Decyzja 2010/765/WPZiB w sprawie działań UE na rzecz zwalczania nielegalnego handlu bronią strzelecką i lekką (BSiL) prowadzonego drogą powietrzną

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2010.327.44

Akt obowiązujący
Wersja od: 2 grudnia 2010 r.

DECYZJA RADY 2010/765/WPZiB
z dnia 2 grudnia 2010 r.
w sprawie działań UE na rzecz zwalczania nielegalnego handlu bronią strzelecką i lekką (BSiL) prowadzonego drogą powietrzną

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 26 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 13 grudnia 2003 r. Rada przyjęła europejską strategię bezpieczeństwa określającą pięć kluczowych wyzwań, z którymi ma się zmierzyć Unia: terroryzm, rozprzestrzenianie broni masowego rażenia, konflikty regionalne, niewłaściwe funkcjonowanie państwa i przestępczość zorganizowana. Konsekwencje nielegalnego produkowania, transferu i obrotu bronią strzelecką i lekką ("BSiL") oraz jej nadmierne gromadzenie i niekontrolowane rozprzestrzenianie mają kluczowe znaczenie dla czterech z tych pięciu wyzwań.

(2) W dniach 15-16 grudnia 2005 r. Rada przyjęła strategię UE w zakresie zwalczania nielegalnego gromadzenia BSiL i amunicji do niej oraz handlu nimi ("strategia UE dotycząca BSiL"). Strategia UE dotycząca BSiL promuje rozwój polityki aktywnego zwalczania nielegalnych sieci handlu BSiL ("nielegalnych handlarzy i przewoźników") wykorzystujących unijną przestrzeń powietrzną, morską i lądową, poprzez opracowanie mechanizmów alarmowych i współpracy.

(3) Plan działania w ramach strategii UE dotyczącej BSiL podkreśla również potrzebę zwiększenia wpływu misji zarządzania kryzysowego, dzięki zamieszczeniu w ich mandatach środków, mających na celu ustanowienie kontroli granicznych (lub kontroli przestrzeni powietrznej, lądowej i morskiej w strefach konfliktów), a także rozbrojenia.

(4) Grupa Robocza Rady UE ds. Powszechnego Rozbrojenia i Kontroli Zbrojeń ("CODUN") oraz Centrum Sytuacyjne UE ("SitCen") przygotowywały od 2007 r. inicjatywę UE na rzecz powstrzymywania nielegalnego handlu BSiL w transporcie powietrznym, zwiększając między państwami członkowskimi wymianę stosownych informacji dotyczących podejrzanych przewoźników lotniczych. Ustanawiając taki system wymiany informacji, CODUN i SitCen współpracowały ze Sztokholmskim Międzynarodowym Instytutem Badań nad Pokojem ("SIPRI") i w ramach jego projektu oceny mechanizmu zwalczania nielegalnego handlu ("CIT - MAP"). W ramach tej inicjatywy CODUN zgodził się ostatnio przeanalizować sposoby uczynienia tej inicjatywy UE bardziej operacyjną i skuteczniejszą, dzięki zapewnianiu na czas uaktualnień i przetwarzaniu stosownych informacji.

(5) Ryzyko, jakie nielegalny handel BSiL drogą powietrzną stanowi dla bezpieczeństwa międzynarodowego, zostało uznane także przez inne organizacje międzynarodowe i regionalne. Forum OBWE na rzecz bezpieczeństwa i współpracy zorganizowało w 2007 r. specjalną sesję poświęconą temu tematowi, a Zgromadzenie Parlamentarne OBWE przyjęło w 2008 r. rezolucję wzywającą do uzupełnienia, przyjęcia i wprowadzenia w życie Podręcznika dobrych praktyk OBWE w sprawie nielegalnego transportu BSiL drogą powietrzną. Państwa uczestniczące w porozumieniu z Wassenaar przyjęły w 2007 r. "Najlepsze praktyki na rzecz zapobiegania destabilizującym transferom BSiL w transporcie powietrznym". Ponadto wiele sprawozdań grupy ekspertów Komitetu Sankcji Rady Bezpieczeństwa ONZ dotyczących Afryki Zachodniej i regionu Wielkich Jezior wielokrotnie opisywało kluczową rolę odgrywaną przez przedsiębiorstwa przewozu lotniczego ładunków zaangażowane w nielegalny handel BSiL.

(6) Działania przewidziane w niniejszej decyzji nie zmierzają do osiągnięcia żadnych celów związanych z poprawą bezpieczeństwa transportu lotniczego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1
1.
Aby wdrożyć strategię UE w zakresie zwalczania nielegalnego gromadzenia BSiL i amunicji do niej oraz handlu nimi (strategia UE dotycząca BSiL), Unia realizuje następujące cele:

a) usprawnianie narzędzi i technik pozostających do dyspozycji misji zarządzania kryzysowego, organów krajowych państw trzecich i organów międzynarodowych oraz organów państw członkowskich, aby skutecznie sprawdzać i namierzać podejrzane samoloty przewożące ładunki drogą powietrzną, które mogą być zaangażowane w nielegalny handel BSiL prowadzony drogą powietrzną, na terytorium, z lub do państw trzecich;

b) zwiększanie świadomości i wiedzy technicznej właściwego personelu międzynarodowego i krajowego na temat najlepszych praktyk w zakresie monitorowania, wykrywania i analizy zarządzania ryzykiem w przypadku przewoźników ładunków drogą powietrzną, podejrzanych o nielegalny handel BSiL prowadzony drogą powietrzną, na terytorium, z lub do państw trzecich.

2.
Aby osiągnąć cele, o których mowa w ust. 1, Unia podejmuje następujące środki:

a) rozwój i próby terenowe pilotażowego oprogramowania komputerowego do zarządzania ryzykiem w handlu prowadzonego drogą powietrzną dla właściwych misji zarządzania kryzysowego oraz organów międzynarodowych i krajowych, w tym regularnie uaktualnianych baz danych dotyczących między innym przewoźników lotniczych, statków powietrznych, numerów rejestracyjnych i tras transportowych;

b) rozwój prób terenowych bezpiecznego pilotażowego systemu zarządzania kryzysowego i rozpowszechniania informacji;

c) opracowanie i publikacja podręcznika oraz towarzyszącego materiału szkoleniowego, jak również zapewnienie pomocy technicznej, aby ułatwić stosowanie i dostosowanie pilotażowego oprogramowania komputerowego oraz bezpiecznego systemu zarządzania kryzysowego i rozpowszechniania informacji, w tym dzięki organizowaniu regionalnych seminariów w celu szkolenia właściwych misji zarządzania kryzysowego oraz organów międzynarodowych i krajowych.

Szczegółowy opis projektu znajduje się w załączniku.

Artykuł  2
1.
Za wdrożenie niniejszej decyzji odpowiada Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa ("WP").
2.
Techniczna realizacja projektów, o których mowa w art. 1 ust. 2, jest prowadzona przez SIPRI.
3.
SIPRI wykonuje to zadanie pod kierunkiem WP. W tym celu WP dokonuje niezbędnych uzgodnień z SIPRI.
Artykuł  3
1.
Finansowa kwota odniesienia na realizację projektu, o którym mowa w art. 1 ust. 2, wynosi 900.000 EUR.
2.
Wydatkami pokrywanymi z kwoty określonej w ust. 1 zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii.
3.
Komisja nadzoruje właściwe zarządzanie wydatkami, o których mowa w ust. 1. W tym celu Komisja zawiera umowę finansową z SIPRI. Umowa ta zawiera zobowiązanie SIPRI do zapewnienia, aby wkład UE był wyeksponowany stosownie do jego wielkości.
4.
Komisja dąży do tego, aby umowa finansowa, o której mowa w ust. 3, została zawarta jak najszybciej po wejściu w życie niniejszej decyzji. Informuje ona Radę o wszelkich trudnościach z tym związanych oraz o dacie zawarcia tej umowy finansowej.
Artykuł  4

WP składa Radzie sprawozdania z wdrażania niniejszej decyzji na podstawie regularnych sprawozdań przygotowywanych co dwa miesiące przez SIPRI. Sprawozdania te stanowią dla Rady podstawę do przeprowadzenia oceny. Komisja dostarcza informacji na temat finansowych aspektów realizacji projektu, o którym mowa w art. 1 ust. 2.

Artykuł  5
1.
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
2.
Niniejsza decyzja wygasa 24 miesiące po dniu zawarcia umowy finansowej, o której mowa w art. 3 ust. 3, lub sześć miesięcy po dniu przyjęcia niniejszej decyzji, jeśli umowa finansowa nie zostanie do tego czasu zawarta.
Artykuł  6

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 2 grudnia 2010 r.
W imieniu Rady
M. WATHELET
Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK 

1. Ramy ogólne

Niniejsza decyzja opiera się na inicjatywie CODUN, mającej na celu odpowiedź na zagrożenia związane z handlem BSiL i innymi destabilizującymi artykułami prowadzonym drogą powietrzną. W kontekście inicjatywy CODUN niniejsza decyzja jest następstwem projektów podjętych przez Radę we współpracy z SitCen, "Club of Budapest" i SIPRI. Niniejsza decyzja przewiduje oprogramowanie komputerowe, pilotażowe systemy wdrażania, programy szkoleniowe i informacyjne dla właściwych misji zarządzania kryzysowego, jak również dla organów międzynarodowych i krajowych, w celu lepszego monitorowania, uaktualniania i rozpowszechniania informacji dotyczących podejrzanych podmiotów przewożących ładunki drogą powietrzną w Afryce oraz z innych regionów. Przy wdrażaniu niniejszej decyzji należy zapewnić dobrą koordynację z innymi stosownymi projektami finansowanymi w ramach programów wspólnotowych oraz z innymi decyzjami Rady, w celu zwiększenia wpływu działań Unii w zakresie zapobiegania nielegalnemu handlowi BSiL.

2. Cele

Projekty opisane poniżej będą dotyczyły trzech obszarów określonych przez CODUN i inne podmioty zaangażowane w inicjatywę UE na rzecz zwalczania handlu BSiL prowadzonego drogą powietrzną:

a) potrzeba opracowania bezpiecznego systemu zapewniającego uaktualnienia dotyczące przedsiębiorstw i statków powietrznych, które stale zmieniają informacje na temat aktywów i zmieniają siedziby spółek, aby uniknąć wykrycia;

b) zapewnienie oprogramowania komputerowego do zarządzania ryzykiem i szkoleń, aby pozwolić właściwym misjom zarządzania kryzysowego oraz organom międzynarodowym i krajowym skuteczniej monitorować i sprawdzać rosnącą liczbę podmiotów przewożących ładunki drogą powietrzną, podejrzanych o zaangażowanie w handel BSiL lub przewożenie drogą powietrzną innych destabilizujących towarów;

c) potrzeba zapewnienia szkoleń i pomocy technicznej organizacjom wielostronnym, misjom, podmiotom regionalnym i państwom w Afryce i innych regionach oraz zwiększenia ich świadomości, aby wzmocnić ich zdolność w zakresie monitorowania i wykrywania podmiotów zaangażowanych w handel BSiL lub przewożenie drogą powietrzną innych destabilizujących towarów.

3. Opis projektu

3.1. Projekt 1: Stworzenie pakietu oprogramowania i realizacja pilotażowego projektu w zakresie monitorowania, uaktualniania i rozpowszechniania informacji dotyczących podmiotów przewożących ładunki drogą powietrzną, podejrzanych o nielegalny handel BSiL

3.1.1. Cel projektu

Celem projektu jest usprawnienie narzędzi i technik pozostających do dyspozycji właściwych misji zarządzania kryzysowego, organów krajowych państw trzecich i organów międzynarodowych oraz organów państw członkowskich, aby skutecznie sprawdzać i namierzać podejrzane samoloty przewożące ładunki drogą powietrzną, które mogą być zaangażowane w nielegalny handel BSiL prowadzony drogą powietrzną, na terytorium, z lub do państw trzecich.

3.1.2. Opis projektu

W ramach tego projektu podjęte zostaną następujące działania:

a) przygotowanie pakietu oprogramowania do zarządzania ryzykiem w handlu drogą powietrzną dla organizacji wielostronnych, misji i wybranych państw trzecich;

b) przygotowanie bezpiecznego pilotażowego pakietu do systemu zarządzania ryzykiem i rozpowszechniania informacji;

c) próby terenowe pakietu oprogramowania we współpracy z WP i właściwymi organami Rady;

d) próba terenowa pakietu do systemu rozpowszechniania informacji we współpracy z WP i właściwymi organami Rady;

e) przygotowanie podręcznika i towarzyszących mu materiałów szkoleniowych, aby ułatwić wykorzystywanie i wdrażanie systemów opisanych w lit. a) i b) przez właściwe misje zarządzania kryzysowego, organy międzynarodowe i organy krajowe państw trzecich oraz państwa członkowskie;

f) przygotowanie końcowego oprogramowania i towarzyszącego mu podręcznika i materiałów szkoleniowych podczas podsumowujących warsztatów, na które zaproszone zostaną właściwe podmioty (do 80 osób).

Projekt będzie realizowany przez odpowiedni okres czasu, z uwzględnieniem potrzeby konsultowania i koordynowania z różnymi podmiotami, pod kontrolą WP. Projekt będzie realizowany w sześciu etapach.

Etap przygotowań

SIPRI, w porozumieniu z właściwymi organami Rady i pod kontrolą WP, przygotuje pakiet oprogramowania, narzędzia zarządzania kryzysowego, jak również pakiet do systemu rozpowszechniania informacji i danych segregowanych, z wykorzystaniem właściwych technologii informacyjnych (IT).

Etap wprowadzania danych

W ramach projektu wprowadzone zostaną dane z właściwych źródeł, przy użyciu jedynie informacji ze źródeł ogólnodostępnych, aby stworzyć wyczerpującą bazę danych, która zapewni wystarczające informacje do celów wspierania dokładnego zarządzania ryzykiem, wykrywania i narzędzi profilowania.

Etap oceny

SIPRI, we współpracy z właściwymi organami Rady i pod kontrolą WP, przeprowadzi ocenę różnych miejsc, regionów, organizacji i misji, w przypadku których pakiet pilotażowy wykorzystujący dane ze źródeł ogólnodostępnych będzie mógł zostać przetestowany w optymalnych warunkach.

Etap prób terenowych

SIPRI, we współpracy z właściwymi organami Rady i pod kontrolą WP, przeprowadzi etap prób terenowych z partnerami wskazanymi podczas etapu oceny.

Etap oceny i dostosowania

Po próbach terenowych SIPRI oceni i dostosuje oprogramowanie, aby uwzględnić doświadczenia i wnioski zdobyte podczas etapu prób terenowych. W wyniku tych działań powstanie gotowy produkt, udostępniony za zgodą różnych podmiotów.

Etap prezentacji

Końcowa wersja oprogramowania i materiałów szkoleniowych zostanie przedstawiona podczas specjalnego wydarzenia właściwym podmiotom (do 80 osób), które były zaangażowane w jego przygotowanie i zostały wskazane jako końcowi użytkownicy oprogramowania.

3.1.3. Wyniki projektu

Projekt:

a) wzmocni zdolności właściwych misji zarządzania kryzysowego, organów międzynarodowych i organów krajowych państw trzecich, państw członkowskich w zakresie monitorowania działalności podmiotów przewożących ładunki drogą powietrzną, podejrzanych o handel BSiL prowadzony drogą powietrzną;

b) zapewni narzędzia i systemy pilotażowe konieczne do zwiększenia liczby zakazów w przypadku organizacji wielostronnych, misji oraz państw Afryki i innych regionów, w odniesieniu do przesyłek podejrzanych o to, że zawierają nielegalną BSiL, przemieszczaną drogą powietrzną;

c) zwiększy zdolność państw członkowskich do bezpiecznej wymiany informacji dotyczących podmiotów przewożących ładunki drogą powietrzną dzięki technikom segregowania danych i innym mechanizmom profilowania.

3.1.4. Beneficjenci projektu

Beneficjentami projektu będzie właściwy personel misji zarządzania kryzysowego oraz organów krajowych i międzynarodowych. Wybór konkretnych beneficjentów, którzy będą testowali pilotażowy pakiet oprogramowania, będzie uwzględniał takie zmienne, jak obecność na danym obszarze europejskich lub wielostronnych misji zarządzania kryzysowego, potrzeba maksymalizowania zasobów, dostępność wsparcia na szczeblu lokalnym, wola polityczna i zdolność organów lokalnych i krajowych w zakresie zwalczania nielegalnego handlu BSiL prowadzonego drogą powietrzną. SIPRI zaproponuje krótką listę beneficjentów, którzy zostaną następnie zatwierdzeni przez WP w porozumieniu z właściwymi organami Rady.

3.2. Projekt 2: Zwiększenie świadomości w zakresie praktyk monitorowania, wykrywania i zarządzania ryzykiem w przypadku przewoźników ładunków drogą powietrzną, zaangażowanych w handel BSiL i innymi destabilizującymi towarami prowadzony drogą powietrzną poprzez publikacje, szkolenia i informowanie

3.2.1. Cel projektu

Celem projektu jest zwiększenie świadomości i wiedzy technicznej właściwego personelu międzynarodowego i krajowego na temat najlepszych praktyk w zakresie monitorowania, wykrywania i analizy zarządzania ryzykiem w przypadku przewoźników ładunków drogą powietrzną, podejrzanych o nielegalny handel BSiL prowadzony drogą powietrzną.

3.2.2. Opis projektu

W ramach tego projektu podjęte zostaną następujące działania:

a) opracowanie i publikacja podręcznika i towarzyszących mu materiałów szkoleniowych do rozprowadzenia wśród nie więcej niż 250 osób pracujących dla organizacji wielostronnych, misji lub państw;

b) zorganizowanie do trzech regionalnych seminariów, szkoleń i kampanii informacyjnych dla mniej więcej 80-100 osób pracujących dla konkretnych departamentów lub komórek w ramach misji zarządzania kryzysowego, organów międzynarodowych i organów krajowych państw trzecich, z planowanym efektem mnożnikowym osiągniętym dzięki zapewnieniu materiałów do szkolenia trenerów;

c) przetwarzanie rezultatów i ocen otrzymanych w wyniku działań szkoleniowych i informacyjnych oraz przygotowanie na ich podstawie wzoru najlepszych praktyk w zakresie wymiany informacji na ten temat wśród właściwego personelu międzynarodowego i krajowego;

d) przedstawienie końcowego wzoru najlepszych praktyk podczas podsumowujących warsztatów, na które zaproszone zostaną właściwe podmioty (do 80 osób).

3.2.3. Wyniki projektu

Projekt:

a) zwiększy świadomość personelu pracującego dla organizacji wielostronnych, misji i państw na temat najlepszych praktyk w obszarach monitorowania, wykrywania i zarządzania ryzykiem w przypadku przewoźników ładunków drogą powietrzną podejrzanych o handel BSiL lub innymi destabilizującymi towarami, prowadzony drogą powietrzną;

b) przyczyni się do standaryzowania najlepszych praktyk w tym zakresie dzięki opublikowaniu i rozpowszechnieniu podręcznika na temat technik analizy monitorowania, wykrywania i zarządzania kryzysowego;

c) wdroży najlepsze praktyki z zakresu koordynowania informacji poprzez szkolenia i kampanie informacyjne dla personelu pracującego dla konkretnych departamentów lub komórek organizacji wielostronnych, misji lub państw.

3.2.4. Beneficjenci projektu

Beneficjentami projektu będzie właściwy personel misji zarządzania kryzysowego oraz organów krajowych i międzynarodowych. Wybór konkretnych beneficjentów, którzy wezmą udział w szkoleniach, zostanie dokonany na podstawie krótkiej listy beneficjentów zaproponowanej przez SIPRI, która zostanie zatwierdzona przez WP w porozumieniu z właściwymi organami Rady.

4. Lokalizacja

Lokalizacje dla projektu 3.1 - etapów prób terenowych i warsztatów podsumowujących - oraz dla projektu 3.2 - szkoleń, kampanii informacyjnych i warsztatów podsumowujących - zostaną określone, uwzględniając dążenie do maksymalizacji zasobów, minimalizacji śladu węglowego oraz wsparcie dostępne na szczeblu lokalnym. SIPRI zaproponuje krótką listę zalecanych lokalizacji, która zostanie zatwierdzona przez WP w porozumieniu z właściwymi organami Rady.

5. Czas trwania

Całkowity szacowany czas trwania projektów wynosi 24 miesiące.

6. Instytucja realizująca

Techniczna realizacja niniejszej decyzji zostanie zlecona SIPRI. SIPRI zapewni, aby wkład UE został wyeksponowany; wykona to zadanie pod kierunkiem WP.

7. Sprawozdania

SIPRI będzie regularnie składać sprawozdania, co dwa miesiące i po zakończeniu każdego z opisywanych działań. Sprawozdania powinny być przedkładane WP nie później niż w sześć tygodni po zakończeniu danego działania.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.