Jemen: odpowiedzialność karna sprawców młodocianych, w szczególności sprawa Muhammeda Tahera Thabeta Samouma.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.188E.59

Akt nienormatywny

Wersja od: 28 czerwca 2012 r.

Jemen: odpowiedzialność karna sprawców młodocianych, w szczególności sprawa Muhammeda Tahera Thabeta Samouma

P7_TA(2011)0073

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 lutego 2011 r. w sprawie Jemenu, a w szczególności prześladowania nieletnich sprawców czynów karalnych, między innymi Muhammeda Tahera Thabeta Samouma

(2012/C 188 E/13)

(Dz.U.UE C z dnia 28 czerwca 2012 r.)

Parlament Europejski,

– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 10 lutego 2010 r. w sprawie sytuacji w Jemenie⁽¹⁾,

– uwzględniając Konwencję ONZ o prawach dziecka oraz Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych, których Jemen jest stroną,

– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie zniesienia kary śmierci, w szczególności rezolucję z dnia 7 października 2010 r. w sprawie Światowego Dnia przeciwko Karze Śmierci⁽²⁾,

– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 16 grudnia 2010 r. w sprawie rocznego sprawozdania w zakresie praw człowieka na świecie za rok 2009 oraz w sprawie polityki Unii Europejskiej w tej dziedzinie⁽³⁾,

– uwzględniając dokument strategiczny Wspólnoty Europejskiej dotyczący Jemenu na lata 2007-2013,

– uwzględniając rezolucję Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 65/206 z dnia 21 grudnia 2010 r. wzywającą do przyjęcia moratorium w sprawie kary śmierci, jego rezolucję nr 62/149 z dnia 18 grudnia 2007 r. w sprawie moratorium na wykonywanie wyroków kary śmierci oraz rezolucję nr 63/168 z dnia 18 grudnia 2008 r. wzywającą do wdrożenia rezolucji nr 62/149,

– uwzględniając deklarację aleksandryjską z 2008 r., w której wezwano rządy państw Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej do stosowania moratorium na egzekucje jako pierwszego kroku w kierunku zniesienia kary śmierci,

– uwzględniając uaktualnioną i zmienioną wersję wytycznych UE w sprawie kary śmierci przyjętych przez Radę w dniu 16 czerwca 2008 r.,

– uwzględniając art. 122 ust. 5 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że w Jemenie, podobnie jak w innych krajach arabskich, a w szczególności w Tunezji i Egipcie, demonstranci wyszli w ostatnich tygodniach na ulice, domagając się pogłębienia demokracji i przeprowadzenia bardziej gruntownych reform państwa; mając na uwadze, że wielu demonstrantów zostało zaatakowanych lub aresztowanych przez służby bezpieczeństwa,

B. mając na uwadze, że Muhammed Taher Thabet Samoum został skazany na śmierć we wrześniu 2001 r. przez sąd karny w Ibb, po uznaniu go winnym morderstwa, które według domniemań popełnił w czerwcu 1999 r., gdy przypuszczalnie nie ukończył jeszcze 18 lat; mając na uwadze, że mimo braku aktu urodzenia w maju 2005 r. wyrok śmierci został utrzymany w mocy przez sąd apelacyjny, co następnie potwierdził Sąd Najwyższy w kwietniu 2010 r., a później podpisał prezydent Jemenu; mając na uwadze, że egzekucję Muhammeda Tahera Thabeta Samouma zaplanowano pierwotnie na 12 stycznia 2011 r., jednak jemeński prokurator generalny czasowo ją wstrzymał,

C. mając na uwadze, że Fuada Ahmeda Aliego Abdullę skazano na śmierć po postawieniu mu zarzutu morderstwa, które według domniemań popełnił nie ukończywszy jeszcze 18 roku życia, które to przypuszczenie zostało odrzucone przez sąd; mając na uwadze, że jego egzekucja zaplanowana na 19 grudnia 2010 r. została wstrzymana po protestach społeczności międzynarodowej, w szczególności UE, oraz obrońcy skazanego,

D. mając na uwadze, że kara śmierci jest ostateczną, okrutną, nieludzką i poniżającą formą sankcjonowania, która narusza prawo do życia zapisane w Powszechnej deklaracji praw człowieka,

E. mając na uwadze, że Jemen jest stroną Konwencji ONZ o prawach dziecka oraz Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych, w których wyraźnie zakazano egzekucji osób skazanych za czyny popełnione przed ukończeniem 18 roku życia, oraz mając na uwadze, że skazywania nieletnich na karę śmierci równie wyraźnie zakazuje art. 31 jemeńskiego kodeksu karnego,

F. mając na uwadze, że w Jemenie w 2010 r. wykonano egzekucję na dziesiątkach osób, mając na uwadze, że zgodnie ze doniesieniami organizacji działających w dziedzinie praw człowieka setki więźniów oczekuje na wykonanie kary śmierci w Jemenie,

G. mając na uwadze, że Jemen nie posiada wystarczających możliwości, by określić wiek skazanych, którzy nie posiadają aktu urodzenia, w tym koniecznych urządzeń do badań kryminalistycznych i niezbędnego personelu,

H. mając na uwadze, że wydarzenia w Jemenie wciąż budzą poważny niepokój, jeśli chodzi o demokrację, prawa człowieka i niezawisłość wymiaru sprawiedliwości, mając na uwadze przypadki prześladowania dziennikarzy i obrońców praw człowieka, mając na uwadze, że sytuacja kobiet jest szczególnie trudna i charakteryzuje się coraz gorszym dostępem do edukacji oraz brakiem czynnego udziału w życiu politycznym,

I. mając na uwadze, że Unia Europejska jest poważnie zaangażowana w działania na rzecz powszechnego zniesienia kary śmierci i stara się o powszechne stosowanie tej zasady,

J. mając na uwadze, że według doniesień w 2010 r. tylko jedno państwo wykonało karę śmierci na nieletnim, podczas gdy w 2009 r. wykonały ją aż trzy kraje, mając na uwadze znaczne postępy Jemenu na drodze do zakazu stosowania kary śmierci wobec nieletnich, mając na uwadze uzasadnione nadzieje, że egzekucje na dzieciach, które dopuściły się czynów karalnych, zostaną uznane za bezprawne zarówno przez prawo, jak i w praktyce,

1. wyraża głębokie zaniepokojenie utrzymującymi się problemami politycznymi i społeczno-gospodarczymi w Jemenie i wzywa społeczność międzynarodową do podjęcia aktywnych działań na rzecz zapobieżenia eskalacji obecnego kryzysu;

2. solidaryzuje się z demonstrantami domagającymi się reform demokratycznych i poprawy warunków życia; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje oświadczenie prezydenta Saleha, który ogłosił, że ustąpi w 2013 r., i apeluje do władz o zaniechanie wszelkiej przemocy wobec pokojowych demonstrantów oraz o uwolnienie wszystkich demonstrantów, którzy wyrażali swój sprzeciw pokojowo;

3. potępia wszelkie egzekucje, niezależnie od miejsca ich wykonania, i podkreśla jeszcze raz, że zniesienie kary śmierci przyczynia się do większego poszanowania godności człowieka i postępu w rozwoju poszanowania praw człowieka;

4. wzywa prezydenta i władze Jemenu do wstrzymania egzekucji Muhammeda Tahera Thabeta Samouma i apeluje do nich o zamienienie nałożonej na Muhammeda Tahera Thabeta Samouma i Fuada Ahmeda Aliego Abdullę kary śmierci na inną karę;

5. wzywa rząd Jemenu do zaprzestania wykonywania egzekucji na obywatelach za czyny karalne, których dopuścili się, przypuszczalnie zanim ukończyli 18 lat, kara śmierci narusza tu bowiem zarówno prawo Jemenu, jak i jego zobowiązania podjęte w ramach międzynarodowych porozumień dotyczących praw człowieka;

6. wzywa władze Jemenu do przestrzegania postanowień art. 31 jemeńskiego kodeksu karnego, który zakazuje stosowania kary śmierci wobec osób poniżej 18 roku życia, które dopuściły się czynów karalnych;

7. wzywa władze Jemenu do poszanowania uznanych międzynarodowo porozumień dotyczących nieletnich, takich jak Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych oraz Konwencja ONZ o prawach dziecka;

8. wzywa władze Jemenu do wprowadzenia systemu powszechnej rejestracji narodzin i poprawienia procedury określania wieku skazanych, którzy nie posiadają aktu urodzenia;

9. podkreśla potrzebę przeprowadzenia reform w Jemenie, do czego wzywało społeczeństwo w tak licznych demonstracjach ulicznych, by poprawić warunki życia obywateli i zapewnić organizację wolnych i uczciwych wyborów, poszanowanie praw człowieka, a w szczególności wolności mediów i prawa do sprawiedliwego procesu, jak również równego traktowania kobiet i mężczyzn;

10. wzywa Radę i Komisję, by szczególnie w obliczu utworzenia Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych szybko zastosowały skoordynowane i kompleksowe podejście UE do Jemenu;

11. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, ESDZ, rządom i parlamentom państw członkowskich UE, sekretarzowi generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, przewodniczącemu Zgromadzenia Ogólnego ONZ, rządom państw członkowskich ONZ oraz rządowi i prezydentowi Jemenu.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 341 E z 16.12.2010, s. 14.

⁽²⁾ Teksty przyjęte, P7_TA(2010)0351.

⁽³⁾ Teksty przyjęte, P7_TA(2010)0489