Dyrektywa 92/115/EWG zmieniająca po raz pierwszy dyrektywę 88/344/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących rozpuszczalników do ekstrakcji stosowanych w produkcji środków spożywczych i składników żywności

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1992.409.31

Akt jednorazowy

Wersja od: 31 grudnia 1992 r.

DYREKTYWA RADY 92/115/EWG

z dnia 17 grudnia 1992 r.

zmieniająca po raz pierwszy dyrektywę 88/344/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących rozpuszczalników do ekstrakcji stosowanych w produkcji środków spożywczych i składników żywności

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100a,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

we współpracy z Parlamentem Europejskim⁽²⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽³⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

artykuł 2 ust. 5 dyrektywy 88/344/EWG⁽⁴⁾ stanowi, że w ciągu dwóch lat od dnia przyjęcia niniejszej dyrektywy Komisja, po konsultacji z Komitetem Naukowym ds. Żywności, ponownie zbada przepisy dotyczące rozpuszczalników, określonych w Załączniku, oraz metylopropano-2-olu i przedstawi propozycje niezbędnych zmian;

w ramach tych zmian Rada decyduje, czy pozostałości z rozpuszczalników do ekstrakcji, określonych w załączniku część III, odnoszą się do substancji aromatycznych czy do środków spożywczych;

w terminie trzech lat od przyjęcia dyrektywy 88/344/EWG Komisja przedłoży Radzie wszelkie właściwe propozycje dotyczące rozpuszczalników, określonych w art. 2 ust. 6, dotychczas regulowanych wyłącznie przepisami prawa krajowego;

Komitet Naukowy ds. Żywności ponownie zbadał wszystkie rozpuszczalniki do ekstrakcji określone w dyrektywie z 1990 i 1991 r. w celu zastąpienia tymczasowo dopuszczalnego dziennego spożycia substancji toksycznej (ADIs) ustalonego w 1981 r. stałym oszacowaniem; nie zawsze było to możliwe, gdyż właściwe informacje, chociaż wymagane, nie zostały dostarczone; na podstawie otrzymanych informacji Komitet Naukowy ds. Żywności podjął decyzję w celu potwierdzenia ich przyjęcia albo zachowania tymczasowego statusu, albo wycofania poprzedniego tymczasowego zatwierdzenia w zależności od rozpatrywanej substancji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

W dyrektywie 88/344/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1:

a) w ust. 1 dodaje się akapit w brzmieniu:

"Niniejszą dyrektywę stosuje się bez uszczerbku dla przepisów przyjętych na podstawie wspólnotowych przepisów szczególnych.";

b) skreśla się ust. 2;

2) w art. 2 skreśla się ust. 5 i 6;

3) w Załączniku wprowadza się następujące zmiany:

a) W CZĘŚCI I:

– do Acetonu dodaje się przypis 2 w brzmieniu:

"(2) Zabrania się stosowania acetonu w rafinowaniu oleju z resztek oliwek.";

b) W CZĘŚCI II:

– rozpuszczalniki metanol i propan-2-ol dodaje się do wszelkiego użytku z maksymalną zawartością pozostałości 10 mg/kg,

– przypis 1 uzupełnia się zdaniem w brzmieniu:

"Połączone zastosowanie heksanu i etylometyloketonu jest zabronione.",

– skreśla się przypis 2. W trzeciej kolumnie - obecność 10 mg/kg w odniesieniu do dichlorometanu w palonej kawie zastępuje się obecnością "2 mg/kg",

– do etylometyloketonu dodaje się przypis 2 w brzmieniu:

"(2) Obecność n-heksanu w tym rozpuszczalniku nie powinna przekraczać 50 mg/kg. Rozpuszczalnik ten nie może być stosowany w połączeniu z heksanem.";

c) W CZĘŚCI III:

– skreśla się cykloheksan, izobutan i przypis,

– obecność 0,1 mg/kg w odniesieniu do dichlorometanu zastępuje się obecnością 0,02 mg/kg,

– dodaje się propan-1-ol z maksymalnym poziomem pozostałości 1 mg/kg,

– do heksanu i etylometyloketonu na następnej stronie dodaje się przypis w brzmieniu:

"(1) Połączone zastosowanie tych dwóch rozpuszczalników jest zabronione.".

Artykuł  2

1. Państwa Członkowskie zmienią swoje przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, tak aby:

– zezwolić na handel produktami zgodnymi z niniejszą dyrektywą najpóźniej do dnia 1 lipca 1993 r.,

– zakazać handlu wyrobami niezgodnymi z niniejszą dyrektywą z mocą od dnia 1 stycznia 1994 r.

Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

2. Gdy Państwa Członkowskie przyjmą środki określone w ust. 1, włączą do nich odniesienie do niniejszej dyrektywy lub też odniesienie takie towarzyszyć będzie ich oficjalnej publikacji. Sposoby dokonywania takiego odniesienia ustanawiane są przez Państwa Członkowskie.

Artykuł  3

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 grudnia 1992 r.

	W imieniu Rady
	R. NEEDHAM
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 11 z 17.1.1992, str. 5.

⁽²⁾ Dz.U. C 94 z 13.4.1992, str. 158 oraz Dz.U. C 337 z 21.12.1992.

⁽³⁾ Dz.U. C 223 z 31.8.1992, str. 23.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 157 z 24.6.1988, str. 28.