Dyrektywa 94/25/WE w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do rekreacyjnych jednostek pływających
Dz.U.UE.L.1994.164.15
Akt utracił mocDYREKTYWA 94/25/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 16 czerwca 1994 r.
w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do rekreacyjnych jednostek pływających
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 100a,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),
stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 189b Traktatu(3),
rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w którym zapewniony jest swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału;
obowiązujące w różnych Państwach Członkowskich przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, odnoszące się do właściwości bezpieczeństwa rekreacyjnych jednostek pływających, różnią się zakresem i treścią; różnice te mogą powodować bariery w handlu i tworzyć nierówne warunki konkurencji w ramach rynku wewnętrznego;
harmonizacja ustawodawstwa krajowego jest jedynym sposobem na usunięcie przeszkód w wolnym handlu; cel ten nie może być osiągnięty na satysfakcjonującym poziomie przez poszczególne Państwa Członkowskie; niniejsza dyrektywa określa tylko wymagania niezbędne dla swobodnego przepływu rekreacyjnych jednostek pływających;
niniejsza dyrektywa powinna mieć zastosowanie jedynie do rekreacyjnych jednostek pływających o minimalnej długości kadłuba równej 2,5 m i maksymalnej równej 24 m, wynikającej z norm ISO;
usunięcie barier technicznych w odniesieniu do rekreacyjnych jednostek pływających i ich części składowych, w zakresie, w jakim nie mogą być one usunięte poprzez wzajemne uznawanie równoważności między wszystkimi Państwami Członkowskimi, powinno nastąpić zgodnie z nowym podejściem przedstawionym w rezolucji Rady z dnia 7 maja 1985 r.(4), w której wzywa się do zdefiniowania zasadniczych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i innych aspektów istotnych ze względu na ochronę dobra ogólnego; art. 100a ust. 3 stanowi, iż Komisja w swoich wnioskach dotyczących ochrony zdrowia, bezpieczeństwa, ochrony środowiska naturalnego i ochrony konsumentów przyjmie jako podstawę wysoki poziom ochrony; wymagania zasadnicze wyznaczają kryteria, które spełniać muszą rekreacyjne jednostki pływające oraz ich części składowe - zamontowane lub nie;
w związku z powyższym, niniejsza dyrektywa zawiera jedynie wymagania zasadnicze; w celu ułatwienia zapewnienia zgodności z tymi wymaganiami należy przyjąć zharmonizowane normy europejskie dotyczące rekreacyjnych jednostek pływających i ich części składowych, wymienionych w załączniku II. Zharmonizowane normy europejskie są opracowywane przez jednostki prywatne i powinny pozostać niewiążące; w tym celu Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN) i Europejski Komitet Normalizacyjny Elektrotechniki (CENELEC) zostały uznane za instytucje właściwe w zakresie przyjmowania norm zharmonizowanych zgodnie z ogólnymi wytycznymi w sprawie współpracy między Komisją i tymi dwoma instytucjami podpisanymi dnia 13 listopada 1984 r.; do celów niniejszej dyrektywy norma zharmonizowana oznacza specyfikację techniczną (normę europejską lub dokument harmonizacyjny), przyjętą przez jedną lub obie wymienione instytucje na podstawie upoważnienia Komisji i zgodnie z przepisami dyrektywy Rady 83/189/EWG z dnia 28 marca 1983 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i uregulowań technicznych(5) oraz ze wspomnianymi wyżej ogólnymi wytycznymi;
ze względu na charakter zagrożenia, związanego z użytkowaniem rekreacyjnych jednostek pływających i ich części składowych, konieczne jest ustanowienie procedur pozwalających ocenić zgodność z wymaganiami zasadniczymi niniejszej dyrektywy; procedury te muszą być opracowane z uwzględnieniem stopnia ryzyka właściwego dla użytkowania rekreacyjnych jednostek pływających i ich części składowych; dlatego też każda kategoria zgodności musi być uzupełniona właściwą procedurą lub wyborem z kilku równoważnych procedur; przyjęte procedury spełniają wymagania określone w decyzji Rady 93/465/EWG z dnia 22 lipca 1993 r. dotyczącej modułów stosowanych w różnych fazach procedur oceny zgodności oraz zasad umieszczania i używania oznakowania zgodności CE, które mają być stosowane w dyrektywach dotyczących harmonizacji technicznej(6);
Rada ustaliła, że obowiązek stosowania oznakowania CE dotyczy producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela we Wspólnocie; oznakowanie to potwierdza, że rekreacyjna jednostka pływająca i jej części składowe są zgodne ze wszystkimi obowiązującymi w tej dziedzinie wymaganiami zasadniczymi i procedurami oceny zgodności ustanowionymi w prawie wspólnotowym;
jest właściwe, aby Państwa Członkowskie, zgodnie z art. 100a ust. 5 Traktatu, mogły podjąć środki tymczasowe w celu ograniczenia lub zakazu wprowadzania do obrotu i do użytkowania rekreacyjnych jednostek pływających lub ich części składowych, które stwarzają szczególne zagrożenie dla bezpieczeństwa ludzi i, ewentualnie, zwierząt domowych i mienia, pod warunkiem że będą one podlegały wspólnotowej procedurze kontroli;
adresaci jakichkolwiek decyzji podjętych jako część niniejszej dyrektywy muszą być poinformowani o powodach, dla których zostały one podjęte, oraz o przysługujących im środkach odwoławczych;
konieczne jest ustalenie uzgodnień przejściowych, umożliwiających użytkowanie i obsługę rekreacyjnych jednostek pływających lub ich części składowych wyprodukowanych zgodnie z przepisami krajowymi, obowiązującymi w dniu przyjęcia niniejszej dyrektywy;
niniejsza dyrektywa nie zawiera żadnych przepisów mających na celu ograniczenie użytkowania rekreacyjnych jednostek pływających, które zostały już wprowadzone do użytkowania;
konstrukcja rekreacyjnych jednostek pływających może mieć wpływ na środowisko naturalne poprzez emisję substancji zanieczyszczających; konieczne jest zatem uwzględnienie w dyrektywie przepisów dotyczących ochrony środowiska naturalnego w takim zakresie, w jakim dotyczyłyby one konstrukcji rekreacyjnych jednostek pływających z punktu widzenia bezpośredniego wpływu na środowisko;
przepisy niniejszej dyrektywy nie naruszają kompetencji Państw Członkowskich do wprowadzania, zgodnie z Traktatem, wymagań, które uznają za konieczne, dotyczących nawigacji na niektórych szlakach wodnych lub w celu ochrony środowiska naturalnego, budowy dróg wodnych i zapewniania na nich bezpieczeństwa, pod warunkiem, iż nie oznacza to modyfikacji rekreacyjnych jednostek pływających w sposób nieprzewidziany niniejszą dyrektywą,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
ROZDZIAŁ I
Zakres i definicje
Wprowadzanie do obrotu i do użytkowania
Wymagania zasadnicze
Produkty określone w art. 1 ust. 1 muszą spełniać wymagania zasadnicze w zakresie bezpieczeństwa, ochrony zdrowia, ochrony środowiska naturalnego i ochrony konsumenta wymienione w załączniku I.
Swobodny przepływ produktów określonych w art. 1 ust. 1
jeśli producent lub jego upoważniony przedstawiciel prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty oświadczy zgodnie z załącznikiem XV.3, że silnik spełnia wymagania niniejszej dyrektywy w zakresie emisji spalin, jeśli jest zainstalowany na łodzi rekreacyjnej lub prywatnej jednostce pływającej zgodnie z dostarczonymi przez producenta instrukcjami.
Państwa Członkowskie zakładają zgodność z wymaganiami zasadniczymi określonymi w art. 3 w odniesieniu do produktów określonych w art. 1 ust. 1, które są zgodne z odpowiednimi normami krajowymi przyjętym w zastosowaniu zharmonizowanych norm, do których odniesienia zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich; Państwa Członkowskie opublikują odniesienia do takich norm krajowych.
W przypadku odwołania do tego ustępu stosuje się art. 3 i 7 decyzji 1999/468/WE,(10) uwzględniając przepisy jej art. 8.
Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.
Komisja może wprowadzać do wymagań zawartych w załączniku I.B.2 i w załączniku I.C.1. zmiany, które sa niezbędne, w zależności od postępu wiedzy technicznej oraz nowych dowodów naukowych, z wyjątkiem bezpośrednich i pośrednich zmian wartości emisji spalin lub hałasu oraz wartości liczby Froude' a i stosunku P/D. Takie zmiany mogą obejmować paliwa odniesienia i normy stosowane w badaniach emisji spalin i hałasu.
Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 8 ust. 2.
Klauzula ochronna
Państwo Członkowskie niezwłocznie powiadamia Komisję o wszelkich takich środkach, podając uzasadnienie swojej decyzji, w szczególności wskazując, czy brak zgodności spowodowany jest przez:
ROZDZIAŁ II
Ocena zgodności
Ocena zgodności
W przypadku wtórnej oceny łodzi rekreacyjnej, jeśli ani producent ani jego upoważniony przedstawiciel posiadający siedzibę we Wspólnocie nie wypełniają obowiązków w zakresie zgodności produktu z niniejszą dyrektywą, to obowiązki te może przyjąć każda osoba fizyczna lub prawna posiadająca siedzibę we Wspólnocie, która wprowadza produkt do obrotu i/lub do użytku, na swoja własną odpowiedzialność. W takim przypadku osoba wprowadzająca produkt do obrotu lub do użytku składa do jednostki notyfikowanej wniosek o sporządzenie raportu wtórnego. Osoby wprowadzające produkt do obrotu lub do użytku muszą dostarczyć jednostce notyfikowanej wszelkie istniejące dokumenty i dokumentację techniczną odnoszące się do pierwszego wprowadzenia do obrotu produktu w kraju pochodzenia. Jednostka notyfikowana zbada każdy produkt osobno oraz wykona obliczenia i dokona innej oceny w celu zapewnienia zgodności z odpowiednimi wymogami dyrektywy. W tym przypadku, tabliczka znamionowa opisana w ppkt 2.2 załącznika I zawiera słowa ("Świadectwo badania wtórnego"). Jednostka notyfikowana opracowuje raport zgodności dotyczący dokonanej oceny i informuje osobę wprowadzającą produkt do obrotu lub do użytku o jej obowiązkach. Osoba ta sporządza deklarację zgodności (patrz załącznik XV) i umieszcza lub powoduje umieszczenie na produkcie oznakowania CE łącznie z numerem identyfikacyjnym właściwej jednostki notyfikowanej.
do łodzi o długości kadłuba od 2,5 do 24 m: kontrolę wewnętrzną produkcji (moduł A), określoną w załączniku V lub kontrolę wewnętrzną produkcji i badania (moduł Aa) określone w załączniku VI lub badanie typu WE (moduł B) określone w załączniku VII, uzupełnione modułem C (zgodność produktu z typem) określonym w załączniku VIII lub jedną z kombinacji modułów: B + D lub B + E lub B + F lub G lub H;
kontrolę wewnętrzną produkcji (moduł A), określoną w załączniku V lub kontrolę wewnętrzną produkcji i badania (moduł Aa) określone w załączniku VI lub badanie typu WE (moduł B) określone w załączniku VII, uzupełnione modułem C (zgodność produktu z typem) określonym w załączniku VIII lub jedną z kombinacji modułów: B + D lub B + E lub B + F lub G lub H;
do produktów określonych w art. 1 ust. 1 lit. b) producent silnika lub jego upoważniony przedstawiciel prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty stosuje badanie typu WE (moduł B) określone w załączniku VII, uzupełnione modułem C (zgodność produktu z typem) określonym w załączniku VIII lub jedną z kombinacji modułów: B + D lub B + E lub B + F lub G lub H.
Jednostki notyfikowane
Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich wykaz jednostek notyfikowanych wraz z ich numerami identyfikacyjnymi i zakresem zadań, do wypełniania których zostały powołane.
ROZDZIAŁ III
Oznakowanie CE
Oznakowanie CE
Oznakowaniu CE towarzyszy numer identyfikacyjny jednostki odpowiedzialnej za wykonanie procedur wymienionych w załącznikach IX, X, XI, XII i XVI.
ROZDZIAŁ IV
Przepisy końcowe
Przepisy końcowe
Każda decyzja podjęta na podstawie niniejszej dyrektywy, która prowadzi do ograniczenia w zakresie wprowadzania do obrotu i do używania produktów określonych w art. 1 ust. 1, zawiera szczegółowe uzasadnienie. Zainteresowana strona zostanie niezwłocznie powiadomiona o tej decyzji i jednocześnie poinformowana o środkach odwoławczych przysługujących jej zgodnie z prawem obowiązującym w danym Państwie Członkowskim oraz o terminie, w jakim te środki odwoławcze mogą być wniesione.
Komisja podejmie wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia dostępności danych mających wpływ na decyzje podejmowane w związku z obowiązywaniem niniejszej dyrektywy.
Państwa Członkowskie stosują te przepisy od dnia 16 czerwca 1996 r.
Stały komitet określony w art. 6 ust. 3 może podjąć swoje zadania od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy. Państwa Członkowskie mogą przyjmować środki określone w art. 9 począwszy od tej daty.
Wspomniane w akapicie pierwszym przepisy, przyjęte przez Państwa Członkowskie, zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Procedura dokonywania takiego odniesienia jest określana przez Państwa Członkowskie.
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
Niniejsza dyrektywa jest skierowana do Państw Członkowskich.
W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
E. KLEPSCH | Y. PAPANTONIOU |
Przewodniczący | Przewodniczący |
(1) Dz.U. C 123 z 15.5.1992, str. 7.
(2) Dz.U. C 313 z 30.11.1992, str. 38.
(3) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 16 listopada 1992 r. (Dz.U. C 337 z 21.12.1992, str. 17); wspólne stanowisko Rady z dnia 16 grudnia 1993 r. (Dz.U. C 137 z 19.5.1994, str. 1); decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 9 marca 1994 r. (Dz.U. C 91 z 28.3.1994).
(4) Dz.U. C 136 z 4.6.1985, str. 1.
(5) Dz.U. L 109 z 26.4.1983, str. 8. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 88/182/EWG (Dz.U. L 81 z 26.3.1988, str. 75).
(6) Dz.U. L 220 z 30.8.1993, str. 23.
(7) Dz.U. L 301 z 28.10.1982, str. 1. Dyrektywa zmieniona Aktem Przystąpienia z 1994 r
(8) Dyrektywa 97/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1997 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do środków dotyczących ograniczenia emisji zanieczyszczeń gazowych i pyłowych z silników spalinowych montowanych w maszynach samojezdnych nieporuszających się po drogach (Dz.U. L 59 z 27.2.1998, str. 1). Dyrektywa zmieniona dyrektywą Komisji 2001/63/WE (Dz.U. L 227 z 23.8.2001, str. 41).
(9) Dyrektywa Rady 88/77/EWG z dnia 3 grudnia 1987 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do działań, jakie mają być podjęte w celu zapobiegania emisji zanieczyszczeń gazowych z silników Diesla stosowanych w pojazdach (Dz.U. L 36 z 9.2.1988, str. 33). Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2001/27/WE (Dz.U. L 107 z 18.4.2001, str. 10).
(10) Decyzja Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23).
(11) EN ISO 14059.
ZAŁĄCZNIKI
ZAŁĄCZNIK I
13 WYMOGI ZASADNICZE
13 WYMOGI ZASADNICZE
Do celów niniejszego załącznika termin "łódź" obejmuje łodzie rekreacyjne i prywatne jednostki pływające.
A. Zasadnicze wymogi bezpieczeństwa dotyczące projektowania i konstrukcji łodzi.
1. KATEGORIE PROJEKTOWE JEDNOSTEK PŁYWAJĄCYCH
Kategoria konstrukcyjna | Siła wiatru (stopnie skali Beauforta) | Wysokość fali (H 1/3, metry) |
A - "Oceaniczna" | przekraczająca 8 | przekraczająca 4 |
B - "Morska" | włącznie do 8 | włącznie do 4 |
C - "Przybrzeżna" | włącznie do 6 | włącznie do 2 |
D - "Dla wód osłoniętych" | włącznie do 4 | włącznie do 0,3 |
Definicje:
A. OCEANICZNA: zaprojektowana do dalekich podróży w warunkach, gdy siła wiatru może przekroczyć 8 stopni (w skali Beauforta) a wysokość fal może osiągać 4 m i więcej, ale z wyłączeniem warunków nienormalnych, w znacznym stopniu samowystarczalna.
B. PEŁNOMORSKA: jednostki zaprojektowane do rejsów pełnomorskich, w warunkach wiatru o sile do 8 °B włącznie i przy fali o wysokości znaczącej do 4 metrów włącznie.
C. PRZYBRZEŻNA: jednostki zaprojektowane do rejsów po wodach przybrzeżnych, dużych zatokach, zalewach, jeziorach i rzekach, w warunkach wiatru o sile do 6 °B włącznie i przy fali o wysokości znaczącej do 2 metrów włącznie.
D. DLA WÓD OSŁONIĘTYCH: zaprojektowana do podróży po osłoniętych wodach przybrzeżnych, małych zatokach, małych jeziorach, rzekach i kanałach w warunkach, gdy siła wiatru może osiągać do 4 stopni (w skali Beauforta) włącznie, a wysokość fal może dochodzić do 0,3 m, sporadycznie do maksymalnej wysokości 0,5 m, na przykład od przepływających statków.
Łodzie każdej z kategorii są zaprojektowane i skonstruowane tak, aby spełniały parametry odnoszące się do stabilności, wyporności oraz innych zasadniczych wymogów wymienionych w załączniku I i aby miały dobrą sterowność.
2. WYMAGANIA OGÓLNE
Produkty objęte zakresem art. 1 ust. 1 lit. a) są zgodne z wymogami zasadniczymi o ile się one do nich stosują.
2.1. Identyfikacja łodzi
Każda łódź jest oznaczona numerem identyfikacyjnym zawierającym następujące informacje:
- kod identyfikacyjny wytwórcy,
- kod identyfikacyjny kraju,
- unikalny numer seryjny,
- rok produkcji,
- rok modelu.
Szczegóły tych wymagań zawarte są w odpowiedniej normie zharmonizowanej.
2.2. Tabliczka znamionowa
Każda jednostka pływająca powinna posiadać trwale przymocowaną tabliczkę znamionową, niezależnie od numeru identyfikacyjnego kadłuba, zawierającą następujące informacje:
- nazwę producenta;
- oznakowanie "CE" (patrz załącznik V);
- kategorię projektową jednostki, zgodnie z rozdziałem l;
- maksymalne obciążenie zalecane przez producenta zgodnie z ppkt 3.6, wyłączając ciężar zawartości stałych zbiorników w stanie pełnym;
- zalecaną przez producenta liczbę osób, dla przewożenia których jednostka została zaprojektowana.
2.3. Zabezpieczenia przed wypadnięciem za burtę oraz środki umożliwiające powrót z wody na pokład
W zależności od kategorii projektowej jednostki pływającej powinna ona być zaprojektowana tak, aby zminimalizować ryzyko wypadnięcia za burtę i ułatwić możliwość powrotu z wody pokład.
2.4. Widoczność z głównego stanowiska sterowania
Główne stanowisko sterowania jednostek motorowych powinno w normalnych warunkach (prędkość i obciążenie) zapewnić sternikowi dobrą widoczność dookoła widnokręgu.
2.5. Instrukcja obsługi
Każda jednostka pływająca powinna być zaopatrzona w instrukcję obsługi w urzędowym języku Wspólnoty lub językach określonych przez państwo członkowskie, w którym wyrób jest sprzedawany, zgodnie z postanowieniami Traktatu. Instrukcja powinna zwracać szczególną uwagę na ryzyko pożaru i zalania oraz zawierać informacje wymienione w pkt 2.2, 3.6 i 4, a także podawać masę pustej jednostki w kilogramach.
3. WYMAGANIA KONSTRUKCYJNE
3.1. Konstrukcja
Dobór i zestawienie materiałów oraz konstrukcja powinny zapewniać odpowiednią wytrzymałość jednostki pływającej pod każdym względem. W szczególności należy wziąć pod uwagę kategorię projektową określoną w pkt l oraz zalecane przez producenta maksymalne obciążenie określone w ppkt 3.6.
3.2. Stateczność i wolna burta
Jednostka pływająca powinna mieć wystarczającą stateczność i wolną burtą przy uwzględnieniu jej kategorii projektowej określonej w pkt l oraz zalecanego przez producenta maksymalnego obciążenia określonego w ppkt 3.6.
3.3. Pływalność
Jednostka pływająca powinna być zbudowana tak, aby jej charakterystyki dotyczące pływalności były odpowiednie do jej kategorii projektowej określonej w ppkt 1.1 oraz do zalecanego przez producenta maksymalnego obciążenia określonego w ppkt 3.6. Wszystkie jednostki wielokadłubowe umożliwiające zamieszkanie powinny być tak zaprojektowane, aby zapewnić wystarczającą pływalność w pozycji odwróconej.
Łodzie o długości mniejszej niż 6 metrów narażone na zalanie wodą, gdy są używane zgodnie ze swoją kategorią projektową, powinny być wyposażone w odpowiednie środki zapewniające pływalność po zalaniu.
3.4. Otwory w kadłubie, pokładzie i nadbudówce
Otwory w kadłubie, pokładzie (pokładach) i nadbudówce nie mogą naruszać spójności konstrukcji jednostki, ani wodoszczelności w stanie zamkniętym.
Okna, świetliki, drzwi i pokrywy luków powinny być odporne na ciśnienie wody, któremu mogą być poddane w miejscu swego umieszczenia, jak też powinny wytrzymać punktowe obciążenie pochodzące od osób poruszających się na pokładzie.
Króćce dolotowe i odlotowe w kadłubie, zaprojektowane w celu umożliwienia przepływu wody, umieszczone poniżej linii wodnej przy maksymalnym obciążeniu zalecanym przez producenta określonym w pkt 3.6, powinny być wyposażone w łatwo dostępne zamknięcia dopływu wody.
3.5 Niezatapialność
Wszystkie jednostki pływające powinny być zaprojektowane tak, aby zminimalizować ryzyko ich zatopienia.
Szczególną uwagę należy zwrócić na:
- kokpity i wnęki, które powinny być samoodpływowe lub posiadać inne środki zabezpieczające wnętrze jednostki pływającej przed zalaniem wodą,
- urządzenia wentylacyjne,
- usuwanie wody za pomocą pomp lub innych środków.
3.6. Maksymalne obciążenie zalecane przez producenta
Zalecane przez producenta maksymalne obciążenie w kilogramach (paliwo, woda, prowiant, wyposażenie, ludzie), dla jakiego jednostka pływająca została zaprojektowana, powinno być określone z uwzględnieniem kategorii projektowej jednostki pływającej (pkt 1), stateczności i wolnej burty (ppkt 3.2) oraz prywatności (ppkt 3.3).
3.7. Miejsce na tratwę ratunkową
Na wszystkich jednostkach pływających kategorii A i B oraz jednostkach kategorii C i D o długości większej niż 6 metrów powinno znajdować się przynajmniej jedno miejsce dla przechowywania tratew ratunkowych, mogących pomieścić zalecaną przez producenta i określoną w projekcie liczbę osób. Miejsca te powinny być zawsze łatwo dostępne.
3.8. Wyjścia awaryjne
Wszystkie jednostki wielokadłubowe o długości większej niż 12 m, umożliwiające zamieszkanie, powinny być wyposażone w wyjścia awaryjne umożliwiające opuszczenie jednostki w przypadku wywrócenia.
Wszystkie jednostki pływające umożliwiające zamieszkanie powinny być wyposażone w wyjścia awaryjne umożliwiające ewakuację w przypadku pożaru.
3.9. Kotwiczenie, cumowanie i holowanie.
Wszystkie jednostki pływające, z uwzględnieniem ich kategorii projektowej i właściwości, powinny być wyposażone w przynajmniej jeden solidny punkt zamocowania lub w inne środki umożliwiające bezpieczne przeniesienie obciążeń pochodzących od kotwiczenia, cumowania oraz holowania.
4. WŁAŚCIWOŚCI OBSŁUGI
Producent powinien zapewnić zadowalające własności obsługi jednostki pływającej przy zastosowaniu najmocniejszego silnika, dla którego została ona zaprojektowana i zbudowana. W przypadku silników dla jednostek rekreacyjnych, maksymalna moc znamionowa silnika powinna być określona w instrukcji obsługi, zgodnie ze zharmonizowaną normą.
5. WYMAGANIA DOTYCZĄCE INSTALACJI
5.1. Silniki i pomieszczenia maszynowe
5.1.1. Silniki wbudowane na stałe
Wszystkie silniki wbudowane na stałe powinny być umieszczone w pomieszczeniu oddzielonym od pomieszczeń mieszkalnych i zamontowane tak, aby zminimalizować ryzyko pożaru i rozprzestrzeniania się ognia oraz zagrożenia ze strony toksycznych spalin, wysokiej temperatury, hałasu oraz wibracji w pomieszczeniach mieszkalnych.
Części silnika i jego wyposażenie wymagające częstych przeglądów lub obsługi powinny być łatwo dostępne.
Materiał izolacyjny w pomieszczeniach maszynowych powinien być niepalny.
5.1.2. Wentylacja
Pomieszczenia maszynowe powinny być wentylowane. Należy zapobiec niebezpieczeństwu przedostania się wody do pomieszczenia maszynowego poprzez wszystkie otwory wentylacyjne.
5.1.3. Części odsłonięte
Jeżeli silnik nie jest osłonięty pokrywą lub własną obudową, jego odkryte ruchome i gorące części, mogące spowodować obrażenia, powinny być skutecznie osłonięte.
5.1.4. Rozruch silników przyczepnych
Wszystkie jednostki pływające wyposażone w silniki przyczepne powinny posiadać urządzenie uniemożliwiające rozruch silnika na włączonym biegu, chyba że:
a) silnik wytwarza uciąg statyczny mniejszy niż 500 N (Newtonów);
b) silnik ma urządzenie dławiące, ograniczające przy rozruchu silnika uciąg statyczny do 500 N.
5.1.5. Prywatne jednostki pływające poruszające się bez sternika.
Prywatne jednostki pływające są wyposażone w silnik wyłączający się automatycznie lub w urządzenie automatyczne, zapewniające zmniejszenie prędkości i poruszanie się jednostki w koło do przodu, w przypadku gdy sternik świadomie opuści jednostkę lub wypadnie za burtę.
5.2. Instalacja paliwowa
5.2.1. Postanowienia ogólne
Urządzenia do pobierania, przechowywania, odpowietrzania i doprowadzania paliwa powinny być tak zaprojektowane i wykonane, aby zminimalizować ryzyko pożaru i wybuchu.
5.2.2. Zbiorniki paliwowa
Zbiorniki paliwa, przewody i węże są odpowiednio zabezpieczone i umieszczone z dala od źródeł ciepła.. Materiał i konstrukcja zbiorników odpowiadają ich pojemności i rodzajowi paliwa. Wszystkie pomieszczenia, w których znajdują się zbiorniki z paliwem, są wietrzone.
Benzyna jest magazynowana w zbiornikach niestanowiących części kadłuba oraz:
a) odizolowanych od maszynowni i innych potencjalnych źródeł zapłonu;
b) oddzielonych od pomieszczeń mieszkalnych;
Oleje napędowe do silników wysokoprężnych mogą być magazynowane w zbiornikach stanowiących integralną część kadłuba.
5.3. Instalacja elektryczna
Instalacje elektryczne powinny być zaprojektowane i zamontowane tak, aby w normalnych warunkach eksploatacyjnych zapewniały prawidłowe funkcjonowanie jednostki i ograniczały do minimum zagrożenie pożarem i porażenie prądem.
Należy zwrócić wagę na zabezpieczenia wszystkich obwodów przed przeciążeniem i zwarciem, z wyjątkiem obwodu rozrusznika silnika zasilanego z akumulatora.
Należy zapewnić wentylację, aby nie dopuścić do zbierania się gazów wydzielanych przez akumulatory. Akumulatory powinny być solidnie zamocowane i zabezpieczone przed zalaniem wodą.
5.4. Urządzenia sterowe
5.4.1. Postanowienia ogólne
Urządzenia sterowe powinny być tak zaprojektowane i wykonane, aby umożliwiały przeniesienie obciążeń występujących w dających się przewidzieć warunkach pracy.
5.4.2. Sterowanie awaryjne
Jednostki żaglowe oraz jednostki motorowe napędzane jednym wbudowanym silnikiem, wyposażone w zdalne urządzenie sterowe, powinny posiadać awaryjne środki pozwalające na sterowanie jednostką przy zmniejszonej prędkości.
5.5. Instalacja gazowa
Instalacje gazu dla celów gospodarczych powinny być wyposażone w reduktor ciśnienia oraz zaprojektowane i wykonane tak, aby uniknąć nieszczelności i zagrożenia wybuchem oraz umożliwić sprawdzenie szczelności. Materiały i części instalacji powinny być odpowiednie do stosowanego gazu i odporne na działanie naprężeń i czynników środowiska morskiego.
Każdy odbiornik gazu powinien być wyposażony na wszystkich palnikach w urządzenie samoczynnie odcinające dopływ gazu w przypadku zgaśnięcia płomienia. Każdy odbiornik gazu powinien mieć oddzielne doprowadzenie gazu i oddzielny kurek zamykający. Należy zapewnić odpowiednią wentylację, aby zapobiec zagrożeniom spowodowanym przez wycieki gazu i przez produkty spalania.
Wszystkie jednostki z wbudowaną na stałe instalacją gazową powinny być wyposażone w schowek do przechowywania butli gazowych. Schowek ten powinien być oddzielony od pomieszczeń mieszkalnych, dostępny jedynie z zewnątrz i powinien mieć wentylację odprowadzającą ulatniający się gaz za burtę. Każdą instalację gazową zamontowaną na stałe należy sprawdzić po jej zainstalowaniu.
5.6. Ochrona przeciwpożarowa
5.6.1. Postanowienia ogólne
Rodzaj zainstalowanego wyposażenia oraz rozplanowanie jednostki powinno uwzględniać ryzyko rozprzestrzeniania się pożaru. Szczególną uwagę należy zwrócić na otoczenie źródeł otwartego ognia, gorących powierzchni silników i urządzeń pomocniczych, odpowietrzeń zbiorników oleju i paliwa, nieosłoniętych przewodów paliwowych i olejowych. Należy unikać prowadzenia przewodów elektrycznych nad nagrzanymi powierzchniami maszyn.
5.6.2. Sprzęt pożarniczy
Łódź powinna być wyposażona w sprzęt pożarniczy, odpowiedni do zagrożenia pożarowego lub powinno być wskazane jego położenie i pojemność. Łódź nie może być użytkowana bez zainstalowanego właściwego sprzętu pożarniczego. Maszynownia jest chroniona przez system przeciwpożarowy pozwalający uniknąć potrzeby otwarcia przedziału maszynowego w przypadku pożaru. Znajdujące się w wyposażeniu przenośne gaśnice są umieszczone w miejscach łatwo dostępnych, a przynajmniej jedna z nich jest łatwo dostępna z głównego miejsca sterowania łodzią.
5.7. Światła nawigacyjne
Światła nawigacyjne, jeśli są zainstalowane, powinny odpowiadać przepisom COLREG 1972 lub CEVNI.
5.8. Zapobieganie zrzutom zanieczyszczeń i urządzenia ułatwiające usuwanie odpadów na lądzie
Łódź jest tak skonstruowana, aby wyeliminować przypadkowe skażenie środowiska takimi zanieczyszczeniami jak: olej, paliwo itd.
Łodzie wyposażone w toalety:
a) posiadają zbiorniki zanieczyszczeń, lub
b) są przystosowane do zainstalowania zbiorników zanieczyszczeń.
Łodzie z zainstalowanymi na stałe zbiornikami zanieczyszczeń są wyposażone w standardowe połączenie umożliwiające dołączenie rur urządzeń odbiorczych do rury odprowadzającej zanieczyszczenia z łodzi.
Ponadto, wszelkie rury do odchodów ludzkich przechodzące przez kadłub są wyposażone w zawory z zabezpieczeniem w pozycji zamkniętej.
B. Wymogi zasadnicze dotyczące emisji spalin z silników napędowych
Silniki napędowe spełniają następujące wymogi zasadnicze w zakresie emisji spalin.
1. Identyfikacja silnika
1.1. Silnik posiada wyraźne oznaczenie zawierające następujące informacje:
- znak towarowy lub znak fabryczny producenta silnika,
- typ silnika, rodzina silnika, w stosownych przypadkach,
- niepowtarzalny numer identyfikacyjny silnika,
- oznakowanie CE, jeśli wymagane na mocy art. 10.
1.2. Oznaczenia te muszą być trwałe w normalnym okresie trwałości silnika, wyraźnie widoczne i nieusuwalne. Oznakowania lub tabliczki są umieszczone w taki sposób, że mają trwałe mocowanie w normalnym okresie trwałości silnika i w przypadku ich zużycia nie mogą być usunięte bez ich zniszczenia lub zamazania.
1.3. Oznaczenia te są zamocowane do części silnika niezbędnej do jego normalnego działania i normalnie niewymagającej wymiany w okresie trwałości silnika.
1.4. Oznaczenia te są tak umieszczone, aby były łatwo widoczne dla normalnej osoby, po złożeniu silnika ze wszystkich części koniecznych do jego działania.
2. Wymagania dotyczące emisji spalin
Silniki napędowe są zaprojektowane, skonstruowane i zmontowane w taki sposób, że po prawidłowym zainstalowaniu i przy normalnym użytkowaniu emisje nie przekraczają wartości dopuszczalnych zawartych w poniższej tabeli:
Tabela 1
(g/kWh) | ||||||||
Tlenek węgla | Węglowodory | Tlenki | Cząstki | |||||
Typ | CO = A + B / | CO = A + B / | azotu (NOx) | stałe PT | ||||
A | B | n | A | Β | n | |||
Silnik dwusuwowy z zapłonem iskrowym | 150,0 | 600,0 | 10,0 | 30,0 | 600,0 | 0,75 | 10,0 | Nie dotyczy |
Silnik czterosuwowy z zapłonem iskrowym | 150,0 | 600,0 | 15,0 | 0,0 | 50,0 | 0,75 | 15,0 | Nie dotyczy |
Silnik wysokoprężny | 5,0 | 0 | 0 | 1,5 | 2,0 | 0,5 | 9,8 | 1,0 |
gdzie A, B i n są stałymi zgodnie z tabelą, PN znamionową mocą silnika w kW oraz emisje spalin mierzy się zgodnie z normą zharmonizowaną(*).
W przypadku silników o mocy powyżej 130 kW można stosować cykle pracy E3 (Międzynarodowa Organizacja Morska) lub E5 (flota rekreacyjna).
Paliwa odniesienia stosowane do badania emisji silników zasilanych benzyną i olejem napędowym są określone w dyrektywie 98/69/WE (załącznik IX, tabele 1 i 2) a silników zasilanych gazem płynnym są określone w dyrektywie 98/77/WE.
3. Trwałość
Producent silnika dostarcza instrukcję instalacji i obsługi silnika, co oznacza, że przy normalnym użytkowaniu silnik będzie spełniał podane wyżej wartości dopuszczalne w okresie jego trwałości i w normalnych warunkach użytkowania.
Informację tę producent silnika uzyskuje na podstawie wcześniejszych badań opartych na normalnych cyklach pracy i obliczeń zmęczenia części składowych w taki sposób, aby mógł on przygotować niezbędne instrukcje obsługi i je wydać w momencie pierwszego wprowadzenie do obrotu nowych silników.
Za normalny okres trwałości silnika uważa się:
a) silniki stacjonarne lub silniki zaburtowe z lub bez zintegrowanego układu wydechowego: 480 godzin lub 10 lat, zależnie od tego, który okres upłynie wcześniej;
b) silniki prywatnych jednostek pływających: 350 godzin lub 5 lat, zależnie od tego, który okres upłynie wcześniej;
c) silniki zewnętrzne: 350 godzin lub 10 lat, zależnie od tego, który okres upłynie wcześniej.
4. Instrukcja użytkownika
Każdy silnik jest dostarczany z instrukcją użytkownika w języku lub językach Wspólnoty ustalonych przez Państwo Członkowskie, w którym silnik jest wprowadzony do obrotu. Instrukcja ta:
a) zawiera instrukcje instalacji i obsługi potrzebne do zapewnienia sprawnego funkcjonowania silnika celem spełnienia wymagań przewidzianych w ust. 3, (Trwałość);
b) podaje moc silnika, mierzoną zgodnie z normą zharmonizowaną.
C. Wymogi zasadnicze dotyczące emisji hałasu
Łodzie rekreacyjne z silnikiem stacjonarnym lub z silnikiem zaburtowym bez zintegrowanego układu wydechowego, prywatne jednostki pływające oraz silniki przyczepne i silniki zaburtowe ze zintegrowanym układem wydechowym spełniają następujące wymogi zasadnicze dotyczące emisji hałasu.
1. Poziom emisji hałasu
1.1. Łodzie rekreacyjne z silnikiem stacjonarnym lub z silnikiem zaburtowym bez zintegrowanego układu wydechowego, prywatne jednostki pływające oraz silniki przyczepne i silniki zaburtowe ze zintegrowanym układem wydechowym są zaprojektowane, skonstruowane i zmontowane w taki sposób, że emisje hałasu mierzone zgodnie z badaniami określonymi w normie zharmonizowanej(**) nie przekraczają wartości dopuszczalnych zawartych w poniższej tabeli:
Tabela 2
Moc jednego silnika w kW | Maksymalny poziom ciśnienia akustycznego = LpASmax w dB |
PN<=10 | 67 |
10 < PN <= 40 | 72 |
PN>40 | 75 |
gdzie PN = moc znamionowa silnika w kW przy prędkości znamionowej i LpASmax = maksymalny poziom ciśnienia akustycznego w dB.
W przypadku silnika bliźniaczego i zespołów wielu silników wszelkich typów można stosować wartości większe o 3 dB.
1.2. Alternatywnie do badań opartych na pomiarze ciśnienia akustycznego, łodzie rekreacyjne z silnikami stacjonarnymi lub silnikami zaburtowym bez zintegrowanego układu wydechowego, uważa się za spełniające wymagania w zakresie hałasu, jeśli mają one liczbę Froude'a < = 1,1 i stosunek mocy do wyporności < = 40 i silnik oraz układ wydechowy są zainstalowane zgodnie ze specyfikacjami producenta.
1.3. "Liczbę Froude'a" oblicza się dzieląc maksymalną prędkość łodzi V (m/s) przez pierwiastek kwadratowy z długości linii pływania lwl m) pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie g (g = 9,8 m/s2)
"Stosunek mocy do wyporności" oblicza się dzieląc moc silnika przez wyporność łodzi
1.4. Również alternatywnie do badań opartych na pomiarze ciśnienia akustycznego, łodzie rekreacyjne z silnikiem stacjonarnym lub z silnikiem zaburtowym bez zintegrowanego układu wydechowego, uważa się za spełniające wymagania w zakresie hałasu, jeśli ich główne parametry konstrukcyjne są takie same lub zgodne z parametrami certyfikowanej łodzi odniesienia w granicach tolerancji określonych w normie zharmonizowanej.
1.5. "Certyfikowana łódź odniesienia" jest to określona kombinacja składająca się z kadłuba i silnika stacjonarnego lub zaburtowego, która spełnia wymogi w zakresie emisji hałasu, mierzonej zgodnie z ppkt 1.1 i której wszystkie odpowiednie główne parametry konstrukcyjne oraz wyniki pomiarów poziomu głośności dołączono do publikowanego wykazu certyfikowanych łodzi odniesienia.
2. Instrukcja użytkownika
Instrukcja użytkownika do łodzi rekreacyjnej z silnikiem stacjonarnym lub z silnikiem zaburtowym z lub bez zintegrowanego układu wydechowego i prywatnych jednostek pływających wymagana zgodnie z ppkt 2,5 załącznika I.A, zawiera informacje konieczne do utrzymywania łodzi i układu wydechowego w stanie, który na ile to jest możliwe, zapewnia przy normalnym użytkowaniu, zgodność z określonymi wartościami dopuszczalnymi hałasu.
Instrukcja użytkownika do silników przyczepnych, wymagana zgodnie z załącznikiem I.B.4 zawiera instrukcje konieczne do utrzymywania silnika przyczepnego w stanie, który na ile to jest możliwe, zapewnia przy normalnym użytkowaniu, zgodność z określonymi wartościami dopuszczalnymi hałasu.
______
(*) EN ISO 8178-1: 1996.
(**) EN ISO 14509.
ZAŁĄCZNIK II
14 CZĘŚCI SKŁADOWE
14 CZĘŚCI SKŁADOWE
ZAŁĄCZNIK III
DEKLARACJA PRODUCENTA LUB JEGO UPOWAŻNIONEGO PRZEDSTAWICIELA NA TERYTORIUM WSPÓLNOTY LUB OSOBY ODPOWIEDZIALNEJ ZA WPROWADZENIE DO OBROTU
DEKLARACJA PRODUCENTA LUB JEGO UPOWAŻNIONEGO PRZEDSTAWICIELA NA TERYTORIUM WSPÓLNOTY LUB OSOBY ODPOWIEDZIALNEJ ZA WPROWADZENIE DO OBROTU
ZAŁĄCZNIK IV
OZNAKOWANIE CE
OZNAKOWANIE CE
Jeżeli oznakowanie CE jest zmniejszane lub powiększane, należy zachować proporcje powyższego rysunku.
Różne składniki oznakowania CE muszą posiadać zasadniczo takie same wymiary pionowe, które nie są mniejsze niż 5mm.
Po oznakowaniu CE następuje numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej, jeżeli brała ona udział w kontroli produkcji.
ZAŁĄCZNIK V
WEWNĘTRZNA KONTROLA PRODUKCJI
WEWNĘTRZNA KONTROLA PRODUKCJI
W przypadku gdy producent ani jego upoważniony przedstawiciel nie mają swojej siedziby we Wspólnocie, powyższy obowiązek przechowywania dokumentacji technicznej do celów inspekcji ciąży na osobie odpowiedzialnej za wprowadzanie produktu do obrotu we Wspólnocie.
ZAŁĄCZNIK VI
15 WEWNĘTRZNA KONTROLA PRODUKCJI ORAZ BADANIA (moduł Aa, wariant 1)
15 WEWNĘTRZNA KONTROLA PRODUKCJI ORAZ BADANIA (moduł Aa, wariant 1)
Na jednej lub kilku łodziach reprezentatywnych dla wyrobów danego producenta, wykonuje on lub inna osoba działająca w jego imieniu jedno lub kilka następujących badań, równoważnych im obliczeń lub kontroli:
Przepisy wspólne dla obu wariantów:
Wymienione badania, obliczenia lub kontrole są przeprowadzane na odpowiedzialność jednostki notyfikowanej wybranej przez producenta.
W przypadku łodzi rekreacyjnych wyposażonych w silnik stacjonarny lub silnik zaburtowy bez zintegrowanego układu wydechowego i prywatnych jednostek pływających:
Na jednej lub kilku łodziach reprezentatywnych dla wyrobów producenta łodzi, badania emisji hałasu określone w załączniku I.C wykonywane są przez producenta łodzi lub w jego imieniu, na odpowiedzialność jednostki notyfikowanej wybranej przez producenta.
W przypadku silników zewnętrznych i silników zaburtowych ze zintegrowanym układem wydechowym:
Na jednym lub kilku silnikach z każdej rodziny silników reprezentatywnych dla wyrobów producenta silnika, badania emisji hałasu określone w załączniku I.C wykonywane są przez producenta silnika lub w jego imieniu, na odpowiedzialność jednostki notyfikowanej wybranej przez producenta.
W przypadku gdy bada się więcej niż jeden silnik z rodziny silników, celem zapewnienia zgodności próbki, stosuje się metodę statystyczną opisaną w załączniku XVII.
ZAŁĄCZNIK VII
BADANIE TYPU WE
BADANIE TYPU WE
Wniosek zawiera:
Wnioskodawca przedstawia do dyspozycji jednostki notyfikowanej produkt reprezentatywny dla określonej produkcji, zwany dalej "typem"(*).
Jednostka notyfikowana może zażądać dalszych produktów, jeżeli są one konieczne do przeprowadzenia programu prób.
Wykaz odpowiednich części dokumentacji technicznej jest załączany do świadectwa, a ich kopie są przechowywane przez jednostkę notyfikowaną.
W przypadku odmówienia producentowi wydania świadectwa badania typu, jednostka notyfikowana szczegółowo uzasadnia decyzję odmowną.
W przypadku gdy producent ani jego upoważniony przedstawiciel nie mają swojej siedziby we Wspólnocie, powyższy obowiązek przechowywania dokumentacji technicznej do celów inspekcji ciąży na osobie odpowiedzialnej za wprowadzanie produktu do obrotu we Wspólnocie.
______
(*) Typ może obejmować kilka modeli danego produktu pod warunkiem, że różnice pomiędzy modelami nie mają wpływu na poziom bezpieczeństwa i inne wymagania dotyczące działania produktu.
ZAŁĄCZNIK VIII
16 ZGODNOŚĆ Z TYPEM
16 ZGODNOŚĆ Z TYPEM
W przypadku gdy producent ani jego upoważniony przedstawiciel nie mają swojej siedziby we Wspólnocie, powyższy obowiązek przechowywania dokumentacji technicznej do celów inspekcji ciąży na osobie odpowiedzialnej za wprowadzanie produktu do obrotu we Wspólnocie (patrz załącznik XIII).
Silnik bierze się z serii produkcyjnej i poddaje badaniu określonemu w załączniku I.B. Badane silniki są dotarte, częściowo lub całkowicie, zgodnie ze specyfikacjami producenta. Jeśli emisje spalin silnika wziętego z serii produkcyjnej przekraczają wartości dopuszczalne zgodne z załącznikiem I.B, to producent może wystąpić o wykonanie pomiaru na próbce silników wziętych z serii produkcyjnej łącznie z silnikiem wziętym pierwotnie. W celu zapewnienia zgodności próbki silników określonych powyżej z wymaganiami dyrektywy stosuje się metodę statystyczną opisaną w załączniku XVII.
ZAŁĄCZNIK IX
ZAPEWNIENIE JAKOŚCI PRODUKCJI
ZAPEWNIENIE JAKOŚCI PRODUKCJI
Wniosek zawiera:
Wszystkie elementy, wymagania i przepisy, przyjęte przez producenta, są udokumentowane w sposób systematyczny i uporządkowany w postaci zapisanych reguł, procedur i instrukcji. Dokumentacja dotycząca systemu kontroli jakości pozwala na jednolitą interpretację programów, planów, podręczników i dokumentów z zakresu badania jakości.
Zawiera ona w szczególności odpowiedni opis:
Przynajmniej jeden członek zespołu kontrolnego ma doświadczenie w zakresie oceny danej technologii produkcji urządzeń danego typu. Proces oceny obejmuje wizytę w zakładzie producenta.
O decyzji powiadamia się producenta. Zawiadomienie zawiera wnioski oraz umotywowaną decyzję wynikającą z oceny.
Producent lub jego upoważniony przedstawiciel informują jednostkę notyfikowaną, która zatwierdziła system jakości, o wszelkich proponowanych zmianach, które mają być w tym systemie wprowadzone.
Jednostka notyfikowana ocenia proponowane zmiany i decyduje, czy zmieniony system jakości spełnia wymagania określone w ppkt 3.2 oraz czy wymagana jest ponowna ocena.
Jednostka notyfikowana przekazuje swoją decyzję producentowi. Zawiadomienie zawiera wnioski oraz umotywowaną decyzję wynikającą z oceny.
ZAŁĄCZNIK X
17 WERYFIKACJA PRODUKTU
17 WERYFIKACJA PRODUKTU
W celu oceny zgodności z wymaganiami w zakresie emisji spalin stosuje się procedurę określoną w załączniku XVII.
Jeżeli partia zostaje odrzucona, jednostka notyfikowana albo właściwa władza podejmuje odpowiednie środki zmierzające do zapobieżenia wprowadzeniu partii do obrotu. W przypadku częstego odrzucania partii, jednostka notyfikowana może zawiesić stosowanie weryfikacji statystycznej.
Producent może, na odpowiedzialność jednostki notyfikowanej, umieszczać numer identyfikacyjny tej jednostki podczas procesu produkcyjnego.
ZAŁĄCZNIK XI
WERYFIKACJA JEDNOSTKOWA
WERYFIKACJA JEDNOSTKOWA
Jednostka notyfikowana umieszcza swój numer identyfikacyjny na zatwierdzonym produkcie albo zleca jego umieszczenie i wydaje świadectwo o zgodności dotyczące przeprowadzonych prób.
ZAŁĄCZNIK XII
PEŁNY MODEL ZAPEWNIENIA JAKOŚCI
PEŁNY MODEL ZAPEWNIENIA JAKOŚCI
Wniosek zawiera:
Wszystkie elementy, wymagania i przepisy przyjęte przez producenta są udokumentowane w sposób systematyczny i uporządkowany w postaci zapisanych reguł, procedur i instrukcji. Dokumentacja dotycząca systemu kontroli jakości zapewnia jednolitą interpretację programów, planów, podręczników i rejestrów.
Zawiera ona w szczególności odpowiedni opis:
Przynajmniej jeden członek zespołu kontrolnego ma doświadczenie w zakresie oceny technologii produkcji urządzeń danego typu. Proces oceny obejmuje wizytę w zakładzie producenta.
O decyzji powiadamia się producenta. Zawiadomienie zawiera wnioski oraz umotywowaną decyzję wynikającą z oceny.
Producent lub jego upoważniony przedstawiciel informują jednostkę notyfikowaną, która zatwierdziła system jakości, o wszelkich proponowanych zmianach, które mają być w tym systemie wprowadzone.
Jednostka notyfikowana ocenia proponowane zmiany i decyduje, czy zmieniony system jakości nadal spełnia wymagania określone w ppkt 3.2 lub czy wymagana jest ponowna ocena.
Jednostka notyfikowana przekazuje swoją decyzję producentowi. Zawiadomienie zawiera wnioski oraz umotywowaną decyzję wynikającą z oceny.
ZAŁĄCZNIK XIII
18 DOKUMENTACJA TECHNICZNA DOSTARCZANA PRZEZ PRODUCENTA
18 DOKUMENTACJA TECHNICZNA DOSTARCZANA PRZEZ PRODUCENTA
Dokumentacja techniczna umożliwia zrozumienie projektu, produkcji i działania produktu oraz ocenę zgodności produktu z wymaganiami niniejszej dyrektywy.
Dokumentacja zawiera w stopniu wymaganym dla oceny:
ZAŁĄCZNIK XIV
19 MINIMALNE KRYTERIA, JAKIE POWINNY ZOSTAĆ WZIĘTE POD UWAGĘ PRZEZ PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE PRZY NOTYFIKOWANIU JEDNOSTEK
19 MINIMALNE KRYTERIA, JAKIE POWINNY ZOSTAĆ WZIĘTE POD UWAGĘ PRZEZ PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE PRZY NOTYFIKOWANIU JEDNOSTEK
ZAŁĄCZNIK XV
20 PISEMNA DEKLARACJA ZGODNOŚCI
20 PISEMNA DEKLARACJA ZGODNOŚCI
deklaracja zgodności zawiera oprócz informacji przewidzianej w pkt 2, deklarację producenta stwierdzającą, że silnik, jeśli jest zainstalowany na łodzi rekreacyjnej zgodnie instrukcjami dostarczonymi przez producenta, to spełnia wymagania niniejszej dyrektywy dotyczące emisji spalin oraz, że silnik ten nie może być wprowadzony do użytku dopóki łódź rekreacyjna, na której ma on być zainstalowany, nie zostanie uznana, jeśli jest to wymagane, za spełniającą odpowiedni przepis dyrektywy.
______
(1) Jest sporządzona w języku (językach) przewidzianych w ppkt 2.5 załącznika I.A.
(2) Nazwa handlowa i pełny adres; upoważniony przedstawiciel podaje nazwę handlową i adres producenta.
(3) Opis marki produktu, w stosownym przypadku, typ, numer seryjny.
ZAŁĄCZNIK XVI
21 ZAPEWNIANIE JAKOŚCI PRODUKTU (MODUŁ E)
21 ZAPEWNIANIE JAKOŚCI PRODUKTU (MODUŁ E)
Wniosek zawiera:
W szczególności, musi on zawierać następujące odpowiednie opisy:
Uznaje ona zgodność z tymi wymaganiami w odniesieniu do systemów jakości, które wdrażają stosowną normę zharmonizowaną.
W zespole przeprowadzającym kontrolę powinna być przynajmniej jedna osoba, która ma doświadczenie w ocenie technologii produkcji urządzeń danego typu. Procedura dokonywania oceny obejmuje także wizytę w zakładzie produkcyjnym.
O decyzji powiadamia się producenta. Zawiadomienie powinno zawierać wnioski z badania oraz umotywowaną decyzję dotyczącą oceny.
Producent lub jego upoważniony przedstawiciel informują jednostkę notyfikowaną, która zatwierdziła system jakości o wszelkich proponowanych zmianach, które mają być w tym systemie wprowadzone.
Jednostka notyfikowana ocenia proponowane zmiany i decyduje, czy zmieniony system jakości wciąż spełnia wymagania określone w ppkt 3.2 oraz czy wymagana jest ponowna ocena.
Jednostka notyfikowana przekazuje swoją decyzję producentowi. Zawiadomienie powinno zawierać wnioski z badania oraz umotywowaną decyzję dotyczącą oceny.
ZAŁĄCZNIK XVII
22 OCENA ZGODNOŚĆ PRODUKCJI W ZAKRESIE EMISJI SPALIN I HAŁASU
22 OCENA ZGODNOŚĆ PRODUKCJI W ZAKRESIE EMISJI SPALIN I HAŁASU
X + K. S ≤ L
S jest odchyleniem standardowym, gdzie:
X = średnia arytmetyczna z otrzymanych wyników
x = pojedynczy wynik dla próbki
L = właściwa wartość dopuszczalna
n = ilość silników w próbce
k = współczynnik statystyczny zależny od n (patrz tabela)
n | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
k | 0,973 | 0,613 | 0,489 | 0,421 | 0,376 | 0,2 | 0,317 | 0,296 | 0,279 |
n | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
k | 0,265 | 0,253 | 0,2 | 0,233 | 0,224 | 0,216 | 0,20 | 0,203 | 0,198 |
Jeśli n ≥ 20 to k = 0,860/√ n. k = 0,860 /
- dodany przez art. 1 pkt 3 dyrektywy nr 2003/44/WE z dnia 16 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.214.18) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 26 sierpnia 2003 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1137/2008 z dnia 22 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.311.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 11 grudnia 2008 r.
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.