Dyrektywa 95/29/WE zmieniająca dyrektywę 91/628/EWG dotyczącą ochrony zwierząt podczas transportu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1995.148.52

Akt jednorazowy
Wersja od: 30 czerwca 1995 r.

DYREKTYWA RADY 95/29/WE
z dnia 29 lipca 1995 r.
zmieniająca dyrektywę 91/628/EWG dotyczącą ochrony zwierząt podczas transportu

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 43,

uwzględniając wniosek Komisji(1),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(2),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),

a także mając na uwadze, co następuje:

artykuł 13 ust. 1 dyrektywy Rady 91/628/EWG z dnia 19 listopada 1991 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu(4) wymaga, aby Komisja przedkładała sprawozdanie, któremu w miarę możliwości towarzyszą wnioski w sprawie maksymalnego czasu podróży, odstępów czasu między karmieniem, pojeniem, okresami odpoczynku, wymogami przestrzennymi jak również norm, które mają zostać spełnione przez środki transportu w odniesieniu do transportu niektórych rodzajów zwierząt;

sprawozdanie Komisji oparte na opinii Naukowego Komitetu Weterynaryjnego pokazuje, że można ustanawiać normy w sprawie wyżej wymienionych zagadnień, w stosunku do niektórych rodzajów zwierząt, na podstawie wiedzy naukowej oraz dobrze ugruntowanego doświadczenia;

w niektórych Państwach Członkowskich obowiązują reguły w sprawie czasu podróży, odstępów czasu między karmieniem i pojeniem, okresami odpoczynku i wymogami przestrzennymi; reguły te w niektórych wypadkach są nadzwyczaj szczegółowe i wykorzystywane są przez niektóre Państwa Członkowskie, w celu ograniczenia wewnątrzwspólnotowego handlu żywymi zwierzętami; osoby zajmujące się transportem zwierząt potrzebują jasno określonych kryteriów, celem umożliwienia im działania w obrębie całej Wspólnoty, nie wchodząc w konflikt z odmiennymi przepisami krajowymi;

celem wyeliminowania przeszkód technicznych w handlu żywymi zwierzętami oraz umożliwienia danym organizacjom rynkowym płynnego działania, zapewniając jednocześnie wystarczający poziom bezpieczeństwa danym zwierzętom, niezbędne jest w kontekście rynku wewnętrznego wprowadzenie zmian do przepisów dyrektywy 91/628/EWG w celu zharmonizowania czasu podróżowania, okresów odpoczynku odstępów czasu między karmieniem i pojeniem, jak również wymogów przestrzennych dla niektórych rodzajów zwierząt;

Państwa Członkowskie powinny być dalej upoważnione do ustanowienia bardziej rygorystycznych warunków, w odniesieniu do czasu podróży, zwierząt przeznaczonych do uboju, w przypadku gdy zwierzęta mają być transportowane między miejscem wysyłki oraz miejscem przeznaczenia położonym na ich terytorium, o ile spełniają postanowienia ogólne Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

W dyrektywie 91/628/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1) W art. 1 ust. 2 lit. a) otrzymuje brzmienie:

"a) - transportu zwierząt o charakterze handlowym i transportu pojedynczych zwierząt będących pod opieką osoby fizycznej, która jest za nie odpowiedzialna podczas podróży,

- transportu zwierząt domowych, które towarzyszą swoim właścicielom w prywatnej podróży."

2) W art. 2 ust. 2:

a) w lit. e) wyrazy "i były przechowywane, przez co najmniej 10 godzin" zastępuje się wyrazami "i były przechowywane przez 24 godziny";

b) dodaje się litery w brzmieniu:

"h) »okres odpoczynku«: nieprzerwany okres czasu w ciągu podróży, w trakcie którego zwierzęta nie są przemieszczane środkami transportu;

i) »przewoźnik«: każda osoba fizyczna lub prawna transportująca zwierzęta

- na własny rachunek, lub

- na rachunek osób trzecich, lub

- przez dostarczanie stronie trzeciej środków transportu zwierząt,

w przypadku gdy taki transport ma charakter handlowy, oraz jest przeprowadzany w celach zarobkowych;"

3) W art. 3 ust. 1 dodaje się, co następuje:

"aa) - wymogi przestrzenne, (gęstości załadunku) dla zwierząt, spełniające przynajmniej wymagania danych liczbowych ustanowionych w rozdziale VI załącznika, w odniesieniu do zwierząt oraz środków transportu określonych w tym rozdziale,

- czas podróży i okresy odpoczynku oraz odstępy czasu między karmieniem i pojeniem w odniesieniu do niektórych rodzajów zwierząt spełniające wymagania ustanowione w rozdziale VII załącznika, w odniesieniu do zwierząt określonych w tym rozdziale, bez uszczerbku dla przepisów rozporządzenia (EWG) nr 3820/85;(*)

______

(*) Dz.U. L 370 z 31.12.1985, str. 1."

4) Artykuł 5 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 5

A. Państwa Członkowskie zapewniają, aby:

1. każdy przewoźnik

a) był:

i) zarejestrowany w sposób umożliwiający właściwym organom szybkie wskazanie osoby, na wypadek niespełnienia wymogów niniejszej dyrektywy;

ii) objęty zezwoleniem, które jest ważne dla całokształtu transportu zwierząt kręgowych przeprowadzanego w obrębie jednego z terytoriów, określonych w załączniku I do dyrektywy 90/675/EWG, przyznanym przez właściwy organ Państwa Członkowskiego miejsca prowadzenia działalności lub, jeżeli chodzi o przedsiębiorstwo prowadzące działalność w państwie trzecim, przez właściwe organy Państwa Członkowskiego Unii, podlegającego pisemnemu zobowiązaniu osoby odpowiedzialnej za zobowiązanie do spełnienia wymogów obowiązującego wspólnotowego prawodawstwa weterynaryjnego.

To pisemne zobowiązanie stanowi w szczególności, że:

- przewoźnik określony w pkt 2 podjął wszelkie niezbędne środki celem spełnienia wymogów niniejszej dyrektywy w zakresie miejsca przeznaczenia oraz bardziej szczegółowo, w przypadku, wywozu do państw trzecich, jeżeli miejsce przeznaczenia jest zdefiniowane przez prawodawstwo wspólnotowe,

- bez uszczerbku dla przepisów rozdziału 1A lit. b) pkt 6 załącznika, pracownicy określeni w lit. a) pkt 2 otrzymali szkolenie specjalistyczne albo w ramach przedsiębiorstwa albo od organu szkoleniowego, albo dysponują równoważnym doświadczeniem praktycznym, kwalifikującym ich do zajmowania się transportem zwierząt kręgowych oraz zarządzaniem, w razie konieczności, właściwą opieką nad transportowanym zwierzęciem;

b) nie transportował jakichkolwiek zwierząt lub nie zlecał transportu zwierząt w sposób narażający na zranienia i niepotrzebne cierpienia tych zwierząt;

c) wykorzystywał do transportu zwierząt, określone w niniejszej dyrektywie, środki transportu które zapewniają zgodność z wspólnotowymi wymogami dotyczącymi dobrostanu zwierząt w czasie transportu, w szczególności wymogom ustanowionym w załączniku oraz tym, które mają zostać ustanowione zgodnie z art. 13 ust. 1;

2. przewoźnik:

a) powierzał transport żywych zwierząt pracownikom, którzy posiadają niezbędne umiejętności, kwalifikacje zawodowe oraz wiedzę określone w pkt 1 lit. a);

b) w odniesieniu do zwierząt określonych w art. 1 ust. 1 lit. a) które mają być przedmiotem handlu miedzy Państwami Członkowskimi lub wywiezione do państw trzecich oraz w przypadkach gdy czas podróży przekracza osiem godzin, sporządzał plan trasy zgodnie z wzorem określonym w rozdziale VIII załącznika, który będzie dołączony do świadectwa zdrowia w czasie podróży, oraz wskazuje także wszelkie miejsca postojów i przeładunków.

Jeden plan trasy będzie musiał zostać sporządzony zgodnie z lit. c) celem objęcia całego okresu podróży;

c) przedkładał plan trasy określony w lit. b) właściwym organom, aby mogły sporządzić świadectwo zdrowia; po czym liczba takich świadectw musi zostać zaznaczona w planie trasy oraz musi zostać ostemplowana przez lekarza weterynarii miejsca wysyłki; który powiadamia o istnieniu planu trasy za pośrednictwem systemu Animo;

d) zapewniał:

i) że oryginał planu trasy, określony w lit. b)

- jest należycie sporządzony i uzupełniony przez właściwe osoby we właściwym czasie,

- przez cały czas trwania podróży jest on dołączony do świadectwa zdrowia towarzyszącemu przesyłce;

ii) że pracownicy, odpowiedzialni za transport

- wskazują w planie trasy czas oraz miejsca w których transportowane zwierzęta były karmione i pojone podczas podróży,

- że w przypadku wywozu zwierząt do państw trzecich, oraz gdy czas podróży przekracza osiem godzin na terytorium Wspólnoty, posiadają poświadczone plany trasy, po kontroli przez właściwe organy na przejściu granicznym lub punkcie wyjścia wyznaczonym przez Państwo Członkowskie (pieczęć i podpis), po przeprowadzeniu kontroli i oceny zwierząt przez lekarza weterynarii, aby były odpowiednie do kontynuowania podróży.

Państwa Członkowskie mogą zastrzec, że koszty wyżej wspomnianej kontroli weterynaryjnej ponosi podmiot wywożący zwierzęta,

- że w razie powrotu, odsyłają plan trasy właściwym organom miejsca pochodzenia.

Jednakże, w przypadku gdy zwierzęta są wywożone do państw trzecich drogą morską, a czas podróży przekracza osiem godzin, stosuje się takie same przepisy;

e) przechowywał na okres ustalony przez właściwe organy, kopię planu trasy określoną w lit. b), które mogą, jeżeli są wymagane, zostać przedłożone na wniosek właściwych organów celem dokonania weryfikacji;

f) wskazywał, według gatunków transportowanych oraz w przypadku gdy czas trwania podróży wymaga zgodności z rozdziałem VII pkt 4, że kroki zostały podjęte celem zaspokojenia potrzeb żywności oraz wody dla zwierząt w czasie podróży, nawet w przypadku gdy plan trasy jest zmieniany lub w przypadku gdy podróż zakłócana jest z przyczyn od niego niezależnych;

g) zapewniał, że zwierzęta są transportowane bezzwłocznie do ich miejsca przeznaczenia;

h) bez uszczerbku dla przepisów rozdział III załącznika, zapewniał że zwierzęta, należące do gatunków nie określonych w rozdział VII załącznika są odpowiednio karmione i pojone w odpowiednich odstępach czasu podczas transportu;

3. miejsca postojów wcześniej ustalone przez osobę odpowiedzialną określoną w pkt 2, były regularnie sprawdzane przez właściwe organy, które muszą również upewnić się, że zwierzęta są w stanie kontynuować podróż.

4. koszty spełniania potrzeb związanych z pojeniem i karmieniem zwierząt oraz wymogi dotyczące odpoczynku ponoszone były przez podmioty gospodarcze określone w pkt 1.

B. Wszelkie procedury wykonawcze wynikające z tego artykułu są przyjmowane zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17."

5) Artykuł 8 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 8

Państwa Członkowskie stanowią, że zgodnie z zasadami i regułami dotyczącymi kontroli, ustalonymi w dyrektywie 90/425/EWG, właściwy organ sprawdza, czy spełnione zostały wymogi niniejszej dyrektywy poprzez dokonywanie niedyskryminacyjnych inspekcji:

a) środków transportu i zwierząt podczas transportu drogowego;

b) środków transportu i zwierząt przybywających do miejsca przeznaczenia;

c) środków transportu i zwierząt na rynkach, w miejscach wysyłki, postojów i punktach przeładowania;

d) szczegółowych danych w dokumentach towarzyszących.

Inspekcje takie muszą być przeprowadzane na odpowiedniej próbce zwierząt transportowanych, w każdym roku, w ramach każdego Państwa Członkowskiego oraz mogą być przeprowadzane w tym samym czasie, co kontrole przeprowadzane w innych celach.

Właściwe organy w każdym Państwie Członkowskim przedkładają Komisji roczne sprawozdanie wskazujące ilość przeprowadzonych inspekcji w poprzednim roku kalendarzowym w odniesieniu do każdej z lit. a), b), c) oraz d) oraz zawierający informacje szczegółowe na temat zgłoszonych naruszeń oraz podjętych w ich następstwie działań przez właściwe organy.

Ponadto, w przypadku gdy właściwe organy Państwa Członkowskiego posiadają informacje na podstawie których można podejrzewać, że doszło do uchybienia, kontrole mogą być także przeprowadzane w czasie transportu zwierząt na ich terytorium.

Niniejszy artykuł nie dotyczy kontroli przeprowadzanych w sposób niedyskryminujący przez organy odpowiedzialne za ogólne stosowanie przepisów prawnych w Państwie Członkowskim."

6) W art. 9 ust. 1 dodaje się akapit trzeci w brzmieniu:

"Wszelkie środki podjęte, na mocy akapitu drugiego notyfikuje się właściwym organom przez sieć Animo zgodnie z procedurami, łącznie z procedurami finansowymi, które mają zostać ustalone zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17."

7) Artykuł 10 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 10

1. Biegli Komisji mogą, w zakresie niezbędnym dla zapewnienia stosowania niniejszej dyrektywy, dokonywać kontroli na miejscu we współpracy z właściwymi organami Państw Członkowskich. W ramach tych kontroli, mogą przeprowadzić wyrywkowe, niedyskryminujące kontrole, w celu zapewnienia, że właściwy organ monitoruje zgodność z wymaganiami niniejszej dyrektywy.

Komisja powiadamia Państwa Członkowskie o wynikach tych kontroli.

2. Kontrole, określone w ust. 1 przeprowadzane są we współpracy z właściwym organem.

3. Państwo Członkowskie, na terenie, którego przeprowadzane są kontrole zapewniają biegłym wszelkie wsparcie, konieczne do wypełnienia przez niego zadań.

4. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17."

8) Artykuł 11 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 11

1. Zasady przewidziane w dyrektywie 91/496/EWG stosuje się, w szczególności w odniesieniu do organizowania kontroli i postępowania kontrolnego.

2. Przywóz, tranzyt i transport do i przez terytorium Wspólnoty żywych zwierząt objętych niniejszą dyrektywą, pochodzących z państw trzecich jest dozwolony tylko wówczas, gdy przewoźnik:

- przedstawia pisemne zobowiązanie do spełnienia wymogów niniejszej dyrektywy, w szczególności te, określone w art. 5, oraz dokonał ustaleń celem ich spełnienia,

- przedkłada plan trasy sporządzony zgodnie z art. 5.

3. Dodatkowo, jeżeli sprawdzając czy wymogi ust. 2 zostały spełnione, urzędowy weterynarz punktu kontroli granicznej sprawdza zgodność z wymogami dotyczącymi dobrostanu zwierząt. Jeśli ustala, że wymagania dotyczące karmienia i pojenia zwierząt nie zostały spełnione, podejmuje na koszt operatora środki przewidziane w art. 9.

4. Świadectwa lub dokumenty przewidziane w art. 4 ust. 1 tiret trzecie, są uzupełniane zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17, w celu uwzględnienia wymogów niniejszej dyrektywy.

Do czasu przyjęcia tych środków, stosuje się odpowiednie przepisy krajowe podlegające ogólnym zasadom przewidzianym w Traktacie."

9) Artykuł 13 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 13

1. Przed dniem 31 grudnia 1995 r. Komisja przedkłada Radzie co roku propozycje dotyczące ustalenia norm, których wymogi muszą spełniać środki transportu. Rada, w sprawie tych propozycji stanowi kwalifikowaną większością głosów.

2. Rada, stanowiąc kwalifikowaną większością głosów, na wniosek Komisji, do dnia 30 czerwca 1996 r., ustanowi wspólnotowe kryteria, jakim muszą odpowiadać miejsca postoju w odniesieniu do struktury odbierania, karmienia, pojenia, załadunku, rozładunku oraz w miarę potrzeb przetrzymywania niektórych rodzajów zwierząt.

3. Przed dniem 31 grudnia 1999 r. Komisja przedkłada Radzie sprawozdanie w sprawie doświadczeń nabytych przez Państwa Członkowskie od momentu wprowadzenia w życie niniejszej dyrektywy, którym w miarę możliwości towarzyszą wnioski, w sprawie których Rada stanowi kwalifikowaną większością głosów.

4. Do momentu wejścia w życie przepisów określonych w ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednie przepisy krajowe podlegające ogólnym zasadom przewidzianym w Traktacie."

10) Artykuł 16 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 16

1. Państwa Członkowskie mogą wyłączyć z przepisów niniejszej dyrektywy przemieszczanie zwierząt w niektórych częściach terytorium Wspólnoty, określonych w załączniku I do dyrektywy 90/675/EWG, celem uwzględnienia ich oddalenia od części kontynentalnej terytorium Wspólnoty.

2. Państwa Członkowskie, które wykorzystują tą możliwość powiadamiają inne Państwa Członkowskie oraz Komisję w ramach Stałego Komitetu Weterynaryjnego o podjętych przez nie środkach."

11) W art. 18 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2 W przypadku wielokrotnego naruszania niniejszej dyrektywy lub naruszenia powodującego dotkliwe cierpienie u zwierząt, Państwo Członkowskie może, bez uszczerbku dla innych nałożonych sankcji, podjąć środki konieczne dla naprawienia zauważonych niedociągnięć łącznie aż do zawieszenia lub nawet wycofania zezwolenia określonego w art. 5A ust. 1 lit. a) ii).

Państwa Członkowskie dokonując transpozycji do ich ustawodawstwa krajowego, przewidują środki, które podejmą celem naprawienia zauważonych niedociągnięć."

12) W art. 18 dodaje się ust. 3, 4 i 5 w brzmieniu:

"3. W przypadku, gdy cel podróży ustalony jest w Państwie Członkowskim tranzytu lub miejsca przeznaczenia, przez właściwe organy jednego z tych Państw Członkowskich, przedsiębiorstwo transportowe nie stosuje przepisów niniejszej dyrektywy, bezzwłocznie kontaktują się z właściwym organem Państwa Członkowskiego, które przyznało zezwolenie. Państwo to podejmuje wszelkie niezbędne środki, w szczególności te ustanowione w ust. 2. Podjętą decyzję oraz jej uzasadnienie przekazuje właściwemu organowi Państwa Członkowskiego, w którym miało miejsce naruszenie oraz Komisji.

Komisja regularnie powiadamia o tym pozostałe Państwa Członkowskie.

4. Państwa Członkowskie, stanowiąc zgodnie z przepisami ustanowionymi w dyrektywie 89/608/EWG(*) dostarczają sobie wzajemnie pomocy w stosowaniu niniejszej dyrektywy w celu, w szczególności zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego artykułu.

W przypadku, gdy ustalono, że poważne oraz powtarzające się naruszenia miały miejsce, pod warunkiem że wszystkie możliwości uzyskane w ramach pomocy wzajemnej zostały wyczerpane oraz po skontaktowaniu się między stronami oraz Komisją, Państwo Członkowskie, na terenie którego naruszenie zostało ustalone, może tymczasowo zakazać przewoźnikowi, który jest w to zaangażowany, transportowania zwierząt na swoim terytorium.

5. Niniejszy artykuł nie ma wpływu na krajowe zasady mające zastosowanie do sankcji karnych.

______

(*) Dz.U. L 351 z 2.12.1989, str. 34."

13) W załączniku rozdział I sekcja A ust. 2 lit. b) dodaje się, co następuje:

"Należy zapewnić wystarczającą przestrzeń wewnątrz przegród dla zwierząt oraz na każdym ich poziomie celem zapewnienia, że istnieje odpowiednia wentylacja nad zwierzętami, kiedy znajdują się one w naturalnej stojącej pozycji, bez krępowania, pod żadnym względem, ich naturalnych ruchów."

14) W załączniku rozdział I sekcja A ust. 2 lit. d) otrzymuje brzmienie:

"d) podczas transportu zwierzęta muszą otrzymywać wodę i odpowiednią żywność w odstępach czasu, ustanowionych w tym celu w rozdziale VII."

15) W załączniku dodaje się rozdziały znajdujące się w załączniku do niniejszej dyrektywy.

Artykuł  2
1.
Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze oraz administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy, do dnia 31 grudnia 1996 r., i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Państwa Członkowskie posiadają jednak dodatkowy okres do dnia 31 grudnia 1997 r. w ramach którego stosują wymogi ustanowione w rozdziale VII pkt 3 do środków transportu określonych w pkt 3, 6 oraz 7 tego rozdziału.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2.
Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.
Artykuł  3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł  4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 czerwca 1995 r.
W imieniu Rady
J. BARROT
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. C 250 z 14.9.1993, str. 12.

(2) Dz.U. C 20 z 24.1.1994, str. 68.

(3) Dz.U. C 127 z 7.5.1994, str. 32.

(4) Dz.U. L 340 z 11.12.1991, str. 17. Dyrektywa zmieniona decyzją 92/438/EWG (Dz.U. L 243 z 25.8.1992, str. 27).

ZAŁĄCZNIK

Rozdziały, które mają zostać dodane do załącznika do dyrektywy 91/629/EWG

"ROZDZIAŁ VI

47. GĘSTOŚĆ ZAŁADUNKU

A. DOMOWE ZWIERZĘTA NIEPARZYSTOKOPYTNE

Transport kolejowy

Konie dorosłe1,75 m2 (0,7 × 2,5 m)(1)
Młode konie (6-24 miesięcy) (do podróży trwającej do 48 godzin)1,2 m2 (0,6 × 2 m)
Młode konie (6-24 miesięcy) (do podróży trwającej ponad 48 godzin)2,4 m2 (1,2 × 2 m)
Kucyki (poniżej 144 cm)1 m2 (0,6 × 1,8 m)
Źrebięta (0-6 miesięcy)1,4 m2 (1 × 1,4 m)
(1) Standardowa szerokość użyteczna wagonu wynosi: 2,6 do 2,7 m.
Uwaga: W trakcie długich podróży, źrebięta oraz młode konie muszą mieć

możliwość przebywania w pozycji leżącej.

Te dane liczbowe mogą różnić się maksymalnie o 10 % w odniesieniu do dorosłych koni i kucyków oraz o 20 % w odniesieniu do młodych koni oraz źrebiąt, w zależności nie tylko od masy oraz rozmiarów ale także od warunków fizycznych, warunków meteorologicznych oraz przewidywanego czasu podróży.

Transport drogowy

Konie dorosłe1,75 m2 (0,7 × 2,5 m)
Młode konie (6-24 miesięcy) (do podróży trwającej do 48 godzin)1,2 m2 (0,6 × 2 m)
Młode konie (6-24 miesięcy) (do podróży trwającej ponad 48 godzin)2,4 m2 (1,2 × 2 m)
Kucyki (poniżej 144 cm)1 m2 (0,6 × 1,8 m)
Źrebięta (0-6 miesięcy)1,4 m2 (1 × 1,4 m)
Uwaga: W trakcie długich podróży, źrebięta oraz młode konie muszą mieć

możliwość przebywania w pozycji leżącej.

Te dane liczbowe mogą różnić się maksymalnie o 10 % w odniesieniu do dorosłych koni i kucyków oraz o 20 % w odniesieniu do młodych koni i źrebiąt, w zależności nie tylko od masy oraz rozmiarów ale także od warunków fizycznych, warunków meteorologicznych oraz przewidywanego czasu podróży.

Transport powietrzny

Gęstość załadunku koni w odniesieniu do obszaru powierzchni:

0-100 kg0,42 m2
100-200 kg0,66 m2
200-300 kg0,87 m2
300-400 kg1,04 m2
400-500 kg1,19 m2
500-600 kg1,34 m2
600-700 kg1,51 m2
700-800 kg1,73 m2

Transport morski

Żywa waga w kgm2/zwierzę
200/3000,90/1,175
300/4001,175/1,45
400/5001,45/1,725
500/6001,725/2
600/7002/2,25

B. BYDŁO

Transport kolejowy

KategoriePrzybliżona masa (w kg)Obszar w m2 na zwierzę
Małe cielęta 550,30 do 0,40
Cielęta średnich rozmiarów1100,40 do 0,70
Ciężkie cielęta2000,70 do 0,95
Bydło średnich rozmiarów3250,95 do 1,30
Bydło ciężkie5501,30 do 1,60
Bardzo ciężkie bydło>700[> 1,60]

Te dane liczbowe mogą różnić się w zależności nie tylko od masy oraz rozmiarów zwierzęcia ale także od ich warunków fizycznych, warunków meteorologicznych oraz prawdopodobnego czasu trwania podróży.

Transport drogowy

KategoriePrzybliżona masa (w kg)Obszar w m2na zwierzę
Małe cielęta 550,30 do 0,40
Cielęta średnich rozmiarów1100,40 do 0,70
Ciężkie cielęta2000,70 do 0,95
Bydło średnich rozmiarów3250,95 do 1,30
Bydło ciężkie5501,30 do 1,60
Bardzo ciężkie bydło>700[> 1,60]

Te dane liczbowe mogą różnić się w zależności nie tylko od masy oraz rozmiarów zwierzęcia ale także od ich warunków fizycznych, warunków meteorologicznych oraz prawdopodobnego czasu trwania podróży.

Transport powietrzny

KategoriePrzybliżona masa (w kg)Obszar w m2 na zwierzę
Cielęta 500,23
700,28
Bydło3000,84
5001,27

Transport morski

Żywa waga w kgm2/zwierzę
200/3000,81/1,0575
300/4001,0575/1,305
400/5001,305/1,5525
500/6001,5525/1,8
600/7001,8/2,025

Zwierzętom ciężarnym należy przyznać 10 % przestrzeni więcej.

C. OWCE/KOZY

Transport kolejowy

KategorieMasa w kgObszar w m2 na zwierzę
Owce strzyżone< 550,20 do 0,30
> 55> 0,30
Owce niestrzyżone< 550,30 do 0,40
> 55> 0,40
Owce maciorki w zaawansowanej ciąży< 550,40 do 0,50
> 55> 0,50
Kozy< 350,20 do 0,30
35 do 550,30 do 0,40
> 550,40 do 0,75
Kozy w zaawansowanej ciąży< 550,40 do 0,50
> 55> 0,50

Obszary powierzchni wskazane powyżej mogą różnić się w zależności nie tylko od rasy, rozmiaru, warunków fizycznych oraz długości strzyża zwierząt, ale również od warunków meteorologicznych oraz czasu trwania podróży.

Transport drogowy

KategorieMasa w kgPowierzchnia w m2 na zwierzę
Owce strzyżone oraz jagnięta o masie 26 kg i powyżej< 550,20 do 0,30
> 55> 0,30
Owce niestrzyżone< 550,30 do 0,40
> 55> 0,40
Owce maciorki w zaawansowanej ciąży< 550,40 do 0,50
> 55> 0,50
Kozy< 350,20 do 0,30
35 do 550,30 do 0,40
> 550,40 do 0,75
Kozy w zaawansowanej ciąży< 550,40 do 0,50
> 55> 0,50

Obszary powierzchni wskazane powyżej mogą różnić się w zależności nie tylko od rasy, rozmiaru, warunków fizycznych oraz długości strzyża zwierząt, ale również od warunków meteotrologicznych oraz czasu trwania podróży. Jako wskazanie: dla małych owiec: można przewidzieć obszar poniżej 0,2 m2 na zwierzę

Transport powietrzny

Gęstość załadunku owiec i kóz w odniesieniu do obszaru powierzchni:

Średnia masa (w kg)Obszar powierzchni na owcę/kozę (w m2)
250,20
500,30
750,40

Transport morski

Żywa waga w kgm2/zwierzę
20/300,24/0,265
30/400,265/0,290
40/500,290/0,315
50/600,315/0,34
60/700,34/0,39

D. ŚWINIE

Transport kolejowy oraz drogowy

Wszystkie świnie muszą mieć możliwość przebywania co najmniej w naturalnej pozycji leżącej i stojącej.

Aby spełnić ten minimalne wymagania, gęstość załadunku podczas transportu w przypadku świń o masie około 100 kg nie powinna przekraczać 235 kg/m2.

Rasa, wielkość oraz warunki fizyczne mogą oznaczać, że wymagane minimalne obszary powierzchni podane powyżej muszą zostać powiększone, maksymalny wzrost o 20 % może także być wymagany w zależności od warunków meteorologicznych oraz czasu trwania podróży.

Transport powietrzny

Gęstość załadunku powinna być odpowiednio wysoka w celu wykluczenia zranienia podczas startu czy też lądowania lub na wypadek turbulencji, chociaż wszystkie zwierzęta nadal muszą mieć możliwość przebywania w pozycji leżącej. Klimat, całkowity czas trwania podróży oraz godzina przybycia powinny zostać uwzględnione podczas podejmowania decyzji w sprawie gęstości załadunku.

Średnia masaObszar powierzchni na świnię
15 kg0,13 m2
25 kg0,15 m2
50 kg0,35 m2
100 kg0,51 m2

Transport morski

Żywa waga w kgm2/zwierzę
10 lub mniej0,20
200,28
450,37
700,60
1000,85
1400,95
1801,10
2701,50

E. DRÓB

Gęstości mające zastosowanie do transportu drobiu w pojemnikach:

KategoriePrzestrzeń
Pisklęta jednodniowe21-25 cm2 na pisklę
drób o masie mniejszej niż 1,6 kg180 do 200 cm2/kg
drób o masie 1,6 kg i powyżej ale mniejszej niż 3 kg160 cm2/kg
drób o masie 3 kg i powyżej ale mniejszej niż 5 kg115 cm2/kg
drób o masie 5 kg i powyżej105 cm2/kg

Te dane liczbowe mogą różnić się w zależności nie tylko od masy i wielkości ptaków, ale także od ich warunków fizycznych, warunków meteorologicznych oraz prawdopodobnego czasu trwania podróży.

ROZDZIAŁ VII

48. Odstępy czasu między pojeniem i karmieniem, czas trwania podróży oraz okresy odpoczynku

1. Wymogi ustanowione w niniejszym rozdziale stosuje się do przemieszczania gatunków zwierząt wyszczególnionych z art. 1 ust. 1 lit. a) z wyjątkiem przypadków transportu powietrznego, w stosunku do którego wymogi są ustanowione w rozdziale I E pkt 27-29.

2. Czasy podróży dla zwierząt należących do gatunków określonych w pkt 1 nie przekraczają ośmiu godzin.

3. Maksymalny czas podróży w pkt 2 może zostać przedłużony w przypadku gdy pojazd transportujący spełnia następujące dodatkowe wymogi:

- istnieje odpowiednie wyścielenie podłogi pojazdu,

- pojazd transportujący przewozi odpowiednią karmę dla gatunków zwierząt oraz dla czasu trwania podróży,

- istnieje bezpośredni dostęp do zwierzęcia,

- istniej odpowiednia wentylacja, która może zostać dostosowana do temperatur (wewnątrz jak i na zewnątrz),

- istnieją ruchome panele umożliwiające tworzenie oddzielnych przegród,

- pojazdy są wyposażone w podłączenia do dostarczenia wody w czasie postoju,

- w przypadku pojazdów do transportu świń, przewożona jest wystarczająca ilość wody do celów pojenia w trakcie podróży.

4. Odstępy czasu między pojeniem i karmieniem, czasy trwania podróży oraz okresy odpoczynku w przypadku wykorzystywania pojazdów drogowych, które spełniają wymogi pkt 3, są zdefiniowane w następujący sposób:

a) Nieodstawionym cielętom, jagniętom, oraz źrebiętom, które są wciąż karmione mlekiem oraz nieodstawionym prosięta po ośmiu godzinach należy zapewnić okres odpoczynku trwający przynajmniej 1 godzinę wystarczający w szczególności na podanie płynów oraz w razie konieczności na karmienie. Po tym okresie odpoczynku, mogą być transportowane przez dalszy okres 9 godzin.

b) Świnie mogą być transportowane maksymalnie przez okres 24 godzin. W czasie podróży muszą mieć ciągły, nieprzerwany dostęp do wody.

c) Zwierzęta domowe nieparzystokopytne (z wyjątkiem zarejestrowanych zwierząt z rodziny koniowatych w rozumieniu dyrektywy 90/426/EWG(1) mogą być transportowane maksymalnie przez okres 24 godzin. Podczas podróży muszą otrzymywać płyny oraz w razie konieczności być karmione co osiem godzin.

d) Wszystkim pozostałym zwierzętom należącym do gatunków określonych w pkt 1 należy zapewnić po 14 godzinach podróży, okres odpoczynku trwający przynajmniej jedną godzinę, wystarczający dla nich w szczególności na podanie płynów oraz, jeżeli jest to konieczne, na karmienie. Po tym okresie, mogą być transportowane przez dalsze 14 godzin.

5. Po ustanowionym czasie podróży, zwierzęta muszą zostać rozładowane, nakarmione i napojone oraz odpoczywać przez przynajmniej 24 godziny.

6. Zwierząt nie wolno transportować koleją jeżeli maksymalny czas trwania podróży przekracza ten ustanowiony w pkt 2. jednakże czasy trwania podróży ustanowione w pkt 4 stosuje się w przypadku gdy warunki ustanowione w pkt 3 i 4 z wyjątkiem okresów odpoczynku, są spełnione.

7. a) Zwierząt nie wolno transportować środkami transportu morskiego jeżeli maksymalne czasy trwania podróży przekraczają okresy ustanowione w pkt 2, chyba że warunki ustanowione w pkt 3 i 4, z wyjątkiem czasów trwania podróży oraz okresami odpoczynku są spełnione.

b) W przypadku transportu morskiego stałym i bezpośrednim połączeniem między dwoma punktami geograficznymi Wspólnoty, przy użyciu pojazdów załadowanych na pokład statków bez wyładowania zwierząt, należy zapewnić zwierzętom 12-godzinny okres odpoczynku w porcie przeznaczenia lub jego najbliższym otoczeniu chyba że czas trwania podróży na morzu jest taki, że podróż może zostać objęta ogólnym programem w ramach pkt 2-4.

8. Dla dobra zwierząt, czasy trwania podróży w pkt 3, 4 i pkt 7 lit. b) mogą zostać przedłużone o 2 godziny, biorąc pod uwagę w szczególności bliskość miejsca przeznaczenia.

9. Bez uszczerbku dla przepisów pkt 3-8, Państwa Członkowskie są upoważnione do określania maksymalnego 8-godzinnego nieprzedłużalnego czasu trwania podróży dla transportu zwierząt przeznaczonych do uboju, w przypadku gdy transport odbywa się w wyjątkowo z do miejsca przeznaczenia, które oba położone są na ich terytorium.

ROZDZIAŁ VIII

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

PLAN TRASY

grafika

______

(1) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 29.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.