Dyrektywa 1999/33/WE zmieniająca dyrektywę Rady 67/548/EWG w odniesieniu do oznakowania niektórych substancji niebezpiecznych w Austrii i Szwecji
Dz.U.UE.L.1999.199.57
Akt jednorazowyDYREKTYWA 1999/33/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 10 maja 1999 r.
zmieniająca dyrektywę Rady 67/548/EWG w odniesieniu do oznakowania niektórych substancji niebezpiecznych w Austrii i Szwecji
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),
stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Artykuł 30 dyrektywy Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych(4) przewiduje, że Państwa Członkowskie nie mogą zabronić, ograniczyć, lub utrudniać wprowadzania do obrotu substancji, które spełniają wymogi niniejszej dyrektywy.
(2) Artykuł 23 ust. 2 lit. c) dyrektywy 67/548/EWG wymaga, by każde opakowanie substancji było opatrzone symbolami oznaczającymi niebezpieczeństwo, ustanowionymi w załączniku II; art. 23 ust. 2 lit. e) wspomnianej dyrektywy wymaga, by każde opakowanie substancji było opatrzone oznaczeniami S (oznaczenia bezpieczeństwa) dotyczącymi bezpiecznego stosowania tej substancji, których brzmienie zostało ustanowione w załączniku IV do tej dyrektywy.
(3) Artykuł 69 Aktu Przystąpienia z 1994 r. i jego załącznik VIII przewidują, że art. 30 wraz z art. 23 ust. 2 dyrektywy 67/548/EWG nie ma zastosowania w odniesieniu do Austrii przed dniem 1 stycznia 1999 r., gdyż Austria może wymagać oznakowania z dodatkowymi symbolami, nie zamieszczonymi w załączniku II, oraz etykiet z dodatkowymi oznaczeniami bezpieczeństwa S, nie wymienionymi w załączniku IV do wymienionej dyrektywy, dotyczącymi środków zapobiegawczych w razie wypadku oraz że należy dokonać przeglądu przepisów zgodnie z procedurami WE przed dniem 31 grudnia 1998 r.
(4) Artykuł 23 ust. 2 lit. d) dyrektywy 67/548/EWG wymaga, by każde opakowanie substancji było opatrzone właściwymi oznaczeniami "R" (oznaczenia ryzyka), których brzmienie zostało ustanowione w załączniku III do wspomnianej dyrektywy.
(5) Artykuł 112 Traktatu o Przystąpieniu z 1994 r. oraz jego załącznik XII przewidują, że art. 30 wraz z art. 23 ust. 2 lit. d) dyrektywy 67/548/EWG nie ma zastosowania w odniesieniu do Szwecji przed dniem 1 stycznia 1999 r., gdyż Szwecja może wymagać dodatkowych oznaczeń ryzyka "R-322" i "R-340" niewymienionych w załączniku III do wspomnianej dyrektywy oraz, że należy dokonać przeglądu przepisów zgodnie z procedurami wspólnotowymi przed dniem 31 grudnia 1998 r.
(6) Dyrektywa 1999/45/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 maja 1999 r. odnosząca się do zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania preparatów niebezpiecznych(5) przewiduje niektóre szczególne warunki stosowania tej dyrektywy w odniesieniu do, między innymi, dodatkowych symboli, oznaczeń "R" i oznaczeń "S" dla Austrii i Szwecji, w celu uwzględnienia ich norm ochrony zdrowia i ochrony środowiska; te szczególne warunki ograniczone są do dwuletniego okresu, poczynając od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 2000 r.; w tym okresie należy dążyć do spójności warunków obrotu niebezpiecznymi substancjami i preparatami.
(7) Postęp naukowy i techniczny jest możliwy do przewidzenia w ramach międzynarodowych negocjacji w sprawie harmonizacji klasyfikacji substancji niebezpiecznych w odniesieniu do "R-322," oraz w świetle trwających międzynarodowych negocjacji w sprawie oznakowania substancji niebezpiecznych i biorąc pod uwagę badania dotyczące oznakowania realizowane przez Komisję, eksperci Państw Członkowskich zgodzili się uznać za ważny priorytet dogłębny przegląd istniejącego prawodawstwa wspólnotowego w odniesieniu do "R-340".
(8) Prawodawstwo wspólnotowe będzie musiało być zrewidowane w świetle wyników negocjacji w sprawie międzynarodowej harmonizacji klasyfikacji i oznakowania substancji niebezpiecznych, można się również spodziewać, że wynikiem tych negocjacji będzie zbliżenie norm w tym zakresie w całej Wspólnocie.
(9) Rezolucja Rady i przedstawicieli rządów Państw Członkowskich, zebranych w Radzie, z dnia 3 grudnia 1990 r. w sprawie poprawy zapobiegania i leczenia ostrych zatruć u ludzi(6) wymaga harmonizacji procedur dotyczących zbierania danych dotyczących toksykologii klinicznej we wszystkich ośrodkach zatruć we Wspólnocie, aby ułatwić rozwój polityki zapobiegania ryzyku zatruć; odpowiednie właściwe władze, we współpracy z Komisją, mają stworzyć wspólnotowy system informacji i współpracy dotyczącej dostępności antidotum, obejmujący ośrodki zatruć, lub, gdzie stosowne, inne właściwe służby.
(10) Symbol ukazujący, że pozostałości niektórych substancji niebezpiecznych powinny być zebrane osobno z innych odpadów mógłby zredukować potencjalną emisję substancji niebezpiecznych do środowiska przez udoskonalenie wykorzystania specjalnych systemów zbierania odpadów przez ogół społeczeństwa; jednak ze względu na brak pewnych dowodów potrzeba czasu na przeanalizowanie potrzeby wprowadzenia takiego symbolu we Wspólnocie.
(11) Rewizja prawodawstwa wspólnotowego w sprawie substancji niebezpiecznych w odniesieniu do postanowień Aktu Przystąpienia z 1994 r. dotyczącego Austrii i Szwecji, nie mogła być zakończona przed dniem 31 grudnia 1998 r.
(12) Należy kontynuować przegląd przepisów objętych niniejszą dyrektywą zgodnie z procedurami wspólnotowymi w ustanowionym okresie wyłączenia; jednakże bez uszczerbku dla wyników tego przeglądu, na koniec tego okresu acquis communautaire będzie stosowa do Austrii i Szwecji na tych samych warunkach co w przypadku innych Państw Członkowskich.
(13) Prawodawstwo wspólnotowe może przewidywać derogacje na ograniczony okres dla niektórych Państw Członkowskich, w świetle ich konkretnej sytuacji,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
J.M. GIL-ROBLES | H. EICHEL |
Przewodniczący | Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 374 z 3.12.1998; str. 43.
(2) Dz.U. C 40 z 15.2.1999; str. 15.
(3) Opinia Parlamentu Europejskiego wydana dnia 16 grudnia 1998 r. (Dz.U. C 98 z 9.4.1999, str. 151), wspólne stanowisko Rady z dnia 8 lutego 1999 r. (Dz.U. C 58 z 1.3.1999, str. 26) oraz decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 marca 1999 r. (Dz.U. C 175 z 21.6.1999). Decyzja Rady z dnia 29 kwietnia 1999 r.
(4) Dz.U. 196 z 16.8.1967, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 98/98/WE (Dz.U. L 355 z 30.12.1998, str. 1).
(5) Dz.U. L 200 z 30.7.1999, str. 1.
(6) Dz.U. C 329 z 31.12.1990, str. 6.