Dyrektywa 2006/33/WE zmieniająca dyrektywę 95/45/WE w zakresie żółcieni pomarańczowej FCF (E 110) i ditlenku tytanu
Dz.U.UE.L.2006.82.10
Akt jednorazowyDYREKTYWA KOMISJI 2006/33/WE
z dnia 20 marca 2006 r.
zmieniająca dyrektywę 95/45/WE w zakresie żółcieni pomarańczowej FCF (E 110) i ditlenku tytanu (E 171)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/107/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących dodatków do środków spożywczych dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi(1), w szczególności jej art. 3 ust. 3 lit. a),
po konsultacji z Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywa Komisji 95/45/WE z dnia 26 lipca 1995 r. ustanawiająca szczególne kryteria czystości dotyczące barwników stosowanych w środkach spożywczych(2) określa kryteria czystości dla barwników wymienionych w dyrektywie 94/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 czerwca 1994 r. w sprawie barwników używanych w środkach spożywczych(3).
(2) Żółcień pomarańczowa FCF (E 110) została dopuszczona na mocy dyrektywy 94/36/WE jako barwnik przeznaczony do stosowania w niektórych środkach spożywczych. Istnieją dowody naukowe świadczące, że w pewnych warunkach podczas produkcji żółcieni pomarańczowej może powstawać zanieczyszczenie substancją Sudan I (1-(fenylazo)-2-naftol). Sudan I nie jest dopuszczonym barwnikiem, a jego obecność w żywności jest niepożądana. Z tego względu jego zawartość w żółcieni pomarańczowej należy ograniczać do poziomu poniżej granicy wykrywalności, tj. 0,5 mg/kg. Należy zatem odpowiednio zmienić kryteria czystości dla żółcieni pomarańczowej FCF (E 110).
(3) Należy uwzględnić specyfikacje i techniki analityczne w zakresie substancji dodatkowych wymienionych w Kodeksie Żywnościowym opracowanym przez Połączony Komitet Ekspertów FAO/WHO ds. Substancji Dodatkowych do Żywności (JECFA). JECFA rozpoczął wdrażanie programu systemowego celem zastąpienia badania na obecność metali ciężkich (w przeliczeniu na ołów) we wszystkich istniejących specyfikacjach substancji dodatkowych do żywności właściwymi limitami poziomu poszczególnych metali budzących obawy. Należy zatem odpowiednio zmienić limity dotyczące żółcieni pomarańczowej FCF (E 110).
(4) Ditlenek tytanu (E 171) został dopuszczony na mocy dyrektywy 94/36/WE jako barwnik przeznaczony do stosowania w niektórych środkach spożywczych. Wytwarzając ditlenek tytanu, można otrzymywać kryształy w postaci anatazu lub rutylu. Płytki rutylu ditlenku tytanu różnią się od anatazu pod względem struktury i właściwości optycznych (perłowość). Istnieje technologiczna potrzeba stosowania płytek rutylu ditlenku tytanu jako barwnika w środkach spożywczych i powłokach tabletek suplementów diety. Dnia 7 grudnia 2004 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności stwierdził, że stosowanie rutylu ditlenku tytanu w postaci płytek lub w postaci amorficznej nie budzi żadnych obaw dotyczących bezpieczeństwa. Należy zatem zmienić kryteria czystości ditlenku tytanu (E 171) w celu uwzględnienia tej substancji zarówno w postaci anatazu, jak i rutylu.
(5) Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 95/45/WE.
(6) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
| W imieniu Komisji | |
| Markos KYPRIANOU | |
| Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 27. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).
(2) Dz.U. L 226 z 22.9.1995, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/47/WE (Dz.U. L 113 z 20.4.2004, str. 24).
(3) Dz.U. L 237 z 10.9.1994, str. 13. Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003.
ZAŁĄCZNIK
1) tekst dotyczący żółcieni pomarańczowej FCF (E 110) zastępuje się tekstem w następującym brzmieniu:
| "E 110 ŻÓŁCIEŃ POMARAŃCZOWA FCF | |
| Synonimy | CI Żółcień spożywcza 3, Żółcień pomarańczowa S |
| Definicja | Żółcień pomarańczowa FCF składa się głównie z 2-hydroksy-1-(4-sulfonianofenylazo) naftaleno-6-sulfonianu disodowego i dodatkowych substancji barwiących łącznie z chlorkiem sodu i/ lub siarczanem sodu jako głównymi składnikami niebarwnymi. |
| Żółcień pomarańczowa FCF jest opisana jako sól sodowa. Dozwolone są również sole wapniowa i potasowa. | |
| Klasa | Monoazo |
| Numer wg Colour Index | 15985 |
| Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych | 220-491-7 |
| Nazwy chemiczne | 2-Hydroksy-1-(4-sulfonianofenylazo) naftaleno-6-sulfonian disodowy |
| Wzór chemiczny | C16H10N2Na2O7S2 |
| Masa cząsteczkowa | 452,37 |
| Analiza | Zawiera nie mniej niż 85 % substancji barwiących ogółem w przeliczeniu na sól sodową. |
 przy około 485 nm w roztworze wodnym o pH 7 | |
| Opis | Pomarańczowo-czerwony proszek lub granulki |
| Identyfikacja | |
| A. Spektrometria | Maksimum w wodzie przy około 485 nm dla pH 7 |
| B. Pomarańczowy roztwór wodny | |
| Czystość | |
| Substancja nierozpuszczalna w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % |
| Dodatkowe substancje barwiące | Nie więcej niż 5,0 % |
| 1-(fenylazo)-2-naftol (Sudan I) | Nie więcej niż 0,5 mg/kg |
| Związki organiczne inne niż substancje barwiące: | |
| kwas 4-aminobenzeno-1-sulfonowy | ) |
| kwas 3-hydroksynaftaleno-2,7-disulfonowy | ) |
| kwas 6-hydroksynaftaleno-2-sulfonowy | ) |
| kwas 7-hydroksynaftaleno-1,3-disulfonowy | }Łącznie nie więcej niż 0,5 % |
| 4,4'-diazoaminodi(kwas benzenosulfonowy) | ) |
| 6,6'-oksydi(kwas naftaleno-2-sulfonowy) | ) |
| Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne | Nie więcej niż 0,01 % (w przeliczeniu na anilinę) |
| Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem | Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych |
| Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
| Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
| Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
| Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg"; |
2) tekst dotyczący ditlenku tytanu (E 171) zastępuje się tekstem w następującym brzmieniu:
| "E 171 DITLENEK TYTANU | |
| Synonimy | CI pigment biały 6 |
| Definicja | Ditlenek tytanu składa się głównie z czystego anatazu i/lub rutylu ditlenku tytanu, który może być pokryty małymi ilościami glinu i/lub krzemu w celu poprawy właściwości technologicznych produktu. |
| Klasa | Nieorganiczne |
| Numer wg Colour Index | 77891 |
| Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych | 236-675-5 |
| Nazwy chemiczne | Ditlenek tytanu |
| Wzór chemiczny | TiO2 |
| Masa cząsteczkowa | 79,88 |
| Analiza | Zawiera nie mniej niż 99 % w przeliczeniu na masę wolną od glinu i krzemu |
| Opis | Biały lub lekko zabarwiony proszek |
| Identyfikacja | |
| Rozpuszczalność | Nierozpuszczalne w wodzie i rozpuszczalnikach organicznych. Rozpuszcza się wolno w kwasie fluorowodorowym i w gorącym stężonym kwasie siarkowym. |
| Czystość | |
| Ubytek po suszeniu | Nie więcej niż 0,5 % (105 °C, 3 godziny) |
| Ubytek po prażeniu | Nie więcej niż 1,0 % w przeliczeniu na masę wolną od substancji lotnych (800 °C) |
| Tlenek glinu i/lub ditlenek krzemu | Łącznie nie więcej niż 2,0 % |
| Substancje rozpuszczalne w 0,5 N HCl | Nie więcej niż 0,5 % w przeliczeniu na masę wolną od glinu i krzemu, dodatkowo dla produktów zawierających glin lub krzem, nie więcej niż 1,5 % w przeliczeniu na masę produktu handlowego. |
| Substancje rozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,5 % |
| Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
| Antymon | Nie więcej niż 50 mg/kg przy całkowitym roztworzeniu |
| Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg przy całkowitym roztworzeniu |
| Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg przy całkowitym roztworzeniu |
| Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg przy całkowitym rozpuszczeniu |
| Cynk | Nie więcej niż 50 mg/kg przy całkowitym roztworzeniu.". |