Dyrektywa 91/157/EWG w sprawie baterii i akumulatorów zawierających niektóre substancje niebezpieczne
Dz.U.UE.L.1991.78.38
Akt utracił mocDYREKTYWA RADY
z dnia 18 marca 1991 r.
w sprawie baterii i akumulatorów zawierających niektóre substancje niebezpieczne
(Dz.U.UE L z dnia 26 marca 1991 r.)
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100a,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
we współpracy z Parlamentem Europejskim(2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
wszelkie rozbieżności między przepisami ustawowymi i środkami administracyjnymi przyjętymi przez Państwa Członkowskie w sprawie unieszkodliwiania baterii i akumulatorów mogłyby spowodować bariery w handlu oraz zakłócić warunki konkurencji we Wspólnocie i w ten sposób mieć bezpośredni wpływ na ustanowienie i funkcjonowanie rynku wewnętrznego; dlatego zbliżenie ustawodawstw w tej dziedzinie wydaje się konieczne;
artykuł 2 ust. 2 dyrektywy Rady 75/442/EWG z dnia 15 lipca 1975 r. w sprawie odpadów(4), zmienionej dyrektywą 91/156/EWG(5), przewiduje, że szczególne przepisy dla poszczególnych przypadków lub też przepisy uzupełniające powyższą dyrektywę mające na celu uregulowanie gospodarowania poszczególnymi kategoriami odpadów są ustanowione w drodze dyrektyw szczegółowych;
cele i zasady polityki Wspólnoty w dziedzinie ochrony środowiska, określone w wspólnotowych programach działań w zakresie ochrony środowiska na podstawie zasad zawartych w art. 130r ust. 1 i 2 Traktatu EWG, mają na celu przede wszystkim zapobieganie, zmniejszanie i likwidowanie, w możliwie największym stopniu, zanieczyszczenia oraz zapewnienie rozsądnego gospodarowania zasobami surowców, opierając się również na zasadzie "zanieczyszczający płaci";
aby osiągnąć te cele, należy zakazać wprowadzania do obrotu niektórych baterii i akumulatorów ze względu na zawartą w nich ilość substancji niebezpiecznych;
w celu zapewnienia odzysku i unieszkodliwiania zużytych baterii i akumulatorów w sposób kontrolowany, Państwa Członkowskie muszą podjąć środki, które zapewnią, że są oznaczone i zbierane oddzielnie;
zbiórka oraz recykling zużytych baterii i akumulatorów może pomóc w uniknięciu zbędnego użycia surowców;
urządzenia, które zawierają zamontowane na stałe baterie lub akumulatory mogą przy ich unieszkodliwianiu stanowić zagrożenie dla środowiska; Państwa Członkowskie powinny dlatego podjąć właściwe środki;
należy ustanowić programy w Państwach Członkowskich, aby osiągnąć różne cele określone powyżej; Komisja powinna być informowana o tych programach oraz podejmowanych środkach szczególnych;
zastosowanie instrumentów ekonomicznych, takich jak ustanawianie systemu kaucji, może zachęcić do oddzielnej zbiórki i recyklingu zużytych baterii i akumulatorów;
należy ustanowić przepisy dotyczące informowania konsumentów w tej dziedzinie;
należy ustalić właściwe procedury w celu wprowadzenia w życie przepisów niniejszej dyrektywy, w szczególności systemu oznakowania, oraz zapewnienia, że dyrektywa może być łatwo dostosowana do postępu naukowo-technicznego; komitet, określony w art. 18 dyrektywy 75/442/EWG, powinien otrzymać wytyczne dotyczące wspierania Komisji w tym zadaniu,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 18 marca 1991 r.
W imieniu Rady | |
A. BODRY | |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 6 z 7.1.1989, str. 3 oraz Dz.U. C 11 z 17.1.1990, str. 6.
(2) Dz.U. C 158 z 26.6.1989, str. 209 oraz Dz.U. C 19 z 28.1.1991.
(3) Dz.U. C 194 z 31.7.1989, str. 21.
(4) Dz.U. L 194 z 25.7.1975, str. 47.
(5) Dz.U. L 78 z 26.3.1991, str. 32.
(6) Dz.U. L 262 z 27.9.1976, str. 201.
(7) Dz.U. L 375 z 31.12.1985, str. 1.
ZAŁĄCZNIKI