Dyrektywa 78/659/EWG w sprawie jakości słodkich wód wymagających ochrony lub poprawy w celu zachowania życia ryb

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1978.222.1

Akt utracił moc

Wersja od: 5 czerwca 2003 r.

DYREKTYWA RADY

z dnia 18 lipca 1978 r.

w sprawie jakości słodkich wód wymagających ochrony lub poprawy w celu zachowania życia ryb

(78/659/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 14 sierpnia 1978 r.)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100 i 235,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Społeczno-Ekonomicznego⁽²⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

ochrona i poprawa środowiska wymaga podjęcia określonych działań chroniących wody przed zanieczyszczeniem, dotyczy to również wód, w których mogą żyć ryby słodkowodne;

zarówno z ekologicznego, jak i z ekonomicznego punktu widzenia niezbędna jest ochrona populacji ryb słodkowodnych przed szkodliwymi skutkami wprowadzania substancji zanieczyszczających do wód, takimi jak redukcja populacji ryb określonych gatunków, a nawet, w pewnych przypadkach, zanikanie szeregu tych gatunków;

programy działania Wspólnot Europejskich z lat 1973⁽³⁾ i 1977⁽⁴⁾ w zakresie ochrony środowiska przewidują wspólne określanie celów dotyczących czystości ustalających różne wymagania, które środowisko musi spełnić; w tym między innymi definicję parametrycznych wartości dla wody, włączając w to wody, w których mogą żyć ryby słodkowodne;

różnice między już obowiązującymi lub przygotowywanymi przez różne Państwa Członkowskie przepisami o czystości wody, w której mogą żyć ryby słodkowodne, mogą stwarzać nierówne warunki konkurencji i w ten sposób bezpośrednio wpływać na funkcjonowanie wspólnego rynku; przepisy obowiązujące w tym zakresie muszą ulec zbliżeniu, zgodnie z art. 100 Traktatu;

niezbędne jest połączenie zbliżenia ustawodawstwa z działaniami wspólnotowymi, zmierzającymi do osiągnięcia celów w zakresie ochrony środowiska naturalnego i poprawy jakości życia, poprzez poszerzony zakres przepisów; należy w związku z tym ustanowić niektóre przepisy szczegółowe; ponieważ Traktat nie przewidywał wymaganych tu szczególnych uprawnień do działania, niezbędne jest powołanie się na jego art. 235;

dla osiągnięcia celów niniejszej dyrektywy, Państwa Członkowskie będą musiały określić wody, do których będzie się ona stosować oraz ustalić dla nich wartości dopuszczalne zgodne z niektórymi parametrami; zostaną podjęte działania zapewniające, że wody wyznaczone w ten sposób będą odpowiadać tym wartościom w ciągu pięciu lat od ich wyznaczenia;

należy ustalić, że wody, w których mogą żyć ryby słodkowodne, będą, na niektórych warunkach, uważane za spełniające te wartości parametryczne nawet jeśli określony procent próbek nie spełni wymienionych w załączniku wartości granicznych;

w celu zapewnienia, iż czystość wód, w których mogą żyć ryby słodkowodne jest sprawdzana, należy pobierać minimalną liczbę próbek i wykonywać pomiary, odnoszące się do parametrów wymienionych w załączniku; zależnie od czystości wody, pobieranie próbek można zredukować lub przerwać;

Państwa Członkowskie nie są w stanie kontrolować niektórych warunków naturalnych, i dlatego w pewnych przypadkach niezbędna jest możliwość odstępstwa od niniejszej dyrektywy;

postęp naukowo-techniczny może spowodować konieczność szybkiego dostosowania pewnych wymogów ustanowionych w załącznikach do niniejszej dyrektywy; w celu ułatwienia wprowadzania w życie środków wymaganych w tym celu należy ustanowić procedurę umożliwiającą bliską współpracę między Państwami Członkowskimi a Komisją; współpraca ta powinna odbywać się w ramach Komitetu ds. dostosowania do postępu naukowo-technicznego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

1. Niniejsza dyrektywa dotyczy czystości wód słodkich i ma zastosowanie do wód wyznaczonych przez Państwa Członkowskie jako wymagające ochrony lub poprawy w celu zachowania życia ryb.

2. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do wód w naturalnych i sztucznych stawach rybnych, gdzie prowadzona jest intensywna hodowla ryb.

3. Celem niniejszej dyrektywy jest ochrona lub poprawa czystości wód słodkich płynących lub stojących, w których możliwe jest życie, lub, po zmniejszeniu czy eliminacji zanieczyszczeń, będzie możliwe życie ryb należących do:

– naturalnie zróżnicowanych gatunków lokalnych, lub

– gatunków, których obecność właściwe władze Państwa Członkowskiego uznają za pożądaną dla gospodarki wodnej.

4. Do celów niniejszej dyrektywy:

– określenie "wody łososiowe" oznacza wody, w których żyją lub będą mogły żyć ryby z gatunków takich jak łosoś (Salmo salar), pstrąg (Salmo trutta), lipień (Thumallus thymallus) i sieja (Coregonus),

– określenie "wody karpiowe" oznacza wody, w których żyją lub będą mogły żyć ryby karpiowate lub innych gatunków, np. szczupak (Esox lucius), okoń (Perca fluvialis) i węgorz (Anguilla anguilla).

Artykuł  2

1. Parametry fizyczne i chemiczne dla wód wyznaczonych przez Państwa Członkowskie są wymienione w załączniku I.

2. Do celów stosowania tych parametrów, wody dzieli się na łososiowe i karpiowe.

Artykuł  3

1. Państwa Członkowskie ustalają, dla wyznaczonych wód, parametry wymienione w załączniku I w kolumnach G oraz I. Parametry te powinny być zgodne z uwagami, zawartymi w każdej z tych dwóch kolumn.

2. Państwa Członkowskie nie mogą wyznaczać mniej restrykcyjnych wartości od tych wyszczególnionych w załączniku I w kolumnie I i powinny dążyć do respektowania wartości z kolumny G, uwzględniając zasadę określoną w art. 8.

Artykuł  4

1. W ciągu dwóch lat od notyfikacji niniejszej dyrektywy, Państwa Członkowskie wyznaczą wody łososiowe i wody karpiowe.

2. Państwa Członkowskie mogą później wyznaczać następne wody.

3. Państwa Członkowskie mogą zmieniać wyznaczenie niektórych wód, w wyniku pojawienia się czynników nieprzewidzianych w czasie wyznaczania, biorąc pod uwagę zasadę określoną w art. 8.

Artykuł  5

Państwa Członkowskie tworzą programy w celu redukcji zanieczyszczeń i zapewnieniają zgodność wyznaczonych wód, w ciągu pięciu lat od ich wyznaczenia zgodnie z art. 4, z wartościami ustanowionych przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 3 jak i uwagami znajdującymi się w kolumnach G oraz I załącznika I.

Artykuł  6

1. Do celów wprowadzenia w życie art. 5, wyznaczone wody uważa się za spełniające przepisy niniejszej dyrektywy, jeśli ich próbki pobierane przez 12 miesięcy w tym samym miejscu z minimalną częstotliwością określoną w załączniku I, wykazują zgodność zarówno z wartościami ustanowionych przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 3, jak i uwagami zawartymi w załączniku I w kolumnach G i I, w przypadku:

– 95 % próbek dla parametrów: pH, BZT-5, niezjonizowany amoniak, całkowita zawartość azotanów amonu, całkowita zawartość chloru resztkowego, całkowita zawartość cynku i rozpuszczonej miedzi. Jeśli częstotliwość pobierania próbek jest mniejsza od jednej próbki miesięcznie, wszystkie wyżej wymienione wartości i uwagi muszą być przestrzegane przy wszystkich próbkach,

– wartości procentowych wymienionych w załączniku I dla parametrów: temperatura i tlen rozpuszczony,

– średniego stężenia dla parametru: zawiesina ciała stałego.

2. Przypadki, w których wartości wyznaczone przez Państwa Członkowskie, zgodnie z art. 3 lub uwagami ujętymi w załączniku I w kolumnach G i I nie są przestrzegane, nie są brane pod uwagę przy obliczaniu wartości procentowych przewidzianych w ust. 1, jeśli są wynikiem powodzi lub innych klęsk żywiołowych.

Artykuł  7

1. Właściwe władze w Państwach Członkowskich przeprowadzają czynności związane z pobieraniem próbek, których minimalna częstotliwość określona jest w załączniku I.

2. Jeśli właściwe władze stwierdzą, że czystość wyznaczonych wód jest znacznie wyższa od tej, która wynikałaby z zastosowania wartości ustanowionych zgodnie z art. 3 i uwagami zawartymi w załączniku I w kolumnach G oraz I, częstotliwość pobierania próbek może ulec zmniejszeniu. W razie braku zanieczyszczeń lub niewystępowania ryzyka pogorszenia się czystości wód, właściwe władze mogą uznać pobieranie próbek za zbędne.

3. Jeśli pobieranie próbek wskazuje, że wartość ustanowiona przez Państwo Członkowskie zgodnie z art. 3 lub uwagą zawartą w załączniku I w jednej z kolumn, G lub I, nie jest spełniana, Państwo Członkowskie określi, czy jest to wynik przypadku, zjawiska przyrodniczego, czy też zanieczyszczenia, i przyjmie właściwe środki.

4. Dokładne miejsce pobierania próbek, odległość między nim a najbliżej położonym miejscem, gdzie zanieczyszczenia są zrzucane oraz głębokość, z której próbki są pobierane, określają właściwe władze Państwa Członkowskiego, w szczególności na podstawie lokalnych warunków środowiska.

5. Niektóre referencyjne metody analizy odnośnych parametrów są określone w załączniku I. Laboratoria, stosujące inne metody, zapewniają, że uzyskane wyniki są równoważne lub porównywalne z wynikami wyszczególnionymi w załączniku I.

Artykuł  8

Wprowadzanie w życie środków podjętych na mocy niniejszej dyrektywy nie może w żadnym przypadku, bezpośrednio lub pośrednio prowadzić do wzrostu zanieczyszczenia wody słodkiej.

Artykuł  9

Państwa Członkowskie mogą w dowolnym czasie ustanowić bardziej restrykcyjne wartości dla wyznaczonych wód niż te ustanowione w niniejszej dyrektywie. Mogą również wydać przepisy dotyczące parametrów innych, niż przewidziane w niniejszej dyrektywie.

Artykuł  10

W przypadku gdy wody słodkie przecinają lub stanowią granice między Państwami Członkowskimi, i jeśli jedno z tych państw rozważa wyznaczenie tych wód, państwa te konsultują się w celu określenia, do których odcinków może się stosować niniejsza dyrektywa i konsekwencji wynikających z wspólnych celów jakościowych; konsekwencje te określa, po formalnych konsultacjach, każde zainteresowane państwo. W tych obradach może uczestniczyć Komisja.

Artykuł  11

Państwa Członkowskie mogą odstąpić od niniejszej dyrektywy:

a) w przypadku pewnych parametrów oznaczonych (O) w załączniku I z uwagi na wyjątkowe warunki pogodowe lub geograficzne;

b) kiedy wyznaczenie wody podlegają naturalnemu wzbogaceniu w pewne substancje tak, że wartości wymienione w załączniku I nie są uwzględniane.

Naturalne wzbogacenie oznacza proces, poprzez który, bez interwencji człowieka dany zbiornik wodny otrzymuje z gleby pewne substancje w niej zawarte.

Artykuł  12

Takie zmiany, jeśli są niezbędne przy dostosowywaniu się do postępu naukowo-technicznego:

– wartości parametrów G, oraz

– metody analizy

zawarte w załączniku I przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 14.

Artykuł  13

1. Do celów ustanowionych w art. 12 niniejszym powołuje się Komitet ds. dostosowania do postępu naukowo-technicznego (zwany dalej "Komitetem"), składający się z przedstawicieli Państw Członkowskich pod przewodnictwem przedstawiciela Komisji.

2. 1 (skreślony).

Artykuł  14 ²

1. Komisję wspomaga Komitet ds. Dostosowania do Postępu Naukowo-Technicznego.

2. W przypadku odniesienia do niniejszego artykułu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE⁽⁵⁾.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin.

Artykuł  15

Do celów stosowania niniejszej dyrektywy Państwa Członkowskie przekażą Komisji informacje dotyczące:

– wód wyznaczonych zgodnie z art. 4 ust. 1 i 2, w formie streszczenia,

– zmiany wyznaczenie niektórych wód zgodnie z art. 4 ust. 3,

– przepisów ustanowionych w celu wprowadzenia nowych parametrów zgodnie z art. 9,

– stosowania odstępstw od wartości wymienionych w kolumnie I załączniku I.

Bardziej ogólnie, Państwa Członkowskie przekażą Komisji, na jej uzasadniony wniosek, wszelkie informacje konieczne do stosowania niniejszej dyrektywy.

Artykuł  16 ³

Co trzy lata Państwa Członkowskie przesyłają Komisji informacje dotyczące wykonania niniejszej dyrektywy w formie sprawozdania sektorowego, które obejmuje również inne stosowne dyrektywy wspólnotowe. Sprawozdanie to jest sporządzane na podstawie kwestionariusza lub szkicu opracowanego przez Komisję zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 6 dyrektywy 91/692/EWG⁽⁶⁾. Kwestionariusz lub szkic jest przesyłany Państwom Członkowskim sześć miesięcy przed rozpoczęciem się okresu objętego sprawozdaniem. Sprawozdanie jest przesyłane do Komisji w ciągu dziewięciu miesięcy od zakończenia trzyletniego okresu objętego sprawozdaniem.

Pierwsze sprawozdanie obejmuje okres od 1995 do 1997 r. włącznie.

Komisja publikuje sprawozdanie wspólnotowe dotyczące wykonania dyrektywy w ciągu dziewięciu miesięcy od otrzymania sprawozdań od Państw Członkowskich.

Artykuł  17

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, rozporządzenia i przepisy administracyjne niezbędne dla wykonania niniejszej dyrektywy w ciągu dwóch lat od jej notyfikacji i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł  18

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 18 lipca 1978 r.

	W imieniu Rady
	M. LAHNSTEIN
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 30 z 7.2.1977, str. 37.

⁽²⁾ Dz.U. C 77 z 30.3.1977, str. 2.

⁽³⁾ Dz.U. C 112 z 20.12.1973, str. 3.

⁽⁴⁾ Dz.U. C 139 z 13.6.1977, str. 3.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 48.

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  I

WYKAZ PARAMETRÓW

grafika

ZAŁĄCZNIK  II

DANE DOTYCZĄCE CAŁKOWITEJ ZAWARTOŚCI CYNKU I MIEDZI ROZPUSZCZONEJ

Całkowita zawartość cynku

(patrz załącznik I, nr 13, kolumna "Uwagi")

Stężenia cynku (mg/l Zn) dla różnych wartości twardości wody między 10 a 500 mg/l CaCO₃:

	Twardość wody (mg/l CaCO3)
	10	50	100	500
Wody łososiowe (mg/l Zn)	0,03	0,2	0,3	0,5
Wody karpiowe (mg/l Zn)	0,3	0,7	1,0	2,0

Miedź rozpuszczona

(patrz załącznik I, nr 14, kolumna "Uwagi")

Stężenia miedzi rozpuszczonej (mg/l Cu) dla różnych wartości twardości wody między 10 a 300 mg/l CaCO₃:

	Twardość wody (mg/l CaCO3)
	10	50	100	300
mg/l Cu	0,005^(1)	0,022	0,04	0,112
^(1) Obecność ryb w wodach zawierających wysokie stężenie miedzi mogą wskazywać na przewagę rozpuszczonych związków miedzioorganicznych.

¹ Art. 13 ust. 2 skreślony przez art. 3 rozporządzenia nr 807/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.122.36) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 5 czerwca 2003 r.

² Art. 14 zmieniony przez art. 3 rozporządzenia nr 807/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.122.36) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 5 czerwca 2003 r.

³ Art. 16 zmieniony przez art. 2 ust. 1 dyrektywy nr 91/692/EWG z dnia 23 grudnia 1991 r. (Dz.U.UE.L.91.377.48) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 23 grudnia 1991 r.