Dyrektywa 78/1026/EWG w sprawie wzajemnego uznawania dyplomów, świadectw i innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji w zakresie weterynarii, łącznie ze środkami mającymi na celu ułatwienie skutecznego wykonywania prawa przedsiębiorczości i swobody świadczenia usług
Dz.U.UE.L.1978.362.1
Akt utracił mocDYREKTYWA RADY
z dnia 18 grudnia 1978 r.
w sprawie wzajemnego uznawania dyplomów, świadectw i innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji w zakresie weterynarii, łącznie ze środkami mającymi na celu ułatwienie skutecznego wykonywania prawa przedsiębiorczości i swobody świadczenia usług
(Dz.U.UE L z dnia 23 grudnia 1978 r.)
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 49, 57, 66 i 235,
uwzględniając wniosek Komisji (1),
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (3),
a także mając na uwadze, co następuje:
zgodnie z Traktatem, począwszy od końca okresu przejściowego, zabronione jest stosowanie jakichkolwiek praktyk dyskryminacyjnych ze względu na przynależność państwową w odniesieniu do przedsiębiorczości i świadczenia usług; zasada niedyskryminacji ma zastosowanie zwłaszcza w zakresie przyznawania prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii, a także w zakresie rejestracji lub uzyskiwania członkostwa w organizacjach i instytucjach zawodowych;
niemniej jednak wydaje się pożądane wprowadzenie określonych przepisów dla ułatwienia skutecznego wykonywania prawa przedsiębiorczości oraz swobody świadczenia usług w dziedzinie weterynarii;
zgodnie z Traktatem od Państw Członkowskich wymaga się nieudzielania pomocy w sposób, który mógłby utrudniać warunki podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej;
artykuł 57 ustęp 1 Traktatu przewiduje przyjęcie dyrektyw w celu wzajemnego uznawania dyplomów, świadectw i innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji; celem niniejszej dyrektywy jest uznawanie dyplomów, świadectw i innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji, dzięki czemu działalność w zakresie weterynarii może być podejmowana i prowadzona;
w świetle istniejących różnic między Państwami Członkowskimi w zakresie rodzaju i okresu kształcenia lekarzy weterynarii należy przewidzieć pewne przepisy koordynujące w celu umożliwienia Państwom Członkowskim prowadzenie procesu wzajemnego uznawania dyplomów, świadectw i innych dokumentów potwierdzających kwalifikacje; taka koordynacja została dokonana dyrektywą Rady 78/1027/EWG z dnia 18 grudnia 1978 r., dotyczącą koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych w zakresie działalności lekarzy weterynarii (4);
w odniesieniu do posiadania zaświadczenia o wykształceniu, ponieważ dyrektywa w sprawie wzajemnego uznawania dyplomów nie zakłada równoważności wykształcenia objętego takimi dyplomami, powinno być dozwolone posługiwanie się takimi kwalifikacyjnymi jedynie w języku Państwa Członkowskiego, z którego pochodzi lub przybywa cudzoziemiec;
w celu ułatwienia stosowania niniejszej dyrektywy przez władze krajowe Państwa Członkowskie mogą postanowić, że poza zaświadczeniami o wykształceniu osoba, która spełnia wymagane przez dyrektywę warunki wykształcenia, musi dostarczyć zaświadczenie od właściwych władz kraju swojego pochodzenia lub kraju, z którego przybywa, stwierdzające, że te zaświadczenia o wykształceniu są zaświadczeniami objętymi niniejszą dyrektywą;
w przypadku świadczenia usług wymóg rejestracji lub członkostwa w organizacjach bądź instytucjach zawodowych, jako odnoszący się ustalonego i stałego charakteru działalności prowadzonej w kraju przyjmującym, stanowiłby bez wątpienia przeszkodę dla osoby zamierzającej świadczyć usługi, ze względu na czasowy charakter jej działalności; a zatem wymóg ten należy znieść; jednakże w tym przypadku należy zagwarantować nadzór nad dyscypliną zawodową, który powinien być sprawowany przez organizacje lub instytucje zawodowe; w tym celu należy przewidzieć, z zastrzeżeniem stosowania art. 62 Traktatu, że dana osoba może zostać zobowiązana do przedłożenia właściwym władzom przyjmującego Państwa Członkowskiego danych odnoszących się do świadczenia usług;
co do wymagań odnoszących się do nieskazitelnego charakteru i nieposzlakowanej opinii, należy dokonać rozróżnienia pomiędzy wymaganiami, które należy spełnić, rozpoczynając wykonywanie zawodu, a wymaganiami niezbędnymi przy jego wykonywaniu;
w odniesieniu do działalności lekarzy weterynarii będących w stosunku pracy rozporządzenie Rady (EWG) nr 1612/68 z dnia 15 października 1968 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników we Wspólnocie (5) nie określa żadnych szczególnych postanowień odnoszących się do nieskazitelnego charakteru i nieposzlakowanej opinii, dyscypliny zawodowej lub wykorzystywania wymienionych tam tytułów zawodowych; w zależności od Państwa Członkowskiego, takie zasady są lub mogą być stosowane zarówno w odniesieniu do pracowników najemnych, jak i pracujących na własny rachunek; działalność lekarzy weterynarii we wszystkich Państwach Członkowskich wymaga posiadania dyplomu, świadectwa lub innych dokumentów potwierdzających posiadanie przez daną osobę kwalifikacji lekarza weterynarii; takie działalności wykonywane są zarówno przez pracowników najemnych, jak i pracujących na własny rachunek, lub przez tę samą osobę w obydwu formach w okresie jej pracy zawodowej; w celu zachęcenia do możliwie swobodnego przepływu tych specjalistów w obrębie Wspólnoty wydaje się zatem konieczne, aby niniejszą dyrektywą objąć lekarzy weterynarii pozostających w stosunku pracy,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 18 grudnia 1978 r.
W imieniu Rady | |
H.-D. GENSCHER | |
Przewodniczący |
_______
(1) Dz.U. C 92 z 20.7.1970, str. 18.
(2) Dz.U. C 19 z 28.2.1972, str. 10.
(3) Dz.U. C 60 z 14.6.1971, str. 3.
(4) Dz.U L 362, z 23.12.1978, str. 7.
(5) Dz.U L 257 z 19.10.1968, str. 2
- zmieniony przez art. 16 dyrektywy nr 89/594/EWG z dnia 30 października 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.341.19) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 8 listopada 1989 r.
- zmieniony przez art. 7 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/19/WE z dnia 14 maja 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.206.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 31 lipca 2001 r.
Art. 4 zmieniony przez art. 18 dyrektywy nr 89/594/EWG z dnia 30 października 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.341.19) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 8 listopada 1989 r.
-dodany przez art. 7 pkt 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/19/WE z dnia 14 maja 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.206.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 31 lipca 2001 r.
- zmieniony przez art. 20 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.03.236.33) z dniem 1 maja 2004 r.
- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 2006/100/WE z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.363.141) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2007 r.