Art. 8. - Komisja doradcza - Dyrektywa 2017/1852 w sprawie mechanizmów rozstrzygania sporów dotyczących podwójnego opodatkowania w Unii Europejskiej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2017.265.1

Akt obowiązujący

Wersja od: 14 października 2017 r.

Artykuł  8

Komisja doradcza

1. W skład komisji doradczej, o której mowa w art. 6, wchodzą:

a) jeden przewodniczący;

b) jeden przedstawiciel każdego zainteresowanego właściwego organu. Jeżeli właściwe organy tak uzgodnią, liczbę takich przedstawicieli można zwiększyć do dwóch dla każdego właściwego organu;

c) jedna niezależna osoba ciesząca się powszechnym uznaniem, która jest mianowana przez każdy właściwy organ zainteresowanych państw członkowskich z wykazu, o którym mowa w art. 9. Jeżeli właściwe organy tak uzgodnią, liczbę takich mianowanych osób można zwiększyć do dwóch dla każdego właściwego organu.

2. Zasady dotyczące mianowania niezależnych osób cieszących się powszechnym uznaniem uzgadniane są przez właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich. Po mianowaniu niezależnych osób cieszących się powszechnym uznaniem, dla każdej z nich mianuje się zastępcę zgodnie z zasadami dotyczącymi mianowania niezależnych osób, w przypadku gdy niezależne osoby nie są w stanie wykonywać swoich obowiązków.

3. W przypadku gdy zasady dotyczące mianowania niezależnych osób cieszących się powszechnym uznaniem nie zostały uzgodnione zgodnie z ust. 2, mianowanie takich osób odbywa się w drodze losowania.

4. Z wyjątkiem sytuacji, w których niezależne osoby cieszące się powszechnym uznaniem zostały mianowane przez właściwy sąd lub krajowy organ mianujący zgodnie z art. 7 ust. 1, właściwy organ któregokolwiek z zainteresowanych państw członkowskich może zgłosić sprzeciw wobec mianowania którejkolwiek konkretnej niezależnej osoby cieszącej się powszechnym uznaniem, z jakiegokolwiek powodu uzgodnionego wcześniej między zainteresowanymi właściwymi organami lub z jakiegokolwiek z następujących powodów:

a) osoba ta jest członkiem personelu jednej z zainteresowanych administracji podatkowych lub pracuje na jej rzecz lub też była w takiej sytuacji w dowolnym momencie w okresie trzech ostatnich lat;

b) osoba ta posiada lub posiadała istotny udział kapitałowy w którejkolwiek z zainteresowanych osób, których dotyczy spór, bądź posiada lub posiadała w nich prawo głosu, bądź jest lub była ich pracownikiem lub doradcą, w dowolnym momencie w ciągu pięciu ostatnich lat poprzedzających datę mianowania tej osoby;

c) osoba ta nie zapewnia wystarczającej gwarancji obiektywności w odniesieniu do rozstrzygnięcia odnośnego sporu lub sporów;

d) osoba ta jest pracownikiem przedsiębiorstwa, które świadczy usługi doradztwa podatkowego, lub w inny sposób profesjonalnie udziela porad podatkowych, lub była w takiej sytuacji w dowolnym momencie w ciągu co najmniej trzyletniego okresu poprzedzającego mianowanie tej osoby.

5. Każdy właściwy organ któregokolwiek z zainteresowanych państw członkowskich może zażądać, aby osoba ciesząca się powszechnym uznaniem, która została mianowana zgodnie z ust. 2 lub 3, lub jej zastępca, ujawnili wszelkie interesy, związki lub wszelkie inne kwestie, które mogą mieć wpływ na niezależność lub bezstronność tych osób lub które mogą wywołać wrażenie stronniczości w postępowaniu.

W okresie 12 miesięcy po wydaniu przez komisję doradczą decyzji, niezależna osoba ciesząca się powszechnym uznaniem i będąca członkiem komisji doradczej nie może znaleźć się w sytuacji, która dałaby właściwemu organowi powód do zgłoszenia sprzeciwu wobec mianowania tej osoby, jak przewidziano w niniejszym ustępie, gdyby osoba ta znajdowała się w takiej sytuacji w momencie mianowania do tej komisji doradczej.

6. Przedstawiciele właściwych organów oraz niezależne osoby cieszące się powszechnym uznaniem mianowane zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu wybierają przewodniczącego z wykazu osób, o którym mowa w art. 9. O ile przedstawiciele każdego właściwego organu i niezależne osoby cieszące się powszechnym uznaniem nie uzgodnią inaczej, przewodniczący musi być sędzią.