Rozporządzenie 1074/1999 dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1999.136.8

Akt utracił moc
Wersja od: 31 maja 1999 r.

ROZPORZĄDZENIE RADY (EURATOM) NR 1074/1999
z dnia 25 maja 1999 r.
dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 203,

uwzględniając wniosek Komisji(1),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(2),

uwzględniając opinię Trybunału Obrachunkowego(3),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Instytucje i Państwa Członkowskie przywiązują duże znaczenie do ochrony interesów finansowych Wspólnot i zwalczania nadużyć finansowych i każdej innej nielegalnej działalności szkodliwej dla interesów finansowych Wspólnot; odpowiedzialność Komisji w tym zakresie jest ściśle związana z jej zadaniem wykonywania budżetu na mocy art. 179 Traktatu Euratom; znaczenie tego działania potwierdzone jest art. 183a Traktatu Euratom.

(2) Ochrona interesów finansowych Wspólnot dotyczy nie tylko zarządzania środkami przyznanymi w budżecie, ale odnosi się również do środków mających wpływ lub mogących mieć wpływ na jej aktywa.

(3) Aby zrealizować te cele, należy wykorzystać wszystkie będące w dyspozycji środki, w szczególności pod kątem obowiązków dochodzeniowych przekazanych Wspólnocie, zachowując przy tym aktualny podział i równowagę obowiązków między szczeblem krajowym i wspólnotowym.

(4) Aby wzmocnić środki do zwalczania nadużyć finansowych, Komisja, w poszanowaniu zasady wewnętrznej autonomii organizacyjnej każdej instytucji, powołała spośród swoich jednostek decyzją 1999/352/WE, EWWiS, Euratom(4) Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (zwany dalej "Urzędem"), jednostkę odpowiedzialną za prowadzenie dochodzeń administracyjnych w sprawie nadużyć finansowych; dała ona Urzędowi całkowitą niezależność w wykonywaniu jego zadań dochodzeniowych.

(5) Odpowiedzialność Urzędu, jako jednostki powołanej przez Komisję dotyczy, oprócz ochrony interesów finansowych, wszystkich działań mających związek z ochroną interesów Wspólnot przed niezgodnymi z prawem zachowaniami, które mogą prowadzić do postępowania administracyjnego lub karnego.

(6) Należy zapewnić, aby Urząd zabezpieczał współpracę między Państwami Członkowskimi i Komisją mającą na celu ochronę interesów finansowych Wspólnot.

(7) Uwzględniając potrzebę wzmocnienia walki z nadużyciami finansowymi, korupcją i każdą inną nielegalną działalności szkodzącą interesom finansowym Wspólnot, Urząd musi posiadać możliwość prowadzenia wewnętrznych dochodzeń we wszystkich instytucjach, organach, urzędach i agencjach ustanowionych Traktatami WE i Euratom lub na ich podstawie (zwanych dalej "instytucjami, organami, urzędami i agencjami").

(8) Decyzja 1999/352/WE, EWWiS, Euratom przewiduje, że do celów dochodzeniowych Urząd wykonuje uprawnienia przyznane przez ustawodawcę wspólnotowego w granicach i na warunkach przez niego określonych.

(9) Należy powierzyć Urzędowi wykonywanie uprawnień przyznanych Komisji rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu i inspekcji przeprowadzanych przez Komisję i mających na celu ochronę interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami(5); należy ponadto zezwolić Urzędowi na wykonywanie innych uprawnień powierzonych Komisji w celu przeprowadzania kontroli i inspekcji na miejscu w Państwach Członkowskich, w szczególności w celu wykrywania nieprawidłowości zgodnie z wymogami art. 9 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich(6).

(10) Dochodzenia muszą być prowadzone zgodnie z Traktatem, w szczególności z protokołem w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, z poszanowaniem regulaminu pracowniczego urzędników i warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot (zwanego dalej "regulaminem pracowniczym"), jak również z pełnym poszanowaniem praw człowieka i fundamentalnych wolności, w szczególności zasady bezstronności, prawa osoby, której to dotyczy, do wyrażenia opinii na temat dotyczących jej stanów faktycznych i prawa do tego, aby wnioski dochodzeniowe formułowane były tylko na podstawie elementów posiadających wartość dowodową; w tym celu instytucje, organy, urzędy i agencje będą musiały ustanowić warunki, i zasady prowadzenia takich dochodzeń wewnętrznych; w wyniku tego trzeba zmienić regulamin pracowniczy w taki sposób, aby określał on prawa i obowiązki urzędników i innych pracowników w zakresie dochodzeń wewnętrznych.

(11) Dochodzenia wewnętrzne mogą być prowadzone tylko, gdy Urząd zapewniony będzie miał dostęp do wszystkich pomieszczeń instytucji, organów, urzędów i agencji, jak również do wszystkich dokumentów i informacji przez nie przechowywanych.

(12) Dla zapewnienia niezależności Urzędu w wykonywaniu jego zadań powierzonych niniejszym rozporządzeniem, należy wyposażyć jego dyrektora w uprawnienia do wszczynania dochodzeń z własnej inicjatywy.

(13) Do właściwych władz krajowych lub, w zależności od przypadku, instytucji, organów, urzędów lub agencji, należy podejmowanie decyzji w sprawie zakończonych dochodzeń na podstawie sprawozdania sporządzonego przez Urząd, należy jednak nałożyć na dyrektora Urzędu obowiązek bezpośredniego przekazywania organom sądowym właściwego Państwa Członkowskiego informacji zebranych przez Urząd podczas dochodzeń wewnętrznych dotyczących stanów, które mogą prowadzić do wszczęcia postępowania karnego.

(14) Należy określić warunki wykonywania obowiązków przez pracowników Urzędu, jak również warunki dotyczące nadzoru dyrektora w zakresie jego odpowiedzialności za prowadzenie dochodzeń przez pracowników Urzędu.

(15) Aby współpraca pomiędzy Urzędem, Państwami Członkowskimi i właściwymi instytucjami, organami, urzędami i agencjami przebiegała poprawnie, należy zorganizować wzajemną wymianę informacji w poszanowaniu poufności informacji objętych tajemnicą zawodową, zapewniając, aby korzystały one z ochrony, jaka przysługuje tego rodzaju danym.

(16) Dla zapewnienia, aby wyniki dochodzeń prowadzonych przez pracowników Urzędu były brane pod uwagę i dla zapewnienia koniecznej kontynuacji działań, raporty muszą posiadać status dowodu dopuszczalnego w postępowaniu administracyjnym lub sądowym; w tym celu muszą być one sporządzane z uwzględnieniem zasad przygotowywania urzędowych raportów w Państwach Członkowskich.

(17) Urząd powinien korzystać z niezależności w realizowaniu swojej funkcji; dla wzmocnienia tej niezależności Urząd poddawany jest regularnej kontroli w zakresie prowadzonych przez niego dochodzeń, przeprowadzanej przez Komitet Nadzoru, w skład którego wchodzą niezależne osoby z zewnątrz, posiadające wysokie kwalifikacje w dziedzinie pozostającej w zakresie kompetencji Urzędu; Komitet ten będzie również pomagał dyrektorowi Urzędu w wypełnianiu jego obowiązków.

(18) Dochodzenia administracyjne prowadzone są z upoważnienia dyrektora Urzędu, przy zachowaniu pełnej niezależności od instytucji, organów, urzędów i agencji oraz od Komitetu Nadzoru.

(19) Obowiązkiem dyrektora Urzędu jest zapewnienie ochrony danych osobowych i przestrzegania poufnego charakteru informacji zebranych w trakcie dochodzeń; należy ponadto zapewnić urzędnikom i innym pracownikom Wspólnot ochronę prawną odpowiadającą ochronie przewidzianej w art. 90 i 91 regulaminu pracowniczego.

(20) Po upływie okresu trzech lat działalność Urzędu musi zostać poddana ocenie.

(21) Niniejsze rozporządzenie w żadnym razie nie osłabia uprawnień i odpowiedzialności Państw Członkowskich do podejmowania działań zwalczających nadużycia finansowe, które mają wpływ na interesy finansowe Wspólnot; przyznanie niezależnemu Urzędowi uprawnień do prowadzenia zewnętrznych dochodzeń administracyjnych w tym zakresie jest całkowicie zgodne z zasadą pomocniczości; działalność tego Urzędu ma przyczynić się do skuteczniejszego zwalczania oszustw, korupcji i wszelkiej innej nielegalnej działalności mającej wpływ na interesy finansowe Wspólnot i jest ona również zgodna z zasadą proporcjonalności,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Cele i zadania

1.
W celu wzmocnienia walki z nadużyciami finansowymi, korupcją i wszelką inną nielegalną działalnością mającą wpływ na interesy finansowe Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych, utworzony decyzją Komisji 1999/352/WE, EWWiS, Euratom (zwany dalej "Urzędem"), wykonuje uprawnienia dochodzeniowe przyznane Komisji na mocy przepisów wspólnotowych i obowiązujących w tej dziedzinie umów.
2.
Urząd zapewnia Państwom Członkowskim pomoc Komisji w organizacji ścisłej i regularnej współpracy między ich właściwymi władzami, aby skoordynować ich działania mające na celu ochronę interesów finansowych Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej przed nadużyciami finansowymi. Urząd przyczynia się do wypracowywania i rozwijania metod zwalczania nadużyć finansowych, jak również każdej innej nielegalnej działalności wpływającej na interesy finansowe Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej.
3.
W ramach tych instytucji, organów urzędów i agencji ustanowionych traktatami lub na ich podstawie (zwanymi dalej "instytucjami, organami urzędami i agencjami"), Urząd prowadzi dochodzenia administracyjne do celów:

– walki z nadużyciami finansowymi korupcją i każdą inną nielegalną działalnością przynoszącą szkody interesom finansowym Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej,

– dochodzenia w tym celu istotnych faktów związanych z działalnością zawodową, mogących stanowić naruszenie obowiązków urzędników i innych pracowników Wspólnot, w wyniku czego może zostać wszczęte postępowanie dyscyplinarne i, w zależności od przypadku, karne, bądź stanowić wykroczenie w stosunku do analogicznych obowiązków członków personelu instytucji, organów, kierowników urzędów i agencji lub członków personelu instytucji, organów, urzędów, i agencji nie podlegających przepisom regulaminu pracowniczego urzędników i warunkom zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich ("regulamin pracowniczy").

Artykuł  2

Dochodzenia administracyjne

W rozumieniu niniejszego rozporządzenia "dochodzenia administracyjne" (zwane dalej "dochodzeniami") oznaczają wszelkie kontrole, inspekcje i działania podjęte przez wykonujących swoje obowiązki pracowników Urzędu, zgodnie z art. 3 i 4, dla osiągnięcia celów określonych w art. 1 i, w zależności od przypadku, stwierdzenia nieprawidłowego charakteru kontrolowanej działalności. Dochodzenia takie nie mają wpływu na uprawnienia Państw Członkowskich w zakresie dochodzeń karnych.

Artykuł  3

Dochodzenia zewnętrzne

Urząd wykonuje uprawnienia, przyznane Komisji rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96, do przeprowadzania kontroli i inspekcji na miejscu w Państwach Członkowskich i w państwach trzecich, zgodnie z obowiązującymi umowami o współpracy.

W ramach swoich funkcji dochodzeniowych Urząd przeprowadza kontrole i inspekcje przewidziane w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2988/95 i na zasadach sektorowych, określonych w art. 9 ust. 2 tego rozporządzenia w Państwach Członkowskich i w państwach trzecich, zgodnie z obowiązującymi umowami o współpracy.

Artykuł  4

Dochodzenia wewnętrzne

1.
W dziedzinach określonych w art. 1 Urząd prowadzi dochodzenia administracyjne w instytucjach, organach urzędach i agencjach (zwane dalej "dochodzeniami wewnętrznymi").

Takie dochodzenia wewnętrzne prowadzone są z poszanowaniem reguł traktatowych, w szczególności protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, jak również regulaminu pracowniczego, na warunkach i zgodnie z procedurami określonymi w niniejszym rozporządzeniu i decyzjach przyjętych przez każdą instytucję, organ, urząd lub agencję. Instytucje uzgadniają ze sobą zasady ustanawiane takimi decyzjami.

2.
Pod warunkiem przestrzegania przepisów wymienionych w ust. 1:

– Urząd posiada prawo do natychmiastowego i niezapowiadanego dostępu do każdej informacji będącej w posiadaniu instytucji, organów, urzędów i agencji, jak również do ich pomieszczeń. Urząd jest upoważniony kontrolować księgowość instytucji, organów, urzędów i agencji. Urząd może sporządzać kopie i uzyskiwać wyciągi z każdego dokumentu i zawartości każdego nośnika informacji będącego w posiadaniu instytucji, organów urzędów i agencji i w razie potrzeby zabezpieczać te dokumenty lub informacje przed niebezpieczeństwem zaginięcia,

– Urząd może zażądać udzielenia ustnych informacji od członków instytucji i organów, osób kierujących urzędami i agencjami, jak również od pracowników instytucji, organów, urzędów i agencji.

3.
Na warunkach i zgodnie z procedurami oraz zasadami ustanowionymi w rozporządzeniu Rady (Euratom, WE) nr 2185/96, Urząd może przeprowadzać inspekcje na miejscu u danych operatorów ekonomicznych w celu uzyskania dostępu do informacji dotyczących możliwych nieprawidłowości, które mogą znajdować się w posiadaniu tych operatorów.

Oprócz tego Urząd może zażądać od każdej zainteresowanej osoby informacji, które uzna za przydatne do celów dochodzeniowych.

4.
Instytucje, organy, urzędy i agencje informowane są o prowadzeniu przez pracowników Urzędu w ich pomieszczeniach dochodzenia oraz o badaniu przez nie dokumentu lub żądaniu dostarczenia informacji będących w posiadaniu tych instytucji, organów, urzędów lub agencji.
5.
Jeżeli w wyniku dochodzeń okaże się, że członek, osoba kierująca, urzędnik lub inny pracownik może być osobiście zamieszany, o fakcie tym informowana jest jego instytucja, organ, urząd lub agencja.

W przypadkach wymagających całkowitego zachowania tajemnicy do celów dochodzeniowych lub wymagających zastosowania środków dochodzeniowych pozostających w kompetencji krajowego organu sądowego, zastosowanie przepisów o takiej informacji można odroczyć.

6.
Bez uszczerbku dla reguł traktatowych, w szczególności protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, jak również przepisów regulaminu pracowniczego, decyzja podejmowana przez każdą instytucję, organ, przewidziana w ust. 1 określa w szczególności zasady dotyczące:

a) zobowiązania członków, urzędników i innych pracowników w instytucjach i organach, jak również osób kierujących, urzędników i innych pracowników urzędów i agencji do współpracy z pracownikami Urzędu i dostarczania im informacji;

b) procedur, których muszą przestrzegać pracownicy Urzędu w trakcie prowadzenia dochodzeń wewnętrznych, jak również zagwarantowania praw osób, których dotyczy dochodzenie wewnętrzne.

Artykuł  5

Wszczęcie dochodzenia

Dochodzenia zewnętrzne wszczynane są na mocy decyzji dyrektora Urzędu, który działa z własnej inicjatywy lub na wniosek zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

Dochodzenia wewnętrzne wszczynane są na mocy decyzji dyrektora Urzędu, który działa z własnej inicjatywy lub na wniosek instytucji, organu,urzędu lub agencji, w której ma zostać przeprowadzone dochodzenie.

Artykuł  6

Procedura dochodzeniowa

1.
Dyrektor Urzędu kieruje prowadzeniem dochodzeń.
2.
Pracownicy Urzędu wykonują swoje funkcje po przedstawieniu pisemnego upoważnienia, w którym określona jest ich tożsamość oraz ich uprawnienia.
3.
W przypadku każdej interwencji wyznaczeni do prowadzenia dochodzenia pracownicy Urzędu muszą posiadać pisemne upoważnienie wystawione przez dyrektora i określające przedmiot dochodzenia.
4.
Pracownicy Urzędu podczas kontroli i inspekcji na miejscu postępują zgodnie z zasadami i praktyką, którym podlegają urzędnicy danego Państwa Członkowskiego, regulaminem pracowniczym, jak również z decyzjami, określonymi w art. 4 ust. 1 akapit drugi.
5.
Dochodzenia prowadzone są nieprzerwanie przez okres, który musi być proporcjonalny do okoliczności i złożoności sprawy.
6.
Państwa Członkowskie zapewniają, aby ich właściwe władze, zgodnie z przepisami krajowymi, dostarczały pracownikom Urzędu niezbędnej pomocy w wypełnianiu ich zadania. Instytucje i organy zapewniają, aby ich członkowie i personel udzielały niezbędnej pomocy pracownikom Urzędu w wypełnianiu ich zadania; urzędy i agencje zapewniają, aby osoby nimi kierujące oraz ich personel postępował w podobny sposób.
Artykuł  7

Obowiązek informowania Urzędu

1.
Instytucje, organy, urzędy i agencje przekazują bezzwłocznie do Urzędu każdą informację dotyczącą możliwych przypadków nadużyć finansowych lub korupcji bądź każdej innej nielegalnej działalności.
2.
Instytucje, organy, urzędy i agencje oraz, w stopniu, w jakim pozwala na to prawo krajowe, Państwa Członkowskie przekazują na wniosek Urzędu lub z własnej inicjatywy każdy będący w ich posiadaniu dokument i informację dotyczącą prowadzonego dochodzenia wewnętrznego.

Państwa Członkowskie przekazują dokumenty i informacje dotyczące dochodzeń zewnętrznych zgodnie z przepisami dotyczącymi takich dochodzeń.

3.
Instytucje, organy, urzędy i agencje oraz, w stopniu, w jakim pozwala na to prawo krajowe, Państwa Członkowskie przekazują ponadto do Urzędu każdy inny będący w ich posiadaniu i uznany za właściwy dokument i informację dotyczącą zwalczania nadużyć finansowych, korupcji i każdej innej nielegalnej działalności mającej wpływ na interesy finansowe Wspólnot.
Artykuł  8

Poufność i ochrona danych

1.
Informacje uzyskane w ramach dochodzeń zewnętrznych, w każdej formie, chronione są przepisami dotyczącymi takich dochodzeń.
2.
Informacje przekazane lub uzyskane w ramach dochodzeń wewnętrznych, w każdej formie, objęte są tajemnicą zawodową i korzystają z ochrony, jaką dają im przepisy mające zastosowanie w odniesieniu do instytucji Wspólnot Europejskich.

Takie informacje nie mogą być przekazywane osobom innym niż te, których funkcje w instytucjach Wspólnot Europejskich lub Państw Członkowskich wymagają ich znajomości, ani być wykorzystywane do innych celów niż zwalczanie nadużyć finansowych, korupcji i każdej innej nielegalnej działalności.

3.
Dyrektor zapewnia, aby pracownicy Urzędu i inne osoby działające pod jego zwierzchnictwem przestrzegali wspólnotowych i krajowych przepisów dotyczących ochrony danych osobowych, w szczególności postanowień dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 95/46/WE z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych oraz swobodnego przepływu tych danych(7).
4.
Dyrektor Urzędu i członkowie Komitetu Nadzoru, określonego w art. 11 czuwają nad stosowaniem niniejszego artykułu, jak również art. 194 Traktatu.
Artykuł  9

Raport z dochodzenia i działania podejmowane w jego następstwie

1.
Na zakończenie dochodzenia prowadzonego przez Urząd, sporządza on z upoważnienia dyrektora sprawozdanie zawierające w szczególności informacje o stwierdzonych faktach, potencjalnych stratach finansowych oraz ustalenia z dochodzenia, włącznie z zaleceniami dyrektora Urzędu na temat działań, jakie należy podjąć.
2.
Sprawozdania takie sporządzane są z uwzględnieniem wymogów proceduralnych przewidzianych przez prawo krajowe danego Państwa Członkowskiego. W ten sposób sporządzone sprawozdania stanowią dopuszczalny dowód w postępowaniu administracyjnym lub sądowym Państwa Członkowskiego, w którym zaistnieje potrzeba ich wykorzystania, na takiej samej podstawie i na takich samych warunkach jak urzędowe sprawozdania sporządzone przez urzędowych inspektorów. Podlegają one takim samym regułom oceny, jak reguły mające zastosowanie do urzędowych sprawozdań sporządzonych przez krajowych urzędowych inspektorów i mają taką samą wartość jak te sprawozdania.
3.
Sprawozdania sporządzone w następstwie dochodzenia zewnętrznego i wszystkie dotyczące go, przydatne dokumenty przekazywane są właściwym władzom danych Państw Członkowskich, zgodnie z przepisami dotyczącymi dochodzeń zewnętrznych.
4.
Sprawozdania sporządzone w następstwie dochodzenia wewnętrznego i wszystkie dotyczące go przydatne dokumenty przekazywane są danej instytucji, organowi, urzędowi lub agencji. Instytucje, organy, urzędy i agencje podejmują takie czynności, w szczególności dyscyplinarne i prawne, które wymagane są wynikami dochodzenia wewnętrznego i informują dyrektora Urzędu, w terminie określonym w ustaleniach z jego sprawozdania, o działaniach podjętych w wyniku dochodzenia.
Artykuł  10

Przekazywanie informacji przez Urząd

1.
Z zastrzeżeniem art. 8, 9 i 11 niniejszego rozporządzenia i przepisów rozporządzenia Rady (Euratom, WE) nr 2185/96, Urząd może w każdej chwili przekazać właściwej władzy danego Państwa Członkowskiego informacje uzyskane w trakcie dochodzeń zewnętrznych.
2.
Z zastrzeżeniem art. 8, 9 i 11 niniejszego rozporządzenia, dyrektor Urzędu przekazuje organom sądowym danego Państwa Członkowskiego informacje uzyskane przez Urząd w trakcie dochodzeń wewnętrznych i dotyczące faktów, które mogą stać się przedmiotem postępowania karnego. Z zastrzeżeniem potrzeb dochodzenia, równocześnie informuje on o tym zainteresowane Państwo Członkowskie.
3.
Z zastrzeżeniem art. 8 i 9 niniejszego rozporządzenia, Urząd może w każdej chwili przekazać instytucji, organowi, do biura lub agencji informacje uzyskane w trakcie dochodzeń wewnętrznych.
Artykuł  11

Komitet Nadzoru

1.
Komitet Nadzoru umacnia niezależność Urzędu poprzez sprawowanie regularnej kontroli wprowadzania funkcji dochodzeniowych.

Na wniosek dyrektora lub z własnej inicjatywy Komitet przedstawia dyrektorowi opinię dotyczącą działalności Urzędu. Jednakże nie ingeruje przy tym w przebieg prowadzonych dochodzeń.

2.
W jego skład wchodzi pięć niezależnych osób z zewnątrz, spełniających łącznie warunki wymagane w swoich krajach do sprawowania wyższych stanowisk związanych z obszarem działalności Urzędu. Są oni mianowani za wspólną zgodą Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji.
3.
Kadencja członków Komitetu trwa trzy lata i może zostać raz odnowiona.
4.
Po upływie kadencji członkowie Komitetu sprawują swoją funkcję do czasu jej odnowienia lub do chwili, z którą zostaną zastąpieni.
5.
Wypełniając swoje obowiązki, członkowie nie zwracają się o instrukcje ani nie przyjmują instrukcji jakiegokolwiek rządu ani instytucji, organu, urzędu lub agencji.
6.
Komitet Nadzoru mianuje swojego przewodniczącego. Przyjmuje on swój regulamin. Zbiera się on co najmniej dziesięć razy w roku. Podejmuje decyzje większością głosów swoich członków. Jego sekretariat jest prowadzony przez Urząd.
7.
Dyrektor corocznie przekazuje Komitetowi Nadzoru program działalności Urzędu, określony w art. 1 niniejszego rozporządzenia. Dyrektor dba o to, aby Komitet był regularnie informowany o działalności Urzędu, prowadzonych przez nie dochodzeniach, ich wynikach i działaniach podejmowanych w ich następstwie. Jeżeli dochodzenie trwa dłużej niż 9 miesięcy dyrektor informuje Komitet Nadzoru o powodach, ze względu na które nie można jeszcze zamknąć dochodzenia i przewidywanym terminie jego zakończenia. Dyrektor informuje Komitet o przypadkach, w których dana instytucja, organ urząd lub agencja nie podjęła działań wynikających z jego zaleceń. Dyrektor informuje Komitet o przypadkach wymagających przekazania informacji organom sądowym Państwa Członkowskiego.
8.
Komitet Nadzoru przyjmuje co najmniej jedno sprawozdanie z działalności w ciągu roku, który przesyła do instytucji. Komitet może przedstawiać Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu raporty o wynikach dochodzeń i działaniach podejmowanych w ich następstwie przez Urząd.
Artykuł  12

Dyrektor

1.
Na czele Urzędu stoi dyrektor mianowany przez Komisję na pięcioletnią kadencję, która może zostać jeden raz odnowiona.
2.
W celu mianowania dyrektora, Komisja po wezwaniu do zgłaszania kandydatur, które, o ile zaistnieje taka potrzeba, zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich, i wydaniu pozytywnej opinii przez Komitet Nadzoru, sporządza listę kandydatów posiadających niezbędne kwalifikacje. Po konsultacjach z Parlamentem Europejskim, Radą, Komisja mianuje dyrektora.
3.
Dyrektor nie zwraca się o instrukcje ani nie przyjmuje instrukcji jakiegokolwiek rządu ani instytucji, organu, urzędu lub agencji, wypełniając obowiązki w zakresie wszczynania i prowadzenia dochodzeń zewnętrznych i wewnętrznych oraz sporządzanych z nich sprawozdań. Jeżeli dyrektor oceni, że środek przyjęty przez Komisję narusza jego niezależność, może wnieść sprawę przeciw swojej instytucji przed Trybunał Sprawiedliwości.

Dyrektor regularnie przedstawia sprawozdania Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu dotyczące wyników dochodzeń przeprowadzonych przez Urząd z poszanowaniem ich poufności, zachowaniem wszelkich praw zainteresowanych osób i, gdzie sytuacja tego wymaga, przestrzegając przepisów krajowych mających zastosowanie w postępowaniu sądowym.

Instytucje te zapewniają przestrzeganie poufności dochodzeń prowadzonych przez Urząd, wraz z wszelkimi prawami zainteresowanych osób i, w przypadku istnienia postępowania sądowego, wszystkich przepisów krajowych mających zastosowanie w takim postępowaniu.

4.
Przed ogłoszeniem sankcji dyscyplinarnych w stosunku do dyrektora, Komisja zasięga opinii Komitetu Nadzoru. Ponadto środki dotyczące sankcji dyscyplinarnych w stosunku do dyrektora muszą być przedmiotem uzasadnionych decyzji, które przekazywane są do wiadomości Parlamentu Europejskiego i Rady.
Artykuł  13

Finansowanie

Środki Urzędu, których całkowita kwota wpisana jest do specjalnego budżetu w przypadającej Komisji części A budżetu ogólnego Unii, określone są w szczegółach w Załączniku do tej części.

Etaty przyznane dla Urzędu wymienione są w załączniku do planu zatrudnienia Komisji.

Artykuł  14

Kontrola sądowa

W oczekiwaniu na zmianę regulaminu pracowniczego każdy urzędnik i każdy inny pracownik Wspólnot Europejskich może złożyć u dyrektora Urzędu zażalenie na kierowane przeciw niej zarzuty, sformułowane przez Urząd w ramach dochodzenia wewnętrznego, zgodnie z trybem ustanowionym w art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego. Przepisy art. 91 regulaminu pracowniczego stosuje się do decyzji podejmowanych w sprawie takich zażaleń.

Analogicznie powyższe przepisy stosuje się do personelu instytucji, organów, urzędów i agencji, których nie obejmuje regulamin pracowniczy.

Artykuł  15

Sprawozdanie okresowe

W trzecim roku od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, Komisja przekazuje Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie okresowe na temat działalności Urzędu wraz z opinią Komitetu Nadzoru i, w miarę potrzeb, wnioskami dostosowania lub rozszerzenia zadań Urzędu.

Artykuł  16

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 1999 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 maja 1999 r.

W imieniu Rady
H. EICHEL
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. C 21 z 26.1.1999, str. 10.

(2) Opinia wydana dnia 6 maja 1999 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(3) Opinia wydana dnia 15 kwietnia 1999 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(4) Dz.U. L 136 z 31.5.1999, str. 20.

(5) Dz.U. L 292 z 15.11.1996, str. 2.

(6) Dz.U. L 312 z 23.12.1995, str. 1.

(7) Dz.U. L 281 z 23.11.1995, str. 31.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.