Dyrektywa 80/876/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do prostych amonowych nawozów azotanowych o wysokiej zawartości azotu
Dz.U.UE.L.1980.250.7
Akt utracił mocDYREKTYWA RADY
z dnia 15 lipca 1980 r.
w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do prostych amonowych nawozów azotanowych o wysokiej zawartości azotu
(Dz.U.UE L z dnia 23 września 1980 r.)
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
dyrektywa Rady 76/116/EWG z dnia 18 grudnia 1975 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do nawozów(4) ustanowiła już reguły wspólnotowe dotyczące oznaczania, składu, etykietowania i opakowań zbiorczych najważniejszych nawozów prostych i wieloskładnikowych we Wspólnocie; nawozy oparte na azotanie amonowym są w szczególności przedmiotem niniejszej dyrektywy; wydaje się jednak niezbędne, uwzględniając szczególny charakter tego typu nawozu oraz wymagania jakie on pociąga za sobą w odniesieniu do bezpieczeństwa publicznego, zdrowia i ochrony pracowników, ustanowienie dodatkowych reguł wspólnotowych dotyczących tych nawozów;
azotan amonu jest zasadniczym składnikiem różnorodnych produktów, z których niektóre są przeznaczone do stosowania jako nawozy, a inne jako materiały wybuchowe; z powodu rozbieżności między przepisami krajowymi dotyczącymi klasyfikacji produktów stosowanych jako nawozy w stosunku do innych produktów opartych na azotanie amonu, przepisy kontrolujące wprowadzanie do obrotu nawozów opartych na azotanie amonu są odmienne w różnych Państwach Członkowskich; z powodu takich rozbieżności utrudniony jest handel prostymi amonowymi nawozami azotanowymi, o wysokiej zawartości azotu, na terytorium Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej;
takie przeszkody w ustanowieniu wspólnego rynku mogą być ograniczone lub nawet wyeliminowane, jeśli te same wymagania zostaną przyjęte przez wszystkie Państwa Członkowskie jako uzupełniające lub zastępujące obecne przepisy;
niektóre produkty objęte niniejszą dyrektywą mogłyby, w pewnych przypadkach, być stosowane do celów innych niż te, do których były przeznaczone, co mogłoby spowodować zagrożenie dla osób i mienia; Państwa Członkowskie nie powinny zatem powstrzymywać się przed przyjmowaniem odpowiednich kroków, aby uniknąć takiego zastosowania;
przede wszystkim niezbędne jest w tym celu oraz w interesie bezpieczeństwa publicznego, określenie na poziomie wspólnotowym, cech i właściwości wyróżniających proste amonowe nawozy azotanowe, o wysokiej zawartości azotu, od odmian azotanu amonowego stosowanego w wytwarzaniu produktów wykorzystywanych jako materiały wybuchowe;
proste amonowe nawozy azotanowe, o wysokiej zawartości azotu, powinny odpowiadać niektórym cechom, aby zapewnić ich nieszkodliwość; ponadto, kilka Państw Członkowskich chce mieć swobodę poddawania takich nawozów badaniu odporności na detonację przed lub po wprowadzeniu ich na rynek;
określenie metod analizy i nadzoru, jak również wszelkich zmian i dodatków do nich, które uwzględnią postęp techniczny, stanowią środki o charakterze technicznym, za których przyjęcie odpowiada Komisja, tak aby procedura mogła być uproszczona i przyśpieszona;
postęp techniczny wymaga szybkiego przyjęcia wymagań technicznych niniejszej dyrektywy; procedura została już ustanowiona w art. 10 i 11 dyrektywy 76/116/EWG w celu dostosowania dyrektyw dotyczących nawozów do postępu technicznego,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 15 lipca 1980 r.
W imieniu Rady | |
J. SANTER | |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 16 z 23.1.1976, str. 4.
(2) Dz.U. C 125 z 8.6.1976, str. 43.
(3) Dz.U. C 204 z 30.8.1976, str. 10.
(4) Dz.U. L 24 z 30.1.1976, str. 21.
ZAŁĄCZNIKI