Dyrektywa 2001/12/WE zmieniająca dyrektywę Rady 91/440/EWG w sprawie rozwoju kolei wspólnotowych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2001.75.1

Akt jednorazowy

Wersja od: 15 marca 2001 r.

DYREKTYWA 2001/12/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 26 lutego 2001 r.

zmieniająca dyrektywę Rady 91/440/EWG w sprawie rozwoju kolei wspólnotowych

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 71,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽²⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Regionów⁽³⁾,

stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251⁽⁴⁾ Traktatu w świetle wspólnego tekstu zatwierdzonego w dniu 22 listopada 2000 r. przez Komitet Pojednawczy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa Rady 91/440/EWG z dnia 29 lipca 1991 r. w sprawie rozwoju kolei wspólnotowych⁽⁵⁾ powinna zostać zmieniona, aby uwzględnić doświadczenia z jej wprowadzania w życie oraz rozwój sytuacji w sektorze kolejowym od jej przyjęcia, aby zapewnić osiągnięcia jej celów.

(2) Sprawiedliwy i niedyskryminujący dostęp do infrastruktury musi być zagwarantowany przez oddzielenie określonych podstawowych funkcji lub utworzenie regulatora kolejowego spełniającego funkcje kontrolne i wdrożeniowe, jak również przez oddzielenie rachunku zysków i strat oraz bilansu.

(3) Sprawiedliwy i niedyskryminujący dostęp do infrastruktury musi być zagwarantowany także przez oddzielenie funkcji związanych z bezpieczeństwem lub utworzenie regulatora kolejowego spełniającego funkcje kontrolne i wdrożeniowe. W każdym razie przedsiębiorstwa kolejowe mogą być zaangażowane w niedyskryminujący sposób w stosowanie i monitorowanie norm bezpieczeństwa.

(4) Rozszerzenie uprawnień do dostępu, jak w przypadku innych gałęzi transportu, dokonuje się w powiązaniu z równoczesnym wprowadzaniem w życie koniecznych towarzyszących środków harmonizujących.

(5) Zgodnie z celem sfinalizowania tworzenia rynku wewnętrznego, który obejmie możliwość spełnienia przez wszystkie koncesjonowane przedsiębiorstwa kolejowe warunków bezpieczeństwa do celów świadczenia usług, prawa dostępu powinny być, na okres przejściowy do siedmiu lat, rozszerzone na koncesjonowane przedsiębiorstwa kolejowe transportu międzynarodowego rzeczy w sieci zwanej Transeuropejską Kolejową Siecią Towarową, w tym dostęp do oraz świadczenie usług w głównych terminalach i portach. Po tym okresie przejściowym Transeuropejska Kolejowa Sieć Towarowa powinna objąć całą europejską sieć kolejową, a przedsiębiorstwa kolejowe powinny mieć przyznane prawa dostępu do niej dla międzynarodowego transportu rzeczy.

(6) Prawo dostępu przyznaje się koncesjonowanemu przedsiębiorstwu kolejowemu spełniającemu warunki bezpieczeństwa i poszukującemu dostępu, niezależnie od rodzaju prowadzonych przewozów.

(7) Państwa Członkowskie zachowują swobodę przyznawania praw dostępu, szerszych od dostępu dla przedsiębiorstw kolejowych prowadzących międzynarodowy transport kombinowany, zrzeszeniom międzynarodowym prowadzącym przewozy międzynarodowe oraz przedsiębiorstwom kolejowym prowadzącym międzynarodowe przewozy rzeczy w Transeuropejskiej Kolejowej Sieci Towarowej. Korzystanie z tychszerszych praw dostępu może być ograniczone do koncesjonowanych przedsiębiorstw kolejowych Państw Członkowskich, jeżeli są przyznane prawa dostępu o podobnym charakterze, pod warunkiem że ograniczenie to jest zgodne z Traktatem.

(8) Aby wspierać skuteczne zarządzanie infrastrukturą w interesie publicznym, zarządzający infrastrukturą powinni mieć nadany status niezależności od państwa oraz swobodę zarządzania swoimi sprawami wewnętrznymi, natomiast Państwa Członkowskie powinny podjąć konieczne środki dla rozwoju i bezpiecznego użytkowania infrastruktury kolejowej.

(9) Aby wspierać skuteczne świadczenie usług transportowych w przewozach pasażerów i towarów oraz aby zapewnić przejrzystość w ich finansach, w tym wszystkich rekompensat finansowych lub pomocy wypłacanych przez Państwo, konieczne jest rozdzielenie rachunkowości usług transportowych przewozów osób i towarów.

(10) Konieczne jest wprowadzenie w życie środków do celów lepszego monitorowania rozwoju sektora kolejowego i zmian na rynku, ocenienie skutków przyjętych środków oraz przeanalizowanie wpływu środków przewidywanych przez Komisję.

(11) Należy powołać organy o wystarczającym stopniu niezależności, aby regulować konkurencję na rynku przewozów kolejowych, jeżeli nie ma żadnych podmiotów wykonujących tę funkcję.

(12) Komisja powinna złożyć sprawozdanie w sprawie wykonania niniejszej dyrektywy i odpowiednie wnioski w tej sprawie.

(13) Środki konieczne do wykonania niniejszej dyrektywy należy przyjąć zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji⁽⁶⁾.

(14) Szczególne środki wymagane są do celów uwzględnienia szczególnego położenia geopolitycznego i geograficznego określonych Państw Członkowskich, jak również specyficzną organizację sektora kolejowego w różnych Państwach Członkowskich, jednakże z zapewnieniem integralności rynku wewnętrznego.

(15) Zgodnie z zasadami pomocniczości i proporcjonalności, określonymi w art. 5 Traktatu, cele niniejszej dyrektywy, a mianowicie rozwój kolei Wspólnoty, nie mogą być w sposób zadowalający osiągane przez Państwa Członkowskie ze względu na konieczność zapewnienia uczciwych i niedyskryminujących warunków dostępu do infrastruktury, jak również uwzględnienia oczywistej międzynarodowej skali związanej z eksploatacją znaczących elementów sieci kolejowych i dlatego mogą być, z powodu potrzeby skoordynowanych działań ponadnarodowych, lepiej osiągane przez Wspólnotę. Niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(16) Dyrektywę 91/440/EWG należy stosownie zmienić,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

W dyrektywie 91/440/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1) tytuł sekcji I otrzymuje brzmienie: "Zakres i definicje";

2) uchyla się art. 1;

3) w art. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

"3. Przedsiębiorstwa, których działania w zakresie ruchu pociągów ograniczone są do świadczenia przewozów wahadłowych dla pojazdów drogowych przez tunel pod kanałem La Manche, wyłączone są z zakresu zastosowania niniejszej dyrektywy z wyjątkiem art. 6 ust. 1, art. 10 i 10a.";

4) w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:

a) tiret pierwsze i drugie otrzymują brzmienie:

"- »przedsiębiorstwo kolejowe« oznacza każde przedsiębiorstwo publiczne lub prywatne, koncesjonowane zgodnie ze stosowanym prawodawstwem wspólnotowym, którego działalność podstawowa polega na świadczeniu usług w transporcie rzeczy i/lub osób koleją z zastrzeżeniem, że przedsiębiorstwo to musi zapewnić trakcję; obejmuje to także przedsiębiorstwa, które tylko dostarczają trakcję;

- »zarządzający infrastrukturą« oznacza każdy organ lub przedsiębiorstwo, które są odpowiedzialne w szczególności za założenie i utrzymywanie infrastruktury kolejowej. Może to również obejmować zarządzanie systemami sterowania i bezpieczeństwa infrastruktury. Funkcje zarządzającego infrastrukturą sieci albo części sieci mogą być przydzielane różnym organom lub przedsiębiorstwom";

b) po tiret czwartym dodaje się tiret w brzmieniu:

"- »międzynarodowy przewóz rzeczy« oznacza usługi transportowe, jeżeli pociąg przekracza co najmniej jedną granicę Państwa Członkowskiego; pociąg ten może być łączony lub rozłączany, a różne jego części mogą mieć różne punkty nadania i odbioru, pod warunkiem że wszystkie wagony przekraczają co najmniej jedną granicę";

5) tytuł sekcji II otrzymuje brzmienie: "Niezależność zarządzania";

6) artykuł 4 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 4

1. Państwa Członkowskie podejmują środki niezbędne do zapewnienia, aby w kwestii zarządzania, administracji i kontroli wewnętrznej nad sprawami administracyjnymi, ekonomicznymi i rachunkowością przedsiębiorstwa kolejowe miały status niezależności, zgodnie z którym będą posiadać szczególnie aktywa, budżety oraz zestawienia rachunkowe oddzielne od tych, które należą do państwa i dotyczą państwa.

2. Zarządzający infrastrukturą odpowiada za swoje zarządzanie, administrację i kontrolę wewnętrzną, przy jednoczesnym przestrzeganiu ogólnych ram i określonych zasad pobierania opłat i alokacji ustalonych przez Państwa Członkowskie";

7) artykuł 6 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 6

1. Państwa Członkowskie podejmują środki niezbędne do zapewnienia, aby oddzielny rachunek zysków i strat oraz bilans były prowadzone i publikowane, z jednej strony dla działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług transportowych przez przedsiębiorstwa kolejowe, a z drugiej strony dla działalności gospodarczej związanej z zarządzaniem infrastrukturą kolejową. Fundusze publiczne wypłacane na jeden z tych dwóch zakresów działalności nie mogą być przenoszone na drugi z nich.

Rachunkowość dla tych dwóch zakresów działalności jest prowadzona w sposób, który odzwierciedla ten zakaz.

2. Państwa Członkowskie mogą zastrzec, że ten rozdział wymaga organizacji odrębnych działów w ramach jednego przedsiębiorstwa lub że infrastruktura zarządzana jest przez osobny podmiot.

3. Państwa Członkowskie podejmują środki niezbędne do zapewnienia, aby funkcje wyznaczania równoważnego i niedyskryminującego dostępu do infrastruktury wymienionej w załączniku II były powierzane organom lub firmom, które same nie świadczą żadnych kolejowych usług transportowych. Niezależnie od struktur organizacyjnych istnieje obowiązek wykazania, że cel ten został osiągnięty.

Państwa Członkowskie mogą jednakże nadać przedsiębiorstwom kolejowym lub każdemu innemu organowi prawo do pobierania opłat oraz odpowiedzialność za zarządzanie infrastrukturą kolejową, tj. inwestycje, utrzymanie oraz fundusze.

4. Stosowanie ust. 3 jest przedmiotem sprawozdania opracowywanego przez Komisję zgodnie z art. 10b, który ma zostać przedłożony do dnia 15 marca 2006 r.";

8) artykuł 7 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 7

1. Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki do rozwoju ich krajowej infrastruktury kolejowej, uwzględniając w miarę potrzeb ogólne potrzeby Wspólnoty.

2. Państwa Członkowskie zapewniają ustanowienie norm i zasad bezpieczeństwa oraz aby tabor i przedsiębiorstwa kolejowe miały odpowiednie świadectwa, a także aby przeprowadzano dochodzenia powypadkowe. Zadania te są realizowane przez organy lub przedsiębiorstwa, które same nie świadczą usług transportowych i są niezależne od organów lub przedsiębiorstw, które wykonują takie usługi, w taki sposób, aby zagwarantować równoważny i niedyskryminujący dostęp do infrastruktury.

Przedsiębiorstwa kolejowe stosują powyższe normy i zasady bezpieczeństwa. O ile Państwa Członkowskie nie udzielają mandatu niezależnym organom w zakresie stosowania i monitorowania, mogą one wymagać od przedsiębiorstw kolejowych lub zezwalać im na wykonywanie funkcji zapewnienia stosowania oraz monitorowania norm i zasad bezpieczeństwa, przy jednoczesnym zagwarantowaniu bezstronnej i niedyskryminującej realizacji tych funkcji.

3. Państwa Członkowskie mogą także przyznać zarządzającemu infrastrukturą, w poszanowaniu przepisów art. 73, 87 i 88 Traktatu, finansowanie zgodnie z zadaniami, wielkością i wymogami finansowymi, w szczególności na pokrycie kosztów nowych inwestycji.

4. W ramach ogólnej polityki ustalonej przez państwo zarządzający infrastrukturą opracuje plan operacyjny wraz z programami inwestycyjnymi i finansowymi. Plan ten opracowany jest tak, aby zapewnić optymalne i efektywne wykorzystanie i rozwój infrastruktury, przy jednoczesnym zapewnieniu równowagi finansowej i zapewnieniu środków na cele, które mają być osiągnięte.";

9) w art. 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Pomoc uzgodniona przez Państwa Członkowskie do celów anulowania długów określonych w niniejszym artykule jest przyznawana zgodnie z art. 73, 87 i 88 Traktatu.";

10) w art. 9 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

"4. W przypadku przedsiębiorstw kolejowych rachunek zysków i strat oraz bilans albo roczna deklaracja aktywów i pasywów będą prowadzone i publikowane dla działalności gospodarczej związanej z towarowym transportem kolejowym. Fundusze wypłacone na rodzaje działalności związanej z zapewnianiem transportu osób, jako usługa publiczna, muszą być wykazywane osobno w odpowiednich zestawieniach rachunkowych i nie mogą być przenoszone do rodzajów działalności związanych ze świadczeniem innych usług transportowych lub jakiegokolwiek innego rodzaju działalności gospodarczej.";

11) Artykuł 10 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 10

1. Zrzeszeniom międzynarodowym przyznaje się prawa dostępu i tranzytu w Państwach Członkowskich, zakładania przedsiębiorstw kolejowych wchodzących w ich skład, jak również prawa tranzytu w pozostałych Państwach Członkowskich dla przewozów międzynarodowych między Państwami Członkowskimi, w których przedsiębiorstwa tworzące wspomniane zrzeszenia zostały założone.

2. Przedsiębiorstwom kolejowym w zakresie art. 2 przyznaje się, na sprawiedliwych warunkach, dostęp do infrastruktury w pozostałych Państwach Członkowskich do celów prowadzenia międzynarodowego transportu kombinowanego rzeczy.

3. Niezależnie od rodzaju przewozów przedsiębiorstwom kolejowym w zakresie art. 2 przyznaje się, na sprawiedliwych warunkach, dostęp, którego one potrzebują, do Transeuropejskiej Kolejowej Sieci Towarowej określonej w art. 10 lit. a) oraz w załączniku I oraz w każdym przypadku po dniu 15 marca 2008 r. do całej sieci kolejowej do celów prowadzenia międzynarodowych przewozów towarowych.

4. Na wniosek Państwa Członkowskiego lub z własnej inicjatywy Komisja, w konkretnym przypadku, bada stosowanie i wprowadzanie w życie przepisów niniejszego artykułu, w ciągu dwóch miesięcy od otrzymania takiego wniosku i po konsultacji z Komitetem określonym w art. 11a ust. 2 zdecyduje, czy dany środek może być w dalszym ciągu stosowany. Komisja powiadomi o swojej decyzji Parlament Europejski, Radę i Państwa Członkowskie.

Bez uszczerbku dla art. 226 Traktatu każde Państwo Członkowskie może skierować decyzję Komisji do Rady w terminie do jednego miesiąca. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może w wyjątkowych okolicznościach podjąć inną decyzję w okresie jednego miesiąca.

5. Przedsiębiorstwo kolejowe zajmujące się kolejowymi usługami transportowymi na mocy ust. 1, 2 i 3 zawiera konieczne umowy administracyjne, techniczne i finansowe na podstawie prawa publicznego lub prywatnego z zarządzającymi infrastrukturą kolejową, mające na celu regulowanie sterowania ruchem i zagadnień bezpieczeństwa dotyczących tego transportu. Zasady regulujące takie umowy będą niedyskryminujące oraz, jeśli to ma zastosowanie, będą pozostawać w zgodności z przepisami dyrektywy 2000/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 lutego 2001 r. w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej i przyznawania świadectw bezpieczeństwa⁽¹⁾.

6. Dostęp do torów oraz świadczenie usług w terminalach i portach połączonych z działalnością kolei określoną w ust. 1, 2 i 3, obsługujące lub potencjalnie obsługujące więcej niż jednego klienta końcowego, są zapewnione wszystkim przedsiębiorstwom kolejowym w sposób niedyskryminujący, a wnioski składane przez przedsiębiorstwa kolejowe mogą podlegać ograniczeniom tylko wtedy, gdy istnieją inne realne możliwości stosowne do istniejących warunków rynkowych.

7. Bez uszczerbku dla przepisów wspólnotowych i krajowych dotyczących polityki konkurencji i instytucji odpowiedzialnych w tym zakresie organ regulujący powołany na podstawie art. 30 dyrektywy 2000/14/WE lub jakikolwiek inny organ korzystający z takiego samego stopnia niezależności, monitoruje konkurencję na rynku przewozów kolejowych w tym, rynku towarowego transportu kolejowego.

Organ ten zostanie powołany zgodnie z przepisami art. 30 ust. 1 wspomnianej dyrektywy. Każdy ubiegający się lub zainteresowana strona może złożyć zażalenie na ten organ, jeżeli uważa, że został potraktowany niesprawiedliwie, dyskryminująco lub został pokrzywdzony w jakikolwiek inny sposób. Na podstawie skargi i, gdzie to właściwe, z własnej inicjatywy organ regulacyjny przy pierwszej okazji podejmie decyzję w sprawie podjęcia właściwych środków do celów skorygowania niepożądanego rozwoju sytuacji na tych rynkach. Dla zapewnienia koniecznej możliwości kontroli sądowej i niezbędnej współpracy między krajowymi organami regulującymi art. 30 ust. 6 i art. 31 wspomnianej dyrektywy stosuje się w tym kontekście.

8. Zgodnie z art. 14, który uwzględnia sprawozdanie w sprawie wprowadzenia w życie niniejszej dyrektywy wraz z odpowiednimi wnioskami w sprawie kontynuacji działań Wspólnoty dla rozwoju rynku kolejowego i ogólnych ram prawnych rządzących nim, a także w każdym przypadku po dniu 15 marca 2008 r. Transeuropejska Kolejowa Sieć Towarowa określona w art. 10a i załączniku I, przyznająca dostęp do międzynarodowego transportu rzeczy dla przedsiębiorstw kolejowych określonych w art. 3, zostaje rozszerzonatak, aby objąć całą europejską sieć kolejową. Przedsiębiorstwom kolejowym jest przyznawany, na całą tę sieć i na sprawiedliwych warunkach, gwarantowany dostęp i tranzyt dla międzynarodowego transportu rzeczy.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 75 z 15.3.2001, str. 29.";

12) w sekcji V "Dostęp do infrastruktury kolejowej" dodaje się art. 10a w brzmieniu:

"Artykuł 10a

1. Transeuropejska Kolejowa Sieć Towarowa składa się z następujących elementów:

a) Linie kolejowe wytyczone na mapach w załączniku I.

b) Trasy objazdowe, w miarę potrzeb, szczególnie w okolicy przepełnionej infrastruktury w rozumieniu dyrektywy 2000/14/WE. Kiedy proponuje się te trasy, ogólny czas przejazdu zostaje zachowany na tyle, na ile jest to możliwe do wykonania.

c) Dostęp do torów do terminali służących lub potencjalnie służących więcej niż jednemu klientowi końcowemu oraz do innych miejsc i urządzeń, w tym linie dowozowe do i od nich.

d) Dostęp do torów do i z portów wymienionych w załączniku I, w tym linie dowozowe.

2. Linie dowozowe wymienione w ust. 1 lit. c) i d) obejmują albo każde końcowe 50 km trasy, albo 20 % długości przejazdu po liniach kolejowych określonych w ust. 1 lit. a) - tę wielkość, która jest większa.

Belgia i Luksemburg, jako Państwa Członkowskie o stosunkowo niewielkiej lub skoncentrowanej sieci, mogą ograniczyć długość linii dowozowych w pierwszym roku po dniu 15 marca 2003 r. do co najmniej 20 km, a do końca następnego roku do co najmniej 40 km.";

13) po sekcji V "Dostęp do infrastruktury kolejowej" dodaje się sekcję Va w brzmieniu:

"SEKCJA Va

Zadania Komisji w zakresie monitorowania

Artykuł 10b

1. Nie później niż do dnia 15 września 2001 r. Komisja przyjmie ustalenia konieczne do monitorowania technicznych i ekonomicznych warunków oraz rozwoju sytuacji na rynku europejskiego transportu kolejowego. Komisja zapewnia, aby udostępniono wystarczające środki do umożliwienia skutecznego monitorowania tego sektora.

2. W tym kontekście Komisja włącza ściśle do swoich prac przedstawicieli Państw Członkowskich i zainteresowanych sektorów, w tym użytkowników, tak aby byli oni w stanie lepiej prowadzić monitorowanie rozwoju sektora kolejowego i zmian rynku, ocenić skutki podjętych środków i przeanalizować wpływ środków zaplanowanych przez Komisję.

3. Komisja monitoruje wykorzystanie sieci i zmiany ramowych warunków w sektorze kolejowym, w szczególności w zakresie pobierania opłat za infrastrukturę, przydzielania zdolności przepustowej, przepisów bezpieczeństwa oraz koncesjonowania i stopnia rozwoju harmonizacji. Zapewnia ona aktywną współpracę między odpowiednimi organami regulującymi w Państwach Członkowskich.

4. Komisja składa sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie w sprawie:

a) zmian rynku wewnętrznego przewozów kolejowych

b) warunków ramowych

c) stanu Transeuropejskiej Kolejowej Sieci Towarowej

d) wykorzystania uprawnień do dostępu

e) barier dla bardziej efektywnych przewozów kolejowych

f) ograniczeń infrastruktury oraz

g) potrzeb w zakresie ustawodawstwa."

14) artykuł 11 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 11

1. Państwa Członkowskie mogą zgłaszać Komisji wszelkie pytania dotyczące wykonania niniejszej dyrektywy. Odpowiednie decyzje zostaną podjęte w drodze procedury doradczej określonej w art. 11a ust. 2.

2. Zmiany konieczne do celów dostosowania załączników zostaną przyjęte z wykorzystaniem procedur kontrolnych określonych w art. 11a ust. 3.";

15) dodaje się art. 11a w brzmieniu:

"Artykuł 11a

1. Komisja jest wspomagana przez Komitet.

2. W przypadku gdy dokonuje się odwołania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 3 i 7 decyzji 1999/468/WE, uwzględniając przepisy jej art. 8.

3. W przypadku gdy dokonuje się odwołania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, uwzględniając przepisy jej art. 8.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

4. Komitet przyjmuje własny regulamin wewnętrzny.";

16) artykuł 14 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 14

Do dnia 15 marca 2005 r. Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu, Komitetowi Regionów i Radzie sprawozdanie w sprawie wykonania niniejszej dyrektywy wraz z odpowiednimi wnioskami w sprawie kontynuacji działań Wspólnoty dla rozwoju rynku kolejowego i ogólnych ram prawnych rządzących nim.";

17) dodaje się art.14a w brzmieniu:

"Artykuł 14a

1. Przez okres pięciu lat od dnia 15 marca 2003 r. następujące Państwa Członkowskie:

- Irlandia, jako Państwo Członkowskie położone na wyspie z połączeniem kolejowym tylko do jednego innego Państwa Członkowskiego,

- Zjednoczone Królestwo ze względu na Irlandię Północną, na tych samych zasadach, oraz

- Grecja, jako Państwo Członkowskie, które nie ma żadnego bezpośredniego połączenia kolejowego z jakimkolwiek innym Państwem Członkowskim,

nie muszą stosować wymogu powierzenia niezależnemu organowi funkcji wyznaczania sprawiedliwego i niedyskryminującego dostępu do infrastruktury, jak przewidziano w art. 6 ust. 3 akapit pierwszy, i zadań podanych w art. 7 ust. 2 akapit pierwszy w takim zakresie, w jakim artykuły te zobowiązują Państwa Członkowskie do powołania niezależnych organów wykonujących zadania, określonych w wymienionych artykułach.

2. Jednakże jeżeli:

a) więcej niż jedno przedsiębiorstwo kolejowe koncesjonowane zgodnie z art. 4 dyrektywy 95/18/WE lub w przypadku Irlandii i Irlandii Północnej przedsiębiorstwo kolejowe tak koncesjonowane gdziekolwiek indziej przedkłada oficjalny wniosek w sprawie prowadzenia konkurencyjnych przewozów kolejowych w, do lub z Irlandii, Irlandii Północnej lub Grecji, co do dalszego stosowania niniejszego odstępstwa zostanie podjęta decyzja zgodnie z procedurą doradczą określoną w art. 11a ust. 2; lub

b) przedsiębiorstwo kolejowe wykonujące przewozy kolejowe w Irlandii, Irlandii Północnej lub Grecji składa oficjalny wniosek w sprawie wykonywania przewozów kolejowych na, do lub z terytorium innego Państwa Członkowskiego (w przypadku Irlandii lub Zjednoczonego Królestwa ze względu na Irlandię Północną albo obu tych państw, innego Państwa Członkowskiego poza ich terytorium), odstępstwo określone w ust. 1 nie stosuje się.

W okresie jednego roku od otrzymania decyzji określonej w lit. a) przyjętej zgodnie z procedurą doradczą określoną w art. 11a ust. 2 albo od powiadomienia oficjalnym wnioskiem określonym w lit. b) zainteresowane państwo albo Państwa Członkowskie (Irlandia, Zjednoczone Królestwo ze względu na Irlandię Północną lub Grecja) wprowadzą w życie ustawodawstwo do wykonania artykułów określonych w ust. 1.

3. Odstępstwo określone w ust. 1 może być odnawiane na okresy nie dłuższe niż pięć lat. Nie później niż 12 miesięcy przed datą wygaśnięcia odstępstwa Państwo Członkowskie, które samo korzysta z takiego odstępstwa, może skierować wniosek do Komisji o odnowienie odstępstwa. Każdy taki wniosek musi być umotywowany. Komisja sprawdzi taki wniosek i podejmie decyzję zgodnie z procedurą doradczą określoną w art. 11a ust. 2. Wymienioną procedurę doradczą stosuje się do wszelkich decyzji dotyczących tego wniosku.

Przy podejmowaniu decyzji Komisja weźmie pod uwagę rozwój sytuacji geopolitycznej i rozwój rynku kolejowego w Państwie Członkowskim, z i do Państwa Członkowskiego wnioskującego o przedłużenie odstępstwa.

4. Luksemburg, jako Państwo Członkowskie o stosunkowo niewielkiej sieci kolejowej, nie musi do dnia 31 sierpnia 2004 r. stosować wymogu przyznania niezależnemu organowi funkcji wyznaczania sprawiedliwego i niedyskryminującego dostępu do infrastruktury, jak przewidziano w art. 6 ust. 3 akapit pierwszy, w takim zakresie, jaki obowiązuje Państwa Członkowskie do powoływania niezależnych organów wykonujących zadania, określonych w tym artykule."

Artykuł  2

Państwa Członkowskie przyjmą przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 15 marca 2003 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

Artykuł  3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł  4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 lutego 2001 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
N. FONTAINE	A. LINDH
Przewodniczący	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 321 z 20.10.1998, str. 6 oraz Dz.U. C 116 E z 26.4.2000, str. 21.

⁽²⁾ Dz.U. C 209 z 22.7.1999, str. 22.

⁽³⁾ Dz.U. C 57 z 29.2.2000, str. 40.

⁽⁴⁾ Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 10 marca 1999 r. (Dz.U. C 175 z 21.6.1999, str. 115), potwierdzona dnia 16 września 1999 r. (Dz.U. C 54 z 25.2.2000, str. 56), wspólne stanowisko Rady z dnia 28 marca 2000 r. (Dz.U. C 288 z 11.10.2000, str. 1) i decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 lipca 2000 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym). Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 1 lutego 2001 r. oraz decyzja Rady z dnia 20 grudnia 2000 r.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 237 z 24.8.1991, str. 25.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

PORTY

BELGIE/BELGIQUE

Antwerpen/Anvers

Gent/Gand

Zeebrugge/Zeebruges

DANMARK

Ålborg

Århus

Esbjerg

Fredericia

København

Nyborg

Odense

DEUTSCHLAND

Brake

Bremen/Bremerhaven

Brunsbüttel

Cuxhaven

Emden

Hamburg

Kiel

Lübeck

Nordenham

Puttgarden

Rostock

Sassnitz

Wilhelmshaven

Wismar

ΕΛΛΑΣ

Αλεξανδρούπολις

Ελευσίνα

Πάτρα

Πειραιάς

Θεσσαλονίκη

Βόλος

ESPAÑA

Algeciras

Almería

Barcelona

Bilbao

Cartagena-Escombreras

Gijón

Huelva

Tarragona

Valencia

Vigo

FRANCE

Bayonne

Bordeaux

Boulogne

Calais

Cherbourg

Dunkerque

Fos-Marseille

La Rochelle

Le Havre

Nantes

Port-la-Nouvelle

Rouen

Sète

St-Nazaire

IRELAND

Cork

Dublin

ITALIA

Ancona

Bari

Brindisi

C. Vecchia

Genova

Gioia Tauro

La Spezia

Livorno

Napoli

Piombino

Ravenna

Salerno

Savona

Taranto

Trieste

Venezia

LUXEMBOURG

NEDERLAND

Amsterdam Zeehaven

Delfzijl/Eemshaven

Vlissingen

Rotterdam Zeehaven

Terneuzen

ÖSTERREICH

PORTUGAL

Leixões

Lisboa

Setúbal

Sines

SUOMI/FINLAND

Hamina

Hanko

Helsinki

Kemi

Kokkola

Kotka

Oulu

Pori

Rauma

Tornio

Turku

SVERIGE

Göteborg-Varberg

Helsingborg

Luleå

Malmö

Norrköping

Oxelösund

Stockholm

Trelleborg-Ystad

Umeå

UNITED KINGDOM

Wszystkie porty mające połączenia kolejowe

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

BELGIE/BELGIQUE

grafika

DANMARK

grafika

DEUTSCHLAND

grafika

ΕΛΛΑΣ

grafika

ESPAÑA

grafika

FRANCE

grafika

IRELAND

grafika

ITALIA

grafika

LUXEMBOURG

grafika

NEDERLAND

grafika

ÖSTERREICH

grafika

PORTUGAL

grafika

SUOMI/FINLAND

grafika

SVERIGE

grafika

UNITED KINGDOM

grafika

ZAŁĄCZNIK  II

Wykaz podstawowych funkcji określonych w art. 6 ust. 3:

– przygotowanie i podejmowanie decyzji związanych z przyznawaniem licencji przedsiębiorstwom kolejowym, w tym przyznawanie licencji indywidualnych,

– podejmowanie decyzji związanych z przydzielaniem tras, w tym zarówno określanie, jak i ocena dostępności, a także przydzielanie poszczególnych tras pociągów,

– podejmowanie decyzji związanych z pobieraniem opłat za infrastrukturę,

– monitorowanie wypełniania zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych wymaganych przy świadczeniu określonych usług.