Zalecenie 2007/657/WE w sprawie elektronicznej sieci urzędowo ustanowionych systemów scentralizowanego gromadzenia informacji regulowanych, o których mowa w dyrektywie 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2007.267.16

Akt obowiązujący

Wersja od: 12 października 2007 r.

ZALECENIE KOMISJI

z dnia 11 października 2007 r.

w sprawie elektronicznej sieci urzędowo ustanowionych systemów scentralizowanego gromadzenia informacji regulowanych, o których mowa w dyrektywie 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

(notyfikowana jako dokument nr C(2007) 4607)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2007/657/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 12 października 2007 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 211 tiret drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym oraz zmieniająca dyrektywę 2001/34/WE⁽¹⁾ wymaga, aby dostęp inwestorów do informacji o emitentach był lepiej zorganizowany na poziomie wspólnotowym w celu wspierania integracji europejskich rynków kapitałowych.

(2) Dyrektywa 2004/109/WE zobowiązuje właściwe organy państw członkowskich do opracowania wytycznych celem dalszego ułatwiania publicznego dostępu do informacji podlegających ujawnieniu na mocy dyrektywy 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie wykorzystywania poufnych informacji i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku)⁽²⁾, dyrektywy 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. w sprawie prospektu emisyjnego publikowanego w związku z publiczną ofertą lub dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych i zmieniającej dyrektywę 2001/34/WE⁽³⁾ oraz dyrektywy 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, i stworzenie jednej sieci elektronicznej (zwanej dalej "siecią elektroniczną") lub platformy sieci elektronicznych we wszystkich państwach członkowskich, łączącej różne systemy ustanowione na poziomie krajowym w celu gromadzenia tego rodzaju informacji (zwanych dalej "systemami gromadzenia informacji").

(3) Właściwe organy państw członkowskich przyjęły w dniu 30 czerwca 2006 r., w ramach Komitetu Europejskich Organów Nadzoru nad Papierami Wartościowymi (CESR) ustanowionego decyzją Komisji 2001/527/WE⁽⁴⁾, opinię dla Komisji, w której opowiedziały się za prostą siecią elektroniczną umożliwiającą połączenie systemów gromadzenia informacji. Dostęp do tego rodzaju sieci byłby możliwy za pośrednictwem wspólnego interfejsu, który zawierałby wykaz wszystkich przedsiębiorstw notowanych we Wspólnocie i mógłby przekierowywać użytkownika do strony internetowej odpowiedniego systemu gromadzenia informacji. Tak więc odpowiednie dane byłyby nadal gromadzone na poziomie krajowym, bez konieczności tworzenia wspólnej infrastruktury powielającej wszystkie istotne informacje zgromadzone na poziomie krajowym i bez ponoszenia nadmiernych dodatkowych kosztów.

(4) Na tym etapie właściwe jest wprowadzenie dobrowolnych standardów zapewniających konieczną elastyczność systemów gromadzenia informacji, tak aby możliwe było ich dostosowanie do funkcjonowania sieci elektronicznej.

(5) Wskazane jest, aby systemy gromadzenia informacji były w stanie elektronicznie łączyć się ze sobą tak, aby inwestorzy i zainteresowane strony mogli uzyskać łatwy dostęp do informacji finansowych dotyczących przedsiębiorstw notowanych we Wspólnocie. Aby zapewnić szybkie utworzenie tego rodzaju sieci elektronicznej, należy ją oprzeć na prostych warunkach takich jak proponowane przez właściwe organy państw członkowskich. Prosta sieć powinna również uwzględniać świadczenie usług o wartości dodanej dla inwestorów.

(6) W celu ułatwienia dostępu inwestorów do informacji finansowych dotyczących notowanych przedsiębiorstw należy zadbać o to, aby systemy gromadzenia informacji uwzględniały, w miarę możności, odpowiednie informacje finansowe ujawniane przez emitentów zgodnie z innymi wspólnotowymi lub krajowymi aktami prawnymi.

(7) W celu umożliwienia sprawnego uruchomienia sieci elektronicznej należy zadbać o to, aby właściwe organy państw członkowskich, w ramach CESR i w ścisłym powiązaniu z systemami gromadzenia informacji, przygotowały umowę o zarządzaniu siecią; umowa powinna zawierać podstawowe warunki dotyczące utworzenia, funkcjonowania i finansowania sieci elektronicznej, a zwłaszcza wyznaczenia organu, któremu powinno być powierzone bieżące zarządzanie siecią.

(8) Istotne jest, aby w ramach systemów gromadzenia informacji istniała swoboda podejmowania decyzji w sprawach polityki cenowej, tak aby zapewnić ich rentowność finansową. Jednocześnie w tej polityce cenowej nie powinno mieć miejsca odmienne traktowanie użytkowników sieci elektronicznej i użytkowników mających dostęp do systemu gromadzenia informacji na poziomie krajowym.

(9) Dla właściwego funkcjonowania sieci elektronicznej oraz w celu zapewnienia, że użytkownikom sieci we Wspólnocie oferowane są porównywalne usługi, na poziomie krajowym konieczne są minimalne standardy jakości w zakresie gromadzenia informacji regulowanych. Istotne jest zagwarantowanie przez systemy gromadzenia informacji należytego bezpieczeństwa w zakresie przekazywania i gromadzenia danych oraz w zakresie dostępu do nich. Równie istotne jest utworzenie systemów gwarantujących odpowiedni stopień pewności co do źródła pochodzenia i zawartości informacji przechowywanych w systemach gromadzenia informacji. W celu ułatwienia automatycznego elektronicznego rejestrowania, wprowadzania znaczników daty i czasu oraz dalszego przetwarzania wprowadzonych informacji, w systemach gromadzenia informacji należy rozważyć wymuszenie stosowania właściwych formatów i szablonów. Ponadto w celu ułatwienia dostępu do informacji przechowywanej przez użytkowników końcowych należy zapewnić odpowiednie narzędzia do wyszukiwania oraz pomoc techniczną. Aby zapewnić spójność systemu, standardy powinny być - w możliwym zakresie - jednakowe dla systemów gromadzenia informacji uczestniczących w sieci i dla organu wyznaczonego do bieżącego zarządzania platformą sieciową.

(10) Podejście stopniowe wydaje się konieczne w celu zapewnienia, że sieć elektroniczna systemów gromadzenia informacji będzie w stanie w perspektywie długoterminowej spełnić oczekiwania emitentów i inwestorów, a zwłaszcza że stanie się punktem kompleksowego dostępu do informacji finansowych ujawnianych przez notowane przedsiębiorstwa. Dlatego właściwe jest zapewnienie zbadania możliwych rozwiązań pozwalających na rozwój tej sieci w przyszłości. Aby zagwarantować spójność z początkową fazą tworzenia sieci, tego rodzaju badanie powinno być podjęte przez właściwe organy państw członkowskich w ramach CESR. Prace te powinny przynajmniej obejmować badanie możliwości połączenia tej sieci elektronicznej z siecią elektroniczną budowaną przez krajowe rejestry przedsiębiorstw zgodnie z pierwszą dyrektywą Rady 68/151/EWG z dnia 9 marca 1968 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 58 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności w całej Wspólnocie, dla zapewnienia ochrony interesów zarówno wspólników jak osób trzecich⁽⁵⁾.

(11) Aby umożliwić Komisji dokładne monitorowanie sytuacji i ocenę konieczności zastosowania dalszych środków, w tym możliwości przyjęcia środków wykonawczych zgodnie z art. 22 ust. 2 dyrektywy 2004/109/WE, państwa członkowskie należy zachęcać do dostarczania Komisji odpowiednich informacji,

NINIEJSZYM ZALECA:

ROZDZIAŁ  I

PRZEDMIOT

1. Celem niniejszego zalecenia jest zachęcenie państw członkowskich do podjęcia niezbędnych działań na rzecz skutecznego połączenia urzędowo ustanowionych systemów scentralizowanego gromadzenia informacji regulowanych, o których mowa w art. 21 ust. 2 dyrektywy 2004/109/WE (zwanych dalej "systemami gromadzenia informacji"), w jedną sieć elektroniczną we Wspólnocie, określoną w art. 22 ust. 1 lit. b) przywołanej dyrektywy (zwaną dalej "siecią elektroniczną").

ROZDZIAŁ  II

SIEĆ ELEKTRONICZNA

2. Umowa o zarządzaniu siecią elektroniczną

2.1. Państwa członkowskie powinny ułatwić utworzenie i rozwój sieci elektronicznej na początkowym etapie poprzez zlecenie właściwym organom, określonym w art. 24 dyrektywy 2004/109/WE, przygotowania w ramach Komitetu Europejskich Organów Nadzoru nad Papierami Wartościowymi (CESR), ustanowionego decyzją 2001/527/WE, umowy o zarządzaniu siecią elektroniczną (zwanej dalej "umową o zarządzaniu"). Systemy gromadzenia informacji powinny ściśle współdziałać przy przygotowaniu tej umowy.

Państwa członkowskie powinny wyznaczyć podmiot uprawniony do zawarcia tej umowy. Powinny one wziąć przy tym pod uwagę odpowiednie uprawnienia systemów gromadzenia informacji, właściwych organów lub innych odpowiednich podmiotów.

2.2. Umowa o zarządzaniu powinna dotyczyć przynajmniej takich kwestii, jak:

a) utworzenie platformy sieciowej;

b) warunki przystąpienia do sieci elektronicznej;

c) konsekwencje wynikające z niedotrzymania warunków uczestnictwa oraz sposób egzekwowania tych warunków;

d) wyznaczenie podmiotu odpowiedzialnego za bieżące zarządzanie platformą sieciową i główne warunki właściwe dla tego zarządzania;

e) tryb podejmowania decyzji dotyczących modernizacji sieci elektronicznej, z uwzględnieniem, w stosownych przypadkach, opinii wszystkich zainteresowanych stron, łącznie z użytkownikami końcowymi;

f) warunki finansowania;

g) system rozstrzygania sporów;

h) tryb wprowadzania zmian w samej umowie.

2.3. Państwa członkowskie powinny podjąć odpowiednie działania w celu zapewnienia zgodności systemów gromadzenia informacji z umową o zarządzaniu.

3. Warunki dotyczące technicznej interoperacyjności sieci elektronicznej.

Sieć elektroniczna, utworzona na podstawie umowy o zarządzaniu, powinna obejmować przynajmniej następujące funkcje:

a) centralny serwer aplikacji i centralną bazę danych zawierającą wykaz wszystkich emitentów, ze wspólnym interfejsem umożliwiającym w przypadku każdego emitenta połączenie użytkownika końcowego z systemem gromadzenia informacji, który przechowuje informacje regulowane odnoszące się do tego emitenta;

b) jeden punkt dostępu dla użytkowników końcowych, który można znaleźć w punkcie centralnym lub indywidualnie w każdym systemie gromadzenia informacji;

c) katalog języków interfejsu dostępny dla użytkowników końcowych w jednym punkcie dostępu, obejmujący języki służące do komunikowania się, które są akceptowane w danym kraju przez systemy gromadzenia informacji uczestniczące w sieci elektronicznej;

d) dostęp do wszystkich dokumentów dostępnych w danym kraju w systemach gromadzenia informacji, które uczestniczą w sieci elektronicznej, łącznie z - tam, gdzie są dostępne - informacjami ujawnionymi przez emitentów zgodnie z dyrektywą 2003/06/WE, dyrektywą 2003/71/WE oraz innymi wspólnotowymi aktami prawnymi lub z prawodawstwem krajowym;

e) możliwość dalszego wykorzystywania danych dostępnych za pośrednictwem sieci elektronicznej, w miarę możności.

4. Ustalanie cen dostępu do informacji znajdujących się w sieci elektronicznej

4.1. Systemy gromadzenia informacji powinny mieć swobodę w kształtowaniu własnej polityki cenowej. Jednakże w swojej polityce cenowej nie powinny one w odmienny sposób traktować użytkowników końcowych uzyskujących dostęp do ich informacji bezpośrednio poprzez odpowiedni krajowy punkt dostępu i tych użytkowników, którzy uzyskują dostęp pośrednio poprzez jeden punkt dostępu zapewniony przez sieci elektroniczną.

4.2. Systemy gromadzenia informacji powinny rozważyć możliwość udzielania nieodpłatnego dostępu inwestorom lub zainteresowanym stronom w odniesieniu do informacji regulowanych, przynajmniej przez pewien czas po wprowadzeniu tych informacji przez emitenta.

4.3. Punkty 4.1 i 4.2 nie dotyczą świadczenia usług o wartości dodanej przez system gromadzenia informacji lub przez stronę trzecią korzystającą z informacji dostępnej za pośrednictwem sieci elektronicznej.

ROZDZIAŁ  III

MINIMALNE STANDARDY JAKOŚCI

Sekcja  1

Przepisy ogólne

5. Państwa członkowskie powinny zapewnić, że systemy gromadzenia informacji uczestniczące w sieci elektronicznej są zgodne ze standardami równorzędnymi ze standardami wzorcowymi ustanowionymi w niniejszym rozdziale.

Państwa członkowskie powinny również zapewnić, że organ określony w pkt 2.2 lit. d), wyznaczony zgodnie z umową o zarządzaniu, odpowiada standardom ustanowionym w sekcji 2 i 3.

6. Państwa członkowskie powinny zapewnić, że standardy mające zastosowanie do emitentów odpowiadających definicji w art. 2 ust. 1 lit. d) dyrektywy 2004/109/WE stosuje się również w odniesieniu do osób, które złożyły wniosek o dopuszczenie papierów do obrotu na rynku regulowanym bez zgody emitenta, jak określono w art. 21 ust. 1 tej dyrektywy.

Sekcja  2

Bezpieczeństwo

7. Bezpieczeństwo środków łączności

7.1. System gromadzenia informacji powinien posiadać skuteczne mechanizmy bezpieczeństwa zaprojektowane w sposób zapewniający bezpieczeństwo środków łączności stosowanych w celu połączenia emitenta z systemem gromadzenia informacji oraz dające pewność co do źródła wprowadzanych informacji.

7.2. System gromadzenia informacji powinien być, ze względów bezpieczeństwa, uprawniony do ograniczania wykorzystywanych środków łączności, natomiast powinien być przynajmniej w stanie przyjmować informacje wprowadzone elektronicznie za pośrednictwem systemu, do którego dostęp ma emitent.

Stosowane środki łączności powinny być w każdym przypadku łatwo dostępne, powszechnie stosowane oraz cechować się szeroką dostępnością przy niskich kosztach.

8. Integralność gromadzonych informacji regulowanych

8.1. System gromadzenia informacji powinien gromadzić informacje w bezpiecznym formacie elektronicznym i powinien posiadać właściwe mechanizmy bezpieczeństwa zaprojektowane w sposób zapewniający zmniejszenie do minimum ryzyka uszkodzenia danych i dostępu nieautoryzowanego.

8.2. System gromadzenia informacji powinien zapewniać, że otrzymywane od emitenta informacje regulowane, które przechowuje, są kompletne i że podczas przechowywania zawartość informacji regulowanych nie podlega edycji.

W przypadku, gdy system gromadzenia informacji akceptuje wprowadzanie informacji przy pomocy środków łączności innych niż elektroniczne, system gromadzenia informacji powinien zapewniać podczas przekształcania dokumentów w dokumenty elektroniczne, że zawartość informacji przesłanej pierwotnie przez emitenta jest kompletna i nie podlega edycji.

8.3. Informacje przesłane do systemu gromadzenia informacji i tam opublikowane nie powinny być usuwane z systemu gromadzenia informacji. W razie konieczności uzupełnień lub dokonania korekty, element korygujący lub uzupełniający informacje powinien wskazywać pozycję, którą modyfikuje, i powinien być oznaczony jako poprawka lub uzupełnienie.

9. Walidacja

9.1. System gromadzenia informacji powinien być w stanie dokonywać walidacji wprowadzonych informacji, co oznacza, że system powinien umożliwiać automatyczną kontrolę wprowadzonych dokumentów pod kątem ich technicznej zgodności z wymaganymi standardami, kompletności oraz właściwego formatu.

9.2. System gromadzenia informacji powinien posiadać mechanizmy pozwalające na wykrycie przerw w przekazie elektronicznym i żądanie retransmisji wszelkich danych, jakich nie udało mu się odebrać od nadawcy.

10. Niezawodny dostęp do usług

10.1. System gromadzenia informacji powinien posiadać mechanizmy bezpieczeństwa zapewniające emitentom i użytkownikom końcowym możliwość nieprzerwanego dostępu przez 24 godziny na dobę i przez 7 dni w tygodniu.

Każdy system gromadzenia informacji powinien określić własne wymagania w oparciu o parametry systemu i konkretne warunki, w jakich działa.

Wydajność systemu, a mianowicie wydajność jego serwerów i dostępna przepustowość łącza, powinny być wystarczające dla obsługi przewidywanych potrzeb emitentów w zakresie wprowadzania informacji oraz potrzeb użytkowników końcowych w zakresie dostępu do przechowywanych informacji.

10.2. System gromadzenia informacji powinien posiadać prawo do uniemożliwienia dostępu do jego systemów przez krótkie okresy wówczas, gdy jest to konieczne do wykonania istotnych prac konserwacyjnych lub modernizacji usług. W miarę możności tego rodzaju przerwy w dostępie powinny być ogłaszane z wyprzedzeniem.

11. Akceptacja wniosków o odstąpienie od wymaganego terminu archiwizacji oraz odzyskiwanie informacji

System gromadzenia informacji powinien posiadać procedurę oceny w przypadku analizy wniosków o odstąpienie od wymaganego terminu archiwizacji pozwalającą na akceptację lub odmowę akceptacji tych wniosków w przypadku opóźnień wynikających z problemów technicznych w systemie gromadzenia informacji oraz z niestandardowego sposobu przekazywania informacji. System powinien również zapewniać narzędzia do odzyskiwania informacji, które pozwalają emitentowi korzystać z innych istniejących trybów wprowadzania informacji zamiast wymaganego trybu wówczas, gdy jest on niesprawny. Jednakże na emitencie powinien spoczywać obowiązek ponownego wprowadzenia informacji za pośrednictwem głównego mechanizmu po jego naprawie.

12. Systemy awaryjne

12.1. System gromadzenia informacji powinien być samodzielny pod względem technicznym i posiadać wystarczające systemy awaryjne w celu utrzymania i wznowienia usług w rozsądnych ramach czasowych.

12.2. Konieczne będzie dokonanie oceny rodzaju tych systemów awaryjnych przez każdy system gromadzenia informacji, z uwzględnieniem konkretnych parametrów stosowanych systemów.

Sekcja  3

Pewność co do źródła informacji

13. Pewność o do źródła informacji i co do autentyczności pochodzenia

13.1. System gromadzenia informacji powinien posiadać solidne mechanizmy umożliwiające zagwarantowanie pewności co do źródła wprowadzanych informacji. W ramach systemu gromadzenia informacji musi istnieć pewność, że otrzymywane przez niego informacje pochodzą z autentycznego źródła. System gromadzenia informacji powinien sprawdzać, czy otrzymywane przez niego regulowane informacje finansowe pochodzą bezpośrednio od osoby fizycznej bądź prawnej, która ma obowiązek wprowadzania informacji lub od osoby fizycznej bądź prawnej upoważnionej do działania w jej imieniu.

13.2. System gromadzenia informacji powinien być w stanie potwierdzać drogą elektroniczną odbiór dokumentów. System gromadzenia informacji powinien albo potwierdzić walidację wprowadzenia informacji albo odrzucić dane zgłoszenie z uzasadnieniem odmowy i powinien posiadać funkcję tzw. "niezaprzeczalności".

14. Uwierzytelnienie użytkownika

Rodzaj środków bezpieczeństwa w systemie gromadzenia informacji powinien umożliwiać ustalenie prawomocności źródła informacji lub sprawdzenie upoważnienia osoby fizycznej do wysyłania określonych informacji. System gromadzenia informacji powinien być uprawniony do nakładania obowiązku stosowania podpisów elektronicznych, kodów dostępu bądź innych właściwych środków gwarantujących wystarczający stopień pewności.

15. Konieczność zapewnienia integralności zawartości informacji regulowanych

System gromadzenia informacji powinien zapewnić, że nie istnieje poważne ryzyko uszkodzenia lub zmiany oryginalnych informacji w sposób przypadkowy bądź w wyniku działania w złej wierze oraz powinien umożliwić stwierdzenie jakichkolwiek zmian.

Sekcja  4

Rejestracja czasu

16. Elektroniczne rejestrowanie oraz znacznik daty i czasu

16.1. System gromadzenia informacji powinien być w stanie automatycznie rejestrować dane wprowadzone drogą elektroniczną oraz dodawać znacznik daty i czasu.

16.2. System gromadzenia informacji powinien być uprawniony do nakładania wymogu wprowadzania informacji przy zastosowaniu określonych formatów i szablonów umożliwiających bezpośrednie przetwarzanie.

Nawet jeśli narzucone są określone formaty, system gromadzenia informacji powinien mimo wszystko stosować otwarte architektury do wprowadzania informacji i powinien przynajmniej akceptować:

a) formaty plików i protokoły transmisji, które nie są prawnie zastrzeżone i które nie wiążą się z aplikacjami jednego dostawcy oprogramowania;

b) powszechnie stosowane i ogólnie akceptowane formaty prawnie zastrzeżone.

W przypadku, gdy narzucone są szablony, system gromadzenia informacji powinien zapewnić, że są one łatwo dostępne, a jeżeli są dostępne - aby były zgodne z szablonami stosowanymi przy przekazywaniu tych samych regulowanych informacji właściwemu organowi.

16.3. Informacje powinny zostać opatrzone znacznikiem daty i czasu w momencie wejścia do systemu gromadzenia informacji, niezależnie od tego, czy informacja jest sprawdzana przez właściwy organ przed (kontrola ex ante), czy też będzie sprawdzona po jej wejściu do systemu gromadzenia informacji (kontrola ex post).

Sekcja  5

Łatwy dostęp dla użytkowników końcowych

17. Prezentacja informacji

Prezentując usługi użytkownikom końcowym, system gromadzenia informacji powinien rozróżnić pomiędzy regulowanymi informacjami finansowymi wprowadzonymi na podstawie obowiązku prawnego, a dodatkową usługą o wartości dodanej oferowaną przez system gromadzenia informacji.

18. System językowy

18.1. System gromadzenia informacji powinien wprowadzać wszystkie dostępne wersje językowe informacji przedstawionych przez emitenta i ułatwiać do nich dostęp. Dostęp do wszystkich wersji językowych nie oznacza jednak, że informacje powinny być tłumaczone w ramach systemu gromadzenia informacji na języki inne niż zastosowane w dokumentach przedłożonych przez emitenta.

18.2. Wyszukiwarki w systemie gromadzenia informacji powinny być dostępne w języku zaakceptowanym przez właściwe organy w macierzystym państwie członkowskim oraz przynajmniej w języku stosowanym zwyczajowo w sferze finansów międzynarodowych.

19. Dostępność techniczna

19.1. System gromadzenia informacji powinien stosować otwartą architekturę systemową w odniesieniu do dostępu do gromadzonych informacji. Przy jej projektowaniu system gromadzenia informacji powinien zapewnić, że umożliwia ona lub jest w stanie umożliwić techniczną interoperacyjność z innymi systemami gromadzenia informacji w tym samym państwie członkowskim lub w innych państwach członkowskich.

19.2. Informacje powinny być dostępne dla użytkowników końcowych w ramach systemu gromadzenia informacji w możliwie najkrótszym - z punktu widzenia technicznej wykonalności - terminie od ich wprowadzenia, z uwzględnieniem struktur i procedur operacyjnych systemu gromadzenia informacji. System gromadzenia informacji nie powinien celowo opóźniać tego procesu.

19.3. System gromadzenia informacji powinien zapewnić użytkownikom końcowym dostęp do wszystkich zgromadzonych informacji regulowanych w sposób ciągły, zgodnie z warunkami określonymi w pkt 10.

19.4. System gromadzenia informacji powinien oferować pomoc techniczną dla swoich użytkowników. Zakres pomocy, jaką każdy system gromadzenia informacji postanowi zapewnić, powinien być określony na poziomie krajowym.

20. Format informacji dostępnych dla użytkowników końcowych

20.1. Informacje regulowane przechowywane w systemie gromadzenia informacji powinny być utrzymywane w formacie, który umożliwia użytkownikom przeglądanie, pobieranie i drukowanie w bezpośredni sposób pełnej zawartości informacji regulowanych, bez względu na miejsce, w jakim użytkownik się znajduje. Jednakże dostęp do informacji regulowanych nie oznacza, że drukowane egzemplarze tych informacji powinny być udostępniane przez system gromadzenia informacji.

20.2. System gromadzenia informacji powinien oferować użytkownikom końcowym możliwość wyszukiwania i zamawiania zgromadzonych informacji regulowanych oraz zadawania pytań dotyczących tych informacji.

20.3. System gromadzenia informacji powinien rejestrować wystarczające informacje referencyjne odnoszące się do otrzymywanych informacji regulowanych. Tego rodzaju informacje referencyjne powinny zawierać przynajmniej poniższe pozycje:

a) określenie informacji jako informacji regulowanych;

b) nazwę emitenta, od którego pochodzą dane informacje regulowane;

c) tytuł dokumentu;

d) czas i datę rozpowszechnienia informacji regulowanych;

e) język dokumentu;

f) rodzaj informacji regulowanych.

System gromadzenia informacji powinien porządkować i klasyfikować informacje regulowane przynajmniej pod kątem pozycji wymienionych w pierwszym akapicie.

System gromadzenia informacji powinien posiadać możliwość zobowiązania emitentów do dostarczenia koniecznych informacji referencyjnych przy wprowadzaniu informacji.

System gromadzenia informacji powinien dostosować te kategorie, w szczególności w zakresie rodzaju informacji regulowanych, do innych systemów gromadzenia informacji zgodnie z umową, o której mowa w rozdziale II niniejszego zalecenia.

20.4. System gromadzenia informacji powinien mieć możliwość wymagania od użytkowników, aby stosowali określone formaty plików i szablony. W każdym przypadku system gromadzenia informacji powinien przynajmniej akceptować:

a) formaty plików i protokoły transmisji, które nie są prawnie zastrzeżone i które nie wiążą się z aplikacjami jednego dostawcy oprogramowania;

b) powszechnie stosowane i ogólnie akceptowane formaty prawnie zastrzeżone.

W przypadku, gdy narzucone są szablony, system gromadzenia informacji powinien zapewnić, że są one łatwo dostępne oraz zapewnić, aby były one zgodne z szablonami stosowanymi przy przekazywaniu tych samych regulowanych informacji właściwemu organowi.

ROZDZIAŁ  IV

WYTYCZNE W SPRAWIE PRZYSZŁEJ ROZBUDOWY SIECI ELEKTRONICZNEJ

21. Państwa członkowskie powinny zachęcać właściwe organy do opracowania w ramach CESR do dnia 30 września 2010 r. odpowiednich wytycznych w sprawie przyszłej rozbudowy sieci elektronicznej.

22. Wytyczne te powinny w szczególności zbadać, w tym przy pomocy analizy kosztów i korzyści, możliwość wprowadzenia przepisów dotyczących:

a) stosowania we wszystkich punktach dostępu do sieci elektronicznej zharmonizowanych wyszukiwarek opartych na zestawie wspólnych kluczy wyszukiwania oraz pozycji danych referencyjnych, a więc harmonizacji metod klasyfikowania i identyfikowania informacji przeznaczonej do przechowywania;

b) stosowania powszechnie używanych formatów i standardów wprowadzania danych przy zgłaszaniu informacji regulowanych do systemów gromadzenia informacji;

c) stosowania w systemie gromadzenia informacji wspólnego wykazu rodzajów informacji regulowanych;

d) połączenia technicznego z siecią elektroniczną utworzoną przez krajowe rejestry przedsiębiorstw zgodnie z dyrektywą 68/151/EWG;

e) powierzenia jednemu organowi, złożonemu z przedstawicieli właściwych organów, o których mowa w art. 24 dyrektywy 2004/109/WE, nadzoru nad usługami świadczonymi przez wszystkie osoby prawne zarządzające wspólnymi elementami sieci elektronicznej.

Zharmonizowane wyszukiwarki, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a), powinny przynajmniej uwzględniać możliwość wykonywania:

a) wyszukiwań z zastosowaniem wspólnych etykiet kategorii; etykiety te są dołączane do regulowanych informacji finansowych przy ich wprowadzaniu do systemów gromadzenia informacji i obejmują: nazwę emitenta, datę wprowadzenia, kraj emitenta, tytuł dokumentu, branżę/dziedzinę działalności i rodzaj informacji regulowanych;

b) wyszukiwań dynamicznych lub łańcuchowych;

c) wyszukiwań dotyczących wielu krajów przy pomocy jednego zapytania.

Wytyczne powinny również zawierać wspólne wykazy do celów określenia etykiet podkategorii w odniesieniu do branży/dziedziny działalności i rodzaju informacji regulowanych.

ROZDZIAŁ  V

DZIAŁANIA NASTĘPCZE I ADRESACI

23. Państwa członkowskie są proszone o poinformowanie Komisji w terminie do dnia 31 grudnia 2008 r. o działaniach podjętych w związku z niniejszym zaleceniem.

24. Niniejsze zalecenie skierowane jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 11 października 2007 r.

	W imieniu Komisji
	Charlie McCREEVY
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 390 z 31.12.2004, str. 38.

⁽²⁾ Dz.U. L 96 z 12.4.2003, str. 16.

⁽³⁾ Dz.U. L 345 z 31.12.2003, str. 64.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 191 z 13.7.2001, str. 43.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 65 z 14.3.1968, str. 8. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/99/WE (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, str. 137).