Dyrektywa 2008/9/WE określająca szczegółowe zasady zwrotu podatku od wartości dodanej, przewidzianego w dyrektywie 2006/112/WE, podatnikom niemającym siedziby w państwie członkowskim zwrotu, lecz mającym siedzibę w innym państwie członkowskim

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2008.44.23

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 października 2010 r.

Artykuł  9

1. We wniosku o zwrot do opisu rodzaju nabytych towarów i usług stosuje się jeden z następujących kodów:

1 = paliwo;

2 = wynajem środków transportu;

3 = wydatki związane ze środkami transportu (inne niż towary i usługi, o których mowa w kodzie 1 i 2);

4 = opłaty drogowe i inne opłaty dla użytkowników dróg;

5 = koszty podróży, takie jak opłaty za taksówki, opłaty za transport publiczny;

6 = zakwaterowanie;

7 = żywność, napoje i usługi restauracyjne;

8 = opłaty za wstęp na targi i wystawy;

9 = wydatki na artykuły luksusowe, rozrywkowe i wydatki reprezentacyjne;

10 = inne.

Przy stosowaniu kodu 10 należy określić rodzaj nabytych towarów i usług.

2. Państwo członkowskie zwrotu może wymagać od wnioskodawcy dodatkowych informacji, przedstawionych za pomocą kodów elektronicznych, odnoszących się do każdego kodu określonego w ust. 1 w zakresie, w jakim informacje takie są niezbędne z powodu jakichkolwiek ograniczeń prawa do odliczenia na mocy dyrektywy 2006/112/WE, na zasadach stosowanych w państwie członkowskim zwrotu lub do celów zastosowania odpowiedniego odstępstwa uzyskanego przez państwo członkowskie zwrotu na mocy art. 395 lub 396 wspomnianej dyrektywy.