Decyzja 2010/289/UE w sprawie istnienia nadmiernego deficytu w Słowenii
Dz.U.UE.L.2010.125.46
Akt indywidualnyDECYZJA RADY
z dnia 2 grudnia 2009 r.
w sprawie istnienia nadmiernego deficytu w Słowenii 1
(Dz.U.UE L z dnia 21 maja 2010 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 126 ust. 6, w związku z art. 126 ust. 13 oraz art. 136,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając uwagi przedstawione przez Słowenię,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z art. 126 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej państwa członkowskie unikają nadmiernego deficytu budżetowego.
(2) Pakt na rzecz stabilności i wzrostu opiera się na dążeniu do zapewnienia solidnych finansów państwa jako środka służącego umocnieniu warunków stabilności cen oraz silnego, trwałego wzrostu, sprzyjającego tworzeniu nowych miejsc pracy.
(3) Procedura nadmiernego deficytu określona w art. 126 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz wyjaśniona w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu 2 , które jest częścią Paktu na rzecz stabilności i wzrostu, przewiduje podjęcie decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu. Rozporządzenie (WE) nr 1467/97 ustanawia również przepisy w celu wykonania art. 104 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, który stał się art. 126 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Załączony do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Protokół w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu zawiera dalsze postanowienia dotyczące wdrażania procedury nadmiernego deficytu. Szczegółowe zasady i definicje w zakresie stosowania postanowień tego protokołu określono w rozporządzeniu Rady (WE) nr 479/2009 3 .
(4) Przeprowadzona w 2005 r. reforma Paktu na rzecz stabilności i wzrostu miała na celu wzmocnienie jego skuteczności i podstaw gospodarczych oraz ochronę stabilności finansów publicznych w perspektywie długoterminowej. W szczególności jej celem było, by na wszystkich etapach procedury nadmiernego deficytu w pełni uwzględniono kontekst gospodarczy i budżetowy. W związku z powyższym Pakt na rzecz stabilności i wzrostu zawiera ramy wspierające realizację polityki rządu mającej na celu szybkie przywrócenie dobrego stanu finansów publicznych z uwzględnieniem sytuacji gospodarczej.
(5) Art. 104 ust. 5 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, który stał się art. 126 ust. 5 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, nałożył na Komisję obowiązek skierowania opinii do Rady w przypadku uznania przez Komisję, że w państwie członkowskim istniał nadmierny deficyt lub że taki deficyt mógł wystąpić. Uwzględniwszy swoje sprawozdanie opracowane zgodnie z art. 104 ust. 3 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, który stał się art. 126 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz opinię Komitetu Ekonomiczno-Finansowego wydaną zgodnie z art. 104 ust. 4 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, który stał się art. 126 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Komisja stwierdziła, że w Słowenii istniał nadmierny deficyt. W związku z tym dnia 11 listopada 2009 r. Komisja przedstawiła Radzie stosowną opinię w sprawie Słowenii 4 .
(6) Art. 126 ust. 6 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej stanowi, że Rada po dokonaniu ogólnej oceny, a przed podjęciem decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu, zobowiązana jest rozważyć ewentualne uwagi zgłaszane przez dane państwo członkowskie. W przypadku Słowenii ogólna ocena prowadzi do wniosków zawartych w niniejszej decyzji.
(7) Zgodnie z danymi przekazanymi przez władze Słowenii w październiku 2009 r., planuje się, że deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych w 2009 r. wyniesie 5,9 % PKB, a zatem przekroczy wartość referencyjną ustaloną na poziomie 3 % PKB i nie osiągnie bliskiego jej poziomu. Planowane przekroczenie wartości referencyjnej może być uznane za wyjątkowe w rozumieniu Traktatu oraz Paktu na rzecz stabilności i wzrostu. W szczególności wynika ono m.in. ze znacznego pogorszenia koniunktury gospodarczej w rozumieniu Traktatu oraz Paktu na rzecz stabilności i wzrostu. Zgodnie z prognozą służb Komisji z jesieni 2009 r. wzrost realnego PKB, który w latach 2007 i 2008 obniżył się o połowę, ma przyjąć w 2009 r. zdecydowanie ujemną wartość (- 7,4 %). Choć w ostatnich latach, kiedy to warunki gospodarcze były wciąż korzystne, Słowenia odnotowywała dobre wyniki budżetowe, dzięki wyższemu niż zakładano w budżecie wzrostowi dochodów, wykonanie jej budżetu charakteryzowało się przekroczeniem wydatków. Ponadto zgodnie z prognozą służb Komisji z jesieni 2009 r. planowane przekroczenie wartości referencyjnej nie może zostać uznane za tymczasowe, ponieważ przy założeniu niezmiennego kursu polityki deficyt ma się zwiększyć z 6,3 % PKB w 2009 r. do około 7 % PKB w 2011 r., podczas gdy w okresie tym przewiduje się powrót realnego PKB do umiarkowanego, dodatniego wzrostu. W założeniu tym uwzględniono, że zgodnie z planami rządu, większość środków o charakterze nadzwyczajnym związanych z kryzysem i zgodnych z Europejskim planem naprawy gospodarczej, odpowiadająca w 2009 r. prawie 1,25 % PKB, zostanie stopniowo wycofana w 2010 r. i 2011 r. Przewidziane w Traktacie kryterium deficytu nie jest spełnione.
(8) Zgodnie z danymi przekazanymi przez władze Słowenii w październiku 2009 r., dług brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych pozostaje nadal na poziomie znacznie poniżej wartości referencyjnej wynoszącej 60 % PKB, i planuje się, że jego wartość w 2009 r. wyniesie 34,2 % PKB. Zgodnie z prognozą służb Komisji z jesieni 2009 r., przy założeniu niezmiennego kursu polityki, do 2011 r. relacja długu do PKB wzrośnie jeszcze bardziej, do poziomu około 48 % PKB.
(9) Zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1467/97 "istotne czynniki" mogą zostać uwzględnione w procesie podejmowania decyzji Rady w sprawie istnienia nadmiernego deficytu zgodnie z art. 126 ust. 6 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej wyłącznie wtedy, gdy spełniony jest podwójny warunek: deficyt pozostaje bliski wartości referencyjnej oraz przekroczenie przez niego tej wartości ma charakter tymczasowy. W przypadku Słowenii ten podwójny warunek nie jest spełniony. Dlatego też istotne czynniki nie zostały uwzględnione w procesie podejmowania niniejszej decyzji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: