezwolenia nie wyda zezwolenia FLEGT na drewno i produkty z drewna, na które składają się drewno i produkty z drewna lub które obejmują drewno i produkty z drewna przywiezione do Kamerunu z państwa trzeciego w postaci, w której przepisy tego państwa zabraniają wywozu, lub w odniesieniu do której istnieją dowody, że to drewno i produkty z drewna wyprodukowano lub nabyto z naruszeniem przepisów państwa, z którego pozyskano drzewa.

4. Organ wydający zezwolenia dokumentuje i podaje do wiadomości publicznej swoje procedury wydawania zezwoleń FLEGT.

Artykuł  6

Właściwe organy Unii

1. Komisja Europejska informuje Kamerun o danych kontaktowych właściwych organów każdego państwa członkowskiego Unii i o ich odpowiednich obszarach kompetencji terytorialnych.

2. Przed dopuszczeniem dostawy do swobodnego obrotu w Unii właściwe organy sprawdzają, czy każda taka dostawa posiada prawidłowe zezwolenie FLEGT. Procedury regulujące dopuszczenie dostaw objętych zezwoleniem FLEGT do swobodnego obrotu w Unii są opisane w załączniku IV.

3. Każdy właściwy organ prowadzi i co roku publikuje rejestr otrzymanych zezwoleń FLEGT.

4. Zgodnie z przepisami krajowymi dotyczącymi ochrony danych właściwe organy zapewniają dostęp do stosownych dokumentów i danych osobom i organom wyznaczonym przez Kamerun w charakterze niezależnego audytora.

5. Drewno i produkty z drewna pozyskane z gatunków wymienionych w załącznikach do Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES) i objęte zezwoleniem FLEGT przy wjeździe do Unii zostaną jednak poddane tylko kontroli przewidzianej w rozporządzeniu Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze kontroli handlu nimi ⁷ , zważywszy, że zezwolenie FLEGT potwierdza również, że to drewno zostało wyprodukowane lub nabyte legalnie.

Artykuł  7

Zezwolenia FLEGT

1. Organ wydający zezwolenia wydaje zezwolenia FLEGT w celu potwierdzenia, że drewno i produkty z drewna zostały wyprodukowane lub nabyte legalnie.

2. Zezwolenia FLEGT wystawia się na formularzu dwujęzycznym (w języku francuskim i angielskim) i wypełnia się je w języku francuskim lub angielskim.

3. W drodze porozumienia Strony mogą ustanowić system elektroniczny służący do wydawania, przekazywania i przyjmowania zezwoleń FLEGT.

4. Zezwolenia FLEGT wydaje się zgodnie z procedurami opisanymi w załączniku V.

Artykuł  8

Drewno wyprodukowane lub nabyte legalnie

1. Do celów niniejszej Umowy definicja drewna wyprodukowanego lub nabytego legalnie znajduje się w art. 1 lit. k) i w załączniku II.

2. Załącznik II przedstawia również przepisy krajowe Kamerunu, których należy przestrzegać, aby możliwe było wystawienie zezwolenia FLEGT. Załącznik ten zawiera matryce legalności określające kryteria, wskaźniki i punkty kontrolne, które pozwalają ustalić zgodność z obowiązującymi przepisami.

Artykuł  9

Weryfikacja legalności wyprodukowanego lub nabytego drewna

1. Kamerun wdraża system służący weryfikacji, czy drewno i produkty z drewna zostały wyprodukowane lub nabyte legalnie i czy tylko zweryfikowane w ten sposób dostawy są wywożone do Unii. System weryfikacji legalności obejmuje kontrole zgodności mające na celu uzyskanie pewności, że drewno i produkty z drewna przeznaczone na wywóz do Unii zostały wyprodukowane lub nabyte legalnie i że zezwolenia FLEGT nie zostały wydane w odniesieniu do dostaw drewna, którego nie wyprodukowano lub nie nabyto legalnie lub które pochodzi z nieznanych źródeł. System ten obejmuje także procedury mające na celu zagwarantowanie, że do łańcucha dostaw nie trafia drewno z nielegalnego lub nieznanego źródła.

2. System weryfikacji legalności drewna i produktów z drewna opisano w załączniku III-A.

3. Kamerun kontroluje legalność drewna i produktów z drewna wywożonych na rynki poza Unią, sprzedawanych na rynkach wewnętrznych, a także przywożonego drewna i produktów z drewna.

Artykuł  10

Konsultacje w sprawie prawidłowości zezwoleń FLEGT

1. W przypadku podejrzenia nieprawidłowości zezwolenia FLEGT zainteresowany właściwy organ może zwrócić się do organu wydającego zezwolenia o udzielenie dodatkowych informacji.

2. Jeżeli organ wydający zezwolenia nie udzieli odpowiedzi w terminie 21 dni kalendarzowych od dnia otrzymania wniosku lub jeżeli otrzymane dodatkowe informacje potwierdzają nieprawidłowość, lub jeżeli informacje na zezwoleniu FLEGT nie odpowiadają dostawie, dany właściwy organ nie uznaje zezwolenia FLEGT i podejmuje decyzję w sprawie działań następczych zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi. Organ wydający zezwolenia zostaje o tym poinformowany.

3. Jeżeli natomiast z dodatkowych informacji udzielonych przez organ wydający zezwolenia wynika, że zezwolenie FLEGT jest prawidłowe, zezwolenie FLEGT zostaje uznane i stosuje się procedury opisane w załączniku IV.

Artykuł  11

Niezależny audytor

1. Strony są zgodne co do konieczności zamówienia usług niezależnego audytora w uzgodnionych okresach w celu zapewnienia wydajności i skuteczności systemu zezwoleń FLEGT, zgodnie z opracowaniem znajdującym się w załączniku VI.

2. Kamerun, w porozumieniu z Unią, zamawia usługi niezależnego audytora.

3. Niezależny audytor przekazuje Stronom swoje uwagi za pośrednictwem kompletnych sprawozdań zgodnie z procedurą opisaną w załączniku VI.

4. Strony ułatwiają pracę niezależnemu audytorowi, między innymi poprzez zapewnienie mu na terytoriach obydwu Stron dostępu do informacji niezbędnych do realizacji jego zadań. Zgodnie z ich przepisami dotyczącymi ochrony danych Strony mogą jednak odmówić udzielenia informacji, do udostępnienia których nie są upoważnione.

5. Kamerun publikuje sprawozdanie niezależnego audytora zgodnie z procedurami i mechanizmami przewidzianymi w załącznikach VI i VII.

Artykuł  12

Wymiana informacji na temat funkcjonowania systemu FLEGT

1. We wspólnym interesie ochrony prawidłowości działania i reputacji systemu zezwoleń FLEGT, wprowadzonego w ramach niniejszej Umowy, Strony zobowiązują się do niezwłocznej wzajemnej wymiany informacji na temat wszelkich problemów dotyczących potencjalnych przypadków oszustwa przy stosowaniu lub wystawianiu zezwoleń FLEGT, w tym w odniesieniu do drewna i produktów z drewna zawierających drewno podejrzanego pochodzenia pochodzące z państw trzecich, związanego z nadużyciem lub nieuczciwego obchodzenia systemu zezwoleń FLEGT.

2. Przypadki wywozu skontrolowanego legalnego drewna i produktów z drewna do państw będących importerami drewna innych niż państwa Unii, z którymi Kamerun utrzymuje stosunki handlowe, nie stanowią obejścia systemu zezwoleń FLEGT w rozumieniu niniejszego artykułu.

Artykuł  13

Rozpoczęcie funkcjonowania systemu zezwoleń FLEGT

1. Strony uzgadniają datę, od której system zezwoleń FLEGT staje się operacyjny.

2. Rozpoczęcie wydawania zezwoleń FLEGT poprzedza wspólna ocena techniczna, której cele i kryteria określono w załączniku VIII.

Artykuł  14

Harmonogram wdrażania Umowy

1. Strony zgadzają się na harmonogram poprzedzający wdrażanie znajdujący się w załączniku IX.

2. Wspólna rada ds. wdrażania, o której mowa w art. 19, działająca za pośrednictwem wspólnego komitetu monitorującego, ocenia postępy osiągnięte we wdrażaniu w odniesieniu do harmonogramu przewidzianego w załączniku IX.

Artykuł  15

Środki uzupełniające

1. Strony uznały obszary określone w załączniku X za obszary wymagające dodatkowych zasobów technicznych i finansowych do wdrożenia niniejszej Umowy.

2. Udostępnienie tych zasobów dodatkowych podlega zwykłym procedurom programowania pomocy dla Kamerunu pochodzącej od Unii i jej państw członkowskich oraz procedurom budżetowym samego Kamerunu.

3. Strony przewidują konieczność wspólnego porozumienia, które umożliwiałoby koordynację finansowania i udziału technicznego Komisji Europejskiej i państw członkowskich Unii w celu wspierania tych środków w ramach programu sektorowego dotyczącego leśnictwa i środowiska.

4. Kamerun zapewnia włączenie zwiększania zdolności w związku z wdrażaniem niniejszej Umowy do krajowych instrumentów planowania, takich jak program sektorowy dotyczący leśnictwa i środowiska oraz strategie na rzecz ograniczania ubóstwa.

5. Strony zapewniają, aby działania związane z wdrażaniem niniejszej Umowy były skoordynowane z odpowiednimi inicjatywami na rzecz rozwoju, takimi jak:

a) wsparcie rozwoju lokalnego;

b) promowanie uprzemysłowienia sektora leśnego;

c) zwiększanie zdolności.

6. Udostępnienie zasobów dodatkowych podlega procedurom regulującym pomoc Unii, zgodnie z umową z Kotonu, i procedurom regulującym udzielanie Kamerunowi dwustronnej pomocy przez państwa członkowskie Unii, nie naruszając procedur właściwych dla zainteresowanych darczyńców zgodnie z zasadami ustalonymi w deklaracji paryskiej w sprawie skuteczności pomocy na rzecz rozwoju. Z tego tytułu dodatkowe zasoby pozwalają na finansowanie działań wymienionych w ust. 5 w ramach programu sektorowego dotyczącego leśnictwa i środowiska i zgodnie z jego regułami.

Artykuł  16

Udział zainteresowanych stron we wdrażaniu Umowy

1. Kamerun odbywa regularne konsultacje z zainteresowanymi stronami kameruńskimi w sprawie wdrażania niniejszej Umowy w ramach krajowego komitetu monitorującego lub za pośrednictwem innych platform porozumienia, uwzględniając swoje przepisy dotyczące lasów i zwierząt oraz całość obowiązujących przepisów ustawowych i wykonawczych regulujących dostęp do informacji, udział społeczeństwa i dostęp do wymiaru sprawiedliwości w sprawach związanych ze środowiskiem.

2. Warunki powołania krajowego komitetu monitorującego i odpowiednie role przypadające różnym zainteresowanym stronom kameruńskim we wdrażaniu niniejszej Umowy opisano między innymi w załącznikach III-A, III-B i X.

3. Na mocy Konwencji z Aarhus z 1998 r. o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska Unia prowadzi z zainteresowanymi stronami europejskimi regularne konsultacje dotyczące wdrażania niniejszej Umowy oraz transpozycji prawa Unii.

Artykuł  17

Klauzule ochronne dotyczące spraw społecznych, gospodarczych i środowiskowych społeczności lokalnych i tubylczych

1. W celu zminimalizowania ewentualnych negatywnych skutków systemu zezwoleń FLEGT dla zainteresowanych społeczności lokalnych i tubylczych Strony zobowiązują się dokonać oceny wpływu niniejszej Umowy na ich sposób życia.

2. Strony monitorują w szczególności wpływ gospodarczy i środowiskowy niniejszej Umowy na wspomniane wyżej społeczności, oraz podejmują właściwe uzasadnione środki w celu złagodzenia wszelkich negatywnych skutków.

Artykuł  18

Zachęty rynkowe

Dostęp do rynku Unii drewna i produktów z drewna przywożonych z Kamerunu zgodnie z warunkami niniejszej Umowy wspierany jest działaniami promocyjnymi dotyczącymi tego drewna i produktów z drewna. Działania te obejmują:

a) wspieranie polityki udzielania zamówień publicznych i prywatnych uwzględniającej starania zmierzające do zapewnienia podaży legalnie pozyskanych produktów leśnych, w szczególności drewna i produktów z drewna;

b) promowanie na rynku Unii drewna i produktów z drewna posiadających zezwolenie FLEGT;

c) promowanie na szczeblu międzynarodowym systemu weryfikacji legalności ustalonego w ramach niniejszej Umowy.

Artykuł  19

Struktury instytucjonalne wdrażania Umowy

1. Po ratyfikacji niniejszej Umowy Strony ustanawiają strukturę decyzyjną zwaną "wspólną radą ds. wdrażania", zwaną dalej "Radą", oraz strukturę doradczą zwaną "wspólnym komitetem monitorującym".

2. Rada składa się z dwóch przedstawicieli wyznaczonych przez Strony, po jednym przedstawicielu każdej ze Stron. Otrzymuje ona upoważnienie Stron w celu nadzorowania procesu wdrażania i podejmuje decyzje na zasadzie konsensusu. Decyzje te będą miały formę rezolucji podpisywanych przez przedstawicieli Stron. Rada odpowiada za wdrażanie niniejszej Umowy. Ponadto Rada:

a) zbiera się w terminach ustalonych w drodze porozumienia Stron;

b) opracowuje własny regulamin wewnętrzny;

c) podaje do wiadomości publicznej sprawozdanie roczne; szczegółowe informacje dotyczące zawartości tego sprawozdania znajdują się w załączniku VII;

d) zapewnia przejrzystość prac wspólnego komitetu monitorującego oraz podawanie do wiadomości publicznej informacji i wyników dotyczących tych prac;

e) określa procedury rozstrzygania sporów i uczestniczy w poszukiwaniu rozwiązań zadowalających obie Strony w celu utrzymania właściwego funkcjonowania niniejszej Umowy, zgodnie z art. 24;

f) bada zmiany postanowień niniejszej Umowy i przyjmuje zmiany dotyczące załączników zgodnie z art. 29.

3. Podlegający Radzie wspólny komitet monitorujący, którego członków wyznaczają Strony, zapewnia monitorowanie i ocenę wdrażania niniejszej Umowy. Ułatwia również dialog i wymianę informacji między Stronami. Ponadto wspólny komitet monitorujący:

a) zbiera się co najmniej dwa razy do roku w terminach i miejscach ustalonych przez Radę i sporządza oparte na zasadzie konsensusu zalecenia dla Rady;

b) opracowuje harmonogram swoich prac oraz zakres zadań dotyczący wspólnych działań;

c) ustanawia własny regulamin wewnętrzny po zatwierdzeniu przez Radę;

d) organizuje swoje zebrania na zasadzie współprzewodnictwa;

e) może powoływać grupy robocze lub inne organy pomocnicze w obszarach wymagających szczególnych kompetencji.

4. Zadania wspólnego komitetu monitorującego określono w załączniku XI.

Artykuł  20

Wymiana informacji na temat wdrażania Umowy

1. Przedstawicielami Stron odpowiedzialnymi za oficjalną wymianę informacji dotyczących wdrażania niniejszej Umowy są:

a) ze strony Kamerunu: minister właściwy ds. leśnictwa;

b) ze strony Unii: kierownik Delegatury Unii Europejskiej w Kamerunie.

2. Strony przekazują sobie wzajemnie, w odpowiednim czasie, informacje niezbędne do wdrażania niniejszej Umowy.

Artykuł  21

Informacje podawane do wiadomości publicznej

1. Informacje podawane do wiadomości publicznej są uznawane za jeden z podstawowych elementów mających na celu wzmocnienie zarządzania w ramach stosowania niniejszej Umowy. Aby osiągnąć ten cel, który zmierza do zapewnienia przejrzystości funkcjonowania systemu zezwoleń FLEGT w Kamerunie i w Unii, Strony postanawiają korzystać z najodpowiedniejszych mechanizmów komunikacji, a mianowicie: mediów drukowanych i audiowizualnych, Internetu, warsztatów i różnego rodzaju publikacji. Informacje podawane do wiadomości publicznej wyszczególniono w załączniku VII.

2. Strony postanawiają również, że uprawnienia, procedury i warunki funkcjonowania Rady i wspólnego komitetu monitorującego zostają podane do wiadomości publicznej.

Artykuł  22

Informacje poufne

1. Każda ze Stron zobowiązuje się do nieujawniania, w zakresie wymaganym na mocy przepisów tej Strony, informacji poufnych wymienianych w ramach niniejszej Umowy. Żadna ze Stron nie ujawnia publicznie i nie zezwala swoim organom zaangażowanym we wdrażanie niniejszej Umowy na ujawnianie informacji wymienianych w ramach niniejszej Umowy i stanowiących tajemnicę handlową lub będących poufnymi informacjami handlowymi.

2. Z zastrzeżeniem ust. 1 następujące informacje nie są uznawane za poufne:

a) liczba zezwoleń FLEGT wydanych przez Kamerun i otrzymanych przez Unię oraz ilość drewna i produktów z drewna wywiezionych z Kamerunu i odebranych przez Unię;

b) nazwa i adres posiadacza zezwolenia FLEGT i importera.

Artykuł  23

Terytorialny zakres stosowania

Niniejszą Umowę stosuje się z jednej strony na terytorium, na którym ma zastosowanie Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, na warunkach określonych w tym Traktacie i z drugiej strony na terytorium Kamerunu.

Artykuł  24

Rozstrzyganie sporów

1. Strony starają się rozwiązywać wszelkie spory dotyczące stosowania lub wykładni niniejszej Umowy w drodze niezwłocznych konsultacji.

2. Jeżeli spór nie zostanie rozstrzygnięty w drodze niezwłocznych konsultacji, Strona, która pierwsza podejmuje sprawę, może skierować spór do Rady, która podejmuje starania, aby zaproponować Stronom warunki rozstrzygnięcia sporu. Rada otrzymuje wszelkie stosowne informacje potrzebne do dokładnego zbadania sytuacji w celu znalezienia rozwiązania możliwego do przyjęcia. W tym celu Rada może przedłożyć sprawę wspólnemu komitetowi monitorującemu. Wspólny komitet monitorujący w terminie ustalonym przez Radę przekazuje jej swoją propozycję rozwiązania; Rada dąży do zbadania wszystkich możliwości utrzymania właściwego funkcjonowania niniejszej Umowy.

3. Jeżeli Rada nie jest w stanie rozstrzygnąć sporu, Strony mogą:

a) wspólnie zwrócić się o dobre usługi lub mediację strony trzeciej;

b) skorzystać z arbitrażu, jeżeli nie jest możliwe rozstrzygnięcie sporu zgodnie z ust. 3 lit. a).

4. Rada ustanawia warunki konsultacji, mediacji i arbitrażu spójne z warunkami uzgodnionymi w ramach umowy o partnerstwie gospodarczym lub, w okresie przejściowym, w ramach wstępnej umowy o partnerstwie gospodarczym między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a stroną Środkowoafrykańską (Kamerunem), z drugiej strony.

Artykuł  25

Zawieszenie

1. Każda ze Stron może zawiesić stosowanie niniejszej Umowy. O decyzji w sprawie zawieszenia i powodach podjęcia tej decyzji zawiadamia się drugą Stronę na piśmie.

2. Postanowienia niniejszej Umowy przestają być stosowane po upływie 90 dni kalendarzowych od otrzymania takiego zawiadomienia.

3. Stosowanie niniejszej Umowy zostaje wznowione po upływie 30 dni kalendarzowych od dnia, w którym Strona, która zawiesiła jej stosowanie, poinformuje drugą Stronę o ustaniu przyczyny zawieszenia.

Artykuł  26

Załączniki

Załączniki stanowią integralną część niniejszej Umowy.

Artykuł  27

Okres obowiązywania i przedłużenie

Niniejsza Umowa pozostaje w mocy przez okres siedmiu lat od wejścia w życie i ulega automatycznemu przedłużeniu na kolejne okresy tej samej długości, chyba że jedna ze Stron zrezygnuje z przedłużenia, zawiadamiając o tym drugą Stronę co najmniej dwanaście miesięcy przed upływem bieżącego okresu.

Artykuł  28

Wypowiedzenie Umowy

Niezależnie od postanowień art. 27 każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszą Umowę, zawiadamiając o tym drugą Stronę. Niniejsza Umowa przestaje wówczas być stosowana po upływie dwunastu miesięcy od daty takiego zawiadomienia.

Artykuł  29

Zmiany

1. Działając za pośrednictwem swojego przedstawiciela w Radzie, Strona pragnąca zmienić niniejszą Umowę zgłasza swoją propozycję drugiej Stronie co najmniej trzy miesiące przed kolejnym posiedzeniem wspólnego komitetu monitorującego. Rada zleca wspólnemu komitetowi monitorującemu zbadanie propozycji. W przypadku osiągnięcia porozumienia wspólny komitet monitorujący sporządza zalecenie, które przedstawia Radzie do oceny. Każdy przedstawiciel analizuje zalecenie i jeżeli się z nim zgadza, informuje o tym drugiego przedstawiciela w celu ustalenia daty podpisania; każda ze Stron przyjmuje je zgodnie ze swoimi procedurami wewnętrznymi.

2. Każda zmiana zatwierdzona w ten sposób przez obydwie Strony wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym Strony zawiadamiają się wzajemnie o zakończeniu procedur niezbędnych w tym celu.

3. W drodze odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu i bez uszczerbku dla badania przeprowadzanego przez wspólny komitet monitorujący zmiany załączników przyjmuje Rada.

4. Notyfikację wszelkich zmian wysyła się do depozytariuszy niniejszej Umowy, zaś zmiana wchodzi w życie w terminie i formie określonych w ust. 2 niniejszego artykułu.

Artykuł  30

Teksty autentyczne

Niniejszą Umowę sporządza się w dwóch egzemplarzach w języku angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, przy czym wszystkie teksty są autentyczne. W przypadku rozbieżności w wykładni wersja francuska ma pierwszeństwo.

Artykuł  31

Wejście w życie

1. Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym Strony zawiadomiły się wzajemnie na piśmie o zakończeniu procedur niezbędnych w tym celu.

2. Zawiadomienie wysyła się do Sekretarza Generalnego Rady Unii Europejskiej i do Ministra Spraw Zagranicznych Kamerunu, którzy są wspólnymi depozytariuszami niniejszej Umowy.

Съставено в Брюксел на шести октомври две хиляди и десета година.

Hecho en Bruselas, el seis de octubre de dos mil diez.

V Bruselu dne šestého října dva tisíce deset.

Udfærdiget i Bruxelles den sjette oktober to tusind og ti.

Geschehen zu Brüssel am sechsten Oktober zweitausendzehn.

Kahe tuhande kümnenda aasta oktoobrikuu kuuendal päeval Brüsselis.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις έξι Οκτωβρίου δύο χιλιάδες δέκα.

Done at Brussels on the sixth day of October in the year two thousand and ten.

Fait à Bruxelles, le six octobre deux mille dix.

Fatto a Bruxelles, addì sei ottobre duemiladieci.

Briselē, divi tūkstoši desmitā gada sestajā oktobrī.

Priimta du tūkstančiai dešimtų metų spalio šeštą dieną Briuselyje.

Kelt Brüsszelben, a kétezer-tizedik év október hatodik napján.

Magħmul fi Brussell, fis-sitt jum ta’ Ottubru tas-sena elfejn u għaxra.

Gedaan te Brussel, de zesde oktober tweeduizend tien.

Sporządzono w Brukseli dnia szóstego października roku dwa tysiące dziesiątego.

Feito em Bruxelas, em seis de Outubro de dois mil e dez.

Întocmit la Bruxelles la ș ase octombrie două mii zece.

V Bruseli dňa šiesteho októbra dvetisícdesať.

V Bruslju, dne šestega oktobra leta dva tisoč deset.

Tehty Brysselissä kuudentena päivänä lokakuuta vuonna kaksituhattakymmenen.

Som skedde i Bryssel den sjätte oktober tjugohundratio.

За Европейския съюз

Por la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europæiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

For the European Union

Pour l’Union européenne

Per l’Unione europea

Eiropas Savienības vārdā -

Europos Sąjungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela União Europeia

Pentru Uniunea Europeană

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

За Република Камерун

Por la República de Camerún

Za Kamerunskou republiku

For Republikken Cameroun

Für die Republik Kamerun

Kameruni Vabariigi nimel

Για τη Δημοκρατία του Καμερούν

For the Republic of Cameroon

Pour la République du Cameroun

Per la Repubblica del Camerun

Kamerūnas Republikas vārdā -

Kamerūno Respublikos vardu

A Kameruni Köztársaság részéről

Għar-Repubblika tal-Kamerun

Voor de Republiek Kameroen

W imieniu Republiki Kamerunu

Pela República dos Camarões

Pentru Republica Camerun

Za Kamerunskú republiku

Za Republiko Kamerun

Kamerunin tasavallan puolesta

För republiken KamerunPL

(podpisy pominięto)

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I-A

WYKAZ PRODUKTÓW OBJĘTYCH SYSTEMEM ZEZWOLEŃ FLEGT

Następujące produkty są objęte systemem zezwoleń FLEGT:

PRODUKTY	Kody HS
Drewno surowe, nawet pozbawione kory lub bieli lub zgrubnie obrobione	4403
PODKŁADY KOLEJOWE LUB TRAMWAJOWE Z DREWNA LUB PODOBNE	4406
DREWNO przetarte LUB strugane WZDŁUŻNIE, skrawane warstwami LUB oKOROWANE, nawet STRUGANE, SZLIFOWANE LUB ŁĄCZONE stykowo, O GRUBOŚCI PRZEKRACZAJĄCEJ 6 MM	4407
Arkusze na FORNIRy (łącznie z otrzymanymi przez CIĘCIe DREWNA warstwowego), NA SKLEJKĘ LUB na PODOBNE DREWNO warstwowe I INNE DREWNO, przetarte WZDŁUŻNIE, skrawane warstwami LUB oKOROWANE, nawet STRUGANE, SZLIFOWANE, ŁĄCZONE na długości LUB łączone stykami, O GRUBOŚCI nieprzekraczającej 6 MM	4408
SKLEJKA, Płyty FORNIROWANE I PODOBNE DREWNO WARSTWOWE	4412
NARZĘDZIA, OPRAWY NARZĘDZI, RĘKOJEŚCI NARZĘDZI, OPRAWY LUB TRZONKI MIOTEŁ, SZCZOTEK I PĘDZLI, Z DREWNA; KOPYTA LUB PRAWIDŁA DO OBUWIA, Z DREWNA	4417
MEBLE DREWNIANE, W RODZAJU STOSOWANYCH W BIURZE	9403 30
MEBLE DREWNIANE, W RODZAJU STOSOWANYCH W KUCHNI	9403 40
MEBLE DREWNIANE, W RODZAJU STOSOWANYCH W SYPIALNI	9403 50
POZOSTAŁE MEBLE DREWNIANE	9403 60

Tytułem przykładu poniżej szczegółowo opisano przedmiotowe produkty i gatunki z zastrzeżeniem, że strona kameruńska dostosuje taryfę celną CEMAC do kodów systemu zharmonizowanego (HS) Światowej Organizacji Celnej (WCO), w którym klasyfikuje się produkty cięte z drewna gatunku sapelli i iroko odpowiednio pod kodami 4407 27 i 4407 28. Produkty i gatunki można zmieniać w zależności od rozwoju sytuacji na rynku, bez konieczności wprowadzania zmian do Umowy.

PRODUKTY	KODY CEMAC
produkty SPECJALNE
HEBAN	44 07 29 15
KŁODY	44 03 49 00
Gatunki PROMOWANE pierwszej kategorii
BILINGA	44 03 49 09
Framiré	44 03 49 17
KOSIPO	44 03 49 21
Kotibé	44 03 49 22
Limba	44 03 49 24
Ayous/obéché	44 03 49 46
Azobé	44 03 49 47
Koto	44 03 49 75
Okoumé	44 03 49 88
Tali	44 03 49 94
Tiama	44 03 49 95
GATUNKI PROMOWANE drugiej KATEGORII
Abura/Bahia	44 03 49 01
Ako	44 03 49 05
Andoung	44 03 49 06
Avodire	44 03 49 07
Dabéma	44 03 49 12
Niové	44 03 49 30
Olon	44 03 49 31
Ovoga/Angalé	44 03 49 32
Ozigo	44 03 49 33
Tchitola	44 03 49 36
Abalé/abing	44 03 49 39
Okan/adoum	44 03 49 40
Amvout/ekong	44 03 49 41
Asila/omang	44 03 49 45
Bodioa	44 03 49 48
Cordia/ebe/mukumari	44 03 49 49
Dambala	44 03 49 50
Diana/celtis/odou	44 03 49 51
Ebiara/abem	44 03 49 53
Ekaba	44 03 49 54
Ekop Evene/Evene	44 03 49 56
Gombé/Ekop Gombé	44 03 49 57
Naga/Ekop Naga	44 03 49 58
Emien/ekouk	44 03 49 59
Essak	44 03 49 60
Eseng/lo	44 03 49 61
Essessang	44 03 49 62
Esson	44 03 49 63
Etimoe	44 03 49 64
Eveus/Ngon	44 03 49 65
Evoula/niepokalanek	44 03 49 66
Eyeck	44 03 49 67
Faro	44 03 49 68
Iatandza/Evouvous	44 03 49 69
Kanda	44 03 49 72
Kapokier/Bombax/Esodoum	44 03 49 73
Kondroti/Ovonga	44 03 49 74
Kumbi/Okoa	44 03 49 76
Landa	44 03 49 77
Lati/Edzuil	44 03 49 78
LIMBAli	44 03 49 79
Lotofa/Nkanang	44 03 49 81
Mambodé/Amouk	44 03 49 82
Moambé	44 03 49 84
Mukulungu	44 03 49 85
Mutundo	44 03 49 86
Oboto/Abodzok	44 03 49 87
Ozanbili/Angonga	44 03 49 89
Osanga/Sikon	44 03 49 90
Ouochi/Albizia/Angoyeme	44 03 49 91
Tsanya/Akela	44 03 49 97
Inne drewno tropikalne (Agba, Ekoune, Alumbi, Miama itd.)	44 03 49 99
PODKŁADY KOLEJOWE LUB TRAMWAJOWE Z DREWNA LUB PODOBNE	44 06
Produkty cięte	44 07 29 00
ABURA/BAHIA	44 07 29 01
Acajou	44 07 29 02
Afromosia	44 07 29 03
AIéLé	44 07 29 04
AKO	44 07 29 05
ANDOUNG	44 07 29 06
AVODIRE	44 07 29 07
Bété	44 07 29 08
BILINGA	44 07 29 09
Bossé	44 07 29 10
Bubinga	44 07 29 11
DABÉMA	44 07 29 12
Douka	44 07 29 13
Doussié	44 07 29 14
HEBAN	44 07 29 15
Eyong	44 07 29 16
FRAMIRÉ	44 07 29 17
Fromager	44 07 29 18
Igaganga	44 07 29 19
Izombé	44 07 29 20
KOSIPO	44 07 29 21
KOTIBÉ	44 07 29 22
Kodrodus	44 07 29 23
LIMBA	44 07 29 24
Moabi	44 07 29 25
Movingui	44 07 29 26
Mutényé	44 07 29 27
Niangon	44 07 29 28
NIOVÉ	44 07 29 29
OLON	44 07 29 30
OVOGA	44 07 29 31
OZIGO	44 07 29 32
Padouk	44 07 29 33
Pao rosa	44 07 29 34
TCHITOLA	44 07 29 35
Tola	44 07 29 36
Zingana	44 07 29 37
Abalé/abing	44 07 29 38
Akan lub adoum	44 07 29 39
Amvout lub ekong	44 07 29 40
Angueuk	44 07 29 41
Aningré	44 07 29 42
Apa/pashiloba	44 07 29 43
ASILA/OMANG	44 07 29 44
AYOUS/OBÉCHÉ	44 07 29 45
AZOBÉ	44 07 29 46
BODIOA	44 07 29 47
CORDIA/EBE/MUKUMARI	44 07 29 48
DAMBALA	44 07 29 49
DIANA/CELTIS/ODOU	44 07 29 50
Dibetou	44 07 29 12
EBIARA/ABEM	44 07 29 52
EKABA	44 07 29 53
Ekoune	44 07 29 54
EKOP EVENE	44 07 29 55
Ekop Gombé mamelle	44 07 29 56
EKOP NAGA	44 07 29 57
EMIEN/EKOUK	44 07 29 58
ESSAK	44 07 29 59
ESENG/LO	44 07 29 60
ESSESSANG	44 07 29 61
ESSON	44 07 29 62
ETIMbE	44 07 29 63
EVEUSs/GON	44 07 29 64
EVOULA/NIEPOKALANEK	44 07 29 65
EYECK	44 07 29 66
FARO	44 07 29 67
IATANDZA/EVOUVOUS	44 07 29 68
Alomba	44 07 29 69
Iroko	44 07 29 70
KANDA	44 07 29 71
KAPOKIER/BOMBAX	44 07 29 72
KONDROTI/OVONGA	44 07 29 73
KOTO	44 07 29 74
KUMBI/ekos	44 07 29 75
LANDA	44 07 29 76
LATI/EDZUIL	44 07 29 77
LIMBALI	44 07 29 78
Longhi	44 07 29 79
LOTOFA/NKANANG	44 07 29 80
MAMBODÉ/AMOUK	44 07 29 81
Mansonia	44 07 29 82
Moambé jaune	44 07 29 83
MUKULUNGU	44 07 29 84
MUTUNDO	44 07 29 85
OBOTO/ABODZOK	44 07 29 86
OKOUMÉ	44 07 29 87
Onzabili/angonga	44 07 29 88
OSANGA/SIKON	44 07 29 89
OUOCHI/ALBIZIA	44 07 29 90
Ovangkol	44 07 29 91
Sapelli	44 07 29 92
Sipo	44 07 29 93
TALI	44 07 29 94
TIAMA	44 07 29 95
TSANgA/AKELA	44 07 29 96
Wenge	44 07 29 97
Inne drewno tropikalne	44 07 29 98
Parkiety	44 09 20 00
Forniry	44 08 39 00
Sklejka	44 12 13 00
Gotowe DREWNO I produkty z drewna	94 03 30 00
	94 03 40 00
	94 03 50 00
	94 03 60 00
	44 17 00 00

ZAŁĄCZNIK  I-B

WYKAZ PRODUKTÓW, KTÓRYCH WYWÓZ JEST ZABRONIONY

PRODUKTY	KODY CEMAC
KŁODY
ACAJOU	44 03 49 02
AFROMOSIA	44 03 49 03
Bété/Mansonia	44 03 49 08
BOSSÉ	44 03 49 10
BUBINGA	44 03 49 11
DOUKA	44 03 49 13
Doussié rouge	44 03 49 14
FROMAGER	44 03 49 18
MOABI	44 03 49 26
MOVINGUI	44 03 49 27
PADOUK	44 03 49 34
PAO ROSA	44 03 49 35
ZINGANA	44 03 49 38
Apa lub doussié blanc	44 03 49 44
ANINGRÉ	44 03 49 43
DIBETOU	44 03 49 52
Ilomba	44 03 49 70
IROKO	44 03 49 71
Longhi/abam	44 03 49 80
OVANGKOL	44 03 49 92
SAPELLI	44 03 49 93
SIPO	44 03 49 94
WENGE	44 03 49 98

ZAŁĄCZNIK  II 

MATRYCE LEGALNOŚCI

I. Definicja legalności

Legalność drewna wprowadzanego do obrotu opiera się na zgodności z krajowymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi oraz należycie ratyfikowanymi międzynarodowymi aktami prawnymi, których stosowanie jest konieczne w celu zagwarantowania stabilności gospodarki leśnej prowadzonej przez przedsiębiorstwo produkcyjne lub eksportujące, jego dostawców i podwykonawców, w imieniu właściciela lasu (państwa, gminy, właściciela prywatnego lub wspólnoty).

Definicję legalności przyjętą w tym duchu na zasadzie konsensusu przez wszystkie zainteresowane strony można podsumować w następujący sposób:

"Za drewno legalne uznaje się drewno pochodzące z procesu lub procesów produkcji lub nabywania, w pełni zgodne ze wszystkimi kryteriami wynikającymi z przepisów ustawowych i wykonawczych obowiązujących w Kamerunie i mającymi zastosowanie w sektorze leśnym, i jako takie zweryfikowane/skontrolowane".

Definicja legalności drewna użytkowego opiera się na znajomości i stosowaniu przepisów ustawowych i wykonawczych obowiązujących w Kamerunie oraz na zgodności z należycie ratyfikowanymi przez Kamerun międzynarodowymi aktami prawnymi w zakresie leśnictwa, handlu, środowiska, spraw społecznych i praw człowieka. Przedmiotowe krajowe przepisy ustawowe i wykonawcze obejmują między innymi:

- Konstytucję Republiki Kamerunu;

- ustawę nr 81-13 w sprawie zasad polityki w zakresie leśnictwa, zwierząt i rybołówstwa z dnia 27 listopada 1981 r., nieuchyloną w całości, i przepisy wykonawcze do tej ustawy (w tym dekret wykonawczy nr 83-169 z dnia 12 kwietnia 1983 r., nieuchylony);

- nową ustawę leśną nr 94/01 w sprawie zasad polityki w zakresie leśnictwa, zwierząt i rybołówstwa z dnia 20 stycznia 1994 r. i przepisy wykonawcze do tej ustawy (w tym dekret Prezesa Rady Ministrów nr 94-436 z dnia 23 sierpnia 1994 r. (w którym nie wszystkie przepisy zostały uchylone), dekret Prezesa Rady Ministrów nr 95-531 z 1995 r. i inne obowiązujące decyzje i okólniki);

- ustawę ramową dotyczącą zarządzania środowiskiem nr 96/12 z dnia 5 sierpnia 1996 r. i przepisy wykonawcze do tej ustawy;

- rozporządzenie nr 222 MINEF⁽¹⁾ z dnia 25 maja 2001 r. określające procedury wdrażania planów urządzania lasów państwowych⁽²⁾;

- ustawę nr 2002/003 z dnia 19 kwietnia 2002 r. w sprawie powszechnej ordynacji podatkowej;

- przepisy regulujące inwestycje (ustawa nr 2002/004 z dnia 19 kwietnia 2002 r. w sprawie Karty inwestycji, zmieniona i uzupełniona ustawą nr 2004/020 z dnia 22 lipca 2004 r.);

- dekret nr 99/781/PM z dnia 13 października 1999 r. określający zasady stosowania art. 71 ust. 1 ustawy leśnej nr 94/01 z dnia 20 stycznia 1994 r. w sprawie zasad polityki w zakresie leśnictwa, zwierząt i rybołówstwa;

- dekret nr 2005/577 z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie OOŚ i rozporządzenie nr 0069 MINEP⁽³⁾ z dnia 8 marca 2005 r. w sprawie kategorii podlegających OOŚ⁽⁴⁾;

- poszczególne roczne ustawy budżetowe;

- kodeks pracy, ustawa nr 92-007 z dnia 14 sierpnia 1992 r.;

- przepisy dotyczące zabezpieczenia społecznego⁽⁵⁾;

- przepisy w zakresie ochrony roślin (MINADER⁽⁶⁾);

- krajowy układ zbiorowy (kwiecień 2002 r.) przedsiębiorstw zajmujących się pozyskiwaniem i obróbką produktów leśnych i działalnością dodatkową (wykonywanie praw związkowych, przedstawiciel pracowników, umowa o pracę, warunki pracy i wynagrodzenie, higiena, bezpieczeństwo i zdrowie w pracy itd.).

Wspomniane wyżej międzynarodowe akty prawne obejmują między innymi:

- Traktat w sprawie ochrony ekosystemów leśnych Afryki Środkowej i zrównoważonego gospodarowania tymi ekosystemami oraz utworzenia Komisji Lasów Afryki Środkowej - COMIFAC (luty 2005 r.);

- Konwencję o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES), podpisaną dnia 3 marca 1973 r. i zmienioną dnia 22 czerwca 1979 r.;

- Konwencję o różnorodności biologicznej (CDB), podpisaną w czerwcu 1992 r.

Stosowanie postanowień zawartych w tych międzynarodowych aktach prawnych następuje po ich transpozycji do krajowych aktów prawnych.

Wszelkie zmiany tych aktów prawnych lub wszelkie nowe przepisy w przedmiotowej dziedzinie spowodują zmiany niniejszego załącznika.

W sformułowaniu definicji legalności uwzględniono również następujące elementy:

- różne inicjatywy podjęte w zakresie legalności (TFT-TTAP⁽⁷⁾, REM⁽⁸⁾, TRAFFIC⁽⁹⁾, CoC⁽¹⁰⁾, FSC⁽¹¹⁾ itd.);

- projekt PROFOREST⁽¹²⁾ z dnia 6 września 2005 r. dotyczący identyfikowalności;

- "notatki informacyjne FLEGT⁽¹³⁾ wydane przez Unię Europejską;

- ramy odniesienia FORCOMS w sprawie zgodności z przepisami wykonawczymi, pierwsza wersja z 2005 r., następnie wersja skonsolidowana z lutego 2007 r. dla Kamerunu;

- przewodniki OLB-BVQI⁽¹⁴⁾ i TLTV-SGS⁽¹⁵⁾ z lutego 2006 r. w sprawie legalności;

- sprawozdanie "Définition d'un bois légal selon les textes et règlements en vigueur au Cameroun" (Definicja legalnego drewna zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi obowiązującymi w Kamerunie) (GTZ/PGDRN⁽¹⁶⁾ - MINFOF⁽¹⁷⁾) z dnia 15 lutego 2006 r.;

- sprawozdanie "Légalité des bois APV au Cameroun (approche comparée des différents systèmes)" (Legalność drewna podlegającego umowie o partnerstwie w Kamerunie - porównanie różnych systemów), dokument z maja 2006 r., GTZ;

- sprawozdanie COMIFAC⁽¹⁸⁾ (WRI⁽¹⁹⁾-IUCN⁽²⁰⁾-IFIA⁽²¹⁾) w sprawie projektu FORCOMS-etap II z lutego 2007 r.;

- projekt aktu prawnego COMIFAC w sprawie kontroli leśnej w Afryce Środkowej z października 2007 r.;

- PCI⁽²²⁾ OAB/ITTO⁽²³⁾ i podręcznik audytu/seria ITTO nr 14-2003.

II. Matryce legalności

Na podstawie definicji legalności Kamerun opracował zbiór matryc legalności przeznaczonych do weryfikacji zgodności funkcjonowania (w odniesieniu do przepisów prawnych) gospodarzy lasu⁽²⁴⁾ prowadzących działalność w Kamerunie oraz zgodności produktów od nich pochodzących. Matryce są wynikiem wspólnej, ciągłej pracy, w której uwzględniono problematyczne obszary zgłaszane przez różne zainteresowane strony.

Duża liczba matryc legalności wynika z faktu, że kameruńskie przepisy w zakresie leśnictwa przewidują kilka rodzajów dostaw drewna, w przypadku których problematyczne obszary dotyczące legalności nie są takie same. Każdą z matryc sporządzono zatem w celu wyraźnego uwidocznienia szczególnych wymogów prawnych związanych z każdym rodzajem dostawy przewidzianym przez przepisy kameruńskie. Uwzględniając tę specyfikę, opracowano dotychczas osiem matryc legalności w zależności od źródeł pochodzenia drewna, takich jak: lasy państwowe (DFP, fr. domaine forestier permanent) obejmujące grunty na stałe przeznaczone pod lasy, tymczasowe lasy państwowe (DFNP, fr. domaine forestier non permanent) obejmujące grunty leśne, które mogą zostać przeznaczone do użytku innego niż leśny (obszar rolno-leśny), oraz zakłady obróbki drewna (UTB, fr. unités de transformation du bois).

W przypadku lasów państwowych

- Matryca legalności 1 (ML1): umowa o pozyskiwanie (CE, fr. convention d'exploitation).

- Matryca legalności 2 (ML2): las gminny (FCle, fr. forêt communale); pozyskiwanie pod zarządem publicznym.

W przypadku tymczasowych lasów państwowych

- Matryca legalności 3 (ML3): zezwolenie na odbiór drewna (ARB, fr. autorisation de récupération des bois).

- Matryca legalności 4 (ML4): zezwolenie na oczyszczanie zrębu ze ściętego drewna (AEB, fr. autorisation d'enlève-ment des bois abattus).

- Matryca legalności 5 (ML5): sprzedaż drewna ze ścinki (VC, fr. vente de coupe) w lasach państwowych.

- Matryca legalności 6 (ML6): las wspólnotowy (FC, fr. forêt communautaire); pozyskiwanie pod zarządem publicznym.

- Matryca legalności 7 (ML7): pozwolenie szczególne (PS, fr. permis spécial); pozyskiwanie hebanu w lasach państwowych i lasach gminnych.

W przypadku zakładów obróbki drewna

- Matryca legalności 8 (ML8): zakłady obróbki drewna (UTB).

Poniższa tabela przedstawia zestawienie różnych źródeł pochodzenia drewna i odnośnych matryc legalności.

Tytuł	CE	VC	ARB	AEB	Zarząd państwowy	PS	PBO	APC
Źródło pochodzenia
Lasy państwowe	ML1			ML4
Lasy gminne				ML4	ML2	ML7
Rządowe lasy państwowe		ML5	ML3	ML4		ML7
Lasy wspólnotowe				ML4	ML6
Lasy prywatne
Zakłady obróbki	ML8

W celu uwzględnienia wszystkich możliwości dostępu do zasobów drewna w ramach obowiązujących przepisów wymienionych w powyższej tabeli na etapie uruchomienia systemu powstaną dodatkowe matryce legalności, jeżeli okaże się to zasadne, a mianowicie:

- matryca legalności w przypadku lasów prywatnych,

- matryca legalności w przypadku pozwoleń na drewno użytkowe,

- matryca legalności w przypadku zezwoleń indywidualnych na cięcie,

- matryce legalności dotyczące lasów gminnych i lasów wspólnotowych w przypadku pozyskiwania innego niż pod zarządem publicznym (VC, PBO, APC).

Matryce legalności składają się z kryteriów, wskaźników i punktów kontrolnych i należą do ogólnego systemu weryfikacji legalności, którego funkcjonowanie opisano szczegółowo w załączniku III-A.

Kryteria i wskaźniki wszystkich matryc przeanalizowano, a następnie przetestowano w terenie i w przypadku każdej matrycy zachowano jedynie odpowiednie kryteria i wskaźniki.

III. Sposób stosowania

Z wyjątkiem tabeli dotyczącej zakładów obróbki drewna matryce legalności opierają się na pięciu⁽²⁵⁾ wspólnych kryteriach odnoszących się odpowiednio do prawidłowości w zakresie:

- aspektów administracyjnych i prawnych (kryterium 1),

- pozyskiwania drewna i urządzania lasów (kryterium 2),

- przewozu (kryterium 3),

- aspektów społecznych (kryterium 4),

- aspektów środowiskowych (kryterium 5).

W zależności od matrycy kryteria dzielą się na różną liczbę wskaźników, które odpowiadają różnym obowiązkom prawnym związanym z różnymi źródłami dostaw drewna.

Ocenę zgodności wskaźników przeprowadza się na podstawie punktów kontrolnych. Aby móc uznać wskaźnik za "zgodny", wszystkie powiązane z nim punkty kontrolne muszą zostać wcześniej uznane za zgodne.

Zgodność punktu kontrolnego wynika z dostępności dokumentów technicznych dostarczonych przez różne organy administracji, przewidzianych w przepisach wykonawczych, których większość jest do wglądu w centralnej bazie danych ministerstwa właściwego ds. leśnictwa (w komputerowym systemie zarządzania informacją leśną drugiej generacji; fr. Système informatique de gestion de l'information forestière de seconde génération - SIGIF II).

"Świadectwo legalności", które stanowi jeden z warunków wstępnych wydania zezwolenia FLEGT (zob. załącznik III-A), można wydać, jedynie jeżeli wszystkie wskaźniki są zgodne.

grafika

Obowiązujące przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

1. Ustawa nr 94/01 z dnia 20 stycznia 1994 r. ustanawiająca kodeks leśny.

2. Ustawa nr 96/12 z dnia 5 sierpnia 1996 r. w sprawie ustawy ramowej dotyczącej zarządzania środowiskiem.

3. Rozporządzenie nr 222 MINEF z dnia 25 maja 2001 r. określające procedury opracowywania, zatwierdzania, monitorowania i kontroli wdrażania planów urządzania państwowych lasów produkcyjnych.

4. Dekret nr 2005/577 z dnia 23 lutego 2005 r. określający zasady przeprowadzania oceny oddziaływania na środowisko.

5. Rozporządzenie nr 0069/MINEP z dnia 8 marca 2005 r. określające różne kategorie działalności podlegające ocenie oddziaływania na środowisko.

6. Ustawa budżetowa 2002/003 z dnia 19 kwietnia 2002 r. w sprawie powszechnej ordynacji podatkowej.

7. Kameruński kodeks pracy z dnia 14 sierpnia 1992 r.

8. Układ zbiorowy gospodarzy lasu:

a) wykonywanie praw związkowych (tytuł 2),

b) przedstawiciel pracowników (tytuł 3),

c) umowa o pracę (tytuł 4),

d) warunki pracy i wynagrodzenie (tytuł 4),

e) higiena, bezpieczeństwo i zdrowie w pracy (tytuł 5).

Dokumenty normatywne i inne

1. Procedura opracowywania, zatwierdzania, monitorowania i kontroli planów urządzania państwowych lasów produkcyjnych w Kamerunie. Określenie KART TECHNICZNYCH (wersja z lipca 2001 r.):

Karta 1: Wykaz norm i dokumentów w zakresie gospodarki leśnej.

Karta 2: Wzór umowy tymczasowej i specyfikacji.

Karta 3: Wzór umowy ostatecznej i specyfikacji.

Karta 4: Glosariusz.

Karta 5: Wzór planu urządzania lasów.

Karta 6: Wykaz gatunków, kodów, minimalnych średnic pozyskania i przyrostu.

Karta 7: Wzór sprawozdania w przypadku inwentaryzacji urządzania.

Karta 8: Podział gruntów wewnątrz lasów produkcyjnych i działania powiązane.

Karta 9: Wzory pięcioletniego planu zarządzania.

Karta 10: Protokół zatwierdzania inwentaryzacji urządzania.

Karta 11: Protokół weryfikacji i zatwierdzania planu urządzania.

Karta 12: Protokół oceny pięcioletniej, zakończenie umowy i zakończenie rotacji.

Karta 13: Formularze procedur rocznych w odniesieniu do pozyskiwania drewna.

Karta 14: Świadectwo wyznaczenia etatu.

Karta 15: Zaświadczenie weryfikacji inwentaryzacji pozyskiwania drewna.

Karta 16: Protokół kontroli pozyskiwania przemysłowego.

Karta 17: Świadectwo zgodności pozyskiwania przemysłowego.

Karta 18: Protokół odbioru prac w zakresie urządzania.

2. Normy inwentaryzacji urządzania i inwentaryzacji przedinwestycyjnej. ONADEF (krajowe biuro rozwoju lasów), czerwiec 1991 r.

3. Normy inwentaryzacji pozyskiwania drewna. ONADEF, maj 1995 r.

4. Przewodnik dotyczący środków środowiskowych w odniesieniu do pozyskiwania drewna w Kamerunie (Ministerstwo Środowiska i Ochrony Przyrody - wersja z marca 2005 r.):

a) uwagi ogólne, definicje terminów

b) ochrona interesów ludności

c) ochrona szczególnych siedlisk

d) ochrona zasobów wodnych:

(i) ochrona brzegów obszarów wodnych

(ii) ochrona jakości wody

e) ochrona różnorodności biologicznej:

(i) ochrona zwierząt

(ii) ochrona roślin

f) ochrona gleb:

(i) planowanie sieci dróg

(ii) budowa i poprawa dróg (iii) budowa przejść

g) utworzenie składnic kłód

h) zaplecze mieszkalne i obiekty przemysłowe w lesie

i) postanowienia końcowe.

5. NIMF: Normy działania w środowisku leśnym (decyzja nr 0108/D/MINEF/CAB z dnia 9 lutego 1998 r.)

a) postanowienia ogólne

b) stosunki z miejscową ludnością

c) działania w zakresie urządzania lasu w zależności od pewnych jednostek terytorialnych lub obszarów chronionych

d) ochrona brzegów i obszarów wodnych

e) ochrona zwierząt

f) wytyczenie, budowa i poprawa dróg leśnych

g) zaplecze mieszkalne i obiekty przemysłowe w lesie

h) utworzenie składnic kłód

i) pozyskiwanie drewna

j) zrywka

k) postanowienia końcowe.

6. Decyzja nr 0098/MINFOF/SG/DF/SDFC w sprawie przyjęcia dokumentu "Manuel des procédures d'attribution et des normes de gestion des forêts communautaires - Version 2009" (Podręcznik procedur przyznawania i norm zarządzania lasami wspólnotowymi - wersja z 2009 r.).

⁽¹⁾ Ministerstwo Środowiska i Leśnictwa.

⁽²⁾ DFP, fr. domaine forestier permanent (lasy państwowe).

⁽³⁾ Ministerstwo Środowiska i Ochrony Przyrody.

⁽⁴⁾ Ocena oddziaływania na środowisko.

⁽⁵⁾ Zob. Państwowa kasa zabezpieczenia społecznego, Zbiór tekstów podstawowych (1979).

⁽⁶⁾ Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich.

⁽⁷⁾ Stowarzyszenie sektora prywatnego o nazwie Tropical Forest Trust, zarządzające projektem wsparcia sektora prywatnego w zakresie weryfikacji legalności (por. Timber Trade Action Plan - plan działania w zakresie handlu drewnem).

⁽⁸⁾ Resources Extraction Monitoring (monitorowanie wydobycia zasobów).

⁽⁹⁾ Projekt dotyczący identyfikowalności i legalności realizowany przez WWF.

⁽¹⁰⁾ Chain of Custody, system identyfikowalności drewna.

⁽¹¹⁾ Forest Stewardship Council.

⁽¹²⁾ Projekt finansowany przez Unię Europejską.

⁽¹³⁾ Notatki informacyjne dotyczące planu działania wydane przez Unię Europejską w sprawie egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa, ang. Forest Law Enforcement, Governance and Trade.

⁽¹⁴⁾ Legalne pochodzenie drewna/Bureau Véritas.

⁽¹⁵⁾ Identyfikowalność i legalność/Société générale de surveillance (Generalne Towarzystwo Nadzoru).

⁽¹⁶⁾ Gesellschaft für Technische Zusammenarbeit (niemiecka instytucja ds. współpracy technicznej)/Program zrównoważonego zarządzania zasobami naturalnymi.

⁽¹⁷⁾ Ministerstwo Leśnictwa i Zwierząt.

⁽¹⁸⁾ Komisja Lasów Afryki Środkowej.

⁽¹⁹⁾ World Resources Institute.

⁽²⁰⁾ Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody.

⁽²¹⁾ International Forest Industry Association.

⁽²²⁾ Zasady, kryteria, wskaźniki.

⁽²³⁾ Organisation africaine du bois (afrykańska organizacja ds. drewna)/International Tropical Timber Organization (Międzynarodowa Organizacja ds. Drewna Tropikalnego)

⁽²⁴⁾ "Gospodarz lasu": osoba fizyczna lub prawna, wspólnota lub gmina posiadająca legalne źródło produkcji, nabywania lub obróbki drewna i produktów z drewna.

ZAŁĄCZNIK  III-A

SYSTEM WERYFIKACJI LEGALNOŚCI

I. Wprowadzenie

System weryfikacji legalności jest niezawodnym środkiem rozróżniania produktów leśnych legalnego pochodzenia od produktów leśnych pochodzenia nielegalnego zgodnie z definicją drewna legalnego potwierdzoną w tekście niniejszej dobrowolnej umowy o partnerstwie. Pozwala on sprawdzić w każdym momencie i w każdym miejscu na terytorium kameruńskim, czy w obrocie znajduje się jedynie drewno wyprodukowane lub nabyte w sposób legalny, które w razie potrzeby może otrzymać zezwolenie FLEGT. Funkcjonowanie systemu opiera się na następujących elementach:

1. weryfikacji legalności gospodarza lasu⁽¹⁾;

2. krajowym monitorowaniu działalności leśnej;

3. krajowej kontroli działalności leśnej;

4. weryfikacji zgodności łańcucha dostaw;

5. wydawaniu zezwoleń FLEGT;

6. niezależnym audycie.

II. Zakres

System weryfikacji legalności ma zastosowanie do wszystkich źródeł produkcji lub nabywania drewna i produktów z drewna znajdujących się w obrocie na terytorium kraju.

Drewno przywożone⁽²⁾ przez gospodarzy lasu prowadzących działalność w Kamerunie nadal będzie przywożone na warunkach określonych w kameruńskich przepisach ustawowych i wykonawczych. Organy wydające zezwolenia FLEGT w Kamerunie wydają zezwolenie na to drewno jedynie w przypadku spełnienia reguł pochodzenia (które określono w umowach o partnerstwie gospodarczym) i co najmniej jednego z następujących wymogów:

- posiadanie zezwolenia FLEGT kraju pochodzenia;

- posiadanie prywatnego świadectwa uznawanego przez rząd Kamerunu za oparty na zasadach zrównoważonej gospodarki leśnej obejmujących co najmniej kryteria określone w kameruńskich matrycach legalności.

W każdym przypadku legalność drewna przywożonego przez gospodarza lasu prowadzącego działalność w Kamerunie weryfikuje się na granicy przed wprowadzeniem na terytorium kameruńskie, a następnie przy przyjęciu do zakładu obróbki, w których zostanie ono zarejestrowane w specjalnej ewidencji jako "wprowadzenie do zakładu CEMAC". Ścisła współpraca z innymi krajami CEMAC pozwoli uniknąć przywozu nielegalnych produktów leśnych przez terytorium Kamerunu.

Drewno przewożone w tranzycie na terytorium kameruńskim należy objąć systemem identyfikowalności (w bazie danych stworzonej na poziomie komputerowego systemu zarządzania informacją leśną - SIGIF II) i korzystać z określonego w tym celu korytarza celnego. Procedury monitorowania drewna przewożonego w tranzycie zostaną szczegółowo określone na późniejszym etapie, w trakcie wdrażania, podobnie jak informacje konieczne do potwierdzenia tranzytowego charakteru danego drewna, zgodnie z obowiązującymi procedurami CEMAC.

III. Weryfikacja legalności gospodarza lasu

Definicja legalności, a także narzędzia stosowane w celu upewnienia się co do legalności gospodarzy lasu znajdują się w załączniku II do niniejszej Umowy. Załącznik ten zawiera osiem matryc legalności obejmujących różne źródła pochodzenia drewna wywodzącego się z lasów państwowych, z tymczasowych lasów państwowych lub z zakładów obróbki drewna.

- Lasy państwowe

- Matryca legalności 1: umowa o pozyskiwanie.

- Matryca legalności 2: las gminny; pozyskiwanie drewna pod zarządem publicznym.

- Tymczasowe lasy państwowe

- Matryca legalności 3: zezwolenie na odbiór drewna.

- Matryca legalności 4: zezwolenie na oczyszczanie zrębu ze ściętego drewna.

- Matryca legalności 5: sprzedaż drewna ze ścinki w lasach państwowych.

- Matryca legalności 6: las wspólnotowy; pozyskiwanie drewna pod zarządem publicznym.

- Matryca legalności 7: pozwolenie szczególne; pozyskiwanie hebanu w lasach państwowych i w lasach gminnych.

- Zakłady obróbki drewna

- Matryca legalności 8: zakłady obróbki drewna.

Z wyjątkiem matrycy dotyczącej zakładów obróbki drewna, która posiada pewne cechy szczególne, wszystkie matryce legalności stworzono na podstawie pięciu (5) wspólnych kryteriów dotyczących aspektów administracyjnych (kryterium 1), pozyskiwania i urządzania (kryterium 2), przewozu (kryterium 3), spraw społecznych (kryterium 4) i środowiska (kryterium 5). W zależności od matrycy kryteria dzielą się na różną liczbę wskaźników, które z kolei dzielą się na punkty kontrolne.

Weryfikacja zgodności sytuacji każdego gospodarza lasu z tymi punktami kontrolnymi opiera się na dokumentach technicznych przewidzianych w przepisach wydawanych przez poszczególne organy administracji, których większość jest do wglądu w centralnej bazie danych ministerstwa właściwego ds. leśnictwa (SIGIF II). Prace weryfikacyjne dotyczące legalności gospodarza lasu prowadzi się wewnątrz oficjalnej struktury ministerstwa właściwego ds. leśnictwa w Jaunde (zob. załącznik III-B) zgodnie z elastycznym i ściśle określonym sposobem postępowania pozwalającym na wydanie "świadectwa legalności" gospodarzowi lasu pozyskującemu drewno/prowadzącemu obróbkę dla każdego przyznanego mu tytułu prawnego lub dla każdego posiadanego zakładu obróbki drewna. Warunki wydawania "świadectwa legalności" (identyfikacja elementów dokumentacji administracyjnej, funkcjonowanie systemu uzgadniania danych pochodzących z różnych zaangażowanych ministerstw, proces odnawiania świadectwa legalności itd.) określono w szczególnym przepisie wykonawczym ministra właściwego ds. leśnictwa⁽³⁾.

"Świadectwo legalności" wydaje się na dany rok obrotowy z okresem ważności:

- nie dłuższym niż rok w przypadku tytułów prawnych do lasów państwowych (umowa o zarządzanie i lasy gminne);

- nie dłuższym niż 6 miesięcy w przypadku tytułów prawnych do tymczasowych lasów państwowych;

- nie dłuższym niż rok w przypadku zakładów obróbki.

Świadectwo legalności może ulec zawieszeniu w każdym momencie w następstwie sporu opisanego w sekcji V.

Służby centralne odpowiedzialne za weryfikację legalności mają możliwość prowadzenia wizyt w terenie w celu zweryfikowania autentyczności punktów kontrolnych przewidzianych w odpowiedniej matrycy legalności, które nie zawsze można w pełni zrozumieć jedynie na podstawie analizy dokumentów. Weryfikacje te dotyczą również informacji dostarczonych przez administracje partnerskie (ministerstwa właściwe ds. zdrowia, ds. pracy, ds. społecznych, ds. środowiska i ochrony przyrody itd.), które wydają dokumenty wymagane w matrycach legalności.

Szczegółowa procedura weryfikacji legalności gospodarza lasu, a w szczególności metodyka stosowana przez jednostki centralne odpowiedzialne za weryfikację legalności, zostanie opracowana podczas etapu przygotowawczego.

W szczególnym przypadku, jakim są gospodarze lasu, którzy posiadają prywatne świadectwo legalności lub zrównoważonej gospodarki leśnej (i) uznane i dopuszczone przez ministra właściwego ds. leśnictwa, który określi warunki wydawania zezwoleń jednostkom certyfikującym i prywatnym audytorom, (ii) podlegają wiarygodnemu i niezależnemu audytowi i (iii) stosują zasady obejmujące obowiązkowo wszystkie wymogi zawarte w kameruńskich matrycach legalności, uznaje się, że są oni zgodni z kameruńskimi zasadami legalności. Przedmiotowi gospodarze lasu otrzymają wówczas "świadectwo legalności" wydane przez służby centralne odpowiedzialne za weryfikację legalności przy uwzględnieniu corocznie odnawianego, ważnego świadectwa, wymaganego podczas audytu prowadzonego w ramach nadzoru.

Uznanie przez Ministerstwo Leśnictwa i Zwierząt prywatnych świadectw legalności lub zrównoważonej gospodarki leśnej nastąpi po analizie zasad stosowanych przez upoważnione biura, tak, aby zweryfikować, czy biura te uwzględniają wszystkie kryteria, wskaźniki i punkty kontrolne zawarte w kameruńskich matrycach legalności (aspekty administracyjne, pozyskiwanie i urządzanie, przewóz, sprawy społeczne i środowisko). Na etapie przygotowawczym Ministerstwo Leśnictwa i Zwierząt przeprowadzi formalną ocenę prywatnych standardów certyfikacji obrębów leśnych w Kamerunie pod względem zgodności z matrycą legalności. Po dokonaniu oceny sporządza się sprawozdanie, które zostanie opublikowane i udostępnione do wiadomości publicznej. Jeżeli ocena będzie pozytywna, minister właściwy ds. leśnictwa zatwierdzi prywatny system certyfikacji przepisem wykonawczym. Zatwierdzenie zostanie podane do wiadomości publicznej. Na tej podstawie będzie można również wydać świadectwo legalności przedsiębiorstwom, które uzyskały certyfikację w ramach takiego systemu bez konieczności przeprowadzania szczególnej wizyty kontrolnej, aby uniknąć podwójnej weryfikacji legalności certyfikowanych obrębów leśnych. Jednakże przedsiębiorstwo leśne, którego dotyczy zatwierdzona certyfikacja, powinno przekazać służbom centralnym odpowiedzialnym za weryfikację legalności wszystkie sprawozdania z audytu certyfikacyjnego w ramach prywatnego systemu certyfikacji, aby umożliwić im monitorowanie zgodności z prawem tego procesu i tym samym wydanie świadectwa legalności dla przedsiębiorstwa i w odniesieniu do danego tytułu prawnego.

IV. Krajowe monitorowanie działalności leśnej

Ministerstwo właściwe ds. leśnictwa za pośrednictwem swoich wyspecjalizowanych służb koordynuje krajowe monitorowanie działalności leśnej i angażuje wszystkie pozostałe organy administracji biorące udział w procesie zagospodarowania przestrzennego terytorium kraju. Narzędziem monitorowania jest komputerowy system zarządzania informacją leśną drugiej generacji (SIGIF II), którego pamięć centralna znajduje się w ministerstwie właściwym ds. leśnictwa i jest połączona (łączami elektronicznymi pozwalającymi na pobieranie informacji i dysponowanie nimi w czasie rzeczywistym) z systemem podatkowym "MESURE" i systemem celnym "SYDONIA" ministerstwa właściwego ds. finansów. Zależy więc nie tylko od prawidłowego funkcjonowania tych służb w całym kraju, ale także od dobrej współpracy ze wszystkimi podmiotami sektora leśnego.

SIGIF II jest narzędziem informatycznym, które posiada pamięć centralną znajdującą się w dyrekcji ds. lasów, gdzie przechowuje się wszystkie dane dotyczące sektora leśnego pochodzące z posterunków kontroli działalności leśnej i łowieckiej, punktów kontrolnych, oddziałów departamentalnych, oddziałów regionalnych, gospodarzy lasu, administracji podatkowej i celnej itd. Umożliwia zapoznanie się w każdym momencie z sytuacją każdego gospodarza lasu i podjęcie wszystkich niezbędnych decyzji dotyczących legalności jego działań. Jest zatem głównym źródłem informacji służącym blokowaniu procesu prowadzącego do wydania zezwolenia FLEGT w przypadku wystąpienia o ten dokument przez gospodarza lasu, który znajduje się w sytuacji niezgodnej z przepisami. Stąd wywodzi się określenie "system blokujący".

MESURE (lepsze monitorowanie ściągalności podatków) jest aplikacją typu klient/serwer, działającą w dziale dużych przedsiębiorstw, w programie zabezpieczania przychodów z leśnictwa i w urzędach skarbowych odpowiedzialnych za średnie przedsiębiorstwa generalnej dyrekcji ds. podatków. Jej główną funkcją jest monitorowanie podatków, należności, opłat i płatności i zarządzanie nimi. W przypadku podatków w zakresie działalności leśnej oferuje platformę wprowadzania, przetwarzania i analizy danych z deklaracji. Po połączeniu z SIGIF II aplikacja ta dostarczy następujących danych:

- dane dotyczące opodatkowania ogólnego (koncesji, krajowej kasy zabezpieczenia społecznego, podatków wynikających z prawa powszechnego);

- tabela monitorowania płatności opłaty za ścinkę;

- tabela monitorowania płatności opłaty z tytułu wprowadzenia do zakładu;

- tabela ściągania należności z aukcji publicznych i transakcji;

- tabela monitorowania ściągania należności i podziału rocznej opłaty leśnej;

- tabela płatności związanych z niewielkimi tytułami prawnymi;

- opłaty związane z wydawaniem zezwoleń, składaniem wniosków o tytuły prawne itd.

Wszystkie wymienione informacje przyczyniają się do prowadzenia kontroli spójności i stanowią element systemu blokującego w przypadku wystąpienia nieprawidłowości.

SYDONIA: komputerowy system celny (SYDONIA) jest aplikacją działającą w skali światowej; wdraża ją Konferencja Narodów Zjednoczonych do spraw Handlu i Rozwoju (UNCTAD) w wielu państwach członkowskich Światowej Organizacji Celnej (WCO). Jest to aplikacja typu serwer/użytkownik, której obecnie używa kameruńska administracja celna. W ramach wzajemnego połączenia z SIGIF II aplikacja ta dostarcza następujących informacji w czasie rzeczywistym:

- dane statystyczne dotyczące ilości wywożonych produktów w przypadku:

- wywozu kłód z lasów państwowych;

- wywozu kłód przewożonych w tranzycie (CEMAC);

- wywozu tarcicy z lasów państwowych;

- wywozu tarcicy przewożonej w tranzycie (CEMAC);

- wywozu parkietów;

- wywozu sklejki;

- wywozu fornirów;

- wywozu produktów specjalnych;

- wywozu gotowych produktów z drewna;

- dane statystyczne dotyczące łącznej wartości podlegającej opodatkowaniu w odniesieniu do ilości wywożonych produktów;

- dane statystyczne dotyczące dochodów budżetowych generowanych przez wywóz drewna;

- dane dotyczące gospodarzy lasu zawieszonych ze względów celnych i powody ich zawieszenia;

- dane dotyczące rozliczeń objętości przyznanych przez Generalną Dyrekcję ds. Podatków lub przez Ministerstwo Leśnictwa i Zwierząt;

- dane dotyczące objętości kłód wywożonych przez niektórych gospodarzy lasu posiadających szczególne pozwolenia (wywóz kłód gatunków promowanych pierwszej kategorii);

- dane dotyczące liczby zezwoleń FLEGT towarzyszących rzeczywiście wysłanym dostawom;

- dane dotyczące ilości drewna CEMAC przewożonych w tranzycie lub przywożonych.

Tak jak w przypadku MESURE wszystkie informacje z systemu SYDONIA przyczyniają się do przeprowadzania kontroli spójności i stanowią element systemu blokującego w przypadku wystąpienia nieprawidłowości.

V. Krajowa kontrola działalności leśnej

Krajową kontrolę działalności leśnej przeprowadza się na co dzień na całej długości łańcucha dostaw. Wszystkie wynikające z niej informacje znajdują się w systemie identyfikowalności i zasilają centralną bazę danych SIGIF II. Kontrolę przeprowadzają wszystkie wyspecjalizowane służby ministerstwa właściwego ds. leśnictwa przy wsparciu ze strony organów odpowiedzialnych za utrzymanie porządku publicznego oraz przez Ministerstwo Sprawiedliwości. Odbywa się ona zgodnie z "krajową strategią kontroli działalności leśnej i pozyskiwania zwierząt", którą stosuje się na różnych etapach łańcucha dostaw i która opiera się między innymi na systemie identyfikowalności, który opisano w niniejszym załączniku. Podczas etapu przygotowawczego opracowane zostaną zmienione procedury kontroli w celu uwzględnienia wymogów systemu weryfikacji legalności.

Działania w ramach kontroli działalności leśnej mogą prowadzić do sporów, którymi zarządza się przy pomocy oprogramowania o nazwie "Monitorowanie naruszeń i elektronicznego zarządzania sporami związanymi z działalnością leśną" (SIGICOF), które stanowi moduł połączony z SIGIF II. Rozstrzygnięcia sporów związanych z działalnością leśną stanowią element systemu blokującego przeciwko każdemu gospodarzowi lasu dopuszczającemu się naruszenia, jeżeli właściwe organy stwierdzają jego winę. Rozstrzygnięcia wpisuje się wówczas do rejestru naruszeń w bazie danych SIGIF II, w którym pełnią one funkcję blokującą (to znaczy zawieszającą świadectwo legalności) w odniesieniu do każdego zainteresowanego gospodarza lasu, zanim wystąpią skutki prawne przewidziane w obowiązujących przepisach.

VI. Weryfikacja zgodności łańcucha dostaw

Chodzi o system identyfikowalności drewna i produktów z drewna w Kamerunie.

VI a. Cel

System identyfikowalności będzie umożliwiał śledzenie drewna i produktów z drewna od lasu do punktu wywozu, włączając wszystkie punkty pośredniego składowania. System identyfikowalności pozwoli zatem uwzględnić wyniki inwentaryzacji pozyskiwania drewna, wszystkie objętości drewna z wycinki, drewna przewożonego, wchodzącego do zakładu i poddanego obróbce oraz wszystkie produkty CEMAC przywożone lub w przewożone w tranzycie.

VI b. Zakres

Weryfikacja zgodności łańcucha dostaw obejmuje całe terytorium kraju, wszystkie sposoby produkcji i nabywania (obręb leśny, sprzedaż drewna ze ścinki, lasy wspólnotowe, lasy gminne, zezwolenia na odbiór i sprzedaż na aukcjach publicznych) oraz wszystkie produkty leśne wywożone, przywożone, przewożone w tranzycie i będące przedmiotem handlu wewnątrz kraju.

VI c. Zasady

System powstał w oparciu o następujące zasady:

- jest to centralna baza danych (SIGIF II) dostępna przez Internet dla wszystkich podmiotów zainteresowanych sektorem drzewnym;

- jest połączony z bazami danych innych administracji lub służb w sposób umożliwiający łączenie i konsolidację informacji [SIGIF II, SIGICOF, SYDONIA, MESURE] w czasie rzeczywistym;

- działa w trybie klient/serwer z regulowanym dostępem do serwera (grupa, prawa itd.); wszystkie podmioty uczestniczące w systemie (gospodarze lasu, zakłady przemysłowe, eksporterzy, importerzy, organy administracji podatkowej, administracji celnej i administracji leśnej) będą wprowadzały dane w czasie rzeczywistym;

- pozwala zapewnić przejrzystość sektora, udostępniając w trybie on-line wiarygodne i istotne informacje przydatne podmiotom związanym z problematyką leśną;

- rozpoczyna od inwentaryzacji pozyskiwania drewna: każde drzewo sklasyfikowane w ramach obowiązujących przepisów będzie posiadało identyfikujący numer referencyjny (kod kreskowy);

- jest to system elektroniczny (szybki i niezawodny), a jednocześnie oparty na dokumentach (listach przewozowych, ewidencji składu itd.);

- jest systemem deklaracyjnym i zwiększającym odpowiedzialność (na poziomie podatków i działalności leśnej); nałożenie większej odpowiedzialności na gospodarza lasu sprawia, że sam staje się on odpowiedzialny za blokady lub opóźnienia: jeżeli nie wyśle deklaracji ścinki (i innych), stawia się niekorzystnej sytuacji w odniesieniu do operacji wyższego szczebla (wywóz);

- jest kompatybilny z systemami ustanowionymi w sąsiednich krajach i z systemami zainstalowanymi przez gospodarzy lasu;

- umożliwia blokowanie według przynależności do grupy, praw przyznanych każdej grupie i kodowania danych w bazach zabezpieczonych na szczeblu centralnym; system identyfikowalności musi przedstawiać zatwierdzenie danych wprowadzanych na każdym etapie (na przykład: wydanie pozwolenia przez Ministerstwo Leśnictwa i Zwierząt na szczeblu centralnym wymaga wprowadzenia danych z inwentaryzacji pozyskiwania drewna);

- jest to system mający na celu złagodzenie procedur kontroli, w szczególności poprzez ograniczenie punktów kontrolnych (identyfikacja punktów obowiązkowych) poprzez elektroniczne połączenie, które ułatwia wymianę informacji itd.

VI d. Podmioty i ich funkcje

Jak wskazano powyżej, na różnych poziomach łańcucha identyfikowalności podmioty mogą kodować i przekazywać dane lub mieć do nich wgląd w SIGIF II. Na poniższym schemacie przedstawiono przekazywanie danych/wgląd do danych pomiędzy podmiotami:

grafika

Legenda: znaczenie strzałek

Nr	Przepływ danych lub informacji
1	- Kontrola dokumentów przewozowych (listy przewozowe, specyfikacje, świadectwa pochodzenia i dokumenty celne)
	- Zapisywanie danych z kontroli fizycznych drewna CEMAC
	- Poszczególne kody kreskowe
2	- Wczytywanie danych na temat ich działalności (inwentaryzacja, ścinka, przewóz, obróbka, przywóz i wywóz).
	- Wczytywanie informacji dotyczących opłaty za ścinkę, opłaty z tytułu wprowadzenia do zakładu, rocznej opłaty leśnej i podatków powszechnych dla celów kontroli spójności
3	- Udostępnianie statystyk dotyczących produkcji, naliczonych opłat, rozstrzygnięć sporów
4	- Zapisywanie danych z kontroli fizycznej
5	- Wgląd do statystyk dotyczących produkcji, naliczonych opłat, rozstrzygnięć sporów
6	- Zapisywanie danych przetwarzanych przez MESURE
7	- Wgląd do danych z kontroli fizycznych rejestrowanych na szczeblu punktów kontroli granicznej
8	- Zapisywanie danych przetwarzanych przez SYDONIA
9	- Wgląd do statystyk dotyczących produktów przywożonych, przewożonego w tranzycie drewna CEMAC
10	- Ewentualny wgląd do danych na temat legalności drewna
11	- Wgląd do statystyk dotyczących produkcji i elementów analiz naukowych
12	- Identyfikowalność drewna i produktów z drewna przeznaczonych na wywóz
13	- Zapisywanie danych dotyczących wywozu (specyfikacje dotyczące drewna na wywóz)
	- Zapisywanie numerów zezwoleń FLEGT
14	- Wgląd do inwentaryzacji, statystyk dotyczących produkcji, obróbki, statystyk dotyczących objętości produktów przewożonych, naliczonych opłat, rozstrzygnięć sporów, świadectw legalności itd.
15	- Zapisywanie danych z kontroli fizycznej
	- Zapisywanie danych dotyczących sporów (protokół zajęcia, protokół sprzedaży zajętych produktów na aukcji)

Określenie roli podmiotów:

- Ministerstwo Leśnictwa i Zwierząt - szczebel centralny:

- zarządzanie systemem i regulowanie procedur;

- zapisywanie informacji podstawowych;

- nadzór nad kontrolami;

- połączenie wzajemne z innymi administracjami;

- zatwierdzanie danych na szczeblu centralnym;

- niezależny audyt.

- Gospodarze lasu:

- odpowiedzialność za dane na temat swojej działalności (inwentaryzacja, ścinka, przewóz, obróbka, przywóz i wywóz) lub przekazywanie właściwym służbom w celu wczytania do bazy danych;

- odpowiedzialność za informacje dotyczące opłaty za ścinkę, opłaty z tytułu wprowadzenia do zakładu, rocznej opłaty leśnej i podatków powszechnych dla celów kontroli spójności lub przekazywanie właściwym służbom w celu wczytania do bazy danych.

- Mieszane brygady graniczne:

- odpowiedzialność za dane dotyczące drewna z sąsiadujących krajów;

- kontrola i weryfikacja dokumentów;

- w stosownych przypadkach udostępnianie określonych kodów kreskowych dla drewna przewożonego w tranzycie.

- Oddziały regionalne i departamentalne odpowiedzialne za leśnictwo:

- odpowiedzialność za dane zawarte w specyfikacjach dotyczących drewna na wywóz;

- odpowiedzialność za dane z kontroli i weryfikacji dokumentów przeprowadzonych na posterunku kontroli działalności leśnej i łowieckiej;

- odpowiedzialność za dane dotyczące sprzedaży zajętych produktów na aukcji.

- Punkty kontrolne:

- odpowiedzialność za dane z kontroli fizycznej;

- odczytywanie kodów kreskowych.

- Jednostka odpowiedzialna za wydawanie zezwoleń FLEGT:

- odpowiedzialność za dane wskazane na wystawionych zezwoleniach FLEGT;

- fizyczna kontrola dokumentów;

- wydawanie zezwoleń FLEGT.

- Organy podatkowe:

- odpowiedzialność za informacje dotyczące opłaty za ścinkę, opłaty z tytułu wprowadzenia do zakładu, rocznej opłaty leśnej i podatków powszechnych dla celów kontroli spójności.

- Organy celne:

- odpowiedzialność za informacje dotyczące ilości załadowanych, przywożonych, przewożonych w tranzycie;

- weryfikacja fizyczna i weryfikacja dokumentów;

- odpowiedzialność za należności celne.

- Inne kraje:

- konsultacje poprzez połączenie systemów identyfikowalności.

- Inne podmioty:

- odczyt, obserwacja, zawiadomienia o nieprawidłowościach i sugestie.

Warunki organizacji podmiotów instytucjonalnych odgrywających zasadniczą rolę we wdrażaniu systemu weryfikacji legalności określono w załączniku III-B.

VI e. Zarządzanie informacjami

Poniższa tabela przedstawia podstawy funkcjonowania wprowadzanego systemu identyfikowalności. Podczas etapu przygotowawczego na każdym etapie łańcucha dostaw zostaną opracowane procedury z udziałem zewnętrznej pomocy technicznej w określonym czasie i po przetestowaniu w terenie. Szczegółowe procedury określające okresowość kontroli/ weryfikacji, metody tworzenia próbek, procedury kontroli terenowych, wykaz stwierdzonych naruszeń, postępowanie z drewnem CEMAC itd. będą przedmiotem opracowywanego podręcznika procedur, który zostanie rozpowszechniony wśród wszystkich zainteresowanych podmiotów. Służbom odpowiedzialnym za monitorowanie identyfikowalności zostanie udostępnione specjalne wyposażenie i środki.

grafika

VII. Wystawianie zezwoleń FLEGT

W systemie przyznawania zezwoleń FLEGT zatwierdza się wyniki weryfikacji legalności gospodarzy lasu, zgodności łańcucha dostaw, krajowego monitorowania i krajowej kontroli działalności leśnej w odniesieniu do dostaw drewna, które są przedmiotem wniosku o zezwolenie FLEGT. Zezwolenie FLEGT jest więc, tak jak świadectwo legalności, jednym z elementów wytwarzanych przez system weryfikacji legalności.

Weryfikacja sytuacji dostawy danego drewna odbywa się w drodze wglądu do zabezpieczonych dokumentów wymienianych między "centralnymi służbami odpowiedzialnymi za legalność" (w Jaunde) a "służbami terenowymi odpowiedzialnymi za legalność" (w punktach wywozu) przez Internet, przy pomocy systemu niepowtarzalnej numeracji i automatycznej rejestracji w centralnej bazie danych lub przy użyciu zabezpieczonych dokumentów wystawianych w formie papierowej w przypadku awarii systemu elektronicznego.

Zezwolenie FLEGT wydają urzędnicy wyznaczeni przez służby terenowe ministerstwa właściwego ds. leśnictwa odpowiedzialne za legalność (oddziały regionalne lub departamentalne, posterunki kontroli działalności leśnej i łowieckiej) na podstawie końcowego sprawozdania wydanego przez SIGIF II, które poświadcza zgodność drewna przeznaczonego na wywóz z wymaganiami przepisów prawa. Sprawozdanie to jest wynikiem weryfikacji trzech podstawowych sygnałów, które stanowią element systemu blokującego:

- sygnał 1: wskazuje prawidłowość w stosunku do świadectwa legalności;

- sygnał 2: wskazuje prawidłowość w stosunku do sporu (SIGICOF);

- sygnał 3: wskazuje prawidłowość w stosunku do monitorowania krajowego (łańcuch dostaw, MESURE i SYDONIA).

Zezwolenie FLEGT, jeżeli jest wymagane, towarzyszy specyfikacji wydawanej przez właściwe służby lokalne ministerstwa właściwego ds. leśnictwa i umożliwia otrzymanie "pozwolenia ładunkowego" wydawanego przez służby celne po zakończeniu załadunku każdej dostawy drewna przeznaczonego na wywóz. W każdym przypadku pracownicy ministerstwa właściwego ds. leśnictwa upewniają się na ostatnim etapie co do zgodności dostaw z odpowiednimi zezwoleniami FLEGT przed wysłaniem dostawy. Podpisy złożone na zezwoleniu FLEGT mają charakter urzędowy.

Proces wydawania zezwoleń FLEGT określono w zarządzeniu ministra właściwego ds. leśnictwa. Podpisy, które uzyskały upoważnienie, przekazuje się regularnie właściwym organom Unii, które informują o tym służby celne Unii. Kontrolerom w porcie załadunku udostępnia się właściwe wyposażenie i środki do celów kontroli i rejestracji zezwoleń FLEGT przed załadunkiem.

Zezwolenia FLEGT oraz procedury ich wystawiania opisano w załączniku V. Zostaną one rozwinięte podczas etapu przygotowawczego.

Drewno i produkty z drewna przewożone w tranzycie pod kontrolą kameruńskich organów celnych nie podlegają procedurze wydawania zezwolenia FLEGT w celu wywozu do Unii.

VIII. Niezależny audyt

Do całego systemu weryfikacji legalności stosuje się okresowo niezależny audyt w celu zagwarantowania jego wiarygodności i przejrzystości od produkcji do wywozu. Niezależny audyt obejmuje nawet funkcjonowanie właściwych organów Unii.

Rolę, kompetencje i warunki rekrutacji niezależnego audytora opisano w załączniku VI do niniejszej Umowy.

IX. Wniosek

System weryfikacji legalności jest połączeniem systemu monitorowania działalności leśnej i krajowej kontroli wzdłuż całego łańcucha dostaw i świadczenia usług w sektorze leśnym w celu uzyskania synergii funkcjonalnej. Wszystkie te elementy łącznie są przedmiotem niezależnego audytu, który zapewnia ich wiarygodność.

Krajowe monitorowanie działalności leśnej pozwala na zasilanie centralnej bazy danych w dyrekcji ds. lasów i zarządzanie ta bazą w połączeniu z administracjami partnerskimi. Natomiast krajowa kontrola działalności leśnej odbywa się wzdłuż całego łańcucha dostaw i obiegu dokumentów właściwych dla sektora leśnego i pozwala upewnić się w każdym momencie i w każdym miejscu na całym terytorium kraju co do prawidłowości sytuacji i czynności każdego użytkownika należącego do sektora leśnego. Pozwala ona również wykrywać i zwalczać naruszenia, przy czym dane na ich temat trafiają do bazy danych poprzez SIGICOF.

Wdrażanie systemu weryfikacji legalności odbywa się w wyraźnie określonych ramach instytucjonalnych.

RAMY INSTYTUCJONALNE

System weryfikacji legalności wpisuje się w istniejące ramy instytucjonalne ministerstwa właściwego ds. leśnictwa. Struktura instytucjonalna, która z tego wynika, jest skutkiem przekształceń uwzględniających nową sytuację powstałą w związku z dobrowolną umową o partnerstwie bez tworzenia nowych struktur. Ramy instytucjonalne obejmują więc ogół struktur, zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych, które należy zapewnić w celu wdrożenia systemu weryfikacji legalności prowadzącego do wydawania świadectw legalności i zezwoleń FLEGT.

Ramy instytucjonalne opisano w załączniku III-B, natomiast potrzeby w załączniku X.

⁽¹⁾ "Gospodarz lasu": osoba fizyczna lub prawna, wspólnota, gmina posiadająca legalne źródło produkcji, nabywania lub obróbki drewna i produktów z drewna.

⁽²⁾ Obecnie przywóz i tranzyt dotyczą jedynie drewna CEMAC (pochodzącego z krajów Wspólnoty Gospodarczej i Walutowej Afryki Środkowej innych niż Kamerun), ale zakres systemu mógłby objąć także każde inne pochodzenie niż pochodzenie z krajów CEMAC

⁽³⁾ Przepis ten zostanie przyjęty na etapie uruchomienia systemu.

ZAŁĄCZNIK  III-B

RAMY INSTYTUCJONALNE SYSTEMU WERYFIKACJI LEGALNOŚCI

I. Struktury wdrażania systemu weryfikacji legalności

Wdrażanie systemu weryfikacji legalności w Kamerunie odbywa się w ramach funkcjonowania własnych struktur ministerstwa właściwego ds. leśnictwa (MINFOF). Struktury te uczestniczą na różnych poziomach (służby centralne i służby terenowe) i w różnym zakresie w celu operacyjnego wdrożenia różnych elementów, na których opiera się system weryfikacji legalności (zob. załącznik III-A), a mianowicie:

- weryfikacji legalności gospodarza lasu pozyskującego drewno/prowadzącego obróbkę;

- krajowego monitorowania działalności leśnej;

- krajowej kontroli działalności leśnej;

- weryfikacji zgodności łańcucha dostaw;

- wystawiania zezwoleń FLEGT;

- niezależnego audytu.

Poniżej opisano różne jednostki odpowiedzialne za wdrażanie systemu weryfikacji legalności i ich funkcje, koncentrując się w szczególności na nowych aspektach występujących przy wydawaniu świadectwa legalności lub zezwolenia FLEGT, które są nowymi dokumentami wynikającymi z dobrowolnej umowy o partnerstwie.

I a. Służby centralne odpowiedzialne za kontrolę legalności

Służby te mieszczą się w dyrekcji ds. lasów. Są to: departament ds. norm działania w środowisku leśnym i departament ds. zarządzania informacją leśną, które należą do poddyrekcji ds. zezwoleń i podatków leśnych, podlegającej dyrekcji ds. lasów. Z kolei dyrekcja ds. lasów podlega sekretariatowi generalnemu Ministerstwa Leśnictwa i Zwierząt, nad którym zwierzchnictwo sprawuje minister właściwy ds. leśnictwa i zwierząt.

Departament ds. norm działania w środowisku leśnym zajmuje się zadaniami wynikającymi ze schematu organizacyjnego, w tym badaniem wniosków o "świadectwa legalności" i weryfikacją zgodności działalności gospodarzy lasów z wymogami matryc legalności (zob. załącznik II). Z tego tytułu pozostaje w kontakcie (konsultacje, zapytania pisemne i elektroniczne) ze wszystkimi służbami wewnętrznymi Ministerstwa Leśnictwa i Zwierząt (dyrekcją ds. leśnictwa, DPT, DFAP, krajową brygadą kontrolną itd.) i z właściwymi służbami innych administracji zaangażowanych w wydawanie dokumentów wymaganych w matrycach legalności (ministerstwami właściwymi ds. środowiska, finansów, ceł, zdrowia, przemysłu, wydobycia, pracy, spraw społecznych i rolnictwa). Oprócz krajowego komitetu monitorującego Umowę zostanie utworzony międzyresortowy komitet monitorujący ds. wzajemnych połączeń.

Po przeprowadzeniu weryfikacji departament ds. norm działania w środowisku leśnym zatwierdza wnioski o świadectwo legalności i przekazuje je departamentowi ds. zarządzania informacją leśną w celu sporządzenia projektów świadectwa legalności i zapisania dotyczących go danych w bazie danych.

Departament ds. zarządzania informacją leśną (SEGIF), jak wskazuje jego nazwa, zajmuje się zarządzaniem wszystkimi informacjami na temat sektora leśnego dostępnymi w bazie danych: "Komputerowy system zarządzania informacją leśną drugiej generacji (SIGIF II)", z której korzysta w celu udzielania odpowiedzi na wszystkie zapytania o informacje lub sporządzania świadectw legalności, podobnie jak ma to miejsce w przypadku innych pozwoleń i świadectw rocznych dotyczących działalności leśnej. W tym departamencie mieści się więc pamięć centralna SIGIF II, która jest narzędziem centralizującym i przetwarzającym wszystkie informacje na temat sektora leśnego oraz informacje pochodzące z połączeń z innymi administracjami. Jest to miejsce, w którym w odpowiednich przypadkach wydaje się niezbędne opinie i sygnały umożliwiające wydanie zezwolenia FLEGT (zob. załącznik III-A), a także projektów świadectwa legalności. Projekty świadectwa legalności wydane przez SEGIF podlegają ocenie bezpośredniego przełożonego, poddyrektora ds. zezwoleń i podatków leśnych (SDAFF), który kieruje je do normalnego obiegu dokumentów w ramach obsługi wniosków, przez sekretariat generalny, aż do podpisania przez ministra właściwego ds. leśnictwa i zwierząt.

Podsumowując, wydanie świadectw legalności wymaga udziału poniższych służb w następującej kolejności: departament ds. norm działania w środowisku leśnym - departament ds. zarządzania informacją leśną - poddyrekcja ds. zezwoleń i podatków leśnych - dyrekcja ds. lasów - sekretariat generalny - Ministerstwo Leśnictwa i Zwierząt (SN-SEGIF-SDAFF-DF-SG-MINFOF).

I b. Sł użby terenowe odpowiedzialne za legalność

We wdrażaniu systemu weryfikacji legalności uczestniczą wszystkie struktury terenowe Ministerstwa Leśnictwa i Zwierząt. Niektóre wybrane w związku z ich miejscem w stosunku do obrotu lub załadunku drewna, odgrywają kluczową rolę, dotyczy to w szczególności: punktów kontroli granicznej, posterunków kontroli działalności leśnej i łowieckiej, miejsc produkcji/nabywania drewna, punktów kontrolnych, oddziałów regionalnych, oddziałów departamentalnych, posterunków kontroli działalności leśnej i łowieckiej w punktach załadunku drewna i w portach lotniczych.

Służby te odpowiadają za stosowanie przepisów ustawowych i wykonawczych w zakresie krajowego monitorowania działalności leśnej, kontroli i identyfikowalności drewna, przy czym szczególna odpowiedzialność spoczywa na punktach załadunku przy wywozie drewna i produktów z drewna, w których będą wydawane zezwolenia FLEGT.

Graniczne posterunki kontroli działalności leśnej i łowieckiej w punkcie wejścia drewna: zajmują się:

- weryfikacją legalności przywożonego drewna (weryfikacją zgodności przedstawionych dokumentów z przewożonymi produktami);

- stosowaniem warunków umieszczania w korytarzu celnym drewna przewożonego w tranzycie we współpracy ze służbami celnymi;

- zapisywaniem danych w SIGIF II;

- odczytem i weryfikacją kodów kreskowych na przywożonym drewnie i potwierdzaniem dokumentów przewozowych;

- opatrywaniem kodami kreskowymi drewna przewożonego w tranzycie i drewna przywożonego.

Posterunki kontroli działalności leśnej i łowieckiej miejsc produkcji lub nabywania drewna: prowadzą:

- kontrolę czynności związanych z pozyskiwaniem drewna (kontrola fizyczna i kontrola dokumentów);

- cechowanie kłód;

- odczyt i weryfikację kodów kreskowych;

- rejestrację danych;

- potwierdzanie listów przewozowych przy wyjeździe ze składów.

Punkty kontrolne: rozróżnia się punkty kontrolne przy wprowadzaniu do zakładów i punkty kontrolne drogowe (niektóre z nich są obowiązkowymi punktami przejściowymi); zajmują się one w zależności od przypadku:

- kontrolą wprowadzania do/wyprowadzania z zakładu;

- fizyczną kontrolą załadunków;

- kontrolą listów przewozowych;

- zapisywaniem danych w SIGIF II;

- odczytem i weryfikacją kodów kreskowych;

- rejestrowaniem danych w PDA⁽¹⁾ i rejestrach bieżących.

Posterunki kontroli działalności leśnej i łowieckiej w punktach załadunku wywożonego drewna (porty Douala, Kribi, Limbé, Idenau, Campo i porty lotnicze): prowadzą:

- kontrolę elementów identyfikowalności drewna (kontrolę fizyczną i kontrolę dokumentów);

- rejestrację danych;

- przyjmowanie i badanie dokumentacji wniosków o zezwolenia FLEGT, a następnie przekazywanie ich właściwemu oddziałowi departamentalnemu w celu sporządzania zezwoleń pod warunkiem ich zgodności z wymogami zawartymi w załączniku III-A do niniejszej Umowy, w przypadku gdy nie są one organami wydającymi zezwolenia FLEGT;

- wystawianie zezwoleń FLEGT, po dokonaniu wszystkich wymaganych w tym celu zapytań na poziomie pamięci centralnej SIGIF II, w przypadku gdy są one organami wydającymi zezwolenia FLEGT.

Oddziały departamentalne: prowadzą:

- nadzór nad czynnościami posterunków kontroli działalności leśnej i łowieckiej znajdujących się na obszarze ich właściwości;

- fizyczną kontrolę załadunku (sekcja leśna);

- kontrolę listów przewozowych (sekcja leśna);

- zapisywanie danych w SIGIF II;

- monitorowanie i kontrolę spójności danych na temat pozyskiwania drewna;

- odczyt i weryfikację kodów kreskowych;

- parafowanie listów przewozowych lub specyfikacji i ich przekazywanie do właściwego oddziału regionalnego;

- zbieranie należycie wypełnionych kopii formularzy DF10 i listów przewozowych;

- rejestrację danych;

- w przypadku oddziałów departamentalnych w punktach załadunku wydawanie zezwoleń FLEGT na podstawie kompletnej i zgodnej dokumentacji przekazywanej przez posterunki kontroli działalności leśnej i łowieckiej w punkcie załadunku przy wywozie. W tym celu dysponują one połączeniem z bazą danych SIGIF II, która dostarcza im informacji na temat legalności gospodarza lasu pozyskującego drewno/prowadzącego obróbkę i dostaw drewna przeznaczonego na wywóz zgodnie z załącznikiem III-A. Wydane zezwolenia FLEGT zwraca się do posterunków kontroli działalności leśnej i łowieckiej miejsc załadunku, w których przeprowadza się formalności załadunkowe z udziałem służb celnych.

Oddziały regionalne: zajmują się:

- nadzorem nad czynnościami oddziałów departamentalnych;

- fizyczną kontrolą załadunku (brygady regionalne);

- kontrolą listów przewozowych (brygady regionalne);

- monitorowaniem i kontrolą spójności danych na temat pozyskiwania drewna;

- zapisywaniem danych w SIGIF II;

- odczytem i weryfikacją kodów kreskowych;

- opatrywaniem kodami kreskowymi drewna sprzedawanego na aukcjach publicznych;

- podpisywaniem specyfikacji i przekazywaniem do posterunku kontroli działalności leśnej i łowieckiej we właściwym punkcie załadunku do wywozu w celu przeprowadzenia dalszych formalności wywozowych we współpracy ze służbami celnymi;

- zbieraniem kopii DF10 i listów przewozowych;

- rejestrowaniem danych;

- wydawaniem zezwoleń FLEGT na podstawie kompletnych i zgodnych akt sprawy przekazanych przez posterunki kontroli działalności leśnej i łowieckiej w punkcie załadunku do celów wywozu.

Podsumowując, prawie wszystkie służby terenowe Ministerstwa Leśnictwa i Zwierząt oraz służby dyrekcji technicznych specjalizujących się w dziedzinie leśnictwa na poziomie centralnym Ministerstwa Leśnictwa i Zwierząt są ogniwami w łańcuchu wdrażania systemu weryfikacji legalności z kilkoma elementami szczególnymi na szczeblu dyrekcji ds. lasów, w której inicjuje się wydawanie świadectwa legalności, i niektórych wyznaczonych oddziałów regionalnych, departamentalnych lub posterunków kontroli działalności leśnej i łowieckiej, w których wydaje się zezwolenia FLEGT.

Działania związane z monitorowaniem i kontrolą procesu produkcji/nabywania i przepływu drewna prowadzą zwykle i stale kontrolerzy z krajowej brygady kontrolnej, oddziałów regionalnych, pracownicy oddziałów departamentalnych i posterunków kontroli działalności leśnej i łowieckiej na terytorium całego kraju.

W trakcie wprowadzania systemu weryfikacji legalności struktury odpowiedzialne za jego wdrażanie będą korzystały przez określony czas z pomocy technicznej biura badawczego, które udostępni zasoby techniczne i technologiczne systemu identyfikowalności.

Poniżej przedstawiono ogólny schemat systemu instytucjonalnego:

SCHEMAT RAM INSTYTUCJONALNYCH

grafika

LEGENDA:

Znaczenie strzałek:

1: Połączenie SIGIF II z MESURE i SYDONIA

2: Zapytania o informacje kierowane do odpowiednich administracji

3: Udostępnianie konkretnych informacji na żądanie

4: Składanie dokumentacji wniosków o świadectwa legalności

5: Zapisywanie danych w SIGIF II lub składanie danych na temat pozyskiwania drewna

6: Składanie dokumentacji dotyczącej wniosków o zezwolenia FLEGT

7: Zapytania o konkretne informacje

8: Udostępnianie informacji zawartych w bazie danych

9: Zapytania o informacje związane ze sporami

10: Udostępnianie konkretnych informacji zawartych w bazie danych

11: Udostępnianie konkretnych informacji

12: Połączenie z bazą danych, zapisywanie danych

13: Wystawianie świadectw legalności

14: Wystawianie zezwoleń FLEGT

II. Organ monitorujący na szczeblu krajowym

W celu przeprowadzania regularnych konsultacji między zainteresowanymi stronami kameruńskimi i zagwarantowania ich zaangażowania w monitorowanie i wdrażanie Umowy, zgodnie z art. 16 Umowy, ustanawia się "krajowy komitet monitorujący". Gromadzi on wszystkie zainteresowane strony, w szczególności:

- przedstawicieli zaangażowanych administracji,

- parlamentarzystów,

- przedstawicieli gmin leśnych (posiadających własne lasy przekazane przez państwo lub pobierających opłatę leśną),

- przedstawicieli organizacji społeczeństwa obywatelskiego,

- przedstawicieli prywatnego sektora leśno-drzewnego,

- związki zawodowe obecne w sektorze.

Skład, warunki organizacji i funkcjonowania komitetu określa, w drodze przepisów wykonawczych, minister właściwy ds. leśnictwa niezwłocznie po podpisaniu Umowy.

⁽¹⁾ PDA: Personal Data Assistance.

ZAŁĄCZNIK  IV 

WARUNKI REGULUJĄCE DOPUSZCZENIE DO SWOBODNEGO OBROTU W UNII DREWNA I PRODUKTÓW Z DREWNA WYWOŻONYCH Z KAMERUNU, KTÓRYM TOWARZYSZY ZEZWOLENIE FLEGT

I. Zasady

W celu zagwarantowania skuteczności kameruńskiego systemu zezwoleń FLEGT ważne jest, aby państwa członkowskie Unii sprawdzały, czy drewnu i produktom z drewna wysyłanym z Kamerunu i zgłaszanym do dopuszczenia do swobodnego obrotu w Unii towarzyszy prawidłowe zezwolenie FLEGT (por. art. 6 i 10).

Istnienie i prawidłowość zezwolenia FLEGT stwierdza się po weryfikacji dokumentów przez właściwe organy wyznaczone przez państwa członkowskie.

Drewno i produkty z drewna pochodzące z danej dostawy dopuszcza się do swobodnego obrotu dopiero po poinformowaniu organów celnych o istnieniu i prawidłowości odpowiadającego dostawie zezwolenia FLEGT. Przed rozpoczęciem funkcjonowania systemu zezwoleń FLEGT strona europejska przekaże stronie kameruńskiej wykaz właściwych organów wyznaczonych przez każde państwo członkowskie oraz sposób postępowania, który będą stosowały te właściwe organy.

II. Terminy

W ramach systemu zezwoleń FLEGT wprowadza się zbiór wymogów i procedur mających na celu sprawdzenie, czy drewno i produkty z drewna dostarczone do Unii zostały wyprodukowane legalnie. Wprowadzenie tego systemu nie może odbywać się kosztem konkurencyjności drewna i produktów z drewna pochodzących z Kamerunu. Należy w szczególności dopilnować terminów dopuszczenia ich do swobodnego obrotu w Unii w celu zapobiegania wszelkim zakłóceniom w stosunku do drewna i produktów z drewna pochodzących z kraju, który nie wprowadził systemu zezwoleń FLEGT.

Wspólny komitet monitorujący uwzględni ten problem; problem ten został wyraźnie wskazany w:

- "Zakresie zadań dotyczącym niezależnego audytu systemu" (załącznik VI sekcja II.4),

- "Kryteriach oceny systemu wprowadzonego w Unii w celu otrzymywania zezwoleń FLEGT (załącznik VIII sekcja VI).

III. Procedura

Importer informuje o zezwoleniu towarzyszącym dostawie właściwe organy państwa członkowskiego, w którym składane jest zgłoszenie celne w celu dopuszczenia dostawy do swobodnego obrotu.

Zachęca się importera do informowania o zezwoleniu przed przybyciem dostawy na terytorium Unii, tak, aby organy Unii miały możliwość rozpoczęcia czynności z wyprzedzeniem.

Właściwe organy badają zezwolenie pod kątem pięciu punktów (kontrola dokumentów):

- zgodności ze wzorem lub ze specyfikacjami technicznymi dotyczącymi zezwolenia dla Kamerunu, przekazanymi wcześniej właściwym organom przez Komisję Europejską;

- obecności oryginału lub zezwolenia zastępczego zawierającego adnotację "duplikat", wydanego przez organ wydający zezwolenia;

- sprawdzenia, czy data badania poprzedza datę wygaśnięcia znajdującą się na zezwoleniu;

- braku skreśleń lub zmian, chyba że uwierzytelnił je organ wydający zezwolenia;

- braku przedłużenia ważności zezwolenia, chyba że przedłużenie przyznał organ wydający zezwolenia.

Po zbadaniu zezwolenia właściwe organy informują organy celne, zgodnie z mającymi zastosowanie procedurami krajowymi, o istnieniu, prawidłowości i numerze zezwolenia. Informacja ta jest niezbędna dla organów celnych, które zajmują się procedurą zgłoszeń celnych w celu dopuszczenia do swobodnego obrotu. Importer wskazuje numer zezwolenia na danym zgłoszeniu.

Podczas badania zezwolenia właściwe organy mogą wystąpić do kameruńskich organów wydających zezwolenia o dodatkowe informacje, aby potwierdzić istnienie i prawidłowość zezwolenia.

Ponadto możliwe jest podjęcie decyzji o przeprowadzeniu kontroli (zwanej "kontrolą fizyczną") w celu określenia, czy dostawa jest zgodna z informacjami znajdującymi się w zezwoleniu.

W przypadku decyzji o przeprowadzeniu kontroli fizycznej organy państwa członkowskiego podejmują starania, aby przeprowadzić kontrolę w tym samym czasie i w tym samym miejscu w celu poddania dostawy tylko jednej kontroli.

W przypadku kontroli fizycznej uznaje się, że objętość i masa netto dostawy odpowiadają informacjom przedstawionym w zezwoleniu, jeżeli objętość lub masa netto drewna i produktów z drewna w dostawie nie różni się o więcej niż 10 % od objętości lub masy netto wskazanej w odnośnym zezwoleniu.

IV. Schemat podsumowujący

Poniższy schemat przedstawia procedurę dopuszczania do swobodnego obrotu w Unii drewna i produktów z drewna wywożonych z Kamerunu, którym towarzyszy zezwolenie FLEGT.

grafika

ZAŁĄCZNIK  V 

WARUNKI REGULUJĄCE WYDAWANIE ZEZWOLEŃ FLEGT

ROZDZIAŁ  1

FORMALNOŚCI ZWIĄZANE Z WYDAWANIEM ZEZWOLEŃ

Artykuł  1

1. Zezwolenie FLEGT jest dokumentem wydawanym przez służby terenowe ministerstwa właściwego ds. leśnictwa w punktach wyjścia z Kamerunu wyznaczonych w tym celu.

2. Zezwolenia FLEGT podpisują wyznaczone w tym celu organy wydające zezwolenia FLEGT.

3. Organami wydającymi zezwolenia FLEGT są urzędnicy z wyznaczonych jednostek, którymi mogą być:

- kierownicy oddziałów regionalnych;

- kierownicy oddziałów departamentalnych;

- kierownicy posterunków kontroli działalności leśnej i łowieckiej.

Artykuł  2

Zezwolenie FLEGT wydaje się na podstawie dokumentacji zawierającej następujące elementy:

- wniosek z naniesionym znakiem wskazujący:

- nazwiska, imiona, obywatelstwo, zawód i miejsce zamieszkania w przypadku osoby fizycznej,

- nazwę i siedzibę przedsiębiorstwa, nazwisko dyrektora w przypadku osoby prawnej;

- kopię ważnego świadectwa legalności związanego z tytułem prawnym, z którego pochodzi drewno;

- specyfikację drewna lub produktów z drewna przeznaczonych na wywóz.

Artykuł  3

1. Wydanie zezwolenia FLEGT w punkcie załadunku poświadcza legalność drewna i produktów z drewna (w stosunku do matrycy legalności, identyfikowalności i krajowego systemu kontroli działalności leśnej i pozyskiwania zwierząt) i otwiera drogę do wywozu na rynek Unii.

2. Proces przebiega poprzez:

- stałe przekazywanie informacji wirtualnych lub w zabezpieczonych dokumentach między gospodarzami lasu i właściwymi służbami leśnymi (identyfikowalność dokumentów),

- wymianę informacji między służbą centralną w Jaunde odpowiedzialną za legalność i służbami terenowymi ministerstwa właściwego ds. leśnictwa przez Internet, przy pomocy systemu niepowtarzalnej numeracji i automatycznej rejestracji w centralnej bazie danych (komputerowy system zarządzania informacją leśną - SIGIF II i identyfikowalność elektroniczna).

ROZDZIAŁ  2

OPŁATY

Artykuł  4

Każde wydane zezwolenie FLEGT podlega obowiązkowi uiszczenia opłaty, której wysokość i warunki stosowania określa szczególny akt wydany przez ministra właściwego ds. leśnictwa.

ROZDZIAŁ  3

WYMOGI DOTYCZĄCE ZEZWOLEŃ FLEGT

Artykuł  5

1. Zezwolenie FLEGT wydaje się w formie papierowej lub elektronicznej.

2. Obydwie formy zezwoleń, papierowa i elektroniczna, zawierają informacje określone w dodatku 1, zgodnie ze wskazówkami zawartymi w dodatku 2.

Artykuł  6

1. Zezwolenie FLEGT jest ważne na jedną dostawę od dnia jego wydania.

2. Okres ważności zezwolenia FLEGT wynosi sześć miesięcy. Datę wygaśnięcia wskazuje się w zezwoleniu.

3. Po jego wygaśnięciu zezwolenie FLEGT uważa się za nieważne. Organ wydający zezwolenia może podjąć decyzję o przedłużeniu okresu ważności o trzy miesiące. W tym celu dokonuje korekty i potwierdza nową datę wygaśnięcia.

4. Zezwolenie FLEGT traci ważność i zostaje odesłane do organu wydającego zezwolenia, jeżeli drewno i produkty z drewna nim objęte uległy uszkodzeniu przed załadunkiem.

Artykuł  7

Zezwolenia w formie papierowej są zgodne z formatem określonym w dodatku 1.

Artykuł  8

1. Zezwolenie FLEGT sporządza się na formularzu przyjętym przez Strony i opisanym w dodatkach 1 i 2.

2. Stosuje się papier w formacie A4 w czterech egzemplarzach.

3. Kolory papieru zastosowanego dla każdego egzemplarza formularza są następujące:

a) biały - "oryginał dla wnioskodawcy";

b) pomarańczowy - kopia nr 2 "dla kameruńskiego organu celnego";

c) żółty - kopia nr 3 "dla organu celnego UE";

d) zielony - kopia nr 4 "przeznaczona do archiwizacji przez służbę wystawiającą".

Artykuł  9

1. Zezwolenia wypełnia się pismem maszynowym lub komputerowo. Można je również wypełnić ręcznie, pod warunkiem że formularze są samokopiujące.

2. 8  Do wykonania odcisku pieczęci organu wydającego zezwolenia stosuje się pieczęć metalową, najlepiej wykonaną ze stali. Pieczęć organu wydającego zezwolenia można jednak zastąpić wytłoczonym odciskiem w połączeniu z literami i cyframi uzyskanymi poprzez perforację. Organ wydający zezwolenia stosuje metodę zabezpieczającą przed sfałszowaniem, zapisując przydzielone ilości w sposób uniemożliwiający wstawienie dodatkowych cyfr lub adnotacji.

3. Zezwolenia drukuje się i wypełnia w języku francuskim lub angielskim.

Artykuł  10

1. Zezwolenie sporządza się w czterech egzemplarzach.

2. Pierwszy egzemplarz (biały), oznaczony jako "Oryginał", po wypełnieniu, podpisaniu i opieczętowaniu przez organ wydający zezwolenia wydaje się wnioskodawcy w celu przedłożenia właściwym organom państwa członkowskiego Unii, w którym dostawę objętą zezwoleniem zgłasza się do dopuszczenia do swobodnego obrotu.

3. Drugi egzemplarz (pomarańczowy), oznaczony jako "Kopia dla kameruńskiego organu celnego", wydaje się wnioskodawcy w celu przedłożenia kameruńskiemu organowi celnemu.

4. Trzeci egzemplarz (żółty), oznaczony jako "Kopia dla organu celnego UE", wydaje się wnioskodawcy w celu przedłożenia organowi celnemu państwa członkowskiego Unii, w którym dostawę objętą zezwoleniem zgłasza się do dopuszczenia do swobodnego obrotu.

5. Czwarty egzemplarz (zielony), oznaczony jako "Kopia przeznaczona do archiwizacji przez służbę wystawiającą", przechowuje się na szczeblu służby wydającej zezwolenia do celów archiwalnych.

ROZDZIAŁ  4

UTRACONE, SKRADZIONE LUB ZNISZCZONE ZEZWOLENIE FLEGT

Artykuł  11

1. W przypadku utraty, kradzieży lub zniszczenia "Oryginału" lub "Kopii dla organu celnego" wnioskodawca lub jego upoważniony przedstawiciel może na podstawie posiadanego dokumentu wystąpić do organu wydającego zezwolenia o egzemplarz zastępczy.

2. W przypadku utraty, kradzieży lub zniszczenia zarówno "Oryginału", jak i "Kopii dla organu celnego" wnioskodawca lub jego upoważniony przedstawiciel może wystąpić do organu wydającego zezwolenia o egzemplarze zastępcze obydwu dokumentów.

3. Organ wydający zezwolenia wydaje egzemplarz zastępczy (egzemplarze zastępcze) w terminie jednego miesiąca od otrzymania wniosku od wnioskodawcy.

4. Egzemplarze zastępcze zawierają informacje i wpisy znajdujące się na zezwoleniu, które zastępują, w tym numer zezwolenia.

5. Zezwolenie zastępcze zawiera adnotację "DUPLIKAT".

6. W przypadku odzyskania utraconego lub skradzionego zezwolenia nie należy go używać, lecz zwrócić do organu wydającego zezwolenia.

PROCEDURY W PRZYPADKU WĄTPLIWOŚCI CO DO AUTENTYCZNOŚCI ZEZWOLENIA

Artykuł  12

1. W przypadku wątpliwości co do prawidłowości zezwolenia FLEGT lub egzemplarza zastępczego właściwy organ Unii występuje do organu wydającego zezwolenia z wnioskiem o weryfikację. Wiążąca jest jedynie odpowiedź organu wydającego zezwolenia.

2. Organ wydający zezwolenia może, jeżeli uzna to za konieczne, zwrócić się do właściwego organu o przesłanie kopii zakwestionowanego zezwolenia lub egzemplarza zastępczego.

3. Jeżeli organ wydający zezwolenia uzna to za konieczne, wycofuje zezwolenie i wydaje poprawiony egzemplarz, który zawiera dane z unieważnionego dokumentu i przekazuje go właściwemu organowi Unii.

4. Jeżeli ważność zezwolenia zostaje potwierdzona, organ wydający zezwolenia powiadamia o tym właściwe organy, najlepiej drogą elektroniczną, i odsyła kopie zezwolenia.

5. Odesłane egzemplarze zawierają adnotację zatwierdzoną/uwierzytelnioną pieczęcią "Zatwierdzone dnia ...".

6. Jeżeli przedmiotowe zezwolenie nie jest ważne, organ wydający zezwolenia powiadamia właściwe organy Unii, najlepiej drogą elektroniczną.

SPECYFIKACJE TECHNICZNE DOTYCZĄCE KOMPUTEROWEGO ZEZWOLENIA FLEGT

Artykuł  13

1. Zezwolenie FLEGT można wydawać i stosować przy pomocy systemu komputerowego.

2. Zezwolenie w formie papierowej wydaje się państwom członkowskim Unii, które nie są podłączone do systemu komputerowego.

DODATEK  1 

FORMULARZ ZEZWOLENIA FLEGT

grafika

DODATEK  2 

WSKAZÓWKI

OGÓLNE

- Wypełnić wielkimi literami.

- Kody ISO, jeśli są podane, odnoszą się do standardowego dwuliterowego kodu danego kraju zgodnie z normą międzynarodową.

Rubryka 1	Organ wystawiający	Podać nazwę i adres organu wydającego zezwolenia.
Rubryka 2	Numer referencyjny świadectwa legalności	Miejsce zastrzeżone dla kraju wydającego.
Rubryka 3	Numer zezwolenia FLEGT	Podać przyznany numer.
Rubryka 4	Data wygaśnięcia	Okres ważności zezwolenia.
Rubryka 5	Kraj wywozu	Dotyczy kraju partnerskiego, z którego drewno i produkty z drewna wywieziono do Unii.
Rubryka 6	Kod ISO	Podać dwuliterowy kod kraju partnerskiego, o którym mowa w rubryce 5.
Rubryka 7	Środek transportu	Podać środek transportu w punkcie wywozu.
Rubryka 8	Posiadacz zezwolenia	Podać nazwę i adres eksportera.
Rubryka 9	Oznaczenie handlowe	Podać nazwę handlową drewna i produktu (produktów) z drewna.
Rubryka 10	Pozycja HS i opis	Podać cztero- lub sześciocyfrowy kod towaru ustalony zgodnie ze Zharmonizowanym Systemem Oznaczania i Kodowania Towarów.
Rubryka 11	Nazwa pospolita lub naukowa	Podać nazwy pospolite lub naukowe gatunków drewna użytych w produkcie. W przypadku użycia w produkcie więcej niż jednego gatunku należy użyć osobnego wiersza dla każdego gatunku. Nieobowiązkowe w przypadku materiałów lub kompozytowych produktów złożonych, składających się z wielu gatunków niemożliwych do zidentyfikowania (np. płyt wiórowych).
Rubryka 12	Kraje pozyskania	Wskazać kraje, w których gatunki drzew, o których mowa w rubryce 10, zostały pozyskane. W przypadku produktu złożonego z więcej niż jednego gatunku należy podać wszystkie źródła użytego drewna. Nieobowiązkowe w przypadku produktów lub elementów złożonych, składających się z wielu gatunków niemożliwych do zidentyfikowania.
Rubryka 13	Kody ISO	Podać kody ISO krajów, o których mowa w rubryce 12. Nieobowiązkowe w przypadku produktów lub elementów złożonych, składających się z wielu gatunków niemożliwych do zidentyfikowania.
Rubryka 14	Objętość (m3)	Podać łączną objętość w m3. Nieobowiązkowe, chyba że pominięto informacje, o których mowa w rubryce 15.
Rubryka 15	Masa netto	Podać łączną masę w kilogramach, czyli masę netto drewna i produktów z drewna bez masy opakowań bezpośrednich oraz opakowań innych niż wsporniki, przekładki, naklejki itd. Nieobowiązkowe, chyba że pominięto informacje, o których mowa w rubryce 14.
Rubryka 16	Liczba sztuk	Podać liczbę sztuk, jeżeli stanowi ona najlepszy wyznacznik ilości wytworzonego produktu. Nieobowiązkowe.
Rubryka 17	Oznakowanie odróżniające	W stosownych przypadkach podać wszelkie oznakowanie odróżniające, np. numer partii, numer konosamentu. Nieobowiązkowe.
Rubryka 18	Podpis i pieczęć organu wystawiającego	W rubryce umieszcza się podpis upoważnionego urzędnika i urzędową pieczęć organu wydającego zezwolenia. Podać również datę i miejsce.

ZAŁĄCZNIK  VI 

ZAKRES ZADAŃ DOTYCZĄCY NIEZALEŻNEGO AUDYTU SYSTEMU

I. Wprowadzenie

W ramach wdrażania dobrowolnej umowy o partnerstwie Unia i Kamerun uzgadniają, że konieczne jest wprowadzenie niezależnego audytu w celu zapewnienia wydajności i skuteczności procesu wydawania zezwoleń FLEGT.

II. Najważniejsze zadania

Niezależny audyt systemu obejmie następujące czynności:

1. Audyt systemu weryfikacji legalności

- Weryfikacja zgodności procesu przyznawania różnych rodzajów tytułów prawnych

- Zasoby ludzkie i zdolności

- Procedura przyznawania różnych rodzajów tytułów prawnych

- Weryfikacja (na podstawie próbki) przyznawania różnych rodzajów tytułów prawnych

- System rejestracji tytułów prawnych

- Wprowadzanie tytułów prawnych do komputerowego systemu zarządzania informacją leśną (SIGIF II)

- W odpowiednich przypadkach weryfikacja wpisu gwarancji na rzecz skarbu państwa

- Publikacja przyznanych tytułów prawnych.

- Ocena systemu wydawania świadectw legalności

- Zasoby ludzkie i zdolności

- Procedura wydawania świadectw legalności (stosowanie matrycy legalności)

- Weryfikacja (na podstawie próbki) wydanych świadectw legalności

- System rejestracji wydanych świadectw

- Stosowanie i funkcja SIGIF II

- Procedury weryfikacji w terenie (w lesie, na drodze i w zakładach obróbki)

- Rejestrowanie sprawozdań z weryfikacji w terenie

- Mechanizm uznawania prywatnych świadectw zgodnie z mającymi zastosowanie w Kamerunie zasadami, kryteriami i wskaźnikami oraz weryfikacja ich zgodności z wymogami zawartymi w matrycy legalności.

- Ocena systemu identyfikowalności

- Zasoby ludzkie i zdolności

- Procedury kontroli terenowych (wdrażanie krajowej strategii kontroli działalności leśnej i pozyskiwania zwierząt)

- Ocena czynności kontrolnych (obejmuje ewentualne weryfikacje w terenie)

- Rejestrowanie na różnych etapach łańcucha identyfikowalności

- Ocena współdziałania różnych systemów: komputerowy system zarządzania informacją leśną (SIGIF II), monitorowanie naruszeń i komputerowego zarządzania sporami związanymi z działalnością leśną (SIGICOF), komputerowy system celny (SYDONIA) i lepsze monitorowanie ściągalności podatków (MESURE)

- Ocena zestawiania/uzgadniania informacji wzdłuż całego łańcucha dostaw.

- Ocena systemu wydawania zezwoleń FLEGT

- Zasoby ludzkie i zdolności

- Procedury wydawania zezwoleń

- Stosowanie i funkcja SIGIF II, SIGICOF, SYDONIA i MESURE

- Weryfikacja (na podstawie próbki) wydanych zezwoleń FLEGT

- System rejestracji wydanych zezwoleń FLEGT

- Tworzenie statystyk i innych skonsolidowanych informacji.

2. Identyfikacja niedociągnięć w systemie weryfikacji legalności i przedstawienie sprawozdania Radzie.

3. Ocena skuteczności działań naprawczych, które podjęto w związku z identyfikacją niedociągnięć ustalonych w sprawozdaniach z audytu.

4. Ocena skuteczności procesu wprowadzonego przez Unię w celu dopuszczenia do swobodnego obrotu na rynku Unii produktów objętych systemem FLEGT, w szczególności:

- termin weryfikacji,

- problemy instytucjonalne między właściwymi organami i organem wydającym zezwolenia.

5. Ocena systemu monitorowania drewna przewożonego w tranzycie.

6. Badanie, na wspólny wniosek obydwu Stron, każdej innej kwestii, która wyniknie podczas wdrażania systemu weryfikacji legalności.

III. Wymagane kwalifikacje

Za niezależny audyt systemu odpowiadać będzie niezależna organizacja posiadająca uznane kompetencje w zakresie audytu i wykazująca się dogłębną znajomością sektora leśnego Kamerunu lub basenu Konga. Ponadto musi ona posiadać następujące cechy:

- nie jest bezpośrednio zaangażowana w zarządzanie (pozyskiwanie, obróbkę drewna, handel drewnem ani kontrolę) działalnością w sektorze leśnym w Kamerunie. Usługodawcy związani umową z rządem Kamerunu w ramach kontroli działalności leśnej nie kwalifikują się do przeprowadzania niezależnego audytu systemu;

- nie posiada pośrednich ani bezpośrednich interesów odnośnie do jakiegokolwiek podmiotu sektora leśnego w Kamerunie ani w Unii;

- posiada wewnętrzny system oceny jakości zgodny z systemem ISO 17021 lub równoważny;

- jest w stanie wykazać, że w swoich zespołach posiada ekspertów z dziedziny audytów dotyczących zarządzania w leśnictwie, przemysłu przetwórczego, systemów identyfikowalności oraz że posiada znajomość rynku Unii;

- jest w stanie wykazać, że w swoich zespołach posiada ekspertów z odpowiednim doświadczeniem w Kamerunie i w basenie Konga;

- włącza ekspertów z podregionu równolegle z ekspertami międzynarodowymi (zalecane).

IV. Metodyka

Niezależny audyt systemu przeprowadza się zgodnie z udokumentowanymi procedurami.

- Niezależny audytor systemu postępuje zgodnie z udokumentowaną strukturą zarządzania, polityką i procedurami, które spełniają warunki określone w przewodniku dobrych praktyk uznawanych na szczeblu międzynarodowym i które podaje do wiadomości publicznej.

- Niezależny audytor systemu przygotuje harmonogram czynności wykonywanych w ramach audytu zgodnie z następującą częstotliwością: sześć miesięcy po rzeczywistym wprowadzeniu systemu weryfikacji, następnie raz w roku po początkowym okresie i przy potwierdzeniu, że systemy funkcjonują skutecznie.

- Niezależny audyt systemu odbędzie się w miarę możliwości w pierwszym kwartale roku.

- Udokumentowane procedury posłużą za przewodnik przy kontrolach wyrywkowych (pobieranie próbek) dokumentów, ewidencji i operacji.

- Należy udokumentować wszystkie obserwacje poczynione podczas misji audytowych.

- Obserwacje audytowe prowadzą do określenia napotykanych problemów systemowych.

- Sprawozdanie z audytu obejmie wszelkie przydatne informacje na temat programu audytu i dokonanych ustaleń. Wzór sprawozdania z audytu i streszczenia sprawozdania należy zamieścić w udokumentowanych procedurach.

- Niezależny audytor systemu ustanawia system mający na celu zbieranie i rozpatrywanie dotyczących go skarg.

V. Źródła informacji

Niezależny audyt systemu przeprowadza się wykorzystując wszystkie dostępne źródła informacji, w szczególności:

1. Sprawozdania z wizyt w ramach stałej kontroli działalności leśnej zapewnianej w ramach krajowej strategii kontroli działalności leśnej i pozyskiwania zwierząt.

2. Informacje pochodzące z systemu weryfikacji legalności i jego czterech elementów składowych:

- weryfikacji zgodności procesu przyznawania tytułów prawnych;

- weryfikacji systemu wydawania świadectw legalności;

- weryfikacji systemu identyfikowalności;

- weryfikacji systemu wydawania zezwoleń.

3. Inne administracje:

- służby celne;

- służby podatkowe (program zabezpieczania przychodów z leśnictwa).

4. Informacje pochodzące z mechanizmów kontroli zewnętrznej:

- niezależna obserwacja, która służy kontroli i monitorowaniu naruszeń przepisów w zakresie działalności leśnej i ma na celu zwiększenie zdolności kontrolnych ministerstwa właściwego ds. leśnictwa oraz dostarcza niezależnych źródeł informacji na temat sektora leśnego;

- generalne towarzystwo ds. nadzoru (SGS) odpowiedzialne za fizyczną kontrolę drewna w kłodach w celu zabezpieczenia przychodów celnych;

- prywatne systemy dobrowolnej certyfikacji legalności i identyfikowalności, uznane według mających zastosowanie w Kamerunie zasad, kryteriów i wskaźników, a także uznane świadectwa zrównoważonej gospodarki leśnej (takie jak oznakowanie "Forest Stewardship Council" - FSC);

- inne mechanizmy monitorowania pozyskiwania drewna w Kamerunie, które dostarczają ważnych informacji na temat działalności niezgodnej z prawem.

5. Wizyty w terenie prowadzone przez osobę trzecią.

6. Informacje zebrane od innych organizacji (wyspecjalizowanych organizacji pozarządowych itd.).

7. Sprawozdanie właściwych organów Unii.

8. Każde inne źródło informacji uznane za przydatne przez niezależnego audytora systemu.

9. Opublikowane audyty innych krajów, które wprowadziły system zezwoleń FLEGT.

VI. Sprawozdania

Każde sprawozdanie niezależnego audytora systemu będzie zawierało:

(i) pełne sprawozdanie dla Stron zawierające wszystkie stosowne informacje na temat programu audytu i funkcjonowania systemu weryfikacji legalności oraz systemu wydawania zezwoleń FLEGT,

(ii) streszczenie sprawozdania do wiadomości publicznej, sporządzone na podstawie pełnego sprawozdania i podsumowujące główne wnioski oraz zidentyfikowane niedociągnięcia systemu.

Niezależny audytor systemu przedstawi wstępne sprawozdanie wspólnej radzie ds. wdrażania za pośrednictwem wspólnego komitetu monitorującego Umowy. Uwagi dotyczące sprawozdania zostaną przekazane niezależnemu audytorowi systemu w celu opracowania ostatecznej wersji sprawozdania. Niezależny audytor systemu będzie musiał dostarczyć wszelkie niezbędne informacje oraz odpowiedzi na wnioski o wyjaśnienia. Sprawozdanie ostateczne będzie oparte na sprawozdaniu wstępnym, do którego zostaną wprowadzone wszelkie wyjaśnienia dostarczone przez jedną lub drugą ze Stron, a także ewentualne odpowiedzi niezależnego audytora systemu na te wyjaśnienia. Niezależny audytor systemu przedstawi swoje ostateczne sprawozdanie Radzie. Kamerun opublikuje ostateczne sprawozdanie po pozytywnym zaopiniowaniu przez Radę. Sprawozdania niezależnego audytora systemu i wszystkie konieczne działania naprawcze zostaną omówione przez Radę. Niezależny audytor systemu zostanie poinformowany o działaniach naprawczych.

VII. Warunki rekrutacji

Niezależny audytor systemu zostanie wybrany zgodnie z przepisami obowiązującymi w Kamerunie. Rząd Kamerunu, po konsultacji z Unią, zawrze z niezależnym audytorem systemu umowę na podstawie udokumentowanych i przejrzystych procedur wyboru.

ZAŁĄCZNIK  VII 

INFORMACJE PODAWANE DO WIADOMOŚCI PUBLICZNEJ

1. Strony porozumiewają się między sobą, aby upewnić się, że wszystkie podmioty właściwie rozumieją dobrowolną umowę o partnerstwie i system zezwoleń FLEGT. Dostęp do informacji na temat celów, wdrażania, monitorowania i kontroli umożliwi pełne zrozumienie procesów, a także zaangażowanie wszystkich podmiotów w osiąganie celów Umowy. Taka przejrzystość umocni wizerunek kameruńskich produktów leśnych na rynku Unii i poprawi warunki inwestycyjne dla przedsiębiorstw zajmujących się wywozem drewna w Unii.

2. Informacje na temat działań związanych z systemem zezwoleń FLEGT zostaną ujęte w rocznym sprawozdaniu publikowanym przez wspólną radę ds. wdrażania (zwaną dalej "Radą"). Wspólny komitet monitorujący będzie prowadził regularne wspólne misje w celu oceny skuteczności Umowy oraz jej skutków. Na podstawie informacji otrzymanych od obydwu Stron roczne sprawozdanie z funkcjonowania systemu zezwoleń FLEGT powinno zawierać w szczególności informacje dotyczące:

a) ilości drewna i produktów z drewna wywożonych do Unii w ramach systemu zezwoleń FLEGT w podziale na odpowiednie rubryki kodów HS/CEMAC i na państwa członkowskie przeznaczenia w Unii;

b) liczby zezwoleń FLEGT wydanych przez Kamerun, postępów w realizacji celów i działań do wykonania w terminie określonym w Umowie i wszystkich tematów odnoszących się do wdrażania Umowy;

c) działań mających na celu uniemożliwienie wywozu drewna i produktów z drewna nielegalnego pochodzenia na rynki poza Unią lub ich wprowadzania do obrotu na rynku krajowym;

d) ilości drewna i produktów z drewna przywożonych do Kamerunu lub przewożonych przez Kamerun w tranzycie;

e) działań podjętych w celu zapobiegania przywozowi drewna i produktów z drewna nielegalnego pochodzenia celem zachowania integralności systemu zezwoleń FLEGT;

f) przypadków niezgodności z systemem zezwoleń FLEGT w Kamerunie i działań podjętych w celu zaradzenia tym przypadkom;

g) ilości drewna i produktów z drewna przywożonych do Unii w ramach systemu zezwoleń FLEGT w podziale na stosowne rubryki HS/CEMAC i na państwo członkowskie Unii, do którego miał miejsce przywóz;

h) ilości drewna i produktów z drewna przywożonych do Unii w ramach systemu zezwoleń FLEGT w podziale na kraj pochodzenia (dostarczane przez Unię);

i) cen na rynku międzynarodowym;

j) liczby zezwoleń FLEGT otrzymanych przez Unię;

k) liczby przypadków - i odnośnych ilości drewna i produktów z drewna - w których został zastosowany art. 10 ust. 1 i 2⁽¹⁾.

3. Inne dane i sprawozdania zostaną opublikowane w celu zapewnienia podmiotom dostępu do informacji przydatnych przy monitorowaniu wdrażania Umowy. Dostęp do informacji powinien pozwolić również na wzmocnienie zarządzania w sektorze leśnym. Przedmiotowe informacje zostaną podane do wiadomości publicznej poprzez strony internetowe obydwu Stron. Informacje obejmą w szczególności poniższe elementy.

Informacje prawne

- matryce legalności

- wszystkie odniesienia do obowiązujących przepisów ustawowych i wykonawczych oraz dokumentów normatywnych wymienionych w załączniku II

- tekst wszystkich ustaw i poprawek mających zastosowanie do sektora leśnego

- kodeks leśny (ustawy i przepisy wykonawcze)

- akty wykonawcze

- wykaz konwencji i umów międzynarodowych - podpisanych/ratyfikowanych

- tekst dobrowolnej umowy o partnerstwie, załączniki i kolejne zmiany

- kodeks pracy i główne przepisy wykonawcze mające zastosowanie do sektora leśnego w tym zakresie

- ogólny kodeks podatkowy i ustawy budżetowe

- wykaz prywatnych systemów certyfikacji legalności/zrównoważonej gospodarki leśnej, które są uznawane przez ministerstwo właściwe ds. leśnictwa.

Informacje na temat produkcji

- całkowita roczna produkcja kłód

- roczne objętości, które można pozyskiwać w podziale na gatunki, tytuły prawne i zakłady

- roczne objętości poddane obróbce w podziale na rodzaje produktu, gatunki i zakłady

- roczne objętości wywożonych kłód w podziale na gatunki (łącznie i do Unii)

- roczne objętości drewna i produktów z drewna przywożonych do Kamerunu i w podziale na kraje

- roczne objętości drewna sprzedawanego na aukcjach publicznych.

Informacje na temat przyznawania

- wykaz ważnych tytułów prawnych z nazwami przedsiębiorstw, którym je przyznano

- wykaz wydanych rocznych pozwoleń na prowadzenie działalności/rocznych świadectw pozyskiwania drewna

- mapa z naniesionymi miejscami ważnych tytułów prawnych do pozyskiwania drewna

- mapa z naniesionymi rocznymi obszarami otwartymi dla pozyskiwania drewna

- urzędowe dane o powierzchniach ważnych tytułów prawnych do pozyskiwania drewna i cena przyznania (roczna opłata leśna)

- różne zaproszenia do składania ofert (sprzedaż drewna ze ścinki, zezwolenie na odbiór drewna, pozwolenie na pozyskiwanie surowego drewna itd.)

- informacje na temat prawa pierwokupu

- wykaz rocznych cofnięć zabezpieczonych dokumentów (ewidencje składu DF10 i listy przewozowe)

- wyniki posiedzeń międzyresortowej komisji ds. przyznawania tytułów prawnych

- wykaz przedsiębiorstw posiadających zezwolenie na prowadzenie działalności zawodowej (pozyskiwanie, obróbka, inwentaryzacja, urządzanie)

- zawiadomienie o rozpoczęciu działalności w przypadku zezwoleń na odbiór drewna

Informacje na temat urządzania

- uprawnienia, funkcje i obowiązki ministerialnych departamentów odpowiedzialnych za urządzanie

- wykaz urządzanych obrębów

- wykaz lasów gminnych i ich powierzchni

- powierzchnia przyznanych obrębów leśnych

- powierzchnia obrębów leśnych zaangażowanych w urządzanie (w tym roczne plany działalności i pięcioletnie plany zarządzania)

- powierzchnia obrębów leśnych z zatwierdzonym planem urządzenia

- powierzchnia obrębów leśnych z certyfikacją

- dokumentacja zatwierdzonych planów urządzenia

- specyfikacje

- oceny oddziaływania na środowisko

Informacje na temat obróbki

- wykaz zakładów obróbki posiadających zezwolenia

- lokalizacja zakładów obróbki (adresy lub współrzędne geograficzne zakładów obróbki)

- zdolności przetwórcze w podziale na zakłady obróbki (% faktycznie wykorzystywanej zdolności)

- objętość przy wprowadzaniu do zakładu

- objętość przy wyprowadzaniu z zakładu

- zapasy na koniec roku obrotowego Informacje na temat wywozu

- dane dotyczące drewna przewożonego w tranzycie

- dane dotyczące wywozu w podziale na gatunki, kraje i zakłady

Informacje na temat systemu weryfikacji legalności i kontroli

- końcowy opis systemu weryfikacji legalności

- procedura wydawania świadectw legalności i zezwoleń FLEGT

- krajowa strategia i warunki kontroli

- sprawozdania niezależnego obserwatora z przyznawania tytułów prawnych

- sprawozdanie niezależnego obserwatora z kontroli działalności leśnej

- sprawozdania brygad kontrolnych

- wykaz wydanych świadectw legalności

- wykaz wydanych zezwoleń FLEGT

- odrzucone wnioski o świadectwo

- odrzucone wnioski o zezwolenie FLEGT

Informacje na temat audytów

- zakres zadań dotyczący audytów

- procedury rekrutacji audytora

- wyniki audytu

- skargi dotyczące audytu i ich rozpatrywanie

- realizacja środków naprawczych Informacje na temat transakcji finansowych

- wykaz sporów związanych z działalnością leśną (rejestr naruszeń)

- roczne sprawozdanie na temat przychodów w leśnictwie

- roczne wypłaty rocznej opłaty leśnej w podziale na tytuły prawne

- zestawienie płatności podatków lokalnych i krajowych

- wykaz grzywien z tytułu naruszeń

- wykaz rozliczonych sporów

Informacje na temat struktury instytucjonalnej

- struktura i funkcjonowanie wspólnego komitetu monitorującego

- sprawozdanie wspólnego komitetu monitorującego

- struktura i funkcjonowanie krajowego komitetu monitorującego

- sprawozdanie krajowego komitetu monitorującego

- struktura i funkcjonowanie międzyresortowego komitetu monitorującego ds. połączeń wzajemnych

- sprawozdanie międzyresortowego komitetu monitorującego ds. połączeń wzajemnych;

- wykaz organów wydających zezwolenia

- wykaz właściwych organów

- sprawozdania właściwych organów

4. Strony zobowiązują się zapewnić przejrzystość działań prowadzonych w ramach dobrowolnej umowy o partnerstwie. W związku z tym udostępnią każdą informację uznaną za przydatną w przypadku konkretnego wniosku złożonego przez inny podmiot sektora leśnego.

5. Środki i kanały podawania informacji do wiadomości publicznej muszą w szczególności obejmować następujące elementy:

- urzędowe sprawozdania,

- strony internetowe (Ministerstwo Leśnictwa i Zwierząt, KE, GLIN⁽²⁾),

- wielopodmiotową platformę na rzecz wdrażania,

- posiedzenia publiczne,

- konferencje prasowe,

- filmy,

- radio i telewizję.

⁽¹⁾ Artykuł 10 ust. 1 i 2: Konsultacje w sprawie prawidłowości zezwoleń FLEGT: W przypadku zastrzeżeń dotyczących prawidłowości zezwolenia zainteresowany właściwy organ zwraca się do organu wydającego zezwolenia o udzielenie dodatkowych informacji. Jeżeli organ wydający zezwolenia nie udzieli odpowiedzi w ciągu 21 dni kalendarzowych od dnia otrzymania wniosku lub jeżeli otrzymane dodatkowe informacje potwierdzają nieprawidłowość, lub jeżeli informacje na zezwoleniu FLEGT nie odpowiadają dostawie, dany właściwy organ nie uznaje zezwolenia FLEGT i podejmuje decyzję w sprawie działań następczych zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi. Informuje o tym organ wydający zezwolenia.

⁽²⁾ Global Legal Information Network (globalna sieć informacji prawnej).

ZAŁĄCZNIK  VIII 

KRYTERIA OCENY SYSTEMU WERYFIKACJI LEGALNOŚCI

Niniejsza Umowa przewiduje wdrożenie systemu weryfikacji legalności w celu zagwarantowania, że wszelkie drewno i produkty z drewna określone w Umowie i wywożone z Kamerunu do Unii będą produkowane legalnie. System ten powinien opierać się na następujących elementach:

- definicji legalnie wyprodukowanego drewna określającej przepisy prawa, których należy przestrzegać, aby można było wydać zezwolenie;

- kontroli łańcucha dostaw mającej na celu śledzenie drewna od lasu do punktu wywozu;

- weryfikacji zgodności ze wszystkimi elementami definicji legalności i kontroli łańcucha dostaw;

- procedurach wydawania świadectw legalności i wystawianiu zezwoleń FLEGT oraz

- niezależnym audycie mającym na celu zapewnienie zgodnego z założeniami działania systemu.

Zanim system zezwoleń osiągnie pełną zdolność operacyjną, system weryfikacji legalności zostanie poddany niezależnej ocenie technicznej; zakres zadań zostanie zatwierdzony wspólnie przez Strony za pośrednictwem wspólnego komitetu monitorującego Umowy. Niniejsze kryteria oceny stanowią opis oczekiwanych wyników systemu weryfikacji legalności i podstawy zakresu zadań dotyczącego oceny. Celem oceny będzie w szczególności:

- przegląd opisu systemu ze szczególnym uwzględnieniem ewentualnych zmian dokonanych po podpisaniu dobrowolnej umowy o partnerstwie FLEGT oraz

- zbadanie funkcjonowania systemu w praktyce.

I. Definicja legalności

Legalnie wyprodukowane drewno należy zdefiniować na podstawie przepisów obowiązujących w Kamerunie. Stosowana definicja musi być jednoznaczna, obiektywnie weryfikowalna i możliwa do zrealizowania w praktyce; ponadto powinna uwzględniać przynajmniej przepisy, które dotyczą następujących obszarów:

Prawa do poboru drewna: przyznawanie praw do poboru drewna w strefach prawnie określonych w tym celu.

Działalności leśnej: zgodność z wymogami prawnymi w zakresie gospodarki leśnej, w tym zgodność z odpowiednimi przepisami dotyczącymi środowiska i pracy.

Opłat i podatków: zgodność z wymogami prawnymi dotyczącymi podatków, płatności i opłat bezpośrednio związanych z poborem drewna i prawami do poboru.

Innych użytkowników: w stosownych przypadkach poszanowanie tytułów prawnych innych stron lub ich praw użytkowania ziemi i zasobów, na które mogą wpłynąć prawa do poboru drewna.

Handlu i ceł: zgodność z wymogami prawnymi w zakresie procedur handlowych i celnych.

Czy można wyraźnie wskazać instrument prawny, który stanowi podstawę każdego elementu definicji?

Czy określono kryteria i wskaźniki, które umożliwiają zbadanie zgodności z każdym elementem definicji?

Czy kryteria/wskaźniki są jasne, obiektywne i możliwe do zrealizowania w praktyce?

Czy wskaźniki i kryteria pozwalają jasno zidentyfikować funkcje i obowiązki poszczególnych podmiotów i czy weryfikacja pozwala na ocenę wyników działania wszystkich odnośnych podmiotów?

Czy definicja legalności obejmuje główne obszary istniejącego prawa wymienione powyżej? Jeżeli nie, dlaczego niektóre obszary prawa pominięto w definicji?

Czy w trakcie opracowania definicji zainteresowane strony uwzględniły wszystkie główne obszary prawa mającego zastosowanie?

Czy system kontroli legalności obejmuje główne przepisy prawne zidentyfikowane w trakcie wcześniejszych dyskusji między poszczególnymi zainteresowanymi stronami?

Czy od czasu zawarcia dobrowolnej umowy o partnerstwie FLEGT zmieniono definicję legalności i matrycę kontroli legalności? Czy opracowano wskaźniki i kryteria w celu weryfikacji tych zmian?

II. Kontrola łańcucha dostaw

Systemy mające na celu kontrolę łańcucha dostaw muszą gwarantować wiarygodność identyfikowalności produktów z drewna w całym łańcuchu dostaw, od miejsca poboru lub punktu przywozu do punktu wywozu. Utrzymanie fizycznej identyfikowalności kłód drewna, ładunku kłód lub produktu z drewna od punktu wywozu do lasu, z którego pochodzą, nie zawsze będzie konieczne, ale zawsze należy zapewnić identyfikowalność między lasem a pierwszym punktem mieszania (np. składnicą drewna lub zakładem obróbki).

II a. Prawa pozyskiwania drewna

Istnieją jasno wyznaczone obszary, w których przyznano prawa do zasobów leśnych, a posiadacze tych praw są jasno określeni.

Czy system kontroli gwarantuje, że tylko drewno pochodzące z obszaru lasu o ważnych i dopuszczalnych prawach do pozyskiwania trafia do łańcucha dostaw?

Czy system kontroli gwarantuje przyznanie odpowiednich praw pozyskiwania dla danych obszarów leśnych przedsiębiorstwom dokonującym poboru drewna?

Czy procedury dotyczące przyznawania praw pozyskiwania drewna i informacje o wydanych prawach użytkowania i ich posiadaczach są podawane do wiadomości publicznej?

II b. Systemy kontroli łańcucha dostaw

Istnieją skuteczne mechanizmy identyfikowalności drewna w całym łańcuchu dostaw od poboru do punktu wywozu.

Metody stosowane do identyfikacji drewna mogą się różnić i polegać zarówno na stosowaniu oznakowań poszczególnych artykułów, jak i na korzystaniu z dokumentacji towarzyszącej ładunkowi lub partii. Wybrana metoda musi odzwierciedlać rodzaj i wartość drewna oraz ryzyko zanieczyszczenia drewnem nielegalnym lub niezweryfikowanym.

Czy w ramach systemu kontroli zidentyfikowano i opisano wszystkie możliwe łańcuchy dostaw?

Czy w ramach systemu kontroli zidentyfikowano i opisano wszystkie etapy łańcucha dostaw?

Czy zdefiniowano i udokumentowano metody umożliwiające identyfikację pochodzenia produktu i zapobieganie łączeniu z drewnem z nieznanych źródeł na następujących etapach łańcucha dostaw:

- drewno w lesie,

- przewóz,

- tymczasowe składowanie,

- przybycie do zakładów obróbki pierwotnej,

- zakłady obróbki,

- tymczasowe składowanie,

- przewóz,

- przybycie do punktu wywozu?

Które organizacje odpowiadają za kontrolę przepływów drewna? Czy posiadają one odpowiednie zasoby ludzkie i inne zasoby do prawidłowego prowadzenia czynności kontrolnych?

Czy istnieje protokół weryfikacji wyników opracowanych i stosowanych procedur kontroli?

Czy wyraźnie określono i przedstawiono wszystkim zainteresowanym stronom procedury rozpoczęcia funkcjonowania?

II c. Ilości

Istnieją solidne i skuteczne mechanizmy mierzenia i ewidencjonowania ilości drewna lub produktów z drewna na każdym etapie łańcucha dostaw, w szczególności wiarygodne i dokładne szacunki przed rozpoczęciem poboru drewna w odniesieniu do ilości drewna na pniu w każdym miejscu poboru.

Czy system kontroli pozwala na wytworzenie danych ilościowych dotyczących produktów wchodzących i wychodzących na następujących etapach łańcucha dostaw:

- drewno na pniu,

- kłody w lesie,

- drewno przewożone i składowane,

- drewno przybywające do zakładów obróbki pierwotnej,

- kontrola w zakładach obróbki,

- przybycie do punktu wywozu?

Które organizacje odpowiadają za wprowadzanie danych ilościowych do systemu kontroli? W jaki sposób te organizacje są ze sobą powiązane? Czy personel tych organizacji otrzymuje standardowe szkolenie w zakresie zarządzania danymi?

Jaka jest jakość kontrolowanych danych?

Jeżeli za kontrolę odpowiadają różne organizacje, w jaki sposób zapewniono jednolite prowadzenie kontroli i zarządzania danymi?

II d. Kontrola danych

Wszystkie dane rejestruje się w sposób umożliwiających ich niezwłoczne skontrolowanie w zestawieniu z wcześniejszymi i kolejnymi ogniwami łańcucha. Wiarygodną kontrolę danych prowadzi się dla całego łańcucha dostaw.

Czy wszystkie dane ilościowe rejestruje się w sposób umożliwiający ich niezwłoczne skontrolowanie w zestawieniu z wcześniejszymi i kolejnymi ogniwami łańcucha?

Czy istnieją metody oceny spójności między drewnem surowym a wychodzącymi produktami przetworzonymi w tartakach i innych obiektach?

Czy możliwe jest wiarygodne skontrolowanie poszczególnych artykułów lub partii produktów z drewna w całym łańcuchu dostaw?

Jakie systemy i techniki informacyjne są stosowane w celu przechowywania i kontrolowania danych oraz ich rejestracji? Czy istnieją skuteczne systemy zabezpieczania danych?

W jaki sposób unika się nieuprawnionego dostępu do systemów (zabezpieczenie systemu)?

W jaki sposób gwarantuje się wiarygodność systemów awaryjnych?

Jaka organizacja odpowiada za uzgadnianie danych? Czy dysponuje ona odpowiednimi zasobami ludzkimi i innymi zasobami w celu prawidłowego wykonania czynności w zakresie zarządzania danymi?

Które informacje dotyczące kontroli łańcucha dostaw są podawane do wiadomości publicznej?

W jaki sposób zainteresowane strony mogą uzyskać dostęp do tych informacji?

II e. Łączenie drewna zweryfikowanego pod względem legalności z drewnem zatwierdzonym według innych zasad

Jeżeli zezwala się na łączenie kłód lub drewna ze zweryfikowanych legalnych źródeł z kłodami lub drewnem z innych źródeł, przeprowadza się wystarczającą liczbę kontroli w celu wykluczenia drewna z nieznanych źródeł lub drewna pochodzącego z poboru bez legalnych praw do pozyskiwania.

Czy system kontroli zezwala na łączenie zweryfikowanego drewna z innym zatwierdzonym drewnem (np. z drewnem przywożonym lub drewnem pochodzącym z obszaru leśnego, na którym przyznano prawa do poboru, ale który nie jest jeszcze objęty pełnym procesem weryfikacji)?

Jakie środki kontroli stosuje się w tych przypadkach? Czy kontrole gwarantują na przykład, że zweryfikowane ilości wychodzące nie przekraczają łącznych zweryfikowanych ilości wchodzących na każdym etapie?

Jakie są warunki wprowadzania do łańcucha dostaw drewna zajętego, które sprzedaje się na aukcjach publicznych, i czy przewiduje się wiarygodną weryfikację?

II f. Przywożone produkty z drewna

Przeprowadza się odpowiednie kontrole w celu dopilnowania, że przywożone drewno i produkty z drewna przywieziono legalnie.

W jaki sposób wykazuje się legalność przywozu drewna i produktów z drewna?

Jakich dowodów wymaga się w celu wykazania, że przywożone produkty pochodzą z drzew z legalnego poboru w państwie trzecim?

Czy system weryfikacji legalności pozwala na identyfikację przywożonego drewna i produktów z drewna w całym łańcuchu dostaw?

Jeżeli wykorzystuje się drewno przywożone, czy na zezwoleniu FLEGT można zidentyfikować kraj pochodzenia drewna oraz kraj, z którego pochodzą komponenty produktów złożonych?

Czy stosowanie kodów kreskowych na przywożonym drewnie gwarantuje, że zezwolenie FLEGT będzie towarzyszyło wywozowi wyłącznie produktów leśnych legalnie pozyskiwanych i poddawanych obróbce? (Na przykład co się dzieje z przywiezionym drewnem po pierwszym etapie obróbki, w jaki sposób umieszcza się oznakowanie, w jaki sposób zmieni się to oznakowanie po kolejnych etapach obróbki)?

III. Weryfikacja

Weryfikacja polega na przeprowadzeniu kontroli w celu zagwarantowania legalności drewna. Weryfikacja musi być wystarczająco rygorystyczna i skuteczna, aby pozwalała na wykrycie wszelkich niezgodności z wymogami zarówno w lesie, jak i w łańcuchu dostaw oraz na podjęcie w odpowiednim czasie środków naprawczych.

III a. Organizacja

Weryfikację przeprowadza rząd lub organizacja będąca osobą trzecią bądź też rząd i organizacja łącznie, przy czym dysponują one odpowiednimi zasobami, systemami zarządzania, wykwalifikowanym i przeszkolonym personelem oraz solidnymi i skutecznymi mechanizmami kontroli konfliktu interesów.

Czy rząd wyznaczył instytucję/instytucje w celu wykonania zadań weryfikacyjnych? Czy upoważnienie (i związane z nim obowiązki) jest jasne i podane do wiadomości publicznej?

Czy obowiązki przydzielono w jasny sposób, czy określono wymagane kompetencje związane z tymi obowiązkami, w jaki sposób się je wykonuje?

W jaki sposób służby odpowiedzialne za weryfikację legalności dbają o najwyższy poziom współpracy i racjonalnego zarządzania danymi pomiędzy organami administracji zaangażowanymi w kontrolę sektora leśnego (Ministerstwo Środowiska i Ochrony Przyrody, Ministerstwo Finansów itd.)?

Czy instytucja odpowiedzialna za weryfikację posiada odpowiednie zasoby do prawidłowego przeprowadzenia weryfikacji definicji legalności i systemów kontroli łańcucha dostaw drewna?

Czy instytucja odpowiedzialna za weryfikację posiada należycie udokumentowany system zarządzania, który:

- zapewnia niezbędne kompetencje i doświadczenie personelu?

- obejmuje wewnętrzną kontrolę/nadzór?

- zawiera mechanizmy kontroli konfliktów interesów?

- zapewnia przejrzystość systemu?

- określa i stosuje metodykę weryfikacji?

- stosuje mechanizm rozpatrywania skarg, do którego odbiorcy mają szeroki dostęp?

III b. Weryfikacja w odniesieniu do definicji legalności

Istnieje jasna definicja określająca, co należy weryfikować. Metodyka weryfikacji jest udokumentowana i ma na celu zagwarantowanie, że proces jest systematyczny, przejrzysty, oparty na dowodach, przeprowadzany regularnie i że obejmuje wszystkie elementy zawarte w definicji.

Czy metodyka weryfikacji dotyczy wszystkich elementów definicji legalności i obejmuje sprawdzenie zgodności ze wszystkimi określonymi wskaźnikami?

Czy weryfikacja wymaga:

- kontroli dokumentów, rejestrów pozyskiwania drewna i działań w terenie (również niezapowiedzianych),

- gromadzenia informacji od zewnętrznych zainteresowanych stron,

- rejestrowania działań weryfikacyjnych umożliwiającego przeprowadzenie kontroli przez audytorów wewnętrznych i niezależnego audytora?

Czy obowiązki i funkcje instytucjonalne są jasno określone i stosowane?

Czy wyniki weryfikacji definicji legalności są podawane do wiadomości publicznej? W jaki sposób zainteresowane strony mogą uzyskać dostęp do tych informacji?

III c. Weryfikacja systemów kontroli łańcucha dostaw

Istnieje jasny zakres stosowania określający przedmiot weryfikacji, który obejmuje cały łańcuch dostaw od poboru drewna do wywozu. Metodyka weryfikacji jest udokumentowana i gwarantuje, że proces jest systematyczny, przejrzysty, oparty na dowodach i przeprowadzany regularnie oraz że obejmuje wszystkie elementy zawarte w zakresie stosowania; metodyka przewiduje również regularne i niezwłoczne uzgadnianie danych na każdym etapie łańcucha.

Czy metodyka weryfikacji w pełni obejmuje weryfikację kontroli łańcucha dostaw?

Czy jest to określone w metodyce weryfikacji?

Jakie dowody pozwalają wykazać, czy przeprowadzono weryfikację kontroli łańcucha dostaw?

Czy obowiązki i funkcje instytucjonalne są jasno określone i stosowane?

Czy wyniki weryfikacji dotyczące kontroli łańcucha dostaw są podawane do wiadomości publicznej? W jaki sposób zainteresowane strony mogą uzyskać dostęp do tych informacji?

III d. Niezgodność

Istnieje funkcjonujący i skuteczny mechanizm w celu żądania i wdrażania odpowiednich działań naprawczych w przypadku wykrycia naruszeń.

Czy system weryfikacji określa powyższy wymóg?

Czy opracowano mechanizmy zaradcze w przypadku niezgodności? Czy stosuje się je w praktyce?

Czy dostępna jest odpowiednia ewidencja naruszeń i podjętych działań naprawczych? Czy ocenia się skuteczność działań naprawczych?

Jakie informacje dotyczące zidentyfikowanych naruszeń są podawane do wiadomości publicznej?

IV. Zezwolenie

Kamerun wyznaczył organ wydający zezwolenia, który ponosi pełną odpowiedzialność za wystawianie zezwoleń FLEGT. Zezwolenia FLEGT wydaje się w odniesieniu do dostaw lub w odniesieniu do gospodarzy lasu.

IV a. Organizacja

Jakiej instytucji powierzono odpowiedzialność za wydawanie zezwoleń FLEGT?

Czy rola organu wydającego zezwolenia i jego personelu w zakresie wydawania zezwoleń FLEGT jest jasno określona i podana do wiadomości publicznej?

Czy określono wymogi w zakresie kompetencji i czy wprowadzono kontrole wewnętrzne w odniesieniu do personelu organu wydającego zezwolenia?

Czy organ wydający zezwolenia posiada odpowiednie zasoby do wykonywania swoich zadań?

IV b. Wydawanie zezwoleń FLEGT

Czy organ wydający zezwolenia posiada udokumentowane procedury wydawania zezwoleń?

Czy procedury te, w tym ewentualne należne opłaty, są podane do wiadomości publicznej?

Jakie dowody istnieją na to, że procedury te są prawidłowo stosowane w praktyce?

Czy istnieje odpowiednia ewidencja wydanych zezwoleń i zezwoleń, których wydania odmówiono?

Czy ewidencja zawiera jasne uzasadnienia, na podstawie których wydaje się zezwolenia?

IV c. Zezwolenia w odniesieniu do dostaw

Czy przyznanie zezwolenia dotyczy jednej dostawy?

Czy legalność dostawy wywozowej jest wykazywana przez rządowe systemy weryfikacji i identyfikowalności?

Czy warunki dotyczące wydawania zezwoleń są jasno określone i przedstawione eksporterowi?

Czy eksporterzy w pełni rozumieją kryteria wydawania zezwoleń FLEGT?

Które informacje dotyczące wydanych zezwoleń są podawane do wiadomości publicznej?

V. Wytyczne dotyczące niezależnego audytu systemu

Niezależny audyt systemu jest funkcją niezależną od organów regulacyjnych sektora leśnego Kamerunu. Ma na celu utrzymanie wiarygodności systemu zezwoleń FLEGT poprzez dopilnowanie, aby wszystkie aspekty systemu weryfikacji legalności funkcjonowały zgodnie z założeniami.

V a. Postanowienia instytucjonalne

Wyznaczenie organu: Kamerun oficjalne zatwierdził urząd niezależnego audytora systemu i umożliwia mu skuteczne i przejrzyste funkcjonowanie.

Niezależność w odniesieniu do innych elementów systemu weryfikacji legalności: wprowadzono jasny podział na organizacje i osoby uczestniczące w zarządzaniu zasobami leśnymi lub ich regulowania oraz na organizacje i osoby biorące udział w niezależnym audycie.

- Czy rząd udokumentował wymogi dotyczące niezależności audytora?

- Czy istnieje wymóg, aby organizacje lub osoby mające interes gospodarczy związany z sektorem leśnym którejkolwiek ze Stron lub pełniące instytucjonalną funkcję w tym sektorze nie mogły pełnić funkcji niezależnego audytora?

Wyznaczenie niezależnego audytora: niezależnego audytora wyznaczono w ramach przejrzystego mechanizmu, a jego czynności podlegają jasnym zasadom, podanym do wiadomości publicznej.

- Czy rząd podał do wiadomości publicznej zakres zadań niezależnego audytora?

- Czy rząd udokumentował i podał do wiadomości publicznej procedury wyznaczania niezależnego audytora?

Wprowadzenie mechanizmu rozpatrywania skarg: istnieje mechanizm rozpatrywania skarg i rozwiązywania sporów wynikających z niezależnego audytu. Mechanizm ten pozwala na rozpatrzenie wszelkich skarg dotyczących funkcjonowania systemu zezwoleń.

- Czy istnieje udokumentowany mechanizm rozpatrywania skarg dostępny dla wszystkich zainteresowanych stron?

- Czy jasno określono sposób odbioru, dokumentowania i przekazywania skarg na wyższy szczebel (w razie potrzeby) oraz związane z nimi działania następcze?

V b. Niezależny audytor

Wymogi organizacyjne i techniczne: niezależny audytor pełni funkcję niezależną od innych elementów systemu zapewnienia legalności i działa zgodnie z udokumentowaną strukturą zarządzania, wykonując czynności i stosując się do procedur, które spełniają wymagania dobrych praktyk zatwierdzonych na szczeblu międzynarodowym.

- Czy niezależny audytor działa zgodnie z udokumentowanym systemem zarządzania, który spełnia wymogi normy ISO 17021 lub podobnych norm?

Metodyka audytu: metodyka niezależnego audytu opiera się na dostarczaniu dowodów, a weryfikacje przeprowadza się w ściśle określonych odstępach czasu.

- Czy metodyka niezależnego audytu określa, że wszystkie wyniki są oparte na obiektywnych dowodach dotyczących funkcjonowania systemu weryfikacji legalności?

- Czy metodyka określa maksymalne odstępy czasu, w których każdy element systemu weryfikacji legalności zostanie poddany weryfikacji?

Zakres audytu: niezależny audytor działa zgodnie z zakresem zadań, który jasno określa przedmiot audytu i obejmuje wszystkie uzgodnione wymogi wydawania zezwoleń FLEGT.

- Czy metodyka niezależnego audytu obejmuje wszystkie elementy systemu weryfikacji legalności i określa główne badania skuteczności?

Wymogi w zakresie sprawozdawczości: Niezależny audytor systemu przedstawi wstępne sprawozdanie wspólnej radzie ds. wdrażania ("Rada") za pośrednictwem wspólnego komitetu monitorującego Umowy. Sprawozdania niezależnego audytora systemu i wszystkie działania naprawcze zostaną omówione przez wspólny komitet monitorujący Umowy.

- Czy zakres zadań niezależnego audytora określa wymogi dotyczące sprawozdawczości i częstotliwości sprawozdań?

- Czy zakres zadań audytora i procedury wspólnego komitetu monitorującego określają proces publikacji wyników audytów?

VI. Kryteria oceny systemu wprowadzonego w Unii w celu otrzymywania zezwoleń FLEGT

Rozporządzenie FLEGT i jego środki wykonawcze przewidują procedury wprowadzenia systemu zezwoleń FLEGT, w tym procedury umożliwiające weryfikację, czy produkty z drewna z Kamerunu przeznaczone do swobodnego obrotu na terytorium Unii są objęte zezwoleniem FLEGT. Procedury te wymagają ponadto od państw członkowskich wyznaczenia właściwego organu, na którym spoczywa ten obowiązek.

Jeśli chodzi o nowe środki wprowadzone specjalnie w celu wdrożenia systemu FLEGT, ocena obejmie stan przygotowania Unii w zakresie weryfikacji zezwoleń FLEGT.

Czy w każdym państwie członkowskim określono właściwe organy? Czy informację tę podano do wiadomości publicznej?

Czy w każdym państwie członkowskim wprowadzono procedury dotyczące zezwoleń FLEGT? Czy procedury te podano do wiadomości publicznej?

Czy wprowadzono stosowne przepisy ustawowe i wykonawcze, gdy państwa członkowskie uznały to za konieczne?

Czy właściwe organy i organy celne ustaliły metody komunikacji?

Czy wprowadzono procedury mające na celu umożliwienie Unii lub każdej osobie lub instytucji wyznaczonej przez Unię dostępu do dokumentów i istotnych danych oraz uniknięcie wszelkich problemów, które mogą utrudnić sprawne funkcjonowanie systemu zezwoleń FLEGT?

Czy wprowadzono procedury umożliwiające niezależnemu audytorowi dostęp do wszystkich istotnych dokumentów i danych?

Czy państwa członkowskie i Komisja Europejska przeprowadziły negocjacje w sprawie metod sprawozdawczości? Czy opracowano i przyjęto procedury publikacji sprawozdań?

Czy procedury przewidują przypadek towarów, które posiadają zezwolenie FLEGT, ale nie zostają przyjęte? Czy przewidziano procedury zgłaszania wszystkich sprzeczności w zezwoleniach i znajdowania rozwiązań w przypadku czynów zabronionych?

Czy opublikowano informacje na temat grzywien w przypadku różnych naruszeń?

ZAŁĄCZNIK  IX 

HARMONOGRAM WDRAŻANIA UMOWY

Działania	Poddziałania		Rok 1^(1)	Rok 2	Rok 3	Rok 4	Rok 5	Rok 6	Rok 7	Rok 8
			Etap przygotowawczy			Etap operacyjny 1
1. Uwrażliwienie i informowanie podmiotów i społeczeństwa	1.1	Opracowanie planu komunikacji	x
	1.2	Ocena i dostosowanie planu komunikacji		x	x	x
	1.3	Wdrożenie planu komunikacji	x	x	x	x	x	x	x	x
	1.4	Wprowadzenie platformy wymiany między krajami należącymi do COMIFAC	x	x	x
	1.5	Realizacja działań komunikacyjnych w celu informowania opinii międzynarodowej	x	x	x
	1.6	Realizacja działań promocyjnych	x	x	x	x	x	x	x	x
	1.7	Uwrażliwienie podmiotów na elementy dobrowolnej umowy o partnerstwie	x	x	x	x	x	x	x	x
2. Promowanie produktów posiadających zezwolenia "FLEGT-Cameroun" na rynku Unii	2.1	Opracowanie planu promocji/studium wykonalności oznakowania "FLEGT-Cameroun"		x	x
	2.2	Oznakowanie produktów posiadających zezwolenia "FLEGT-Cameroun"				x
	2.3	Ochrona oznakowania i zarządzanie oznakowaniem				x	x	x	x	x
	2.4	Promowanie produktów posiadających zezwolenia "FLEGT-Cameroun" na rynkach docelowych	x	x	x	x	x	x	x	x
	2.5	Uwrażliwienie europejskiej opinii publicznej	x	x	x	x	x	x	x	x
	2.6	Promowanie systemu weryfikacji legalności na innych rynkach międzynarodowych (USA, Chiny itd.)			x	x	x	x	x	x
3. Kwestie instytucjonalne	3.1	Organizacja struktury centralnej		x	x
	3.2	Organizacja struktur terenowych (Douala, Kribi itd.)		x	x
	3.3	Ustanowienie i funkcjonowanie Rady i wspólnego komitetu monitorującego w ramach niniejszej Umowy	x	x	x	x	x	x	x	x
	3.4	Ustanowienie i funkcjonowanie krajowego komitetu monitorującego w ramach niniejszej Umowy	x	x	x	x	x	x	x	x
4. Zwiększenie zdolności	4.1	Opracowanie planu szkolenia (identyfikacja zainteresowanych podmiotów i projekt matrycy umożliwiającej określenie celów szkolenia oraz działań, które należy przeprowadzić wraz z oszacowaniem kosztów)	X
	4.2	Wdrożenie planu szkolenia	X	X	X
	4.3	Określenie zapotrzebowania na wyposażenie i środki logistyczne	X	X
	4.4	Nabycie wyposażenia i środków logistycznych		X	X
	4.5	Uruchomienie wyposażenia i środków logistycznych oraz konserwacja		X	X
5. Reforma ram prawnych	5.1	Zmiana ustawy leśnej i aktów wykonawczych	X	X
	5.2	Poprawa ram prawnych dotyczących wewnętrznego rynku drewna	X	X	X
	5.3	Poprawa ram prawnych dotyczących lasów (lasów wspólnotowych, gminnych i prywatnych)	X	X	X
	5.4	Poprawa ram prawnych dotyczących aspektów społecznych i środowiskowych	X	X	X
	5.5	Uwzględnienie istotnych postanowień zawartych w międzynarodowych aktach prawnych ratyfikowanych przez Kamerun	X	X	X
	5.6	Ewentualne dostosowanie matrycy legalności			X
	5.7	Poprawa ram prawnych dotyczących uprzemysłowienia sektora leśnego i zaawansowanej obróbki	X	X	X
6. Poprawa krajowego systemu kontroli	6.1	Stworzenie systemu planowania działań kontrolnych	X	X	X	X	X	X	X	X
	6.2	Opracowanie procedur działań kontrolnych spójnych z procedurami weryfikacji legalności	X	X	X
	6.3	Opracowanie środków poprawy zarządzania	X	X	X
	6.4	Funkcjonowanie krajowego systemu kontroli zasilającego system SIGIF II			X	X	X	X	X	X
7. Wprowadzenie systemu identyfikowalności drewna	7.1 Stworzenie systemu identyfikowalności drewna		x	x
	7.2 Ustanowienie wzajemnego połączenia baz danych różnych zaangażowanych ministerstw i mechanizmów wymiany danych z krajami należącymi do CEMAC		x	x
	7.3 Aktualizacja norm inwentaryzacji		x	x
	7.4 Test systemu w skali pilotażowej (rozpoczęcie działania operacyjnego)			x	x
	7.5 Nabycie materiałów i wyposażenia (identyfikatorów, czytników identyfikatorów, komputerów) w celu rozbudowy systemu w skali ogólnokrajowej			x	x
	7.6 Konsolidacja i rozbudowa systemu w skali ogólnokrajowej: wprowadzenie i wyposażenie stanowisk kontrolnych wzdłuż łańcuchów dostaw, w tym stanowisk granicznych (infrastruktura, komputery, łącza internetowe itd.)				x	x
	7.7 Zwiększenie zdolności podmiotów (ministerstwa właściwego ds. leśnictwa i zwierząt oraz innych zaangażowanych organów administracji, sektora prywatnego i społeczeństwa obywatelskiego) przez inwentaryzację za pomocą przestrzennych danych odniesienia, stosowanie baz danych itd.			x	x	x
	7.8 Szkolenie odpowiednich pracowników (komórki ds. legalności i stanowisk kontrolnych), sektora prywatnego i społeczeństwa obywatelskiego			x	x	x
	7.9 Funkcjonowanie systemu identyfikowalności drewna					x	x	x	x	x
	7.10 Gromadzenie i przetwarzanie danych					x	x	x	x	x
	7.11 Konserwacja wyposażenia					x	x	x	x	x
8. Wprowadzenie systemu weryfikacji legalności gospodarza lasu	8.1 Kontynuacja opracowywania oraz terenowych testów matryc legalności		x	x	x
	8.2 Opracowanie szczegółowych procedur dla systemu weryfikacji legalności gospodarza lasu		x	x	x
	8.3 Opracowanie i rozpowszechnianie procedur weryfikacji legalności gospodarza lasu				x	x
	8.4 Uznanie i opublikowanie zatwierdzonych prywatnych systemów certyfikacji		x	x	x
	8.5 Test systemu wydawania świadectw legalności				x
	8.6 Ocena funkcjonowania weryfikacji legalności gospodarza lasu i wprowadzenie ewentualnych środków naprawczych				x	x	x
	8.7 Wystawianie świadectw legalności				x	x	x	x	x	x
9. Wprowadzenie systemu wydawania zezwoleń FLEGT	9.1 Opracowanie szczegółowych procedur wydawania zezwoleń FLEGT		x	x
	9.2 Rozpowszechnianie procedur wydawania zezwoleń FLEGT w sektorze prywatnym		x	x	x
	9.3 Nawiązanie kontaktów z właściwymi organami Unii		x	x	x
	9.4 Studium wykonalności wydawania elektronicznych zezwoleń FLEGT				x	x
	9.5 Test systemu wydawania zezwoleń FLEGT				x	x
	9.6 Wystawianie zezwoleń FLEGT					x	x	x	x	x
10. Niezależny audyt systemu	10.1 Wybór niezależnego audytora i opracowanie szczegółowej metodyki				x
	10.2 Pierwszy niezależny audyt (sześć miesięcy od rozpoczęcia działania)					x
	10.3 Drugi niezależny audyt (dwanaście miesięcy od rozpoczęcia działania)					x
	10.4 Trzeci niezależny audyt (dwa lata od rozpoczęcia działania)						x
	10.5 Czwarty niezależny audyt							x
	10.6 Piąty niezależny audyt								x
	10.7 Szósty niezależny audyt									x
11. Monitorowanie wewnętrznego rynku drewna	11.1 Organizacja wewnętrznego rynku drewna		x	x	x
	11.2 Ustanowienie systemu gromadzenia danych statystycznych		x	x	x	x	x	x	x	x
12. Uprzemysłowienie i wprowadzenie do obrotu	12.1 Przeprowadzenie analizy sytuacji wyjściowej w sektorze drewna w Kamerunie oraz w zakresie konsumpcji produktów z drewna na rynku kameruńskim		x
	12.2 Konsultacje z przedstawicielami środowisk zawodowych (nieformalnymi lub formalnymi)		x
	12.3 Analiza sił rynkowych i zapotrzebowania		x	x
	12.4 Opracowanie planu użytkowania, rozwoju przemysłowego i zaawansowanej obróbki zasobów drzewnych			x	x
	12.5 Opracowanie norm obróbki				x	x
	12.6 Opracowanie zachęt do wykorzystywania drewna (normy jakości, promowanie nowych produktów)				x	x
	12.7 Charakterystyka i promowanie mało znanych gatunków				x	x	x	x	x	x
	12.8 Zachęcanie do transferu technologii				x	x	x	x	x	x
13. Monitorowanie skutków dobrowolnej umowy o partnerstwie	13.1 Zdefiniowanie i monitorowanie wskaźników społecznych			x	x	x	x	x	x	x
	13.2 Wprowadzenie systemu monitorowania objętości drewna zajętego			x
	13.3 Wprowadzenie systemu monitorowania skutków społeczno-gospodarczych i środowiskowych				x
	13.4 Ocena skutków społeczno-gospodarczych w połowie okresu wdrażania dobrowolnej umowy o partnerstwie				x	x	x
	13.5 Monitorowanie zmian w przychodach sektora leśnego				x	x	x	x	x	x
	13.6 Wzmocnienie mechanizmu stałego monitorowania pokrywy roślinnej (monitorowanie stałych działek, obrazy satelitarne itd.)					x	x	x	x	x
	13.7 Ocena skutków w odniesieniu do: nielegalnego pozyskiwania drewna, dostępu do rynku, zmiany przychodów, wywozu drewna, ilości drewna zajętego					x	x	x	x
	13.8 Monitorowanie zmian w zakresie czynów zabronionych i spraw sądowych				x	x	x	x	x	x
14. Poszukiwanie dodatkowych środków finansowych	14.1 Opracowanie strategii pozyskiwania środków		x	x
	14.2 Opracowanie programów i poszukiwanie darczyńców			x	x	x	x	x
^(1) Rok 1 rozpoczyna się w momencie podpisania Umowy.

ZAŁĄCZNIK  X 

ŚRODKI UZUPEŁNIAJĄCE I MECHANIZMY FINANSOWANIA

I. Mechanizmy finansowania

Znaczną część działań niezbędnych do wdrożenia dobrowolnej umowy o partnerstwie uwzględniono już w dużej mierze w ramach reform sektorowych przeprowadzanych przez rząd Kamerunu i zaliczono do działań priorytetowych, które należy zrealizować w ramach programu sektorowego dotyczącego leśnictwa i środowiska. Z tego względu ich finansowanie jest zapewnione przez instrumenty określone w ramach tego programu, w szczególności:

a) w przypadku funduszy własnych Kamerunu:

- budżet państwa;

- Specjalny Fundusz Rozwoju Leśnictwa;

b) w przypadku wkładu partnerów:

- Wspólny Fundusz;

- wsparcie budżetowe.

W przypadku niektórych działań szczególniej związanych z dobrowolną umową o partnerstwie dodatkowe środki finansowe będą jednak niezbędne, z czego wynika też konieczność skorzystania z innych zasobów:

- na poziomie partnerów rozwojowych: ze wsparcia Unii za pomocą 10. Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR) i innych mechanizmów, które należy określić;

- na poziomie wewnętrznym: wprowadzenie opłaty.

Uruchomienie dodatkowych funduszy musi być spójne z programem sektorowym dotyczącym leśnictwa i środowiska.

II. Środki uzupełniające

Wdrożenie działań szczególniej związanych z dobrowolną umową o partnerstwie wymaga środków uzupełniających w następujących dziedzinach:

a) zwiększenie zdolności,

b) komunikacja,

c) promowanie produktów posiadających zezwolenia FLEGT na rynku Unii,

d) monitorowanie wewnętrznego rynku drewna,

e) uprzemysłowienie,

f) monitorowanie skutków dobrowolnej umowy o partnerstwie,

g) partycypacyjne monitorowanie wdrażania systemu weryfikacji legalności,

h) modernizacja systemu identyfikowalności drewna,

i) wzmocnienie krajowego systemu kontroli,

j) system weryfikacji legalności,

k) system wydawania zezwoleń FLEGT,

l) wprowadzenie niezależnego audytu,

m) reformy ram prawnych,

n) poszukiwanie dodatkowych środków finansowych.

W tym celu Strony muszą upewnić się, że zapewniono odpowiednie wsparcie techniczne i finansowe, które umożliwia rządowi Kamerunu wdrożenie wspomnianych działań.

II a. Zwiększenie zdolności

Uzasadnienie

- dostosowanie merytoryczne za pomocą szkolenia wszystkich zainteresowanych podmiotów (organów administracji, sektora prywatnego, społeczeństwa obywatelskiego itd.),

- poprawa wyposażenia,

- wzmocnienie logistyczne.

Przewidziane działania

- opracowanie planu szkolenia (identyfikacja zainteresowanych podmiotów i projekt matrycy umożliwiającej określenie celów szkolenia oraz działań, które należy przeprowadzić, wraz z oszacowaniem kosztów),

- wdrożenie planu szkolenia,

- określenie zapotrzebowania w zakresie wyposażenia i środków logistycznych,

- nabycie wyposażenia i środków logistycznych,

- zapewnienie funkcjonowania wyposażenia i środków logistycznych.

Charakter uzupełnienia

- pomoc techniczna,

- wsparcie finansowe szkolenia,

- wsparcie finansowe w zakresie nabycia wyposażenia i środków logistycznych.

II b. Komunikacja

Uzasadnienie

Komunikacja stanowi bardzo ważną dziedzinę w procesie prowadzącym do wdrożenia dobrowolnej umowy o partnerstwie/FLEGT; umożliwia ona:

- pobudzanie zaangażowania i zapewnienie spójności wkładów różnych podmiotów;

- wkład w tworzenie synergii między krajami należącymi do Komisji Lasów Afryki Środkowej (COMIFAC);

- promowanie wizerunku drewna kameruńskiego na rynku międzynarodowym;

- zapewnienie wsparcia opinii publicznej dla działań prowadzonych przez rząd Kamerunu na rzecz zrównoważonej gospodarki zasobami leśnymi i rozwoju społeczności, które od nich zależą,

- promowanie wśród zainteresowanych podmiotów i społeczeństwa korzyści płynących z dobrowolnej umowy o partnerstwie.

Przewidziane działania

- opracowanie i wdrożenie planu komunikacji w zakresie działań uwrażliwiających odbiorców wewnątrz i na zewnątrz Ministerstwa Leśnictwa i Zwierząt,

- wprowadzenie platformy komunikacji między krajami należącymi do COMIFAC,

- realizacja działań komunikacyjnych w celu informowania opinii międzynarodowej (zob. załącznik VII),

- uwrażliwienie podmiotów na elementy dobrowolnej umowy o partnerstwie, które będą ich dotyczyć, oraz pomoc tym podmiotom w dostosowaniu się do tych nowych elementów,

- uwrażliwienie europejskiej opinii publicznej na wysiłki podejmowane przez rząd Kamerunu na rzecz dobrego zarządzania w sektorze leśnym.

Charakter niezbędnego uzupełnienia

- środki finansowe,

- pomoc techniczna i zwiększenie zdolności.

II c. Promowanie produktów posiadających zezwolenia FLEGT na rynku Unii

Uzasadnienie

- wzmocnienie zaufania dzięki wiarygodności systemu weryfikacji legalności,

- promowanie dostępu drewna kameruńskiego na rynkach Unii,

- poszukiwanie znacznej wartości dodanej dla kameruńskiego drewna i produktów z drewna.

Przewidziane działania

- studium wykonalności i w stosownym przypadku wprowadzenie oznakowania "FLEGT-Cameroun",

- ochrona oznakowania i zarządzanie oznakowaniem,

- promowanie oznakowania,

- uwrażliwienie różnych rynków Unii na zapewnienie legalności, które daje zezwolenie FLEGT.

Charakter uzupełnienia

- wsparcie finansowe,

- pomoc techniczna i zwiększenie zdolności,

- realizacja działań promocyjnych na poziomie rynku Unii.

II d. Monitorowanie wewnętrznego rynku drewna

Uzasadnienie

- kontrola przepływów drewna wewnątrz terytorium krajowego,

- możliwość oszacowania udziału wewnętrznego rynku drewna w gospodarce krajowej.

Przewidziane działania

- organizacja wewnętrznego rynku drewna,

- poprawa ram prawnych dotyczących wewnętrznego rynku drewna,

- wprowadzenie systemu gromadzenia danych statystycznych,

- wprowadzenie dostosowanego systemu identyfikowalności drewna.

Charakter uzupełnienia

- pomoc techniczna i zwiększenie zdolności.

II e. Uprzemysłowienie

Uzasadnienie

- modernizacja struktury przemysłowej,

- dywersyfikacja produkcji (druga i trzecia obróbka),

- rozwój rynku krajowego i regionalnego oraz pobudzanie lokalnej konsumpcji legalnego drewna,

- poprawa procesu obróbki i odzyskiwania produktów ubocznych,

- zwiększenie wartości dodanej drewna sprzedawanego na wywóz,

- tworzenie miejsc pracy, szkolenie zawodowe i udział w walce z ubóstwem.

Przewidziane działania

- analiza sytuacji wyjściowej w sektorze drewna w Kamerunie oraz w zakresie konsumpcji produktów z drewna na rynku kameruńskim. W szczególności analiza drewna i sektora budowlanego: stan wiedzy i sytuacja na rynkach, stosowanie drewna w mieszkalnictwie, w szczególności na obszarach miejskich, potrzeby w zakresie szkolenia, promocja, tworzenie bioklimatycznych miejsc zamieszkania z drewna w Kamerunie,

- konsultacje z przedstawicielami środowisk zawodowych (nieformalnymi lub formalnymi),

- analiza sił rynkowych i zapotrzebowania,

- opracowanie planu użytkowania, rozwoju przemysłowego i zaawansowanej obróbki zasobów drzewnych spójne z programem sektorowym dotyczącym leśnictwa i środowiska,

- opracowanie norm obróbki,

- opracowanie zachęt do wykorzystywania drewna (normy jakości) i promowanie nowych produktów spójne z programem sektorowym dotyczącym leśnictwa i środowiska,

- promowanie mało znanych gatunków spójne z programem sektorowym dotyczącym leśnictwa i środowiska,

- poprawa ram prawnych dotyczących uprzemysłowienia sektora leśnego,

- zachęcanie do transferu technologii: poprawa skuteczności i wydajności: analiza sytuacji, wnioski dotyczące poszczególnych podsektorów.

Charakter uzupełnienia

- pomoc techniczna i zwiększenie zdolności.

II f. Monitorowanie skutków dobrowolnej umowy o partnerstwie

Uzasadnienie

- ocena skutków dobrowolnej umowy o partnerstwie dla środowiska społecznego,

- ocena skutków gospodarczych dobrowolnej umowy o partnerstwie,

- ocena wpływu dobrowolnej umowy o partnerstwie na rozwój pokrywy roślinnej.

Przewidziane działania

- zdefiniowanie i monitorowanie wskaźników społecznych,

- wprowadzenie systemu monitorowania objętości drewna zajętego,

- wprowadzenie systemu monitorowania skutków społeczno-gospodarczych i środowiskowych,

- ocena skutków społeczno-gospodarczych w połowie okresu wdrażania dobrowolnej umowy o partnerstwie,

- monitorowanie zmian w przychodach sektora leśnego,

- wzmocnienie mechanizmu stałego monitorowania pokrywy roślinnej (monitorowanie stałych działek, obrazy satelitarne itd.),

- ocena skutków w odniesieniu do: nielegalnego pozyskiwania drewna, dostępu do rynku, zmiany przychodów, wywozu drewna, ilości drewna zajętego,

- monitorowanie zmian w zakresie czynów zabronionych i spraw sądowych.

Charakter uzupełnienia

- pomoc techniczna i zwiększenie zdolności.

II g. Partycypacyjne monitorowanie wdrażania systemu weryfikacji legalności

Uzasadnienie

- zapewnienie skutecznego pilotażu procesu wdrażania dobrowolnej umowy o partnerstwie wewnątrz terytorium Kamerunu,

- zapewnienie zaangażowania wszystkich zainteresowanych stron.

Przewidziane działania

- wsparcie funkcjonowania krajowego wielopodmiotowego komitetu monitorującego, w którym gromadzą się wszystkie zainteresowane strony,

- wsparcie funkcjonowania wspólnego komitetu monitorującego wdrażanie Umowy,

- wprowadzenie mechanizmów rozpowszechnia informacji.

Charakter uzupełnienia

- pomoc techniczna i zwiększenie zdolności,

- wsparcie finansowe udziału społeczeństwa obywatelskiego.

II h. Modernizacja systemu identyfikowalności drewna Uzasadnienie

- wprowadzenie do systemu wszystkich przepływów drewna,

- określenie pochodzenia każdego produktu,

- posiadanie w czasie rzeczywistym wszystkich informacji dotyczących produkcji, podatków, wywozu i sporów.

Przewidziane działania

- zakończenie opisu systemu identyfikowalności drewna,

- rozbudowanie komputerowego systemu zarządzania informacją leśną - drugiej generacji (SIGIF),

- wprowadzenie niezbędnego wyposażenia i infrastruktury,

- zapewnienie funkcjonowania systemu identyfikowalności drewna,

- zapewnienie gromadzenia i przetwarzania danych.

Charakter uzupełnienia

- pomoc techniczna i zwiększenie zdolności,

- wsparcie finansowe w celu nabycia wyposażenia.

II i. Wzmocnienie krajowego systemu kontroli

Uzasadnienie

- poprawa skuteczności wdrażania krajowego systemu kontroli.

Przewidziane działania

- stworzenie systemu planowania działań kontrolnych,

- opracowanie procedur działań kontrolnych,

- opracowanie środków poprawy zarządzania.

Charakter uzupełnienia

- pomoc techniczna i zwiększenie zdolności,

- odnowienie mechanizmu niezależnej obserwacji.

II j. System weryfikacji legalności

Uzasadnienie

- wprowadzenie systemu weryfikacji legalności.

Przewidziane działania

- kontynuacja opracowywania i terenowych testów matryc legalności,

- opracowanie szczegółowych procedur dla systemu weryfikacji legalności,

- opracowanie i rozpowszechnianie procedur systemu weryfikacji legalności,

- uznanie i opublikowanie zatwierdzonych prywatnych systemów certyfikacji,

- test systemu wydawania świadectw legalności,

- ocena funkcjonowania systemu weryfikacji legalności i wprowadzenie ewentualnych środków naprawczych.

Charakter uzupełnienia

- pomoc techniczna i zwiększenie zdolności,

- wsparcie finansowe w celu nabycia wyposażenia.

II k. System wydawania zezwoleń FLEGT

Uzasadnienie

- wprowadzenie systemu wydawania zezwoleń FLEGT.

Przewidziane działania

- opracowanie szczegółowych procedur wydawania zezwoleń FLEGT,

- rozpowszechnienie procedur wydawania zezwoleń FLEGT w sektorze prywatnym,

- nawiązanie kontaktów z właściwymi organami Unii,

- studium wykonalności wydawania elektronicznych zezwoleń FLEGT,

- test systemu wydawania zezwoleń FLEGT.

Charakter uzupełnienia

- pomoc techniczna i zwiększenie zdolności,

- wsparcie finansowe w celu nabycia wyposażenia.

II l. Wprowadzenie niezależnego audytu

Uzasadnienie

- zapewnienie skuteczności i wiarygodności systemu wydawania zezwoleń FLEGT przyznanych w ramach dobrowolnej umowy o partnerstwie.

Przewidziane działania

- regularne przeprowadzanie niezależnego audytu,

- monitorowanie działań naprawczych wprowadzonych w celu poprawy systemu.

Charakter uzupełnienia

- wsparcie finansowe na przeprowadzenie audytu.

II m. Reformy ram prawnych

Uzasadnienie

- poprawa spójności ram prawnych mających zastosowanie do sektora leśnego,

- uzupełnienie aspektów istniejących i niewystarczająco ustrukturyzowanych lub uregulowanych.

Przewidziane działania

- zmiana ustawy leśnej i aktów wykonawczych,

- poprawa ram prawnych dotyczących wewnętrznego rynku drewna,

- poprawa ram prawnych dotyczących lasów wspólnotowych, gminnych i prywatnych,

- poprawa ram prawnych dotyczących aspektów społecznych i środowiskowych,

- uwzględnienie istotnych postanowień zawartych w międzynarodowych aktach prawnych ratyfikowanych przez Kamerun,

- ewentualne dostosowanie matrycy legalności,

- poprawa ram prawnych dotyczących uprzemysłowienia sektora leśnego i zaawansowanej obróbki.

Charakter uzupełnienia

- zwiększenie zdolności.

II n. Poszukiwanie dodatkowych środków finansowych

Uzasadnienie

- uruchomienie środków finansowych na realizację działań szczególnie związanych z dobrowolną umową o partnerstwie uznanych za priorytetowe, w przypadku których środki nie są jeszcze dostępne.

Przewidziane działania

- rozpoczęcie poszukiwania darczyńców.

Charakter uzupełnienia

- pomoc techniczna.

ZAŁĄCZNIK  XI 

WSPÓLNY KOMITET MONITORUJĄCY

Na mocy art. 19 Strony ustanawiają strukturę decyzyjną zwaną "wspólną radą ds. wdrażania" (zwaną dalej "Radą") oraz wspólny komitet mający na celu zapewnienie i ułatwienie monitorowania i oceny wdrażania Umowy, zwany "wspólnym komitetem monitorującym". Wspólny komitet monitorujący ułatwia dialog i wymianę informacji między Stronami. W szczególności wspólny komitet monitorujący:

a) regularnie przeprowadza wspólne wizyty w celu weryfikacji skuteczności wdrażania Umowy oraz jej skutków - na podstawie uzyskanych informacji;

b) proponuje datę rozpoczęcia operacyjnego funkcjonowania systemu zezwoleń FLEGT;

c) analizuje sprawozdania niezależnego audytora i wszelkie skargi dotyczące funkcjonowania systemu zezwoleń FLEGT na terytorium jednej lub drugiej ze Stron i przypadki kwestionowania przez osoby trzecie funkcjonowania niezależnego audytora oraz proponuje działania, które należy wdrożyć w celu rozwiązania kwestii podniesionych w sprawozdaniach z niezależnego audytu systemu;

d) w stosownym przypadku zapewnia monitorowanie działań podjętych przez Strony w celu rozwiązania problemów zidentyfikowanych przez niezależnego audytora;

e) czuwa nad oceną skutków społecznych, gospodarczych i środowiskowych Umowy zgodnie z dobrymi praktykami i kryteriami, które Strony muszą zbadać i przyjąć, oraz podejmuje niezbędne środki w celu rozwiązywania wszelkich problemów zidentyfikowanych w trakcie tej oceny;

f) upewnia się, że prowadzone są regularne oceny wdrażania Umowy oraz w stosownych przypadkach szczegółowe kontrole;

g) formułuje zalecenia w celu wsparcia realizacji celów niniejszej Umowy, w tym rozwijania zdolności i zwiększania udziału sektora prywatnego i społeczeństwa obywatelskiego;

h) przygotowuje, na podstawie informacji pochodzących od Stron, sprawozdanie roczne, które przedstawia Radzie;

i) zapewnia monitorowanie i regularnie przedstawia sprawozdania dotyczące sytuacji na rynkach; w razie potrzeby proponuje badania i zaleca działania, które należy podjąć w zależności od ustaleń zawartych w sprawozdaniach z analizy rynków;

j) analizuje wnioski dotyczące zmian przedstawione przez jedną lub drugą Stronę dotyczące niniejszej Umowy lub jej załączników zgodnie z procedurami opisanymi w art. 29 i wydaje zalecenie zmiany do oceny przez Radę;

k) na wniosek jednej lub drugiej ze Stron zajmuje się każdą inną kwestią związaną z wdrażaniem niniejszej Umowy;

l) na polecenie Rady poszukuje rozwiązań możliwych do przyjęcia w przypadku sporu między Stronami dotyczącego stosowania lub wykładni niniejszej Umowy, jak opisano w art. 24.

¹ Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 3.

² Dz.U. L 347 z 30.12.2005, s. 1.

³ COM(2003) 251 wersja ostateczna z dnia 21 maja 2003 r.

⁴ A/RES 62/98 z dnia 31 stycznia 2008 r.

⁵ Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.

⁶ Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1.

⁷ Dz.U. L 61 z 3.3.1997, s. 1.

⁸ Załącznik V art. 9 ust. 2 zmieniony przez sprostowanie z dnia 26 lutego 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.57.29/2).