Dyrektywa 94/27/WE zmieniająca po raz dwunasty

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1994.188.1

Akt jednorazowy
Wersja od: 22 lipca 1994 r.

DYREKTYWA 94/27/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 30 czerwca 1994 r.
zmieniająca po raz dwunasty(*) dyrektywę 76/769/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 100a,

uwzględniając wniosek Komisji(1),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),

stanowiąc zgodnie z procedurą, określoną w art. 189b Traktatu(3),

a także mając na uwadze, co następuje:

artykuł 8a Traktatu ustanawia obszar bez granic wewnętrznych, w którym zapewniony jest swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału;

prace nad rynkiem wewnętrznym powinny prowadzić do stopniowej poprawy jakości życia, ochrony zdrowia i bezpieczeństwa konsumentów; środki proponowane niniejszą dyrektywą są zgodne z rezolucją Rady z dnia 9 listopada 1989 r. w sprawie przyszłych priorytetów mających na celu ponowne utworzenie polityki ochrony konsumentów;

obecność niklu w niektórych przedmiotach wchodzących w bezpośredni i długotrwały kontakt ze skórą może spowodować uczulenie człowieka na nikiel i doprowadzić do reakcji alergicznych; z tego względu należy ograniczyć użycie niklu w tego rodzaju przedmiotach;

jedno Państwo Członkowskie wprowadziło już na swoim terytorium zespół środków kontrolnych do przeciwdziałania uczuleniom i alergii wywoływanych przez nikiel, natomiast kolejne Państwo Członkowskie planuje wprowadzenie na swoim terytorium odmiennego zespołu środków kontrolnych; sytuacja taka stwarza ryzyko powstania barier w handlu;

metody badawcze wykorzystywane w celu dostosowania do niniejszej dyrektywy należy określić i opublikować, zanim dyrektywa ta zostanie wprowadzona w życie; powyższe metody badawcze powinny podlegać normom europejskim;

przewidziane lub już przyjęte przez niektóre Państwa Członkowskie ograniczenia dotyczące stosowania niklu mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego; dlatego też konieczne jest zbliżenie ustawodawstw Państw Członkowskich w tej dziedzinie, a następnie wprowadzenie zmian w załączniku I do dyrektywy 76/769/EWG(4),

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

Załącznik I do dyrektywy 76/769/EWG uzupełnia się tekstem zawartym w Załączniku do niniejszej dyrektywy.

Artykuł  2
1.
Państwa Członkowskie przyjmą i opublikują przepisy ustawodawcze, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy nie później niż sześć miesięcy po opublikowaniu przez Komisję w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich norm przyjętych przez Europejski Komitet Normalizacji (CEN) w sprawie metod badawczych stosowanych w celu poświadczania zgodności produktów z niniejszą dyrektywą lub sześć miesięcy po przyjęciu niniejszej dyrektywy, jeżeli data przyjęcia będzie późniejsza od tej pierwszej daty, tak aby:

– sześć miesięcy po upływie jednego lub drugiego z tych terminów, w zależności od przypadku, żaden producent ani importer nie wprowadzał do obrotu produktów niezgodnych z niniejszą dyrektywą,

– 18 miesięcy po upływie jednego lub drugiego z tych terminów, w zależności od przypadku, produkty niezgodne z niniejszą dyrektywą nie mogły być ani sprzedawane, ani zbywane konsumentowi końcowemu, chyba że wprowadzono je do obrotu przed upływem tego terminu.

Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

2.
Przypisy, określone w ust. 1, przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.
Artykuł  3

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 30 czerwca 1994 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego
E. KLEPSCH
Przewodniczący
W imieniu Rady
A. BALTAS
Przewodniczący

______

(*) Wniosek Komisji został przedstawiony jako czternasta zmiana do dyrektywy 76/769/EWG (Dz.U. C 116 z 27.4.1993, str. 18).

(1) Dz.U. C 116 z 27.4.1993, str. 18.

(2) Dz.U. C 304 z 10.11.1993, str. 2.

(3) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 2 grudnia 1993 r. (Dz.U. C 342 z 20.12.1993, str. 15), wspólne stanowisko Rady z dnia 4 marca 1994 r. (Dz.U. C 137 z 19.5.1994, str. 60) i decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 maja 1994 r. (dotychczas nieopublikowana).

(4) Dz.U. L 262 z 27.9.1976, str. 201. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 91/339/EWG (Dz.U. L 186 z 12.7.1991, str. 64).

ZAŁĄCZNIK

"28. NikielNie może być używany:
CAS nr 7440-0-201. w łączeniach kolczyków, które są wprowadzone,
EINECS NR tymczasowo lub nie, do przekłutych uszu i innych
2311114 i jego

związki

przekłutych części ciała ludzkiego w czasie gojenia

się rany spowodowanej przekłuciem, chyba że łączenia

te nie są jednorodne i zawartość niklu - wyrażona

stosunkiem masy niklu do masy całkowitej - jest

mniejsza od 0,05 %;

2. w produktach, które mają wejść w bezpośredni i

długotrwały kontakt ze skórą, takich jak:

- kolczyki,

- naszyjniki, bransoletki i łańcuszki, pierścienie,

- koperty, bransoletki i zapięcia zegarków,

- guziki na zatrzaski, sprzączki, zatrzaski, zamki

błyskawiczne i metalowe odznaki, o ile

wykorzystywane są w odzieży,

jeżeli stopień uwalniania się niklu, który uwalnia

się z części tych produktów będących w bezpośrednim

i długotrwałym kontakcie ze skórą, jest wyższy od 0,5

μg/cm2 na tydzień;

3. w produktach wymienionych w pkt 2, jeżeli są pokryte

materiałem innym niż nikiel, chyba że pokrycie to nie

jest wystarczające dla zapewnienia, aby stopień

uwalniania niklu, który wydziela się z części tych

produktów będących w bezpośrednim i długotrwałym

kontakcie ze skórą, nie przekraczał 0,5 μg/cm2 na

tydzień co najmniej w dwuletnim okresie normalnego

używania produktu.

Ponadto produkty określone w pkt 1, 2 i 3 nie mogą

być wprowadzone do obrotu, chyba że odpowiadają one

wymaganiom określonym w tych punktach."

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.