Art. 6. - Zdarzenie podatkowe, moment i miejsce powstania obowiązku podatkowego, zniszczenie i nieodwracalna utrata - Dyrektywa 2020/262 ustanawiająca ogólne zasady dotyczące podatku akcyzowego (przekształcenie)

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2020.58.4

Akt obowiązujący

Wersja od: 26 kwietnia 2022 r.

Artykuł  6

Zdarzenie podatkowe, moment i miejsce powstania obowiązku podatkowego, zniszczenie i nieodwracalna utrata

1. Wyroby akcyzowe podlegają opodatkowaniu akcyzą w momencie:

a) ich produkcji, w tym, w stosownych przypadkach, ich wydobycia na terytorium Unii;

b) ich importu lub niezgodnego z przepisami wprowadzenia na terytorium Unii.

2. Podatek akcyzowy staje się wymagalny w momencie dopuszczenia do konsumpcji w państwie członkowskim dopuszczenia do konsumpcji.

3. Na użytek niniejszej dyrektywy "dopuszczenie do konsumpcji" oznacza:

a) opuszczenie procedury zawieszenia poboru akcyzy w odniesieniu do wyrobów akcyzowych, w tym opuszczenie niezgodne z przepisami;

b) przechowywanie lub magazynowanie, także w przypadkach wystąpienia nieprawidłowości, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów akcyzowych, na które nie nałożono akcyzy zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami prawa unijnego i ustawodawstwa krajowego;

c) produkcję, w tym przetwarzanie, wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy oraz produkcję lub przetwarzanie niezgodne z przepisami;

d) import wyrobów akcyzowych, chyba że natychmiast po dokonaniu importu wyroby te zostaną objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy, lub niezgodne z przepisami wprowadzenie wyrobów akcyzowych, chyba że dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e), f), g) lub k) rozporządzenia (UE) nr 952/2013. Jeśli dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e) rozporządzenia (UE) nr 952/2013, państwa członkowskie mogą przewidzieć karę w swoich przepisach prawa krajowego, uwzględniając kwotę długu celnego jaki by powstał.

4. Za moment opuszczenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, zgodnie z ust. 3 lit. a) uznaje się:

a) moment odbioru wyrobów akcyzowych przez zarejestrowanego odbiorcę w sytuacjach, o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. a) ppkt (ii);

b) moment odbioru wyrobów akcyzowych przez odbiorcę w sytuacjach, o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. a) ppkt (iv);

c) moment odbioru wyrobów akcyzowych w miejscu dostawy bezpośredniej w sytuacjach, o których mowa w art. 16 ust. 4.

5. Za dopuszczenie do konsumpcji nie uważa się całkowitego zniszczenia ani całkowitej bądź częściowej nieodwracalnej utraty wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli zniszczenie lub utrata wynikają z nieprzewidzianych okoliczności lub działania siły wyższej lub wynikają z zezwolenia na zniszczenie wyrobów udzielonego przez właściwe organy państwa członkowskiego.

6. Na użytek niniejszej dyrektywy wyroby uważa się za całkowicie zniszczone lub nieodwracalnie utracone, gdy nie mogą już zostać wykorzystane jako wyroby akcyzowe.

7. Utrata częściowa wynikająca z właściwości wyrobów, która ma miejsce podczas przemieszczania w procedurze zawieszenia poboru akcyzy między państwami członkowskimi, nie jest uznawana za dopuszczenie do konsumpcji, o ile wysokość straty jest niższa niż wspólny próg utraty częściowej dla tych wyrobów akcyzowych, chyba że państwo członkowskie ma uzasadniony powód, by podejrzewać, że dopuszczono się oszustwa lub nieprawidłowości. Ta część utraty częściowej, która przekracza wspólny próg utraty częściowej dla tych wyrobów akcyzowych, traktowana jest jako dopuszczenie do konsumpcji.

8. Państwa członkowskie mogą określić własne zasady traktowania przypadków utraty częściowej w ramach procedury zawieszenia poboru akcyzy nieobjętych ust. 7.

9. Całkowite zniszczenie lub całkowitą bądź częściową nieodwracalną utratę danych wyrobów akcyzowych, o których to sytuacjach mowa w ust. 5, wykazuje się właściwym organom państwa członkowskiego, w którym doszło do całkowitego zniszczenia lub całkowitej bądź częściowej nieodwracalnej utraty tych wyrobów lub, jeżeli nie można określić miejsca, w którym doszło do utraty, właściwym organom państwa członkowskiego, w którym je wykryto, w sposób wymagany przez te organy.

Gdy stwierdzone zostanie całkowite zniszczenie lub całkowita bądź częściowa nieodwracalna utrata wyrobów akcyzowych, gwarancja złożona zgodnie z art. 17 zostaje zwolniona w całości lub części, stosownie do przypadku, po przedstawieniu odpowiedniego dowodu.

10. Komisja przyjmuje zgodnie z art. 51 akty delegowane określające wspólne progi utraty częściowej, o których mowa w ust. 7 niniejszego artykułu oraz w art. 45 ust. 2, przy uwzględnieniu m.in. rodzaju wyrobów, fizycznych i chemicznych cech wyrobów, temperatury otoczenia podczas przemieszczania, odległości, na jaką dany wyrób został przemieszczony, lub czasu zużytego na przemieszczenie, określając wyroby akcyzowe, odpowiadający im wspólny próg utraty częściowej jako procent całkowitej ilości oraz inne stosowne aspekty związane z transportem wyrobów.

Do czasu ustalenia wspólnych progów utraty częściowej państwa członkowskie kontynuują stosowanie przepisów krajowych.