Dyrektywa 2014/100/UE zmieniająca dyrektywę 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającą wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków
Dz.U.UE.L.2014.308.82
Akt jednorazowyDYREKTYWA KOMISJI 2014/100/UE
z dnia 28 października 2014 r.
zmieniająca dyrektywę 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającą wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiającą wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków i uchylającą dyrektywę Rady 93/75/EWG 1 , w szczególności jej art. 27 ust. 2,
(1) Konkurencyjność europejskiego transportu morskiego można usprawnić poprzez bardziej wydajne wykorzystanie zasobów i lepsze wykorzystanie informacji elektronicznych.
(2) Ze względu na zwiększenie wydajności oraz uniknięcie powielania działań należy opierać się na istniejących krajowych i unijnych platformach, rozwiązaniach technicznych, a także normalizacji, czerpiąc również korzyści płynące z dotychczasowych inwestycji.
(3) Unijny system wymiany informacji morskiej (SafeSeaNet), ustanowiony zgodnie z dyrektywą 2002/59/WE, oprócz zwiększenia bezpieczeństwa morskiego, ochrony w portach i na morzu, ochrony środowiska i gotowości do zwalczania zanieczyszczeń, pozwala na wymianę, zgodnie z prawodawstwem Unii, dodatkowych informacji mających na celu ułatwienie efektywnego ruchu morskiego i transportu morskiego.
(4) Aby umożliwić ograniczenia kosztów, uniknąć tworzenia wielu grup sterujących oraz skorzystać z doświadczeń grupy sterującej wysokiego szczebla, jej zasady zarządzania oraz jej zadania powinny zostać dostosowane w celu uwzględnienia dodatkowych dziedzin objętych zakresem dyrektywy.
(5) Dyrektywa 2002/59/WE wymaga, aby państwa członkowskie i Komisja współpracowały ze sobą w celu rozwijania i aktualizacji unijnego systemu wymiany informacji morskiej - w oparciu o doświadczenia zdobyte w trakcie eksploatacji systemu, jego potencjał i jego funkcje - w kontekście jego usprawniania, z uwzględnieniem postępów w dziedzinie technologii informacyjno-komunikacyjnych.
(6) Zdobyte doświadczenia oraz osiągnięty postęp techniczny, w szczególności w zakresie stworzenia interoperacyjnego systemu wymiany danych, który może łączyć informacje z SafeSeaNet z informacjami pochodzącymi z innych unijnych systemów monitorowania i śledzenia statków (CleanSeaNet, Centrum Danych systemu dalekiego zasięgu do identyfikacji i śledzenia statków Unii Europejskiej (Centrum Danych LRIT UE) oraz system THETIS), a także z systemów zewnętrznych (np. satelita AIS), umożliwiają dalszy rozwój zintegrowanych usług morskich. Uruchomionych zostało kilka inicjatyw dotyczących satelity AIS, w tym przez państwa członkowskie, co potwierdza korzyści operacyjne wynikające z dostępu do danych SAT-AIS.
(7) Systemy i aplikacje znajdujące się pod auspicjami EMSA są w stanie zapewnić organom państw członkowskich i organom Unii wyczerpujące informacje na temat m.in. pozycji statków, ładunków niebezpiecznych, zanieczyszczeń itp., jak również świadczyć usługi wsparcia w obszarach takich jak straż przybrzeżna, walka z piractwem, a także statystyka, zgodnie z prawami dostępu przypisanymi zgodnie z dokumentem dotyczącym interfejsu i kontroli funkcjonalności (IFCD), stworzonym i aktualizowanym na podstawie art. 22a i załącznika III do dyrektywy.
(8) Zarządzanie systemem i jego technologiczne udoskonalenia są regularnie omawiane z państwami członkowskimi w ramach grupy sterującej wysokiego szczebla ds. SafeSeaNet (HLSG), ustanowionej decyzją Komisji 2009/584/WE 2 . Wprowadzane usprawnienia, których rezultatem jest techniczna integracja różnych systemów i aplikacji, są również omawiane przez tę grupę. Wspomniane postępy oraz testy zintegrowanego środowiska danych morskich przeprowadzone przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Morskiego spowodowały osiągnięcie synergii oraz ulepszenie funkcji i usług systemów.
(9) W celu uwzględnienia wspomnianych postępów technicznych poczynionych w świetle doświadczeń nabytych w związku SafeSeaNet należy zatem dostosować załącznik III do dyrektywy 2002/59/WE.
(10) Należy doprecyzować załącznik III do dyrektywy w sprawie VTMIS, który dotyczy unijnego systemu wymiany informacji morskiej oraz zawiera odniesienia do innych stosownych przepisów unijnych, poprzez określenie przedmiotowych aktów unijnych, w odniesieniu do których stosowany jest obecnie system SafeSeaNet, takich jak dyrektywa 2000/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 3 , dyrektywa 2005/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 4 , dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE 5 oraz dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/65/UE 6 ; w przypadku wymienionych aktów prawnych stosowanie SafeSeaNet może dodatkowo ułatwić wymianę i udostępnianie informacji, a także powinno dodatkowo ułatwić korzystanie z systemu, zintegrowanego system informacyjnego oraz platformy w celu zapewnienia konwergencji i interoperacyjności z systemami i aplikacjami morskimi, w tym technologiami kosmicznymi.
(11) Zmiany uwzględnione w niniejszej dyrektywie mogą również odgrywać kluczową rolę w rozwoju wspólnego mechanizmu wymiany informacji (CISE) dla sektora morskiego, stanowiącego dobrowolny proces współpracy w Unii Europejskiej zmierzający do dalszego umocnienia i promowania odpowiedniej wymiany informacji między organami zaangażowanymi w nadzór morski.
(12) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Komitetu ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniom Morza przez Statki (COSS),
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ: