Sekcja 4 - Kary pieniężne i środki administracyjne - Dyrektywa 2024/1640 w sprawie mechanizmów, które państwa członkowskie powinny wprowadzić w celu zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniająca dyrektywę (UE) 2019/1937 oraz zmieniająca i uchylająca dyrektywę (UE) 2015/849Tekst mający znaczenie dla EOG

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1640

Akt obowiązujący

Wersja od: 19 czerwca 2024 r.

SEKCJA  4

Kary pieniężne i środki administracyjne

Artykuł  53

Przepisy ogólne

1. Państwa członkowskie zapewniają - zgodnie z niniejszą sekcją - możliwość pociągnięcia podmiotów zobowiązanych do odpowiedzialności za naruszenia rozporządzeń (UE) 2024/1624 i (UE) 2023/1113.

2. Bez uszczerbku dla prawa państw członkowskich do ustanawiania i nakładania sankcji karnych państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące kar pieniężnych i środków administracyjnych i zapewniają, aby podmioty sprawujące nadzór mogły nakładać takie kary pieniężne i stosować środki administracyjne w związku z naruszeniami rozporządzenia (UE) 2024/1624 lub rozporządzenia (UE) 2023/1113, oraz zapewniają ich wykonanie. Wszelkie nakładane kary lub środki stosowane na podstawie niniejszej sekcji muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 2, jeżeli system prawny państwa członkowskiego nie przewiduje kar administracyjnych, niniejszy artykuł można stosować w ten sposób, że o zastosowanie kary pieniężnej wnosi podmiot sprawujący nadzór, a nakłada ją organ sądowy, zapewniając przy tym skuteczność tych środków prawnych i równoważność ich skutku względem kar pieniężnych nakładanych przez podmioty sprawujące nadzór. Nakładane kary pieniężne muszą być w każdym przypadku skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Do dnia 10 lipca 2027 r. państwa członkowskie, o których mowa w akapicie pierwszym, powiadamiają Komisję o środkach prawa krajowego, które przyjęły zgodnie z niniejszym ustępem, a następnie niezwłocznie o wszelkich późniejszych ich zmianach.

4. W razie gdy dojdzie do naruszenia rozporządzenia (UE) 2024/1624 (UE) 2023/1113, państwa członkowskie zapewniają - w przypadku gdy obowiązki mają zastosowanie do osób prawnych - możliwość nakładania kar pieniężnych i stosowania środków administracyjnych nie tylko wobec osoby prawnej, lecz także wobec kadry kierowniczej wyższego szczebla i innych osób fizycznych, które na mocy prawa krajowego są odpowiedzialne za naruszenie.

Państwa członkowskie zapewniają, aby podmioty sprawujące nadzór, gdy stwierdzą naruszenia podlegające sankcjom karnym, odpowiednio szybko informowały organy właściwe do prowadzenia dochodzeń w sprawie działalności przestępczej i jej ścigania.

5. Zgodnie z niniejszą dyrektywą i prawem krajowym kary pieniężne są nakładane, a środki administracyjne są stosowane w dowolny z następujących sposobów:

a) bezpośrednio przez podmioty sprawujące nadzór;

b) we współpracy między podmiotami sprawującymi nadzór i innymi organami;

c) na odpowiedzialność podmiotów sprawujących nadzór - w drodze przekazania uprawnień innym organom,

d) poprzez zwracanie się przez podmioty sprawujące nadzór do właściwych organów sądowych.

Do dnia 10 października 2027 r. państwa członkowskie przekazują Komisji i AMLA informacje na temat rozwiązań dotyczących nakładania kar pieniężnych lub stosowania środków administracyjnych na podstawie niniejszego ustępu, w tym - w stosownych przypadkach - informacje, czy niektóre kary lub środki wymagają zastosowania szczególnej procedury.

6. Państwa członkowskie zapewniają, aby przy ustalaniu rodzaju i wysokości kar pieniężnych lub środków administracyjnych podmioty sprawujące nadzór uwzględniały wszelkie istotne okoliczności, w tym w stosownych przypadkach:

a) wagę naruszenia i czas jego trwania;

b) liczbę przypadków powtórzenia naruszenia;

c) stopień odpowiedzialności danej osoby fizycznej lub prawnej uznanej za odpowiedzialną;

d) sytuację finansową osoby fizycznej lub prawnej uznanej za odpowiedzialną, w tym w świetle jej całkowitego obrotu lub rocznego dochodu;

e) korzyść z naruszenia uzyskaną przez osobę fizyczną lub prawną uznaną za odpowiedzialną, o ile można taką korzyść ustalić;

f) straty poniesione przez osoby trzecie w związku z naruszeniem, o ile można takie straty ustalić;

g) stopień współpracy osoby fizycznej lub prawnej uznanej za odpowiedzialną z właściwym organem;

h) uprzednie naruszenia popełnione przez osobę fizyczną lub prawną uznaną za odpowiedzialną.

7. Państwa członkowskie zapewniają, aby osoby prawne mogły zostać pociągnięte do odpowiedzialności za naruszenia rozporządzenia (UE) 2024/1624 lub rozporządzenia (UE) 2023/1113 popełnione w ich imieniu lub na ich korzyść przez jakąkolwiek osobę działającą indywidualnie lub jako członek organu danej osoby prawnej i pełniącą funkcję kierowniczą w ramach tej osoby prawnej, na podstawie dowolnego z poniższych:

a) uprawnienia do reprezentowania danej osoby prawnej;

b) uprawnienia do podejmowania decyzji w imieniu danej osoby prawnej;

c) upoważnienia do sprawowania kontroli w ramach danej osoby prawnej.

8. Państwa członkowskie zapewniają, aby osoby prawne mogły zostać pociągnięte do odpowiedzialności, w przypadku gdy brak nadzoru lub kontroli ze strony osób, o których mowa w ust. 7 niniejszego artykułu, umożliwił naruszenia rozporządzenia (UE) 2024/1624 lub rozporządzenia (UE) 2023/1113 popełnione przez osobę pozostającą pod ich zwierzchnictwem, w ich imieniu lub na ich korzyść.

9. Wykonując swoje uprawnienia do nakładania kar pieniężnych i stosowania środków administracyjnych, podmioty sprawujące nadzór ściśle ze sobą współpracują oraz - w stosownych przypadkach - koordynują swoje działania z innymi zainteresowanymi organami w celu zapewnienia, aby te kary pieniężne lub środki administracyjne przynosiły pożądane efekty, oraz koordynują swoje działania w przypadkach o charakterze transgranicznym.

10. Do dnia 10 lipca 2026 r. AMLA opracuje projekty regulacyjnych standardów technicznych i przedłoży je Komisji do przyjęcia. Te projekty regulacyjnych standardów technicznych określają:

a) wskaźniki do klasyfikacji wagi naruszeń;

b) kryteria, które należy uwzględnić przy ustalaniu poziomu kar pieniężnych lub stosowaniu środków administracyjnych na podstawie niniejszej sekcji;

c) metodykę stosowania okresowych kar pieniężnych zgodnie z art. 57, w tym częstotliwość ich stosowania.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszej dyrektywy poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 49-52 rozporządzenia (UE) 2024/1620.

11. Do dnia 10 lipca 2026 r. AMLA wydaje wytyczne w sprawie kwot bazowych na potrzeby nakładania kar pieniężnych w odniesieniu do obrotu, w podziale na rodzaj naruszenia i kategorię podmiotów zobowiązanych.

Artykuł  54

Środki nadzorcze wobec zakładów podmiotów zobowiązanych i niektórych rodzajów działalności prowadzonej w ramach swobody świadczenia usług

1. W przypadku zakładów podmiotów zobowiązanych, które same w sobie nie kwalifikują się jako instytucje kredytowe lub instytucje finansowe, lub rodzajów infrastruktury podmiotów zobowiązanych, nad którymi nadzór sprawuje podmiot sprawujący nadzór przyjmującego państwa członkowskiego na podstawie art. 38 ust. 1, zastosowanie mają ust. 2-5 niniejszego artykułu.

2. W przypadku gdy podmioty sprawujące nadzór przyjmującego państwa członkowskiego stwierdzą naruszenia mających zastosowanie wymogów, zwracają się do podmiotów zobowiązanych prowadzących działalność za pośrednictwem zakładów lub rodzajów infrastruktury, o których mowa w ust. 1, o wypełnienie mających zastosowanie wymogów oraz informują podmioty sprawujące nadzór państwa członkowskiego pochodzenia o naruszeniach stwierdzonych w ramach tych podmiotów zobowiązanych i o wniosku o wypełnienie wymogów.

3. W przypadku gdy podmioty zobowiązane nie podejmą niezbędnych działań, podmioty sprawujące nadzór przyjmującego państwa członkowskiego informują o tym podmioty sprawujące nadzór państwa członkowskiego pochodzenia.

Podmioty sprawujące nadzór państwa członkowskiego pochodzenia niezwłocznie podejmują działania i stosują wszelkie odpowiednie środki w celu zapewnienia, aby dany podmiot zobowiązany zaradził naruszeniom wykrytym w jego zakładach lub rodzajach infrastruktury w przyjmującym państwie członkowskim. Podmioty sprawujące nadzór państwa członkowskiego pochodzenia informują podmioty sprawujące nadzór przyjmującego państwa członkowskiego o wszelkich działaniach podjętych na podstawie niniejszego ustępu.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 3 w sytuacjach poważnych, powtarzających się lub systematycznych naruszeń ze strony podmiotów zobowiązanych prowadzących działalność na ich terytorium za pośrednictwem zakładów lub innych rodzajów infrastruktury, o których mowa w ust. 1, które to naruszenia wymagają natychmiastowych środków zaradczych, podmioty sprawujące nadzór przyjmującego państwa członkowskiego są uprawnione do zastosowania z własnej inicjatywy odpowiednich i proporcjonalnych środków w celu zajęcia się tymi naruszeniami. Środki te mają charakter tymczasowy i zaprzestaje się ich stosowania, gdy zajęto się stwierdzonymi naruszeniami, w tym z pomocą podmiotów sprawujących nadzór państwa członkowskiego pochodzenia podmiotu zobowiązanego lub we współpracy z tymi organami.

Państwa członkowskie zapewniają, aby niezwłocznie po stwierdzeniu poważnych, powtarzających się lub systematycznych naruszeń oraz po podjęciu wszelkich środków na podstawie akapitu pierwszego podmioty sprawujące nadzór przyjmującego państwa członkowskiego przekazywały informacje podmiotowi sprawującemu nadzór państwa członkowskiego pochodzenia podmiotu zobowiązanego, chyba że środki zostają podjęte we współpracy z podmiotami sprawującymi nadzór państwa członkowskiego pochodzenia.

5. W przypadku gdy podmioty sprawujące nadzór państwa członkowskiego pochodzenia i przyjmującego państwa członkowskiego nie są w stanie osiągnąć porozumienia w kwestii środków, które należy zastosować w odniesieniu do podmiotu zobowiązanego, mogą skierować sprawę do AMLA i zwrócić się do niego o pomoc zgodnie z art. 33 i 38 rozporządzenia (UE) 2024/1620. AMLA w terminie jednego miesiąca wydaje opinię w sprawie, której dotyczy brak porozumienia.

Artykuł  55

Kary pieniężne

1. Państwa członkowskie zapewniają nakładanie kar pieniężnych na podmioty zobowiązane za poważne, powtarzające się lub systematyczne naruszenia wymogów określonych w poniższych przepisach rozporządzenia (UE) 2024/1624, niezależnie od tego, czy naruszenia zostały popełnione umyślnie czy w wyniku zaniedbania:

a) rozdział II (wewnętrzne strategie, procedury i środki kontroli podmiotów zobowiązanych);

b) rozdział III (należyta staranność wobec klienta);

c) rozdział V (obowiązki zgłoszeniowe);

d) art. 77 (przechowywanie dokumentacji).

Państwa członkowskie zapewniają również możliwość nakładania kar pieniężnych, w przypadku gdy podmioty zobowiązane nie wypełniły środków administracyjnych zastosowanych wobec nich na podstawie art. 56 niniejszej dyrektywy lub w związku z naruszeniami, które nie są poważne, powtarzające się ani systematyczne.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadkach, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy, maksymalne kary pieniężne, które można nałożyć, były co najmniej dwukrotnie wyższe od kwoty korzyści uzyskanej w wyniku naruszenia, o ile można ustalić kwotę takiej korzyści, lub wynosiły co najmniej 1 000 000 EUR - którakolwiek z tych kwot jest wyższa.

W przypadku państw członkowskich, których walutą nie jest euro, wartość, o której mowa w akapicie pierwszym, odpowiada równowartości tej kwoty w walucie krajowej na dzień 9 lipca 2024 r.

3. Państwa członkowskie zapewniają, na zasadzie odstępstwa od ust. 2, by w przypadku gdy dany podmiot zobowiązany jest instytucją kredytową lub instytucją finansową, możliwe było nałożenie również następujących kar finansowych:

a) w przypadku osoby prawnej - maksymalnych kar pieniężnych w wysokości co najmniej 10 000 000 EUR lub - w państwach członkowskich, których walutą nie jest euro - równowartości tej kwoty w walucie krajowej na dzień 9 lipca 2024 r., lub 10 % całkowitego rocznego obrotu na podstawie ostatniego dostępnego sprawozdania finansowego zatwierdzonego przez organ zarządzający - którakolwiek z tych kwot jest wyższa; w przypadku gdy podmiot zobowiązany jest jednostką dominującą lub jednostką zależną jednostki dominującej, która ma obowiązek sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych zgodnie z art. 22 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE ⁴⁴ , stosownym całkowitym rocznym obrotem jest całkowity roczny obrót lub analogiczny rodzaj dochodu ustalony zgodnie z odpowiednim systemem rachunkowości na podstawie ostatniego dostępnego skonsolidowanego sprawozdania finansowego zatwierdzonego przez organ zarządzający jednostki dominującej najwyższego szczebla;

b) w przypadku osoby fizycznej - maksymalnych kar pieniężnych w wysokości co najmniej 5 000 000 EUR lub - w państwach członkowskich, których walutą nie jest euro - równowartości tej kwoty w walucie krajowej na dzień 9 lipca 2024 r.

4. Państwa członkowskie mogą upoważnić właściwe organy do nakładania kar pieniężnych w wysokości przekraczającej kwoty, o których mowa w ust. 2 i 3.

5. Państwa członkowskie zapewniają, aby przy ustalaniu kwoty kary pieniężnej brano pod uwagę zdolność podmiotu zobowiązanego do zapłaty kary oraz aby w przypadku gdy kara pieniężna może mieć wpływ na przestrzeganie regulacji ostrożnościowych, podmioty sprawujące nadzór konsultowały się z organami właściwymi do nadzorowania przestrzegania przez podmioty zobowiązane odpowiednich aktów prawnych Unii.

Artykuł  56

Środki administracyjne

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby podmioty sprawujące nadzór mogły stosować środki administracyjne na podmiot zobowiązany, w przypadku gdy stwierdzą:

a) naruszenia rozporządzenia (UE) 2024/1624 lub rozporządzenia (UE) 2023/1113, w połączeniu z karami pieniężnymi za poważne, powtarzające się i systematyczne naruszenia albo samodzielnie;

b) niedociągnięcia w wewnętrznych strategiach, procedurach i środkach kontroli podmiotu zobowiązanego, które mogą prowadzić do naruszeń wymogów, o których mowa w lit. a), a środki administracyjne mogą zapobiec wystąpieniu tych naruszeń lub zmniejszyć ryzyko ich wystąpienia;

c) że podmiot zobowiązany posiada wewnętrzne strategie, procedury i środki kontroli, które są niewspółmierne do ryzyk prania pieniędzy, jego przestępstw źródłowych lub finansowania terroryzmu, na które to ryzyka podmiot jest narażony.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby podmioty sprawujące nadzór mogły co najmniej:

a) wydawać zalecenia;

b) nakazywać podmiotom zobowiązanym zachowanie zgodności z prawem, w tym wdrożenie konkretnych środków naprawczych;

c) wydawać oświadczenia publiczne wskazujące daną osobę fizyczną lub prawną oraz charakter naruszenia;

d) wydawać decyzje nakazujące danej osobie fizycznej lub prawnej zaprzestanie danego zachowania i zaniechanie powtarzania tego zachowania;

e) ograniczać lub zawężać działalność, operacje lub sieć instytucji, wśród których znajduje się podmiot zobowiązany, lub wymagać zbycia działalności;

f) w przypadku gdy podmiot zobowiązany podlega obowiązkowi uzyskania zezwolenia - cofać lub zawieszać zezwolenia;

g) wymagać zmian w strukturze zarządzania.

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby podmioty sprawujące nadzór mogły, za pomocą środków administracyjnych, o których mowa w ust. 2, w szczególności

a) wymagać dostarczenia bez zbędnej zwłoki wszelkich danych lub informacji niezbędnych im do wypełnienia swoich zadań zgodnie z niniejszym rozdziałem, wymagać przedłożenia wszelkich dokumentów lub nakładać dodatkowe lub częstsze wymogi zgłoszeniowe;

b) wymagać usprawnienia wewnętrznych strategii, procedur i środków kontroli;

c) wymagać od podmiotu zobowiązanego stosowania szczególnej strategii lub szczególnych wymogów wobec kategorii lub indywidualnych klientów, transakcji, działań lub kanałów dostaw stwarzających wysokie ryzyka;

d) wymagać wdrożenia środków mających na celu ograniczenie ryzyk prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, nieodłącznie związanych z działalnością i produktami podmiotu zobowiązanego;

e) nałożyć tymczasowy zakaz pełnienia funkcji kierowniczych w podmiocie zobowiązanym na wszelkie osoby wykonujące obowiązki kierownicze w podmiocie zobowiązanym lub na wszelkie inne osoby fizyczne, odpowiedzialne za naruszenie.

4. Środkom administracyjnym, o których mowa w ust. 2, towarzyszą w stosownym przypadku wiążące terminy ich wdrożenia. Państwa członkowskie zapewniają, aby podmioty sprawujące nadzór monitorowały i oceniały wdrażanie wymaganych działań przez podmiot zobowiązany.

5. Państwa członkowskie mogą upoważnić podmioty sprawujące nadzór do stosowania dodatkowych rodzajów środków administracyjnych oprócz tych, o których mowa w ust. 2.

Artykuł  57

Okresowe kary pieniężne

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku gdy podmioty zobowiązane nie przestrzegają w mających zastosowanie terminach środków administracyjnych zastosowanych przez podmiot sprawujący nadzór zgodnie z art. 56 ust. 2 lit. b), d), e) i g), podmioty sprawujące nadzór mogły nakładać okresowe kary pieniężne w celu wymuszenia wypełnienia tych środków administracyjnych.

2. Okresowe kary pieniężne są skuteczne i proporcjonalne. Okresowe kary pieniężne nakłada się do czasu wypełnienia przez dany podmiot zobowiązany lub daną osobę odpowiednich środków administracyjnych.

3. Niezależnie od przepisów ust. 2 - w przypadku osób prawnych - kwota okresowej kary pieniężnej nie przekracza 3 % średniego dziennego obrotu w poprzedzającym roku obrotowym lub - w przypadku osób fizycznych - tak kwota nie przekracza 2 % średniego dziennego dochodu w poprzedzającym roku kalendarzowym.

4. Okresowe kary pieniężne zostają nałożone wyłącznie na okres nie dłuższy niż sześć miesięcy od decyzji podmiotu sprawującego nadzór. W przypadku gdy w momencie upływu tego okresu podmiot zobowiązany nie wypełnił jeszcze środka administracyjnego, państwa członkowskie zapewniają, aby podmioty sprawujące nadzór mogły nałożyć okresowe kary pieniężne przez dodatkowy okres nie dłuższy niż 6 miesięcy.

5. Państwa członkowskie zapewniają, aby decyzja o nałożeniu okresowej kary pieniężnej mogła być podejmowana od dnia rozpoczęcia stosowania środka administracyjnego.

Okresowa kara pieniężna ma zastosowanie od dnia podjęcia tej decyzji.

Artykuł  58

Publikowanie informacji o karach pieniężnych, środkach administracyjnych i okresowych karach pieniężnych

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby podmioty sprawujące nadzór publikowały na swojej stronie internetowej, w dostępnym formacie, decyzje o nałożeniu kar pieniężnych i zastosowaniu środków administracyjnych, o których mowa w art. 56 ust. 2 lit. c)-g), na podstawie art. 56 ust. 1 lit. a), lub nałożeniu okresowych kar pieniężnych.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby decyzje, o których mowa w ust. 1, były publikowane przez podmioty sprawujące nadzór niezwłocznie po poinformowaniu o nich osób odpowiedzialnych za naruszenie.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego, w przypadku gdy publikacja dotyczy środków administracyjnych, od których przysługuje odwołanie i które nie mają na celu zaradzenia poważnym, powtarzającym się i systematycznym naruszeniom, państwa członkowskie mogą zezwolić na odroczenie publikacji tych środków administracyjnych do momentu upływu terminu na wniesienie odwołania.

W przypadku gdy publikacja dotyczy decyzji, od których przysługuje odwołanie, podmioty sprawujące nadzór niezwłocznie publikują na swojej stronie internetowej również taką informację i wszelkie późniejsze informacje na temat odwołania oraz wynik takiego odwołania. Publikuje się również wszelkie decyzje unieważniające poprzednią decyzję o nałożeniu kary pieniężnej, zastosowaniu środka administracyjnego lub nałożeniu okresowej kary pieniężnej.

3. Publikowane są co najmniej informacje na temat rodzaju i charakteru naruszenia oraz tożsamości osób odpowiedzialnych, a w przypadku kar pieniężnych i okresowych kar pieniężnych - także ich kwoty. Państwa członkowskie nie są zobowiązane do stosowania niniejszego akapitu do decyzji o zastosowaniu środków administracyjnych o charakterze dochodzeniowym lub decyzji podjętych na podstawie art. 56 ust. 2 lit. a) i c).

W przypadku gdy na podstawie indywidualnej oceny podmioty sprawujące nadzór uznają publikację tożsamości osób odpowiedzialnych, o której mowa w akapicie pierwszym, lub danych osobowych takich osób za nieproporcjonalną lub gdy publikacja zagraża stabilności rynków finansowych lub trwającemu dochodzeniu, podmioty sprawujące nadzór:

a) odkładają publikację decyzji do momentu, w którym przyczyny jej niepublikowania przestaną istnieć;

b) publikują decyzję w formie anonimowej w sposób zgodny z prawem krajowym, jeżeli taka anonimowa publikacja zapewnia skuteczną ochronę odnośnych danych osobowych; w takim przypadku publikacja odpowiednich danych może zostać odroczona o odpowiedni okres, jeżeli przewiduje się, że w tym okresie przyczyny anonimowej publikacji przestaną istnieć;

c) w ogóle nie publikują decyzji, w razie gdy warianty określone w lit. a) i b) zostaną uznane za niewystarczające, aby zapewnić jedno z poniższych:

(i) brak zagrożenia dla stabilności rynków finansowych;

(ii) proporcjonalność publikacji decyzji w odniesieniu do kar pieniężnych i środków administracyjnych za naruszenia, których charakter uznaje się za mało istotny.

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby wszelkie informacje opublikowane zgodnie z niniejszym artykułem widniały na stronie internetowej podmiotów sprawujących nadzór przez 5 lat po ich opublikowaniu. Dane osobowe zawarte w publikacji widnieją jednak na stronie internetowej organów nadzoru jedynie przez okres, który jest niezbędny zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami o ochronie danych, a w każdym razie nie dłużej niż pięć lat.

Artykuł  59

Wymiana informacji o karach pieniężnych i środkach administracyjnych

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby ich podmioty sprawujące nadzór oraz, w stosownych przypadkach, organ publiczny dozorujący organy samorządu zawodowego w ramach wykonywania przez nie funkcji nadzorczych informowały AMLA o wszelkich nałożonych karach pieniężnych i zastosowanych środkach administracyjnych nałożonych zgodnie z niniejszą sekcją, w tym o wszelkich odwołaniach od tych kar i środków oraz o wynikach tych odwołań. Informacje takie udostępnia się również innym podmiotom sprawującym nadzór, jeżeli kara pieniężna lub środek administracyjny dotyczą podmiotu prowadzącego działalność w co najmniej dwóch państwach członkowskich.

2. AMLA utrzymuje na swojej stronie internetowej linki do publikowanych przez każdy podmiot sprawujący nadzór informacji o nałożonych karach pieniężnych i zastosowanych środkach administracyjnych nałożonych zgodnie z art. 58 i wskazuje okres, przez który każde państwo członkowskie upublicznia informacje o karach pieniężnych i środkach administracyjnych.

⁴⁴ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/43/WE oraz uchylająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG (Dz.U. L 182 z 29.6.2013, s. 19).