Rozdział 12 - KLAUZULE OCHRONNE - Dyrektywa 2007/46/WE ustanawiająca ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2007.263.1

Akt utracił moc

Wersja od: 1 września 2019 r. do: 30 czerwca 2027 r.

ROZDZIAŁ  XII

KLAUZULE OCHRONNE

Artykuł  29

Pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne zgodne z niniejszą dyrektywą

1. Jeżeli państwo członkowskie stwierdza, że nowe pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne stanowią poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa drogowego lub poważnie szkodzą środowisku lub zdrowiu publicznemu, mimo że spełniają stosowne wymagania lub są właściwie oznakowane, wówczas państwo to może, maksymalnie przez okres sześciu miesięcy, odmawiać rejestracji takich pojazdów lub zabronić sprzedaży lub dopuszczenia do użycia na swoim terytorium takich pojazdów, części lub oddzielnych zespołów technicznych.

W takich przypadkach zainteresowane państwa członkowskie natychmiast powiadamiają producenta, inne państwa członkowskie i Komisję, podając przyczyny swojej decyzji, a w szczególności informację, czy wynika ona z:

– braków w stosownych aktach prawnych, czy

– nieprawidłowego stosowania odpowiednich wymagań.

2. W celu przygotowania decyzji Komisja jak najszybciej przeprowadza konsultacje z zainteresowanymi stronami, w szczególności z organem, który udzielił homologacji.

3. Jeżeli środki, o których mowa w ust. 1, wynikają z braków w stosownych aktach prawnych, podejmuje się następujące odpowiednie środki:

– w przypadku oddzielnych dyrektyw i rozporządzeń wymienionych w części I załącznika IV Komisja dokonuje w nich zmian, które przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 40 ust. 2,

– w przypadku regulaminów EKG ONZ Komisja przygotowuje projekt niezbędnych zmian do odpowiednich regulaminów EKG ONZ zgodnie z procedurą mającą zastosowanie na mocy zrewidowanego porozumienia z 1958 r.

4. Jeżeli środki, o których mowa w ust. 1, wynikają z nieprawidłowego stosowania właściwych wymagań, Komisja przyjmuje odpowiednie środki, aby zapewnić, że takie wymagania zostaną spełnione.

Artykuł  30

Pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne niezgodne z homologowanym typem

1. 17  Jeżeli państwo członkowskie, które udzieliło homologacji typu WE, stwierdza, że nowe pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne, którym towarzyszy świadectwo zgodności lub które mają znak homologacji, nie są zgodne z homologowanym przez nie typem, przyjmuje niezbędne środki, w razie potrzeby włącznie z cofnięciem homologacji typu, w celu zapewnienia, by znajdujące się w produkcji pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne, w stosownym przypadku, ponownie uzyskały zgodność z homologowanym typem. O przyjętych środkach organ udzielający homologacji tego państwa członkowskiego informuje organy udzielające homologacji innych państw członkowskich.

2. Do celów ust. 1 różnice w danych zawartych w świadectwie homologacji typu WE lub pakiecie informacyjnym uznaje się za brak zgodności z homologowanym typem.

Pojazd nie jest uznawany za odbiegający od homologowanego typu, jeżeli tolerancje są dozwolone w stosownym akcie prawnym i jeżeli są przestrzegane.

3. 18  Jeżeli państwo członkowskie wykaże, że nowe pojazdy, części lub oddzielne zespoły techniczne, którym towarzyszy świadectwo zgodności lub które mają znak homologacji, nie są zgodne z homologowanym typem, może wnioskować, aby państwo członkowskie, które udzieliło homologacji typu WE, zweryfikowało, czy znajdujące się w produkcji pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne są nadal zgodne z homologowanym typem. Po otrzymaniu takiego wniosku dane państwo członkowskie jak najszybciej podejmuje wymagane działanie, w każdym przypadku w ciągu sześciu miesięcy od daty złożenia wniosku.

4. Organ udzielający homologacji występuje do państwa członkowskiego, które udzieliło homologacji typu układu, części, oddzielnego zespołu technicznego lub niekompletnego pojazdu, aby podjęło niezbędne działanie w celu zapewnienia ponownego uzyskania zgodności z homologowanym typem pojazdów będących w produkcji w następujących sytuacjach:

a) w przypadku homologacji typu WE pojazdu, jeżeli niezgodność pojazdu wynika wyłącznie z niezgodności układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego;

b) w przypadku wielostopniowej homologacja typu, jeżeli niezgodność skompletowanego pojazdu wynika wyłącznie z niezgodności układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, będącego częścią pojazdu niekompletnego lub samym pojazdem niekompletnym.

Po otrzymaniu takiego wniosku dane państwo członkowskie podejmuje jak najszybciej wymagane działanie, w każdym przypadku w ciągu sześciu miesięcy od daty złożenia wniosku, w razie potrzeby z udziałem wnioskującego państwa członkowskiego. Jeżeli zostaje ustalony brak zgodności, organ państwa członkowskiego, który udzielił homologacji typu WE układowi, części lub oddzielnemu zespołowi technicznemu lub pojazdowi niekompletnemu, przyjmuje środki określone w ust. 1.

5. Organy udzielające homologacji informują się wzajemnie o wszelkich cofnięciach homologacji typu WE oraz o przyczynach takich decyzji w terminie 20 dni roboczych od ich wydania.

6. Jeżeli państwo członkowskie, które udzieliło homologacji typu WE, kwestionuje zgłoszony mu brak zgodności, zainteresowane państwo członkowskie stara się rozstrzygnąć spór. Komisja jest informowana i, w stosownych przypadkach, prowadzi odpowiednie konsultacje w celu osiągnięcia porozumienia.

Artykuł  31

Sprzedaż oraz dopuszczenie do ruchu części lub wyposażenia, które mogą stwarzać znaczne zagrożenie dla właściwego funkcjonowania istotnych układów

1. Państwa członkowskie zezwalają na sprzedaż, przeznaczanie do sprzedaży lub dopuszczenie do ruchu części lub wyposażenia, które mogą stwarzać znaczne zagrożenie dla właściwego funkcjonowania układów, które są istotne dla bezpieczeństwa pojazdu lub jego oddziaływania na środowisko jedynie wtedy, gdy takie części lub wyposażenie uzyskały zezwolenie organu udzielającego homologacji zgodnie z ust. 5-10.

2. Części lub wyposażenie wymagające zezwolenia na mocy ust. 1 zostają ujęte w wykazie, który zostanie zamieszczony w załączniku XIII. Przed podjęciem takiej decyzji dokonuje się analizy, z której sporządza się sprawozdanie, przy czym przy podjęciu decyzji należy dążyć do zapewnienia sprawiedliwej równowagi między następującymi czynnikami:

a) występowanie poważnego zagrożenia dla bezpieczeństwa lub oddziaływania na środowisko pojazdów, w których zamontowano rozpatrywane części lub wyposażenie; oraz

b) wpływ na konsumentów i producentów na rynku części zamiennych i wyposażenia, jaki miałby ewentualny wymóg wydania zezwolenia na rozważane części lub wyposażenie.

3. Ustęp 1 nie ma zastosowania do oryginalnych części lub wyposażenia, które są objęte systemem homologacji typu w odniesieniu do pojazdu, oraz do części lub wyposażenia, któremu udzielono homologacji zgodnie z przepisami jednego z aktów prawnych, których wykaz zamieszczono w załączniku IV, oprócz przypadku, gdy homologacje te odnoszą się do aspektów nieobjętych ust. 1. Ustęp 1 nie ma zastosowania do części lub wyposażenia produkowanych wyłącznie do pojazdów wyścigowych, które nie są przeznaczone do użytku na drogach publicznych. Jeżeli części lub wyposażenie, których wykaz zamieszczono w załączniku XIII, używane są zarówno do wyścigów, jak i na drogach, takie części i wyposażenie nie mogą być sprzedawane lub oferowane w publicznej sprzedaży w celach użycia w pojazdach na drogach publicznych, chyba że spełniają one wymagania zawarte w niniejszym artykule.

W stosownych przypadkach Komisja przyjmuje przepisy służące określeniu części lub wyposażenia, o których mowa w niniejszym ustępie.

4. Komisja po zasięgnięciu opinii zainteresowanych stron określa procedurę i wymogi dotyczące procesu udzielania zezwolenia, o których mowa w ust. 1, a także przyjmuje przepisy dotyczące dalszej aktualizacji wykazu w załączniku XIII. Wymagania te obejmują zalecenia dotyczące bezpieczeństwa, ochrony środowiska i - w razie potrzeby - norm dotyczących badań. Mogą one opierać się na aktach prawnych, których wykaz znajduje się w załączniku IV, mogą być opracowywane zgodnie z odnośnym stanem technologii w zakresie bezpieczeństwa, ochrony środowiska i badań, lub, jeśli jest to właściwe dla osiągnięcia wymaganych celów w zakresie bezpieczeństwa lub ochrony środowiska, mogą obejmować porównanie części lub wyposażenia z osiągami w zakresie oddziaływania na środowisko naturalne lub bezpieczeństwa oryginalnego pojazdu lub, odpowiednio, jego części.

5. Do celów ust. 1 producent części lub wyposażenia przedkłada organowi udzielającemu homologacji sprawozdanie z badań sporządzone przez wyznaczoną służbę techniczną, która zaświadcza, że części lub wyposażenie, których ma dotyczyć zezwolenie, spełniają wymagania, o których mowa w ust. 4. Producent może złożyć tylko jeden wniosek na jeden typ części tylko jednemu organowi udzielającemu homologacji.

Wniosek zawiera szczegółowe dane dotyczące producenta części lub wyposażenia, typ, numer identyfikacyjny i numery częściowe części lub wyposażenia, którego ma dotyczyć zezwolenie, jak również nazwę producenta pojazdu, typ pojazdu i, w stosownych przypadkach, rok produkcji lub wszelkie inne informacje pozwalające na identyfikację pojazdu, w którym zamierza się zamontować te części lub wyposażenie.

Jeśli organ udzielający homologacji stwierdzi, uwzględniając sprawozdanie z badań i inne dowody, że dane części lub wyposażenie spełniają wymagania, o których mowa w ust. 4, bezzwłocznie wydaje producentowi zaświadczenie. Zaświadczenie stanowi zezwolenie na sprzedaż, przeznaczenie do sprzedaży lub zamontowanie części lub wyposażenia w pojazdach we Wspólnocie na mocy drugiego akapitu ust. 9.

6. Wszystkie części lub elementy wyposażenia, które uzyskały zezwolenie na podstawie niniejszego artykułu, są odpowiednio oznaczane.

Komisja określa wymagania dotyczące oznaczania i pakowania, a także wzór i system numeracji zaświadczeń, o którym mowa w ust. 5.

7. Środki, o których mowa w ust. 2-6, są przyjmowane zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 40 ust. 2, ponieważ mają one na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszej dyrektywy, m.in. poprzez jej uzupełnienie.

8. Producent bezzwłocznie powiadamia organ udzielający homologacji, który wydał zaświadczenie, o wszelkich zmianach mających wpływ na zmianę warunków, w których go wydano. Organ udzielający homologacji podejmuje decyzję, czy należy dokonać przeglądu zaświadczenia, czy ponownie je wydać oraz czy niezbędne są nowe badania.

Producent jest odpowiedzialny za zapewnienie, że części oraz wyposażenie są i będą produkowane zgodnie z warunkami, na których wydano zaświadczenie.

9. Przed wydaniem jakiegokolwiek zezwolenia organ udzielający homologacji weryfikuje, czy istnieją zadowalające warunki i procedury mające na celu skuteczną kontrolę zgodności produkcji.

W przypadku gdy organ udzielający homologacji stwierdzi, że warunki wydania zezwolenia nie są już spełniane, zwraca się do producenta o przyjęcie niezbędnych środków w celu zapewnienia, aby części lub wyposażenie ponownie spełniały te warunki. W razie konieczności cofa zezwolenie.

10. Każdy przypadek braku porozumienia między państwami członkowskimi w związku z zezwoleniami, o których mowa w ust. 5, jest zgłaszany Komisji. Po konsultacji z państwami członkowskimi przyjmuje ona odpowiednie środki, w tym w razie konieczności wniosek o cofnięcie zezwolenia.

11. Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do części lub elementów wyposażenia, przed wpisaniem ich do wykazu w załączniku XIII. W odniesieniu do każdej pozycji lub grupy pozycji w załączniku XIII ustalany jest okres przejściowy, tak aby pozwolić producentowi części lub wyposażenia na złożenie wniosku o zezwolenie i jego otrzymanie. W stosownych przypadkach w tym samym czasie można ustalić datę wyłączenia ze stosowania niniejszego artykułu części i wyposażenia zaprojektowanego do pojazdów, którym udzielono homologacji przed tą datą.

12. Państwa członkowskie mogą utrzymać krajowe przepisy dotyczące części lub wyposażenia, które mogą stanowić znaczne zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania układów, które są istotne dla bezpieczeństwa pojazdu lub jego oddziaływania na środowisko, dopóki nie zostanie podjęta decyzja o włączeniu części lub elementu wyposażenia do wykazu, o którym mowa w ust. 1.

Przepisy krajowe dotyczące tych części lub wyposażenia przestają obowiązywać w momencie podjęcia takiej decyzji.

13. Od dnia 29 października 2007 r. państwa członkowskie nie przyjmują nowych przepisów dotyczących części i wyposażenia, które mogą zakłócić prawidłowe funkcjonowanie układów, które są istotne dla bezpieczeństwa pojazdu lub jego oddziaływania na środowisko.

Artykuł  32

Wycofywanie pojazdów

1. Jeżeli producent, któremu udzielono homologacji typu WE pojazdu, w zastosowaniu przepisów aktu prawnego lub dyrektywy 2001/95/WE, musi dokonać wycofania pojazdów już sprzedanych, zarejestrowanych lub dopuszczonych do użycia, ponieważ jeden lub więcej układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych zamontowanych w pojeździe, niezależnie od tego, czy uzyskały właściwą homologację zgodnie z niniejszą dyrektywą, czy nie, stanowią poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa drogowego, zdrowia publicznego lub ochrony środowiska, natychmiast informuje o tym organ, który udzielił pojazdowi homologacji.

2. Producent proponuje organowi udzielającemu homologacji zestaw odpowiednich środków odwoławczych w celu neutralizacji zagrożenia, o którym mowa w ust. 1. Organ udzielający homologacji bezzwłocznie informuje organy innych państw członkowskich o proponowanych środkach.

Właściwe organy zapewniają, że środki te są na ich terytoriach wprowadzone w życie w sposób skuteczny.

3. Jeżeli zainteresowane organy uznają, że środki te są niewystarczające lub że ich wprowadzanie w życie nie nastąpiło wystarczająco szybko, powiadamiają o tym bezzwłocznie organ udzielający homologacji typu WE pojazdu.

Organ udzielający homologacji powiadamia następnie producenta. Jeśli organ udzielający homologacji typu WE nie jest zadowolony ze środków przyjętych przez producenta, przyjmuje wszelkie wymagane środki zaradcze, w tym decyzję o cofnięciu homologacji typu WE pojazdu, w przypadku gdy producent nie zaproponuje i nie wprowadzi w życie skutecznych środków naprawczych. W przypadku cofnięcia homologacji typu WE pojazdu zainteresowany organ udzielający homologację powiadamia o tym producenta, organy udzielające homologacji pozostałych państw członkowskich i Komisję za pomocą listu poleconego lub odpowiednich środków elektronicznych w terminie 20 dni roboczych.

4. Niniejszy artykuł ma zastosowanie także do części, które na mocy aktu prawnego nie są przedmiotem żadnego wymagania.

Artykuł  33

Powiadamianie o decyzjach i dostępnych środkach odwoławczych

Wszystkie decyzje podjęte zgodnie z przepisami przyjętymi w wykonaniu niniejszej dyrektywy i decyzje odmawiające udzielenia lub cofające homologacje typu WE lub odmawiające rejestracji bądź zabraniające sprzedaży szczegółowo podają przyczyny ich podjęcia.

Wszelkie takie decyzje są przekazywane zainteresowanej stronie, która w tym samym czasie jest informowana o przysługujących jej, na mocy obowiązujących w zainteresowanych państwach członkowskich przepisów, środkach odwoławczych oraz o terminach korzystania z nich.

¹⁷ Art. 30 ust. 1 zmieniony przez sprostowanie z dnia 5 grudnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.320.36).

¹⁸ Art. 30 ust. 3 zmieniony przez sprostowanie z dnia 5 grudnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.320.36).