Rozporządzenie 2130/2001 w sprawie działań na rzecz pomocy przesiedleńcom w rozwijających się krajach Azji i Ameryki Łacińskiej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2001.287.3

Akt utracił moc
Wersja od: 28 grudnia 2005 r.

ROZPORZĄDZENIE (WE) NR 2130/2001 PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 29 października 2001 r.
w sprawie działań na rzecz pomocy przesiedleńcom w rozwijających się krajach Azji i Ameryki Łacińskiej

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 179 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji(1),

stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 251 Traktatu(2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W kontekście polityki dotyczącej uchodźców Narody Zjednoczone przyjęły Konwencję dotyczącą statusu uchodźców zawartą w Genewie w dniu 28 lipca 1951 r., Protokół Nowojorski z dnia 31 stycznia 1967 r. oraz wiele rezolucji w tej dziedzinie, oraz w dziedzinie praw człowieka i prawa humanitarnego.

(2) Powszechna Deklaracja Praw Człowieka z dnia 10 grudnia 1948 r., Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych z dnia 16 grudnia 1966 r., Międzynarodowy Pakt Praw Ekonomicznych, Socjalnych i Kulturalnych z dnia 16 grudnia 1966 r., Konwencja w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet z dnia 18 grudnia 1979 r. oraz Konwencja o Prawach Dziecka z dnia 20 listopada 1989 r. również dotyczą kwestii uchodźców.

(3) Parlament Europejski przyjął kilka rezolucji w tej dziedzinie, w tym rezolucję z dnia 16 grudnia 1983 r. w sprawie pomocy uchodźcom w krajach rozwijających się(3).

(4) Zarówno Parlament Europejski jak i Rada apelowały o większe zaangażowanie Wspólnoty w tym zakresie.

(5) Konieczne jest opracowanie zintegrowanej, spójnej i skutecznej strategii dla wspólnotowych działań dotyczących pomocy humanitarnej, rehabilitacji, pomocy przesiedleńcom i współpracy na rzecz rozwoju, w związku z dążeniem do realizacji zrównoważonej polityki rozwoju Wspólnoty Europejskiej.

(6) W szczególności niezbędne jest zintegrowanie pomocy dla przesiedleńców ze strategią rozwoju krajów i grup ludności, dla których przeznaczona jest pomoc, dlatego wspólnotowe działanie powinno ułatwić przejście od stanu sytuacji krytycznej do etapu rozwoju, wspierając integrację lub reintegrację społeczno - gospodarczą osób poszkodowanych oraz, biorąc pod uwagę konieczność eliminowania przyczyn konfliktów zbrojnych, wspierać tworzenie lub wzmacnianie struktur demokratycznych i rolę ludności w procesie rozwoju.

(7) Programy wspierające na rzecz przesiedleńców i zdemobilizowanych żołnierzy stanowią integralną część ogólnej strategii rehabilitacji dla rozwijających się krajów Azji i Ameryki Łacińskiej. Aby programy te były skuteczne, należy koordynować pomoc na poziomie Wspólnoty oraz koordynować ją z innymi darczyńcami, organizacjami pozarządowymi (NGOs) i organizacjami działającymi w ramach Narodów Zjednoczonych, w szczególności z Wysokim Komisarzem Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR). Komisja powinna odpowiadać zarówno za kontrolę jak i zapewnienie jawności funduszy przekazywanych za pośrednictwem organizacji pozarządowych i Organizacji Narodów Zjednoczonych. Komisja ponosi ponadto polityczną odpowiedzialność za sposoby wydatkowania jej środków przez organizacje pozarządowe oraz Organizację Narodów Zjednoczonych.

(8) Należy zapewnić skuteczność i spójność wspólnotowych, krajowych i międzynarodowych mechanizmów zapobiegania i mechanizmów interwencyjnych, zarówno w celu zapobiegania konfliktom jak i w celu wspierania wszelkich pokojowych rozwiązań konfliktów politycznych i wojen, których skutkiem jest wysiedlanie ludności.

(9) Wyspecjalizowane organizacje i agencje oraz organizacje pozarządowe zdobyły znaczne doświadczenie w pomaganiu przesiedleńcom prowadząc tego rodzaju działania w przeszłości.

(10) Jest pożądane, aby akcja pomocy przesiedleńcom stanowiła część podejścia mającego na celu przejście od tak zwanego stadium utrzymywania przy życiu, do etapu, na którym osoby te staną się samowystarczalne lub mniej zależne.

(11) Konieczne jest zapewnienie skutecznych, elastycznych i szybkich procedur dla akcji pomocy w tej dziedzinie; Wspólnota powinna również zapewnić jak największą przejrzystość w przyznawaniu pomocy i ścisłą kontrolę wykorzystania przyznanych środków.

(12) Do dnia 31 grudnia 2000 r. podstawą prawną wspólnotowego działania w tym obszarze było rozporządzenie Rady (WE) nr 443/97 z dnia 3 marca 1997 r. w sprawie działań na rzecz pomocy przesiedleńcom w rozwijających się krajach Azji i Ameryki Łacińskiej(4). Doświadczenie zdobyte podczas jego stosowania powinno znaleźć odzwierciedlenie w niniejszym rozporządzeniu.

(13) Niniejsze rozporządzenie ustanawia, na cały okres jego obowiązywania, ramy finansowe stanowiące główny punkt odniesienia, w rozumieniu pkt 33 porozumienia międzyinstytucjonalnego między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją z dnia 6 maja 1999 r. w sprawie dyscypliny budżetowej i usprawnienia procedury budżetowej(5), dla organu budżetowego w okresie rocznej procedury budżetowej.

(14) Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia należy przyjąć zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych powierzonych Komisji(6).

(15) Ochrona interesów finansowych Wspólnoty oraz zwalczanie oszustw i nieprawidłowości stanowią integralną część niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  I

Cel, zakres i definicje

Artykuł  1

Wspólnota realizuje program wsparcia i pomocy przesiedleńcom w rozwijających się krajach Azji i Ameryki Łacińskiej. Program dotyczy przesiedleńców oraz innych osób, określonych w art. 4 i przyczynia się do zaspokojenia ich potrzeb, o ile nie są one objęte pomocą humanitarną, oraz polega również na realizacji długofalowych działań mających na celu osiągnięcie samowystarczalności i integrację lub reintegrację tych osób. Program ten musi przewidywać w szczególności zaspokojenie podstawowych potrzeb tych osób od chwili ustania pomocy udzielonej w humanitarnej sytuacji krytycznej, do czasu przyjęcia długofalowych rozwiązań mających na celu zmianę ich sytuacji Cele programów pomocowych powinny obejmować tworzenie demokratycznych struktur i promowanie praw człowieka.

Artykuł  2

Do celów niniejszego rozporządzenia:

a) "przesiedleńcy" oznaczają:

i) uchodźców, zgodnie z definicją zawartą w Konwencji dotyczącej statusu uchodźców zawartej w Genewie dnia 28 lipca 1951 r. oraz w Protokole Nowojorskim z dnia 31 stycznia 1967 r., lub

ii) wysiedleńców, którzy zostali zmuszeni do szukania schronienia poza ich regionem pochodzenia w wyniku konfliktów i którzy nie posiadają statusu uchodźcy, lub

iii) byłych uchodźców lub wysiedleńców, którzy wrócili do swojego kraju lub regionu pochodzenia;

b) "zdemobilizowani żołnierze" oznaczają byłych członków sił zbrojnych, regularnych sił rządowych lub uzbrojonych grup opozycji, którzy zgodzili się złożyć broń i powrócić do życia cywilnego.

Artykuł  3
1.
Wspólnota udziela wsparcia finansowego działaniom mającym na celu w szczególności:

a) samowystarczalność i reintegrację do struktur społeczno - gospodarczych przesiedleńców oraz zdemobilizowanych żołnierzy; pomoc w zapewnieniu ich integracji lub reintegracji musi mieć na celu promowanie zrównoważonych procesów produkcji oraz może obejmować takie działania jak dostarczanie pomocy żywnościowej, rozwijanie samowystarczalności przez podjęcie produkcji rolnej, hodowli bydła i hodowli ryb, rozwijanie infrastruktury, tworzenie systemów kredytowych, podstawową edukację i kształcenie zawodowe oraz zapewnienie zadowalających standardów zdrowotnych i sanitarnych;

b) pomoc społecznościom lokalnym z obszarów przyjmujących i obszarów ponownie zasiedlanych w celu ułatwienia przyjmowania i integracji przesiedleńców oraz zdemobilizowanych żołnierzy;

c) pomaganie tym osobom w dobrowolnym powrocie i osiedleniu się w swoich krajach pochodzenia lub innych wybranych przez nie krajach, jeżeli pozwalają na to warunki;

d) wspieranie, gdzie jest to stosowne, wszelkich środków zapobiegania konfliktom i/lub godzenia stron konfliktu;

e) pomaganie tym osobom w odzyskaniu swojego dobytku lub innych praw rzeczowych oraz pomoc w rozstrzyganiu przypadków naruszania praw człowieka w odniesieniu do tych osób.

2.
Uwagę należy w szczególności zwrócić na grupy szczególnie narażone na niebezpieczeństwo, takie jak kobiety i dzieci.
3.
W ocenę potrzeb i w realizację programów pomocowych zaangażowane są wszystkie zainteresowane grupy, włączając lokalne społeczności przyjmujące.
Artykuł  4

Docelowymi beneficjentami działań określonych w art. 3 ust. 1 są:

a) przesiedleńcy w rozwijających się krajach Azji i Ameryki Łacińskiej oraz osoby pochodzące z jednego z tych krajów tymczasowo osiedlone w innym kraju rozwijającym się, oraz w wyjątkowych, należycie uzasadnionych przypadkach, w innym kraju;

b) zdemobilizowani żołnierze w rozwijających się krajach Azji i Ameryki Łacińskiej, wraz ze swoimi rodzinami oraz, gdzie sytuacja tego wymaga, ich lokalne społeczności;

c) szczególnie poszkodowana miejscowa ludność z obszarów przyjmujących, której zasoby społeczne, gospodarcze i administracyjne wykorzystywane są przy przyjmowaniu i pomaganiu przesiedleńcom i zdemobilizowanym żołnierzom, do celów projektów długoterminowych mających doprowadzić do osiągnięcia samowystarczalności i integracji lub reintegracji tych osób.

Artykuł  5

Działania przeprowadzane na podstawie niniejszego rozporządzenia są uzupełnieniem działań przewidzianych w innych narzędziach Wspólnoty, regulujących krótkoterminową pomoc humanitarną i długoterminową współpracę na rzecz rozwoju.

Artykuł  6
1.
W kontekście działań określonych w art. 3, pomoc Wspólnoty może obejmować finansowanie działania polegającego na dostarczaniu pomocy technicznej, kształceniu oraz innych usługach, dostawach, pracach budowlanych, badaniach (które, w miarę możliwości, powinny być powierzane ekspertom z kraju przyjmującego lub przebywającym w tym kraju lub powinny być przeprowadzane we współpracy z tymi ekspertami, przy udziale uniwersytetów i instytutów badawczych), audycie oraz misjach mających na celu ocenę i kontrolę.
2.
Finansowanie wspólnotowe może pokrywać nakłady inwestycyjne, w tym nabywanie nieruchomości, gdy jest to niezbędne do bezpośredniej realizacji działania oraz pod warunkiem że własność zostanie przekazana lokalnym partnerom beneficjenta lub docelowym beneficjentom działania, gdy tylko dobiegnie ono końca. Może ono również, w należycie uzasadnionych przypadkach oraz uwzględniając fakt, że projekt musi być możliwie daleko ukierunkowany na realizację celów średnioterminowych, pokrywać powtarzające się wydatki (w tym wydatki administracyjne, koszty utrzymania i koszty eksploatacyjne), tak aby maksymalnie wykorzystać inwestycje określone w ust. 1, obsługa których stanowi tymczasowo obciążenie dla partnera.

ROZDZIAŁ  II

Procedury realizacji pomocy

Artykuł  7
1.
Finansowanie wspólnotowe na podstawie niniejszego rozporządzenia przyjmuje postać dotacji.
2.
Dla każdego działania opartego na współpracy dąży się do finansowego udziału partnerów określonych w art. 10. Udział ten będzie wnioskowany przy uwzględnieniu możliwości zainteresowanych partnerów i charakteru każdego działania. W szczególnych przypadkach oraz kiedy partner jest organizacją pozarządową albo organizacją społeczną, może zostać wniesiony udział rzeczowy.
3. 1
Można szukać możliwości współfinansowania z innymi darczyńcami, w szczególności z Państwami Członkowskimi. Udział w procedurach umownych za pośrednictwem organizacji międzynarodowych lub współfinansowanych przez państwo trzecie dodatkowo reguluje rozporządzenie (WE) nr 2110/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 grudnia 2005 r. w sprawie dostępu do pomocy zagranicznej Wspólnoty(7).
Artykuł  8
1. 2
Komisja jest odpowiedzialna za dokonywanie oceny, decydowanie i zarządzanie działaniami objętymi niniejszym rozporządzeniem, zgodnie z obowiązującymi procedurami budżetowymi i innymi obowiązującymi procedurami, w szczególności procedurami ustanowionymi w art. 27, art. 48 ust. 2 i art. 167 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich(8).
2.
Wszelkie działania korzystające z pomocy Wspólnoty są realizowane zgodnie z celami określonymi w decyzji finansowej Komisji.
Artykuł  9

Działania finansowane przez Wspólnotę na podstawie niniejszego rozporządzenia są realizowane przez Komisję na wniosek partnerów albo z jej własnej inicjatywy.

Artykuł  10
1.
Partnerami uprawnionymi do uzyskania wsparcia finansowego na podstawie niniejszego rozporządzenia są organizacje regionalne i międzynarodowe, w tym agencje ONZ, organizacje pozarządowe, krajowe, regionalne i lokalne władze i agencje, organizacje społeczne oraz instytuty i podmioty gospodarcze państwowe i prywatne.
2. 3
Pomoc wspólnotowa jest dostępna dla partnerów, których główna siedziba mieści się w państwie uprawnionym do otrzymania pomocy wspólnotowej na podstawie niniejszego rozporządzenia, jak również na podstawie rozporządzeniu (WE) nr 2110/2005, pod warunkiem że siedziba ta jest faktycznym ośrodkiem kierującym działalnością gospodarczą danego partnera. W wyjątkowych przypadkach siedziba ta może mieścić się w innym państwie trzecim.
Artykuł  11

Bez uszczerbku dla ram instytucjonalnych i politycznych, w których partnerzy prowadzą swoje działania, w celu ustalenia, czy partner może mieć dostęp do finansowania wspólnotowego, należy wziąć pod uwagę następujące elementy:

a) jego doświadczenie w dziedzinie pomocy przesiedleńcom;

b) jego zdolność zarządzania administracyjnego i zarządzania finansami;

c) jego techniczną i logistyczną zdolność do przeprowadzania planowanych działań;

d) w stosownych przypadkach, wyniki wcześniej przeprowadzonych działań, w szczególności tych, które otrzymały finansowanie wspólnotowe;

e) jego zdolność do rozwijania współpracy z innymi podmiotami społeczeństwa obywatelskiego w państwach trzecich; których dotyczy dane działanie;

f) jego zaangażowanie w obronę, przestrzeganie i promowanie praw człowieka, zasad demokracji i prawa humanitarnego.

Artykuł  12
1.
Partnerom przyznaje się pomoc jedynie wtedy, gdy na piśmie zobowiążą się oni do spełnienia warunków dotyczącym alokacji i realizacji, przewidzianymi przez Komisję.
2.
W przypadku gdy działania są przedmiotem umów finansowych między Wspólnotą a krajami korzystającymi z działań finansowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia, umowy przewidują, że podatki, cła i inne opłaty nie są pokrywane przez Wspólnotę.
3.
Każde porozumienie lub umowa finansowa zawierane na podstawie niniejszego rozporządzenia przewiduje, że Komisja, Trybunał Obrachunkowy i Europejskie Biuro ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) może przeprowadzić, w razie potrzeby, kontrole na miejscu zgodnie ze zwyczajowym sposobem postępowania przewidzianym przez Komisję na podstawie obowiązujących przepisów, w szczególności przepisów zawartych w rozporządzeniu finansowym mającym zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich.
4.
Podejmuje się niezbędne działania w celu podkreślenia wspólnotowego charakteru pomocy udzielanej na podstawie niniejszego rozporządzenia.
Artykuł  13 4
1.
Udział w zaproszeniach do składania ofert i udzielaniu zamówień jest otwarty na równych warunkach dla wszystkich osób fizycznych i prawnych z Państw Członkowskich i kraju przyjmującego. Może on być rozszerzony na podmioty gospodarcze w innych krajach rozwijających się oraz, w wyjątkowych przypadkach, na inne państwa trzecie. Uprawnienie do udziału w procedurach przetargowych na podstawie niniejszego rozporządzenia dodatkowo określa się zgodnie z kryteriami kwalifikującymi oraz odstępstwami od nich zawartymi w rozporządzeniu (WE) nr 2110/2005.
2.
Dostawy pochodzą z kraju przyjmującego, innych krajów rozwijających się lub Państw Członkowskich. W wyjątkowych przypadkach dostawy mogą pochodzić z innych państw. Pochodzenie dostaw i materiałów zakupionych na podstawie niniejszego rozporządzenia dodatkowo określają reguły pochodzenia, a także odstępstwa od tych reguł, zawarte w rozporządzeniu (WE) nr 2110/2005.
Artykuł  14
1.
W celu osiągnięcia spójności i komplementarności, określonych w Traktacie oraz w celu zapewnienia maksymalnej skuteczności działań przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, działania te podlegają koordynacji operacyjnej na miejscu i stanowią integralną część strategii danego kraju.
2.
Komisja w powiązaniu z Państwami Członkowskimi może podejmować wszelkie inicjatywy niezbędne do zapewnienia właściwej koordynacji z innymi zainteresowanymi darczyńcami, w szczególności darczyńcami należącymi do systemu Narodów Zjednoczonych, włącznie z Biurem Wysokiego Komisarza ds. Uchodźców.

ROZDZIAŁ  III

Realizacja działań

Artykuł  15
1.
Ramy finansowe dla wykonania niniejszego rozporządzenia na lata 2001-2004 ustala się niniejszym na kwotę 200 milionów EUR
1a. 5
Ramy finansowe dla wdrożenia niniejszego rozporządzenia na lata 2005-2006 ustala się niniejszym na kwotę 141 milionów EUR.
2.
Roczne środki są przyznawane przez upoważniony organ budżetowy, w ramach limitów perspektywy finansowej.
Artykuł  16

Decyzje dotyczące działań, dla których finansowanie na podstawie niniejszego rozporządzenia przekracza 4 miliony EUR oraz wszelkie zmiany w tych działaniach pociągające za sobą koszty przekraczające o ponad 20 % kwotę początkowo wyznaczoną na dane działanie, przyjmowane są zgodnie z procedurą określoną w art. 18 ust. 2.

Artykuł  17
1.
Komisja jest upoważniona do zatwierdzania, bez korzystania z procedury określonej w art. 18 ust. 2, wszelkich dodatkowych zobowiązań potrzebnych do pokrycia spodziewanych lub rzeczywistych przekroczeń kosztów w związku z działaniami, w przypadku gdy przekroczenie lub dodatkowe zapotrzebowanie stanowi 20 % lub mniej początkowego zaangażowania przewidzianego w decyzji finansowej.
2.
Komisja powiadamia w krótkiej formie określonej w art. 18 ust. 1 komitet o decyzjach finansowych, które zamierza podjąć w odniesieniu do działań o wartości poniżej 4 milionów EUR Informacja ta zostaje udostępniona najpóźniej na tydzień przed podjęciem decyzji.
Artykuł  18
1.
Komisję wspiera komitet utworzony na mocy art. 15 rozporządzenia Rady (EWG) nr 443/92(9).
2.
W przypadku gdy dokonywane jest odniesienie do niniejszego ustępu, stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.

Okres przewidziany w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na jeden miesiąc.

3.
Komitet uchwala swój regulamin.

ROZDZIAŁ  IV

Sporządzanie sprawozdań i przepisy końcowe

Artykuł  19
1.
W ramach komitetu określonego w art. 18 ust. 1, raz do roku ma miejsce wymiana poglądów na podstawie prezentacji przez przedstawiciela Komisji strategicznych wytycznych dla działań, które mają zostać przeprowadzone w następnych latach. Wytyczne obejmują, w miarę możliwości, mierzalne cele i terminy wykonania poszczególnych działań. Wytyczne są sporządzane po konsultacji z właściwymi urzędami odpowiedzialnymi, w terenie lub w kwaterze głównej, za programowanie, realizację i ocenę.
2.
Po upływie każdego roku budżetowego Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, w swoim sprawozdaniu rocznym w sprawie wspólnotowej polityki na rzecz rozwoju, informację o działaniach finansowanych w trakcie tego roku oraz swoje wnioski w sprawie wykonania niniejszego rozporządzenia w poprzednim roku budżetowym. Podsumowanie dostarcza w szczególności informacji o silnych i słabych punktach działań, o podmiotach, z którymi zostały zawarte umowy oraz o wynikach niezależnych ocen dotyczących działań szczególnych.
3.
Najpóźniej na rok przed wygaśnięciem niniejszego rozporządzenia, Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie niezależne sprawozdanie zawierające ogólną ocenę wykonania niniejszego rozporządzenia aby ustalić, czy osiągnięte zostały jego cele i dostarczyć wytyczne dla poprawy skuteczności przyszłych działań. Sprawozdanie ocenia skuteczność podjętego działania w oparciu o okresowe kontrole i niezależne oceny.
Artykuł  20 6

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do dnia 31 grudnia 2006 r.

Przedłużenie okresu obowiązywania niniejszego rozporządzenia będzie zależało od wyników niezależnego sprawozdania zawierającego ocenę ogólną, określonego w art. 19 ust. 3 oraz od możliwości włączenia niniejszego rozporządzenia do jednolitego rozporządzenia ramowego dla Azji i Ameryki Łacińskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 29 października 2001 r.

W imieniu Parlamentu EuropejskiegoW imieniu Rady
N. FONTAINEL. MICHEL
PrzewodniczącyPrzewodniczący

______

(1) Dz.U. C 120 E z 24.4.2001, str. 163.

(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 5 lipca 2001 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym), oraz decyzja Rady z dnia 16 października 2001 r.

(3) Dz.U. C 10 z 16.1.1984, str. 278.

(4) Dz.U. L 68 z 8.3.1997, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1880/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 227 z 7.9.2000, str. 1).

(5) Dz.U. C 172 z 18.6.1999, str. 1.

(6) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

(7) Dz.U. L 344 z 27.12.2005, str. 1.

(8) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1.

(9) Dz.U. L 52 z 27.2.1992, str. 1.

1 Art. 7 ust. 3 zmieniony przez art. 11 rozporządzenia nr 2110/2005 z dnia 14 grudnia 2005 r. w sprawie dostępu do pomocy zagranicznej Wspólnoty (Dz.U.UE.L.05.344.1) z dniem 28 grudnia 2005 r.
2 Art. 8 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 107/2005 z dnia 12 stycznia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.23.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lutego 2005 r.
3 Art. 10 ust. 2 zmieniony przez art. 11 rozporządzenia nr 2110/2005 z dnia 14 grudnia 2005 r. w sprawie dostępu do pomocy zagranicznej Wspólnoty (Dz.U.UE.L.05.344.1) z dniem 28 grudnia 2005 r.
4 Art. 13 zmieniony przez art. 11 rozporządzenia nr 2110/2005 z dnia 14 grudnia 2005 r. w sprawie dostępu do pomocy zagranicznej Wspólnoty (Dz.U.UE.L.05.344.1) z dniem 28 grudnia 2005 r.
5 Art. 15 ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 107/2005 z dnia 12 stycznia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.23.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lutego 2005 r.
6 Art. 20 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 107/2005 z dnia 12 stycznia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.23.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lutego 2005 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.