Dyrektywa 88/220/EWG zmieniająca w zakresie polityk inwestycyjnych niektórych UCITS dyrektywę 85/611/EWG w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych dotyczących przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS)
Dz.U.UE.L.1988.100.31
Akt jednorazowyDYREKTYWA RADY
z dnia 22 marca 1988 r.
zmieniająca w zakresie polityk inwestycyjnych niektórych UCITS dyrektywę 85/611/EWG w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych dotyczących przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS)
(Dz.U.UE L z dnia 19 kwietnia 1988 r.)
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności art. 57 ust. 2 zdanie trzecie,
uwzględniając wniosek Komisji (1),
we współpracy z Parlamentem Europejskim (2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (3),
a także mając na uwadze, co następuje:
artykuł 22 ust. 1 i 2 dyrektywy 85/611/EWG (4) ustanawia limit inwestowania aktywów UCITS w zbywalne papiery wartościowe tego samego emitenta do 5 %, który to limit może zostać w razie konieczności podwyższony do 10 %;
limit ten stwarza szczególne problemy UCITS utworzonym w Danii, w przypadkach kiedy chcą one zainwestować znaczną część swoich aktywów na rynku obligacji krajowych, ponieważ rynek ten jest zdominowany przez obligacje hipoteczne, a liczba instytucji emitujących takie obligacje jest bardzo mała;
obligacje hipoteczne w Danii są przedmiotem szczególnego uregulowania i nadzoru, mającego na celu ochronę ich posiadaczy i traktowane są w duńskim ustawodawstwie jako równoważne z obligacjami emitowanymi lub gwarantowanymi przez państwo;
artykuł 22 ust. 3 dyrektywy 85/611/EWG zawiera odstępstwa od art. 22 ust. 1 i 2 w przypadku obligacji emitowanych lub gwarantowanych przez Państwo Członkowskie i upoważnia UCITS w szczególności do inwestowania do 35 % ich aktywów w takie obligacje;
podobne odstępstwo, ale o bardziej ograniczonym zakresie, jest uzasadnione w odniesieniu do obligacji sektora prywatnego, które, nawet w przypadku braku gwarancji państwa, oferują jednak szczególne gwarancje dla inwestora na mocy stosujących się do nich szczególnych uregulowań; należy więc rozszerzyć takie odstępstwo wobec wszystkich tych obligacji, które odpowiadają wspólnie ustalonym kryteriom, pozostawiając Państwom Członkowskim ustalenie wykazu obligacji, które mają one zamiar, gdzie stosownie, udzielić odstępstwa i zapewnić taką samą procedurę informowania innych Państw Członkowskich, jaka została przewidziana w art. 20 dyrektywy 85/611/EWG,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 22 marca 1988 r.
W imieniu Rady | |
M. BANGEMANN | |
Przewodniczący |
_______
(1) Dz.U. C 155 z 21.6.1986, str. 4.
(2) Opinia opublikowana w Dz.U. C 125 z 11.5.1987, str. 162 i decyzja z dnia 10 lutego 1988 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(3) Dz.U. C 333 z 29.12.1986, str. 10.
(4) Dz.U. L 375 z 31.12.1985, str. 3.