Dżibuti-Unia Europejska. Umowa w sprawie statusu sił dowodzonych przez Unię Europejską w Republice Dżibuti w ramach operacji wojskowej Unii Europejskiej Atalanta. Dżibuti.2009.01.05.
Dz.U.UE.L.2009.33.43
Akt obowiązującyUMOWA
między Unią Europejską a Republiką Dżibuti w sprawie statusu sił dowodzonych przez Unię Europejską w Republice Dżibuti w ramach operacji wojskowej Unii Europejskiej Atalanta
z jednej strony, oraz
REPUBLIKA DŻIBUTI, zwana dalej "państwem przyjmującym",
z drugiej strony,
razem zwane dalej "Stronami",
zaniepokojone nasileniem aktów piractwa i rozboju z bronią w ręku stosowanych wobec statków przewożących pomoc humanitarną oraz statków pływających wzdłuż wybrzeży Somalii,
UWZGLĘDNIAJĄC:
- rezolucje Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych 1814 (2008), 1838 (2008) oraz 1846 (2008),
- pismo Republiki Dżibuti z dnia 1 grudnia 2008 r., w którym zgadza się ona w szczególności na obecność jednostek sił morskich UE na swoim terytorium,
- wspólne działanie Rady Unii Europejskiej 2008/851/WPZiB z dnia 10 listopada 2008 r. w sprawie operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (operacja "Atalanta"),
- fakt, że umowa ta nie będzie miała wpływu na prawa ani obowiązki Stron wynikające z umów międzynarodowych ani innych instrumentów ustanawiających międzynarodowe sądy i trybunały, w tym ze Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego,
UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:
Zakres stosowania i definicje
a) "siły dowodzone przez Unię Europejską (EUNAVFOR)" oznaczają dowództwo wojskowe UE oraz kontyngenty narodowe biorące udział w operacji, ich okręty, statki powietrzne, wyposażenie oraz środki transportu;
b) "operacja" oznacza przygotowanie, ustanowienie, wykonanie i wspieranie misji wojskowej w ramach mandatu wynikającego z rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych 1814 (2008) i 1816 (2008) oraz wszelkich kolejnych właściwych rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza podpisanej 10 grudnia 1982 roku;
c) "dowódca operacji" oznacza dowódcę operacji;
d) "dowódca sił UE" oznacza dowódcę w teatrze działań;
e) "dowództwo wojskowe UE" oznacza dowództwo wojskowe oraz jego oddziały, niezależnie od ich umiejscowienia, podlegające dowódcom wojskowym UE sprawującym dowództwo lub kontrolę nad operacją;
f) "kontyngenty narodowe" oznaczają jednostki, okręty, statki powietrzne i oddziały - w szczególności oddziały ochrony i siły wojskowe zaokrętowane na pokładzie statków handlowych - należące do państw członkowskich Unii Europejskiej oraz do innych państw biorących udział w operacji;
g) "personel EUNAVFOR-u" oznacza personel cywilny i wojskowy przydzielony EUNAVFOR-owi, jak również personel rozmieszczony w celu przygotowania operacji oraz personel pełniący misję, jak również personel policyjny towarzyszący osobom ujętym przez EUNAVFOR, z ramienia państwa wysyłającego lub instytucji UE w ramach operacji, który, o ile niniejsza Umowa nie stanowi inaczej, znajduje się na terytorium państwa przyjmującego, z wyjątkiem personelu miejscowego oraz personelu zatrudnionego przez międzynarodowych dostawców sprzętu i usług;
h) "personel miejscowy" oznacza personel posiadający obywatelstwo państwa przyjmującego lub ma w nim stałe miejsce pobytu;
i) "obiekty" oznaczają wszelkie pomieszczenia, mieszkania oraz tereny niezbędne EUNAVFOR-owi i personelowi EUNAVFOR-u;
j) "państwo wysyłające" oznacza państwo włączające swój kontyngent narodowy do EUNAVFOR-u;
k) "wody" oznaczają wody wewnętrzne i morze terytorialne państwa przyjmującego oraz przestrzeń powietrzną ponad tymi wodami;
l) "korespondencja służbowa" oznacza wszelką korespondencję związaną z operacją i jej funkcjami.
Przepisy ogólne
Identyfikacja
Przekraczanie granic i poruszanie się w obrębie terytorium państwa przyjmującego
Przywileje i immunitety przyznane EUNAVFOR-owi przez państwo przyjmujące
Przywileje i immunitety przyznane personelowi EUNAVFOR-u przez państwo przyjmujące
Państwo wysyłające lub dana instytucja UE, w zależności od przypadku, mogą zrzec się immunitetu od jurysdykcji karnej, z którego korzysta personel EUNAVFOR-u. Zrzeczenie takie powinno zawsze być w formie pisemnej.
Dowódca sił UE oraz właściwy organ państwa wysyłającego lub instytucja UE są niezwłocznie informowani o każdym przypadku wytoczenia przed sądem państwa przyjmującego powództwa przeciwko personelowi EUNAVFOR-u. Przed wszczęciem postępowania sądowego dowódca sił UE oraz właściwy organ państwa wysyłającego lub instytucja UE przedkładają sądowi dokument stwierdzający, czy czyn będący przedmiotem postępowania został popełniony przez personel EUNAVFOR-u podczas pełnienia funkcji służbowych.
Jeżeli czyn ten został popełniony przez personel EUNAVFOR-u podczas pełnienia funkcji służbowych, nie wszczyna się postępowania i stosuje się przepisy art. 15. Jeżeli czyn ten nie został popełniony podczas pełnienia funkcji służbowych, można wszcząć postępowanie. Państwo przyjmujące upewnia się, czy poświadczenie dowódcy sił UE oraz właściwego organu państwa wysyłającego lub instytucji UE jest wiążące dla właściwego organu państwa przyjmującego.
Wszczęcie postępowania cywilnego przez personel EUNAVFOR-u uniemożliwia mu powoływanie się na immunitet jurysdykcyjny w stosunku do powództw wzajemnych powiązanych bezpośrednio z powództwem głównym.
Osobisty bagaż personelu EUNAVFOR-u jest zwolniony z rewizji, chyba że istnieją uzasadnione podstawy do przypuszczenia, że zawiera on przedmioty, które nie są przeznaczone do osobistego użytku personelu EUNAVFOR-u, lub przedmioty, których przywóz lub wywóz jest zabroniony przez prawodawstwo państwa przyjmującego lub podlega przepisom tego państwa w zakresie kwarantanny. W takich wypadkach rewizję przeprowadza się jedynie w obecności członka personelu EUNAVFOR-u lub upoważnionego przedstawiciela EUNAVFOR-u.
Personel miejscowy
Personel miejscowy nie korzysta z przywilejów i immunitetów. Państwo przyjmujące wykonuje jednak jurysdykcję nad tym personelem w taki sposób, aby zbytnio nie zakłócać wypełniania przez niego funkcji związanych z operacją.
Jurysdykcja karna
Właściwe organy danego państwa wysyłającego mogą w pełni sprawować na terytorium państwa przyjmującego, we współpracy z właściwymi organami tego państwa, jurysdykcję karną oraz władzę dyscyplinarną przyznaną im przez prawodawstwo tego państwa wysyłającego w stosunku do każdego członka personelu EUNAVFOR-u podlegającego temu prawodawstwu.
Mundury i broń
Wsparcie państwa przyjmującego i zawieranie umów
Zmiany w obiektach
Siły EUNAVFOR-u są upoważnione do budowy lub przebudowy obiektów i wprowadzania w nich innych zmian w zależności od potrzeb operacji, za uprzednią zgodą państwa przyjmującego.
Śmierć członków personelu EUNAVFOR-u
Bezpieczeństwo EUNAVFOR-u i żandarmeria wojskowa
Łączność
Roszczenia odszkodowawcze z tytułu śmierci, obrażeń ciała, szkód i strat
a) w przypadku roszczeń w wysokości 80.000 EUR lub poniżej tej kwoty rozstrzygany jest na drodze dyplomatycznej pomiędzy państwem przyjmującym a przedstawicielami UE;
b) w przypadku roszczeń powyżej kwoty określonej w lit. a) jest wnoszony przed trybunał rozjemczy, którego decyzja jest wiążąca.
Współpraca i spory
Inne postanowienia
Uzgodnienia wykonawcze
Do celów niniejszej Umowy kwestie operacyjne, administracyjne, finansowe lub techniczne mogą być przedmiotem osobnych uzgodnień pomiędzy dowódcą sił UE oraz organami administracyjnymi państwa przyjmującego.
Wejście w życie i wygaśnięcie
W imieniu Unii Europejskiej | W imieniu państwa przyjmującego |
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.