Dyrektywa 92/102/EWG w sprawie identyfikacji i rejestracji zwierząt
Dz.U.UE.L.1992.355.32
Akt utracił mocDYREKTYWA RADY 92/102/EWG
z dnia 27 listopada 1992 r.
w sprawie identyfikacji i rejestracji zwierząt
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 43,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(2),
a także mając na uwadze, co następuje:
artykuł 3 ust. 1 lit. c) dyrektywy Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącej kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami, mając na względzie wprowadzenie rynku wewnętrznego(3), stanowi, że zwierzęta będące przedmiotem handlu wewnątrzwspólnotowego powinny być identyfikowane zgodnie z wymogami zasad wspólnotowych i muszą być rejestrowane w sposób umożliwiający ustalenie ich gospodarstwa pochodzenia lub gospodarstwa tranzytu, punktu lub organizacji spędu oraz że do dnia 1 stycznia 1993 r. systemy identyfikacji i rejestracji mają być rozszerzone na przemieszczanie zwierząt w obrębie terytorium każdego Państwa Członkowskiego;
artykuł 14 dyrektywy Rady 91/496/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. ustanawiającej zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej zwierząt wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich oraz zmieniającej dyrektywy 89/662/EWG, 90/425/EWG oraz 90/675/EWG(4) stanowi, że identyfikacji i rejestracji takich zwierząt przewidzianej w art. 3 ust. 1 lit. c) dyrektywy 90/425/EWG dokonuje się, z wyjątkiem zwierząt rzeźnych oraz zarejestrowanych zwierząt z rodziny koniowatych, po przeprowadzeniu wyżej wymienionych kontroli;
zarządzanie niektórymi wspólnotowymi systemami pomocy w dziedzinie rolnictwa wymaga indywidualnej identyfikacji określonych rodzajów zwierząt gospodarskich; w związku z tym system identyfikacji i rejestracji powinien umożliwiać stosowanie oraz kontrolę takich środków;
konieczne jest zatem zapewnienie szybkiej i skutecznej wymiany informacji między Państwami Członkowskimi w celu właściwego stosowania przepisów niniejszej dyrektywy; ustanowiono przepisy wspólnotowe w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 1468/81 z dnia 19 maja 1981 r. w sprawie wzajemnej pomocy między władzami administracyjnymi Państw Członkowskich oraz współpracy między nimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania prawa dotyczącego spraw celnych lub rolnych(5) oraz dyrektywie Rady 89/608/EWG z dnia 21 listopada 1989 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi Państw Członkowskich i współpracy między Państwami Członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania ustawodawstwa dotyczącego spraw weterynaryjnych i zootechnicznych(6);
hodowcy zwierząt powinni prowadzić aktualne rejestry zwierząt znajdujących się w ich gospodarstwach; osoby zajmujące się handlem zwierzętami muszą prowadzić rejestry swojej działalności; rejestry te udostępniane są właściwym władzom na ich żądanie;
w celu umożliwienia szybkiego i dokładnego ustalenia informacji dotyczących przewozu zwierząt istnieje konieczność identyfikacji zwierząt; forma i treść znaku w odniesieniu do bydła powinna być ustalona na poziomie wspólnotowym; w odniesieniu do trzody chlewnej, owiec i kóz decyzja określająca rodzaj oznakowania powinna być podjęta później, ale do czasu jej podjęcia należy utrzymać w stosunku do przewozu zwierząt ograniczonego do rynku krajowego krajowe systemy identyfikacji;
należy ustanowić przepisy umożliwiające zniesienie wymogu znakowania w przypadku zwierząt przewożonych bezpośrednio z gospodarstwa do rzeźni; zwierzęta te jednak w każdym przypadku muszą być tak zidentyfikowane, aby można było ustalić gospodarstwo, z którego pochodzą;
należy ustanowić przepisy umożliwiające zniesienie obowiązku rejestracji hodowców zwierząt, które przeznaczone są na własne potrzeby hodowcy oraz w celu uwzględnienia niektórych szczególnych przypadków, procedur związanych z prowadzeniem rejestrów;
w przypadku zwierząt, których oznakowanie stało się nieczytelne lub zostało zgubione, konieczne jest umieszczenie nowego znaku umożliwiającego zachowanie ciągłości z poprzednim oznakowaniem;
niniejsza dyrektywa nie może mieć wpływu na szczegółowe wymogi określone w decyzji Komisji 89/153/EWG z dnia 13 lutego 1989 r. dotyczącej korelacji próbek pobieranych do badania pozostałości ze zwierzętami oraz gospodarstwami ich pochodzenia(7) lub na jakiekolwiek stosowane właściwe zasady ustalone zgodnie z dyrektywą 91/496/EWG;
należy ustanowić przepisy dotyczące procedury komitetu zarządzającego stosowanej w celu przyjęcia wszelkich niezbędnych zasad w celu wykonania niniejszej dyrektywy,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
W imieniu Rady | |
J. PATTEN | |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 137 z 27.5.1992, str. 7.
(2) Opinia wydana dnia 19 listopada 1992 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(3) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 29. (Ostatnio zmieniona dyrektywą 91/496/EWG (Dz.U. L 268 z 24.9.1991, str. 56)).
(4) Dz.U. L 268 z 24.9.1991, str. 56. (Zmieniona rozporządzeniem (EWG) nr 91/628/EWG (Dz.U. L 340 z 11.12.1991, str. 17)).
(5) Dz.U. L 144 z 2.6.1981, str. 1. (Zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 945/87 (Dz.U. L 90 z 2.4.1987, str. 3)).
(6) Dz.U. L 351 z 2.12.1989, str. 34.
(7) Dz.U. L 59 z 2.3.1989, str. 33.
(8) Dz.U. L 355 z 5.12.1992, str. 1.
(9) Dz.U. L 21, 29.7.1964, str. 1977/64.
(10) Dyrektywa Rady 88/661/EWG z dnia 19 grudnia 1988 r. w sprawie norm zootechnicznych stosowanych w odniesieniu do zwierząt hodowlanych należących do gatunków trzody chlewnej (Dz.U. L 382 z 31.12.1988, str. 36).
- zmieniony przez art. 29 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.04.90.864/29) z dniem 1 stycznia 1995 r.
- zmieniony przez art. 15 pkt 5 rozporządzenia nr 21/2004 z dnia 17 grudnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.04.5.8) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 9 lipca 2005 r.