Inicjatywa Republiki Słowenii, Republiki Francuskiej, Republiki Czeskiej, Królestwa Szwecji, Królestwa Hiszpanii, Królestwa Belgii, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Włoskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Królestwa Niderlandów, Republiki Słowackiej, Republiki Estońskiej, Republiki Austrii i Republiki Portugalskiej mająca na celu przyjęcie decyzji Rady z dnia … w sprawie Europejskiej Sieci Sądowej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.54.14

Akt nienormatywny

Wersja od: 27 lutego 2008 r.

Inicjatywa Republiki Słowenii, Republiki Francuskiej, Republiki Czeskiej, Królestwa Szwecji, Królestwa Hiszpanii, Królestwa Belgii, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Włoskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Królestwa Niderlandów, Republiki Słowackiej, Republiki Estońskiej, Republiki Austrii i Republiki Portugalskiej mająca na celu przyjęcie decyzji Rady z dnia ... w sprawie Europejskiej Sieci Sądowej

(2008/C 54/03)

(Dz.U.UE C z dnia 27 lutego 2008 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 31 i art. 34 ust. 2 lit. c),

uwzględniając inicjatywę Republiki Słowenii, Republiki Francuskiej, Republiki Czeskiej, Królestwa Szwecji, Królestwa Hiszpanii, Królestwa Belgii, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Włoskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Królestwa Niderlandów, Republiki Słowackiej, Republiki Estońskiej, Republiki Austrii i Republiki Portugalskiej,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Europejska Sieć Sądowa, utworzona na mocy wspólnego działania 98/428/WSiSW z dnia 29 czerwca 1998 r.⁽¹⁾, wykazała swoją przydatność w ułatwianiu współpracy sądowej w sprawach karnych.

(2) Zgodnie z art. 53 konwencji z dnia 19 czerwca 1990 r. wprowadzającej w życie porozumienie z Schengen i z art. 6 konwencji z dnia 29 maja 2000 r. o pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej, udzielanie wzajemnej pomocy prawnej odbywa się przez bezpośrednie kontakty między właściwymi organami sądowymi. Ta decentralizacja wzajemnej pomocy prawnej jest obecnie szeroko realizowana.

(3) Zasada wzajemnego uznawania orzeczeń sądowych w sprawach karnych jest wprowadzana stopniowo. Nie tylko potwierdza ona ideę bezpośrednich kontaktów między właściwymi organami sądowymi, lecz także określa odpowiednie procedury i nadaje im w pełni sądowy charakter.

(4) Wpływ zmian we współpracy sądowej jeszcze się zwiększył w wyniku rozszerzenia Unii Europejskiej w latach 2004 i 2007. Z tej racji Europejska Sieć Sądowa jest jeszcze bardziej potrzebna niż w chwili jej utworzenia i musi być rozwijana.

(5) Eurojust został utworzony na mocy decyzji 2002/187/WSiSW⁽²⁾ w celu poprawy koordynacji i współpracy między właściwymi organami państw członkowskich. Decyzja 2002/187/WSiSW stanowi, że Eurojust utrzymuje uprzywilejowane stosunki z Europejską Siecią Sądową w oparciu o zasadę konsultacji i komplementarności.

(6) Pięć lat współistnienia Eurojustu i Europejskiej Sieci Sądowej wykazało zarówno potrzebę utrzymania obydwu struktur, jak i konieczność wyraźniejszego określenia ich wzajemnych relacji.

(7) Konieczne jest wzmocnienie współpracy sądowej między państwami członkowskimi Unii Europejskiej oraz umożliwienie punktom kontaktowym Europejskiej Sieci Sądowej i Eurojustu, komunikowania się ze sobą - w miarę potrzeby - bezpośrednio i bardziej sprawnie przez bezpieczną sieć telekomunikacyjną,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Utworzenie

Sieć sądowych punktów kontaktowych utworzona między państwami członkowskimi na mocy wspólnego działania 98/428/WSiSW, zwana dalej "Europejską Siecią Sądową", działa nadal zgodnie z przepisami niniejszej decyzji.

Artykuł  2

Skład

1. W skład Europejskiej Sieci Sądowej wchodzą - z uwzględnieniem przepisów konstytucyjnych, tradycji prawnych i struktury wewnętrznej każdego państwa członkowskiego - centralne organy odpowiedzialne za międzynarodową współpracę sądową oraz organy sądowe lub inne właściwe organy wypełniające szczególne obowiązki w ramach współpracy międzynarodowej.

2. Tworzy się co najmniej jeden punkt kontaktowy w każdym państwie członkowskim, zgodnie z jego wewnętrznymi przepisami i wewnętrznym podziałem obowiązków, tak aby zapewnić skuteczne działanie sieci na całym terytorium tego państwa.

3. Każde państwo członkowskie mianuje - wybierając spośród punktów kontaktowych - korespondenta krajowego odpowiedzialnego za kontakty z Europejską Siecią Sądową.

4. Każde państwo członkowskie zapewnia realizację działań związanych ze współpracą sądową w sprawach karnych przez jego punkty kontaktowe oraz wystarczającą znajomość języka Unii Europejskiej innego niż jego język narodowy, z uwagi na potrzebę komunikacji z punktami kontaktowymi w pozostałych państwach członkowskich. Przed utworzeniem nowego punktu kontaktowego państwa członkowskie mogą zasięgać opinii korespondentów krajowych.

5. W przypadku gdy w państwie członkowskim zostali wyznaczeni sędziowie łącznikowi, o których mowa we wspólnym działaniu 96/277/WSiSW⁽³⁾, i ich obowiązki są analogiczne z zadaniami punktów kontaktowych określonymi w art. 4, zostają oni powiązani z Europejską Siecią Sądową oraz podłączeni do bezpiecznej sieci telekomunikacyjnej zgodnie z art. 10 przez państwo członkowskie, które wyznaczyło danego sędziego łącznikowego, zgodnie z procedurami, które określi to państwo.

6. Komisja wyznacza punkt kontaktowy dla tych obszarów, które wchodzą w zakres jej kompetencji.

7. Europejska Sieć Sądowa posiada sekretariat, który jest odpowiedzialny za administrowanie siecią we współpracy i w porozumieniu z Prezydencją Rady. Sekretariat może reprezentować sieć w porozumieniu z Prezydencją.

Artykuł  3

Sposób działania sieci

Europejska Sieć Sądowa działa w szczególności na trzy sposoby; są one następujące:

a) ułatwianie nawiązywania właściwych kontaktów pomiędzy punktami kontaktowymi w różnych państwach członkowskich w celu wykonywania zadań określonych w art. 4;

b) organizowanie okresowych spotkań przedstawicieli państw członkowskich zgodnie z procedurami określonymi w art. 5, 6 i 7;

c) stałe dostarczanie pewnej ilości aktualnych informacji ogólnych, w szczególności przy wykorzystaniu właściwych sieci telekomunikacyjnych, w oparciu o procedury określone w art. 8, 9 i 10.

Artykuł  4

Funkcje punktów kontaktowych, w tym korespondenta krajowego

1. Punkty kontaktowe, łącznie z korespondentem krajowym, są aktywnymi pośrednikami, których zadaniem jest ułatwianie współpracy sądowej między państwami członkowskimi, szczególnie w przypadku działań mających na celu zwalczanie poważnej przestępczości. Punkty kontaktowe powinny umożliwiać lokalnym organom sądowym i innym właściwym organom w ich kraju, punktom kontaktowym w pozostałych krajach oraz lokalnym właściwym organom sądowym i innym właściwym organom w pozostałych krajach nawiązywanie między sobą we właściwy sposób bezpośrednich kontaktów.

Jeżeli to konieczne, na podstawie porozumienia między odnośnymi administracjami możliwe jest odbywanie podróży w celu odwiedzenia punktów kontaktowych innych państw członkowskich.

2. Punkty kontaktowe oraz korespondent krajowy dostarczają lokalnym organom sądowym w ich własnym kraju, punktom kontaktowym w pozostałych krajach i lokalnym organom sądowym w pozostałych krajach, informacji prawnych i praktycznych w celu umożliwienia im przygotowywania skutecznych wniosków o współpracę sądową lub w celu usprawnienia współpracy sądowej w ogóle.

3. Punkty kontaktowe oraz korespondenci krajowi organizują - na swoich szczeblach i we współpracy z Europejską Siecią Szkolenia Kadr Wymiaru Sprawiedliwości - szkolenia na temat współpracy sądowej dla właściwych organów w ich państwach członkowskich.

Artykuł  5

Cele okresowych posiedzeń punktów kontaktowych

1. Okresowe posiedzenia w ramach Europejskiej Sieci Sądowej, na które zapraszane są co najmniej dwa punkty kontaktowe z każdego państwa członkowskiego, mają następujące cele:

a) umożliwianie punktom kontaktowym wzajemnego poznania i wymiany doświadczeń, szczególnie dotyczących działania sieci;

b) stworzenie forum do dyskusji na temat praktycznych i prawnych problemów, stojących przed państwami członkowskimi w kontekście współpracy sądowej, szczególnie w odniesieniu do stosowania środków przyjętych przez Unię Europejską.

2. Istotne doświadczenia nabyte w ramach Europejskiej Sieci Sądowej są przekazywane właściwym grupom roboczym Unii Europejskiej i służą za podstawę dyskusji na temat ewentualnych zmian przepisów i usprawnień praktycznych w obszarze międzynarodowej współpracy sądowej.

Artykuł  6

Częstotliwość posiedzeń plenarnych

Posiedzenia plenarne w ramach Europejskiej Sieci Sądowej, podczas których zbierają się korespondenci krajowi odbywają się okresowo - co najmniej raz w roku - na zasadzie ad hoc, w zależności od potrzeby jej członków, na zaproszenie Prezydencji Rady, która również uwzględnia życzenia państw członkowskich w sprawie spotkań w ramach sieci.

Artykuł  7

Miejsce posiedzeń

1. Posiedzenia mogą odbywać się w siedzibie Rady w Brukseli, zgodnie z przepisami regulaminu wewnętrznego Rady.

2. Możliwe jest jednak także organizowanie posiedzeń w państwach członkowskich, aby umożliwić punktom kontaktowym wszystkich państw członkowskich spotykanie się z organami państwa gospodarza innymi niż jego punkty kontaktowe i wizytowanie specjalnych organów tego państwa, odpowiedzialnych za międzynarodową współpracę sądową lub zwalczanie niektórych form poważnej przestępczości.

Artykuł  8

Zakres informacji rozpowszechnianych w obrębie Europejskiej Sieci Sądowej

Europejska Sieć Sądowa udostępnia punktom kontaktowym i właściwym organom sądowym następujące informacje:

1) pełne dane o punktach kontaktowych w każdym państwie członkowskim, z objaśnieniem, w miarę potrzeby, zakresu ich odpowiedzialności na szczeblu krajowym;

2) system informatyczny umożliwiający organowi wydającemu danego państwa członkowskiego identyfikację właściwego organu w innym państwie członkowskim, który to organ odbierze i wykona wniosek w sprawie współpracy sądowej, obejmujący europejskie nakazy aresztowania, europejskie nakazy dowodowe, postanowienia o zabezpieczeniu mienia i wnioski o wzajemną pomoc prawną;

3) zwięzłe prawne i praktyczne informacje dotyczące systemów sądowych i proceduralnych w państwach członkowskich;

4) teksty istotnych aktów prawnych i, w odniesieniu do obowiązujących konwencji - teksty oświadczeń i zastrzeżeń.

Artykuł  9

Uaktualnianie informacji

1. Informacje rozpowszechniane w ramach Europejskiej Sieci Sądowej są stale uaktualniane.

2. Każde państwo członkowskie jest odpowiedzialne za sprawdzanie prawidłowości danych zawartych w systemie i, gdy dane dotyczące jednego z czterech punktów określonych w art. 8 będą wymagać zmiany, za niezwłoczne powiadamianie sekretariatu Europejskiej Sieci Sądowej.

Artykuł  10

Narzędzia telekomunikacyjne

1. Europejska Sieć Sądowa dopilnowuje, aby:

a) informacje przewidziane w art. 8 były udostępniane na stale aktualizowanej stronie internetowej;

b) do celów pracy operacyjnej punktów kontaktowych została utworzona bezpieczna sieć telekomunikacyjna Europejskiej Sieci Sądowej;

c) bezpieczna sieć telekomunikacyjna umożliwiała przepływ danych i wszystkich wniosków w sprawie współpracy sądowej między państwami członkowskimi, a także między nimi a przedstawicielami krajowymi, korespondentami krajowymi Eurojustu i sędziami łącznikowymi mianowanymi przez Eurojust.

2. Bezpieczna sieć telekomunikacyjna, o której mowa w ust. 1, może być także wykorzystywana do pracy operacyjnej przez korespondentów krajowych, korespondentów krajowych ds. terroryzmu, przedstawicieli krajowych Eurojustu i sędziów łącznikowych mianowanych przez Eurojust. Sieć może być podłączona należącego do Eurojustu zautomatyzowanego systemu przetwarzania spraw, o którym mowa w art. 16 decyzji 2002/187/WSiSW.

Artykuł  11

Stosunki między Europejską Siecią Sądową a Eurojustem

1. Europejska Sieć Sądowa i Eurojust utrzymują ze sobą uprzywilejowane stosunki oparte na zasadzie konsultacji i komplementarności, w szczególności pomiędzy przedstawicielami krajowymi Eurojustu, punktami kontaktowymi Europejskiej Sieci Sądowej w tym samym państwie członkowskim i korespondentami krajowymi Eurojustu i Europejskiej Sieci Sądowej. W celu zapewnienia sprawnej współpracy podejmuje się następujące środki:

a) Eurojust ma dostęp do scentralizowanych informacji z Europejskiej Sieci Sądowej zgodnie z art. 8 niniejszej decyzji oraz do zabezpieczonej sieci telekomunikacyjnej utworzonej na mocy art. 10 niniejszej decyzji;

b) nie naruszając art. 13 decyzji 2002/187/WSiSW i zgodnie z art. 4 ust. 4 niniejszej decyzji, punkty kontaktowe Europejskiej Sieci Sądowej informują Eurojust w poszczególnych przypadkach o sprawach z udziałem dwóch państw członkowskich, wchodzących w zakres kompetencji Eurojustu:

– w przypadkach, w których prawdopodobnie może wystąpić konflikt jurysdykcji,

lub

– w przypadkach odpowiedzi odmownej na wniosek w sprawie współpracy sądowej, obejmującej europejskie nakazy aresztowania, europejskie nakazy dowodowe, postanowienia o zabezpieczeniu mienia oraz wnioski o wzajemną pomoc prawną;

c) punkty kontaktowe Europejskiej Sieci Sądowej informują także Eurojust indywidualnie o wszelkich sprawach wchodzących w zakres kompetencji Eurojustu, w których uczestniczą co najmniej trzy państwa członkowskie;

d) przedstawiciele krajowi informują punkty kontaktowe Europejskiej Sieci Sądowej indywidualnie o wszelkich sprawach, w przypadku których można uznać, że sieć ma lepsze warunki do zajęcia się nimi;

e) sekretariat Europejskiej Sieci Sądowej stanowi część sekretariatu Eurojustu. Funkcjonuje jako odrębna i samodzielna jednostka. Może korzystać z zasobów Eurojustu, niezbędnych do wykonywania zadań Europejskiej Sieci Sądowej. Przepisy dotyczące personelu Eurojustu stosuje się wobec personelu sekretariatu Europejskiej Sieci Sądowej w przypadku, gdy nie jest to sprzeczne z autonomią operacyjną sekretariatu Europejskiej Sieci Sądowej;

f) przedstawiciele krajowi Eurojustu mogą uczestniczyć w posiedzeniach w ramach Europejskiej Sieci Sądowej na jej zaproszenie. Punkty kontaktowe Europejskiej Sieci Sądowej mogą być zapraszane, w indywidualnych przypadkach, na posiedzenia Eurojustu.

2. Europejska Sieć Sądowa jest wspierana przez administrację Eurojustu. Koszty operacyjne Europejskiej Sieci Sądowej mogą być pokrywane z budżetu Eurojustu zgodnie z art. 33 decyzji 2002/187/WSiSW.

Artykuł  12

Informacje przekazywane Radzie i Komisji

Dyrektor administracyjny Eurojustu i Prezydencja Rady składają Radzie i Komisji co dwa lata pisemne sprawozdania na temat działalności Europejskiej Sieci Sądowej i zarządzania nią, a także jej budżetem. W tym celu Prezydencja przygotowuje sprawozdanie półroczne z działalności Europejskiej Sieci Sądowej oraz ze wszystkich problemów polityki kryminalnej występujących w Unii, które zostały wskazane dzięki działalności tej sieci. W sprawozdaniu Europejska Sieć Sądowa, za pośrednictwem Prezydencji, może także wysuwać propozycje usprawnienia współpracy sądowej w sprawach karnych. Europejska Sieć Sądowa może także przedkładać sprawozdania lub wszelkie inne informacje dotyczące działalności sieci, jakich może wymagać Rada lub Prezydencja.

Artykuł  13

Budżet

Zgodnie z art. 35 ust. 1 decyzji 2002/187/WSiSW budżet Eurojustu obejmuje szczególną część przeznaczoną na Europejską Sieć Sądową, tak by sieć mogła wykonywać swoje zadania.

Artykuł  14

Terytorialny zakres stosowania

W odniesieniu do Zjednoczonego Królestwa przepisy niniejszej decyzji stosuje się do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Wysp Normandzkich i Wyspy Man.

Artykuł  15

Ocena działania Europejskiej Sieci Sądowej

Co cztery lata Rada przeprowadza ocenę działania Europejskiej Sieci Sądowej na podstawie sprawozdania sporządzonego przez Komisję we współpracy z siecią.

Artykuł  16

Uchylenie wspólnego działania 98/428/WSiSW

Wspólne działanie 98/428/WSiSW zostaje niniejszym uchylone.

Artykuł  17

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia ...

	W imieniu Rady
	...
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 191 z 7.7.1998, str. 4.

⁽²⁾ Decyzja Rady 2002/187/WSiSW z dnia 28 lutego 2002 r. ustanawiająca Eurojust w celu zintensyfikowania walki z poważną przestępczością (Dz.U. L 63 z 6.3.2002, str. 1).

⁽³⁾ Dz.U. L 105 z 27.4.1996, str. 1.