Art. 9. - Dyrektywa 92/112/EWG w sprawie procedur harmonizacji programów mających na celu ograniczanie i ostateczną eliminację zanieczyszczeń powodowanych przez odpady pochodzące z przemysłu ditlenku tytanu
Dz.U.UE.L.1992.409.11
Akt utracił moca) w przypadku istniejących zakładów przemysłowych stosujących proces siarkowania:
i) w odniesieniu do pyłów, zrzucanie odpadów powinno być ograniczone do ilości nie większej niż 50 mg/nm3(13) z głównych źródeł i nie większej niż 150 mg/nm3(13) z każdego innego źródła do dnia 31 grudnia 1993 r.(14);
ii) w odniesieniu do SOx, emisja odpadów powstających podczas etapu trawienia i kalcynacji ditlenku tytanu powinna być ograniczona do ilości nie większej niż 10 kg SO2na tonę wyprodukowanego ditlenku tytanu, do dnia l stycznia 1995 r.;
iii) Państwa Członkowskie wymagają zainstalowania odpowiednich środków zapobiegających emisji kropelek kwasu;
iv) zakłady koncentracji odpadów kwasów nie mogą odprowadzić więcej niż 500 mg/nm3 SOx obliczanego jako równoważnik SO2(15);
v) zakłady spalania soli powstałych podczas unieszkodliwiania odpadów w celu ograniczenia emisji SOx powinny być wyposażone w najlepszą osiągalną technologię niewymagającą nadmiernych kosztów;
b) w przypadku istnienia zakładów produkcyjnych stosujących proces chlorowania:
i) w odniesieniu do pyłów, zrzuty są ograniczone do ilości nie większej niż 50 mg/nm3(16) z głównych źródeł i nie większej niż 150 mg/nm3(16) z każdego innego źródła(17) do dnia 15 czerwca 1993 r.;
ii) w odniesieniu do chloru, zrzuty odpadów są ograniczone do dziennego średniego stężenia nie większego niż 5 mg/nm3(18), a w każdym razie nie większego niż 40 mg/ng3.
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.