Inicjatywa na rzecz szczepień przeciwko gruźlicy.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.182E.9

Akt nienormatywny
Wersja od: 22 czerwca 2012 r.

Inicjatywa na rzecz szczepień przeciwko gruźlicy

P7_TA(2011)0039

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 3 lutego 2011 r. w sprawie "Inicjatywy szczepienia przeciwko gruźlicy" (TBVI), praktycznej realizacji strategii EU 2020 jako wkładu do osiągnięcia szóstego MCR i likwidacji gruźlicy do 2050 roku

(2012/C 182 E/03)

(Dz.U.UE C z dnia 22 czerwca 2012 r.)

Parlament Europejski,

uwzględniając milenijne cele rozwoju (MCR) Organizacji Narodów Zjednoczonych, które przewidują powstrzymanie rozprzestrzeniania się gruźlicy do 2015 r. i ograniczenie liczby zachorowań,
uwzględniając Inicjatywę na rzecz Szczepień przeciw Gruźlicy (TBVI), utworzoną przy wsparciu Komisji niezależną organizację typu non profit i jedyną ogólnoeuropejską organizację tego rodzaju, która wspiera pilne tworzenie nowych szczepionek oraz sprzyja funkcjonowaniu europejskiej zintegrowanej sieci i wnosi do niej swoje doświadczenie,
uwzględniając strategię lizbońską, której celem jest ustanowienie europejskiego obszaru badań i innowacji, Europę innowacji UE 2020 i inicjatywę PHARE Europa 2020 na rzecz innowacji,
uwzględniając program "STOP gruźlicy", opracowany przez Światową Organizację Zdrowia, którego celem jest zmniejszenie do 2015 roku zachorowań i umieralności o 50 % w porównaniu z rokiem 1990 oraz likwidacja gruźlicy do 2050 roku,
uwzględniając raport Światowej Organizacji Zdrowia "Multidrug and extensively drugresistant TB (M/XDR-TB): 2010 global report on surveillance and response (WHO/HTM/TB/2010.3)" w sprawie niepokojącego pojawienia się odpornych i bardzo odpornych na leczenie szczepów,
uwzględniając deklarację berlińską z dnia 22 października 2007 r. w sprawie gruźlicy, wygłoszoną na europejskim forum ministerialnym Światowej Organizacji Zdrowia (The Berlin Declaration on Tuberculosis - All Against Tuberculosis, EUR/07/5061622/5, WHO European Ministerial Forum, 74415),
uwzględniając raport EASAC (European Academies Science Advisory Council), który ocenia, że sam koszt leczenia gruźlicy w Unii Europejskiej wynosi 2 miliardy EUR rocznie (EASAC Policy report 10, mars 2009, ISBN: 9789-0-85403-746-9),
uwzględniając posiedzenie Światowego Funduszu na rzecz Zwalczania AIDS, Gruźlicy i Malarii, które odbyło się w Nowym Jorku w październiku 2010 r.,
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 7 października 2010 r. w sprawie systemów opieki zdrowotnej w Afryce subsaharyjskiej i zdrowia na świecie(1),
uwzględniając art. 115 ust. 5 i art. 110 ust. 4 Regulaminu,
A.
mając na uwadze, że dostęp do opieki zdrowotnej jest prawem uznanym na mocy Powszechnej deklaracji praw człowieka oraz że rządy muszą spełnić obowiązek zapewnienia całej ludności świadczeń publicznej opieki zdrowotnej,
B.
mając na uwadze, że leków nie można traktować jak produkty czysto komercyjne,
C.
mając na uwadze, że na 4 lata przed upływem terminu realizacji milenijnych celów rozwoju (MCR) liczba zachorowań na gruźlicę na świecie jest nadal niepokojąca, pomimo osiągniętych postępów,
D.
mając na uwadze, że gruźlica jest wciąż jedną z głównych przyczyn umieralności na świecie, ponieważ umiera na nią prawie 2 mln ludzi rocznie,
E.
mając na uwadze, że MCR obejmują także ograniczenie umieralności dzieci i poprawę zdrowia matek,
F.
mając na uwadze, że inicjatywa TBVI na rzecz osób cierpiących na gruźlicę na całym świecie - w szczególności w krajach najsłabiej rozwiniętych - może być konkretnym zastosowaniem strategii Europa 2020 i tym samym zwiększyć strategiczną niezależność UE w zwalczaniu gruźlicy i innych chorób zakaźnych,
G.
mając na uwadze cel, jakim jest zainwestowanie 3 % PKB w badania i rozwój (COM(2010)2020 i COM(2010)0546), pomimo ograniczeń budżetowych,
H.
mając na uwadze, że choroby tropikalne, takie jak malaria, gruźlica i śpiączka, powodują co roku śmierć milionów osób, w szczególności ze względu na większą odporność tych chorób (epidemia wielolekodoporna, a nawet odporna na leczenie, stanowi poważny problem) lub brak środków leczniczych, co jest związane z zaprzestawaniem badań ze względu na zwykły brak opłacalności,
I.
mając na uwadze, że gruźlica jest wymownym przykładem nierówności między ludźmi, ponieważ prawie nie istnieje ona w krajach uprzemysłowionych,
J.
mając na uwadze, że w przypadku współzakażenia HIV/AIDS gruźlica jest chorobą groźną,
K.
mając na uwadze, że najbardziej zapomniane choroby, na które zapada tylko ludność w krajach rozwijających się, nie są obecnie przedmiotem wystarczających badań,
L.
mając na uwadze, że sukces funduszy pionowych dotyczących konkretnych chorób, takich jak AIDS, malaria czy gruźlica, nie może być jednoznaczny z ograniczaniem zasobów podstawowej infrastruktury zdrowotnej, zwanych horyzontalnymi,
M.
mając na uwadze, że służba zdrowia w większości państw rozwijających się jest zupełnie niewystarczająca, aby zaspokoić potrzeby ludności,
N.
mając na uwadze, że brak dostępu do opieki zdrowotnej wynika jednocześnie z trudnego dostępu do usług (z braku struktur i personelu służby zdrowia, lecz równie z braku publicznych systemów opieki zdrowotnej), jak i z trudnego dostępu do środków leczniczych,
1.
podkreśla, że jedynie program szczepień obejmujący kampanię szczepień na dużą skalę pomógłby w planowanej realizacji szóstego MCR po 2015 r., a zwłaszcza w likwidacji gruźlicy do 2050 r.;
2.
uważa, że szczepionki stanowią podstawowy sposób zwalczania gruźlicy, w połączeniu z najlepszymi testami wykrywającymi infekcję (wiarygodnymi, niedrogimi i solidnymi) oraz skuteczniejszą diagnostyką i leczeniem, co oznacza istotne zmiany w kierunkach badań, a także większe i ciągłe finansowanie;
3.
oczekuje, że Komisja Europejska zbada innowacyjne możliwości finansowania, takie jak ustanowienie gwarancji finansowej przez państwa członkowskie i/lub UE, która pozwoli zgromadzić środki na inicjatywę TBVI w Europejskim Banku Inwestycyjnym, aby pokryć koszty badań nad chorobami zapomnianymi i mało opłacalnymi, które występują w krajach rozwijających się;
4.
przypomina, że badania farmakologiczne powinny w znacznie większym stopniu koncentrować się na chorobach śmiertelnych, takich jak gruźlica;
5.
podkreśla, że zintegrowane podejście do pionowych programów dotyczących chorób takich jak AIDS, malaria czy gruźlica i konsolidacja systemów podstawowych usług zdrowotnych pozwoliłyby zaspokoić potrzeby ludności w krajach rozwijających się;
6.
zwraca się do Komisji i państw członkowskich o przestrzeganie zobowiązań w zakresie finansowania i o poczynienie wszelkich niezbędnych kroków, tak aby środki przeznaczone na opiekę zdrowotną dotarły także do osób najuboższych w krajach rozwijających się; przypomina o pilnej potrzebie świadczeń zdrowotnych w strefach najbardziej oddalonych;
7.
uważa, że szczepienia przeciw gruźlicy w krajach rozwijających się należy prowadzić przede wszystkim w przychodniach i szpitalach i w związku z tym domaga się przywrócenia publicznego systemu opieki zdrowotnej; uważa, że pomoc Europy powinna wspierać przede wszystkim wewnętrzne wysiłki państw rozwijających się, aby zwiększyć potencjał ludzki, zdolności instytucjonalne i zdolności pod względem infrastruktury;
8.
podkreśla, że dostęp do wody pitnej i zbilansowanej diety jest niezbędnym warunkiem dobrego zdrowia ludności; podkreśla wobec tego poprzeczny wymiar zdrowia i fakt, że poprawa warunków życia przyczynia się do zwiększenia średniej długości życia oraz zwalczania ubóstwa i gruźlicy;
9.
wzywa UE i kraje rozwijające się do wspierania bezpłatnego dostępu do opieki zdrowotnej;
10.
zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, państwom członkowskim, kierownictwu fundacji TBVI oraz Światowej Organizacji Zdrowia.
______

(1) Teksty przyjęte, P7_TA(2010)0355.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.