Erytrejscy uchodźcy przetrzymywani w charakterze zakładników na półwyspie Synaj.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.169E.136

Akt nienormatywny

Wersja od: 15 czerwca 2012 r.

Erytrejscy uchodźcy przetrzymywani w charakterze zakładników na półwyspie Synaj

P7_TA(2010)0496

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 16 grudnia 2010 r. w sprawie erytrejskich uchodźców przetrzymywanych w charakterze zakładników na półwyspie Synaj

(2012/C 169 E/17)

(Dz.U.UE C z dnia 15 czerwca 2012 r.)

Parlament Europejski,

– uwzględniając deklarację z Barcelony z listopada 1995 r.,

– uwzględniając pierwszą konferencję Eurośródziemnomorskiej Sieci ds. Praw Człowieka w Kairze w dniach 26-27 stycznia 2006 r.,

A. mając na uwadze, że egipskie służby bezpieczeństwa poszukują setek erytrejskich uchodźców, którzy zdaniem Wysokiego Komisarza Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Uchodźców są przetrzymywani na półwyspie Synaj przez beduińskich przemytników w charakterze zakładników, ponieważ nie zapłacili przemytnikom żądanej kwoty za pomoc w przedostaniu się do Izraela,

B. mając na uwadze, że we wtorek 7 grudnia 2010 r. biuro Wysokiego Komisarza ONZ ds. Uchodźców wyraziło zaniepokojenie faktem, że - jak się przypuszcza - 250 erytrejskich migrantów przetrzymywanych jest w charakterze zakładników na pustyni na półwyspie Synaj,

C. mając na uwadze, że przemytnicy żądają rzekomo kwoty 800 dolarów amerykańskich od osoby za uwolnienie oraz że ludzie są przetrzymywani w kontenerach oraz maltretowani,

D. mając na uwadze, że we wspólnym apelu organizacji pozarządowych, opublikowanym 1 grudnia 2010 r., informuje się o setkach nielegalnych uchodźców z Rogu Afryki od miesięcy przetrzymywanych w pobliżu nieznanej miejscowości na półwyspie Synaj,

E. mając na uwadze, że zakładnicy zapłacili już 2.000 dolarów amerykańskich za przedostanie się do Izraela, o czym donoszą organizacje pozarządowe twierdzące również, że przemytnicy traktują uchodźców w sposób niezwykle poniżający i nieludzki,

F. mając na uwadze, że lokalni urzędnicy z Synaju Północnego potwierdzili, że siły bezpieczeństwa prowadzą poszukiwania Erytrejczyków, którzy są rzekomo przetrzymywani w rozproszonych grupach,

1. wzywa władze Egiptu do podjęcia wszelkich niezbędnych działań zmierzających do uwolnienia Erytrejczyków przetrzymywanych w charakterze zakładników, do niestosowania zbrojnej przemocy wobec nielegalnych migrantów przekraczających granice kraju, do ochrony ich godności i nienaruszania ich integralności cielesnej i psychologicznej oraz do zagwarantowania zatrzymanym migrantom możliwości kontaktu z Wysokim Komisarzem ONZ do spraw Uchodźców, któremu należy zapewnić dostęp do wszystkich osób ubiegających się o azyl i uchodźców przebywających w areszcie;

2. docenia ciągłe starania władz Egiptu o weryfikację informacji pochodzących ze sprawozdań publikowanych przez Wysokiego Komisarza ONZ do spraw Uchodźców, które dotyczą grupy ok. 250 Erytrejczyków przetrzymywanych w charakterze zakładników na półwyspie Synaj przez przemytników dopuszczających się tym samym pogwałcenia praw krajowych i praw człowieka;

3. podkreśla, że granica na pustyni Synaj stała się szlakiem przemytniczym dla afrykańskich migrantów poszukujących pracy; tysiące Erytrejczyków uciekają co roku z kraju, a wielu z nich kieruje się do Izraela;

4. przypomina, że w sierpniu siedem osób zginęło w starciach z przemytnikami niedaleko granicy z Izraelem, po tym jak afrykańscy migranci przetrzymywani przez przemytników chwycili za broń porywaczy, aby podjąć próbę ucieczki;

5. zwraca uwagę, że w listopadzie Izrael rozpoczął wzdłuż granicy prace nad ogrodzeniem długości 250 km, które ma powstrzymać napływ nielegalnych migrantów;

6. z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Egiptu w zakresie zwalczania przemytu ludzi, a zwłaszcza powołanie w 2007 r. krajowego komitetu koordynującego zwalczanie przemytu ludzi i działania prewencyjne, jak również fakt, iż Egipt wezwał wszystkie kraje do podjęcia działań w celu rozwiązania problemu, jakim jest przestępczy proceder przemytu ludzi na całym świecie, a także w celu poszanowania odnośnego prawa krajowego;

7. docenia nieustanne zaangażowanie Egiptu na rzecz wypełnienia zobowiązań wynikających z umów międzynarodowych, a zwłaszcza z konwencji w sprawie uchodźców z 1951 r.;

8. przyznaje, że zgodnie z definicją Wysokiego Komisarza ONZ do spraw Uchodźców każdego uchodźcę, który popełnia czyny bezpośrednio lub pośrednio zagrażające bezpieczeństwu i niepodległości kraju przyjmującego, należy traktować jak zagrożenie bezpieczeństwa narodowego tegoż kraju;

9. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wysokiej przedstawiciel i wiceprzewodniczącej, Radzie i Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, rządowi Egiptu, sekretarzowi generalnemu ONZ i Radzie Praw Człowieka ONZ.