Dyrektywa 2017/159 wdrażająca Umowę w sprawie wdrożenia Konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa z 2007 r. zawartą dnia 21 maja 2012 r. między Generalną Konfederacją Spółdzielni Rolniczych przy Unii Europejskiej (COGECA), Europejską Federacją Pracowników Transportu (ETF) oraz Stowarzyszeniem Krajowych Organizacji Przedsiębiorstw w Sektorze Rybołówstwa w Unii Europejskiej (Europeche)
Dz.U.UE.L.2017.25.12
Akt obowiązującyDYREKTYWA RADY (UE) 2017/159
z dnia 19 grudnia 2016 r.
wdrażająca Umowę w sprawie wdrożenia Konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa z 2007 r. zawartą dnia 21 maja 2012 r. między Generalną Konfederacją Spółdzielni Rolniczych przy Unii Europejskiej (COGECA), Europejską Federacją Pracowników Transportu (ETF) oraz Stowarzyszeniem Krajowych Organizacji Przedsiębiorstw w Sektorze Rybołówstwa w Unii Europejskiej (Europêche)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 155 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
(1) Zgodnie z art. 155 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej(TFUE) pracodawcy i pracownicy (zwani dalej "partnerami społecznymi") mogą wspólnie zażądać wykonania zawartych przez nich umów na poziomie Unii w drodze decyzji Rady na wniosek Komisji.
(2) Dnia 14 czerwca 2007 r. Międzynarodowa Organizacja Pracy (MOP) przyjęła Konwencję dotyczącą pracy w sektorze rybołówstwa z 2007 r. (zwana dalej "konwencją"). Konwencja ma na celu stworzenie jednolitego, spójnego instrumentu stanowiącego uzupełnienie międzynarodowych norm w zakresie warunków życia i pracy dla tego sektora oraz zawiera zmienione i zaktualizowane normy z obowiązujących konwencji międzynarodowych i zaleceń mających zastosowanie do rybaków, a także podstawowe zasady zapisane w innych międzynarodowych konwencjach w dziedzinie pracy.
(3) Komisja przeprowadziła konsultacje z partnerami społecznymi, zgodnie z art. 154 ust. 2 TFUE, czy promować stosowanie w Unii postanowień Konwencji.
(4) W dniu 21 maja 2012 r. Generalna Konfederacja Spółdzielni Rolniczych przy Unii Europejskiej (COGECA), Europejska Federacja Pracowników Transportu (ETF) oraz Stowarzyszenie Krajowych Organizacji Przedsiębiorstw w Sektorze Rybołówstwa (Europêche), pragnąc podjąć pierwszy krok na drodze do kodyfikacji dorobku społecznego Unii w sektorze rybołówstwa morskiego oraz pomóc w zapewnieniu równych warunków działania dla sektora rybołówstwa morskiego w Unii, zawarły umowę w sprawie wdrożenia Konwencji (zwaną dalej "umową").
(5) Dnia 10 maja 2013 r. organizacje te zwróciły się do Komisji o wykonanie ich umowy w formie decyzji Rady, zgodnie z art. 155 ust. 2 TFUE.
(6) Do celów art. 288 TFUE właściwym instrumentem do wykonania umowy jest dyrektywa.
(7) Komisja sporządziła wniosek dotyczący dyrektywy zgodnie ze swoim komunikatem z dnia 20 maja 1998 r. w sprawie dostosowania i wspierania dialogu społecznego na poziomie Wspólnoty, uwzględniając reprezentatywność stron-sygnatariuszy oraz zgodność wszystkich klauzul umowy z prawem.
(8) Niniejsza dyrektywa powinna być stosowana bez uszczerbku dla wszelkich obowiązujących przepisów Unii, które są bardziej szczegółowe lub które zapewniają wszystkim rybakom wyższy poziom ochrony.
(9) Niniejsza dyrektywa nie powinna być wykorzystywana do uzasadnienia zmniejszenia ogólnego poziomu ochrony pracowników w dziedzinach objętych umową.
(10) Niniejsza dyrektywa oraz załączona do niej umowa ustanawiają normy minimalne; państwa członkowskie i partnerzy społeczni mogą utrzymać lub wprowadzić korzystniejsze przepisy.
(11) Bez uszczerbku dla postanowień umowy dotyczących działań następczych i przeglądu ze strony partnerów społecznych na poziomie Unii Komisja powinna monitorować wdrożenie niniejszej dyrektywy i umowy oraz powinna dokonać oceny.
(12) Partnerzy społeczni oczekują, by krajowe środki wdrażające niniejszą dyrektywę weszły w życie nie wcześniej niż z dniem wejścia w życie Konwencji. Stosownie do tego niniejsza dyrektywa wejdzie w życie w tym samym czasie co Konwencja.
(13) Umowę stosuje się do rybaków pracujących w jakimkolwiek charakterze na podstawie umowy o pracę lub pozostających w stosunku pracy na pokładzie statków rybackich prowadzących połowy morskie, pływających pod banderą państwa członkowskiego lub zarejestrowanych pod pełną jurysdykcją państwa członkowskiego.
(14) Aby chronić bezpieczeństwo i higienę pracy rybaków pracujących w jakimkolwiek charakterze na podstawie umowy o pracę lub pozostających w stosunku pracy, umowę można ponadto stosować do wszystkich pozostałych rybaków obecnych na pokładzie tego samego statku rybackiego.
(15) Państwa członkowskie mogą definiować wszelkie terminy, które nie są wyraźnie zdefiniowane w umowie, zgodnie z prawem krajowym i krajową praktyką, jak to ma miejsce w przypadku innych dyrektyw dotyczących polityki społecznej i zawierających podobne terminy, z zastrzeżeniem, że definicje są zgodne z treścią umowy.
(16) W niniejszej dyrektywie i załączonej do niej umowie należy uwzględnić wszystkie postanowienia dotyczące zarządzania zdolnością połowową, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 1 .
(17) Państwa członkowskie mogą powierzyć partnerom społecznym wdrożenie niniejszej dyrektywy, w sytuacji gdy partnerzy społeczni wspólnie o to wystąpią, pod warunkiem że państwa członkowskie podejmą wszelkie konieczne działania, aby zapewnić przez cały czas osiągniecie rezultatów, które ta dyrektywa zakłada.
(18) Komisja poinformowała Parlament Europejski zgodnie z art. 155 ust. 2 TFUE, przesyłając mu tekst swojego wniosku dyrektywy, zawierającego umowę.
(19) W niniejszej dyrektywie respektuje się prawa podstawowe i przestrzega się zasad uznanych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności w jej art. 20, 31 i 32.
(20) Ponieważ cele niniejszej dyrektywy, mianowicie poprawa warunków życia i pracy oraz zapewnienie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników sektora rybołówstwa morskiego, będącego sektorem transgranicznym działającym pod banderami różnych państw członkowskich, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może przyjąć środki, zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tych celów.
(21) Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej 2 fakt, że działalność, o której mowa w dyrektywie, nie występuje jeszcze w danym państwie członkowskim, nie zwalnia tego państwa członkowskiego z obowiązku przyjęcia przepisów ustawowych lub wykonawczych w celu zapewnienia, aby wszystkie przepisy dyrektywy zostały prawidłowo przetransponowane. Zarówno zasada pewności prawa, jak i potrzeba zapewnienia pełnego wdrażania dyrektyw zarówno de iure, jak i de facto, nakładają na państwa członkowskie obowiązek odtwarzania przepisów odnośnych dyrektyw w jasnych, precyzyjnych i przejrzystych ramach zawierających obowiązkowe przepisy prawne. Obowiązek taki ma zastosowanie do państw członkowskich, aby umożliwiać przewidywanie zmiany w dowolnym momencie sytuacji w nich panującej i w celu zapewnienia, aby wszystkie osoby we Wspólnocie, w tym w państwach członkowskich, w których nie występuje konkretna działalność, o której mowa w dyrektywie, mogły wiedzieć wyraźnie i dokładnie, jakie są - we wszelkich okolicznościach - ich prawa i obowiązki. Zgodnie z orzecznictwem transpozycja dyrektywy nie jest obowiązkowa jedynie w przypadkach, gdy jest ona bezprzedmiotowa ze względów geograficznych. W takich przypadkach państwa członkowskie powinny o tym poinformować Komisję.
(22) Zgodnie ze wspólną deklaracją polityczną państw członkowskich i Komisji z dnia 28 września 2011 r. dotyczącą dokumentów wyjaśniających 3 państwa członkowskie zobowiązały się do złożenia, w uzasadnionych przypadkach, wraz z powiadomieniem o środkach transpozycji jednego lub większej liczby dokumentów wyjaśniających związki między elementami dyrektywy a odpowiadającymi im częściami krajowych instrumentów transpozycyjnych. W odniesieniu do niniejszej dyrektywy prawodawca uznaje, że złożenie tych dokumentów jest uzasadnione,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Niniejsza dyrektywa wdraża umowę w sprawie wdrożenia Konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa z 2007 r. zawartą dnia 21 maja 2012 r. między pracodawcami a pracownikami (partnerami społecznymi) na poziomie Unii w sektorze rybołówstwa morskiego, tj. między Generalną Konfederacją Spółdzielni Rolniczych przy Unii Europejskiej (COGECA), Europejską Federacją Pracowników Transportu (ETF) oraz Stowarzyszeniem Krajowych Organizacji Przedsiębiorstw w Sektorze Rybołówstwa (Europêche).
Tekst umowy określony jest w załączniku do niniejszej dyrektywy.
Państwa członkowskie określają sankcje mające zastosowanie w przypadku naruszenia krajowych przepisów przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy. Sankcje te są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.
Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odesłanie do niniejszej dyrektywy lub odesłanie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odesłania są określane przez państwa członkowskie.
Nie później niż do dnia 15 listopada 2022 r. Komisja, po przeprowadzeniu konsultacji z państwami członkowskimi i partnerami społecznymi na poziomie Unii, przedkłada Radzie sprawozdanie w sprawie wdrożenia, stosowania i oceny niniejszej dyrektywy.
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem wejścia w życie Konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa z 2007 r.
Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej datę wejścia w życie tej Konwencji.
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 19 grudnia 2016 r.
W imieniu Rady | |
L. SÓLYMOS | |
Przewodniczący |
ZAŁĄCZNIK
Umowa w sprawie wdrożenia Konwencji dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa z 2007 r. Międzynarodowej Organizacji Pracy
Umowa w sprawie wdrożenia Konwencji dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa z 2007 r. Międzynarodowej Organizacji Pracy
uwzględniając:
a także mając na uwadze, co następuje:
wzywając państwa członkowskie do:
wspólnie wnioskując:
aby niniejsza umowa została wdrożona w drodze dyrektywy Rady,
UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:
CZĘŚĆ 1
DEFINICJE I ZAKRES
DEFINICJE I ZAKRES
DEFINICJE
DEFINICJE
Do celów niniejszej umowy:
ZAKRES
ZAKRES
Niniejsza umowa nie ma żadnego wpływu na przepisy prawa, orzeczenia, zwyczaje czy jakiekolwiek umowy między właścicielami statków rybackich a rybakami, które zapewniają warunki korzystniejsze dla rybaków niż te zawarte w niniejszej umowie.
CZĘŚĆ 2
ZASADY OGÓLNE
ZASADY OGÓLNE
OBOWIĄZKI WŁAŚCICIELI STATKÓW RYBACKICH, SZYPRÓW ORAZ RYBAKÓW
OBOWIĄZKI WŁAŚCICIELI STATKÓW RYBACKICH, SZYPRÓW ORAZ RYBAKÓW
CZĘŚĆ 3
MINIMALNE WYMOGI DOTYCZĄCE PRACY NA STATKACH RYBACKICH
MINIMALNE WYMOGI DOTYCZĄCE PRACY NA STATKACH RYBACKICH
MINIMALNY WIEK
MINIMALNY WIEK
BADANIA LEKARSKIE
BADANIA LEKARSKIE
Każde państwo członkowskie przyjmuje przepisy ustawowe, wykonawcze lub inne środki dotyczące:
Jako uzupełnienie minimalnych wymogów wymienionych w art. 7 i 8 na statkach rybackich o długości co najmniej 24 m lub pozostających zazwyczaj na morzu przez dłużej niż trzy dni:
CZĘŚĆ 4
WARUNKI SŁUŻBY
WARUNKI SŁUŻBY
OBSADA
OBSADA
GODZINY PRACY I GODZINY ODPOCZYNKU
GODZINY PRACY I GODZINY ODPOCZYNKU
Takie wyjątki mogą być określone za pomocą:
LISTA ZAŁOGI
LISTA ZAŁOGI
Każdy statek rybacki ma listę załogi, której egzemplarz przedkłada się upoważnionym osobom na lądzie przed wypłynięciem statku lub przekazuje na ląd niezwłocznie po wypłynięciu statku. Właściwy organ określa, komu i kiedy, a także w jakim celu lub celach, należy takie informacje przedstawić.
UMOWA RYBAKA O PRACĘ
UMOWA RYBAKA O PRACĘ
Artykuły 14-18 włącznie stosuje się, nie naruszając przepisów dyrektywy 91/533/EWG.
Każde państwo członkowskie przyjmuje przepisy ustawowe, wykonawcze lub inne środki:
Każde państwo członkowskie przyjmuje przepisy ustawowe, wykonawcze lub inne środki dotyczące:
Umowa rybaka o pracę, której egzemplarz przekazuje się rybakowi, jest przechowywana na pokładzie statku i jest dostępna dla rybaka oraz, zgodnie z przepisami krajowymi i praktyką krajową, dla innych zainteresowanych stron na ich wniosek.
Artykuły 14-16 oraz załącznik I do niniejszej umowy nie mają zastosowania do właściciela statku rybackiego, który również samodzielnie eksploatuje statek.
Właściciel statku rybackiego ma obowiązek zapewnić, aby każdy rybak posiadał umowę rybaka o pracę, która została sporządzona na piśmie i podpisana przez wszystkie strony tej umowy oraz która zapewnia rybakowi godziwe warunki pracy i życia na statku, zgodnie z wymogami niniejszej umowy.
REPATRIACJA
REPATRIACJA
USŁUGI W ZAKRESIE RYNKU PRACY ŚWIADCZONE PRZEZ PODMIOTY PRYWATNE
USŁUGI W ZAKRESIE RYNKU PRACY ŚWIADCZONE PRZEZ PODMIOTY PRYWATNE
CZĘŚĆ 5
BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY
BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY
WYŻYWIENIE I ZAKWATEROWANIE
WYŻYWIENIE I ZAKWATEROWANIE
Każde państwo członkowskie przyjmuje przepisy ustawowe, wykonawcze lub inne środki dotyczące pomieszczeń załogi, wyżywienia i wody pitnej na pokładzie w odniesieniu do statków rybackich pływających pod jego banderą lub zarejestrowanych pod jego pełną jurysdykcją.
Każde państwo członkowskie przyjmuje przepisy ustawowe, wykonawcze lub inne środki, na mocy których wymaga się zapewnienia, aby pomieszczenia załogi na statku rybackim pływającym pod jego banderą lub zarejestrowanym pod jego pełną jurysdykcją miały właściwe wymiary i odznaczały się odpowiednią jakością oraz by były odpowiednio wyposażone na potrzeby obsługi statku i pod kątem czasu pobytu rybaków na jego pokładzie. W stosownych przypadkach środki takie dotyczą w szczególności następujących kwestii:
Każde państwo członkowskie przyjmuje przepisy ustawowe, wykonawcze lub inne środki, na mocy których wymaga się, aby:
Przepisy ustawowe, wykonawcze lub inne środki, które państwo członkowskie ma przyjąć zgodnie z art. 22-24 włącznie, skutkują pełnym wejściem w życie załącznika II do niniejszej umowy.
OCHRONA ZDROWIA I OPIEKA MEDYCZNA OCHRONA W RAZIE CHOROBY, URAZU LUB ŚMIERCI W ZWIĄZKU Z WYKONYWANĄ PRACĄ
OCHRONA ZDROWIA I OPIEKA MEDYCZNA OCHRONA W RAZIE CHOROBY, URAZU LUB ŚMIERCI W ZWIĄZKU Z WYKONYWANĄ PRACĄ
Każde państwo członkowskie przyjmuje przepisy ustawowe, wykonawcze lub inne środki, na mocy których wymaga się, aby rybak na pokładzie statku rybackiego pływającego pod banderą tego państwa lub zarejestrowanego pod jego pełną jurysdykcją:
Każde państwo członkowskie przyjmuje przepisy ustawowe, wykonawcze lub inne środki, na mocy których wymaga się, aby ochrona zdrowia i opieka medyczna, o których mowa w art. 26 lit. b):
Każde państwo członkowskie przyjmuje przepisy ustawowe, wykonawcze lub inne środki, na mocy których wymaga się, aby:
Każde państwo członkowskie przyjmuje przepisy ustawowe, wykonawcze lub inne środki, na mocy których wymaga się, aby:
W krajowych przepisach ustawowych lub wykonawczych można zezwolić na wyłączenie odpowiedzialności właściciela statku rybackiego za pokrycie kosztów opieki medycznej, o której mowa w art. 29 lit. b) i c), jeżeli uraz nastąpił w innych okolicznościach niż podczas pracy na statku, jeżeli choroba albo ułomność były ukrywane przy zatrudnianiu bądź jeżeli właściciel statku rybackiego wykaże, że uraz lub choroba wynikały z umyślnej winy rybaka.
Biorąc pod uwagę cechy charakterystyczne sektora rybołówstwa, odpowiedzialność finansowa właściciela statku rybackiego w ramach art. 29 i 31 może zostać zapewniona poprzez:
BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY ORAZ ZAPOBIEGANIE WYPADKOM
BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY ORAZ ZAPOBIEGANIE WYPADKOM
Artykuły 34-36 włącznie stosuje się, nie naruszając przepisów dyrektywy 89/391/EWG, dyrektywy 92/29/EWG i dyrektywy 93/103/WE.
Każde państwo członkowskie przyjmuje przepisy ustawowe, wykonawcze lub inne środki dotyczące:
Ocena ryzyka w odniesieniu do połowów jest przeprowadzana z udziałem rybaków lub ich przedstawicieli.
CZĘŚĆ 6
ZMIANY
ZMIANY
CZĘŚĆ 7
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Strony będące sygnatariuszami niniejszej umowy zawierają ją z zastrzeżeniem, że nie wejdzie ona w życie do czasu wejścia w życie konwencji. Konwencja wchodzi w życie dwanaście miesięcy po dniu, w którym dyrektor generalny Międzynarodowego Biura Pracy zarejestrował ratyfikację dokonaną przez dziesięć państw członkowskich MOP, z których osiem to państwa nadbrzeżne.
NA DOWÓD CZEGO niżej wymienieni złożyli podpisy na niniejszej umowie.
SPORZĄDZONO W Göteborgu w Szwecji dnia dwudziestego pierwszego maja dwa tysiące dwunastego roku.
Javier Garat, przewodniczący Europêche
Giampaolo Buonfiglio, przewodniczący grupy roboczej ds. rybołówstwa COPA-COGECA
Eduardo Chagas, sekretarz generalny Europejskiej Federacji Pracowników Transportu (ETF)
Załącznik I
UMOWA RYBAKA O PRACĘ
UMOWA RYBAKA O PRACĘ
Załącznik II
ZAKWATEROWANIE NA STATKU RYBACKIM
ZAKWATEROWANIE NA STATKU RYBACKIM
PLANOWANIE I KONTROLA
PROJEKT I BUDOWA
Otwory prowadzące do pomieszczeń i pomiędzy nimi
Izolacja
HAŁAS I DRGANIA
WENTYLACJA
OGRZEWANIE I KLIMATYZACJA
OŚWIETLENIE
KAJUTY
Uwagi ogólne
Powierzchnia
Liczba osób w kajucie
Inne
MESY
WANNY LUB PRYSZNICE, TOALETY I UMYWALKI
PRALNIE
POMIESZCZENIA DLA CHORYCH I RANNYCH RYBAKÓW
INNE POMIESZCZENIA
POŚCIEL, SPRZĘT KUCHENNY I INNE
POMIESZCZENIA REKREACYJNE
SYSTEMY ŁĄCZNOŚCI
KAMBUZ I POMIESZCZENIA DO PRZECHOWYWANIA ŻYWNOŚCI
ŻYWNOŚĆ I WODA PITNA
CZYSTOŚĆ I WARUNKI MIESZKALNE
INSPEKCJE PROWADZONE PRZEZ SZYPRA LUB Z JEGO POLECENIA
ODSTĘPSTWA
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.