Rozporządzenie 1081/2006 w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1784/1999
Dz.U.UE.L.2006.210.12
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE (WE) nr 1081/2006 PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 5 lipca 2006 r.
w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1784/1999
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 148,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(1),
uwzględniając opinię Komitetu Regionów(2),
działając zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności(4) wyznacza ramy działań funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności oraz określa w szczególności cele, zasady i reguły dotyczące partnerstwa, programowania, oceny i zarządzania. Niezbędne jest zatem zdefiniowanie misji Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS) w odniesieniu do zadań przewidzianych w art. 146 Traktatu oraz w kontekście działań państw członkowskich i Wspólnoty w celu wypracowania skoordynowanej strategii dla zatrudnienia w ramach art. 125 Traktatu.
(2) Należy ustanowić szczególne przepisy dotyczące rodzaju działalności, która może być finansowana z EFS w ramach celów określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1083/2006.
(3) EFS powinien wzmacniać spójność gospodarczą i społeczną przez poprawę możliwości zatrudnienia w ramach zadań powierzonych EFS na podstawie art. 146 Traktatu oraz zadań powierzonych funduszom strukturalnym na podstawie art. 159 Traktatu, zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 1083/2006.
(4) Ma to tym większe znaczenie w świetle wyzwań wynikających z rozszerzenia Unii oraz zjawiska globalizacji gospodarczej. W tym kontekście należy uznać znaczenie europejskiego modelu społecznego oraz jego modernizacji.
(5) Zgodnie z art. 99 i 128 Traktatu oraz mając na uwadze zmianę ukierunkowania Strategii lizbońskiej na wzrost i zatrudnienie, Rada przyjęła zintegrowany pakiet obejmujący ogólne wytyczne polityki gospodarczej oraz wytyczne w sprawie zatrudnienia, przy czym te drugie określają cele, priorytety i zadania dotyczące zatrudnienia. W tej kwestii Rada Europejska na posiedzeniu w Brukseli w dniach 22. i 23. marca 2005 r. wezwała do mobilizacji wszystkich właściwych zasobów krajowych i wspólnotowych, w tym w ramach polityki spójności.
(6) Wyciągnięto nowe wnioski z inicjatywy wspólnotowej EQUAL, szczególnie w odniesieniu do połączenia działań na poziomie lokalnym, regionalnym, krajowym i europejskim. Wnioski te powinny zostać uwzględnione w ramach wsparcia z EFS. Szczególną uwagę należy zwrócić na udział grup docelowych, integrację migrantów, w tym osób ubiegających się o azyl; zidentyfikowanie kwestii z zakresu polityki oraz ich późniejsze włączenie do głównego nurtu działań, innowację i techniki eksperymentalne, metodologię współpracy transnarodowej, pomoc dla grup zajmujących względem rynku pracy pozycję zmarginalizowaną, wpływ kwestii społecznych na rynek wewnętrzny oraz dostęp do projektów realizowanych przez organizacje pozarządowe i zarządzanie tymi projektami.
(7) EFS powinien wspierać te polityki państw członkowskich, które są zbieżne z wytycznymi i zaleceniami przedstawionymi w ramach Europejskiej Strategii Zatrudnienia oraz stosownymi celami Wspólnoty w odniesieniu do integracji społecznej, niedyskryminacji, wspierania równości, edukacji i szkoleń, tak aby wnieść większy wkład w realizację celów i zadań uzgodnionych podczas posiedzenia Rady Europejskiej w Lizbonie w dniach 23 i 24 marca 2000 r. oraz posiedzenia Rady Europejskiej w Göteborgu w dniach 15 i 16 czerwca 2001 r.
(8) EFS powinien również podejmować działania w celu zajęcia się odpowiednimi aspektami i konsekwencjami zmian demograficznych wśród aktywnej zawodowo ludności Wspólnoty, w szczególności poprzez kształcenie zawodowe przez całe życie.
(9) Mając na uwadze lepsze przewidywanie zmian i zarządzanie nimi oraz zwiększanie wzrostu gospodarczego, możliwości zatrudnienia zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn oraz jakość i wydajność pracy w ramach celów: Konkurencyjność regionalna i zatrudnienie oraz Konwergencja, pomoc z EFS powinna koncentrować się w szczególności na: poprawie zdolności adaptacyjnych pracowników i przedsiębiorstw, wzmacnianiu kapitału ludzkiego oraz zwiększaniu dostępu do zatrudnienia i udziału w rynku pracy, wzmacnianiu integracji społecznej osób znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, zwalczaniu dyskryminacji, zachęcaniu osób nieaktywnych zawodowo do wejścia na rynek pracy, a także wspieraniu partnerstw na rzecz reform.
(10) Oprócz tych priorytetów, w najsłabiej rozwiniętych regionach i państwach członkowskich, w ramach celu Konwergencja i w celu zwiększenia wzrostu gospodarczego, możliwości zatrudnienia zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn oraz jakości i wydajności pracy, niezbędne jest zwiększenie i poprawa inwestycji w kapitał ludzki oraz poprawa zdolności instytucjonalnych, administracyjnych i sądowniczych, przede wszystkim w celu przygotowania i wdrożenia reform oraz egzekwowania dorobku prawnego.
(11) W ramach tych priorytetów wybór interwencji EFS powinien być elastyczny w celu sprostania szczególnym wyzwaniom w każdym państwie członkowskim, a rodzaje działań priorytetowych finansowanych z EFS powinny pozostawiać margines elastyczności umożliwiający reakcję na te wyzwania.
(12) Wspieranie innowacyjnej działalności transnarodowej i międzyregionalnej stanowi ważny aspekt, który powinien zostać włączony w zakres EFS. W celu wzmacniania współpracy państwa członkowskie powinny programować działania transnarodowe i międzyregionalne przy zastosowaniu podejścia horyzontalnego lub poprzez konkretną oś priorytetową.
(13) Niezbędne jest zapewnienie spójności działań EFS z politykami określonymi w ramach Europejskiej Strategii Zatrudnienia oraz skoncentrowanie wsparcia z EFS na wprowadzaniu w życie wytycznych i zaleceń w ramach tej Strategii.
(14) Sprawna i skuteczna realizacja działań wspieranych z EFS zależy od dobrego zarządzania i partnerstwa między wszystkimi właściwymi podmiotami szczebla terytorialnego i podmiotami sfery społeczno-gospodarczej, a w szczególności partnerami społecznymi oraz innymi zainteresowanymi stronami, w tym na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym. Partnerzy społeczni odgrywają zasadniczą rolę w szerokim partnerstwie na rzecz zmian, a ich zaangażowanie we wzmacnianie spójności gospodarczej i społecznej przez poprawę możliwości zatrudnienia i pracy jest nieodzowne. W tym kontekście, w przypadkach gdy pracodawcy i pracownicy wspólnie przyczyniają się do finansowego wspierania działań EFS, ten wkład finansowy, mimo że jest wydatkiem prywatnym, byłby uwzględniany w celu obliczania współfinansowania z EFS.
(15) EFS powinno wspierać działania zgodne z wytycznymi i stosownymi zaleceniami w ramach Europejskiej Strategii Zatrudnienia. Jednakże zmiany wytycznych i zaleceń wymagałyby dokonania przeglądu programu operacyjnego jedynie w przypadku, gdy państwo członkowskie lub Komisja w porozumieniu z państwem członkowskim uznały, że program operacyjny powinien brać pod uwagę znaczące zmiany społeczno-gospodarcze lub też w większym stopniu lub w inny sposób uwzględniać istotne zmiany w priorytetach wspólnotowych, krajowych lub regionalnych, lub w świetle ocen, lub w następstwie trudności w realizacji.
(16) Państwa członkowskie i Komisja mają zapewnić, że wprowadzanie w życie priorytetów finansowanych z EFS w ramach celów: Konwergencja oraz Konkurencyjność regionalna i zatrudnienie przyczynia się do wspierania równości oraz zniesienia nierówności między kobietami a mężczyznami. Podejściu polegającemu na włączaniu problematyki równości płci do głównego nurtu polityki (gender mainstreaming) powinny towarzyszyć konkretne działania w celu zwiększenia trwałego udziału kobiet w zatrudnianiu oraz rozwoju ich kariery.
(17) EFS powinien również wspierać pomoc techniczną, ze szczególnym ukierunkowaniem na zachęcanie do uczenia się od siebie nawzajem poprzez wymianę doświadczeń i upowszechnianie dobrych praktyk oraz podkreślanie wkładu EFS w realizację celów i priorytetów polityki Wspólnoty w odniesieniu do zatrudnienia oraz integracji społecznej.
(18) Rozporządzenie (WE) nr 1083/2006 stanowi, że zasady kwalifikowalności wydatków należy ustalić na poziomie krajowym z pewnymi wyjątkami, dla których niezbędne jest ustanowienie przepisów szczególnych. Należy więc ustanowić przepisy szczególne w odniesieniu do wyjątków dotyczących EFS.
(19) Dla zachowania jasności należy zatem uchylić rozporządzenie (WE) nr 1784/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 1999 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego(5),
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Strasburgu, dnia 5 lipca 2006 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
J. BORRELL FONTELLES | P. LEHTOMÄKI |
Przewodniczący | Przewodnicząca |
______
(1) Dz.U. C 234 z 22.9.2005, str. 27.
(2) Dz.U. C 164 z 5.7.2005, str. 48.
(3) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 6 lipca 2005 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym), wspólne stanowisko Rady z dnia 12 czerwca 2006 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 4 lipca 2006 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym).
(4) Patrz: str. 25 niniejszego Dziennika Urzędowego.
(5) Dz.U. L 213 z 13.8.1999, str. 5.
(6) Patrz: str. 1 niniejszego Dziennika Urzędowego.